Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 września 2017 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant stażysta Katarzyna Pielużek

po rozpoznaniu w dniu 5 września 2017 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku M. G.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddziałowi Regionalnemu w Ł.

o wypłatę niezrealizowanego świadczenia

na skutek odwołania M. G.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddziału (...) w Ł.

z dnia 31 marca 2017 r.

oddala odwołanie.

Sygn. akt VU 652/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 31 maca 2017 roku Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił M. G. przyznania prawa do wypłaty niezrealizowanego świadczenia po zmarłym bracie H. L.. W uzasadnieniu organ rentowy podał, że wnioskodawczyni nie spełniła warunków sprecyzowanych w art. 136 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, gdyż H. L. był osobą niezależną finansowo i poza krótkim okresem przed śmiercią, nie wymagał jej pomocy, w tym również finansowej. Dodatkowo organ rentowy podniósł, że z przedłożonych przez wnioskodawczynię rachunków i faktur nie wynika jednoznacznie, że regulowała ona należności, do których zobowiązany był jej brat, z własnych środków.

W odwołaniu z dnia 8 maja 2017 roku M. G. wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie prawa do wypłaty niezrealizowanego świadczenia w postaci emerytury za okres od dnia 1 stycznia 2017 roku do dnia (...) 2017 roku po bracie H. L.. W uzasadnieniu ubezpieczona podniosła, że przedstawione przez nią przed organem rentowym dokumenty w postaci faktur, rachunków i oświadczeń uzasadniają przyznanie jej wypłaty żądanego świadczenia.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny w sprawie:

H. L., urodzony w dniu (...), nabył od dnia (...) 1998 roku prawo do emerytury rolniczej.

(dowód: decyzja z dnia 14 października 1998 roku, k. 40 akt KRUS, wniosek z dnia 1 lutego 2017 roku, k. 198 akt KRUS)

H. L. zmarł dnia (...) 2017 roku.

(dowód: odpis skrócony aktu zgonu, k. 194 akt KRUS)

M. G. jest siostrą zmarłego H. L. (okoliczność bezporna).

Dnia 1 lutego 2017 roku M. G. wniosła o wypłatę świadczenia emerytalnego po zmarłym bracie H. L. za miesiąc styczeń.

(dowód: wniosek, k. 198 akt KRUS)

Decyzją z dnia 2 lutego 2017 roku Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił M. G. prawa do niezrealizowanego świadczenia po zmarłym bracie, podnosząc że H. L. posiadał własne źródło utrzymania w postaci emerytury.

(dowód: decyzja z dnia 2 lutego 2017 roku, k. 202 akt KRUS)

Dnia 21 lutego 2017 roku M. G. wystąpiła ponownie z wnioskiem o świadczenie emertytalne H. L. za okres od 1 stycznia 2017 roku do dnia zgonu tj. (...) 2017 roku.

(dowód: decyzja z dnia 21 lutego 2017 roku, k. 205 akt KRUS)

H. L. był kawalerem, nie miał dzieci, jego rodzice zmarli przed nim. Zamieszkiwał w gospodarstwie rolnym odziedziczonym po rodzicach położonym w K., które darował siostrzeńcowi G. G. i bratankowi A. R..

W grudniu 2016 roku przeprowadził się do R. do mieszkania siostry M. G.. Do śmierci pozostawał z siostrą i jej mężem we wspólnym gospodarstwie domowym. Siostra pokryła koszty jego pogrzebu.

H. L. był uprawniony do świadczenia emerytalnego, które w chwili zgonu w wysokości 1108,37 zł netto miesięcznie. M. G. ma emeryturę w kwocie 1400zł., a jej mąż w kwocie 2700zł.

H. L. wydawał miesięcznie na leki ok. 150zł. i na papierosy ok. 100zł. Opłaty z tytułu wody go co 2 miesiące 10zł., śmieci -7zł., energia elektryczna 50zł. Koszt zakupu opału na rok wynosił 1400zł.

(okoliczność bezsporna- wyjaśnienia wnioskodawczyni na rozprawie w dniu 5 września 2017 roku od minuty 1:46 do minuty 11:16, protokół z rozprawy, k. 12-12v akt sprawy)

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Wydając zaskarżoną decyzję organ rentowy powołał przepis art. 136 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 887 ze zm.), mający zastosowanie w związku z treścią art. 52 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2016 r. poz. 277 ze zm.).

Przepis art. 136 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych stanowi, że w razie śmierci osoby, która zgłosiła wniosek o świadczenia określone ustawą, świadczenia należne jej do dnia śmierci wypłaca się małżonkowi, dzieciom, z którymi prowadziła wspólne gospodarstwo domowe, a w razie ich braku - małżonkowi i dzieciom, z którymi osoba ta nie prowadziła wspólnego gospodarstwa domowego, a w razie ich braku - innym członkom rodziny uprawnionym do renty rodzinnej lub na których utrzymaniu pozostawała ta osoba.

Do niezrealizowanych świadczeń należnych zmarłemu w świetle art. 136 ust. 1 ww. ustawy uprawnione są więc trzy kategorie osób:

- małżonek i dzieci, z którymi osoba zmarła prowadziła wspólne gospodarstwo domowe;

- małżonek i dzieci, z którymi osoba zmarła nie prowadziła wspólnego gospodarstwa domowego;

- inni członkowie rodziny uprawnieni do renty rodzinnej lub na których utrzymaniu pozostawała osoba zmarła.

Do renty rodzinnej w myśl art. 29 ust 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników są uprawnieni następujący członkowie rodziny zmarłego:

1) dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione,

2) przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, z wyłączeniem dzieci przyjętych na wychowanie i utrzymanie w ramach rodziny zastępczej lub rodzinnego domu dziecka,

3) małżonek (wdowa, wdowiec),

4) rodzice

- jeżeli spełniają warunki do uzyskania takiej renty w myśl przepisów emerytalnych.

Wnioskodawczyni nie należy do kręgu osób uprawnionych do wypłaty niezrealizowanego świadczenia po zmarłym bracie. Nie jest bowiem osobą uprawnioną do renty rodzinnej po zmarłym bracie zgodnie z art. 29 ustęp 2 ustawy. Nie można także uznać, że zmarły pozostawał na utrzymaniu siostry. H. L. pozostawał jedynie we wspólnym gospodarstwie domowym z rodziną siostry. Okoliczność ta nie jest równoznaczna z pozostawaniem na utrzymaniu. Potrzeby finansowe zmarłego H. L. określone przez skarżącą na rozprawie z tytułu leków, wydatków i opłat eksploatacyjnych prowadzą do wniosku, że był on w stanie z własnej emerytury w/w potrzeby zaspokoić. Łączny miesięczny koszt pokrycia tych wydatków to bowiem kwota ok. 400zł. Zważywszy, że emerytura zmarłego wynosiła 1108zł., należy uznać, że był on w stanie pokryć w całości koszty swojego utrzymania. Wyklucza to przyjęcie, że zmarły pozostawał na utrzymaniu wnioskodawczyni, co było w niniejszej sprawie niezbędną przesłanką wypłaty niezrealizowanego świadczenia.

Z tych przyczyn Sąd Okręgowy oddalił odwołanie na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. jako całkowicie bezzasadne.