Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ka 193/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 września 2017 r.

Sąd Okręgowy w Koninie Wydział II Karny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Robert Rafał Kwieciński

Protokolant: st. sekr. sąd. Irena Bąk

po rozpoznaniu w dniu 8 września 2017 r.

sprawy Z. M.

obwinionego z art. 124§1 k.w.

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Kole z dnia 13 kwietnia 2017 r. sygn. akt II W 39/17

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Kole do ponownego rozpoznania.

SSO Robert Rafał Kwieciński

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 13 kwietnia 2017 roku w sprawie o sygn. akt II W 39/17 Sąd Rejonowy w Kole uznał obwinionego Z. M. za winnego tego, że w dniu 17 grudnia 2016 r. około godz. 23:00 w miejscowości B. ul. (...), gm. G. uszkodził poprzez wybicie tylnej szyby w drzwiach z lewej strony oraz urwał klamkę od drzwi przednich lewych pojazdu marki V. (...) o nr rej. (...), czym spowodował straty na kwotę 200 złotych, to jest popełnienia wykroczenia z art. 124§1 k.w. i za to na podstawie art. 124§1 k.w. wymierzył mu karę 300 złotych grzywny.

Powyższy wyrok zaskarżył obwiniony zarzucając:

1.  naruszenie przepisów postępowania art. 6§1 k.p.w. oraz art. 5§1 pkt 9 k.p.w. mające istotny wpływ na rozstrzygnięcie poprzez prowadzenie niniejszego postępowania w zakresie wykroczenia z art. 124§1 k.w., które ścigane jest wyłącznie na żądanie pokrzywdzonego (art. 124§3 k.w), bez żądania o ściganie pochodzącego od uprawnionej osoby, albowiem jak wynika z zeznań policjanta P. G. przedmiotowy samochód marki V. o nr rej. (...) w chwili zdarzenia stanowił własność ojca M. B.;

2.  błąd w ustaleniach faktycznych stanowiących podstawę orzeczenia polegający na dowolnym przyjęciu, e uszkodzenia samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) spowodował Z. M. mimo, że brak jest wiarygodnych dowodów w tym zakresie;

stawiając w/w zarzuty obwiniony wniósł o:

1.  zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie obwinionego od stawianego mu czynu z art. 124§1 k.w., albo na podstawie art. 5§1 pkt 9 k.p.w. umorzenie niniejszego postępowania,

ewentualnie:

2.  uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do Sądu Rejonowego w Kole w celu ponownego rozpoznania, a w szczególności przeprowadzenia postępowania dowodowego poprzez:

a.  przesłuchanie świadka M. B. na okoliczność ustalenia kto w dniu zdarzenia był właścicielem przedmiotowego samochodu, a jeżeli nie on to na jakiej podstawie prawnej on wszedł w posiadanie tego samochodu i czy ten samochód użytkowała M. M., a jeżeli tak to kiedy, w jaki sposób i w oparciu o jaki tytuł prawny,

b.  zwrócenie się do Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego w K. o udzielenie informacji kto w dniu 17 grudnia 2016 r. był właścicielem samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) i po uzyskaniu informacji w tym zakresie, jeżeli właścicielem tego samochodu nie był M. B. to przesłuchanie właściciela tego samochodu na okoliczność ustalenia, czy samochód w dniu 17 grudnia 2016 r. został użyczony M. M., a jeżeli tak to dlaczego i w jaki sposób doszło do takiego użyczenia.

Sąd odwoławczy zważył, co następuje:

Apelacja okazała się częściowo uzasadniona i musiała doprowadzić do uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Kole.

Rację ma skarżący, iż wykroczenie z art. 124§1 k.w. jest na żądanie pokrzywdzonego. Należało się też zgodzić z obwinionym, że sąd rejonowy, a wcześniej policja, nie ustalił kto jest pokrzywdzonym w niniejszej sprawie.

Dodać do tego wszystkiego należy, iż nawet jeżeli pokrzywdzonym miałaby być M. M. to nie złożyła ona wskazanego wyżej żądania ścigania przedmiotowego wykroczenia. W dniu 18 grudnia 2016 r. złożyła zawiadomienie o wykroczeniu, ale już nie żądanie ścigania sprawcy tego czynu (VIDE: k. 3-4). Próżno szukać w/w żądania także w protokole przesłuchania w/w osoby z tej samej daty (VIDE: k. 5-6), jak i w protokołach rozprawy (VIDE: k. 35-37 i 43-44).

Zgodnie z art. 104§1 pkt 7 k.p.w. sąd odwoławczy uchyla na posiedzeniu zaskarżone orzeczenie, niezależnie od granic zaskarżenia, podniesionych zarzutów i wpływu uchybienia na treść orzeczenia, jeżeli zachodzi jedna z okoliczności wyłączających postępowanie, określonych w art. 5§1 pkt 4-10. Natomiast w art. 5§1 pkt 9 k.p.w. mowa jest o braku skargi uprawnionego oskarżyciela albo żądania ścigania pochodzącego od osoby uprawnionej.

Sąd odwoławczy już na w/w podstawie uprawniony był i zobowiązany do uchylenia zaskarżonego wyroku. Skarżący nie miał racji jedynie co do konieczności umorzenia postępowania. Do chwili przedawnienia orzekania odpowiednie żądanie może być bowiem złożone (wyrok SN z 04.10.2016 r., V KK 85/16). Najpierw jednak należy ustalić, kto jest osobą pokrzywdzoną, to jest uprawnioną do złożenia stosowanego żądania. W tym celu należy przeprowadzić postępowanie dowodowe wskazane w apelacji obwinionego.

Sąd Okręgowy na podstawie art. 104§1 pkt 7 k.p.w. w zw. z art. 5§1 pkt 9 k.p.w. zmuszony był więc do uchylenia zaskarżonego wyroku w całości i przekazania sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Ponownie rozpoznając sprawę Sąd I instancji:

1.  ustali – przeprowadzając między innymi dowody wskazane przez obwinionego – kto jest osobą pokrzywdzoną w niniejszej sprawie, pamiętać przy tym trzeba, że posiadacz może być pokrzywdzonym, ale już nie zwykły dzierżyciel rzeczy, następnie konicznym jest odebranie od tej osoby oświadczenie dot. tego, czy zgłasza ona żądanie ścigania, jeżeli żądanie takie nie zostanie złożone wówczas spełnione zostaną przesłanki umorzenia postępowania,

2.  jeżeli zostanie złożone żądanie ścigania koniecznym będzie przesłuchanie obwinionego oraz świadków G. M. i H. M. na okoliczności wskazane w zarzucie nr 2 apelacji,

3.  w rezultacie sąd meriti winien wydać właściwy wyrok i jeżeli zajdą ku temu warunki w sposób logiczny uzasadnić to orzeczenie na piśmie, aby możliwe stało się poddanie go kontroli instancyjnej.

Robert Rafał Kwieciński