Sygn. akt I C 632/16
Dnia 4 października 2017 r.
Sąd Rejonowy w Bełchatowie, I Wydział Cywilny w składzie:
Przewodniczący: Sędzia SR Przemysław Maciejewski
Protokolant: Gabriela Cichocka
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 października 2017 r. w B.
sprawy z powództwa K. D.
przeciwko A. K.
o zapłatę
1. zasądza od pozwanego A. K. na rzecz powoda K. D. kwotę 11.750,- zł (jedenaście tysięcy siedemset pięćdziesiąt złotych) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 3 marca 2016 roku do dnia zapłaty;
2. zasądza od pozwanego A. K. na rzecz powoda K. D. kwotę 5.405,- zł (pięć tysięcy czterysta pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.
Sygn. akt I C 632/16
W pozwie z dnia 17-08-2016 r. powód K. D. wniósł o zasądzenie od A. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) kwoty 11 750 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 03-03-2016 r. do dnia zapłaty tytułem zwrotu ceny po odstąpieniu od umowy sprzedaży zawartej na odległość, a ponadto o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu.
31-10-2016 r. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. Pozwany wniósł sprzeciw od nakazu, zaskarżając nakaz w całości. Wniósł o oddalenie powództwa podnosząc, że powód złożył oświadczenie o odstąpieniu od umowy po terminie, a regulamin prowadzonego przez pozwanego sklepu internetowego wymaga, aby oświadczenie o odstąpieniu od umowy było w formie pisemnej.
Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:
K. D. w dniu 08-02-2016 r. zawarł z pozwanym umowę sprzedaży na odległość. Za kupioną rzecz (nasadkę DIPOL (...)) powód zapłacił pozwanemu 11 750 zł. 10-02-2016 r. powód otrzymał zamówiony towar.
(okoliczności niesporne)
Na dzień zawarcia umowy powód nie prowadził działalności gospodarczej.
(dowód: wydruk z (...) k. 58, zeznania powoda k. w zw. z k. 60-61)
17-02-2016 r. powód wysłał pozwanemu e-mail, w którym oświadczył
o odstąpieniu od umowy zawartej 08-02-2016 r., której przedmiotem była nasadka DIPOL (...).
(dowód: wydruk e-mail k. 14, 64-65, zeznania powoda k. 68, okoliczności niesporne)
29-02-2016 r. odesłał towar, do którego załączył wypełniony druk oświadczenia o odstąpieniu od umowy.
(okoliczność niesporna, dowód: oświadczenie k. 27)
Stan faktyczny był w zasadzie niesporny. Odmienna była jego ocena przez strony. Na podstawie powołanych wydruków wiadomości e-mail i zeznań powoda Sąd ustalił, że powód wysłał na adres pozwanego oświadczenie o odstąpieniu od umowy pocztą elektroniczną w dniu 17-02-2016 r. Samego faktu wysłania tej wiadomości na adres pozwanego i daty wysłania pozwany nie kwestionował. Podnosił natomiast, że oświadczenie w formie pisemnej o odstąpieniu od umowy powód złożył po 14-to dniowym terminie z ustawy o prawach konsumenta, a także że takiej formy wymagał regulamin sklepu internetowego.
Sąd Rejonowy zważył, co następuje:
Powództwo zasługuje na uwzględnienie.
Podstawą powództwa jest art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (dalej: „ustawa”), zgodnie z którym przedsiębiorca ma obowiązek niezwłocznie, nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania oświadczenia konsumenta o odstąpieniu od umowy, zwrócić konsumentowi wszystkie dokonane przez niego płatności, w tym koszty dostarczenia rzeczy.
W niniejszej sprawie strony (powód będący konsumentem i pozwany będący przedsiębiorcą) zawarły umowę na odległość w dniu 08-02-2016 r. Powód zapłacił cenę i otrzymał towar w dniu 10-02-2016 r. . Powód wysłał pozwanemu e-mailem oświadczenie o odstąpieniu od umowy w dniu 17-02-2016 r.
Zgodnie z art. 27 ustawy, konsument, który zawarł umowę na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, może w terminie 14 dni odstąpić od niej bez podawania przyczyny.
Stosownie do art. 30 ust. 1 ustawy, konsument może odstąpić od umowy, składając przedsiębiorcy oświadczenie o odstąpieniu od umowy. Oświadczenie można złożyć na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do ustawy.
Na podstawie art. 30 ust. 2, do zachowania terminu wystarczy wysłanie oświadczenia przed jego upływem.
Celem art. 30 jest ochrona interesów konsumenta w procesie składania oświadczenia woli w sprawie odstąpienia od umowy zawartej z przedsiębiorcą, gdy konsument wykonuje uprawnienie określone w art. 27. Przepis ten kształtuje –
w sposób korzystny dla konsumenta – wymagania formalne związane ze złożeniem wspomnianego oświadczenia w stosunku do przedsiębiorcy.
Oświadczenie konsumenta w sprawie odstąpienia od umowy może być złożone w formie dowolnej (art. 60 kc), m. in. przez wysłanie e-maila na adres poczty elektronicznej przedsiębiorcy.
W celu odstąpienia od umowy konsument może skorzystać z ustawowego formularza (art. 30 ust. 1 zd. 2). Korzystanie z formularza nie jest obligatoryjne (sformułowanie: „można złożyć”). Do konsumenta należy swobodna decyzja, czy posłużyć się formularzem, czy złożyć oświadczenie woli za pomocą samodzielnie ułożonych zwrotów językowych.
Powód wysłał pozwanemu oświadczenie o odstąpieniu od umowy pocztą elektroniczną przed upływem terminu 14 dni (zarówno gdy liczyć go od zawarcia umowy, jak i od objęcia rzeczy w posiadanie przez konsumenta – art. 28 ustawy),
w związku z czym termin został zachowany w myśl art. 30 ust. 2 ustawy,
w konsekwencji odstąpienie jest skuteczne i rodzi po stronie pozwanego obowiązek zwrotu ceny, dlatego też powództwo o zapłatę kwoty uiszczonej ceny należało uwzględnić.
Nie ma znaczenia dla skuteczności oświadczenia wysłanego e-mailem, że później powód wysłał jeszcze pocztą papierowe podpisane oświadczenie.
Nawet gdyby rzeczywiście w regulaminie sklepu pozwany zastrzegł, że dla odstąpienia od umowy trzeba złożyć oświadczenie w formie pisemnej, to zastrzeżenie takie byłoby nieważne. Zgodnie bowiem z art. 7 ustawy, postanowienia umów mniej korzystne dla konsumenta niż postanowienia ustawy są nieważne, a w ich miejsce stosuje się przepisy ustawy. Skoro ustawa nie wprowadza żadnej obowiązkowej formy, to wprowadzenie w umowie stron ograniczenia polegającego na ustaleniu jednej możliwej formy są mniej korzystne dla konsumenta, a tym samym nieważne.
Nawet natomiast gdyby ustalenie w umowie formy pisemnej dla oświadczenia
o odstąpieniu było ważne, to zastrzeżenie takie – bez wskazania skutków niezachowania – byłoby tylko dla celów dowodowych (art. 76 kc). Ograniczenia dowodowe z kolei i tak nie miałyby zastosowania w sporze konsumenta
z przedsiębiorcą (art. 74 § 1 i 2 kc).
O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. stosując zasadę odpowiedzialności za wynik procesu. Kosztami po stronie powoda była opłata sądowa od pozwu (588 zł), wynagrodzenie pełnomocnika (4 800 zł) ustalone
w oparciu o § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015.1804) wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictw.