Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 czerwca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Kokowska-Kuternoga

Protokolant: st. sekr. sądowy Marta Bona

po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2017 r. w Gdyni

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą we W.

przeciwko J. Ł. (1)

o zapłatę

I uchyla nakaz zapłaty z dnia 10.06.2010r. w całości i zasądza od pozwanej J. Ł. (1) na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą we W. kwotę 6.346, 84 zł (sześć tysięcy trzysta czterdzieści sześć złotych 84/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 17 maja 2010r. do dnia zapłaty;

II zasądzoną w punkcie I kwotę rozkłada na 62 raty po 100zł i ostatnią 146,84zł płatnych do 15ego każdego miesiąca poczynając od uprawomocnienia się wyroku z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności każdej z rat;

III nie obciąża pozwanej J. Ł. (1) kosztami procesu;

UZASADNIENIE

Powód , (...) SA z siedzibą we W. ,pozwem wniesionym w dniu 17 maja 2010 r. domagał się zasądzenia od pozwanej J. Ł. (1) kwoty 6346,84 zł wraz z odsetkami od poszczególnych kwot i kosztami procesu.

(pozew – k. 2-3v,)

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny wydał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym w dniu 10 czerwca 2010r w sprawie I1 Nc 2157/17.

(nakaz – k. 14)

Pozwana, J. Ł. (1) , w zarzutach od nakazu zapłaty powołując się na nieważność umów zawartych: cesji wierzytelności i ugody, na podstawie których toczy się niniejsza sprawa , wniosła o uchylenie nakazu zapłaty i oddalenie powództwa w całości ; stawiła się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę, przyznała fakt istnienia wierzytelności dochodzonej pozwem .

( zarzuty k. 48-50, protokół rozprawy, k. 67-68)

W wyroku z dnia 14.6.2017r Sąd poczynił oczywistą omyłkę, nie wpisując treści wyroku: ”uchyla nakaz zapłaty z dnia 10,.6.2010r w całości”, wobec tego postanowieniem tę omyłkę sprostował,

( postanowienie , k.71)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 20 listopada 2001 r. pomiędzy J. Ł. (1) (kredytobiorcą) a (...) Bank Spółką Akcyjną w G. (kredytodawcą) doszło do zawarcia umowy kredytowej nr (...).

okoliczność bezsporna, umowa spłaty w ratach– k. 6,

W dniu 19 grudnia 2005 r. pomiędzy (...) Bank Spółką Akcyjną z siedzibą w G. (zbywcą) a (...) SA z siedzibą we W. (nabywcą) zawarta została umowa sprzedaży wierzytelności. Przedmiotem sprzedaży była między innymi wierzytelność zbywcy przysługująca względem dłużnika J. Ł. (1) w wysokości 6346, 84 zł wynikająca z dokumentu o nr (...).

okoliczność bezsporna, a nadto umowa sprzedaży wierzytelności - k. 7-8v,załącznik nr 1 , k. 5

Pismem z dnia 6.5.2010 r. (...) SA zawiadomił J. Ł. (1), iż na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 19 grudnia 2005 r. jest nabywcą wierzytelności banku z tytułu umowy nr (...) z dnia 20.11.2001 r. i wezwał Ją do zapłaty kwoty 6346, 84 zł tytułem zadłużenia wynikającego z umowy kredytu z dnia 20.11. 2001 r.

okoliczność niesporna, a nadto powiadomienie i wezwanie do zapłaty – k. 9-9v.

W dniu 16 września 2008 r. pomiędzy (...) Spółką Akcyjną z siedzibą we W. a J. Ł. (1) zawarta została umowa spłaty w ratach kwoty 6257, 31 zł należności wynikającej z nr (...) z dnia 20.11.2001 r.

W ramach tej umowy , J. Ł. (1) uznała dług z tytułu umowy kredytowej nr (...) z dnia 20.11.2001 r. i zobowiązała się do spłaty zadłużenia w ratach miesięcznych w wysokości po 150 zł, płatnych poczynając od 15.10. (...) do 15.03.2012r.

W umowie zawarto zapis, że niedotrzymanie wysokości oraz terminów zapłaty jakiejkolwiek z rat powoduje, że umowa w zakresie spłaty w ratach określonych w par 2 przestaje obowiązywać , a co do kwoty niespłaconej wraz z odsetkami, roszczenie staje się natychmiast wymagalne

okoliczność niesporna, a nadto umowa o raty, k. 6-6v

J. Ł. (1) nie kwestionowała swego podpisu pod umową z dnia 16 września 2008 r.

J. Ł. (1) jest bezrobotna i bez prawa do zasiłku, nie ma żadnego majątku, mieszka z wujostwem, J. i R. S., którzy ze swoich dochodów w postaci emerytur w wysokości odpowiednio 1066,31 zł i 3214, 24 zł, opłacają media –ok. 700 zł, leki- ok.490-640 zł miesięcznie, opiekunkę-ok. 600-800 zł miesięcznie;

Postanowieniem z dnia 4.5.2017r Sad Rejonowy w Gdyni zwolnił Ją od ponoszenia kosztów sądowych w w/w sprawie;

oświadczenie J. Ł., k. 33-36 , orzeczenie o niepełnosprawności, k. 38, decyzja z dnia 20.3.2017r, k. 39,pismo ZUS z dnia 13.3.2017r,k. 40, 41,dowody wpłat, k. 42, rachunki, k. 43, faktury VAT , k. 44-46, postanowienie, k. 63

J. Ł. (1) wpłaciła na konto komornika sądowego kwotę 680zł , nie wskazując, jakie orzeczenie jest podstawą egzekucji ,

okoliczność niesporna, a nadto wydruk z konta J. Ł., k. 51-54

Sąd zważył, co następuje:

Ustalając stan faktyczny w sprawie Sąd oparł się na dokumentach załączonych do pozwu i sprzeciwu.

W ocenie Sądu twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie oraz załączone do niego dokumenty nie budziły wątpliwości, nie zostały również zakwestionowane przez stronę pozwaną, zatem należało je przyjąć jako prawdziwe i na tej podstawie ustalić stan faktyczny sprawy.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie .

Powód domagając się zasądzenia od pozwanego kwoty wskazanej w pozwie powoływał się na umowę kredytu zawartą przez pozwanego z (...) Bank S.A., z której wywodził swoje roszczenie objęte pozwem. Jednocześnie powód wskazywał, że wierzytelność dochodzoną pozwem nabył na podstawie umowy o przelew wierzytelności, zgodnie z art. 509 k.c.

Zgodnie z art. 69 ust.1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe - przez umowę pożyczki bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Art. 78. cyt. ustawy stanowi: ”Do umów pożyczek pieniężnych zawieranych przez bank stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zabezpieczenia spłaty i oprocentowania kredytu.”

W myśl ogólnych zasad na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie, zaś na pozwanym obowiązek udowodnienia okoliczności uzasadniających jego wniosek o oddalenie powództwa.

W niniejszej sprawie powód dochodząc zapłaty wskazanej w pozwie kwoty i będąc reprezentowanym przez profesjonalnego pełnomocnika powinien był wykazać zasadność obciążenia pozwanego żądaną kwotą, charakter umowy jaka łączyła strony oraz jakie świadczenia w ramach tej umowy powinien pozwany ponosić na rzecz poprzednika prawnego powoda. Zdaniem Sądu to powód jako profesjonalista, od którego wymaga się staranności w wyższym stopniu, powinien ponosić wszelkie konsekwencje związane ze swoją niedokładnością, zaniedbaniem i niekonsekwencją. Mając na uwadze jedną z podstawowych zasad postępowania cywilnego, a mianowicie obowiązku udowadniania faktów i twierdzeń przez stronę wywodzącą z tychże faktów skutki prawne, określoną w dyspozycji art. 6 k.c., Sąd uznał, iż to rzeczą powoda było dążyć do zgromadzenia i przedstawienia Sądowi należytego rodzaju dowodów. Wszelkie zatem zaniechania podejmowania takich działań przez powoda, jego ewentualne zaniedbania i przeoczenia, stanowią zarazem wyraz woli strony powodowej i pociągać muszą za sobą niekorzystne dla niej skutki procesowe.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, iż faktów, z których wywodzone jest dochodzone roszczenie powinien w zasadzie dowieść powód.

Jednakże pozwany, winien wykazać te okoliczności, które powołuje w postepowaniu , aby zanegować stanowisko powoda i też winien dążyć do zgromadzenia i przedstawienia Sądowi należytego rodzaju dowodów na poparcie swoich twierdzeń.

Z przedłożonych przez powoda dokumentów wynika, że po stronie pozwanego J. Ł. (1) powstało zadłużenie z tytułu umowy kredytowej w łącznej kwocie 6346, 84 zł. Zatem na podstawie art. 69 ust. 1 w/w ustawy zw. z art. 509 k.c. Sąd w pkt I wyroku zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 6346, 84 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 17 maja 2010 r., tj. dnia wniesienia pozwu, do dnia zapłaty.

Przepisy dotyczące ważności bankowych tytułów egzekucyjnych nie dotyczą bezpośrednio tej sprawy, albowiem powód wytoczył powództwo na podstawie dokumentów w postaci umowy spłaty ratalnej, cesji wierzytelności i dopiero prawomocne orzeczenie Sądu : nakaz zapłaty, wyrok , będzie dla powoda podstawą do ewentualnego przymusowego egzekwowania należności.

Pozwana nie kwestionowała faktu zawarcia umowy o kredyt, ani podpisania umowy o spłatę ratalną, wręcz uznała dług.

Nie przedstawiła żadnych dowodów na poparcie tezy, że została oszukana, zmuszona…itp., poza gołosłownymi twierdzeniami w zarzutach.

Wbrew twierdzeniom pozwanej, jest umowa cesji wierzytelności pozwanej, z której powód wywodzi swe roszczenie-zasadnie, bo ma takie uprawnienie, wynikające z art. 509 kpc.

Pozwana przedłożyła wyciągi bankowe, z których wynikają wpłaty na łączną kwotę 680 zł, ale nie wskazała, z jakiego tytułu komornik prowadzi egzekucję .

W ocenie Sądu , wobec treści art. 481 § 1 i 2 k.c. stanowiącego, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi, natomiast jeżeli stopa odsetek nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe, przy czym gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy , w zakresie żądanych odsetek pozew jest w pełni uzasadniony. Powodowi należały się zgodnie z żądaniem pozwu odsetki ustawowe od kwoty 6346, 84 zł liczone od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

O rozłożeniu na raty orzeczono na podstawie art. 320. § 1 kpc -. Zgodnie z treścią art. 320 k.p.c. w szczególnie uzasadnionych wypadkach Sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Niniejszy przepis zezwala więc Sądowi na dokonanie modyfikacji sposobu spełnienia zasądzonego świadczenia poprzez ustalenie rat spłaty, dając możliwość orzekania o sposobie spełnienia świadczenia w sposób bardziej dogodny dla zobowiązanego, aniżeli wynikałoby to z regulacji prawa materialnego. Nie ulega wątpliwości, iż skorzystanie z tego uprawnienia możliwe jest tylko w szczególnie uzasadnionych przypadkach i Sąd powinien korzystać z tego uprawnienia wyjątkowo i ze szczególną ostrożnością. Za szczególnie uzasadnione uznać należy sytuacje, w których ze względu na stan majątkowy, rodzinny, czy zdrowotny spełnienie zasądzonego świadczenia byłoby dla pozwanego niemożliwe do wykonania lub w każdym razie bardzo utrudnione; jednakże przy równoczesnym wzięciu pod uwagę sytuacji finansowej i interesów wierzyciela. Z uwagi bowiem na fakt, że rozłożenie na raty zasądzonego świadczenia wiąże się z określoną zmianą wysokości zobowiązania (zmniejsza je w zakresie odsetkowym), rozważając zastosowanie przepisu art. 320 k.p.c. nie można kierować się jedynie sytuacją materialną dłużnika, ale należy brać pod uwagę także interes wierzyciela, bowiem rozłożenie na raty należności powoduje, że wierzycielowi nie przysługują odsetki od świadczeń ratalnych za okres pomiędzy wydaniem wyroku a datą płatności poszczególnych rat (tak Sąd Najwyższy w uchwale 7 Sędziów z dnia 22 września 1970 roku, sygn. akt III PZP 11/70, OSNCP 1971/4/61). Przy czym jednolicie przyjmuje się w orzecznictwie, że rozłożenie na raty może mieć miejsce tylko wtedy, gdy w sprawie zostanie wykazane, że pozwany będzie w stanie realizować spłatę w ratach, że będzie dysponować środkami dla wykonania tak zmodyfikowanego obowiązku.

Pozwana uzasadniła swój wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych, przedstawiła swoją sytuację majątkową, stąd też mając na względzie powyższe, Sąd uznał, iż okoliczności niniejszej sprawy uzasadniają możliwość skorzystania przez Sąd w tej sprawie z rozłożenia zasądzonego świadczenia na raty, mimo ,że nie spłacała wcześniej ustalonych dobrowolnie rat w umowie z dnia 16.9.2008r.

O kosztach procesu Sąd orzekł w pkt III na mocy art. 102 k.p.c, z tych samych względów, dla których rozłożył należność na raty i zwolnił pozwaną od kosztów sądowych , obecnie nie obciążył Jej kosztami procesu. Na kwotę kosztów procesu składają się kwoty: 63,00 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu, 1200,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, 17 zł opłaty od pełnomocnictwa oraz 188 zł opłaty od zarzutów od nakazu zapłaty.