Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 26/17

POSTANOWIENIE

Dnia 28 lutego 2017r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie w III Wydziale Rodzinnym i Nieletnich
w składzie:

Przewodniczący SSR Jolanta Litwinowicz

Protokolant sekr. sądowy Agnieszka Nowicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2017r. w K.

sprawy z powództwa małoletniej J. M. reprezentowanej przez M. B. (1)

przeciwko T. M. (1)

o alimenty

postanawia

I.  Umorzyć postępowanie w sprawie.

II.  Koszty procesu strony ponoszą w własnym zakresie.

III.  Nie obciążać stron kosztami sądowymi.

SSR Jolanta Litwinowicz

UZASADNIENIE

M. B. (1) działając w imieniu małoletniej powódki J. M. wniosła o ustalenie alimentów od pozwanego T. M. (1) na rzecz małoletniej córki w wysokości 800 zł miesięcznie poczynając od dnia wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu pozwu podała, że w okresie od końca lipca do października 2016r. strony mieszkały razem, w domu pozwanego w K.. Od stycznia M. B. (2) wspólnie z córką zamieszkuje w K. u swoich rodziców. Natomiast pozwany nadal mieszka i pracuje w K.. Podniosła, że pozwany nie łoży regularnie na utrzymanie małoletniej powódki. W sierpniu 2016r. przekazał matce małoletniej powódki kwotę 160 zł, we wrześniu 2016r. kwotę 550 zł a w styczniu 2017r. kwotę 300 zł z przeznaczeniem na utrzymanie córki. Małoletnia powódka obecnie ma dwa i pół roku i ma problemy z utrzymaniem moczu oraz alergię pokarmową, pozostaje pod stałą opieką lekarza alergologa. Koszt utrzymania córki określiła na kwotę 1200 zł miesięcznie. M. B. (2) aktualnie nie pracuje i utrzymuje się ze świadczenia wychowawczego. Planuje w najbliższym czasie podjąć pracę a małoletnią córkę posłać do przedszkola. Podniosła jednocześnie, że pozwany pracuje w firmie (...) sp. z.o.o w K. i osiąga z tego tytułu wynagrodzenie w wysokości 2216, 23 zł netto (k. 2-4).

Pozwany T. M. (2) w odpowiedzi na pozew nie godził się na ustalenie alimentów na rzecz małoletniej powódki w kwocie 800 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu podał, że żądanie alimentów w kwocie 800 zł na rzecz małoletniej powódki jest znacznie wygórowane, gdyż zarabia 2742,27 zł brutto miesięcznie. Podał, że zajmuje się dzieckiem i łoży na jego utrzymanie tj. przesyła pieniądze, wysyła paczki. W styczniu 2017r. chciał ustalić z matką małoletniej powódki zasady sprawowania opieki nad córką i wysokość alimentów. Przedstawił nawet matce małoletniej powódki rodzicielski plan wychowawczy, z którym ta nie chciała się zapoznać. Podniósł jednocześnie, że jego matka przesyła matce małoletniej powódki kwotę 300 euro miesięcznie z przeznaczeniem na utrzymanie wnuczki. Pozwany mieszka i pracuje w K.. Ponosi koszty utrzymania domu oraz spłaca własne zobowiązania (k. 20-21).

W piśmie z dnia 23 lutego 2017r. uznał powództwo do kwoty 300 zł miesięcznie (k. 72)

Sąd ustalił, co następuje:

J. M. urodziła się (...) w O.. Jest dzieckiem pochodzącym ze związku konkubenckiego M. B. (2) i T. M. (1) (odpis zupełny aktu urodzenia k. 6). Od 1 marca 2017r. małoletnia została zapisana do Przedszkola Niepublicznego (...) w K. (zaświadczenie k. 77).Małoletnia cierpi na alergię pokarmową (zaświadczenie k.7,badania laboratoryjne k.62).

M. B. (1) zamieszkuje wspólnie z córką i swoimi rodzicami w K.. Od 1 lutego 2017r. podjęła pracę w „M.” w K. na stanowisku kasjera-sprzedawcy. Z tytułu zatrudnienia otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 2000 zł brutto miesięcznie (kserokopia umowy o pracę k. 78).

T. M. (1) zamieszkuje i pracuje w K.. Prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. Jest zatrudniony w firmie (...) sp. z.o.o. na stanowisku presera. Zarabia 2742,27 brutto miesięcznie (zaświadczenie k. 43) tj. 2216,23 netto (zaświadczenie o zatrudnieniu i dochodzie k. 13) Oprócz małoletniej powódki nie ma nikogo na utrzymaniu.

Matka powódki jeszcze w trakcie związku z pozwanym zaciągała pożyczki i kredyty. Łącznie zobowiązania tę są na kwotę ok. 15 000 zł. Od matki pozwanego otrzymuje 300 euro na ich spłatę (k.80 verte).

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z dyspozycją art. 133§1 krio rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie może utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Natomiast zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135§1 krio).

Bezsporne jest, że pozwany jest obowiązany łożyć alimenty na rzecz małoletniej powódki. Strony nie mogły zaś porozumieć się w kwestii wysokości alimentów. Początkowo M. B. (1) żądała ustalenia alimentów na rzecz małoletniej powódki w kwocie 800 zł miesięcznie, zaś pozwany uznał powództwo do kwoty 300 zł miesięcznie.

Na rozprawie w dniu 28 lutego 2017r. pozwany podnosił, że do końca marca 2017r. przebywa na zwolnieniu lekarskim i jego wynagrodzenie w tym okresie będzie wynosiło ok. 1500 zł netto miesięcznie. Jednocześnie podał, że ponosi koszty związane z dojazdem do córki, na które przeznacza 300 zł miesięcznie oraz spłaca dodatkowe zobowiązania. Stwierdził, że jest w stanie płacić alimenty na rzecz małoletniej powódki w wysokości maksymalnie 400 zł miesięcznie (k. 80v).

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko pozwanego, strona powodowa zaproponowała aby pozwany łożył na utrzymanie córki przez cztery miesiące po 450 zł miesięcznie, a później po 500 zł miesięcznie, na co pozwany wyraził zgodę (k. 81).

Na rozprawie w dniu 28 lutego 2017r. po wyjaśnieniu stanowisk strony zawarły ugodę, co do wysokości alimentów na rzecz małoletniej powódki.

Na mocy tej ugody pozwany zobowiązał się płacić tytułem alimentów na rzecz małoletniej J. M. kwotę po 450 zł miesięcznie płatne z góry do 12 każdego miesiąca, do rąk matki małoletniej-M. B. (1) poczynając od dnia 1 lutego 2017r. do dnia 31 maja 2017r., a od dnia 1 czerwca 2017r. w kwocie po 500 zł miesięcznie z ustawowymi odsetkami w wypadku opóźnienia płatności którejkolwiek z rat. Strona powodowa wyraziła zgodę na powyższe warunki ugody.

Osnowa ugody została wciągnięta do protokołu rozprawy zgodnie z art. 223§1 kpc i stwierdzona podpisami stron (k. 82).

Zdaniem Sądu, wysokość alimentów ustalona ugodą odpowiada możliwościom zarobkowym i majątkowym pozwanego oraz usprawiedliwionym potrzebom małoletniej powódki, a zatem przesłankom określonym w art. 133 i art. 135 krio.

Pozwany ma na utrzymaniu jedynie małoletnią powódkę. Osiąga stałe dochody i dodatkowo może liczyć na pomoc finansową ze strony swojej matki, która pracuje za granicą. Natomiast matka małoletniej powódki od 1 lutego 2017r. podjęła pracę i zarabia 2000 zł brutto miesięcznie. Oboje rodzice mają zatem podobne możliwości zarobkowe i będą w podobnym stopniu łożyć na utrzymanie córki.

Stąd też, mając na uwadze treść art. 223§2 kpc i art. 203§4 kpc (skoro strony wyraziły chęć zawarcia ugody) Sąd uznał, że zawarcie ugody nie jest sprzeczne z prawem ani zasadami współżycia społecznego, nie narusza usprawiedliwionego interesu osób uprawnionych ani zobowiązanej, ani też nie zmierza do obejścia prawa.

Mając powyższe na uwadze, skoro wydanie wyroku stało się zbędne, zgodnie z treścią art. 355 kpc postępowanie w sprawie należało umorzyć (pkt. I postanowienia).

Na podstawie art. 104 kpc Sąd ustalił, że koszty procesu strony poniosą we własnym zakresie (pkt. II postanowienia).

Na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 4 i art. 96 ust. 1 pkt 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (jt. Dz. U. z 2016r. poz.623 z późn.zm.) Sąd nie obciążył stron kosztami sądowymi (pkt. III postanowienia).

SSR Jolanta Litwinowicz