Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 12 lipca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2017 r. w Szczytnie na rozprawie

sprawy z wniosku S. T.

z udziałem Skarbu Państwa - Agencji Nieruchomości Rolnych Oddziału Terenowego w O., P. T., G. T.

o zasiedzenie

postanawia:

na podstawie art. 177 § 1 pkt 3 kpc zawiesić postępowanie do czasu wydania decyzji administracyjnej na podstawie art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 roku o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników .... w odniesieniu do gruntu znajdującego się pod budynkami wyłączonymi z przekazania na rzecz Skarbu Państwa zgodnie z pkt. 1 decyzji Naczelnika Gminy S. z dnia 27 lutego 1976 roku znak (...).

I Ns 278/14

UZASADNIENIE

S. T. wniósł o zasiedzenie z dniem 31.10.2013r. nieruchomości - aktualnie oznaczonej jako działki (...) -położonej w obrębie S. gm. S. o pow. 0,15 ha i 0,29 ha, objętej księgą wieczystą Kw nr (...). Po rozszerzeniu wniosku (k.270) wniósł także o zasiedzenie działki oznaczonej nr (...) .

W uzasadnieniu podał, że działki, których dotyczy wniosek od 1949 r. do 27 lutego 1976 były własnością jego matki B. T. i były oznaczone wraz z siedliskiem jako działka nr (...). W dniu 27 lutego 1976r. na podstawie decyzji Naczelnika Gminy S., B. T. przekazała część nieruchomości ( poza zabudowaną działką siedliskową) na rzecz Skarbu Państwa w zamian za świadczenia rentowe. Z działki siedliskowej korzystał nieprzerwanie wnioskodawca. Do roku 2013 stanowiła ona całość oznaczoną nr (...) i obejmowała obecną działkę siedliskową nr (...) a przy tym nikt nie wykonał żadnej „ akcji zaczepnej „ przerywającej zasiedzenie. Wnioskodawca w 2014 r, dowiedział się o wystawieniu do sprzedaży spornych działek przez Agencję Nieruchomości Rolnych. Ponieważ posiada ją od 38 lat a zasiedzenie biegło przeciwko Skarbowi Państwa , to po doliczeniu połowy okresu posiadania sprzed 31.10.1990r. zasiedzenie nastąpiło 31 października 2013.

Uczestnik Skarb Państwa Agencja Nieruchomości Rolnych - wniósł o oddalenie wniosku ( k.36). Wskazał, że B. T. przekazała gospodarstwo rolne w zamian za rentę. Wnioskodawca nie jest zatem posiadaczem samoistnym.

W toku postępowania – po rozszerzeniu przez wnioskodawcę zakresu wniosku i objęciu nim także działki siedliskowej oznaczonej obecnie nr (...)– uczestnik, w piśmie z dnia18 listopada 2014 r. wskazał, że zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 29 maja 1974r. o przekazywaniu gospodarstw rolnych na własność Państwa za renty i spłaty pieniężne , rolnik, który przekazał gospodarstwo rolne za rentę mógł zatrzymać budynki wchodzące w skład przekazywanej nieruchomości. Budynki takie stawały się odrębnym od gruntu przedmiotem własności. Uczestnik podał przy tym, że nie kwestionuje on prawa własności budynków, które przysługuje stronie decyzji Naczelnika Gminy S. z dnia 27 lutego 1976 r., to jest B. T. oraz, że dokonany obecnie podział nieruchomości miał na celu umożliwienie realizacji roszczenia właściciela budynków. Zgodnie bowiem z art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989r. o zmianie ustawy o ubezpieczaniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym „ właścicielom budynków znajdujących się na działce gruntu, która wchodziła w skład gospodarstwa rolnego przekazanego Państwu na podstawie przepisów obowiązujących przed 1 stycznia 1983 r., przysługuje nieodpłatnie na własność działa gruntu , na której te budynki zostały wyniesione. Z własnością budynków związana jest służebność gruntów w zakresie niezbędnym do korzystania z własności budynków.

W ocenie Sądu zważyć należy, że w niniejszej sprawie – co pominął wnioskodawca- w pierwszej kolejności konieczne jest zrealizowanie przez osoby uprawnione ( właścicieli budynków wyłączonych z przekazania przez B. T. na rzecz Skarbu Państwa ) roszczenia z art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989r. o zmianie ustawy o ubezpieczaniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym. Dopiero wówczas – po rozstrzygnięciu o tym roszczeniu w trybie decyzji administracyjnej - będzie możliwe ustalenie: czy ogóle, przeciwko komu i w jakim zakresie może zostać skierowany wniosek o zasiedzenie działki siedliskowej nr (...). Możliwe są przy tym różne warianty w zależności od treści decyzji administracyjnej. W skrajnym wypadku może się nawet okazać, że to wnioskodawca jako właściciel budynków, uprawniony jest do uzyskania własności gruntu pod tymi budynkami w trybie administracyjnym poprzez realizację roszczenia z art. 6 wskazanej wyżej ustawy. Możliwym jest również, że wnioskodawca jest jedynie współwłaścicielem budynków ( wraz z ewentualnymi spadkobiercami lub innymi następcami B. T.) a wówczas decyzja administracyjna wydana we wskazanym trybie będzie mieć wpływ na określenie kręgu uczestników postępowania w spawie o zasiedzenie działki siedliskowej.

Nie ulega zatem wątpliwości, że do kontynuowania postępowania o zasiedzenie dawnego siedliska ( gruntu pod budynkami ) konieczna jest uprzednia decyzja administracyjna - wydana w sprawie zainicjowanej przez aktualnego właściciela budynków, któremu przysługuje roszczenie z art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989r. o zmianie ustawy o ubezpieczaniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym.

Na marginesie należy zwrócić uwagę na to, że odrębna własność budynków – która przysługiwała B. T. po przekazaniu w 1976 r gospodarstwa rolnego na rzecz Skarbu Państwa( decyzja k.49) - nie została ujawniona w księdze wieczystej ( w szczególności w księdze wieczystej o ówczesnym numerze Kw (...)). W odniesieniu do niniejszej sprawy o zasiedzenie, rodzi to kolejne problemy związane ze stanem prawnym ujawnionym obecnie w księdze wieczystej Kw nr (...). Stan ten jest następstwem zaniechania przez B. T.( a później jej następców ) ujawnienia swojej własności budynkowej w księgach wieczystych. Brak ujawnienia w księdze wieczystej odrębnej własności budynkowej skutkował z kolei tym, że przenosząc działkę nr (...) w roku 2007 z księgi wieczystej (...) do nowozakładanej księgi wieczystej (...), nie brano pod uwagę tego, że budynki stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności . W konsekwencji można stwierdzić, że stan prawny ujawniony obecnie w księdze wieczystej (...) jest niezgodny z rzeczywistym stanem prawnym - w zakresie dotyczącym zabudowań na działce (...).

W tym kontekście można dodatkowo zauważyć, że określenie granic i powierzchni działki gruntu, co do której może zostać zrealizowane roszczenie z art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. może zostać dokonane dopiero w decyzji wydanej w trybie tego przepisu

( por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. z dnia 3 września 2014 r. (...) SA/Ke 546/14 ( LEX nr 1513391).

Także zatem i z tej przyczyny wskazana decyzja ma znacznie prejudycjalne w niniejszym postępowaniu.

W wyniku powyższych rozważań, na podstawie art. 177 §1 pkt 3 kpc postepowanie zawieszono.