Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 sierpnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku w V Zamiejscowym Wydziale Karnym z siedzibą w Węgorzewie w składzie:

Przewodniczący: SSR Dorota Scott-Sienkiel

Protokolant: st. sekr. sąd. Danuta Betlej

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Giżycku (...) A. Z.

po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2017r. na rozprawie

sprawy: M. P.

syna C. i K. z d. P.

ur. (...) w K.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 30 listopada 2012r., w sprawie IIK 681/12 za przestępstwa popełnione:

- w nocy z 6/7 marca 2012r. wyczerpujące dyspozycję art. 278§1 kk,

- w okresie od 1 sierpnia do 17 sierpnia 2012r. wyczerpujące dyspozycję art. 278§1 kk w zw. z art. 12 kk

na karę łączną 6 miesięcy pozbawienia wolności i łączną karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych, ustalając wysokość każdej stawki na kwotę 10 złotych. Wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby 4 lat.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 20 grudnia 2016r. w sprawie II Ko 2362/16 zarządzono skazanemu wykonanie kary pozbawienia wolności.

II.  Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 30 czerwca 2016r. w sprawie IIK 193/16 za przestępstwa popełnione:

- w dniu 4 grudnia 2015r. wyczerpujące dyspozycję art. 178a§1 kk

- w dniu 4 grudnia 2015r. wyczerpujące dyspozycję z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii

na karę łączną 1 roku i 4 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

Na poczet orzeczonej kary łącznej zaliczono okres zatrzymania skazanego od dnia 4 grudnia 2015r. godz. 8:20 do dnia 5 grudnia 2015r. godz. 10:14, co jest równoważne 4 dniom kary ograniczenia wolności i w tym zakresie karę uznano za wykonaną.

III.  Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 10 sierpnia 2016r. w sprawie IIK 168/16 za przestępstwo popełnione w dniu 22 marca 2016r. wyczerpujące dyspozycję z art. 244 kk na karę 1 roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

IV.  Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 27 września 2016r. w sprawie IIK 298/16 za przestępstwo popełnione w dniu 21 maja 2016r. i 12 czerwca 2016r. wyczerpujące dyspozycję z art. 244 kk w zw. z art. 12 kk, przy zastosowaniu art. 91§1 kk

na karę 1 roku i 2 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

Na poczet orzeczonej kary zaliczono okres zatrzymania skazanego od dnia 12 czerwca 2016r. godz. 21:30 do dnia 13 czerwca 2016r. godz. 12:45, co jest równoważne 2 dniom kary ograniczenia wolności i w tym zakresie karę uznano za wykonaną.

V.  Sądu Rejonowego w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Węgorzewiez dnia 4 października 2016r. w sprawie V K 131/16 za przestępstwo popełnione w dniu 22 marca 2016r. wyczerpujące dyspozycję z art. 244 kk na karę 10 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 24 godzin w stosunku miesięcznym.

orzeka

1.  Na podstawie art. 569§1 kpk w zw. z art. 85§1 i 2 kk, art. 86§1kk, art. 87§1 kk łączy skazanemu M. P. karę pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem w sprawie: IIK 681/12 oraz kary ograniczenia wolności orzeczone w sprawach: IIK 193/16, IIK 168/16, IIK 298/16 i VK 131/16 i wymierza mu karę łączną 1 (jeden) roku i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności.

2.  Na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza okres kar dotychczas odbytych oraz okres zatrzymania w sprawie IIK 193/16 od dnia 4 grudnia 2015r. godz. 8:20 do dnia 5 grudnia 2015r. godz. 10:14 oraz w sprawie IIK 298/16 od dnia 12 czerwca 2016r. godz. 21:30 do dnia 13 czerwca 2016r. godz. 12:45 a także karę ograniczenia wolności wykonaną w formie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w sprawie IIK 193/16 w zakresie 32 dni uznając tym samym karę łączną pozbawienia wolności za wykonaną w zakresie 16 (szesnaście) dni.

3.  W pozostałym zakresie nie objętym wyrokiem łącznym połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu.

4.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. L. R. kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem 60/100) złotych tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu.

5.  Kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa

Sygn. akt V K 219/16

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranych dowodów Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. P. został skazany następującymi wyrokami, na mocy których wymierzono kary podlegające wykonaniu:

VI.  Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 30 listopada 2012r., w sprawie IIK 681/12 za przestępstwa popełnione:

- w nocy z 6/7 marca 2012r. wyczerpujące dyspozycję art. 278§1 kk,

- w okresie od 1 sierpnia do 17 sierpnia 2012r. wyczerpujące dyspozycję art. 278§1 kk w zw. z art. 12 kk

na karę łączną 6 miesięcy pozbawienia wolności i łączną karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych, ustalając wysokość każdej stawki na kwotę 10 złotych. Wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby 4 lat.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 20 grudnia 2016r. w sprawie II Ko 2362/16 zarządzono skazanemu wykonanie kary pozbawienia wolności.

VII.  Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 30 czerwca 2016r. w sprawie IIK 193/16 za przestępstwa popełnione:

- w dniu 4 grudnia 2015r. wyczerpujące dyspozycję art. 178a§1 kk

- w dniu 4 grudnia 2015r. wyczerpujące dyspozycję z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii

na karę łączną 1 roku i 4 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

Na poczet orzeczonej kary łącznej zaliczono okres zatrzymania skazanego od dnia 4 grudnia 2015r. godz. 8:20 do dnia 5 grudnia 2015r. godz. 10:14, co jest równoważne 4 dniom kary ograniczenia wolności i w tym zakresie karę uznano za wykonaną.

VIII.  Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 10 sierpnia 2016r. w sprawie IIK 168/16 za przestępstwo popełnione w dniu 22 marca 2016r. wyczerpujące dyspozycję z art. 244 kk na karę 1 roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

IX.  Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 27 września 2016r. w sprawie IIK 298/16 za przestępstwo popełnione w dniu 21 maja 2016r. i 12 czerwca 2016r. wyczerpujące dyspozycję z art. 244 kk w zw. z art. 12 kk, przy zastosowaniu art. 91§1 kk

na karę 1 roku i 2 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

Na poczet orzeczonej kary zaliczono okres zatrzymania skazanego od dnia 12 czerwca 2016r. godz. 21:30 do dnia 13 czerwca 2016r. godz. 12:45, co jest równoważne 2 dniom kary ograniczenia wolności i w tym zakresie karę uznano za wykonaną.

X.  Sądu Rejonowego w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Węgorzewiez dnia 4 października 2016r. w sprawie V K 131/16 za przestępstwo popełnione w dniu 22 marca 2016r. wyczerpujące dyspozycję z art. 244 kk na karę 10 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 24 godzin w stosunku miesięcznym.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o akta spraw sygn. akt: IIK 681/12, IIK 193/16, IIK 168/16, IIK 298/16 i VK 131/16. Mając na uwadze treść powyższych wyroków, na zasadzie art. 570 kpk wszczęto postępowanie o wydanie wyroku łącznego.

Aby zaistniały przesłanki do orzeczenia kary łącznej w wyroku łącznym muszą być spełnione określone warunki, zarówno procesowe (art. 569 kpk), jak i materialnokarne (art. 85-90 kk). Podstawowe warunki do orzeczenia kary łącznej wynikają z art. 85 kk i zgodnie z jego treścią:

1) karę łączną orzeka się, gdy sprawca popełnił dwa przestępstwa lub ich większą liczbę i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju lub inne podlegające łączeniu (art. 85§1 k.k.);

2) podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89 k.k., w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w art. 85§1 k.k. (art. 85§2 k.k.). Za „podlegające wykonaniu” uważa się kary, co do których nie została zakończona procedura ich wykonania – takiego przymiotu nie będzie posiadała kara, która została wykonana w całości, doszło do przedawnienia jej wykonania, została objęta abolicją lub ułaskawieniem (Komentarz do art. 85 kk pod red. M. Filara, Komentarz. Kodeks Karny, WK 2016);

3) jeżeli po rozpoczęciu, a przed zakończeniem wykonywania kary lub kary łącznej sprawca popełnił przestępstwo, za które orzeczono karę tego samego rodzaju lub inną podlegającą łączeniu, orzeczona kara nie podlega łączeniu z karą odbywaną w czasie popełnienia czynu;

4) kara łączna nie obejmuje kar orzeczonych wyrokami, o których mowa w art. 114a kk wyroków zapadłych w państwach członkowskich Unii Europejskiej).

W świetle przepisów warunki do połączenia wyrokiem łącznym spełniają wyroki spraw o sygn. akt. IIK 681/12, IIK 193/16, IIK 168/16, IIK 298/16 i VK 131/16.

Zgodnie z art. 86§1 kk dolną granicę kary łącznej wyznacza najwyższa z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa, co odpowiada systemowi absorpcji, zaś górną granicę tworzy suma wymierzonych kar, co odpowiada systemowi kumulacji. Przy czym aktualne pozostają poglądy wyrażone w orzecznictwie i literaturze prawniczej, zgodnie z którymi przepisy określające zasady orzekania kary łącznej nie mają kategorycznej wymowy w kwestii nakazu kierowania się wyłącznie dyrektywą pełnej absorpcji w odniesieniu do każdego skazanego, nie ma również żadnych podstaw do twierdzenia, że wyrok łączny powinien zawsze powodować poprawę sytuacji skazanego. Niezależnie od możliwości zastosowania przy wymiarze kary łącznej zasady pełnej absorpcji, jak i zasady pełnej kumulacji, oparcie wymiaru kary na zasadzie absorpcji lub kumulacji traktować należy jako rozwiązanie skrajne, stosowane wyjątkowo i wymagające szczególnego uzasadnienia. Wymierzając karę łączną stosuje się zwykłe dyrektywy karania, a zwłaszcza słuszności i celowości wyrażone przez związek przedmiotowo-podmiotowy pomiędzy poszczególnymi przestępstwami. Na ogół nie ma powodu, by orzekać karę łączną w dolnych granicach tj. w wysokości najsurowszej ze zbiegających się kar. Popełnienie więcej niż jednego przestępstwa powinno również raczej skłaniać do odstąpienia od absorpcji kar, niż za nią przemawiać.

Wymierzenie takiej kary prowadziłoby do premiowania sprawcy popełniającego nie jedno, a więcej przestępstw, zatem prowadziłoby do praktycznej bezkarności innych zachowań zabronionych. Jak wskazano wyżej, całkowitą zasadę absorpcji stosować należy wyjątkowo albo wtedy gdy wszystkie czyny wykazują bardzo bliską więź podmiotową i przedmiotową, albo orzeczone za niektóre czyny kary są tak minimalne, że w żadnym stopniu nie mogłyby rzutować na karę łączną, albo też istnieją jakieś szczególne okoliczności dotyczące osoby skazanego (zob. wyrok SA w Lublinie z dnia 16.03.2010r., II Aka 57/10, LEX nr 583690; wyrok SA w Lublinie z dnia 25.03.2010r., II Aka 59/10, LEX nr 658856; wyrok SA w Katowicach z dnia 20.05.2008r., II AKa 129/08, Biul.SAKa 2008/3/8; wyrok SN z dnia 19.03.2008 r., IV KK 45/08; wyrok SA w Łodzi z dnia 27.11. 2008r., II AKa 198/08; wyrok SA w Łodzi z dnia 18.11.2008r., II AKa 178/08; por. A. Marek, Komentarz, Kodeks karny, Warszawa 2004, s. 293).

Zgodnie z brzmieniem art. 87§1 kk, sąd, w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności, wymierza obligatoryjnie karę łączną pozbawienia wolności przyjmując, że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności. Przepis ten jednoznacznie wprowadza wyjątek od zasady łączenia kar tylko tego samego rodzaju, uzasadniony brakiem możliwości równoczesnego wykonywania wskazanych kar" (zob. wyr. SN z 9.7.2003 r., III KK 276/03, Prok. i Pr. – wkł. 2004, Nr 2, poz. 1).

Wymierzając skazanemu M. P. w niniejszej sprawie, na skutek połączenia kary pozbawienia wolności i kar ograniczenia wolności orzeczonych w opisanych wyżej sprawach, karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, Sąd kierował się zasadą asperacji, gdyż najsurowsza kara (po przeliczeniu) została wymierzona w wysokości 8 miesięcy pozbawienia wolności, zaś suma kar to 2 lata i 8 miesięcy pozbawienia wolności. Stosując przy wymiarze kary przywołaną zasadę, Sąd uwzględnił brak związku podmiotowo- przedmiotowego oraz duży przedział czasowy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono kary. Wskazać przy tym również należy, że M. P. był wielokrotnie karany, na co wskazują dane o jego karalności (k. 28-29) nie tylko w sprawach, których dotyczyło przedmiotowe postępowanie. Fakt dokonania wielu przestępstw nie może być dla niego swoistą premią, która spowodowałaby, że sprawca w wyniku łączenia kar za część przestępstw nie poniósłby kary. Przeciwko takiemu rozstrzygnięciu przemawiają względy sprawiedliwości społecznej. Konkludując, Sąd doszedł do przekonania, że zastosowanie zasady asperacji jest w pełni uzasadnione, a wysokość orzeczonej kary łącznej spełnia cele w zakresie prewencji indywidualnej i ogólnej. Tym bardziej, że skazany do popełnionych przestępstw oraz trybu życia przed osadzeniem jest mało krytyczny (opinia o skazanym, k. 46).

Na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza okres kar dotychczas odbytych oraz okres zatrzymania w sprawie IIK 193/16 od dnia 4 grudnia 2015r. godz. 8:20 do dnia 5 grudnia 2015r. godz. 10:14 oraz w sprawie IIK 298/16 od dnia 12 czerwca 2016r. godz. 21:30 do dnia 13 czerwca 2016r. godz. 12:45 a także karę ograniczenia wolności wykonaną w formie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w sprawie IIK 193/16 w zakresie 32 dni uznając tym samym karę łączną pozbawienia wolności za wykonaną w zakresie 16 (szesnaście) dni.

W oparciu o treść art. 576§1 kpk Sąd orzekł o odrębnym wykonaniu połączonych wyroków w zakresie nieobjętym wyrokiem łącznym (punkt 3 wyroku).

Wynagrodzenie należne obrońcy skazanego wyznaczonemu z urzędu w osobie adw. L. R. wyliczono w oparciu przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3.10.2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016r., poz. 1714).

Kosztami sądowymi obciążono Skarb Państwa.