Pełny tekst orzeczenia

Warszawa, dnia 20 czerwca 2017 r.

Sygn. akt VI Ka 1263/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Beata Tymoszów

protokolant: p.o. protokolanta sądowego Sylwester Sykut

przy udziale prokuratora - Agaty Stawiarz

po rozpoznaniu dnia 20 czerwca 2017 r. w Warszawie

sprawy A. W. syna W. i B. ur. (...)
w T.

oskarżonego z art. 279 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Otwocku

z dnia 25 maja 2016 r. sygn. akt II K 769/13

zaskarżony wyrok uchyla i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu
w Otwocku.

Uzasadnienie wyroku Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie w sprawie o sygnaturze VI Ka 1263/16

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja wniesiona przez prokuratora okazała się zasadna, a wniosek o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji – w pełni uzasadniony.

Ma bowiem rację skarżący, że uniewinnienie A. W. od popełnienia zarzucanego mu czynu nastąpiło w efekcie pobieżnej oceny materiału dowodowego i błędów w rozumowaniu sądu orzekającego, co doprowadziło do wadliwych ustaleń faktycznych. Z treści pisemnych motywów wyroku wynika bowiem, że Sąd Rejonowy dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, negującego swoją obecność na miejscu zdarzenia i jednocześnie, uznając za pełnoprawny dowód w sprawie opinię daktyloskopijną uznał, że nie można dopatrzeć się związku przyczynowo – skutkowego między ujawnieniem odcisków palców oskarżonego „w pojeździe marki N. o numerze (...)”, a popełnieniem zarzucanego mu czynu. Rozumowanie to jest błędne i to z kilku powodów.

Po pierwsze, za autorem apelacji powtórzyć należy, że ślady linii papilarnych zidentyfikowane jako pochodzące do A. W. zidentyfikowano nie tylko w pojeździe, którym sprawcy przyjechali i zamierzali wywieźć skradziony towar, ale także na opakowaniach kartonów, wyniesionych z TIRa ( vide: protokół oględzin miejsca zdarzenia, k. 7 – 10) . Zważywszy na to, że ładunek został w tym samochodzie umieszczony na W., trzeba wykluczyć możliwość przypadkowego naniesienia na kartony śladów linii papilarnych np. w magazynie na terenie RP, gdzie oskarżony byłby zatrudniony.

Po drugie – skoro Sąd uznał, iż sporządzona w sprawie opinia daktyloskopijna jest rzetelna i brak podstaw, by podważać prezentowane w niej wnioski ( vide: k. 234), to tym samym przyjął, że istotnie na dwóch ujawnionych w trakcie oględzin śladach ( numer 1 i 5 ) znajduje się odwzorowanie linii papilarnych dłoni A. W.. W konsekwencji więc, jeśli Sąd stanął na stanowisku, iż fakt ten nie przesądza o jego sprawstwie, powinien był przedstawić konkurencyjną, poprawną logicznie wersje zdarzeń, to jest wyjaśnić: w jakich innych okolicznościach niż udział w przestępstwie ślady pochodzące od oskarżonego znalazły się na przedmiotach wyniesionych z pojazdu i przygotowanych do dokonania kradzieży. Zwrócić przy tym trzeba uwagę, że żadnego wytłumaczenia tej kwestii nie przedstawił sam oskarżony, a przeciwnie – twierdził, że nigdy nie był na parkingu, gdzie doszło do włamania, nie zna tego miejsca ani też samochodu N.. Próby odpowiedzi na to pytanie nie podjął też sąd meriti, bezkrytycznie przyjmując za prawdziwe samo zanegowanie zarzutu przez oskarżonego. Tymczasem to właśnie fakt, że A. W. wraz z inna osobą, której odciski palców także zabezpieczono ( ślad numer 4) przyjechał pojazdem nie wyrejestrowanym od poprzedniego właściciela po to, by dokonać kradzieży jest jedynym rozsądnym wytłumaczeniem sposobu naniesienia przezeń odcisków palców na pudełka wyniesione z TIRa, zawierające klimatyzatory. W tym stanie rzeczy uniewinnienie oskarżonego nie mogło się ostać.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy należycie ujawni na rozprawie zebrane w sprawie dowody i podda je pełnej, dokładnej analizie – zgodnie z regułami określonymi w art. 7 k.p.k. Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy orzekł jak w części dyspozytywnej wyroku.