Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 marca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca – SSR Katarzyna Garbarczyk

Protokolant – st. sekr. sąd. Aneta Dybikowska

w obecności oskarżyciela: ---------

po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2017 roku sprawy

A. R. s. H. Z. z d. S., ur. (...) w G.

obwinionego o to, że:

1). Prowadząc działalność gospodarczą w miejscowości (...)-(...) G., ul. (...) jako płatnik składek od 12.01.2016 r. do 13.12.2016r. ( 12/2015 r.-11/2016 r.) nie opłacał zaległych i bieżących składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne w kwocie 7 683,17 zł, plus odsetki liczone do dnia zapłaty włącznie

tj. o czyn z art. 98 ust. 1 pkt 1 a w zw. z art. 32 ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych

2).Prowadząc działalność gospodarczą w miejscowości (...)-(...) G., ul. (...) jako płatnik składek od 12.01.2016r. do 13.12.2016 r. ( 12.2015r.-11/2016r.) nie opłacał zaległych i bieżących składek na Fundusz Pracy w kwocie 298,05zł, plus odsetki liczone do dnia zapłaty włącznie

tj. o czyn z art. 98 ust. 1 pkt 1 a w zw. z art. 32 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz art. 122 ustawy z dnia 20.04.2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy

I.  Obwinionego A. R. uznaje za winnego popełnienia obu zarzuconych mu czynów, przy czym opisy tych czynów uzupełnia o ustalenia, że obwiniony nie opłacał składek w przewidzianym przepisami terminie, nadto czyn zarzucony obwinionemu w pkt. II kwalifikuje z art. 122 ust.1 pkt. 1 ustawy z dnia 20.04.2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy ( j.t. DZ U z 2016 r., poz. 645 z późn. zm.) i za to na podstawie art. 98 ust. 1 pkt. 1a ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( j.t. DZU z 2016 r., poz. 963 z późn. zm.) i na podstawie art.122 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 20.04.2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (j.t. DZ U z 2016 r., poz. 645, z późn. zm.) skazuje go, zaś na podstawie art.122 ust.1 ustawy z dnia 20.04.2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (j.t. DZ U z 2016 r., poz. 645 z późn. zm.) w zw. z art.9§2 kw w zw. z art. 24§1i 3 kw wymierza obwinionemu łącznie karę grzywny w wysokości 3000 ( trzy tysiące) złotych.

II.  Zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa 300 ( trzysta) złotych tytułem opłaty i obciąża go pozostałymi kosztami sądowymi w wysokości 100 ( sto) złotych.

Sygn. akt II W 1109/16

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranych dowodów Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. R., prowadząc działalność gospodarczą w miejscowości (...)-(...) G., ul. (...), jako płatnik składek, od 12.01.2016 r. do 13.12.2016r., tj. za okres od grudnia 2015 r. do listopada 2016 r., nie opłacał: w przewidzianym przepisami terminie zaległych i bieżących składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne w kwocie 7 683,17 zł, wraz z odsetkami liczonymi do dnia zapłaty włącznie oraz nie opłacał w przewidzianym przepisami terminie zaległych i bieżących składek na Fundusz Pracy w kwocie 298,05zł, wraz odsetki liczonymi do dnia zapłaty włącznie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie stanu należności k.2 oraz informacji k. 6.

Zgodnie z art. 98 ust. 1 pkt. 1a ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (DZU Nr 205, poz. 1585 z 2009 r. z późn. zm.) karze podlega ten, kto jako płatnik składek albo osoba obowiązana do działania w imieniu płatnika nie dopełnia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne w przewidzianym przepisami terminie. W myśl postanowień art.122 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 20.04.2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (DZ U Nr 69, poz. 415 z 2008 r., z późn. zm.) karze podlega ten, kto nie dopełnia obowiązku opłacania składek na Fundusz Pracy lub nie opłaca ich w przewidzianym przepisami terminie.

Nie budzi wątpliwości – mając na uwadze dowody w postaci stanu należności k.2 oraz informacji k. 6 – że A. R., prowadząc działalność gospodarczą, jako płatnik składek, od 12.01.2016 r. do 13.12.2016r., tj. za okres od grudnia 2015 r. do listopada 2016 r., nie opłacał w przewidzianym przepisami terminie zaległych i bieżących składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz na Fundusz Pracy. Zaległość z pierwszego tytułu wyniosła 7 683,17 zł, wraz z odsetkami liczonymi do dnia zapłaty włącznie, natomiast z drugiego - 298,05zł, wraz odsetki liczonymi do dnia zapłaty włącznie.

Obwiniony musiał mieć świadomość, jakiego rodzaju ciąża na nim- jako płatniku składek- obowiązki. Zaniechał jednak ich dopełnienia, w konsekwencji dopuszczając się popełnienia zarzuconych mu czynów.

Przy wymiarze kary grzywny Sąd miał na uwadze stopień zawinienia i społecznej szkodliwości czynów, warunki osobiste, majątkowe sprawcy.

Stwierdzić należy, że obwiniony naruszył podstawowe obowiązki, które ciążyły na nim, jako na płatniku składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz na ubezpieczenie na Fundusz Pracy. A. R. przez rok nie opłacał należnych składek, co w konsekwencji doprowadziło do kilkutysięcznych strat po stronie pokrzywdzonej instytucji. Obwiniony tym samym swoim zachowaniem godził w prawidłowość funkcjonowania instytucji ubezpieczeń społecznych, zdrowotnych i Funduszu Pracy. Zważywszy na zagrożenie karą, jakie ustawodawca przewidział za popełnienie przedmiotowych czynów- z art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (DZU Nr 205, poz. 1585 z 2009 r. z późn. zm.)- kara grzywny do 5000 złotych; z art.122 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 20.04.2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (DZ U Nr 69, poz. 415 z 2008 r., z późn. zm.) – grzywna w wysokości od 3000 zł do 5000 złotych, stwierdzić należy, że już powyższe świadczy, iż ustawodawca przedmiotowe wykroczenia uznał za czyny o dużym stopniu społecznej szkodliwości, skoro za ich popełnienie ustanowił tak wysokie grzywny. Sąd skazał A. R. na podstawie art. 98 ust. 1 pkt. 1a ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( j.t. DZU z 2016 r., poz. 963 z późn. zm.) i na podstawie art.122 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 20.04.2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (j.t. DZ U z 2016 r., poz. 645, z późn. zm.), zaś na podstawie art.122 ust.1 ustawy z dnia 20.04.2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (j.t. DZ U z 2016 r., poz. 645 z późn. zm.) w zw. z art.9§2 kw w zw. z art. 24§1 i 3 kw wymierzył obwinionemu łącznie karę grzywny w wysokości 3000 ( trzy tysiące) złotych.

Mając na uwadze przytoczone okoliczności, Sąd doszedł do przekonania, że wymierzona sprawcy grzywna jest adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynów i spełni cele w zakresie prewencji szczególnej, jak i ogólnej.

Sąd jednocześnie uzupełnił opisy obu czynów o ustalenie, iż obwiniony nie opłacał składek w przewidzianym przepisami terminie, nadto czyn zarzucony obwinionemu w pkt. II zakwalifikował z art. 122 ust.1 pkt. 1 ustawy z dnia 20.04.2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy ( j.t. DZ U z 2016 r., poz. 645 z późn. zm.).

Zasądzając od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 300 złotych tytułem opłaty oraz obciążając obwinionego pozostałymi kosztami sądowymi w wysokości 100 złotych - tytułem zryczałtowanych wydatków postępowania, Sąd kierował się treścią art. 119 kpw w zw. z art. 627 kpk oraz mając na uwadze postanowienia Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych ( Dz.U z 1983 r., Nr .49, poz. 223 z późn. zm.) oraz Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10.10.2001 r. (Dz.U z 2001 r., Nr 118, poz.1269) w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty za wniesienie wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia.