Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 marca 2017 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Paweł Błasiak

Protokolant: Magdalena Kucharska

po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2017 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

przeciwko S. S.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego S. S. na rzecz powódki (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwotę 1.202,51 zł (tysiąc dwieście dwa złote 51/100 groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 6 maja 2016 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego S. S. na rzecz powódki (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwotę 317,00 zł (trzysta siedemnaście złotych 00/100 groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym kwotę 270,00 zł (dwieście siedemdziesiąt złotych 00/100 groszy) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 288/17

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 10 listopada 2016 roku spółka (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie od pozwanego S. S. kwoty 1.202,51 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 6 maja 2016r. do dnia zapłaty z tytułu kosztów transportu oraz odkopania zbiornika. Powód wniósł również o zwrot kosztów procesu.

(pozew k. 3-5v)

W dniu 9 września 2016 roku w postępowaniu upominawczym, toczącym się przed tutejszym sądem pod sygnaturą akt I Nc 4155/16, wydany został nakaz zapłaty, w którym nakazano pozwanemu zapłatę w całości zgodnie z żądaniem pozwu.

(nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, k. 25)

Pozwany w dniu 13 stycznia 2017 roku złożył sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym wniósł o oddalenie powództwa w całości powołując się na zarzut potrącenia.

(sprzeciw od nakazu zapłaty k. 31-32v)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 12 października 2004 roku strony procesu zawarły umowę dotyczącą wykonania przez spółkę (...) S.A. instalacji gazowych na nieruchomości S. S. oraz dokonywania dostaw gazu na jego rzecz. Zgodnie ze zobowiązaniem wynikającym z przywołanej umowy powód wykonał instalację gazową na nieruchomości pozwanego oraz rozpoczął dostarczanie gazu w ilości 500m gazu na rok, tj. w ilości zadeklarowanej przez pozwanego przy podpisywaniu umowy. Z tytułu zawartej umowy pozwany, poczynając od dnia 1 stycznia 2006 roku, uiszczał comiesięczne opłaty za zużyty gaz na podstawie odczytów z układu pomiarowego oraz dokonywał comiesięcznych opłat za użytkowanie umieszczonego na jego zbiornika gazowego. Umowa została zawarta na czas nieokreślony. Stronom przysługiwało prawo jej rozwiązania z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia składanym na koniec miesiąca. Ustęp 7 lit. e) zd. 2 przedmiotowej umowy przewidywał, że koszty związane z demontażem i usunięciem zainstalowanego u klienta zbiornika na gaz, jakie miały być dokonane po rozwiązaniu umowy, będą ponoszone przez klienta z wyjątkiem sytuacji, w której to do wypowiedzenia umowy doszłoby w trybie przewidzianym w pkt 3 lit b) umowy, tj. w przypadku jej wypowiedzenia przez (...) S.A. z uwagi na niezapewnienie przez klienta odpowiedniego dla dokonania dostawy zbiornika i gazu stanu nawierzchni drogi dojazdowej do posesji (dowód: umowa k. 11-12, 38-38v).

Przedmiotowa umowa została wypowiedziana przez pozwanego pismem z 14 sierpnia 2015 roku i uległa rozwiązaniu po upływie uzgodnionego okresu wypowiedzenia, tj. 30 listopada 2015 roku ( dowód: wypowiedzenie umowy k. 40-41v).

Pismem z dnia 21 sierpnia 2015 roku powód (...) S.A. poinformował pozwanego o kosztach usług demontażowych instalacji gazowej. Do ich poniesienia zobowiązał pozwanego. Koszty usług demontażowych zostały w przywołanym piśmie wstępnie oszacowane na łączną kwotę co najmniej 1.810,00 złotych. Strony uzgodniły, że demontaż instalacji zostanie wykonany do 5 grudnia 2016 roku. Powód opóźniał się z podjęciem prac demontażowych. S. S. wezwał powoda do niezwłocznego usunięcia zbiornika i poinformował, że z powodu zwłoki demontaż ma nastąpić na koszt powoda jako rekompensata za bezumowne korzystanie z nieruchomości wskutek przedłużającego się pozostawania na niej instalacji gazowych. Spółka (...) S.A. zdecydowała się na udzielenie rekompensaty w postaci pomniejszenia ostatecznych kosztów demontażowych obciążających pozwanego o kwotę 307,50 złotych brutto. Pozwany nie przyjął tej propozycji, zgłaszając powodowi do potrącenia swoje roszczenie w kwocie 1600 zł z tytułu bezumownego korzystania przez powoda z nieruchomości pozwanego (dowód: odpisy korespondencji stron k.42-75.)

Demontażu instalacji gazowej powód dokonał w dniu 14 kwietnia 2016 roku. Ostateczny koszt prac, na który złożyły się koszty transportu i odkopania zbiornika, powód określił na kwotę 1.202,51 złotych. W związku z wykonanym przez powoda demontażem instalacji gazowych dnia 14 kwietnia 2016 roku strona powodowa wystawiła pozwanemu fakturę VAT Nr (...) na wskazaną powyżej kwotę. Termin płatności został wyznaczony na 5 maja 2016 roku (dowód: odpis protokołu demontażu instalacji gazowej k.14, odpis faktury VAT k.10).

Pismem z dnia 3 listopada 2016 roku strona powodowa wezwała pozwanego S. S. do zapłaty ww. kwoty wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, zakreślając termin na wykonanie wezwania w wymiarze 2 dni od dnia jego otrzymania (dowód: wezwanie do zapłaty k.16).

Pozwany S. S. kwestionował istnienie powyższej należności przysłuchującej (...) S.A. w stosunku do niego w kwocie wskazanej w wystawionej fakturze, powołując się, że uległa ona umorzeniu na skutek potrącenia. Podstawą przysługującego mu potrącenia miała być według niego wierzytelność w kwocie 1600 zł przysługująca mu względem powoda z tytułu bezumownego korzystania z nieruchomości przez spółkę (...) S.A. w związku ze zwłoką w realizacji czynności związanych z demontażem i odbiorem zbiornika ( pismo S. S. do (...) S.A. z dnia 29 marca 2016 r. k. 57)

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie dokumentacji znajdującej się w aktach sprawy, których prawdziwość i rzetelność nie budziła wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony.

Sad zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne i zasługiwało na całkowite uwzględnienie.

W przedmiotowym postępowaniu nie ulegało wątpliwości, że w okresie od 12 października 2004 r. do 30 listopada 2015 r. strony wiązała umowa obejmująca dostawy gazu, jakich powód miał dokonywać względem pozwanego, i która zobowiązywała powoda do zainstalowania na nieruchomości pozwanego odpowiednich instalacji gazowych. Treść umowy nie była kwestionowana przez żadną ze stron. Poza sporem pozostawała także okoliczność jej wypowiedzenia przez pozwanego w dniu 14 sierpnia 2015 roku. Postanowienia umowy stanowiły jednoznacznie, że w przypadku rozwiązania umowy w trybie, w jakim miało to miejsce w rozpoznawanym stanie faktycznym, tj. poprzez jej wypowiedzenie przez jedną ze stron z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, spółka (...) S.A. powinna dokonać demontażu zainstalowanych wcześniej instalacji gazowych koniecznych do wykonywania zawartej umowy, przy czym kosztami dokonanych prac obciążony zostanie klient. Klientem w rozumieniu przedmiotowej umowy był pozwany S. S.. Taki demontaż został przez powoda wykonany. Wobec powyższego należało uznać, że strona powodowa zasadnie obciążyła pozwanego kosztami dokonanych prac demontażowych, wystawiając fakturę VAT Nr (...), w której pozwany został zobowiązany do uiszczenia kwoty w wysokości 1.202,51 złotych. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego należało uznać, że pozwany nie kwestionował prawa powoda do tych kosztów, sposobu ich wyliczenia i ich ostatecznej wysokości – pozwany oświadczył, że nie kwestionuje roszczenia powoda, ale uważa że powód odebrał zbiornik gazu za późno przez co pozwanemu przysługuje roszczenie w stosunku do powoda z tytułu bezumownego korzystania z nieruchomości powoda za ten czas (k. 107v).

Niezależnie od tego trzeba też zauważyć w sprawie nie mógł znaleźć zastosowania, że przepis art. 4j ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne stanowiący, że odbiorca końcowy może wypowiedzieć umowę zawartą na czas nieoznaczony, na podstawie której przedsiębiorstwo energetyczne dostarcza temu odbiorcy paliwa gazowe lub energię, bez ponoszenia kosztów, składając do przedsiębiorstwa energetycznego pisemne oświadczenie; odbiorca, który wypowiada umowę, jest obowiązany pokryć należności za pobrane paliwo gazowe lub energię oraz świadczone usługi przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub energii. Brzmienie tego przepisu zostało ustalone z dniem 11 września 2013r. na mocy ustawy z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw, w której w art. 24 wskazano, że przepisów art. 4j ust. 3 i 3a ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się do umów zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. Jako że umowa między stronami została zawarta dnia 12 października 2004r. powyżej przytoczony przepis art. art. 4j ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne nie mógł znaleźć zastosowania w sprawie i stanowić podstawy do bezpodstawności żądania od pozwanego kosztów transportu oraz odkopania zbiornika, bo przecież konieczność poniesienia takich kosztów przez pozwanego była przewidziana w łączącej strony umowie, zawieranej w czasie gdy takie zastrzeżenie umowne było dopuszczalne.

Zatem kluczową kwestią dla orzekania był podnoszony przez stronę pozwaną zarzut potrącenia. Należało mieć na uwadze, że niniejsze postępowanie miało charakter postępowania uproszczonego, regulowanego przez art. 505 ¹ i n. k.p.c., który zawiera ograniczenia dotyczące m.in. składania pozwu wzajemnego i podnoszenia zarzutu potrącenia. Artykuł 505 ⁴ § 2 k.p.c. stanowi, że powództwo wzajemne oraz zarzut potrącenia w postępowaniu uproszczonym są dopuszczalne, jeżeli roszczenia nadają się do rozpoznania w postępowaniu uproszczonym. Natomiast zakres spraw, które mogą być rozpoznawane w postępowaniu uproszczonym, został uregulowany w art. 505 ¹ pkt 1 i 2 k.p.c., który stanowi, że przepisy dotyczące postępowania uproszczonego stosuje się w sprawach należących do właściwości sądów rejonowych – tych, dotyczących roszczeń wynikających z umów, jeżeli wartość przedmiotu sporu nie przekracza dziesięciu tysięcy złotych, a w sprawach dotyczących roszczeń wynikających z rękojmi, gwarancji jakości lub z niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową sprzedaży konsumenckiej, jeżeli wartość przedmiotu umowy nie przekracza tej kwoty; oraz spraw dotyczących zapłaty czynszu najmu lokali mieszkalnych i opłat obciążających najemcę oraz opłat z tytułu korzystania z lokalu mieszkalnego w spółdzielni mieszkaniowej bez względu na wartość przedmiotu sporu.

Podstawą zgłaszanego przez stronę pozwaną zarzutu potrącenia było bezumowne korzystanie z nieruchomości pozwanego, które powstało w związku ze zwłoką w dokonaniu prac demontażowych, do jakich strona powodowa była zobowiązana. Z uwagi na charakter przedstawionego roszczenia strony pozwanej Sąd uznał, że nie był uprawniony w ramach prowadzonego postępowania do rozpatrywania podniesionego przez stronę zarzutu. Należało uznać, że zarzut potrącenia dotyczący bezumownego korzystania z nieruchomości nie mieści się w zakresie spraw zakreślonych przez zacytowany powyżej art. 505 ¹ k.p.c., wobec czego zgodnie z dyspozycją art. 505 ⁴ § 2 k.p.c. zarzut potrącenia przedstawiony przez pozwanego nie był dopuszczalny w niniejszym postępowaniu. W związku z powyższym zarzut potrącenia zgłoszony przez stronę nie był rozpoznawany przez Sąd w ramach niniejszego postępowania i nie mógł wpłynąć na treść ostatecznego rozstrzygnięcia.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i § 2 k.p.c., przyjmując za początkowy termin naliczania odsetek dzień 6 maja 2016 roku, tj. dzień następujący po upływie terminu na uiszczenie żądanej kwoty oznaczonej w fakturze wystawionej przez powoda na dzień 5 maja 2016 roku.

Mając powyższe na uwadze Sad orzekł jak w pkt I sentencji.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w oparciu o art. 98 k.p.c., który statuuje ogólną zasadę odpowiedzialności stron za wynik procesu. Zgodnie z przywołanym uregulowaniem to strona przegrywająca jest zobowiązana do zwrotu swemu przeciwnikowi procesowemu kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia praw i celowej obrony, na zgłoszone przez niego żądanie. Stroną przegrywającą jest w niniejszym postępowaniu pozwany. Żądanie zwrotu kosztów przez powoda zostało zgłoszone w pozwie.

W związku z powyższym Sąd zasądził na rzecz powoda łączną kwotę 317,00 złotych tytułem kosztów procesu, na którą złożyły się kwoty 270,00 zł z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego zgodnie z § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych kwoty 30,00 złotych z tytułu zwrotu opłaty od pozwu oraz kwoty 17,00 zł z tytułu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Mając powyższe na uwadze Sad orzekł jak w pkt II sentencji.