Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 05 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 05 kwietnia 2017 r. w K.

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością S.K.A. w W.

przeciwko W. J.

o roszczenie z umowy pożyczki

oddala powództwo.

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo – akcyjna z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanej W. J. kwoty 2.442,00 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości 4 - krotności kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym, nie wyższymi niż dwukrotność odsetek ustawowych za opóźnienie, liczonymi od kwoty 2.000,00 zł za okres od 31.05.2014 r., do dnia zapłaty. Podniósł, że (...) Sp. z o.o. (dawniej (...) sp. z o.o.) udzieliła pozwanej drogą elektroniczną krótkoterminowej pożyczki. W trakcie rejestracji osoba ubiegająca się o pożyczkę zobowiązana była dokonać przelewu opłaty rejestracyjnej na rachunek bankowy spółki. Kwota pożyczki następnie była przelewana na rachunek bankowy pożyczkobiorcy, z którego została przelana opłata rejestracyjna. Pozwana dokonała rejestracji na stronie internetowej spółki i wniosła opłatę rejestrową akceptując warunki umowy pożyczki. Spółka udzieliła pozwanej pożyczki nr (...) na okres 30 dni w wysokości 2.000,00 zł. Kwota została przelana na rachunek pozwanej w dniu 30.04.2014 r. Pozwana do dnia wniesienia pozwu nie spłaciła należności. Wierzytelność z tytułu umowy została zbyta na rzecz powodowej spółki.

Pozwana W. J., zawiadomiona w trybie art. 139 § 1 kpc, nie stawiła się na rozprawie, nie złożyła odpowiedzi na pozew i nie zajęła stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 27.07.2016 r., I. Z., w imieniu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. złożył oświadczenie, iż wierzytelność z tytułu pożyczki nr (...), udzielonej w dniu 30.04.2014 r., W. J., została zbyta na rzecz (...) Spółki z ograniczona odpowiedzialnością spółki komandytowo – akcyjnej z siedzibą w W. (oświadczenie k. 17)

Sąd zważył, co następuje:

Stosownie do art. 339 § 1 kpc, jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. Zgodnie z § 2 tego przepisu, w tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Z czego wniosek, iż niestawiennictwo pozwanego nie zwalnia Sądu z dokonania merytorycznej oceny powództwa i przedłożonych przez stronę powodową dowodów.

W ocenie Sądu, w okolicznościach sprawy powództwo nie może być uwzględnione. Mając na uwadze przedstawiony przez stronę powodową materiał dowodowy należy wskazać, że nie stanowi on wystarczającej podstawy do uwzględnienia powództwa, pomimo przesłanek do wydania wyroku zaocznego.

Przede wszystkim, strona powodowa nie wykazała legitymacji czynnej, tj. faktu nabycia wierzytelności z tytułu umowy pożyczki udzielonej przez (...) spółkę z o.o. W szczególności dowodem takiego nabycia nie jest oświadczenie złożone przez I. Z. – prezesa zarządu (...) Spółki z o.o. w W. z dnia 27.07.2016 r. (k. 17). Wskazane oświadczenie jako dokument prywatny, stosownie do art. 245 kpc, stanowi jedynie dowód tego, iż zostało złożone przez osobę, która je podpisała. Nie stanowi natomiast dowodu, iż istotnie doszło do nabycia przez powódkę wierzytelności z tytułu umowy pożyczki udzielonej pozwanej. Dowodem takim mogłaby być wyłącznie umowa przelewu wierzytelności. Ta jednak nie została przedłożona.

Dalej należy wskazać, iż z zaoferowanego Sądowi materiału dowodowego nie wynika także by wierzytelność z tytułu umowy pożyczki, na którą powołuje się powódka przysługiwała (...) spółce z o.o. W szczególności z przedłożonego odpisu z rejestru spółki (k. 18) nie wynika by spółka ta działała poprzednio pod firmą (...) spółka z o.o., nie wynika z niego także by była następcą prawnym wskazanej spółki.

Ostatecznie należy również wskazać, iż nie został udowodniony fakt zawarcia z pozwaną umowy pożyczki przez (...) Spółkę z o.o. z siedzibą w W.. W szczególności dowodem zawarcia tej umowy nie są kserokopie: umowy, załączników do umowy, wyciągów z konta, oraz potwierdzenie wydania pożyczki. Kserokopie nie są oryginalnymi dokumentami ani ich odpisami. Nie zostały także uwierzytelnione ani podpisane.

Jeżeli zaś odbitka nie jest odpowiednio poświadczona, to nie stanowi ona dokumentu w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania cywilnego, gdyż nie zawiera oryginalnego podpisu wystawcy, który stanowi conditio sine qua non istnienia dokumentu. Gdyby ustawodawca rzeczywiście chciał uczynić z kserokopii odrębny środek dowodowy, to wprowadziłby je obok fotokopii do art. 308 kpc (vide np. wyrok Sądu Najwyższego z dnia z dnia 25 kwietnia 2002 r., sygn. akt I CKN 1572/99, wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 18 października 2013 r., VI ACa 448/13).

W tych okolicznościach, w ocenie Sądu, strona powodowa nie udowodniła posiadania legitymacji czynnej w sprawie, a ponadto faktu zawarcia przez pozwaną umowy pożyczki z podmiotami, które powołuje w uzasadnieniu swojego roszczenia oraz wysokości i wymagalności zobowiązania pozwanego.

Stosownie do art. 6 KC ciężar dowodu wskazanych powyżej okoliczności spoczywał na stronie powodowej, która w tym postępowaniu mu nie podołała. Sąd natomiast nie ma obowiązku zarzadzania żadnych postępowań celem potwierdzenia okoliczności podnoszonych przez strony lub poszukiwania środków dowodowych, które mają im umożliwić wykazanie prawdziwości swoich twierdzeń.

Stąd, biorąc pod uwagę wskazane powyżej okoliczności, Sąd uznał, iż przytoczone przez powoda w pozwie okoliczności faktyczne nie pozwalają na ustalenie istnienia stosunku prawnego pomiędzy pozwaną, a wierzycielem pierwotnym, dalej istnienia po stronie pozwanej nie spełnionego zobowiązania wobec wierzyciela pierwotnego ani jego wysokości oraz terminów wymagalności. Nie pozwalają również na przyjęcie, iż roszczenie o zaspokojenie roszczenia wynikającego z umowy pożyczki przysługuje powódce.

Wobec powyższego, w ocenie Sądu, istnieją w sprawie uzasadnione wątpliwości, uniemożliwiające przyjęcie za prawdziwe twierdzeń powoda odnoszących się do istnienia, wysokości oraz wymagalności zobowiązania. W tych okolicznościach pomimo zaistnienia formalnych przesłanek do wydania w sprawie wyroku zaocznego wskutek nie działania w sprawie pozwanej, Sąd powództwo oddalił.