Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 17 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w następującym składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Malinowska

Protokolant: sekretarz sądowy Ewelina Zalewska

po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2017 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa Przedsiębiorstwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

o wpisanie do wykazu odbiorców energii

na skutek odwołania od Informacji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki Nr (...) w sprawie wykazu odbiorców przemysłowych, którzy złożyli oświadczenie, o którym mowa w art. 188 ust. 4 ustawy o odnawialnych źródłach energii z 24 kwietnia 2015 r.

postanawia:

1.  odrzucić odwołanie;

2.  zasądzić od powoda Przedsiębiorstwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Ewa Malinowska

Sygn. akt XVII AmE 112/15

UZASADNIENIE

W dokumencie Informacja Nr 17/2015 z 24 kwietnia 2015 r. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przedstawił wykaz odbiorców przemysłowych, którzy w terminie do dnia 18 kwietnia 2015 r. złożyli oświadczenie, o którym mowa w art. 188 ust. 4 ustawy z 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2015 r., poz. 478; dalej: uoze), tj. oświadczenie potwierdzające:

1)wykonywanie działalności gospodarczej oznaczonej kodami Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), o których mowa w ust. 3,

2)ilość zużytej energii elektrycznej oraz ilość energii elektrycznej zakupionej na własny użytek w roku kalendarzowym poprzedzającym rok realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 1,

3)wartość współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej

- wraz z opinią biegłego rewidenta potwierdzającą prawidłowość wyliczenia wartości współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej.

( Informacja Prezesa URE Nr (...), k. 4-9).

Przyjmując, że powyższy dokument stanowi decyzję administracyjną, odwołanie od niego wniosło Przedsiębiorstwo (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł., zaskarżając go w całości i wnosząc o jego uchylenie w całości. Aktowi temu zarzucono naruszenie art. 188 ust. 4 uoze w związku z art. 57 § 5 k.p.a., polegające na nie umieszczeniu powodowej Spółki w informacji z 24 kwietnia 2015 r., zawierającej listę podmiotów, które w terminie do 18 kwietnia 2015 r. złożyły oświadczenie, o którym mowa w art. 188 ust. 4 uoze pomimo, iż Spółka w dniu 17 kwietnia 2015 r. złożyła stosowane oświadczenie, nadając je listem poleconym w Urzędzie Pocztowym Nr 58 w Ł..

( odwołanie, k. 10-11).

W dniu 9 listopada 2015 r. (data stempla pocztowego, k. 49) pozwany Prezes URE wniósł odpowiedź na odwołanie, która została zwrócona na podstawie art. 132 § 1 k.p.c. Na rozprawie w dniu 17 stycznia 2017 r. pozwany wniósł o odrzucenie odwołania oraz zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Stanowisko to podtrzymał w załączniku do protokołu rozprawy z dnia 17 stycznia 2017 r., wnosząc dodatkowo o oddalenie odwołania, w przypadku nie uwzględnienia wniosku o jego odrzucenie.

( zarządzenie z 18 listopada 2015 r., k. 50; kserokopia odpowiedzi na odwołanie, k. 40-47; protokół rozprawy, k. 78; Załącznik pozwanego do protokołu rozprawy z dnia 17 stycznia 2017 r., k. 72-77).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Przedsiębiorstwo (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł., będąc odbiorcą przemysłowym energii w rozumieniu ustawy z 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r., poz. 1059 j.t.; dalej: PE) i ustawy o odnawialnych źródłach energii, w dniu 17 kwietnia 2015 r. wysłała do Prezesa URE, za pośrednictwem operatora pocztowego – Poczty Polskiej S.A., oświadczenie, o którym mowa w art. 188 ust. 4 uoze wraz z opinią biegłego rewidenta, potwierdzającą prawidłowość wyliczenia wartości współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej.

dowód: oświadczenie z 16 kwietnia 2016 r. wraz z pismem przewodnim oraz załącznikiem, k. 1-8 akt admin.

W oświadczeniu datowanym na dzień 16 kwietnia 2015 r. powodowy przedsiębiorca wskazał, że jest odbiorcą przemysłowym w rozumieniu art. 188 ust. 3 uoze, którego przeważającą działalnością gospodarczą jest działalność oznaczona kodem (...). Oświadczył, że wartość współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej wynosi 11,19 % oraz że w roku 2014 zużył na potrzeby własne 5.803.947 kWh energii elektrycznej, a zakupił w danym roku na własny użytek 5.803.947 kWh energii elektrycznej.

dowód: oświadczenie z 16 kwietnia 2016 r., k. 2 akt admin.

Powyżej wskazane oświadczenie Spółki (...), wraz z opinią biegłego rewidenta, wpłynęło do Urzędu Regulacji Energetyki 23 kwietnia 2015 r.

dowód: prezentata, k. 1 akt admin.

Zgodnie z dyspozycją art. 188 ust. 5 uoze, w dniu 24 kwietnia 2015 r. Prezes URE ogłosił w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Regulacji Energetyki Informację Nr 17/2015, zawierającą wykaz odbiorców przemysłowych, którzy złożyli oświadczenie, o którym mowa w art. 188 ust. 4, wraz z informacją, o której mowa w ust. 6 tego przepisu. W wykazie tym nie uwzględniono powodowej Spółki (...), ponieważ złożyła ona przedmiotowe oświadczenie w Urzędzie Regulacji Energetyki dopiero w dniu 23 kwietnia 2015 r., podczas gdy ustawowy termin do jego złożenia upłynął 18 kwietnia 2015 r.

dowód: Informacja Prezesa URE Nr (...), k. 4-9; Załącznik pozwanego do protokołu rozprawy z dnia 17 stycznia 2017 r., k. 72-77.

Powyżej opisany stan faktyczny nie był między stronami sporny i został ustalony przez Sąd w oparciu o przywołane dowody z dokumentów, których wartość dowodowa nie budziła zastrzeżeń.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie podlegało odrzuceniu.

Dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy pierwszorzędne znaczenie miało ustalenie charakteru prawnego zaskarżonej Informacji Prezesa URE Nr (...) , a w szczególności ocena, czy stanowi ona decyzję administracyjną, od której przysługiwałoby odwołanie do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

Zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie, decyzję administracyjną uważa się za szczególny, kwalifikowany rodzaj aktu administracyjnego, stanowiącego oparte na przepisach prawa materialnego władcze i jednostronne oświadczenie woli organu administracji publicznej, określające sytuację prawną (rozstrzygające o prawach lub obowiązkach) konkretnego adresata wskazanego w tym akcie w indywidualnie oznaczonej sprawie (zob. A. Wróbel [w:] M. Jaśkowska, A. Wróbel, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz LEX, Warszawa 2011 r., s. 79 i n.).

Stosownie do art. 107 § 1 k.p.a., decyzja powinna zawierać: oznaczenie organu administracji publicznej, datę wydania, oznaczenie strony lub stron, powołanie podstawy prawnej, rozstrzygnięcie, uzasadnienie faktyczne i prawne, pouczenie, czy i w jakim trybie służy od niej odwołanie, podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji lub, jeżeli decyzja wydana została w formie dokumentu elektronicznego, powinna być opatrzona kwalifikowanym podpisem elektronicznym. Decyzja, w stosunku do której może być wniesione powództwo do sądu powszechnego lub skarga do sądu administracyjnego, powinna zawierać ponadto pouczenie o dopuszczalności wniesienia powództwa lub skargi.

Przyjmuje się przy tym, że zakwalifikowanie danego aktu jako decyzji administracyjnej nie wymaga, aby zawierał on wszystkie składniki decyzji przewidziane w przywołanym przepisie. Natomiast minimum elementów, które muszą zostać uwzględnione, by zakwalifikować akt jako decyzję, to: oznaczenie organu administracji publicznej wydającego akt, wskazanie adresata aktu, rozstrzygniecie w sprawie oraz podpis osoby reprezentującej organ administracji (zob. A. Wróbel, op. cit., s. 645 i n. i powołane tam orzecznictwo).

Odnosząc powyższe do okoliczności niniejszej sprawy należy zauważyć, że ustawa o odnawialnych źródłach energii określa, między innymi,

1)zasady i warunki wykonywania działalności w zakresie wytwarzania:

a)energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii,

b)biogazu rolniczego

–w instalacjach odnawialnego źródła energii,

c)biopłynów;

2)mechanizmy i instrumenty wspierające wytwarzanie:

a)energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii,

b)biogazu rolniczego,

c)ciepła

–w instalacjach odnawialnego źródła energii (art. 1 ust. 1 pkt 1 i 2 uoze).

W art. 188 ust. 4, stanowiącym przepis przejściowy ustawy, odbiorcy przemysłowi zostali zobowiązani do złożenia Prezesowi URE, w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie art. 179 pkt 5 (tj. do 18 kwietnia 2015 r.), oświadczenia potwierdzającego:

1)wykonywanie działalności gospodarczej oznaczonej kodami Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), o których mowa w ust. 3,

2)ilość zużytej energii elektrycznej oraz ilość energii elektrycznej zakupionej na własny użytek w roku kalendarzowym poprzedzającym rok realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 1,

3)wartość współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej

- wraz z opinią biegłego rewidenta potwierdzającą prawidłowość wyliczenia wartości współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej.

Natomiast stosownie do art. 188 ust. 5 i 6 uoze, w terminie 21 dni od dnia wejścia w życie art. 179 pkt 5 ustawy (tj. do 25 kwietnia 2015 r.) Prezes URE sporządza wykaz odbiorców przemysłowych, którzy złożyli oświadczenie, o którym mowa w ust. 4, wraz z informacją, o której mowa w ust. 6, i ogłasza je w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Regulacji Energetyki. Informacja ta zawiera:

1)nazwę i adres siedziby odbiorcy przemysłowego;

2)numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym lub Numer Identyfikacji Podatkowej (NIP);

3)dane dotyczące ilości energii elektrycznej objętej obowiązkiem, o którym mowa w ust. 1, wyrażonej w procentach;

4)wskazanie, czy dany odbiorca przemysłowy jest odbiorcą przemysłowym, o którym mowa w ust. 2 pkt 1.

Z przywołanych przepisów ustawy o odnawialnych źródłach energii wynika, że - będąca przedmiotem zaskarżenia - Informacja Prezesa URE Nr (...) z 24 kwietnia 2015 r., nie stanowi decyzji administracyjnej. Należy zauważyć, że sam przepis prawa (tj. art. 188 ust. 5 i 6 uoze) kwalifikuje w tym przypadku formę działania organu regulacyjnego nie jako decyzję, czy nawet szerzej – jako akt administracyjny, lecz wprost jako „informację”. „Informacja” w tym kontekście obejmuje natomiast czynności faktyczne i oświadczenie wiedzy składane przez organ administracji publicznej.

Nadto, Informacja Prezesa URE Nr (...) obejmująca wykaz odbiorców przemysłowych, którzy złożyli oświadczenie, o którym mowa w art. 188 ust. 4 uoze, nie zawiera koniecznych elementów składowych decyzji, przewidzianych w art. 107 § 1 k.p.a. Dokument ten nie zawiera bowiem niezbędnego elementu decyzji administracyjnej, jakim jest rozstrzygniecie o prawach lub obowiązkach jej adresata. Ponadto, w treści wykazu nawet nie została wymieniona powodowa Spółka, a okoliczność ta jest właśnie podstawą wniesienia odwołania w niniejszej sprawie. Analizowana Informacja Prezesa URE nie stanowi władczego, jednostronnego oświadczenia woli organu administracji publicznej, zaś z treści informacji nie wynika, aby akt ten zmierzał do wywołania jakiegokolwiek skutku prawnego w sferze praw i obowiązków powódki.

Należy zauważyć, że podstawę prawną sporządzenia przedmiotowej informacji stanowi przepis art. 188 ust. 5 uoze, nakazujący Prezesowi URE sporządzenie i opublikowanie wykazu odbiorców przemysłowych, którzy złożyli stosowne oświadczenie. Wykaz ten ma zatem jedynie charakter informacyjny i stanowi oświadczenie wiedzy organu o zaistniałych faktach, obejmujące wskazanie przedsiębiorców, którzy spełnili w terminie wyznaczonym przez przepisy ustawy o odnawialnych źródłach energii warunki, pozwalające na umieszczenie ich w danym wykazie. Wbrew sugestiom powódki, nie można zatem przyjąć, że umieszczenie lub brak umieszczenia przedsiębiorcy w wykazie kreuje jakiekolwiek prawa lub obowiązki dla przedsiębiorców, w tym dla strony wnoszącej odwołanie.

Informacja Nr 17/2015 w sprawie wykazu odbiorców przemysłowych, którzy złożyli oświadczenie, o którym mowa w art. 188 ust. 4 uoze, podlegała ogłoszeniu w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Regulacji Energetyki. Dokument ten nie został skierowany do żadnego indywidualnie oznaczonego adresata, w szczególności powodowej Spółki. Pełni on jedynie funkcję informacyjną dla wszystkich zainteresowanych, nie zawiera też uzasadnienia wraz z podaniem podstawy prawnej rozstrzygnięcia. Z tych też względów, zaskarżony dokument nie spełnia warunków pozwalających na zakwalifikowanie go jako decyzji administracyjnej w rozumieniu art. 107 § 1 k.p.a.

Powyższa konstatacja oznacza natomiast, że od Informacji Prezesa URE Nr (...) nie przysługuje odwołanie do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Zgodnie bowiem z art. 479 ⁴⁶ k.p.c., Sąd Okręgowy w Warszawie - sąd ochrony konkurencji i konsumentów jest właściwy w sprawach:

1)odwołań od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki;

2)zażaleń na postanowienia wydawane przez Prezesa Urzędu w postępowaniach prowadzonych na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059, z późn. zm.) lub przepisów odrębnych.

Stosownie zaś do art. 479 ⁴⁷ § 1 k.p.c., odwołanie od decyzji Prezesa Urzędu wnosi się za jego pośrednictwem do sądu ochrony konkurencji i konsumentów w terminie dwutygodniowym od dnia doręczenia decyzji.

Skoro zakwestionowana przez powodową Spółkę (...) Prezesa URE Nr (...), obejmująca wykaz odbiorców przemysłowych, którzy złożyli oświadczenie, o którym mowa w art. 188 ust. 4 uoze, nie stanowi decyzji administracyjnej, ani innego rodzaju rozstrzygnięcia, wymienionych enumeratywnie w art. 479 ⁴⁶ k.p.c., to nie podlega ona zaskarżeniu do tutejszego Sądu. Z tych względów, odwołanie podlegało oddaleniu w oparciu o przepis art. 479 ⁴⁷ § 2 k.p.c., jako niedopuszczalne, gdyż wniesiono je od nieistniejącej decyzji administracyjnej.

O kosztach postępowania orzeczono zgodnie z - wyrażoną w art. 89 k.p.c. - zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Na koszty należne pozwanemu Prezesowi URE złożyło się wynagrodzenie radcy prawnego w wysokości 360 zł, ustalone na podstawie § 14 ust. 3 pkt 3 w zw. z § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. ws. opłat za czynności radów prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu w związku z § 21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

SSO Ewa Malinowska