Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 24 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Berczyńska - Bruś

Protokolant: Anna Woźniakowska

po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2017 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa – (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w O.

przeciwko - S. M.

o zapłatę

1. zasądza od pozwanego S. M. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w O. kwotę 4 842,73 złote (cztery tysiące osiemset czterdzieści dwa złote siedemdziesiąt trzy grosze) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 11 listopada 2016 roku do dnia zapłaty,

2. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 100,00 złotych (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych oraz kwotę 917,00 złotych (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

SSR Magdalena Berczyńska - Bruś

Sygn. akt V GC 168/17

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. wniósł o zasądzenie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym od pozwanego S. M. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą M. S. Firma (...) w L. kwoty 4.842,73 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia 11 listopada 2016r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu powód wskazał, że roszczenie wynika z zawartej z pozwanym umowy o powierniczym przelewie wierzytelności i windykacji roszczeń nr (...)/545/ (...)/16/ (...)/ (...) z dnia 17 czerwca 2016r. Umowa obejmowała windykację wierzytelności przyszłych. Na podstawie przedmiotowej umowy, powód rozpoczął procedurę czynności windykacyjnych w celu wyegzekwowania zadłużenia od dłużnika (...) Sp. z o.o. W dniu 23 czerwca 2016r. dłużnik (...) Sp. z o.o. odebrał wezwanie do zapłaty, które zostało wysłane przez powoda i został powiadomiony o przelewie wierzytelności. Dłużnik dokonał w dniu 27 czerwca 2016r. do pozwanego częściowej wpłaty. Pozwany rozliczył się z wpłaty zadłużenia. Pozwany w dniu 25 października 2016r.przesłał wiadomość e-mail do powoda informując, że kolejne faktury z w/w umowy zostały zapłacone przez dłużnika (...) sp. z o.o. Następnie powód w wiadomości e-mail w dniu 27 października 2016r. przesłał pozwanemu fakturę (...) forma nr (...) na kwotę 4.842,73 wynikająca z § 8 pkt 5 oraz § 11 pkt1,2,3 w związku z § 7 pkt1 do umowy o powierniczym przelewie wierzytelności i windykacji roszczeń.

Do pozwu załączono umowę o powierniczym przelewie wierzytelności i windykacji roszczeń z dnia 17 czerwca 2016r. z załącznikiem, fakturę (...) Forma, wezwania do zapłaty, odpowiedź pełnomocnika pozwanego na wezwanie do zapłaty.

W dniu 9 grudnia 2016r.Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Kaliszu wydała nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, sygn. akt V GNc 4657/16 zgodnie z żądaniem pozwu.

Nakaz zapłaty stracił moc w wyniku wniesienia przez pozwanego w ustawowym terminie sprzeciwu od nakazu zapłaty. Sprzeciw został wniesiony co do całości nakazu. Pozwany wniósł o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu sprzeciwu wskazał, że faktury objęte załącznikiem nr 1 do umowy zostały zapłacone przez dłużnika tych faktur (...) Sp. z o.o. dobrowolnie, na konto pozwanego, a pozwany za każdym razem informował powoda o dokonanych przez dłużnika wpłatach. Przesyłane dłużnikowi przez powoda wezwania do zapłaty na wskazany przez powoda numer rachunku bankowego nie miały żadnego wpływu na harmonogram dokonywanych przez dłużnika spłat na rachunek bankowy wskazany przez pozwanego. § 7 pkt 1 umowy stanowi, że przyjmującemu (powodowi) przysługuje wynagrodzenie prowizyjne w wysokości 15 % należności głównej, a wyłącznie w sytuacji skutecznego prowadzenie czynności windykacyjnych. Sposób spłaty zadłużenia wskazuje na bezskuteczność czynności windykacyjnych podejmowanych przez powoda a zarazem na dobrowolny charakter czynności podejmowanych przez dłużnika (...) Sp. z o.o. w postaci spłaty zadłużenia wykazanego fakturami VAT na rachunek bankowy pozwanego. Nie została spełniona przesłanka do wypłaty powodowi określonego w umowie wynagrodzenia. Wystawienie przez powoda faktury (...) Forma nr (...) z dnia 27.10.2016r. jest czynieniem użytku ze swojego prawa w sposób sprzeczny ze społeczno – gospodarczym jego przeznaczeniem a także z zasadami współżycia społecznego, co można uznać za nadużycie prawa podmiotowego w rozumieniu art.5 k.c.

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał stanowisko zawarte w pozwie. Pozwany podpisując umowę z powodem zaakceptował wszystkie jej postanowienia, także kwestie dochodzenia należności i ewentualnych kosztów takiego działania, a nadto ciężaru obciążenia. W umowie jasno wskazano w § 1, że powierzającemu przysługują względem dłużnika, zawarte w załączniku bezsporne, wymagalne i przyszłe wierzytelności. Swoboda zawierania umów wskazuje, że pozwany nie był zobowiązany do jej akceptacji i podpisania lecz jej podpisanie wynikało z jego własnej woli. Powód rozpoczął wobec dłużnika pozwanego postępowanie windykacyjne mające na celu odzyskanie należności od dłużnika pozwanego. Pismem z dnia 20 czerwca 2016r. powód wezwał dłużnika pozwanego do zapłaty przyszłych wierzytelności oraz zawiadomił dłużnika pozwanego o zawartej z pozwanym umowie przelewu wierzytelności. O zawartej umowie poinformował również dłużnika drogą mailową w dniu 24 czerwca 2016r. i w tym dniu wysłał kolejne wezwanie do zapłaty. Czynności te wykonał powtórnie w dniu 1 lipca 2016r. Za całkowicie niezasadne należy uznać twierdzenia pozwanego, że wpłaty dłużnika były dobrowolne. To w toku działań windykacyjnych powoda doszło do spłaty zadłużenia przez dłużnika pozwanego. Za całkowicie bezzasadne należy uznać twierdzenia pozwanego jakoby wpłaty dłużnika były dobrowolne. To w wyniku działań windykacyjnych powoda doszło do spłaty zadłużenia przez dłużnika pozwanego. Windykacja to zbiór czynności prawnych, procesowych oraz faktycznych, które na celu mają doprowadzenie dłużnika do wykonania zobowiązania, jakie zaciągnął wobec wierzyciela. Jednym ze sposobów windykacji jest windykacja polubowna polegająca na przesłaniu do dłużnika wezwań do zapłaty, monitorowaniu spłat dłużnika oraz monitowaniu go w przypadku opóźnień w płatnościach. Takie też czynności podjął powód. Bezspornym pomiędzy stronami powinno być, że powód przeprowadził skuteczne czynności windykacyjne i w związku z tym należy mu się wynagrodzenie od pozwanego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w W. współpracuje od czternastu lat. Wykonuje dla niego usługi reklamowe, jeździł przyczepami reklamowymi firmy (...). Faktury wystawiał po zakończonej akcji reklamowej i przyjęto trzydziestodniowy termin płatności od dnia dostarczenia faktury do firmy (...). Zadłużenie doszło do kwoty ponad 50.000 zł i nie mógł dłużej czekać. Sam zadzwonił do powoda i zawarł z nim dwie umowy. Jedna dotyczyła faktur przeterminowanych, a druga których termin płatności jeszcze nie nadszedł.

Dowód: zeznania pozwanego (00:05:27 – 00:13:48 minuta rozprawy z dnia

17 maja 2017r.)

W dniu 17 czerwca 2016r. strony zawarły umowę o powierniczym przelewie wierzytelności i windykacji roszczeń nr (...)/545/ (...)/16/ (...)/ (...), której przedmiotem było określenie zasad powierniczego przelewu (cesji) wierzytelności, tj. przeniesienia przez powierzającego na rzecz przejmującego wymagalnych wierzytelności przysługujących powierzającemu w celu ich wyegzekwowania od dłużnika (§1 umowy).

Pozwany, zwany powierzającym oświadczył, że przysługują mu względem dłużnika (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. zawarte w załączniku nr 1 bezsporne i wymagalne i przyszłe wierzytelności na kwotę 28.750,81 zł (§ 2 ust. 1 umowy).

Pozwany przelał na rzecz powoda wymienioną wierzytelność wraz z wszystkimi związanymi z nią prawami, a powód oświadczył, że wierzytelność przyjmuje (§3 umowy)

W § 7 umowy przewidziano, że za skuteczne przeprowadzenie czynności windykacyjnych wierzytelności objętych umowa powodowi przysługuje procentowe wynagrodzenie prowizyjne w wysokości 15 % należności głównej, powiększone o podatek VAT oraz ustawowe lub umowne odsetki naliczone od należności głównej. Wynagrodzenie to przysługuje po wyegzekwowaniu od dłużnika wierzytelności za wyjątkiem sytuacji określonych w § 2 pkt 3, §8 pkt 6 i 8, §9 pkt 1,2,5 i 6, § 10 pkt 3 i 5, § 11 pkt 3, § 12 pkt 3, § 13 pkt 10 umowy.

W § 8 ust. 5 wskazano, że w razie jakiejkolwiek wątpliwości, w szczególności w przypadku wpłacenia przez dłużnika na rzecz powierzającego kwoty będącej przedmiotem przelewu, należy uznać, ze przejmującemu przysługuje umówione wynagrodzenie, już od chwili podpisania umowy przez powierzającego.

Strony zgodnie oświadczyły, że na każdym etapie postępowania, w tym sądowym pozwany zobowiązany jest do współdziałania z powodem, w szczególności pozwany winien ustosunkować się w terminie wskazanym przez powoda do zarzutów dłużnika, a także wskazać dowody na poparcie swoich twierdzeń (§ 10 ust. 1)

Dowód: umowa nr (...) z 17.06.2016r.

(k. 9-10 akt)

W załączniku nr 1 do umowy wymieniono faktury nr (...) na kwotę 4.688,93 zł z maja i czerwca 2016r., w których terminy płatności wskazano na dzień 21 czerwca 2016r., 22 czerwca 2016r., 28 czerwca 2016r., 3 lipca 2016r., 27 czerwca 2016r. i 29 czerwca 2016r.

Dowód: załącznik nr 1 do umowy nr (...) z

17.06.2016r. (k. 11 akt)

Pismem z dnia 20 czerwca 2016r. powód wezwał (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. do zapłaty przyszłych wierzytelności wraz z zawiadomieniem o przelewie przyszłych wierzytelności. W treści pisma poinformował dłużnika, że zgodnie z umową z pozwanym, zawartą w dniu 20 czerwca 2016r. należne mu są wierzytelności z przyszłym terminem wymagalności, które wymienił w Tabeli zadłużenia. Wniósł o dokonanie spłaty tych wierzytelności w terminach ich zapadalności na wskazany rachunek bankowy. Do pisma załączono zawiadomienie pozwanego o przelewie wierzytelności.

Dowód: wezwanie dłużnika do zapłaty z 20.06.2016r. (k. 16 akt),

zawiadomienie o przelewie wierzytelności (k. 17 akt, dowód

doręczenia (k. 18 akt)

Mailem z dnia 24 czerwca 2016r. powód poinformował dłużnika (...) Sp. z o.o., że zawarł z pozwanym umowy o powierniczym przelewie wierzytelności nr (...), z której dochodzi zapłaty kwoty 25.551,92 zł, umowę nr (...), z której dochodzi zapłaty kwoty 1.518,92 zł. Poinformował również, że istnieją niewymagalne wierzytelności na łączną kwotę 27.232,59 zł. Wskazano numer rachunku, na który należy dokonywać wpłat i poinformowano dłużnika, że terminowe regulowanie spłat pozwoli uniknąć skierowania sprawy do sądu. Do maila załączono skany wezwań do zapłaty z 24 czerwca 2016r.

Dowód: mail powoda do dłużnika z 24.06.2016r. wraz z wezwaniami do

zapłaty (k. 19 - 23 akt)

Po przelewie wierzytelności dłużnik pozwanego spłacił przeterminowane zadłużenie. Z tego tytułu powód obciążył pozwanego fakturą z tytułu wynagrodzenia i tę fakturę pozwany uiścił.

Dowód: zeznania pozwanego (00:13:48 – 00:14:48 minuta rozprawy z dnia

17 maja 2017r.)

W dniu 1 lipca 2016r. powód ponownie wezwał (...) Sp. z o.o. do zapłaty przyszłych wierzytelności, wskazując w tabeli zadłużenia, że do zapłaty pozostała kwota 6.549,75 zł, wynikająca z faktury (...), z terminem wymagalności 3 lipca 2016r.

Dowód: wezwanie do zapłaty z 1.07.2016r. (k. 24 akt)

Jednocześnie powód wezwał w dniu 1 lipca 2016r. dłużnika do zapłaty kwoty 22.291,06 zł z tytułu faktur (...), których termin płatności już upłynął.

Dowód: wezwanie do zapłaty z 1.07.2016r. z dowodem nadania (k. 25- 26

akt)

Pozwany przez cały czas dzwonił do Y. i prosił żeby płacił na jego konto.

Powód nie zażądał żeby pozwany przelał na jego konto wszystkie pieniądze, które otrzymał od Y.. Przedstawiciel powoda wiedział, że przedmiotowa umowa dotyczy faktur niewymagalnych.

Dowód: zeznania pozwanego (00:32:59 – 00:35:43 minuta rozprawy z dnia

17 maja 2017r.)

Mailem z dnia 7 lipca 2016r. powód poinformował dłużnika, że w dniu 4 lipca 2016r. rozliczył jego wpłatę do pozwanego w kwocie 2.502,92 zł, przedstawiając w załączniku sposób rozliczenia i aktualny stan zadłużenia.

Dowód: mail z 7.07.2016r. z Tabelą zadłużenia (k. 27 – 28 akt)

W dniu 8 lipca 2016r. powód ponownie wezwał dłużnika do zapłaty przeterminowanych już wierzytelności wynikających z faktur (...)/, 38/16, 39/16 i 40/16.

Dowód: wezwanie do zapłaty z 8.07.2016r. z dowodem nadania (k. 29 – 30

akt)

Wezwanie do zapłaty należności z tych faktur wysłano jeszcze w dniu 16 sierpnia 2016r., rozliczając częściową wpłatę na poczet faktury nr (...) i doliczając odsetki.

Dowód: wezwanie do zapłaty z 16.08.2016r. z dowodem nadania (k. 31 – 32

akt)

Mailem z dnia 25 października 2016r. pozwany poinformował powoda, ze dokonał korekty faktur w zakresie terminów płatności. Z pisma tego wynika, że dokonał korekty faktury nr (...) zmieniając termin płatności z 27.06.2017 na 13.07.2016r., faktury nr (...) zmieniając termin płatności z 27.06.2016 na 13.07.2016r. i 40/16 zmieniając termin płatności z 29.06.2016 na 15.07.2016. Z maila pozwanego wynika również, że dłużnik dokonał zapłaty tych faktur po terminach zapłaty, nawet przesuniętych w wyniku korekt.

Dowód: mail pozwanego z 25.10.2016r. (k. 33 akt)

W dniu 27 października 2016r. powód wystawił wobec pozwanego fakturę (...) Forma na kwotę 4.848,73 zł.

Dowód: faktura (...) Forma z 17.10. 2016r. z dowodem doręczenia (k. 13, 34

akt)

Mailem z dnia 27 października 2016r. powód poinformował pozwanego o wystawieniu faktury (...) Forma na kwotę 4.842, 73 zł i wezwał do jej zapłaty do dnia 30 października 2016r. Po zapłacie miał wystawić fakturę i ograniczyć kwotę roszczenia wobec dłużnika. W przypadku zapłaty powód miał również dochodzić od dłużnika zwrotu zapłaconej prowizji.

Dowód: mail powoda do pozwanego z 27.10.2016t. (k. 34 akt)

W dniu 4 listopada 2016r. powód wezwał do zapłaty pozwanego, załączając fakturę (...) Forma z 27 października 2016r.

Dowód: wezwanie do zapłaty z 4.11.2016r.(k.12 akt)

W odpowiedzi na wezwanie do zapłaty, pismem z dnia 16 listopada 2016r. pełnomocnik pozwanego odmówił zapłaty należności wynikającej z faktury (...) Forma albowiem powód nie może domagać się wynagrodzenia za czynności windykacyjne, które nie miały miejsca. Faktury objęte załącznikiem nr 1 do umowy z dnia 17 czerwca 2016r. zostały zapłacone przez dłużnika zgodnie z terminem zapłaty.

Dowód: pismo pełnomocnika pozwanego (k. 15 akt)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów oraz częściowo zeznań pozwanego.

Sąd nie dał wiary zeznaniom pozwanego, że powód zadzwonił do pozwanego dopiero „po dwóch, trzech miesiącach nic nie robienia” i zażądał zapłaty prowizji. Przeczą tej okoliczności dokumenty przedstawione przez powoda.

Sąd zważył co następuje:

Strony zawarły umowę o powierniczym przelewie wierzytelności, zgodnie z którą pozwany przeniósł na rzecz powoda wierzytelności przysługujące mu względem dłużnika (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. z celu ich wyegzekwowania na zasadach określonych w umowie.

Zgodnie z art. 509 § 1 i 2 kodeksu cywilnego wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Wierzytelność przechodzi na nabywcę solo consensu, tj. przez sam fakt zawarcia umowy.

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły (art.510 § 1 k.c.).

Przedmiotem umowy były wierzytelności istniejące, potwierdzone wystawionymi przez pozwanego fakturami VAT, których termin płatności jeszcze nie nastąpił. Były to wierzytelności niewymagalne w dniu podpisania umowy cesji wierzytelności. Zgodnie z art. 457 kodeksu cywilnego termin spełnienia świadczenia oznaczony przez czynność prawna poczytuje się w razie wątpliwości za zastrzeżony na korzyść dłużnika. Zasadą jest, że dłużnik powinien wykonać zobowiązanie w umówionym terminie (art.455 k.c.). Zastrzeżenie terminu na korzyść dłużnika oznacza, że jest on uprawniony, ale nie zobowiązany spełnić świadczenie przed jego nadejściem, wierzyciel zaś, aby nie popaść w zwłokę, powinien przyjąć ofiarowane świadczenie. Dłużnik, który świadczył wcześniej, nie może żądać zwrotu spełnionego świadczenia.

Przedmiotem przelewu nie były więc wierzytelności przyszłe, jakkolwiek w świetle prawa polskiego przyjmuje się, co do zasady, dopuszczalność cesji wierzytelności przyszłych, tj. takich, które w chwili ich przeniesienia nie istnieją, a mają postać w przyszłości. Jako podstawę dopuszczalności wymienia się art.555 k.c. odnoszony zarówno w orzecznictwie, jak i w literaturze do sprzedaży praw istniejących i przyszłych.

Z treści umowy wynika, że powód zobowiązał się do przeprowadzenia czynności windykacyjnych w zamian za procentowe wynagrodzenie prowizyjne w wysokości 15 % należności głównej, powiększone o podatek VAT i przekazania pozwanemu niezwłocznie po zwindykowaniu wierzytelności od dłużnika, pomniejszonych o wynagrodzenie wyliczone zgodnie z § 7 umowy.

Postępowanie dowodowe wykazało, że powód podjął szereg czynności mobilizujących dłużnika do zapłaty należności. Okoliczność, że wpłaty następowały na rachunek bankowy pozwanego nie pozbawia powoda prawa do określonego w umowie wynagrodzenia. Wbrew twierdzeniom pozwanego, dłużnik dokonał wpłat po terminach płatności. Dokonanie tych płatności dobrowolnie, bez konieczności prowadzenia przeciwko niemu postępowania sądowego i następnie egzekucyjnego nie oznacza, że powód nie przeprowadził czynności windykacyjnych. Wielokrotne wezwania do zapłaty, skrupulatne rozliczanie wpłat dłużnika, w pierwszej kolejności na odsetki, realna groźba procesu sądowego, z pewnością stanowiły mobilizację dla dłużnika do dokonania zapłaty. Wcześniej dłużnik znacznie opóźniał się z regulowaniem płatności, co przyznawał sam pozwany.

Roszczenie powoda znajduje uzasadnienie w treści umowy łączącej strony, podpisanej dobrowolnie i świadomie przez pozwanego.

Zapisy umowy w sposób jednoznaczny kształtują prawo powoda do wynagrodzenia za przeprowadzone czynności windykacyjne. Zdaniem Sądu nie naruszają określonej w art. 3531 k.c. zasady swobody umów albowiem nie sprzeciwiają się ani właściwości (naturze) stosunku ani ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Powodowi za świadczone usługi należy się wynagrodzenie, a umowa ustaliła jego wysokość w zależności od przewidzianych w niej okoliczności. Pozwany przed podpisaniem umowy zapoznał się z jej treścią, co również potwierdził własnoręcznym podpisem.

Roszczenie powoda polegało więc uwzględnieniu, łącznie z dochodzonymi odsetkami ustawowymi.

Uwzględnieniu podlegało również żądanie powoda zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych zgodnie z wezwaniem do zapłaty z dnia 4 listopada 2016r.

Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (tj. z dnia 10 maja 2016r. Dz.U. z 2016r. poz.684) w transakcjach handlowych – z wyłączeniem transakcji, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny – wierzycielowi, bez wezwania, przysługują odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych, chyba że strony uzgodniły wyższe odsetki, za okres od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty, jeżeli są spełnione następujące warunki:

1) wierzyciel spełnił swoje świadczenie,

2) wierzyciel nie otrzymał zapłaty w terminie określonym w umowie.

Przesłanką naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie jest popadnięcie dłużnika w stan opóźnienia. Przepis ten reguluje zasady naliczania odsetek za opóźnienie w stosunku do zobowiązań wynikających z transakcji handlowych, w których termin zapłaty oznaczono w umowie. Podstawy do naliczania odsetek za opóźnienie należy doszukiwać się w treści art. 481 §1 k.c., zgodnie z którym jeżeli bowiem dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Orzeczenie o kosztach postępowania wydano na podstawie wynikającej z art. 98 k.p.c. zasady odpowiedzialności za wynik procesu i obciążono nimi w całości przegrywającego spór pozwanego. Na koszty które pozwany ma obowiązek zwrócić powodowi złożyła się opłata sądowa oraz wynagrodzenie pełnomocnika powoda ustalone na podstawie § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz.U. z listopada 2015r. poz. 1804 ze zmianą Dz.U. z 2016 poz. 1667) wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa.

/-/SSR Magdalena Berczyńska-Bruś