Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 kwietnia 2017 r.

Sąd w Częstochowie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Krystyna Mieszkowska

Protokolant: Mateusz Kmieć

po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2017 r. w Częstochowie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko E. D. i Z. D.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanych E. D. i Z. D. solidarnie na rzecz powoda (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 107.025,76 zł (sto siedem tysięcy dwadzieścia pięć złotych siedemdziesiąt sześć groszy) z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP liczonymi od kwoty 100.000 zł (sto tysięcy złotych) od dnia 17 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanych E. D. i Z. D. solidarnie na rzecz powoda (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 8.579,38 zł (osiem tysięcy pięćset siedemdziesiąt dziewięć złotych trzydzieści osiem groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt IC 79/17

UZASADNIENIE

W pozwie, wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 17 czerwca 2016r., powód (...) Bank S.A. w W. wystąpił przeciwko pozwanym E. D. i Z. D. o zasądzenie solidarnie kwoty 107 025 zł 76 gr wraz z odsetkami umownymi od kwoty 100 000 zł w wysokości czterokrotności stopy oprocentowania kredytu lombardowego NBP od dnia 17 czerwca 2016r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanych zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, że w dniu 21 grudnia 2013r. została zawarta pomiędzy powodem a pozwanym E. D. umowa kredytu obrotowego w rachunku bieżącym nr BG/KR-O- (...) na kwotę 100 000 zł na okres 12 miesięcy od dnia udostępnienia limitu w rachunku bieżącym. Zabezpieczeniem zawartej umowy było poręczenie udzielone przez pozwaną Z. D.. Kredyt obrotowy w rachunku bieżącym został zawarty z możliwością odnowienia limitu w rachunku bieżącym, z odnowienia którego pozwani nie skorzystali, w związku z czym dnia 13 stycznia 2016r. roszczenie stało się w całości wymagalne. Powód podniósł, że wezwał pozwanych do spłaty zadłużenia oraz wielokrotnie próbował skontaktować się z pozwanymi drogą telefoniczną i elektroniczną, jednakże podejmowane próby nie doprowadziły do polubownego ustalenia warunków spłaty wierzytelności. Powód wskazał, że wysokość zadłużenia stwierdzona jest wystawionym przez niego wyciągiem z ksiąg bankowych z dnia 17 czerwca 2016r. na kwotę 107 025 zł 76 gr, w tym: kapitał w wysokości 100 000 zł, odsetki liczone do dnia 16 czerwca 2016r. w wysokości 6 935 zł 76 gr oraz koszty w wysokości 90 zł. Powód wskazał, że od kwoty 100 000 zł domaga się odsetek umownych naliczanych od dnia 17 czerwca 2016r. do dnia zapłaty, według stopy procentowej dla kredytów przeterminowanych wynoszącej czterokrotność oprocentowania kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, która w dniu wniesienia powództwa wynosi 10% w stosunku rocznym, z uwzględnieniem ograniczenia przewidzianego w art. 481 § 2 ¹ k.c. (k.- 2-6).

W dniu 6 października 2016r. Referendarz Sądowy Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, na mocy którego zasądził solidarnie od pozwanych E. D. i Z. D. na rzecz powoda (...) Bank Spółki Akcyjnej w W. kwotę 107 025 zł 76 gr z umownymi odsetkami od kwoty 100 000 zł w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od dnia 17 czerwca 2016r. do dnia zapłaty oraz kwotę 1 338 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (k.- 8).

W ustawowym terminie pozwani wnieśli sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości oraz wystąpili o zasądzenie od powoda na ich rzecz zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pozwani podnieśli zarzut nieuwzględnienia przez powoda faktu niemożności spełnienia przez nich świadczenia w całości oraz pominięcia możliwości spłacenia powstałego zobowiązania w systemie ratalnym. Pozwany wskazał, że wielokrotnie kierował do powoda pisma w przedmiocie rozłożenia na raty powstałego zobowiązania, które jest wynikiem zawieszenia działalności gospodarczej, co wiązało się z utratą dochodu. Pozwani podnieśli, że nie uchylają się od spłaty zadłużenia, ale z uwagi na trudną sytuację materialną i zdrowotną, nie są w stanie spłacać zadłużenia zgodnie z harmonogramem. Powód tych okoliczności nie wziął pod uwagę, dlatego nie sposób zgodzić się z jego działaniem (k.- 13-16, 41-44).

Postanowieniem z dnia 16 grudnia 2016r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał sprawę do Sądu Okręgowego w Częstochowie, wobec skutecznego wniesienia sprzeciwu przez pozwanych i utraty przez nakaz zapłaty mocy w całości (k.- 31).

W piśmie procesowym, wniesionym do Sądu Okręgowego w Częstochowie w dniu dnia 16 marca 2017r. (data nadania w urzędzie pocztowym), a doręczonym profesjonalnemu pełnomocnikowi pozwanych w dniu 29 marca 2017r., powód podtrzymał żądanie pozwu. Powód podniósł, że udostępnił pozwanemu E. D. limit kwoty 100 000 zł na okres 12 miesięcy, z zastrzeżeniem, że mógł on być przedłużony przez Bank o następne 12 miesięcy licząc od dnia uruchomienia kredytu, jeżeli pozwany złożyłby w terminie nie wcześniej niż 60 dni, a nie później niż 30 dni przed zakończeniem okresu kredytowania, dokumentację finansowo-prawną stanowiącą podstawę do wydania decyzji o przedłużeniu limitu o kolejne 12 miesięcy. Ponadto, posiadanie zdolności kredytowej przez kredytobiorcę było wymagane przez Bank do przedłużenia linii kredytowej. W momencie powzięcia pozytywnej decyzji, dotyczącej zdolności kredytowej kredytobiorcy, limit na rachunku bieżącym odnowiłby się automatycznie na następne 12 miesięcy bez potrzeby składania przez kredytobiorcę dodatkowych dyspozycji. W razie powzięcia decyzji negatywnej przez Bank, powodującej brak odnowienia limitu, kredytobiorca zobowiązany był do zapewnienia środków na rachunku bieżącym w postaci całej kwoty limitu powiększonego o odsetki należne Bankowi. W celu zabezpieczenia spłaty wierzytelności z tytułu umowy objętej pozwem pomiędzy powodem a pozwaną Z. D. została zawarta w dniu 21 grudnia 2013r. umowa poręczenia, zgodnie z którą poręczyła ona za zobowiązania z niej wynikające bezterminowo i całym swoim majątkiem. Powód wskazał, że kredyt został wypłacony pozwanemu 31 grudnia 2013r. Kredytobiorca ma możliwość dysponowania limitem w każdym czasie do wysokości przyznanego limitu, pomniejszonego o prowizje i inne należności Banku pobierane zgodnie z umową. Każdy wpływ na rachunek bieżący powoduje zmniejszenie wysokości zadłużenia, a każda spłata części lub całości zadłużenia powoduje odnowienie przyznanego limitu do wysokości wpłaty i daje możliwość ponownego wykorzystania kwoty nadpłaconego limitu. Pozwani wpłacali raty kredytu w kwotach i terminach odbiegających od przyjętego przez strony harmonogramu spłaty. Ostatniej wpłaty dokonali w dniu 8 października 2015r. w kwocie 1 551 zł 20 gr. Powód pismami z dnia 7 grudnia 2015r. i z dnia 11 stycznia 2016r. bezskutecznie wzywał pozwanych do spłaty zaległych należności. Powód podniósł, że wobec braku spłaty należności, jak również upływu okresu kredytowania w dniu 13 stycznia 2016r. wierzytelność stała się wymagalna. Powód wskazał, że wielokrotnie bezskutecznie próbował kontaktować się z pozwanymi, pisemnie, telefonicznie i drogą elektroniczną celem wyjaśnienia i ugodowego załatwienia sprawy, w tym sporządził projekt ugody z propozycją spłaty przez pozwanych wymagalnego zadłużenia w ratach, przesyłając go pozwanym drogą pocztową. Powyższe działania powoda nie odniosły jednak zamierzonego rezultatu z uwagi na brak zainteresowania pozwanych i ich bierną postawę (k.- 58-65, 176).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

W dniu 20 grudnia 2013r. została zawarta umowa kredytu obrotowego nr BG/KR-O- (...) pomiędzy powodem (...) Bank Spółką Akcyjną w W. a pozwanym E. D. jako kredytobiorcą. Na podstawie tej umowy Bank udzielił pozwanemu kredytu w kwocie 100 000 zł na okres 12 miesięcy od dnia udostępnienia limitu w rachunku bieżącym z przeznaczeniem na bieżące finansowanie prowadzonej działalności gospodarczej pod nazwą Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe (...) E. D. z siedzibą w P..

Zgodnie z § 5 ust. 1 (część B) w związku z pkt IV (część A) umowy oprocentowanie kredytu jest zmienne i stanowi sumę marży kredytowej (7%) i stawki referencyjnej 12M WIBOR dla waluty kredytu (3,94%), czyli na dzień zawarcia umowy – 10,94%. W przypadku zmiany stawki referencyjnej powodującej podwyższenie stopy oprocentowania kredytu Bank poinformuje kredytobiorcę i poręczyciela o zmianie wysokości oprocentowania oraz nowym harmonogramie spłaty (§ 5 ust. 5 umowy).

W pkt IX (część A) umowy strony postanowiły, że Bank udostępnia przyznany limit w kwocie 100 000 zł na okres 12 miesięcy, z zastrzeżeniem, iż może on zostać przedłużony o kolejne 12 miesięcy. Kredytobiorca jest zobowiązany do przedłożenia dokumentacji finansowo-prawnej stanowiącej podstawę do wydania decyzji o przedłużeniu limitu na okres kolejnych 12 miesięcy, każdorazowo w terminie nie wcześniej niż 60 dni oraz nie później niż 30 dni przed zakończeniem okresu kredytowania. Pozytywna decyzja Banku dotycząca zdolności kredytowej powoduje automatyczne odnowienie limitu bez składania przez kredytobiorcę dodatkowej dyspozycji. Z tytułu odnowienia Bank każdorazowo pobierze prowizję w wysokości 2,99% kwoty odnowionego limitu. Wraz z upływem okresu kredytowania (12 miesięcy), jeżeli Bank podjął negatywną decyzję w zakresie zdolności kredytowej kredytobiorcy, skutkującą brakiem odnowienia, kredytobiorca zobowiązany jest do zapewnienia na rachunku bieżącym całej kwoty przyznanego limitu, powiększonego o należne Bankowi odsetki.

Zgodnie z pkt IX ust. 9 i 11 (część A) umowy, kredytobiorca ma możliwość dysponowania limitem w każdym czasie do wysokości przyznanego limitu pomniejszonego o prowizje oraz inne należności Banku pobierane zgodnie z umową. Każdy wpływ na rachunek bieżący powoduje zmniejszenie wysokości zadłużenia, a każda spłata części lub całości zadłużenia powoduje odnowienie przyznanego limitu do wysokości wpłaty i daje możliwość ponownego wykorzystania nadpłaconego limitu.

Na podstawie pkt IX ust. 12 (część A) umowy, kredytobiorca E. D. zobowiązał się do zapewnienia na rachunku bieżącym comiesięcznych wpływów w wysokości 1 997 zł 49 gr. Zobowiązanie to będzie spełnione także wtedy, jeśli średniomiesięczna wartość wpływów na rachunek bieżący w ujęciu kwartalnym (co każde 3 miesiące) wyniesie 5 992 zł 47 gr. Kredytobiorca zobowiązał się również do comiesięcznej spłaty rat odsetkowych, co będzie się odbywać poprzez obciążenie rachunku kwotą wymagalnych odsetek. Bank będzie naliczał odsetki za każdy dzień korzystania przez kredytobiorcę z kredytu, począwszy od dnia wypłaty kredytu aż do dnia spłaty włącznie, w wysokości 1/360 stopy procentowej mającej zastosowanie w danym dniu do kredytu (pkt IX ust. 15 – część A; § 5 ust. 8 – część B).

W § 8 (część B) umowy strony postanowiły, że Bank może wypowiedzieć umowę o kredyt obrotowy nr BG/KR-O- (...) z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia i zażądać spłaty całej należności z tytułu kredytu, odsetek i innych kosztów w przypadku między innymi niewykonania lub nieterminowego regulowania przez kredytobiorcę zobowiązań wobec Banku, w szczególności, gdy kredytobiorca zalega w całości lub w części z zapłatą dwóch rat kredytu i pomimo wezwania do zapłaty nie spłaci zaległości w terminie 7 dnia od dnia otrzymania wezwania (§ 8 ust. 1 lit „b”, ust. 2 – część B umowy).

Zgodnie z § 5 ust. 10 (część B) umowy, w przypadku niespłacenia przez kredytobiorcę w terminie wierzytelności z tytułu umowy kredytu po upływie okresu wypowiedzenia umowy, niespłacona kwota staje się zadłużeniem przeterminowanym, w tym kwota kapitału jako kapitał przeterminowany. Od zadłużenia przeterminowanego Bank nalicza odsetki w wysokości czterokrotności oprocentowania kredytu lombardowego NBP.

W dniu 20 grudnia 2013r. została zawarta umowa poręczenia nr (...) pomiędzy powodem (...) Bank Spółką Akcyjną w W. a pozwaną Z. D. jako poręczycielką. W § 1 ust. 1 umowy, strony postanowiły, że umowa zostaje zawarta w celu zabezpieczenia spłaty wierzytelności przysługujących Bankowi z tytułu kredytu w kwocie 100 000 zł udzielonego kredytobiorcy E. D. na podstawie umowy kredytu nr BG/KR-O- (...) z dnia 20 grudnia 2013r., wraz z należnymi odsetkami, prowizjami, opłatami i kosztami z nimi związanymi.

Na podstawie § 2 umowy, pozwana Z. D. zobowiązała się wobec powoda wykonać wszelkie zobowiązania za kredytobiorcę E. D. wynikające z umowy kredytu nr BG/KR-O- (...) z dnia 20 grudnia 2013r. w przypadku, gdy ten nie wykona ciążących na nim zobowiązań w terminie i na warunkach określonych w umowie kredytu oraz poręczyła w całości i bezterminowo za zobowiązania kredytobiorcy wynikające z tejże umowy kredytu.

Uruchomienie kredytu i postawienie do dyspozycji kredytobiorcy E. D. środków pieniężnych nastąpiło w dniu 31 grudnia 2013r.

W dniu 2 stycznia 2015r. strony zawarły aneks do umowy kredytu obrotowego nr BG/KR-O- (...) z dnia 20 grudnia 2013r., na mocy którego kredytobiorca E. D. zrezygnował z objęcia zobowiązań wynikających z umowy kredytu gwarancją (...), a w związku z tym podwyższeniu o 0,025% uległa marża oraz wydłużono okres kredytowania do 24 miesięcy; przy czym w § 6 aneksu postanowiono, że jeżeli do dnia 13 stycznia 2015r. nie zostaną spełnione łącznie warunki wymienione w tym aneksie, to umowa aneksu wygasa

/ dowód: odpis umowy o kredyt obrotowy z dnia 20.12.2013r. (k.- 77-80), odpis umowy poręczenia z dnia 20.12.2013r. (k.-81-82), odpis dyspozycji uruchomienia środków pieniężnych (k.- 83-84), odpis aneksu do umowy kredytu z dnia 20.12.2013r. (k.- 105) /.

Ostatnia wpłata dokonana przez kredytobiorcę na rachunek bieżący miała miejsce w dniu 8 października 2015r. i wynosiła 1 551 zł 20 gr. Po tej wpłacie ujemne saldo na rachunku wynosiło – 101 260 zł 47 gr. Wobec zaprzestania spłaty dalszych rat odsetkowych i niezapewnienia na rachunku bieżącym comiesięcznych wpływów w wysokości określonej postanowieniami umowy, pismem z dnia 7 grudnia 2015r. (...) Bank S.A. w W. wezwał każdego z pozwanych do niezwłocznego uregulowania zadłużenia wynikającego z umowy kredytu odnawialnego nr BG/KR-O- (...) poprzez uiszczenie w terminie 7 dni zaległości w kwocie 1 578 zł 34 gr. Następnie, pismem z dnia 11 stycznia 2016r. (skierowanym do każdego z pozwanych) Bank ponowił wezwanie o dokonanie spłaty, wyznaczając pozwanym 14-dniowy termin do zapłaty oraz informując ich o możliwości ubiegania się o restrukturyzację zadłużenia poprzez zmianę określonych w umowie warunków lub terminów spłaty zadłużenia.

Z uwagi na brak spłaty należności i odnowienia limitu w rachunku bieżącym, skutkujący upływem okresu kredytowania, cała wierzytelność wynikająca z umowy kredytu obrotowego stała się wymagalna z dniem 13 stycznia 2016r. Następnie powód pismami z dnia 8 lutego 2016r. i z dnia 30 maja 2016r. wzywał każdego z pozwanych do zapłaty całości zadłużenia wynikającego z umowy nr (...). Każde pismo zawierało jednocześnie informację o możliwości ubiegania się o restrukturyzację zadłużenia poprzez złożenie stosownego wniosku w terminie 14 dni. Ponadto, pismem z dnia 22 czerwca 2016r. powód wystąpił do pozwanych z propozycją porozumienia w formie ugody, załączając projekt ugody celem zapoznania się z nim i akceptacji warunków do dnia 8 lipca 2016r. Pozwani nie podjęli prób polubownego zakończenia sporu, jak również nie odpowiedzieli na propozycję powoda co do warunków spłaty zadłużenia w systemie ratalnym wymienionym w projekcie ugody.

W dniu 17 czerwca 2016r. (...) Bank S.A. w W. wystawił wyciąg z ksiąg bankowych Banku, w którym stwierdził, że na dzień sporządzenia dokumentu wysokość zobowiązania pozwanych wynosi 107 025 zł 76 gr, na którą to kwotę składają się: kapitał w kwocie 100 000 zł, odsetki umowne od niespłaconej należności naliczone do dnia 16 czerwca 2016r. w kwocie 6 935 zł 76 gr oraz koszty w kwocie 90 zł

/ dowód: historia rachunku kredytowego (k.- 85-104, 106-132), zestawienie należności, spłat i zaległości kapitałowych (k.- 154-159), tabela opłat i prowizji oraz regulamin kredytowania (k.- 160-169), wezwania do zapłaty z dnia 7.12.2015r. i z dnia 11.01.2016r. (k.- 133-134, 135-137), przesądowe wezwania do zapłaty z dnia 8.02.2016r. i z dnia 30.05.2016r. (k.- 138-143), projekt ugody (k.- 144-146), korespondencja mailowa skierowana do pozwanych (k.-147-151), wyciąg z ksiąg banku z dnia 17.06.2016r. i odpis pełnomocnictwa (k.- 152-153) /.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności należy wskazać, że pozwani E. D. i Z. D. nie kwestionowali żądania pozwu co do wysokości, nie zgłaszali żadnych zarzutów co do prawidłowości wyliczenia zadłużenia przez powoda, w szczególności nie kwestionowali faktu istnienia zobowiązania, jego wysokości, nie podnosili zarzutu spełnienia świadczenia. Z kolei całokształt zebranego materiału dowodowego pozwala uznać za wykazane istnienie zobowiązania z tytułu umowy o kredyt w wysokości objętej żądaniem pozwu, także mając na uwadze regulację przewidzianą w art. 230 k.p.c. (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 9 lipca 2009r., V ACa 245/09, LEX nr 551987 ).

Pozwani nie kwestionowali również samego faktu zakończenia obowiązywania umowy nr (...) na skutek upływu okresu kredytowania. Zarzucili natomiast, że Bank, podejmując działania windykacyjne wobec pozwanych, nie uwzględnił ich szczególnej sytuacji majątkowej (zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej) i zdrowotnej poprzez rozłożenie na raty obciążającego ich zobowiązania. Zatem, w ocenie pozwanych, domaganie się od nich zapłaty całego zadłużenia jest niezasadne.

Jednakże zarzut braku współdziałania Banku przy wykonaniu zobowiązania (art. 354 § 2 k.c.) jest gołosłowny i bezzasadny. Przede wszystkim podkreślić należy, że jak wynika z treści umowy, brak odnowienia limitu w rachunku bieżącym, skutkuje upływem okresu kredytowania i koniecznością zapewnienia przez kredytobiorcę na rachunku całej kwoty limitu powiększonego o należne odsetki. Zarówno, przed zakończeniem okresu kredytowania, jak i po, Bank kilkakrotnie wzywał pozwanych do uregulowania zaległości, za każdym razem informując ich o możliwości wystąpienia ze stosownym wnioskiem restrukturyzacyjnym, skierował do nich propozycję zawarcia ugody i spłaty zobowiązania w systemie ratalnym. Natomiast zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie wskazuje, aby pozwani czynnie uczestniczyli w próbach podejmowanych przez Bank. Pozwani nie wykazali nawet (stosownie do reguły przewidzianej w art. 6 k.c.), że po zaprzestaniu spłaty kredytu występowali do powoda ze stosownym wnioskiem w przedmiocie restrukturyzacji zadłużenia, że podejmowali konkretne działania zmierzające w stronę uregulowania powstałej – a niekorzystnej dla nich - sytuacji prawnej (modyfikacja umowy, tymczasowe zawieszenie spłaty). Z kolei przedstawiona przez nich dokumentacja medyczna dotyczy okresu sprzed zawarcia umowy kredytu, zatem w chwili zawierania umowy kredytu mieli świadomość występujących schorzeń.

Przypomnieć należy, iż zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Prawo bankowe (tekst jedn. – Dz.U. 2016r., poz. 1988 z późn. zm. - p.b., udzielenie kredytu następuje na podstawie umowy kredytu, która nakłada na bank obowiązek oddania do dyspozycji na czas oznaczony w umowie kwoty środków pieniężnych na ustalony cel, a na kredytobiorcę (kredytobiorców) obowiązek korzystania z tejże kwoty na warunkach określonych w umowie, zwrotu wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty, zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Zgodnie zaś z art. 881 k.c., w braku odmiennego zastrzeżenia poręczyciel jest odpowiedzialny jak współdłużnik solidarny. Strony w umowie poręczenia nie zawarły zaś postanowienia wyłączającego solidarną odpowiedzialność poręczycielki Z. D. i dłużnika głównego E. D..

Zatem całokształt zebranego materiału dowodowego pozwala uznać za wykazane istnienie zobowiązania z tytułu umowy o kredyt w wysokości objętej żądaniem pozwu. Wysokość dochodzonego roszczenia nie była sporna pomiędzy stronami. Sposób wyliczenia odsetek umownych nie budzi wątpliwości w świetle postanowień umowy. Pozwani nie zgłaszali konkretnych zarzutów co do wyliczenia przedstawionego przez powoda.

Natomiast sama ciężka sytuacja materialna dłużnika, nawet uniemożliwiająca mu w danym momencie spłatę zadłużenia, nie stanowi podstawy do oddalenia powództwa i pozbawienia w sposób trwały wierzyciela możliwości zaspokojenia swojego roszczenia w drodze ewentualnego postępowania egzekucyjnego. W niniejszej sprawie nie występowały też żadne szczególne, wyjątkowe okoliczności, które uzasadniałyby oddalenie powództwa na podstawie art. 5 k.c.

Zdaniem Sądu brak było podstaw do uwzględnienia wniosku nowego pełnomocnika procesowego pozwanych o odroczenie rozprawy celem ustosunkowania się do żądania pozwu. Wniosek ten został zgłoszony na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2017r., a jako przyczynę odroczenia rozprawy nowy pełnomocnik pozwanych wskazał fakt, że nie zdążył zapoznać się z aktami sprawy, a pełnomocnictwo zostało mu udzielone w dniu rozprawy.

Zgodnie z art. 214 § 1 k.p.c. rozprawa ulega odroczeniu jeżeli sąd stwierdzi nieprawidłowość w doręczeniu wezwania albo nieobecność strony (lub jej pełnomocnika) jest wywołana nadzwyczajnym wydarzeniem lub inną znaną sądowi przeszkodą, której nie można przezwyciężyć. Taka zaś sytuacja nie zachodziła w rozpoznawanej sprawie.

Zmiana dotychczasowego pełnomocnika procesowego i ustanowienie nowego pełnomocnika procesowego nie jest ani nadzwyczajnym wydarzeniem, ani przeszkodą której nie można przezwyciężyć. Jest świadomą decyzją strony, która ma pełne prawo do zmiany ustanowionego pełnomocnika, jednakże nie jest podstawą do odroczenia rozprawy. Strona ustanawiając nowego pełnomocnika na jeden dzień lub w dzień rozprawy nie może powoływać się na nadzwyczajne wydarzenie ani przeszkodę, której nie można przezwyciężyć, dającą podstawę do odroczenia rozprawy. W przeciwnym razie mogłaby wykorzystywać przepis art. 214 § 1 k.p.c. do nieuzasadnionego przewlekania postępowania (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 25 listopada 2009r., I ACa 799/09, LEX nr 628216). Zawiadomienie o terminie rozprawy i odpis pisma procesowego pełn. powoda z dnia 16 marca 2017r. poprzedni pełnomocnik pozwanych otrzymał w dniu 29 marca 2017r. (k.- 176), a pozwani wypowiedzieli mu pełnomocnictwo w dniu 18 kwietnia 2017r. Zatem strona pozwana miała czas na przygotowanie się do rozprawy i ewentualne zajęcie stanowiska procesowego. Niemniej jednak przypomnieć należy, że stosownie do art. 503 § 1 zdanie drugie i trzecie k.p.c. w związku z art. 505 ²⁸ k.p.c., w piśmie pozwany powinien wskazać, czy zaskarża nakaz w całości, czy w części, przedstawić zarzuty, które pod rygorem ich utraty należy zgłosić przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy, oraz okoliczności faktyczne i dowody. Sąd pomija spóźnione twierdzenia i dowody, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w sprzeciwie bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności.

Dlatego Sąd oddalił wniosek pozwanych o zakreślenie terminu celem ustosunkowania się do żądania pozwu, innymi słowy – o odroczenie rozprawy.

Mając powyższe na uwadze Sąd zasądził od pozwanych E. D. i Z. D. solidarnie na rzecz powoda (...) Bank S.A. w W. kwotę 107 025 zł 76 gr wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym od kwoty 100 000 zł (tytułem wymagalnego kapitału) od dnia 17 czerwca 2016r. do dnia zapłaty.

Orzeczono na podstawie art. 353 § 1 k.c., art. 354 § 1 k.c. i art. 481 § 1 i 2 zdanie drugie k.c.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w związku z art. 99 k.p.c. W skład tych kosztów wchodzi: opłata od pozwu (1 338 zł), wynagrodzenie radcy prawnego (7 200 zł), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (34 zł / 17 zł x 2/) oraz wydatki poniesione w związku z uzyskaniem uwierzytelnionego pełnomocnictwa w łącznej kwocie 7 zł 38 gr. Razem – 8 579 zł 38 gr.

Wysokość kosztów zastępstwa procesowego określono na podstawie § 2 pkt 6) w związku z § 3 zdanie drugie, § 15 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015r., poz. 1804) w związku z § 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. zmieniającego rozporządzenia w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2016r., poz. 1667).