Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 04 października 2016r.

Sąd Rejonowy w Radomsku w VI Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący Sędzia SR Szczepan Stawczyk

Protokolant Edyta Wajzner- Łączna

Prokurator: Katarzyna Posak, D. B., W. M.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11.04.2016r., 30.05.2016r., 28.06.2016r., 29.08.2016r., 21.09.2016r.

sprawy:

1. D. Ś., syna H. i B. z domu B., urodzonego (...) w T. Mazowieckiem

oskarżonego o to, że:

I. w dniu 12 czerwca 2015r. w B. wbrew przepisom ustawy w miejscu zamieszkania posiadał środek odurzający w postaci marihuany w łącznej ilości 15,38g

tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii

II. w dniu 7 czerwca 2015r. w B. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił K. W. środka odurzającego w postaci marihuany w ilości 2 g otrzymując za porcje kwotę 70 zł

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii

2. Ł. J., syna K. i D. z domu W., urodzonego (...) w W.

III. w kwietniu 2015r. w K. udzielił D. W. środka odurzającego w postaci pojedynczej porcji marihuany przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu kary co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej za podobne przestępstwo umyślne

tj. o czyn z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § kk

1.  oskarżonego D. Ś. uznaje za winnego popełnienia zarzuconych mu czynów opisanych w pkt I i II, z których czyn opisany w pkt I wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii a czyn opisany w pkt II wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii i za to:

a.  za czyn opisany w pkt I na podstawie art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

b.  za czyn opisany w pkt II na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 33 § 2 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w liczbie 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na 10,00 (dziesięć) złotych;

2.  na podstawie art. 4 § 1 kk w zw. z art. 85 kk, art. 86 § 1 kk w brzmieniu z dnia 30.06.2015r. w miejsce orzeczonych jednostkowych kar pozbawienia wolności wymierza oskarżonemu D. Ś. karę łączną
1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

3.  na podstawie art. 4 § 1 kk w zw. z art. 69 § 1 i § 2 kk w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 kk w zw. z art. 73 § 1 kk w brzmieniu z dnia 30.06.2015r. wykonanie orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu D. Ś. ustalając okres próby na 3 (trzy) lata i oddaje go w tym czasie pod dozór kuratora sądowego;

4.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu D. Ś. okres zatrzymania w tej sprawie w dniu 12.06.2015r. od godz. 10.30 do godz. 12.20 z zaokrągleniem w górę do pełnego dnia przyjmując, że jeden dzień zatrzymania równoważny jest 2 (dwóm) dziennym stawkom grzywny;

5.  na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek przez zniszczenie środka odurzającego w postaci marihuany w łącznej ilości 15,38g;

6.  skarżonego Ł. J. uniewinnia od popełnienia zarzuconego mu czynu opisanego w pkt III a wydatkami w tej części obciąża Skarb Państwa;

7. zwalnia oskarżonego D. Ś. od opłaty i wydatków a wydatkami w tej części obciąża Skarbu Państwa;

8. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. G. B. kwotę 1.859,76 (jeden tysiąc osiemset pięćdziesiąt dziewięć, 76/100) złotych brutto tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu D. Ś. z urzędu.

VIK 40/16

UZASADNIENIE

w pełnym zakresie w stosunku do oskarżonego Ł. J. oraz w części dotyczącej pkt 1 b sentencji wyroku w stosunku do oskarżonego D. Ś.

W toku przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

W dniu 7 czerwca 2015 roku K. W. spotkał się z D. Ś. w parku im. G. N. w B. i nabył od niego za kwotę 70 złotych środek odurzający w postaci marihuany w ilości dwóch gramów. Na spotkanie to mężczyźni ci umówili się telefonicznie. Część nabytej od D. Ś. marihuany K. W. wypalił, nie udzielał jej innej osobie (dowód – zeznania świadka K. W. – k. 74, 74v, 69v, 64, posiłkowo – wyjaśnienia oskarżonego D. Ś. – k. 44v, protokół przeszukania – k. 16 – 18 zbioru A, opinia kryminalistyczna – k. 66 – 71 zbioru A).

Ustalono, że w toku przeszukania przez funkcjonariuszy Policji miejsca zamieszkania D. Ś. w dniu 12 czerwca 2015 roku ujawniono stanowiące jego własność m.in. 11 sztuk torebek strunowych z zawartością marihuany w ilości łącznej 15,38 gram (dowód – wyjaśnienia oskarżonego D. Ś. – k. 44v, protokół przeszukania – k. 16 – 18 zbioru A, opinia kryminalistyczna – k. 66 – 71 zbioru A, notatka urzędowa – k. 13 zbioru A).

W dniu 11 czerwca 2015 roku w toku przeszukania przez funkcjonariuszy Policji miejsca zamieszkania D. W. i K. W. w K. ujawniono m.in. środki odurzające w postaci marihuany. W toku przeszukania K. W. wyrzucił przez okno swojego pokoju przedmioty w postaci wagi elektronicznej oraz szklanego pojemnika z zawartością suszu roślinnego (dowód – zeznania świadków: D. W. – k. 74v, 75, 66, 67v, K. W. – k. 74, 74v, 64, 69v, protokół przeszukania – k. 3 – 5 zbioru A, notatka urzędowa – k. 1, 2 zbioru A, opinia kryminalistyczna – k. 66 – 71 zbioru A).

Ustalono, że w kwietniu 2015 roku Ł. J. nie udzielił D. W. środka odurzającego gdyż w tym okresie czasu Ł. J. przebywał na terenie Wielkiej Brytanii, do której udał się on samolotem w dniu 21 marca 2015 roku. Do Polski przyleciał następnie w dniu 10 czerwca 2015 roku (dowód – wyjaśnienia oskarżonego Ł. J. – k. 45, 45v, 105, 105v, 35, 36v, 37v, zeznania świadków: O. C. – k. 75v, O. J. – k. 104v, informacja Komendy Głównej Straży Granicznej – k. 26 – 28, karta pokładowa – k. 29, karta pokładowa z potwierdzeniem rezerwacji – k. 36 – 43 zbioru A, wydruk połączeń telefonicznych w roamingu – k. 57, wydruk operacji bankowych – k. 88 – 91, posiłkowo – zeznania świadka D. W. – k. 74v, 75, aneks do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych z fakturą – k. 80 – 82, karta pokładowa O. J. – k. 118, 119).

Ustalono, że w Sądzie Rejonowym w Bełchatowie toczyła się sprawa wzajemna z oskarżenia prywatnego pomiędzy B. W. a Ł. J. sygn. akt II K 442/14 zakończona w dniu 24 października 2014 roku postanowieniem umarzającym postępowanie przeciwko Ł. J. z powodu odstąpienia od oskarżenia przez oskarżycielkę prywatną oraz przeciwko B. J. z powodu niestawiennictwa oskarżyciela prywatnego bez usprawiedliwienia na posiedzenie pojednawcze (dowód - kserokopia z akt sprawy sygn. akt II K 442/14 Sądu Rejonowego w Bełchatowie – k. 92 – 101, wyjaśnienia oskarżonego Ł. J. – k. 105v, zeznania świadków: B. W. – k. 75v, D. W. – k. 74v, K. W. – k. 74).

Oskarżony D. Ś. ma wykształcenie zawodowe i zawód hydraulika, jest bezrobotny, uczy się w technikum samochodowym, pobiera rentę w kwocie 950 zł miesięcznie, jest stanu wolnego, nie ma dzieci, nie ma majątku, nie był dotychczas karany (dowód – oświadczenie oskarżonego D. Ś. – k. 44v, karta karalności – k. 51 zbioru A).

Oskarżony Ł. J. ma wykształcenie średnie, nie ma zawodu, pracuje zarobkowo w firmie z siedzibą w m. B., zarabia miesięcznie 1 500 zł netto, jest stanu wolnego, nie ma dzieci, nie ma majątku, był uprzednio karany, w tym m.in. za przestępstwa z art. 56 ust.3, art. 59 ust. 1 i in. Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (dowód – oświadczenie oskarżonego Ł. J. – k. 44v, karta karalności – k. 55 – 57 zbioru A, odpis wyroku – k. 85, 86 zbioru A).

Oskarżony D. Ś. przyznał się do popełnienia czynu opisanego w pkt I części wstępnej wyroku, nie przyznał się do popełnienia drugiego z zarzuconych mu czynów. Wyjaśnienia swoje na rozprawie ograniczył do powiedzenia, że będzie składał wniosek o dopuszczenie dowodu z monitoringu tego miejsca oraz dodał, iż nie wie skąd K. W. wskazał jego. W pozostałym zakresie odmówił wyjaśnień.

Prokurator odczytał następnie na rozprawie wyjaśnienia, które oskarżony D. Ś. składał w toku postępowania przygotowawczego. W pierwszych wyjaśnieniach oskarżony ten przyznał się do popełnienia pierwszego z zarzuconych mu czynów, nie przyznał się do popełnienia drugiego czynu i wyjaśnił, że w ostatnią sobotę około godz. 21.00 – 22.00 poszedł pod lokal M. w B., gdzie stało tam kilka osób. Zagadał do nich, że chce kupić zioła za 500 zł. Jeden z nich powiedział aby poczekał a sam wszedł do środka lokalu. Za chwilę wyszedł mężczyzna w wieku 25 – 27 lat średniego wzrostu i zawołał oskarżonego w ustronne miejsce. Oskarżony dał mu kasę a on dał oskarżonemu większą strunówkę z marihuaną i każdy poszedł w swoją stronę. Oskarżony wrócił do domu i wypalił z tego dwie lufki. Co do zarzutu sprzedaży marihuany W. wyjaśnił, że nic takiego nie miało miejsca, nie widział go od zakończenia szkoły zawodowej tj. od dwóch lat, nie wiedział dlaczego on wrabia oskarżonego.

W kolejnych wyjaśnieniach w postępowaniu przygotowawczym oskarżony D. Ś. również przyznał się do posiadania marihuany w ilości 15,38 g a nie przyznał się do jej sprzedaży K. W. i potwierdził pierwsze wyjaśnienia oraz dodał, że nie wie dlaczego K. W. go pomówił, nie miał z nim żadnego kontaktu od zakończenia szkoły od dwóch lat, nie kontaktował się z nim w żaden inny sposób, również telefonicznie.

Po odczytaniu wcześniej złożonych wyjaśnień na rozprawie, oskarżony D. Ś. potwierdził je i nie składał dodatkowych wyjaśnień.

Oskarżony Ł. J. nie przyznał się do popełniania zarzuconego mu czynu i wyjaśnił, że zarzut jest absurdalny gdyż oskarżonego nie było wtedy w Polsce. Był w Anglii cały kwiecień 2015 roku, a wyjechał tam z Polski 21.03.2015 roku i na pięć dni przyleciał 10.06.2015 roku. Ma dowody potwierdzające jego obecność w tym czasie poza granicami Polski oraz dodał, że złoży wyjaśnienia po przesłuchaniu świadka D. W..

Prokurator odczytał następnie na rozprawie wyjaśnienia składane przez oskarżonego Ł. J. w postępowaniu przygotowawczym, w których oskarżony także nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i wyjaśnił, że w kwietniu 2015 roku nie było go w kraju gdyż wyjechał do L. oraz od początku 2015 roku nie miał kontaktu osobistego ani telefonicznego z D. W., który pomawia oskarżonego ponieważ chce się na nim zemścić w związku z wcześniejszą sprawą, w której wspólnie byli oskarżonymi i wzajemnie składali na siebie obciążające wyjaśnienia. Oskarżony jest także skonfliktowany z matką D. W.. Dodał, że jest w stanie okazać bilet potwierdzający wylot z W. do L. około 20 marca 2015 roku a w toku wyjaśnień składanych przed prokuratorem, po potwierdzeniu odczytanych mu wcześniej złożonych wyjaśnień, dodał, że chciałby złożyć do akt sprawy potwierdzenie przelotów w marcu 2015 roku do L. i powrót w czerwcu 2015 roku oraz potwierdzenie przejazdu z B. do W. w dniu 10 czerwca 2015 roku. Dodał, że można także sprawdzić bilingi jego telefonu i stacje logowania, wskazał numer swojego telefonu tj. (...) w sieci P. oraz numer brytyjski (...) w sieci L., z którego korzystał przez cały czas pobytu w Wielkiej Brytanii.

Po odczytaniu na rozprawie wcześniej złożonych wyjaśnień oskarżony Ł. J. potwierdził je a na rozprawie w dniu 28 czerwca 2016 roku wyjaśnił, że 21 marca 2015 roku poleciał do Anglii z W.. W dniu 10 maja 2015 roku uczestniczył w wyborach prezydenckich w Ambasadzie Polskiej w L.. 10 czerwca 2015 roku wylądował we W., wrócił do Polski na 5 dni, a 12 czerwca 2015 roku został zatrzymany i doprowadzony na przesłuchanie do KPP w R.. W dniu 15 czerwca 2015 roku tj. w ostatnim dniu jego pobytu w Polsce był wezwany do prokuratury, gdzie złożył kilka wniosków dowodowych, w tym bilet z dnia 21.03.2015 roku potwierdzający jego wylot do L., ale wniosek ten nie został załączony do akt sprawy. Wyjaśnił, że nie miał możliwości zapoznania się z materiałem dowodowym w postępowaniu przygotowawczym mimo zasygnalizowania takiej woli. Z materiałem tym zapoznał się dopiero po wysłaniu aktu oskarżenia do sądu. Dodał, że D. W. pomawia go z zemsty za wzajemne składanie obciążających zeznań we wcześniejszym postępowaniu. D. W. potwierdził w zeznaniach, że widział jak brat wyrzuca przez okno wagę do porcjowania działek i marihuanę. Według oskarżonego to K. W. handlował narkotykami i otrzymał je od brata a po zatrzymaniu pomówił oskarżonego gdy miał taką możliwość. Oskarżony jest skonfliktowany z matką D. W. w związku ze sprawą, w której wnieśli przeciwko sobie wzajemne akty oskarżenia po zdarzeniu gdy pani W. uderzyła oskarżonego ręką w twarz a on ją opluł. Bezpośrednio po tym zdarzeniu pani W. powiedziała do oskarżonego: „zniszczę cię gnoju, pójdziesz siedzieć”. Oskarżony uważa, że realizuje ona swoją groźbę poprzez pomówienie oskarżonego przez jej syna, a D. W. jest od matki zależny gdyż u niej mieszka. Oskarżony dodał, że w toku postępowania przed Prokuraturą Apelacyjną w Łodzi korzystał z art. 60 kk a w tym postępowaniu pojawiło się nazwisko D. W.. T., S. grozili oskarżonemu z miejscowego środowiska z K. po współpracy oskarżonego z prokuraturą, to są koledzy D. W.. W prokuraturze w P. miało miejsce zdarzenie, że Ł. S. groził oskarżonemu zabiciem, co jest zapisane w aktach, a on też jest kolegą W.. Oskarżony dodał, że realizował czeki, będąc w L. a także dotyczące usług (...)-mobile i złożył następnie wnioski dowodowe w tym zakresie.

Sąd zważył, co następuje:

Wprawdzie oskarżony D. Ś. nie przyznał się do popełnienia czynu zarzuconego mu w pkt II aktu oskarżenia ale jego wyjaśnienia w tym zakresie nie mogą być oceniane bez odniesienia się do wyjaśnień, które złożył odnośnie czynu zarzuconego mu w pkt I, do popełnienia którego przyznał się. Jak bowiem wynika z materiału dowodowego sprawy, w toku przeszukania miejsca zamieszkania oskarżonego D. Ś., które miało miejsce w dniu 12 czerwca 2015 roku znaleziono u niego stanowiące jego własność m.in. 11 sztuk torebek strunowych z zawartością marihuany w ilości łącznej 15,38 gram. Treści protokołu przeszukania ani wyników przeszukania oskarżony D. Ś. nie kwestionował. Uprawnia to Sąd do wysnucia wniosku, że oskarżony ten, posiadając w/w ilości środka odurzającego oraz inne jeszcze przedmioty (m.in. kilkadziesiąt torebek foliowych tzw. dilerek z zawartością śladowych ilości suszu pochodzenia roślinnego, fifki szklane zabarwione wewnątrz na kolor czarny, w tym jedna częściowo nabita substancją pochodzenia roślinnego) miał możliwość aby w dniu 7 czerwca 2015 roku udzielić K. W. środka odurzającego w ilość 2 gram w okolicznościach opisanych przez tego świadka.

Wyjaśnienia oskarżonego D. Ś. w zakresie czynu opisanego w pkt II aktu oskarżenia są w ocenie Sądu niewiarygodne, stanowią jedynie element taktyki procesowej tegoż oskarżonego ukierunkowanej na uniknięcie przez oskarżonego odpowiedzialności karnej za ten czyn a wersja oskarżonego nie uzyskała żadnego wsparcia w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym, a wyjaśnienia oskarżonego nie dostarczyły podstaw do kwestionowania prawdziwości zeznań świadka K. W.. Zeznania tegoż świadka Sąd uznał za wiarygodne gdyż są one szczegółowe (świadek dokładnie opisał w toku postępowania miejsce, datę i okoliczności nabycia marihuany od D. Ś.), spójne i konsekwentne. Co prawda na rozprawie świadek ten nie pamiętał już daty zakupu środka odurzającego ani ceny zakupu ale świadek ten potwierdził w tym zakresie odczytane mu zeznania z postępowania przygotowawczego. Wiarygodność zeznań świadka K. W. wzmacnia także to, iż nie usiłował on za wszelką cenę obciążyć D. Ś. skoro zeznał, że tylko jeden raz zakupił od niego marihuanę i świadek nie wiedział czy oskarżony ten zajmował się sprzedażą środków odurzających na większą skalę. Nie można także dopatrzyć się istnienia jakiegoś wcześniejszego konfliktu pomiędzy K. W. lub członkiem jego rodziny a D. Ś. (w przeciwieństwie do konfliktu pomiędzy oskarżonym Ł. J. a D. W. i jego matką), który mógłby zmotywować świadka do przypisania temu oskarżonemu zachowań, które nie miały w rzeczywistości miejsca.

W tym stanie rzeczy Sąd uznał oskarżonego D. Ś. za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt II aktu oskarżenia tj. za winnego to, iż w dniu 7 czerwca 2015 roku w B. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił K. W. środka odurzającego w postaci marihuany w ilości 2 grama, otrzymując za tę porcję kwotę 70 zł. Zachowaniem swoim oskarżony D. Ś. wypełnił znamiona przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Odnośnie Ł. J., którego oskarżono o popełnienie czynu opisanego w pkt III części wstępnej wyroku, to podstawą ustaleń faktycznych dokonanych przez Sąd były z jednej strony wyjaśnienia tego oskarżonego i dowody przeprowadzone w toku przewodu sądowego na jego wniosek i wniosek jego obrońcy a z drugiej strony zeznania świadka D. W..

Na wstępie należy podkreślić, że wyjaśnienia oskarżonego Ł. J., w przeciwieństwie do zeznań świadka D. W., są konsekwentne gdyż zarówno w toku postępowania przygotowawczego jak i na rozprawie oskarżony ten prezentował identyczną linię obrony oraz powoływał się na podobne okoliczności, które miały ją wspierać. Zeznania świadka D. W. co prawda były konsekwentne co do osoby oskarżonego Ł. J. jako osoby, która miała świadkowi udzielić środka odurzającego w postaci marihuany ale nie były one natomiast jednoznacznie konsekwentne co do daty zdarzenia, co jest istotne w sytuacji gdy brak jest innych naocznych świadków na potwierdzenie opisanego w zarzucie aktu oskarżenia zachowania oskarżonego Ł. J.. O ile bowiem w postępowaniu przygotowawczym świadek D. W. zeznał (a właściwie wyjaśnił jako podejrzany) trzykrotnie, łącznie z protokołem konfrontacji, że Ł. J. w kwietniu 2015 roku udzielił mu środka odurzającego w postaci marihuany to na rozprawie, zeznając jako świadek, nie pamiętał daty tego zdarzenia, nawet miejsca, natomiast podkreślał, że było to tuż przed wyjazdem Ł. J. za granicę. W ocenie Sądu, taka treść zeznań świadka D. W. złożonych na rozprawie była próbą dopasowania przez świadka swoich zeznań do wyjaśnień oskarżonego, który przedstawił wersję swojego pobytu za granicą w czasie wskazanym przez tegoż świadka jako data zdarzenia, a którą to wersję świadek poznał w toku konfrontacji z Ł. J. w postępowaniu przygotowawczym. Zresztą już wyjaśnienia D. W. jako podejrzanego budzą zdziwienie co do możliwości jego spotkania się z Ł. J. w kwietniu 2015 roku, skoro wyjaśnił on m.in.: „ J.… teraz pod koniec kwietnia 2015 wyszedł warunkowo za kaucją …Wtedy też zadzwonił i poprosił abym przyjechał do niego do domu ….” a z dowodów przeprowadzonych w toku postępowania sądowego na wniosek oskarżonego Ł. J. wynika, że już pod koniec marca 2015 roku oskarżony ten wyjechał z Polski i w kwietniu 2015 roku przebywał za granicą. Wiarygodności zeznań świadka D. W. co do możliwości jego spotkania się z Ł. J. i uzyskania od niego środka odurzającego nie buduje także brak logiki w zachowaniu tego świadka. Skoro bowiem zeznał on na rozprawie, że miał dawniej konflikt z Ł. J., miał przez niego problemy i postanowił zakończyć tą znajomość („powiedziałem o tym swej mamie, że nie chcę mieć z nim do czynienia”), to nieracjonalna jest, w ocenie Sądu, zgoda świadka na spotkanie się z J. na podanych przez oskarżonego warunkach po to tylko aby nabyć jedną porcję marihuany, której w rzeczywistości nie potrzebował do niezwłocznego użycia gdyż zeznał, że marihuana ta: „leżała u mnie długi okres czasu” tj. do czasu gdy znalazła ją policja w czasie przeszukania.

Analizując treść zeznań świadka D. W. nie można przeoczyć faktu istnienia konfliktu pomiędzy oskarżonym Ł. J. a matką D. W., która to okoliczność nie budzi wątpliwości gdyż istnienie tego konfliktu, który powstał jeszcze przed kwietniem 2015 roku, potwierdza zarówno oskarżony Ł. J. jak i świadkowie: D. W., Ł. W., B. W. oraz kserokopia z akt sprawy z oskarżenia prywatnego wzajemnego pomiędzy Ł. J. a B. W.. Nie można więc wykluczyć, że istnienie powyższego konfliktu mogło mieć wpływ na treść zeznań świadka D. W. w zakresie dotyczącym czynu zarzuconego oskarżonemu Ł. J..

Wiarygodność zeznań świadka D. W. podważają jednak przede wszystkim dowody przeprowadzone w toku rozprawy na wniosek oskarżonego Ł. J. i jego obrońcy. Oskarżony Ł. J. konsekwentnie utrzymywał, że przebywał za granicą tj. na terenie Wielkiej Brytanii od dnia 21 marca 2015 roku do 10 czerwca 2015 roku. Wersja oskarżonego została, zdaniem Sądu, potwierdzona dowodami w postaci kart pokładowych potwierdzających wylot z Polski i przylot oskarżonego w w/w datach, informacją Komendy Głównej Straży Granicznej, wydrukiem połączeń telefonicznych z numeru telefonu oskarżonego w roamingu częściowo w w/w okresie czasu, wydrukiem operacji bankowych na terenie Wielkiej Brytanii w okresie kwietnia 2015 roku a posiłkowo także zeznaniami świadków: O. C. i O. J., którzy potwierdzili pobyt oskarżonego w Wielkiej Brytanii w kwietniu 2015 roku a świadek O. J. dodatkowo potwierdził swój pobyt u brata za granicą treścią karty pokładowej.

Nie można co prawda wykluczyć możliwości czasowego przyjazdu oskarżonego Ł. J. do Polski w kwietniu 2015 roku innym środkiem transportu niż samolot, np. samochodem, a fakt przekroczenia przez niego granicy państwowej mógłby nie być odnotowany w stosownej dokumentacji ale są to rozważania hipotetyczne gdyż prokurator nie przedstawił dowodów podważających wyżej opisaną wersję oskarżonego Ł. J. i wspierających wersję świadka D. W. co do możliwości pobytu tego oskarżonego w Polsce w kwietniu 2015 roku, a także nie wykazał aby w miejscu swojego zamieszkania oskarżony Ł. J. w ogóle posiadał w opisywanym okresie czasu jakieś środki odurzające.

W tej sytuacji, gdy zeznania świadka D. W. są jedynym dowodem na podstawie którego oskarżono Ł. J. o popełnienie czynu opisanego w pkt III części wstępnej wyroku a nie są one z wyżej wymienionych przyczyn wiarygodne, to oskarżonego Ł. J. należało uniewinnić od popełnienia zarzuconego mu czynu a wydatkami w tej części obciążono Skarb Państwa.