Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI U 3172/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 stycznia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Madej

Protokolant st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2015 r. w Bydgoszczy na rozprawie

odwołania J. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 24 września 2013 r. znak:(...)

w sprawie: J. G.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24 września 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. - po ponownym rozpoznaniu wniosku ubezpieczonej z dnia 4 listopada 2011 r. oraz w związku z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 6 czerwca 2013 r. - odmówił przyznania J. G. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, iż ubezpieczona nie spełnia wszystkich wymaganych przesłanek niezbędnych do przyznania świadczenia rentowego. Wnioskodawczyni nie jest całkowicie niezdolna do pracy, legitymuje się okresem składkowym w wymiarze 24 lat, 3 miesięcy i 26 dni, oraz okresem nieskładkowym w wymiarze 5 lat, 7 miesięcy i 12 dni. W dziesięcioleciu przypadającym na okres od 4.11.2001 r. do 3.11.2011 r. udowodniła okresy składkowe i nieskładkowe w wymiarze 2 lat, 9 miesięcy i 10 dni.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła ubezpieczona J. G., która wniosła o jej zmianę, poprzez przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu odwołania ubezpieczona wskazała, iż jej aktualny stan zdrowia nie pozwala na podjęcie zatrudnienia.

W odpowiedzi na odwołanie ubezpieczonej organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji. Nadto pozwany wskazał, iż ubezpieczona uprzednio ubiegała się o przyznanie prawa do renty, jej odwołania zostały oddalone w postępowaniu sądowym. Nadto ubezpieczona zakończyła zatrudnienie w dniu 27 sierpnia 2004 roku, zatem ewentualna niezdolność do pracy winna powstać przed dniem 27 lutego 2006 roku – przed upływem 18 miesięcy od ustania zatrudnienia.

Sąd Okręgowy ustalił i rozważył, co następuje:

Ubezpieczona J. G. w dniu 4 listopada 2011 roku złożyła w pozwanym organie rentowym wniosek o prawo do renty. W ostatnim dziesięcioleciu przed złożeniem wniosku udowodniła okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze 2 lat, 9 miesięcy i 10 dni. Organ rentowy uznał za udowodniony okres składkowy w wymiarze 24 lat, 3 miesięcy i 26 dni, w tym okres nieskładkowy 5 lat, 7 miesięcy i 12 dni.

-okoliczności bezsporne

Decyzją z dnia 8 grudnia 2005 roku pozwany organ rentowy odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, bowiem orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS nie stwierdzono u ubezpieczonej występowania niezdolności do pracy. W wyniku odwołania wniesionego przez ubezpieczoną od powyższej decyzji, Sąd Okręgowy w Bydgoszczy wyrokiem wydanym w dniu 7 listopada 2006 roku w sprawie VIIU 318/06 oddalił odwołanie ubezpieczonej. Apelacja ubezpieczonej od powyższego wyroku została oddalona wyrokiem z dnia 24 stycznia 2008 roku wydanym przez Sąd Apelacyjny w Gdańsku.

-dowód: wyrok Sądu Okręgowego k. 62 akt sądowych VIIU 318/06, wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku k. 90 akt sądowych VIIU 318/06

Wyrokiem z dnia 3 lutego 2009 roku Sąd Okręgowy w Bydgoszczy oddalił odwołanie ubezpieczonej od decyzji z dnia 24 września 2008 roku w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia rentowego. W toku przedmiotowego postępowania, na podstawie opinii wydanej przez biegłych lekarzy sądowych zostało ustalone, iż niezdolność ubezpieczonej do pracy powstała po dniu 27 lutego 2006 roku. Powyższy wyrok uprawomocnił się w dniu 25 lutego 2009 roku.

-dowód: wyrok Sądu Okręgowego z dnia 3 lutego 2009 roku k. 41 akt VIIU 2822/08, opinia biegłych k.27 akt VIIU 2822/0

Decyzją z dnia 13 grudnia 2011 roku pozwany organ rentowy odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, bowiem nie spełniała ona warunków stażowych. W okresie ostatniego dziesięciolecia przed złożeniem wniosku nie udowodniła bowiem 5 lat ubezpieczenia. W wyniku odwołania wniesionego przez ubezpieczoną od powyższej decyzji, Sąd Okręgowy w Bydgoszczy wyrokiem wydanym w dniu 2 października 2012 roku w sprawie VIU 264/12 oddalił odwołanie ubezpieczonej. Na skutek apelacji ubezpieczonej od powyższego wyroku Sąd Apelacyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 6 czerwca 2013r. uchylił zaskarżony wyrok i poprzedzającą go decyzję i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych w B..

-dowód: wyrok Sądu Okręgowego k. 59, wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku k. 86 akt sądowych VIU 264/12

Zaskarżoną decyzją z dnia 24 września 2013 roku pozwany organ rentowy odmówił ubezpieczonej prawa do renty. Decyzję wydano po przeprowadzeniu badania ubezpieczonej zgodnie z zaleceniem Sądu Apelacyjnego w Gdańsku zawartym w wyroku z dnia 6 czerwca 2013 r. Orzeczeniem z dnia 19 września 2013 r. Komisja Lekarska ZUS ustaliła, iż ubezpieczona nie jest całkowicie niezdolna do pracy. Zgodnie zaś z orzeczeniem Komisji Lekarskiej z dnia 18 września 2009 r. częściowa niezdolność ubezpieczonej do pracy powstała po dniu 27 lutego 2006 r. Ostatni okres ubezpieczenia ustał z dniem 27 sierpnia 2004 roku, zatem ewentualna niezdolność do pracy winna powstać przed dniem 27 lutego 2006 roku, tj. przed upływem 18 miesięcy od ustania zatrudnienia.

Jak wskazano w wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 6 czerwca 2013 r. niespornym jest, iż wnioskodawczyni posiada ponad 20 letni okres składkowy i nieskładkowy . W związku z powyższym, gdyby u wnioskodawczyni w okresie pomiędzy datą wydania wyroku Sądu Okręgowego z dnia 2 lutego 2010 r. a dniem 23 września 2011 r. stwierdzono pogorszenie stanu zdrowia i powstanie całkowitej niezdolności do pracy, to w świetle obowiązujących wówczas przepisów spełniała by ona wszystkie warunki do przyznania renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Przy ponownym rozpoznaniu sprawy organ rentowy powinien więc zbadać czy nowo stwierdzone schorzenia, których stan jak wynika z opinii biegłych ulega ciągłemu pogorszeniu, powoduje u wnioskodawczyni całkowitą niezdolność do pracy.

Sąd Okręgowy rozpoznając odwołanie zobligowany był do zweryfikowania decyzji organu rentowego także w zakresie uwzględnienia powyższych zaleceń. W związku z powyższym postanowieniem z dnia 5 listopada 2013 r. dopuszczono dowód z opinii biegłych z dziedziny neurologii, endokrynologii, kardiologii, okulistyki i medycyny pracy na okoliczność stwierdzenia, czy ubezpieczona jest częściowo czy całkowicie niezdolna do pracy oraz jaka jest data stwierdzonej niezdolności, jeżeli ubezpieczona jest niezdolna do pracy całkowicie biegli winni wskazać datę powstania tej niezdolności, w szczególności określić czy powstała ona w okresie od 2 lutego 2010 r. do 23 września 2011 r.

Powołany w sprawie zespół biegłych w opinii z dnia 8 kwietnia 2014 wydanej po zapoznaniu z dokumentacją medyczną, zebraniu wywiadu i przeprowadzeniu badania, rozpoznał u ubezpieczonej:

- miastenię

- chorobę nadciśnieniową (obserwacja w kierunku choroby

niedokrwiennej serca ),

- niedoczynność tarczycy wyrównaną farmakologicznie,

- niedosłuch ucha lewego od dzieciństwa bez upośledzenia wydolności

społecznej,

- nadwzroczność i starczowzroczność.

We wnioskach opinii biegli stwierdzili, że stan zdrowia badanej czyni ją aktualnie częściowo niezdolną do pracy. Nie stwierdzono całkowitej niezdolności do pracy, zaś częściowa niezdolność do pracy istnieje od 2 lutego 2010 r. i jest orzeczona na stałe.

Z powyższych względów biegli podzielili stanowisko Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 19.09.2013 r.

dowód: opinia biegłych sądowych lekarzy z dnia 8.04.2014 r. (k. 14-17 akt)

Ubezpieczona wniosła zastrzeżenia do przedmiotowej opinii i uznała ją za krzywdzącą. (k. 32 akt)

Zarządzeniem z dnia 9 października 2014 r. zobowiązano biegłych do ścisłego wypowiedzenia się, czy w okresie od 2.02.2010 r. do 19.02.2014 r. ubezpieczona była całkowicie czy też częściowo niezdolna do pracy.

W opinii uzupełniającej z dnia 28 października 2014 r. biegli podtrzymali swoje stanowisko wskazując, iż J. G. w okresie od 2.02.2010 r. do 19.02.2014 r. była tylko częściowo niezdolna do pracy.

dowód: opinia uzupełniająca (k. 43 akt)

Stosownie do przepisu art. 58 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz.1227) w brzmieniu obowiązującym przed dniem 23 września 2011 r. i zgodnie z dokonaną przez Sąd Najwyższy wykładnią tego przepisu zawartą w uchwale z dnia 23 marca 2006 r. (I UZP 5/05 (OSNP 2006/19-2-/305) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący, co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W takim wypadku nie zachodzi potrzeba wykazania pięcioletniego okresu składkowego i nieskładkowego w dziesięcioleciu poprzedzającym wystąpienie niezdolności do pracy.

W rozpoznawanej sprawie ubezpieczona wymaganych przesłanek do przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy nie spełnia, bowiem zgodnie ze stanowiskiem biegłych, zaprezentowanym w wydanych w dniu 08.04.2014 r. i następnie w dniu 28.10.2014 r. opiniach pozostaje ona od lipca 2005 roku do chwili obecnej jedynie częściowo niezdolna do pracy. Przeprowadzone zgodnie z zaleceniem Sądu Apelacyjnego szczegółowe badanie potwierdziło, iż w okresie od 2 lutego 2010 r. do 19 lutego 2014 r. ubezpieczona była tylko częściowo niezdolna do pracy. Główną przyczyną częściowej niezdolności do pracy są miastenia i schorzenia układu kostno – stawowego.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy nie znajdując podstaw do zmiany zaskarżonej decyzji oddalił odwołanie ubezpieczonej na podstawie przepisu art. 477 14 § 1 k.p.c.

SSO Janusz Madej