Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 lipca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2017 r. w Gliwicach

sprawy A. D. oraz małoletniego M. D. (1) reprezentowanego przez

przedstawiciela ustawowego Barłomieja D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania A. D. oraz małoletniego M. D. (1) reprezentowanego

przez przedstawiciela ustawowego Barłomieja D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 20 stycznia 2016 r. nr (...)

1.  odmawia odrzucenia odwołania;

2.  zmienia zaskarżoną decyzję w części w ten sposób, że zalicza do okresu składkowego okres zatrudnienia R. D. od dnia 21 listopada 1983 roku do dnia 21marca 1991 roku w (...) Przedsiębiorstwie (...) w G.;

3.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na rzecz odwołujących kwotę 360 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

(-) SSR del. Magdalena Kimel

Sygn. akt VIII U 522/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20 stycznia 2016 r Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. przyznał R. D. rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na stałe. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że do ustalenia wysokości renty nie uwzględnił okresu od 21.11.1983 r do 21.03.1991 r ponieważ świadectwo pracy zawiera nieprawidłowa datę urodzenia, od 16.11.1991 r do 30.10.1992 r ponieważ nie przedłożono wykazu zasiłków chorobowych, od 01.03.1993 r do 10.08.1993 r ponieważ nie przedłożono wykazu zasiłków chorobowych.

W dniu 13.02.2016 r R. D. zmarł.

Odwołanie od decyzji wniósł syn R. B. D. zaskarżając decyzję w części nieuwzględniającej okresu składkowego zmarłego ojca od dnia 21 listopada 1983 r do dnia 21 marca 1991 r, co miało wpływ na wysokość ustalonej renty. W uzasadnieniu odwołania podniósł, że w spornym okresie R. D. pracował w (...), co wynika z treści świadectwa pracy, a błąd w dacie urodzenia ojca stanowi oczywistą omyłkę pisarską.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o odrzucenie odwołania podnosząc, że B. D. (1) nie jest osobą uprawnioną do złożenia odwołania od decyzji, ponieważ nawet gdyby przyjąć, że postępowanie w sprawie przyznania renty zmarłemu nie zostało zakończone prawomocną decyzją z uwagi na brak dowodu jej doręczenia to i tak odwołujący nie spełnia warunków wymienionych w art. 136 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

R. D. urodzony w dniu (...), w okresie od dnia 21 listopada 1983 r do dnia 21 marca 1991 r zatrudniony był w (...) Przedsiębiorstwie (...) Z..

dowód: akta osobowe R. D.

W dniu 08 grudnia 2015 r R. D. złożył wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy.

Decyzją z dnia 20 stycznia 2016 r Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. przyznał R. D. rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od 14 grudnia 2015 r, na stałe. Do ustalenia wysokości renty organ rentowy uwzględnił okresy składkowe w wymiarze 22 lata 11 miesięcy i 19 dni, okresy nieskładkowe w wymiarze 1 rok 5 miesięcy i 7 dni. Nie uwzględnił okresu od 21.11.1983 r do 21.03.1991 r ponieważ świadectwo pracy zawiera nieprawidłowa datę urodzenia, od 16.11.1991 r do 30.10.1992 r ponieważ nie przedłożono wykazu zasiłków chorobowych, od 01.03.1993 r do 10.08.1993 r ponieważ nie przedłożono wykazu zasiłków chorobowych.

Po wydaniu decyzji a przed jej zaskarżeniem w dniu 13 lutego 2016 r R. D. zmarł.

W dniu 10 marca 2016 r B. D. (1) działający jako pełnomocnik procesowy matki B. D. (2) działającej w imieniu własnym i jako przedstawiciel ustawowy małoletniego M. D. (1), siostry A. D. wniósł odwołanie od decyzji.

dowód: pełnomocnictwa procesowe k 37

W dniu 10 marca 2016 r żona zmarłego B. D. (2) złożyła wniosek o przyznanie renty rodzinnej dla małoletnich dzieci M. D. (1) i A. D..

Decyzją z dnia 25 marca 2016 r przyznana została renta rodzinna B. D. (2) na małoletniego syna M. D. (1) do dnia 31 marca 2021 r tj do dnia ukończenia 16 roku życia i A. D. pełnoletniej córce do dnia 31 sierpnia 2016 r tj do dnia ukończenia nauki w szkole.

R. D. miał trzech synów i dwie córki. B. D. (1), M. D. (2) oraz najstarsza córka, nie prowadzili wspólnego gospodarstwa domowego z rodzicami.

W dniu 21 września 2016 r zmarła B. D. (2).

Postanowieniem z dnia 12.01.2017 r Sąd Rejonowy w Gliwicach Wydział V Rodzinny i Nieletnich umieścił małoletniego M. D. (1) w rodzinie zastępczej małżonków B. D. (1) i M. D. (3), ustanowił opiekę prawną dla małoletniego M. D. (1), obowiązki opiekuna prawnego powierzył małżonkom B. i M. D. (3).

dowód: odpis postanowienia SR w Gliwicach z dnia 12.01.2017 r

Postanowieniem z dnia 27 marca 2017 r postępowanie zostało zawieszone (art. 174 §1 pkt 1 kpc) i podjęte z udziałem A. D., małoletniego M. D. (1) reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego B. D. (1).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wyżej powołane dowody.

Sąd zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności należy wskazać, że w rozpoznawanej sprawie nie zachodziły przesłanki do odrzucenia odwołania.

Odwołanie wniesione zostało przez osoby uprawnione wymienione w art. 136 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 136 ust 1 ustawy emerytalnej, w razie śmierci osoby, która zgłosiła wniosek o świadczenia określone ustawą, świadczenia należne jej do dnia śmierci wypłaca się małżonkowi, dzieciom, z którymi prowadziła wspólne gospodarstwo domowe, a w razie ich braku- małżonkowi i dzieciom, z którymi osoba ta nie prowadziła wspólnego gospodarstwa domowego, a w razie ich braku- innym członkom rodziny uprawnionym do renty rodzinnej lub na których utrzymaniu pozostawała ta osoba.

Zgodnie z ust 2 cytowanego artykułu, osoby wymienione w ust 1 mają prawo do udziału w dalszym prowadzeniu postępowania o świadczenia, nieukończonego wskutek śmierci osoby, która o te świadczenie wystąpiła.

R. D. zgłosił wniosek o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy.

Renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy przyznana została na mocy decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. z dnia 20 stycznia 2016 r.

Po wydaniu decyzji a przed jej zaskarżeniem, w dniu 13 lutego 2016 r R. D. zmarł.

Odwołanie od decyzji wniósł syn zamarłego R. B. D. działający jako pełnomocnik procesowy matki B. D. (2) działającej w imieniu własnym i małoletniego syna M. D. (1) oraz pełnomocnik siostry A. D..

B. D. (2), A. D., M. D. (1) prowadzili razem ze zmarłym R. D. wspólne gospodarstwo domowe. Wymienione osoby należą zatem do katalogu osób uprawnionych do udziału w postępowaniu o rentę z tytułu niezdolności do pracy, które nie zostało zakończone prawomocną decyzją wskutek śmierci osoby, która o te świadczenia wystąpiła.

Po śmierci B. D. (2) następcami prawnymi z kręgu osób wymienionych w art. 136 ustawy emerytalnej jest A. D., małoletni M. D. (1) reprezentowany przez przedstawiciela ustawowego B. D. (1), który ustanowiony został opiekunem prawnym brata na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 12 stycznia 2017 r.

Brak zatem było podstaw do odrzucenia odwołania.

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 15 ust 1 ustawy z dnia 17.12.1998 r o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U z 2009 r, nr 153, poz 1227), podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, z uwzględnieniem ust. 6 i art. 176.

Po myśli art. 15 ust 2, w przypadku gdy zainteresowany w ciągu 20 lat poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłosił wniosek o emeryturę, pobierał przez więcej niż 10 lat zasiłek przedemerytalny, podstawę wymiaru emerytury stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zainteresowany nabył prawo do tego zasiłku.

Organ rentowy do ustalenia wysokości renty zmarłego R. D., nie uwzględnił okresu zatrudnienia od 21.11.1983 r do 21.03.1991 r , ponieważ świadectwo pracy zawiera nieprawidłową datę urodzenia.

W aktach rentowych znajduje się świadectwo pracy wystawione przez (...) Przedsiębiorstwo (...) Z., w którym jako datę urodzenia R. D. wskazano 28 czerwca 1958 r.

Jak ustalono w oparciu o akta osobowe, R. D. urodzony w dniu (...) zatrudniony był w (...) Przedsiębiorstwie (...) Z. od dnia 21 listopada 1983 r do dnia 21 marca 1991 r. W świadectwie pracy zakwestionowanym przez ZUS, znajduje się omyłka pisarska dotycząca daty urodzenia, natomiast fakt zatrudnienia R. D. w spornym okresie potwierdza dokumentacja zgromadzona w aktach osobowych. Brak zatem podstaw do nieuwzględnienia w wysokości renty wymienionego okresu.

Mając te okoliczności na uwadze, Sąd na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., orzekł jak w punkcie drugim wyroku.

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 9 ust 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz.U. z 2015r., poz.1804).

(-) SSR del Magdalena Kimel