Sygn. akt VI W 2757/16
(...); (...)
Dnia 05 października 2017 r.
Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia w VI Wydziale Karnym
w składzie:
Przewodniczący: SSR Anna Kegel
Protokolant: Aleksandra Duczemińska
po rozpoznaniu sprawy z oskarżenia publicznego Komisariatu Policji W. i Komisariatu Policji W. O.
przeciwko
A. D. synowi R. i D. z d. D., ur. (...) we W.
obwinionemu o to, że:
I. w dniu 20 grudnia 2015 roku około godz. 13.07 we W. na ul. (...), w sklepie (...), dokonał kradzieży dwóch portfeli damskich o łącznej wartości 259,98 złotych, czym działał na szkodę firmy (...) Sp. z o.o.,
II. w dniu 24 grudnia 2015 roku około godz. 12.15 we W. na ul. (...), w sklepie (...) dokonał kradzieży trzech par okularów o łącznej wartości 289,97 złotych, czym działał na szkodę firmy (...) Sp. z o.o.,
III. w dniu 11 lutego 2017 r. ok. godz. 11.50 we W. w sklepie (...) przy ul. (...) dokonał kradzieży pięciu sztuk perfum o łącznej wartości 249,95 złotych na szkodę właścicieli sklepu (...), M. W.,
tj. o czyny z art. 119 § 1 kw
I. uznaje obwinionego za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w części wstępnej wyroku tj. wykroczeń z art. 119 § 1 kw i za to na podstawie art. 119 § 1 kw wymierza mu karę 30 (trzydziestu) dni aresztu;
II. na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwalnia obwinionego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych i nie wymierza mu opłaty;
III. na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 kpk w zw. z art. 119 kpw zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. W. kwotę 221,40 (dwieście dwadzieścia jeden 40/100) zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej obwinionemu z urzędu.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 20 grudnia 2015 r. o godz. 13.07 obwiniony A. D. przyszedł do sklepu (...), mieszczącego się w Centrum Handlowym (...) przy ul. (...) we W.. Mężczyzna udał się na dział portfeli damskich, gdzie zdjął półki dwa portfele o łącznej wartości 259,98 zł, które włożył do reklamówki wyklejonej folią aluminiową, a następnie – nie płacąc za zabrany towar – opuścił sklep.
Pracownik ochrony sklepu – (...), który obserwował zachowanie mężczyzny na monitoringu sklepowym, wybiegł za sprawcą kradzieży, ale nie udało mu się go zatrzymać.
W dniu 21 grudnia 2015 r. o godz. 12.15 obwiniony ponownie przyszedł do tego samego sklepu i – w analogiczny, jak poprzedniego dnia sposób - dokonał kradzieży trzech par okularów przeciwsłonecznych o łącznej wartości 289,97 zł. Po wyjściu za linię kas został ujęty przez P. S..
Dowód: wyjaśnienia obwinionego z dnia 28 września 2017 r.
zeznania świadka P. S. z dnia 28 września 2017 r.
notatka urzędowa k. 5
ewidencja zdarzenia k. 7 – 10
protokół zatrzymania osoby k. 12
nagranie z monitoringu k. 13
W dniu 11 lutego 2017 r. o godz. 11.50 A. D. pojawił się w sklepie (...) przy ul. (...) we W., skąd dokonał kradzieży pięciu butelek perfum o łącznej wartości 249,95 zł.
W dniu 13 lutego 2017 r. obwiniony ponownie przyszedł do tego sklepu. Właściciel sklepu – (...) rozpoznał w nim sprawcę kradzieży sprzed dwóch dni i dokonał jego zatrzymania.
Dowód: wyjaśnienia obwinionego (częściowo) z dnia 28 września 2017 r.
zeznania świadków: D. W. z dnia 28 września 2017 r.
D. V. k. 4 – 6 akt VI W 846/17
notatka urzędowa k. 3 akt VI W 846/17
nagranie z monitoringu k. 9 akt VI W 846/17
wykaz skradzionych przedmiotów k. 10 akt VI W 846/17
A. D. jest bezdzietnym kawalerem, ma podstawowe wykształcenie, zatrudniony był w firmie remontowej.
Dowód: wywiad środowiskowy k. 33
Obwiniony był wielokrotnie karany sądownie, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu.
Dowód: dane o karalności k. 44 – 46
odpisy wyroków k. 49 – 61, 63 - 64
Przesłuchany w charakterze obwinionego A. D. przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, że kradzieży dopuścił się, ponieważ nie miał środków do życia. Zaprzeczył jednocześnie, aby w drodze kradzieży zdobywał środki na zakup substancji odurzających, wobec czego Sąd pominął dowód z opinii biegłego lekarza psychiatry.
Obwiniony podawał w wątpliwość wartość perfum skradzionych w sklepie (...), jednak wobec treści zeznań właściciela sklepu (...) oraz zbieżnego z tymi zeznaniami zestawienia skradzionych towarów, wycofał swoje zastrzeżenia.
Rzetelność żadnego ze wskazanych powyżej dowodów nie budziła zastrzeżeń Sądu – wzajemnie się uzupełniając, tworzyły one spójną i logiczną całość, nie pozostawiającą żadnych wątpliwości co do sprawstwa i winy A. D. w zakresie czynów objętych wnioskiem o ukaranie.
Rozważając kwestię wymiaru kary, Sąd jako znaczny ocenił stopień społecznej szkodliwości czynu obwinionego – przede wszystkim z uwagi na umyślność jego działania oraz rodzaj dobra, w jakie godził. Okoliczność obciążającą obwinionego stanowiła jego uprzednia karalność. A. D. niejednokrotnie dopuszczał się czynów przeciwko mieniu, a stosowane wobec niego środki represji karnej nie przynosiły oczekiwanych efektów. Mając zatem na uwadze, że jest on sprawcą niepoprawnym, a nadto uwzględniając wartość skradzionego przezeń mienia, Sąd nie dostrzegł możliwości orzeczenia wobec niego kary łagodniejszej niż 30 dni aresztu. Kara ta wyeliminuje na pewien czas obwinionego z funkcjonowania w społeczeństwie, uniemożliwiając mu popełnianie kolejnych czynów zabronionych, bowiem realizacja innych funkcji kary – zważywszy na sposób życia przyjęty przez obwinionego – wydaje się wątpliwa.
Mając na uwadze, że obwiniony jest obecnie pozbawiony wolności, Sąd zwolnił go od ponoszenia kosztów postępowania, obciążając nimi Skarb Państwa.