Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: X C 1861/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Stanisław Sadowski

Protokolant:

st. sekr. sądowy Paweł Sosnowski

po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2017 r. w Toruniu

sprawy z powództwa (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo - akcyjna w W.

przeciwko A. P.

o zapłatę

orzeka:

I.  zasądza od pozwanego A. P. na rzecz powoda (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo - akcyjna w W. kwotę 4 302,10 zł (słownie: cztery tysiące trzysta dwa złote i dziesięć groszy) wraz z odsetkami:

– ustawowymi za opóźnienie od kwoty 547 zł od dnia 30 września 2015r., z uwzględnieniem zmiennej stopy procentowej odsetek ustawowych do dnia zapłaty;

– umownymi za opóźnienie w wysokości czterokrotności stopy procentowej kredytu lombardowego NBP do wysokości odsetek maksymalnych od kwoty 3 500 zł od dnia 27 czerwca 2015r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 717,54 zł (słownie: siedemset siedemnaście złotych i pięćdziesiąt cztery grosze) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód (...) sp. z o.o. sp. komandytowo-akcyjna w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego A. P. kwoty 4 302,10 złotych wraz z odsetkami za opóźnienie tytułem zwrotu niespłaconej kwoty pożyczki, udzielonej pozwanemu przez wierzyciela pierwotnego spółkę (...) sp. z o.o. Powyższą wierzytelność powód nabył w drodze przelewu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty, wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy w Lublinie podniósł w szczególności zarzuty: przedawnienia roszczenia, nieudowodnienia roszczenia co do zasady i co do wysokości, brak legitymacji czynnej powoda oraz brak wymagalności roszczenia.

Sąd ustalił, co następuje

W dniu 16 października 2014 roku pozwany A. P. zawarł przez internet umowę pożyczki z wierzycielem pierwotnym (...) sp. z o.o. w W.. Strony zawarły przedmiotową umowę za pomocą formularza rejestracyjnego na stronie internetowej wierzyciela pierwotnego, który wypełnił pozwany, akceptując postanowienia umowy oraz regulamin i warunki ochrony danych osobowych. Ponadto pozwany uiścił kwotę jeden grosz na rachunek bankowy pożyczkodawcy, co było potwierdzeniem przez niego wszelkich warunków umowy. Po zawarciu umowy wierzyciel pierwotny przelał

na wskazany rachunek bankowy pozwanego ustaloną kwotę 3 500 złotych pożyczki. Zwrot kwoty pożyczki miał nastąpić do dnia 14 listopada 2014 roku. Strony ustaliły odsetki za opóźnienie w spłacie pożyczki w wysokości odsetek maksymalnych.

Pozwany nie spłacił pożyczki, wobec czego pożyczkodawca wzywał go do zapłaty a następnie, po bezskutecznej windykacji, umową przelewu wierzytelności zbył ją na rzecz powoda, o czym pozwany został poinformowany drogą e-mailową.

Pozwany nie spłacił pożyczki także na rzecz następcy prawnego pożyczkodawcy. Na dzień wniesienia pozwu dług pozwanego wynosił kwotę 4302,10 złotych i obejmował oprócz kwoty pożyczki także skapitalizowane odsetki umowne za opóźnienie oraz pozostałe koszty prowizji i opłat za czynności windykacyjne.

/Dowód:

-dokumenty:

przelew bankowy pozwanego-k.83 akt, umowa pożyczki z załącznikami-k.84-89 akt, przelew bankowy kwoty pożyczki na rachunek pozwanego-k.90 akt, umowa przelewu wierzytelności-k.91-93 akt, wezwania do zapłaty-k.94,95,96,97 akt, zawiadomienie o przelewie wierytelności-k.98 akt/.

Sąd zważył, co następuje

Sąd uznał za wiarygodne dowody z dokumentów, także tych w formie elektronicznej, z których wydruki zawarte w aktach sprawy, przedłożone przez stronę powodową, których wiarygodności i autentyczności strona pozwana skutecznie nie zakwestionowała.

Roszczenie pozwu jest całkowicie zasadne. Zarzuty pozwanego są natomiast w ocenie Sądu całkowicie chybione i nie poparte żadnym materiałem dowodowym w przedmiotowej sprawie.

Jak wynika z treści dokumentów, umowa pożyczki została zawarta pomiędzy wierzycielem pierwotnym a pozwanym wyłącznie przez internet, w formie elektronicznej.

Fakt zawarcia umowy nie budzi w ocenie Sądu żadnych wątpliwości. O solenności i prawdziwości oświadczenia woli pozwanego w tym względzie świadczy nie tylko korespondencja elektroniczna stron, ale także symboliczny przelew kwoty jednego grosza, dokonany przez pozwanego na rachunek bankowy pożyczkodawcy, na który następnie dokonano przelewu kwoty pożyczki jak i zamieszczona przez pozwanego treść na przelewie, gdzie akceptuje on warunki umowy pożyczki. Zgodnie z ustaleniami stron, przelew pozwanego o takiej treści, oznaczał ostateczną akceptację przez niego warunków zawartej umowy W sprawie zawartej umowy pożyczki brak jest dokumentów tradycyjnych, albowiem strony kontraktowały wyłącznie przez internet, a wypłata pożyczki także nastąpiła w drodze elektronicznego przelewu bankowego na rachunek pozwanego. Pozwany nie może w tych okolicznościach skutecznie bronić się zarzutem braku tradycyjnych dokumentów pisemnych pomiędzy stronami. Przedmiotowa umowa pożyczki czyniła bowiem zadość przepisom ustawy z dnia 18 lipca 2002 roku o świadczeniu usług drogą elektroniczną [Dz.U. nr 144 z 2002r. poz.1204]. W ocenie Sądu powód ponad wszelką wątpliwość wykazał w przedmiotowej sprawie istnienie długu po stronie pozwanego zarówno co do zasady, jak i co do wysokości

Powód wykazał także swoją legitymację czynną w sprawie poprzez udowodnienie dokumentem faktu przelewu wierzytelności na jego rzecz przez wierzyciela pierwotnego, którego przedłożoną kopię potwierdził za zgodność z oryginałem adwokat, pełnomocnik procesowy strony powodowej w przedmiotowej sprawie.

Chybiony jest także zarzut przedawnienia roszczenia, podniesiony przez pozwanego w sprzeciwie. Pozew został bowiem wniesiony do Sądu Rejonowego w Lublinie przed upływem choćby jednego roku od dnia wymagalności długu. 3-letni termin przedawnienia tego roszczenia jeszcze więc nie upłynął.

Mając powyższe na uwadze, Sąd przyjął, iż pozwany A. P. nie spłacił kwoty pożyczki wraz z opłatą prowizyjną, do czego zobowiązał się w umowie. Powód, jako aktualny wierzyciel pozwanego zasadnie domagał się w pozwie zwrotu kwoty pożyczki i prowizji oraz odsetek za opóźnienie, które zostały prawidłowo przez powoda skapitalizowane.

Wobec powyższego, Sąd na mocy art. 720 § 1 kodeksu cywilnego orzekł o zasądzeniu na rzecz powoda od pozwanego roszczenia pozwu w całości.

Sąd orzekł o zwrocie powodowi przez pozwanego kosztów procesu, obejmujących koszt opłaty sądowej oraz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, w tym kosztów opłaty skarbowej od dokumentu pełnomocnictwa procesowego, po myśli art. 98 § 1-3 kodeksu postępowania cywilnego.