Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący; SSR Janina Olchowska

Protokolant: st.sekr.sad. Iwona Ostaszkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2017r .w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa E. L. działającej na rzecz małoletniej

M. L.

przeciwko R. L.

o podwyższenie alimentów

oraz z powództwa E. L.

przeciwko R. L.

o alimenty

1.  Podwyższa alimenty ustalone od pozwanego R. L. na rzecz małoletniej córki M. L. wyrokiem SO w Olsztynie z dnia 31.08.2012. w sprawie VI RC 2088/11 z kwoty po 1000 zł do kwoty po 2000 ( dwa tysiące) złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w płatności każdej z rat, płatne do rąk matki małoletniej – E. L. poczynając od dnia 14.06.2016r.

2.  Zasądza od pozwanego R. L. na rzecz E. L. alimenty w wysokości po 500 ( pięćset) złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w płatności każdej z rat, płatne do jej rąk poczynając od dnia

14.06.2016r.

3. W pozostałym zakresie powództwa oddala

4. Zwalania pozwanego od opłaty sądowej, od której powódki były

zwolnione z mocy ustawy.

5. Wyrokowi w pkt.1 i 2 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

E. L. wystąpiła z powództwem przeciwko R. L. o podwyższenie alimentów zasądzonych od niego przez Sąd Okręgowy w Olsztynie w wyroku z dnia 31 sierpnia 2012r. w sprawie sygn. akt VI RC 2088/11, na rzecz małoletniego dziecka powoda M. L. ur. (...), z wysokości po 1.000 zł miesięcznie do kwoty po 4.500 zł miesięcznie. Nadto wniosła o zasądzenie na swoją rzecz od pozwanego alimentów w kwocie 3.500 zł miesięcznie płatnych do dnia 10 każdego miesiąca z góry oraz o zasądzenie kosztów postępowania i nadanie wyrokowi klauzuli natychmiastowej wykonalności.

W uzasadnieniu powództwa wywodziła, że pozwany mieszka i pracuje w Szwajcarii, gdzie zarabia obecnie 8.000 franków szwajcarskich, co odpowiada kwocie 32.000 zł miesięcznie, ponadto pobiera dodatek rodzinny na małoletnią M. w wysokości 200 franków tj. ok. 800 – 1100 złotych.

Wskazała, że pozwany do lutego 2016r. przesyłał większe kwoty niż te zasądzone przez Sąd – nawet 4300 złotych. Kwoty te wystarczały na uiszczenie opłat oraz pokrycie codziennych wydatków. Obecna sytuacja powódki jest bardzo zła, gdyż stałe wydatki ponoszone co miesiąc wynoszą około 1700 złotych. Koszty opału na zimę to około 2500 złotych.

Uzasadniając swoje żądania podniosła, że małoletnia M. jest pod opieką poradni laryngologicznej, dermatologicznej i alergologicznej. Cierpi na atopowe zapalenie skóry, jest alergiczka i wymaga przyjmowania leków przez cały rok, co wiąże się z miesięcznymi wydatkami w wysokości 80 zł. Jest również pod opieką poradni stomatologicznej i ortodontycznej. Uczęszcza na dodatkowe zajęcia sportowe, które wiążą się z wyjazdami na zawody i obozy, w tym zagraniczne.

Opisując swoją sytuację finansową powódka E. L. podała, że od dwóch lat bez skutku poszukuje pracy. Cierpi na schorzenia kręgosłupa w związku z czym pozostaje pod opieką neurologa i ortopedy. Koszty zakupu lekarstw jakie ponosi to ok. 150 zł miesięcznie. Wskazała, że, gdy pozwany przesyłał większe kwoty tytułem alimentów przeznaczała je na remont domu, który jest stary i wymaga dalszych napraw.

W dalszej części uzasadnienia pozwu wskazała, że pozwany nie przejawia troski o dobro i rozwój swojego dziecka.

Pozwany R. L. w odpowiedzi na pozew nie uznał powództwa. Wnosząc o jego oddalenie w całości wywodził, że z żoną jest w faktycznej separacji od około 10 lat, zaś ich rozwód został orzeczony 4 lata temu. W związku z tym wykluczonym jest aby sytuacja materialna powódki uległa pogorszeniu na skutek rozwodu, ponieważ jeszcze przed rozwodem była podobna. Podniósł, że powódka nie przybliżyła z czego wynika wysokość jej żądań ani w żaden sposób ich nie udokumentowała. Wskazał, że powódka pobierała alimenty na rzecz starszej z córek K. pomimo, że ta osiągnęła pełnoletniość, zawarła związek małżeński i przestała być na utrzymaniu rodziców. Ponadto zamieszkuje ona z powódkami i tym samym koszty mieszkania dzielone są na większą ilość osób.

Odnosząc się do żądania podwyższenia alimentów na rzecz córki M. L. podał, ze wywiązuje się z obowiązku alimentacyjnego wobec niej, a niezależnie od niego opłaca wszystkie wizyty córki u lekarza, zajęcia sportowe oraz wyjazdy wypoczynkowe. Wobec tego znaczna część zgłoszonych w pozwie kosztów jest niezasadna. Dodał, że przekazał powódce samochód osobowy w celu zapewnienia córce większej mobilności.

Opisując swoją sytuację finansową zaprzeczył twierdzeniom zawartym w pozwie, iż zarabia 8.000 franków szwajcarskich stwierdzając, że jego zarobek to 4.500 franków, a jego standard życia jak na warunki szwajcarskie, jest poniżej przeciętnej. Nie czyni żadnych oszczędności, a wszelkie dochody przeznacza na bieżące potrzeby oraz alimenty. Ponosi miesięcznie koszty m. in. z tytułu wynajmu mieszkania w wysokości 1.700 franków, leasingu samochodu w wysokości 355 franków, raty kredytu w wysokości 630,95 franków. Stałe miesięczne koszty bez uwzględnienia kosztów żywności i ubrań wynoszą około 3.500 franków. Ponadto posiada również zobowiązania roczne w postaci m.in. ubezpieczenia samochodu w wysokości 2.449,90 franków, ogrzewania mieszkania w wysokości 631,05 franków. Ogólna suma wskazanych jednorazowych rocznych wydatków to 5.347,45 franków szwajcarskich.

Powód cierpi na schorzenia wynikające z wykonywanej pracy i wypadkami. Jedna godzina rehabilitacji w Szwajcarii kosztuje 65 franków.

Wskazał kończąc, że powódka nie jest osobą o trwałej lub jakiejkolwiek niezdolności do pracy, a podpieranie się przez nią wskaźnikiem bezrobocia uzasadniając pozostawanie bez pracy należy traktować jako mało poważne.

Na rozprawie powódka E. L. zmodyfikowała swoje żądanie w ten sposób, że wniosła o podwyższenie alimentów należnych małoletniej M. L. do kwoty 2.000 zł, oraz o zasądzenie na swoją rzecz kwoty 500 złotych miesięcznie tytułem alimentów.

W wyniku przeprowadzonej rozprawy Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Sąd Okręgowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 31 sierpnia 2012r. sygn. akt VI RC 2088/11 rozwiązał przez rozwód małżeństwo R. L. i E. L. zawarte dnia 22 października 1994r. w M., z winy R. L..

Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi stron K. L. ur. (...) i M. L. ur. (...) powierzono matce, ojcu zaś władzę rodzicielską ograniczono do współdecydowania o kierunku kształcenia i sposobie leczenia dzieci.

Ustalono również kontakty powoda z małoletnią M. L.. Strony nadto zobowiązane zostały do ponoszenia kosztów wychowania i utrzymania małoletnich K. L. i M. L. i z tego tytułu zasądzono od R. L. na rzecz małoletniej K. L. alimenty po 1.400 złotych miesięcznie, zaś na rzecz małoletniej M. L. alimenty po 1.000 złotych miesięcznie, płatne do rąk matki do dnia 10 każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat (dowód: wyrok na k. 132-132v akt sprawy SO w Olsztynie sygn. VI RC 2088/11, odpis skrócony aktu urodzenia k. 17).

R. L. pracował wówczas w Szwajcarii i osiągał dochód w wysokości około 4.500 franków szwajcarskich miesięcznie.

E. L. pracowała w sklepie odzieżowym i zarabiała około 1.200 złotych miesięcznie. Ponosiła częściowe koszty związane z zamieszkiwaniem w mieszkaniu należącym do jej rodziców. Opłacała telefon w wysokości po 150 złotych miesięcznie oraz spłacała zaciągnięty kredyt na remont mieszkania oraz zakup sprzętu AGD, których to łączna kwota zobowiązań wynosiła 385 złotych (dowód: uzasadnienie wyroku sygn. VI RC 2088/11 k. 137-140 akt sprawy SO w Olsztynie VI RC 2088/11).

Aktualnie pozwany R. L. nadal mieszka i pracuje w Szwajcarii. Jego dochody za pracę na stanowisku pomocnika przy budowie wodociągów i rurociągów nie uległy zmianie, bowiem zarabia około 4.500 franków szwajcarskich miesięcznie. Otrzymuje także dodatek rodzinny do pensji w wysokości 200 franków szwajcarskich na córkę M. (d: zaświadczenia k. 72 – 74, zeznania R. L. k. 127v).

Wynajmuje wraz z obecną żoną trzypokojowe mieszkanie za które płaci około 1.700 franków szwajcarskich miesięcznie. Co trzy miesiące opłaca rachunki za energię elektryczną w wysokości 200 franków. Roczny koszt zakupu opału to około 2000 – 2300 franków szwajcarskich. Płaci raty leasingu za samochód w wysokości 355 franków, ponadto opłaca roczne ubezpieczenie wynoszące 2500 franków. Ponosi także wydatki związane ze szwajcarską kasą chorych w wysokości 390 franków oraz dojazdów do pracy w wysokości 160 franków. Miesięczny koszt wyżywienia to kwota 400 franków. Jego obecna żona z którą razem mieszka zarabia około 2800 franków. Leczy się w związku z problemami zdrowotnymi wynikłymi z pracy (odpowiedź na pozew k. 68-70, dowody wpłat i rachunki k. 72-89, 123-124, wynik badania k. 90, zeznania R. L. k. 127v).

Pozwany zasądzone alimenty płaci regularnie i nie ma zaległości alimentacyjnych. Na rzecz dzieci przelewał dotychczas kwoty wyższe niż zasądzone przez Sąd. Ponadto przekazał byłej żonie samochód osobowy w celu ułatwienia komunikacji dzieciom oraz aby E. L. mogła efektywniej szukać pracy. Utrzymuje kontakty z córkami. (zeznania R. L. k. 127v). W 2016r. ufundował młodszej córcie M. wyjazd na dwa obozy za łączną kwotę 1200 złotych (d. zeznania E. L. k. 126v). Sponsoruje również wyjazdy M. na zawody sportowe (d: dowody przelewów k. 107 – 111, 125).

Małoletnia M. L. nadal zamieszkuje z matką. Uczy się w szkole gimnazjalnej. Jest pod opieką poradni alergologicznej i przyjmuje stale leki, ponadto uczęszcza do poradni ortodontycznej. Dziewczynka chodzi na dodatkowe zajęcia sportowe z gry w ringo. W związku z uprawianiem sportu często wyjeżdża na zawody – także międzynarodowe oraz obozy treningowe (wyjaśnienia E. L. k. 112v, pismo k. 146, 148).

Matka małoletniej E. L. z wykształcenia jest technikiem informatykiem. Pracuje obecnie jako sprzątaczka w G. na umowę zlecenie z której otrzymuje 149 zł miesięcznie. Podjęła ponadto pracę w Gminnym Ośrodku (...) w M. jako sprzątaczka, za co otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 500 złotych. Dorabia zajmując się układaniem wieńców. Otrzymuje ponadto kwotę 500 złotych z programu 500+. Powódka nie otrzymuje zasiłku rodzinnego na córkę, gdyż świadczenie z tego tytułu pobiera były mąż w Szwajcarii. Mieszka w tym samym domu u rodziców, w którym mieszkała w trakcie rozprawy rozwodowej. Zajmuje parter budynku, zaś jej rodzice mieszkają na jego piętrze. Mają oni oddzielne wejścia do domu i tworzą odrębne gospodarstwa domowe. Ponosi koszty w postaci opłat za prąd w wysokości 200 – 270 złotych miesięcznie, za wodę w wysokości 150 złotych miesięcznie, za telefon stacjonarny z telewizją i Internetem w kwocie 123 złotych, telefon komórkowy 100 złotych oraz telefon komórkowy córki w wysokości 30 złotych, zakupu butli gazowej za kwotę 50 złotych. Roczny koszt zakupu opału to 1.000 – 1.200 złotych (wyjaśnienia i zeznania E. L. k. 112v, 126-127v, rachunki i faktury k. 7 – 11, 13 – 14, 16, umowa zlecenia k. 104, umowa zlecenia k. 105, umowa zlecenia k. 152 - 153).

Na koszty utrzymania M. składają się takie wydatki jak obiady w szkole za kwotę 70 zł., wykupienie ubezpieczenia i opłacenie komitetu rodzicielskiego, opłacenie wycieczek szkolnych za kwotę ok. 600 zł rocznie, kupno przyborów, książek, wizyty u ortodonty co trzy miesiące, których koszt to 50 zł, wykupienie lekarstw na alergię w kwocie 80 zł miesięcznie, dojazdy do dentysty, kupno odzieży i obuwia to wydatek 150 zł co trzy miesiące.

Stan zdrowia powódki E. L. nie jest najlepszy. Przyjmuje ona stałe leki antydepresyjne, na migrenę oraz przeciwbólowe. Ich koszt to około 150 zł miesięcznie. Koszt dojazdów do lekarzy to około 160 złotych rocznie. Ponadto musi ona raz w roku korzystać z rehabilitacji, której koszt to 650 złotych za 10 dni. Zakup ubrań to kwota 70 zł miesięcznie, zaś obuwia to 200 złotych rocznie. Kosmetyki wynoszą powódkę miesięcznie 50 złotych. Ponosi również koszty związane z utrzymaniem auta takie jak ubezpieczenie oraz wykonanie przeglądu technicznego w łącznej kwocie 800 zł rocznie oraz zakupu paliwa za około 200 zł miesięcznie na dojazdy do pracy, lekarza, zakupy (d: wyjaśnienia i zeznania E. L. k. 112v, wypisy k. 20-25, faktury k. 116).

Miesięczny koszt wyżywienia powódek to kwota po 350 zł. Małoletnia M. jest uczulona na niektóre produkty w związku z czym koszty jej wyżywienia są większe (d. zeznania E. L. k. 127).

Sąd zważył, co następuje :

Zgodnie z dyspozycją art. 138 krio w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Przez zmianę stosunków rozumie się zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie się bądź zmniejszenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego.

Od ustalenia obowiązku alimentacyjnego przez Sąd Okręgowy w Olsztynie na rzecz małoletniej M. L. upłynął stosunkowo długi okres czasu bo prawie 5 lat.

Usprawiedliwione potrzeby małoletniego dziecka powoda w tym okresie uległy zwiększeniu, albowiem oczywistym jest, że w miarę upływu czasu rosną wraz z wiekiem dziecka jego potrzeby.

Małoletnia M. L. nadal zamieszkuje wraz z matką w tym samym domu,

Matka małoletniej otrzymuje wynagrodzenie miesięczne w wysokości 149 złotych. Ponadto podjęła pracę w charakterze sprzątaczki w (...) u w M. z wynagrodzeniem w wysokości 500 zł oraz dorabia zajmując się układaniem wieńców.

Od czasu ostatniej sprawy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego stron nie zaistniała zmiana stosunków polegającą na zmniejszeniu lub ustaniu możliwości zarobkowych zobowiązanego do alimentacji R. L..

Powód, tak jak poprzednio, mieszka i pracuje w Szwajcarii i zarabia około 4.500 franków szwajcarskich miesięcznie. Wynajmuje mieszkanie za około 1.700 franków. Dochody i wydatki powoda nie uległy zmianie. Jego możliwości zarobkowe i majątkowe są takie same jak w czasie sprawy rozwodowej.

Zwiększyły się za to usprawiedliwione potrzeby małoletniej M.. Dziecko jest w okresie dojrzewania, uczy się w szkole gimnazjalnej, aktywnie uprawia sport, wymaga stałego przyjmowania leków i wizyt u lekarzy. Oczywistym jest, że ceny produktów i usług stale rosną, a potrzeby wraz z wiekiem dziecka również się zwiększają. Nie ma w tym zakresie zdaniem Sądu potrzeby przeprowadzania szczegółowej analizy wydatków związanych z utrzymaniem dziecka. Rodzice winni zapewnić małoletniej nie tylko środki do życia, ale również zaspokoić potrzeby edukacji i leczenia, które są wyższe niż wcześniej. Elementy te wchodzą w zakres usprawiedliwionych potrzeb.

M. nie jest jeszcze samodzielna. Potrzebuje uprania ubrań, przygotowania posiłków, opieki w chorobie, leczenia, wreszcie pracy wychowawczej. Czynności te aktualnie wyłącznie spełnia matka E. L.. Matka małoletniej zamieszkuje wspólnie z córką i na co dzień zajmuje się jej wychowaniem przez co w znacznej części wykonuje obowiązek alimentacyjny – art. 135 § 2 kr i o. Wykonuje również pracę zarobkową i tym samym przyczynia się także finansowo do wychowania A.. Powód poza alimentami nie uczestniczy w wychowaniu córki. Utrzymuje kontakt z córką ale w inny sposób nie pomaga matce w ciężarze opieki, choć pozytywnie odebrać należy to, że dotychczas przekazywał na rzecz dziecka kwoty większe niż zasądzone, jak również to, że finansował wyjazdy córki na zawody i obozy. Pozwany winien przynajmniej partycypować w kosztach jej utrzymania, co też czyni, zapewniając tym samym zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb i wyrównanie stopy życiowej dziecka, gdyż analiza dochodów stron wskazuje, że osiąga on dużo wyższy dochód niż matka małoletniej.

Zauważyć należy również, że ustalone alimenty w wysokości po 2.000 złotych miesięcznie na rzecz małoletniej M. oscylują w wysokości około 11% jego dochodu (uwzględniając kurs walut na dzień wydania wyroku), a zatem na jego potrzeby pozostaje pozostałe 89% wynagrodzenia. Nie bez znaczenia pozostaje także okoliczność, że pozwany pobiera na córkę szwajcarski dodatek rodzinny w wysokości 200 franków czyli około 800 złotych, czyli realne obciążenie jakie stanowią dla niego alimenty na jej rzecz wynosi około 1200 złotych.

Odnosząc się do żądania powódki E. L. wskazać należy, że zgodnie z dyspozycją art. 60§2 krio jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.

Małżeństwo stron zostało rozwiązane z orzeczeniem o winie pozwanego R. L., a zatem możliwe jest dochodzenie alimentów przez powódkę E. L..

Z orzeczenia SN z dnia 28 października 1980r. wynika, że przy orzekaniu o alimentach na podstawie art.60§2 KRiO należy porównać sytuację, w jakiej małżonek niewinny znajduje się po rozwodzie, z sytuacją, w jakiej by się znajdował, gdyby pożycie małżonków funkcjonowało normalnie ( III CRN 222/80. PiP 1982, z.5-6 )

Natomiast nie są w tym zakresie istotne zmiany, które nastąpiły w położeniu materialnym małżonka niewinnego w czasie między faktycznym rozejściem się małżonków, a wydaniem przez Sąd wyroku rozwodowego (orzeczenie SN z dnia 07 stycznia 1969r., IICR 528/68, OSN 1969,poz.179 ).

W czasie trwania związku małżeńskiego i w dacie orzekania rozwodu pomiędzy stronami, R. L. i E. L. na utrzymaniu mieli dwie małoletnie córki M. i K., które mieszkały razem z matką. Pozwany pracował od około 2006r. za granicą i osiągał dochód identyczny jak obecnie tj. około 4.500 CHF, natomiast powódka pracowała w sklepie odzieżowym i zarabiała około 1200 zł miesięcznie. Po orzeczeniu rozwodu sytuacja powódki zmieniła się diametralnie bowiem straciła ona pracę i pozostawała dłuższy czas bez pracy. Dopiero od niedawna pracuję na umowy zlecenia jako sprzątaczka lecz osiąga z tego tytułu bardzo niewielkie dochody, bowiem jedynie 149 zł i 500 zł.

Przyjąć zatem można, że nastąpiło istotne pogorszenie sytuacji materialnej E. L., gdyż aktualnie jest ona mniej korzystna w porównaniu ze stanem przed wystąpieniem zjawiska rozpadu rodziny, gdy powódka dysponowała wynagrodzeniem swoim oraz środkami przekazywanymi przez męża.

W związku z powyższym zachodzi obowiązek przyczynienia się małżonka wyłącznie winnego w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.

Zakres obowiązku alimentacyjnego małżonka wyłącznie winnego zależy od jego możliwości zarobkowych i majątkowych.

Pozwany R. L. jest aktualnie w nowym związku małżeńskim. Z tego małżeństwa nie posiada wspólnych dzieci, jak również jego małżonka nie ma innych dzieci na utrzymaniu. Łączny miesięczny dochód jego nowej rodziny wynosi około 7.300 CHF tj. około 29.400 złotych. Wprawdzie koszty życia w Szwajcarii są znacząco wyższe niż w Polsce, jednakże nawet uwzględniając powyższą okoliczność, stwierdzić należy, że pozwany żyje na znacznie wyższym poziomie niż jego była żona.

W związku z powyższym oczywistym jest, że dopóki funkcjonowało małżeństwo stron, to głównie pozwany, który zarabiał wielokrotnie więcej od powódki, ponosił koszty utrzymania rodziny i zapewniał jej godziwy byt.

Aktualnie powódka nie jest w stanie z uwagi na wysokość uzyskiwanego wynagrodzenia zaspokoić usprawiedliwionych potrzeb, które byłyby realizowane gdyby małżeństwo nadal prawidłowo funkcjonowało.

Z całą pewnością E. L. miałaby możliwość dokształcania się – co obecnie uniemożliwia powódce jej sytuacja finansowa, korzystania z rehabilitacji w optymalnym zakresie, czy dokonać niezbędnych remontów domu w którym zamieszkuje.

Zdaniem Sądu kwota ustalonych od byłego męża alimentów po 500 zł miesięcznie łącznie z jej wynagrodzeniem pozwoli jej na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb, w tym kosztów dojazdów do pracy i utrzymania samochodu, kosztów edukacji i leczenia oraz pozostałe potrzeby egzystencji.

W wyższym zakresie powództwo nie mogło być uwzględnione, albowiem jak wskazał Sąd Najwyższy w wytycznych z dnia 16 grudnia 1987r. uprawniony ma prawo do „bardziej dostatniego poziomu życia jednak, nie równej stopie życiowej ze zobowiązanym”. Kwota alimentów w wysokości po 500 zł daje powódce możliwość bardziej dostatniego życia, ale nie zrównuje jej stopy życiowej z pozwanym, dlatego też w pozostałym zakresie powództwo należało oddalić jako nadmiernie wygórowane.

Reasumując powyższe wywody, mając na uwadze, że po rozpadzie rodziny nastąpiło istotne pogorszenie sytuacji małżonka niewinnego – E. L., a możliwości zarobkowe pozwanego pozwalają na zobowiązanie go do przyczyniania się do utrzymania byłej żony - Sąd ustalił wysokość alimentów w kwocie po 500 zł miesięcznie.

Sąd z uwagi na obciążenia alimentacyjne pozwanego, na podstawie art. 101 ust. 1 i 2 u.k.s.c. zwolnił go od opłaty od pozwu od której powódka była ustawowo zwolniona.

Rygor natychmiastowej wykonalności Sąd nadał wyrokowi w części zasądzającej alimenty w myśl art. 333§1 pkt 1 kpc.

Sygn. akt VI RCa 144/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 sierpnia 2017 roku

Sąd Okręgowy w Olsztynie VI Wydział Cywilny Rodzinny w składzie:

Przewodniczący: SSO Waldemar Pałka (spr.)

Sędziowie: SO Jolanta Piórkowska

SO Jolanta Biernat - Kalinowska

Protokolant:: Izabela Nalikowska

po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2017 roku w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa

1)  małoletniej M. L. reprezentowanej przez ustawową przedstawicielkę E. L.,

2)  E. L.

przeciwko R. L.

o podwyższenie alimentów i o zasądzenie alimentów

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Giżycku

z dnia 01 marca 2017 roku

sygn. akt III RC 161/16

1. zmienia zaskarżony wyrok w pkt.1w ten sposób, że obniża zasądzone tam alimenty do kwoty po 1500 zł ( jeden tysiąc pięćset złotych) miesięcznie,

2. w pozostałej części apelację oddala.

Jolanta Biernat - Kalinowska Waldemar Pałka Jolanta Piórkowska