Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie IV Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Jakub Wiliński

Protokolant Gabriela Sobolewska

w obecności prokuratora Józefa Pawłowskiego

po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2017 r.

sprawy M. J. urodzonego (...) w O., syna M. i A. z domu K.,

oskarżonego o to, że:

1. w okresie od 08.02.2016 roku do 10.02.2016 roku w S. przy ul. (...)dokonał zaboru w celu przywłaszczenia wyposażenia najmowanego lokalu mieszkalnego w postaci: lodówki marki (...) o wartości 2.000 zł, telewizora marki (...)z zewnętrznym dekoderem (...) o wartości 1.500 zł, pralki marki (...) o wartości 1.500 zł, podwójnego łóżka drewnianego z materacem o wartości 2.200 zł, dwóch łóżek pojedynczych z poduszkami i kocami o wartości 1.200 zł powodując łącznie straty w wysokości 8.400 zł na szkodę G. C.,

to jest o czyn z art. 278 § 1 kk,

2. w okresie od 28.01.2016 roku do 02.02.2016 roku w S. przy ul. (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia wyposażenia najmowanego lokalu mieszkalnego w postaci: telewizora LED 40 cali marki (...) o wartości 1.000 zł, sofy rozkładanej dwuosobowej welurowej z poduchami o wartości 800 zł, szafki pod telewizor o wartości 200 zł, powodując łącznie straty w wysokości 2.000 zł na szkodę J. K.,

to jest o czyn z art. 278 § 1 kk,

3. w okresie od 05.01.2016 roku do 15.01.2016 roku w S. przy ul. (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia wyposażenia najmowanego lokalu mieszkalnego w postaci: lodówki o wartości 800 zł, telewizora marki (...) Led o wartości 2.000 zł, pralki automatycznej o wartości 900 zł, garnków o wartości 100 zł, powodując łącznie straty w wysokości 3.800 zł na szkodę M. K.,

to jest o czyn z art. 278 § 1 kk,

4. w okresie od 13.01.2016 roku do 16.01.2016 roku w S. przy ul. (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia wyposażenia najmowanego lokalu mieszkalnego w postaci: lodówki o wartości 1.400 zł, na szkodę M. W.,

to jest o czyn z art. 278 § 1 kk,

5. w okresie od 03.12.2015 roku do 12.12.2015 roku w P. (...)dokonał zaboru w celu przywłaszczenia wyposażenia najmowanego lokalu mieszkalnego w postaci: telewizora marki(...)cale o wartości 1.500 zł, na szkodę Z. Ś.,

to jest o czyn z art. 278 § 1 kk,

6. w bliżej nieokreślonym miejscu i czasie jednak nie później niż do dnia 28.01.2016 roku dokonał podrobienia dokumentu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i wysokości zarobków wystawionego w dniu 28.01.2016 roku na firmę (...) Sp. z o.o. poprzez wstawienie swoich danych na czystym druku zaświadczenia o zatrudnieniu i wysokości zarobków, wstawienie podpisu nieistniejącej osoby o nazwisku C. jako przedstawiciela firmy (...) Sp. z o.o. oraz wstawienie do dokumentu ściągniętego z sieci Internet wzoru pieczątki, celem posłużenia się nim jako autentyczny,

to jest o czyn z art. 270 § 1 kk,

I.  uznaje M. J. za winnego popełnienia czynów opisanych w pkt. 1-5 zarzutu, które kwalifikuje w każdym przypadku z art. 284 § 2 kk i za występki te, przy przyjęciu, iż stanowią one ciąg przestępstw z art. 91 § 1 kk, na podstawie art. 284 § 2 kk wymierza oskarżonemu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

II.  uznaje M. J. za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt. 6 zarzutu i za występek ten na podstawie art. 270 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

III.  na podstawie art. 91 § 2 kk łączy orzeczone w pkt I i II kary i orzeka wobec oskarżonego karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

IV.  na podstawie art. 46 § l kk zobowiązuje oskarżonego do naprawienia szkód wyrządzonych popełnionymi przestępstwami, opisanymi w pkt. 2-5 zarzutu poprzez zapłatę na rzecz:

-

J. K. kwoty 1.000 (jednego tysiąca) złotych,

-

M. K. kwoty 3.800 (trzech tysięcy ośmiuset) złotych,

-

M. W. kwoty 1.400 (jednego tysiąca czterystu) złotych,

-

Z. Ś. kwoty 1.500 (jednego tysiąca pięciuset) złotych,

V.  na podstawie art. 44 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego przepadek podrobionego zaświadczenia o zatrudnieniu, przechowywanego w aktach sprawy na karcie 64,

VI.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu okres jego zatrzymania od 10 lutego 2016 r. od godziny 23.00 do 12 lutego do godziny 16.10,

VII.  na podstawie art. 230 § 2 kpk zarządza zwrot:

- M. K. umowy wraz z protokołem zdawczo-odbiorczym, przechowywanej w aktach sprawy na karcie 90-95,

- do (...)w S. przy ul. (...) umowy pożyczki, przechowywanej w aktach sprawy na karcie. 104,

- do (...) P. w S. przy ul. (...) umowy pożyczki, przechowywanej w aktach sprawy na karcie 108,

- do H. G. w S. przy ul. (...)umowy pożyczki, przechowywanej w aktach sprawy na karcie 111-112,

VIII.  na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt. 4 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach karnych zasądza od oskarżonego w całości na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym i opłatę karną w kwocie 300 (trzystu) złotych.

sygn. akt IV K 592/16

UZASADNIENIE

Z. Ś. jest właścicielem mieszkania w P. (...). W dniu 3 grudnia 2015 r. pokrzywdzony wynajął oskarżonemu M. J. wskazane mieszkanie. Oskarżony otrzymał od pokrzywdzonego jeden komplet kluczy. Uzgodnił też, że w ciągu pięciu dni przekaże pokrzywdzonemu pieniądze za wynajem. Oskarżony przekładał umówione spotkanie na kolejne dni. W dniu 12 grudnia 2015 r. pokrzywdzony przyjechał do swojego mieszkania. Nie było tam oskarżonego. Stwierdził też, że z mieszkania zabrany został telewizor marki (...) 42 cale o wartości 1.500 zł.

Dowody :

- zeznania świadka Z. Ś., k. 151-152.

W dniu 8 grudnia 2015 r. oskarżony zaciągnął pożyczkę w H. G. w S. przy ul. (...)w kwocie 350 zł przedstawiając jako zabezpieczenie pożyczki telewizor(...)pochodzący z mieszkania Z. Ś..

Dowody:

- umowa pożyczki, k. 111-112.

- protokół eksperymentu procesowego, k. 195-200.

Z. Ś. udał się osobiście do firmy (...) w S. przy ul. (...), gdzie za kwotę 404 zł wykupił własny telewizor.

Dowody:

- zeznania świadka Z. Ś., k. 151-152.

M. K. jest właścicielem mieszkania w S. przy ul. (...). W dniu 5 styczna 2016 r. pokrzywdzony wynajął oskarżonemu wskazane mieszkanie. Oskarżony otrzymał od pokrzywdzonego jeden komplet kluczy. Uzgodnił też, że do 12 stycznia 2016 r. przekaże pokrzywdzonemu pieniądze za wynajem. Oskarżony przekładał umówione spotkanie na kolejne dni. W dniu 15 maja 2016 r. pokrzywdzony przyjechał do swojego mieszkania. Nie było tam oskarżonego. Stwierdził też, że z mieszkania zabrane zostało wyposażenie w postaci lodówki o wartości 800 zł, telewizora marki (...) led o wartości 2.000 zł, pralki automatycznej o wartości 900 zł i garnków o wartości 100 zł.

Dowody:

- zeznania świadka M. K., k. 82-83,

- umowa najmu z załącznikami, k. 90-95.

M. W. jest właścicielem mieszkania w S. przy ul. (...). W dniu 13 styczna 2016 r. pokrzywdzona wynajęła oskarżonemu wskazane mieszkanie. Oskarżony otrzymał od pokrzywdzonej jeden komplet kluczy. Uzgodnił też, że do 15 stycznia 2016 r. przekaże pokrzywdzonej pieniądze za wynajem. Oskarżony przekładał umówione spotkanie na kolejne dni. W dniu 16 stycznia 2016 r. pokrzywdzona przyjechał do swojego mieszkania. Nie było tam oskarżonego. Stwierdziła też, że z mieszkania wyniesiona została lodówka o wartości 1.400 zł.

Dowody:

- zeznania świadka M. W., k. 117-120,

- umowa najmu, k. 123-128,

- dokumentacja fotograficzna, k. 141.

J. K. jest właścicielem mieszkania w S. przy ul. (...). W styczniu 2016 r. pokrzywdzony oferował to mieszkanie do wynajmu. W dniu 28 stycznia 2016 r. do pokrzywdzonego zgłosił się oskarżony i oświadczył, że chce wynająć to mieszkanie. Z uwagi na to, że oskarżony nie posiadał przy sobie pieniędzy na kaucję pokrzywdzony zażądał przedstawienie mu zaświadczenia o zatrudnieniu oskarżonego i o jego dochodach.

Oskarżony wówczas dokonał podrobienia zaświadczenia o zatrudnieniu wpisując na czystym druku takiego formularza datę 28 stycznia 2016 roku, oraz to, że jest zatrudniony na umowę o pracę w firmie (...) Sp. z o.o. Wpisał też wysokość dochodów oraz podrobił podpis nieistniejącej osoby o nazwisku C. jako przedstawiciela firmy (...) Sp. z o.o. Na wskazany druk naniósł też pobrany z Internetu wzoru pieczątki kierownika działu kadr.

Jeszcze tego samego dnia, w godzinach popołudniowych oskarżony spotkał się z pokrzywdzonym i przedłożył mu podrobione zaświadczenie o zatrudnieniu. Pokrzywdzony podpisał wówczas z oskarżonym umowę najmu lokalu oraz przekazał mu klucze do swego mieszkania. Przez następne dni oskarżony przekładał spotkanie z pokrzywdzonym w sprawie przekazania mu pieniędzy za najem. W dniu 2 lutego 2016 r. pokrzywdzony przyjechał do swojego mieszkania. Nie było tam oskarżonego. Stwierdził też, że z mieszkania zabrane zostało wyposażenie w postaci telewizora LED 40 cali marki(...)o wartości 1.000 zł, sofy rozkładanej dwuosobowej welurowej z poduchami o wartości 800 zł i szafki pod telewizor o wartości 200 zł.

Dowody:

- zeznania świadka J. K., k. 62-63, 222,

- zaświadczenie o zatrudnieniu, k. 64,

- dokumentacja fotograficzna, k. 67-68,

- umowa najmu z załącznikami, k. 69-74,

- protokół oględzin mieszkania, k. 76-78,

W dniu 29 stycznia 2016 r. w(...) P. w S. przy ul. (...) oskarżony zaciągnął pożyczkę w kwocie 400 zł przedstawiając jako zabezpieczenie pożyczki telewizor S. pochodzący z mieszkania J. K..

Dowody:

- protokół zatrzymania rzeczy, k. 105-107,

- umowa pożyczki, k. 108,

- protokół eksperymentu procesowego, k. 195-200.

G. C. jest właścicielem mieszkania w S. przy ul. (...). W styczniu 2016 r. pokrzywdzony na portalu internetowym olx.pl umieścił ogłoszenie z ofertą wynajmu tego mieszkania. W dniu 8 lutego 2016 r. do pokrzywdzonego zgłosił się oskarżony i wynajął od niego to mieszkanie. Oskarżony otrzymał od pokrzywdzonego jeden komplet kluczy. Uzgodnił też, że następnego dnia przekaże pokrzywdzonemu pieniądze za wynajem. Oskarżony przekładał umówione spotkanie na kolejne dni. W dniu 10 lutego 2016 r. pokrzywdzony przyjechał do swojego mieszkania. Nie było tam oskarżonego. Stwierdził też, że z mieszkania wyniesione zostało wyposażenie w postaci lodówki marki (...)o wartości 2.000 zł, telewizora marki (...) z zewnętrznym dekoderem DVBT o wartości 1.500 zł, pralki marki (...)o wartości 1.500 zł, podwójnego łóżka drewnianego z materacem o wartości 2.200 zł, dwóch łóżek pojedynczych z poduszkami i kocami o wartości 1.200 zł.

Dowody:

- zeznania świadka G. C., k. 10-12, 192-193,

- zeznania świadka K. K., k. 52-53,

- umowa, k. 13-49,

- dokumentacja fotograficzna, k. 16-81.

W dniu 9 lutego 2016 r. oskarżony zbył za kwotę 400 zł w firmie (...) przy ul. (...) w S. lodówkę pralkę i łóżka pochodzące z mieszkania G. C..

Dowody:

- zeznania świadka I. F., k. 183-184,

- protokół zatrzymania rzeczy, k. 188-190,

- umowa, k. 191,

- protokół eksperymentu procesowego, k. 195-200.

W dniu 10 lutego 2016 r. oskarżony zaciągnął pożyczkę w (...)w S. przy ul. (...) w kwocie 120 zł przedstawiając jako zabezpieczenie pożyczki telewizor(...)cale pochodzący z mieszkania G. C..

Dowody:

- protokół zatrzymania rzeczy, k. 101-103,

- umowa pożyczki, k. 104,

- protokół okazania rzeczy, k. 214-215,

- protokół eksperymentu procesowego, k. 195-200.

Oskarżony M. J. ma 23 lata. Jest kawalerem. Dzieci na utrzymaniu nie posiada. Oskarżony aktualnie przebywa w zakładzie karnym. Był uprzednio wielokrotnie karany sądownie.

Dowody:

- wyjaśnienia oskarżonego, k. 166,

- dane o osobie, k. 158,

- dane o karalności, k. 207-208,

- odpisy wyroków, k. 245-267.

Oskarżony przyznał się do wszystkich zarzuconych mu czynów. Wskazał, że mieszkania wynajmował, by sprzedawać znajdujące się tam wyposażenie. Potrzebował bowiem pieniędzy na życie. Wskazał lombardy w których mienie to zbywał. Wyraził też żal za swe czyny. Poza pięcioma przypadkami najmu innych mieszkań już nie wynajmował. Przyznał się też do sfałszowania zaświadczenia o swym zatrudnieniu. Podpis osoby uprawnionej wymyślił sobie, a pieczątkę ściągnął z Internetu.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, gdyż stały one w zgodzie z pozostałymi ustaleniami w sprawie. W szczególności znalazły potwierdzenie w zeznaniach pokrzywdzonych, czy dokumentacjach lombardowych.

Za wiarygodne sąd uznał zeznania wszystkich pokrzywdzonych w sprawie. Zeznania każdego z nich były zborne, logiczne i przekonujące. Znajdywały też wsparcie w dokumentach przedkładanych przez pokrzywdzonych – czy to umowach najmu, protokołach zdawczo-odbiorczych, czy też dokumentacji zdjęciowej. Zeznania pokrzywdzonych korespondowały też z wyjaśnieniami oskarżonego, eksperymentem procesowym z jego udziałem, czy dokumentacją lombardową.

Za wiarygodne sąd uznał także zeznania interweniującego policjanta K. K., czy pracownicy firmy (...). Zeznania te nie były w sprawie kwestionowane i znalazły nadto potwierdzenie w dalszym – przywołanym powyżej – materiale dowodowym.

Sąd za wiarygodną uznał całość dowodów z dokumentów, enumeratywnie wymienionych powyżej. Dowody te korespondowały z zeznaniami świadków i wyjaśnieniami oskarżonego. Nie były też w sprawie kwestionowane.

W świetle tak zebranego i ocenionego materiału dowodowego sąd przypisał oskarżonemu sprawstwo co do pięciu czynów z art. 284 § 2 kk i jednego czyn z art. 270 § 1 kk.

Oskarżony w każdym bowiem z wyżej opisanych pięciu przypadkach wynajmował cudze mieszkanie, a po przejęciu nad nim (legalnie) władztwa, ogołacał je z pozostającego w jego zainteresowaniu mienia, które następnie dla zysku sprzedawał w lombardach. Sąd przy tym uznał, że nie były to kradzieże, gdyż oskarżony nie dokonywał tu zaboru, a jedynie przywłaszczał mienie, które mu uprzednio powierzono w ramach wynajmu.

Oskarżony nadto spreparował – podrobił – zaświadczenie o swym rzekomym zatrudnieniu, na którym wydrukował pozorny odcisk pieczęci, a nadto porobił podpis osoby o nazwisku C.. Działanie jego było obliczone na użycie tego „dokumentu” w obrocie prawnym. Faktycznie też tak postąpił – przekazując owo zaświadczenie jednemu z pokrzywdzonych.

Stopień społecznej szkodliwości każdego z czynów kwalifikowanych z art. 284 § 2 kk sąd ocenił na dość znaczny. Oskarżony działał w sposób zaplanowany i w realizacji ustalonego przez siebie sposobu działania. Jego zachowanie obliczone było na pozbawienie pokrzywdzonych mienia, celem szybkiego zbycia go – znacznie poniżej wartości rynkowej – i wzbogacenia się w ten sposób. Sąd miał tu na względzie także to, iż za każdym razem „łupem” oskarżonego padało mienie dostrzegalnej wartości.

W odniesieniu do czynu z art. 270 § 1 kk sąd dostrzegając szkodliwość tego czynu jako średnią miał tu na względzie spontaniczność i jednorazowość postąpienia oskarżonego, oraz to, że wskazane zaświadczenie o zatrudnieniu użył tylko w stosunku do jednej osoby.

W sprawie nie ustalono, by istniały okoliczności wyłączające jak też i ograniczające bezprawność, czy winę oskarżonego. Oskarżony jako osoba dorosła i w pełni poczytalna, miał możliwość rozpoznania znaczenia swoich czynów i podjęcia decyzji o odstąpieniu od ich popełnienia, a mimo to zachował się w sposób niezgodny z prawem, a więc wbrew regułom wymaganym od każdego przeciętnego człowieka, którego swoboda postępowania nie jest ograniczona okolicznościami wyłączającymi winę. Oskarżony zdawał sobie zatem sprawę, iż jego zachowanie będzie przestępstwem, tym bardziej, że wcześniej podobne przestępstwa popełniał w już przeszłości, za co był karany. Ustalenie powyższych przesłanek dało sądowi podstawę do przypisania oskarżonemu winy, co do wszystkich opisanych wyżej czynów.

Przy wymiarze kar na korzyść oskarżonego sąd uwzględnił to, że oskarżony przyznał się do wszystkich zarzuconych mu czynów, współpracował z organami ścigania, złożył w sprawie obciążające dla siebie wyjaśnienia, a nadto wyraził skruchę za swe postępowanie.

Na jego niekorzyść przemawiała zaś w szczególności uprzednia karalność za wcześniej popełnione przestępstwa.

Czyny opisane w zarzutach w pkt. 1-5 oskarżony realizował w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, zanim zapadł pierwszy wyrok, co do któregokolwiek z nich. W związku z powyższym sąd, działając na podstawie art. 91 § 1 kk, wymierzył mu za te przestępstwa jedną karę.

W niniejszym stanie faktycznym i prawnym, sąd uznał, że adekwatna do winy i społecznej szkodliwości czynów wchodzących do wskazanego ciągu przestępstw będzie dla oskarżonego kara 2 lat pozbawienia wolności, a zatem powyżej dolnej granicy ustawowego wymiaru kary. Za przestępstwo z pkt. II wyroku sąd wymierzył natomiast oskarżonemu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności. Tak ustalone kary zdaniem sądu odpowiadają stopniom winy i społecznej szkodliwości czynów oskarżonego oraz spełnią względem niego cele wychowawcze i zapobiegawcze. Czynić też będą zadość potrzebom w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Zgodnie z art. 91 § 2 kk jeżeli sprawca w warunkach określonych w art. 85 popełnia ciąg przestępstw oraz inne przestępstwo, sąd orzeka karę łączną. W niniejszej sprawie sąd wymierzył oskarżonemu dwie kary pozbawienia wolności, a zatem spełnione zostały przesłanki z art. 85 kk. Przestępstwa popełnione przez M. J. z jednej strony naruszały różne dobra prawnie chronione (mienie i prawidłowy obrót dokumentami). Z drugiej jednak strony popełnione zostały niemal w tym samym czasie. Dlatego też sąd uznał, że należy dać prymat zasadzie absorpcji kar – i stąd wymierzono oskarżonemu karę łączną równą najsurowszej z poszczególnych kar jednostkowych.

Na poczet orzeczonej kary łącznej zaliczono też okres zatrzymania oskarżonego przez Policję.

Na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkód w takiej mierze, w jakiej do dziś nie powetowane zostały poszczególnym pokrzywdzonym. Sąd miał tu na względzie to, iż część pokrzywdzonych odzyskała swe mienie z lombardów.

Na podstawie art. 230 § 2 kpk sąd zarządził zwrot do lombardów zabezpieczonych umów lombardowych. W odniesieniu zaś do podrobionego zaświadczenia o zatrudnieniu orzeczono jego przepadek.

Oskarżonego na koniec obciążono też kosztami sądowymi, wynikającymi z faktu jego skazania, w tym i określoną przez przywołane przepisy opłatą karną.