Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 września 2017 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie IV Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Jakub Wiliński

Protokolant Joanna Marczyńska

bez udziału prokuratora

po rozpoznaniu w dniu 28 września 2017 r.

sprawy K. W. urodzonej (...) w S., córki R. i I. z domu K.,

oskarżonej o to, że:

w dniu 17 marca 2017 r. w S. przy ul. (...) prowadziła w ruchu lądowym pojazd mechaniczny marki F. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości 0,45 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,

to jest o czyn z art. 178a §1 kk ,

I.  uznaje K. W. za sprawcę zarzuconego jej czynu i na podstawie art. 66 § 1 kk w zw. z art. 67 § 1 kk postępowanie karne o ten czyn warunkowo umarza na okres próby 1 (jednego) roku,

II.  na podstawie art. 67 § 3 kk i art. 63 § 4 kk orzeka wobec K. W. na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości 2.000 (dwóch tysięcy) złotych oraz orzeka wobec niej zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 (dwóch) lat, zaliczając na jego poczet okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 17 marca 2017 r.,

III.  na podstawie art. 627 kpk i art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach karnych zasądza od K. W. w całości na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym i opłatę karną w kwocie 60 (sześćdziesięciu) złotych.

sygn. akt IV K 308/17

UZASADNIENIE

W trybie art. 423 § 1a kpk zakres pisemnego uzasadnienia ograniczono do rozstrzygnięcia o konsekwencjach prawnych czynu wskazanych w pkt. I-III wyroku.

K. W. ma 40 lat. Jest panną. Na utrzymaniu posiada dwoje dzieci. Uzyskała wykształcenie wyższe. Wykonuje zawód księgowej uzyskując z tego tytułu dochód miesięczny w kwocie około 2.000 zł. Nie była dotychczas karana sądownie.

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonej, k. 24, 67,

- dane o osobie, k. 24a, 7,

- dane o karalności, k. 18.

Wszechstronna analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku, iż zaszły przesłanki umożliwiające warunkowe umorzenie postępowania karnego przeciwko oskarżonej. Zgodnie z art. 66 § 1 kk sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Wobec oskarżonej wszystkie te warunki zaktualizowały się w sprawie. Oskarżona nie była dotychczas karna, przyznała się do czynu i do winy, a także – przed sądem – wyraziła skruchę. Jest przy tym osobą wykształconą, o ustabilizowanym trybie życia, co do której brak jest jakichkolwiek danych o negatywnych postawach życiowych. Samo zaś przestępcze zachowanie miało swą genezę w swoistej tragedii życiowej, jakiej oskarżona doświadczyła (śmierć byłego konkubenta i ojca dzieci oskarżonej). W tym pryzmacie postawa oskarżonej, która w oczywistych emocjach spożywa alkohol, a potem siada za kierownicę i porusza się pojazdem mechanicznym w ruchu drogowym – jakkolwiek nieakceptowalna – winna być postrzegana mniej pejoratywnie. A stąd tak wina oskarżonej jak i społeczna szkodliwość jej czynu nie są znaczne. Tym bardziej zresztą, iż stopień nietrzeźwości oskarżonej nie był znaczący, oskarżona poruszała się w ruchu miejskim w porze, gdy ruch ten nie był duży, a samo zatrzymanie przez Policję nie wiązało się z żadną kolizją drogową. W takiej sytuacji sądzić należy, że już sam fakt wszczęcia postępowania karnego przeciw oskarżonej w znaczący sposób wywoła w niej pożądany społecznie wstrząs, który jako element wychowawczego oddziaływania wzbudzi w oskarżonej na przyszłość potrzebę kontrolowania swego postępowania i podporządkowywania go obowiązującym prawnie normom. Z tych też względów postępowanie karne wobec niej warunkowo umorzono na okres próby jednego roku.

Z uwagi na fakt warunkowego umorzenia postępowania celowym też było orzec wobec oskarżonej świadczenie pieniężne na cel społeczny, po to aby tą niewygórowaną i dostosowaną do potencjalnych możliwości zarobkowych oskarżonej dolegliwością uzmysłowić jej, że łamanie obowiązujących przepisów prawa nie jest tolerowane, a nadto jest po prostu nieopłacalne.

W ocenie sądu fakt, iż oskarżona jako osoba wykształcona zdecydowała się jednak uczestniczyć w ruchu drogowym po wcześniejszym spożywaniu alkoholu, nakazywał orzeczenie wobec niej zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat – z jednoczesnym zaliczeniem na poczet tego zakazu okresu zatrzymania prawa jazdy.

Oskarżoną obciążono na koniec kosztami postępowania karanego w tym i wynikającą z przepisów opłatą karną.