Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 września 2017r.

Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum w Szczecinie Wydział V Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Piotr Pałczak

Protokolant: Agnieszka Ksycka

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Szczecin – N. : A. M.

po rozpoznaniu w dniach 23.03.2017r., 30.05.2017r. i 26.09.2017r.

sprawy: M. K. , urodzonego dnia (...) w G., syna J. i H. z domu K.

oskarżonego o to, że:

w dniu 19 października 2015 r. w S., będąc dłużnikiem Z. K. reprezentowanej przez matkę A. K., w celu udaremnienia wykonania orzeczeń: wyroku Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 21.10.2004r sygn. akt IC 626/04 i ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Koszalinie w dniu 20.06.2008r w sprawie IIIRC 1103/07, której w dniu 26.06.2008r w/w Sąd nadał klauzulę wykonalności - egzekwowanych w postepowaniu egzekucyjnym KMP 75/10 przez komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Szczecin P. i Zachód w S. - P. M. ukrył składniki swojego majątku w postaci pieniędzy w kwocie 10.000 zł otrzymanych od E. P. na mocy umowy o spłatę zachowku po zmarłym W. K. z dnia 19.01.2015r zagrożonych zajęciem w drodze postepowania egzekucyjnego przez komornika P. M.,

tj. o czyn z art. 300 § 2 kk

M. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za przestępstwo to na podstawie art. 300 § 2 kk wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

Na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w tym opłatę w kwocie 180 (stu osiemdziesięciu) złotych.

VK 1001/16

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 21 października 2004 roku rozwiązane zostało małżeństwo A. K. z oskarżonym M. K., który tym samym wyrokiem został zobowiązany do uiszczania tytułem alimentów na rzecz swojej córki Z. K. kwoty 1800 zł miesięcznie płatnej do rąk A. K.. Postanowieniem z dnia 17 listopada 2004 roku Sąd Okręgowy w Koszalinie zobowiązał oskarżonego do łożenia na potrzeby rodziny kwoty 1700 zł miesięcznie płatnej do rąk A. K.. Ugodą zawartą w dniu 20 czerwca 2008 roku przed Sądem Rejonowym w Koszalinie oskarżony zobowiązał się uiszczać na rzecz Z. K. alimenty w kwotach po 1200 zł miesięcznie płatne do rak A. K.. W przedmiocie uzyskania niepłaconych przez oskarżonego rat alimentacyjnych wszczęta została egzekucja komornicza.

Dnia 15 października 2015 roku A. K. zwróciła się do komornika sądowego P. M. z wnioskiem o zajęcie należnego dłużnikowi zachowku w wysokości 15 000 zł po zmarłym dziadku. Dnia 19 października 2015 roku komornik wezwał wierzyciela do usunięcia braków formalnych wniosku o zajęcie wierzytelności zachowku. Dnia 21 października 2015 roku komornik dokonał zajęcia powyższej wierzytelności. Na ten dzień zaległości oskarżonego z tytułu alimentów wynosiły 152 139,60 zł plus odsetki w kwocie 79 711,24 zł. Natomiast na dzień 31 maja 2016 roku zaległości z tytułu alimentów wynosiły 160 539,60 zł plus odsetki w kwocie 82 855,33 zł.

W dniu 19 października 2015 roku E. P. zawarła z oskarżonym umowę o spłatę zachowku po zmarłym W. K. na podstawie której zobowiązała się do zapłaty na rzecz oskarżonego kwoty 15 000 zł. W dniu podpisania umowy dokonała wpłaty na rzecz oskarżonego kwoty w wysokości 10 000 zł. Tak więc komornik dokonał zajęcia jedynie pozostałej kwoty w wysokości 5000 zł, którą E. P. wpłaciła na konto komornika. Dnia 4 listopada 2015 roku komornik wezwał oskarżonego do wpłaty kwoty 10 000 zł otrzymanej od E. P.. Kwoty tej oskarżony komornikowi nie przekazał.

dowód: - zeznania świadka A. K. k. 77-79, 146

- zeznania świadka E. P. k.73-74, 140

- dokumentacja z postepowania egzekucyjnego k.2-12, 58-62, 92-100

W chwili popełnienia czynu oskarżony nie miał wyłączonej ani ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem.

dowód: - opinia sądowo-psychiatryczna k.63-65

Oskarżony był w przeszłości pięciokrotnie karany w tym za czyn z art. 209 §1 kk. Jest rozwiedziony, posiada na utrzymaniu córkę.

dowód: - dane o karalności k.101-102

- odpisy wyroków k.30-34

- dane osobopoznawcze k.50

W toku postępowania przygotowawczego oskarżony M. K. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił złożenia wyjaśnień. (k. 47-48).

Podczas rozprawy oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, iż był przekonany, że pieniądze z zachowku są pieniędzmi jego zmarłego ojca. Pieniądze te przeznaczył na zwrot długu swojemu znajomemu D. R. obywatelowi Niemiec zamieszkałemu w Norwegii, który zaciągnął u niego celem postawienia pomnika na grobie swojego ojca.( wyjaśnienia oskarżonego k.145-146).

Sąd ocenił materiał dowodowy zgromadzony w sprawie jako w całości wiarygodny. Zeznania świadków nie zawierają sprzeczności i korespondują z dowodami z dokumentów. Dokumenty są rzetelne i nie budzą żadnych wątpliwości tak pod względem formalnym jak i w odniesieniu do ich treści. Oskarżony w swoich wyjaśnieniach w żaden sposób nie kwestionował prawdziwości przeprowadzonych dowodów i potwierdził w nich okoliczności z nich wynikające. Nie ma powodów również do tego aby uznać wyjaśnienia oskarżonego za niewiarygodne w tej części w jakiej wskazał, iż sfinansował koszty związane z pochówkiem swojego ojca, u uzyskane z zachowku pieniądze przeznaczył na zwrot długu względem osoby, u której na ten cel zaciągnął pożyczkę. W pozostałej części wyjaśnienia oskarżonego wskazujące na jego konflikt z byłą żoną na tle finansowym pozostają poza przedmiotem niniejszej sprawy i mnie podlegają ocenie.

Oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa opisanego w treści art. 300 §2 kk. Oskarżony z tytułu zaległych alimentów jest dłużnikiem Z. K.. Wydatkując kwotę otrzymaną z tytułu zachowku w wysokości 10 000 zł na inne cele tym samym uszczuplił zaspokojenie swojego wierzyciela działając w celu udaremnienia orzeczeń sądowych, z których wynika obowiązek płacenia przez niego alimentów. Bez znaczenia dla oceny prawnej zachowania oskarżonego są jego wyjaśnienia, w których wskazał on, iż jego zdaniem pieniądze pochodzące z zachowku są pieniędzmi jego ojca i dlatego przeznaczył je na pokrycie kosztów związanych z pomnikiem na grobie swojego zmarłego ojca. Jest oczywistym, iż pieniądze z zachowku stanowiły własność oskarżonego jako spadkobiercy z tytułu ustawy pominiętego w testamencie. Pieniądze te w żaden sposób nie mogły stanowić własności jego ojca, który w dacie ich otrzymania przez oskarżonego już nie żył. Ponadto to właśnie jego śmierć stała się powodem otrzymania przez oskarżonego pieniędzy z tytułu przysługującego mu zachowku. Z wyjaśnień oskarżonego poza tym wynika, iż na urządzenie grobu swojego ojca przeznaczył pieniądze uzyskane z zaciągniętego od innej osoby długu. Z kolei pieniądze z zachowku przeznaczył na spłatę tej wierzytelności uszczuplając zaspokojenie swojego wierzyciela Z. K. i udaremniając wykonanie orzeczeń sądowych, będących podstawą tej wierzytelności.

W ocenie sądu wymierzona oskarżonemu za popełnione przestępstwo kara pozbawienia wolności będzie adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu i zawinienia oskarżonego jak również powinna spowodować realizacje celów kary tak w zakresie prewencji indywidualnej jak i oddziaływania społecznego. Przy jej wymiarze na korzyść oskarżonego sąd policzył stosukowo niewielkie uszczuplenie należności wierzyciela w porównaniu z wysokością przysługującej mu wierzytelności. Na niekorzyść oskarżonego przy wymiarze kary sąd policzył uprzednią kilkakrotną karalność oskarżonego.

Mając na uwadze normę przepisu art. 69 §1 kk brak było podstaw do warunkowego zawieszenia wykonania wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności z uwagi na to, iż był on w przeszłości karany, a w chwili popełnienia przypisanego mu czynu był osobą skazaną na karę pozbawienia wolności za inne przestępstwo.

O kosztach sądowych orzeczono zgodnie z obowiązującymi w tej mierze przepisami, nie znajdując podstaw do zwolnienia oskarżonego od ich ponoszenia.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć oskarżonemu M. K..