Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy Wydział III Karny w Wałbrzychu w składzie:

Przewodniczący: SSR Marzena Rzepecka - Wiatrowska

Protokolant: Anna Mendelska

po rozpoznaniu w dniach 8 lutego 2017 r., 5 kwietnia 2017 r.,14 kwietnia 2017r,

sprawy karnej F. M.

ur. (...) w Ś.

syna R. i I. z domu Ś.

oskarżonego o to, że :

w dniu 27 października 2016 r. w W., woj. (...), działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd obsługę sklepu (...), poprzez przeklejanie metek z cenami na produktach: cukierki (...) z kwoty 14,05 zł na 1,91 zł, cukierki (...) z kwity 7,22 zł na 1,93 zł, cukierki (...) z kwoty 15,79 zł na 5,56, cukierki (...) z kwoty 14,23 zł na 3,17 zł oraz cukierki (...) z kwoty 12,05 zł na 3,68 zł czym doprowadził (...) W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 47,09 zł,

to jest o czyn z art. 286 § 1 k.k.

I.  oskarżonego F. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 286 § 1 kk i za to na podstawie art. 286 § 1 kk przy zastosowaniu art. 37a kk wymierza mu karę 30 ( trzydziestu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10(dziesięciu) złotych;

II.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki poniesione dotychczas w sprawie w kwocie 50(pięćdziesięciu) złotych oraz wymierza mu opłatę w wysokości 30(trzydziestu) złotych.

Sygn. akt. III K 839/16

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 października 2016 r. oskarżony F. M.wraz z kolegami A. C.i S. F.byli w sklepie (...)na zakupach. Oskarżony zakupił cukierki T. L., (...), M. O.. Po podejściu do kasy kasjerka obsługująca kasę, przy której stanął oskarżony, wezwała pełniącą wówczas dyżur w sklepie- świadka A. Ś.- prosząc o przeważenie cukierków, gdyż jej zdaniem było widać , że cukierki są źle zważone, w opakowaniach bowiem widniała duża ich ilość, a cena była nieproporcjonalnie niska. Świadek zaproponowała oskarżonemu ponowne przeważenie cukierków i zapłacenie różnicy w cenie. Oskarżony nie zgodził się na to żądając legalizacji wagi. Wówczas dokonano zważenia cukierków i ustalono, iż różnice cen w zważonych przez oskarżonego cukierkach były bardzo duże i wynosiły: na cukierkach T. L.gdzie na opakowaniu widniała cena 1,91 zł powinna być kwota 14,05 zł na (...) gdzie widniała cena 1,93 zł powinna być cena 7,22 zł, na T. L.widniała cena 5,56 zł zamiast 15,79 zł , na T. L.kwota 3,17 zł zamiast 14,23 zł a na M. O.kwota 3,68zł zamiast 12,05 zł.

Ponadto w dniu 28.10.2016 r. dokonano eksperymentu procesowego kładąc na wadze opakowanie towaru którego fabryczna waga wynosiła 1 kg i waga wykazała 1,044 kg. Dokonano również przeważenia 20 sztuk różnych cukierków na dwóch wagach w sklepie i tak ważąc :

1.20 sztuk cukierków trufle oryginalne na dwóch różnych wagach uzyskano wynik z pierwszej wagi 0,23 kg cena 5,29 zł z drugiej 0,228 cena 5,24 zł

2. 20 sztuk cukierków marcepan na dwóch różnych wagach uzyskano wynik z pierwszej wagi 0,238 kg cena 5,47 zł z drugiej 0,238 cena 5,77 zł

3. 20 sztuk cukierków tofflairs luz na dwóch różnych wagach uzyskano wynik z pierwszej wagi 0,246 kg cena 7,36 zł z drugiej 0,246 cena 7,36 zł

Nadto ustalono, iż wagi sklepowe miały ważne świadectwa legalizacyjne od września 2016 r., a w miejscu , w którym oskarżony ważył cukierki nie było monitoringu.

Dowód:

zeznania świadka A. Ś. k. 6,39-40

protokół eksperymentu procesowego k.19-23

protokół oględzin wag k.17

Oskarżony F. M.zarówno w postępowaniu przygotowawczym jak i przed sądem nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż w dniu zdarzenia faktycznie wraz z kolegami A. C.i S. F.był w sklepie (...)na zakupach. Oskarżony zakupił cukierki T. L., (...), M. O., które przeważył na wadze i choć kwota jaką pokazywała waga wydawała mu się zbyt niska, nakleił metki na worki i udał się z cukierkami do kasy. Przy kasie kasjerka zwróciła mu uwagę , że waga się nie zgadza na co on powiedział jej, że ważył cukierki na dziale i tak wyszło. Następnie przyszła druga pracownica, która powiedziała, że okrada sklep, wobec czego oskarżony zażądał zwrotu pieniędzy za cukierki stwierdzając, że już ich nie chce i nie będzie ponownie chodził po sklepie i ważył cukierki. Zażądał też legalizacji wagi.

W postępowaniu przed sądem wyjaśnił, iż przy nim nikt nie ważył tych cukierków i nie chciał iść z tymi cukierkami na wagę, oraz, iż jak poszedł z ochraniarzem na wagę to opakowanie kilogramowe ważyło kilo trzysta, ale pracownik ochrony powiedział, że to nie ma nic do rzeczy.

Oskarżony nie był wcześniej karany sądownie.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego k. 13-14, 38-39

częściowo zeznania świadków:

- A. C. k. 40-41

- S. F. k.44

karta karna k. 24

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania świadka A. Ś. i rzeczowy materiał dowodowy zgromadzony w sprawie . Z zebranego materiału dowodowego wynika bowiem, iż świadek zaraz po zabraniu cukierków od oskarżonego przeważyła je i waga wszystkich woreczków znacznie przewyższała wagę, a tym samym cenę ujawnioną po przeważeniu cukierków przez oskarżonego. Nadto sprawdzono legalizacje wag i stwierdzono ich ważność od września 2016r. Dodatkowo w przeprowadzonym eksperymencie procesowym ustalono, iż wagi są sprawne, a różnica w przeważanych cukierkach różnego rodzaju wystąpiła pomiędzy wagami jedynie raz i to w bardzo niewielkim zakresie tj. 0,23 kg cena 5,29 zł z drugiej 0,228 kg - cena 5,24 zł . Tak samo niewielką różnica ujawniła się po przeważeniu towaru 1 kg na dwóch wagach zaledwie 0,044 kg.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego F. M., który nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu uznając, iż jego wyjaśnienia nie zasługują na wiarę i są zdaniem sądu przyjętą przez oskarżonego linią obrony w obawie przed odpowiedzialnością za zarzucany mu czyn. Zupełnie nielogiczna bowiem i pozbawiona sensu jest wersja oskarżonego, według którego oskarżony stwierdził w postępowaniu przygotowawczym, iż cena wydała mu się zbyt niska, a przed sądem nawet, iż dwukrotnie sprawdzał wagę cukierków, a potem przy kasach kiedy jego przypuszczenia się sprawdziły oskarżony mimo propozycji pracownika sklepu, aby zapłacił różnicę w cenie z propozycji tej nie skorzystał, skoro z jego wyjaśnień wynikało jednoznacznie, że przynajmniej mógł się spodziewać takiego obrotu sprawy. W końcu skoro nie miał pewności co do wagi i ceny tak on jaki i jego koledzy świadkowie A. C. i S. F. to czemu nie poszli zważyć dla pewności cukierki na innej wadze, albo po prostu nie poprosili o pomoc w tym zakresie pracownika sklepu. Zdaniem sądu wersja podana przez oskarżonego i jego kolegów stworzona została dla potrzeb tegoż postępowania i miała na celu ochronę oskarżonego przed popełnionym czynem.

Zwrócić też należy uwagę na sprzeczności w zeznaniach świadka S. F. a wyjaśnieniach oskarżonego i świadka A. Ś.. Świadek zeznał, iż oskarżony przy kasie chciał zapłacić za cukierki tyle ile wyszło, gdy tymczasem z zeznań świadka A. Ś. jak i wyjaśnień samego oskarżonego wynikał, iż pomimo propozycji ze strony pracownika sklepu uiszczenia brakującej kwoty oskarżony nie wyraził na to zgody. Mając na uwadze sprzeczność tych zeznań sąd nie dał wiary zarówno zeznaniom S. F. jak i zeznaniom A. C. uznając, iż świadkowie jako koledzy oskarżonego potwierdzili jego wersję wydarzeń chcąc chronić go w ten sposób przed odpowiedzialnością karną za popełniony czyn.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd uznał, iż wina i sprawstwo oskarżonego w przedmiocie zarzucanego mu czynu nie budzą wątpliwości a oskarżony zachowaniem swym wyczerpał ustawowe znamiona czynu z art.286§1kk.

Określone w art. 286 kk przestępstwo oszustwa jest przestępstwem umyślnym zaliczanym do tzw. celowościowej odmiany przestępstw kierunkowych. Ustawa wymaga, aby zachowanie sprawcy było ukierunkowane na określony cel, którym w przypadku oszustwa jest osiągnięcie korzyści majątkowej. Sprawca podejmując działania musi mieć wyobrażenie pożądanej dla niego sytuacji, która stanowić ma rezultat jego zachowania. Zamiar bezpośredni winien obejmować zarówno cel, jak i sam sposób działania zmierzający do zrealizowania tego celu. (wyrok SN z 6.11.2003 r. II KK 9/03, wyrok SN z 14.01.2004 r. IV KK 192/03).

W przedmiotowej sprawie oskarżony F. M. ważąc nieprawidłowo cukierki obejmował swoją świadomością i zamiarem bezpośrednim (kierunkowym) nie tylko to, że wprowadza w błąd inną osobę, ale także i to że doprowadza ją w ten sposób do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Świadomie też wprowadził w błąd kasjerkę marketu co do ceny przedmiotowych cukierków doprowadzając w ten sposób do niekorzystnego rozporządzenia mieniem i powodując straty w wysokości 47,09 złotych na szkodę A. w W..

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 286§1kk przy zastosowaniu art. 37 a kk wymierzył oskarżonemu karę trzydziestu stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych.

Na wymierzenie kary grzywny pozwalał art.37 a kk stanowiący, iż sąd może zamiast kary nieprzekraczającej 8 lat pozbawienia wolności orzec karę grzywny.

Przy wymiarze kary Sąd wziął pod rozwagę zarówno okoliczności przedmiotowe i podmiotowe leżące w granicach cech czynu przestępnego jak i okoliczności dotyczące osoby sprawcy mające znaczenie dla wymiaru kary w szczególności rozmiar wyrządzonej szkody, okoliczności popełnienia czynu i motywację sprawcy, nagminność zarzucanego mu czynu oraz fakt, iż oskarżony nie był wcześniej karany.

Mając na uwadze sytuację majątkową i osobistą oskarżonego Sąd określił stawkę dzienną grzywny na kwotę 10 zł.

Sąd uznał, iż wymierzona kara jest adekwatna do stopnia zawinienia, sytuacji majątkowej i rodzinnej oskarżonego, odpowiednio dolegliwa, współmierna do rodzaju popełnionego czynu oraz spełniająca swoje cele w zakresie prewencji ogólnej i indywidualnej.

Sąd nie dopatrzył się okoliczności przemawiających za zwolnieniem oskarżonego od ponoszenia kosztów postępowania i na podstawie art. 626 kpk zasądził koszty postępowania, a na podstawie art. 7 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983 r. nr 49, poz. 223 z późn. zm.) wymierzył mu opłatę w kwocie 30 zł. (pracuje, dochód ok. 2000zł , nie ma nikogo na utrzymaniu)