Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Gz 192/17

POSTANOWIENIE

Dnia 13 września 2017 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Jerzy P. Naworski (spr.)

Sędziowie: SO Zbigniew Krepski, SO Joanna Rusińska

po rozpoznaniu w dniu 13 września 2017 r. w Trouniu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. w likwidacji w K.

przeciwko M. W.

o nakazanie wydania rzeczy

na skutek zażalenia powoda na zarządzenie Przewodniczącego w Sądzie Rejonowym w Toruniu z dnia 13 lipca 2017r., sygn. akt V GC 1660/16

postanawia

1. oddalić zażalenie,

2. obciążyć Skarb Państwa kosztami sądowymi, od uiszczenia których powód był zwolniony

Jerzy P. Naworski

Zbigniew Krepski Joanna Rusińska

UZASADNIENIE

Zaskarżonym zarządzeniem przewodniczący zwrócił powodowi pozew o wydanie dokumentów wskazując, że oznaczenie przez pełnomocnika powoda dokumentów w pkt 1-42 pisma procesowego z dnia 24 maja 2017 r. (k. 100-101) jest niewystarczające, gdyż nie pozwala na ich dokładną identyfikację. Ogólnikowe wskazanie faktur, not, pism urzędowych za określone lata nie identyfikuje poszczególnych dokumentów (k. 125).

W zażaleniu na to zarządzenie powód wniósł o jego uchylenie. Według skarżącego, trudno wyobrazić sobie inny sposób opisania dokumentów, których domaga się wydania, skoro identycznie były oznaczone w protokołach ich przekazania pozwanej. Powód podkreślił, że pozwana wbrew zobowiązaniu, nie wydała kompletnej dokumentacji księgowej. Do zażalenia skarżący dołączyła szereg dokumentów, w tym protokoły przekazania dokumentacji księgowej pozwanej (k. 135-136).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 187 § 1 pkt 1 in principio k.p.c., pozew powinien zawierać dokładnie określone żądanie. Jak należy sądzić, bo nie wynika to wprost z uzasadnienia zaskarżonego zarządzenia, przewodniczący uznał, że pozew nie spełnia tego wymagania. Wymóg ten jest oczywisty, chodzi bowiem o wskazanie przedmiotu procesu, a w konsekwencji treści rozstrzygnięcia oczekiwanego przez powoda. Na treść tego żądania składa się konkretna sytuacja materialnoprawna, dla której powód poszukuje ochrony prawnej. „Żądanie” (roszczenie procesowe) stanowi treść powództwa. Polega ono na wskazaniu, jakiego wyroku powód domaga się od sądu. Wbrew skarżącemu, zgodzić trzeba się z Sądem pierwszej instancji, że ani w pozwie, ani w piśmie procesowym z dnia 24 maja 2017 r., powód nie określił na tyle dokładnie wszystkich dokumentów, których domaga się nakazania wydania przez pozwaną, aby uznać, że zawiera poprawnie ujęte żądanie. Wprawdzie jasne jest, że poszczególne dokumenty księgowe dotyczą powoda, a więc są one dostatecznie opisane, co dotyczy np. deklaracji ZUS (pkt 1) czy wyciągów bankowych (pkt 2), ale nie jest to wystarczające w odniesieniu np. do not obciążeniowych (pkt 5), korygujących (pkt 6), księgowych, (pkt 7), porozumień kompensacyjnych (pkt 11), wezwań do zapłaty (pkt 12), dokumentów do zaksięgowania i pism urzędowych (pkt 16), potwierdzeń salda (pkt 30) czy zawiadomienie o dokonaniu cesji - 2012 i 2013 (k. 40). Dokumenty stanowiące przedmiot żądania powinny być tak opisane, aby nie było wątpliwości, o jakie chodzi. Powód do zażalenia dołączył szereg protokołów, które bliżej określają dokumenty, co jednak nie znalazło odbicia w treści żądania. Nie jest rolą przewodniczącego, a następnie sądu, aby zastępować w tej kwestii powoda, a tym samym za powoda precyzować treść żądania. W konsekwencji przewodniczący zasadnie zarządził zwrot pozwu na podstawie art. 130 § 2 k.p.c.

Z tych względów zażalenia jako bezzasadne należało oddalić (art. 385 w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 i art. 361 k.p.c.).

Jerzy P. Naworski

Zbigniew Krepski Joanna Rusińska

(...)

Z.

1. (...)

2. (...)

3. (...)

T., (...)