Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 października 2017r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Jerzy Zalasiński

po rozpoznaniu w dniu 19 października 2017r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania M. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 2 lutego 2015 r. (Nr (...)- (...) )

w sprawie M. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i ustala M. M. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od dnia 1 stycznia 2015 roku do dnia 1 stycznia 2020 roku;

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz M. M. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 334/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 2 lutego 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013r. poz. 1440 ze zm.), odmówił M. M. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres od dnia 1 stycznia 2015r., wskazując, że Komisja Lekarska w orzeczeniu z dnia 26 stycznia 2015r. nie stwierdziła u ubezpieczonej niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła ubezpieczona M. M., wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu wskazano, że ubezpieczona otrzymywała świadczenie rentowe z tytułu niezdolności do pracy związanej ze stanem zdrowia po resekcji żołądka wykonanej w 1993r. Stan zdrowia po resekcji nie poprawia się, lecz ulega pogorszeniu. Dodatkowo ujawniono u ubezpieczonej refluks oraz bakterię Helicobacter Pylori. W przekonaniu wnioskodawczyni orzeczenia lekarza orzecznika i komisji lekarskiej nie uwzględniły tego, a wskazane schorzenia powodują niezdolność do pracy. Wobec powyższego wniesiono o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego gastrologa, onkologa i biegłego z zakresu medycyny pracy (odwołanie k.1-1v akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując się na przepisy prawa oraz argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-3 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona M. M. miała ustalone prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 31 grudnia 2014r. na mocy decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z dnia 29 grudnia 2011r. (decyzja z 29.12.2011r. o ponownym ustaleniu renty k.144 akt rentowych). W dniu 5 grudnia 2014r. wystąpiła do organu rentowego z wnioskiem o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek k.249 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez Lekarza Orzecznika, który w orzeczeniu z 29 grudnia 2014r. ustalił, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (orzeczenie Lekarza Orzecznika z 29.12.2014r. k.252 akt rentowych). Z uwagi na zgłoszony przez ubezpieczoną sprzeciw od orzeczenia Lekarza Orzecznika sprawa została przekazana do rozpatrzenia Komisji Lekarskiej Zakładu, która w orzeczeniu z 26 stycznia 2015r. ustaliła, że wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy (orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 26.01.2015r. k.255 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 2 lutego 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres od 1 stycznia 2015r. (decyzja z 2.02.2015r. k.257 akt rentowych).

M. M., ur. (...), posiada wykształcenie podstawowe. Pracowała jako szwaczka i krawcowa, od 1996r. nie jest nigdzie zatrudniona (okoliczności bezsporne).

U wnioskodawczyni rozpoznano następujące schorzenia: zespół Dumping (zespół małego żołądka), organiczne zaburzenia lękowo-depresyjne, niedowagę, przewlekłą chorobę wrzodową żołądka, okresowe owrzodzenia okolicy zespolenia żołądkowo-jelitowego, nadciśnienie tętnicze, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa, starczowzroczność, POCHP, stan po częściowej resekcji żołądka z powodu powikłań choroby wrzodowej żołądka (1993r.), stan po operacji żołądka – metoda Billroth II (1999r.), stan po usunięciu pęcherzyka żółciowego z powodu kamicy, wrzód w okolicy zespolenia (w wywiadzie), łuszczycę pospolitą plackowatą. Od 1993r. ubezpieczona leczy się z powodu choroby wrzodowej żołądka, resekcji częściowej żołądka, nawrotów owrzodzeń w miejscu zespolenia, zespołu pętli zastoinowej, stanu po cholecystektomii, a także stanu po usunięciu torbieli jajnika. Biegły z zakresu gastroenterologii stwierdził, że ubezpieczona pozostaje pod opieką gastrologa, ma liczne blizny po zabiegach oraz wzdęcia brzucha, okresowe nudności, wymioty, bóle brzucha. Przebyty zabieg operacyjny usunięcia żołądka z powodu ostrego powikłania, jakim była perforacja wrzodowa spowodował wystąpienie objawów „małego żołądka”, co powoduje występowanie u wnioskodawczyni zespołu objawów związanych z przeciążeniem kikuta żołądka i następowym stanem hipoglikemii z zasłabnięciami, stąd występowanie bólów brzuchu po posiłku oraz biegunek. Powyższe wymaga zmiany sposobu odżywiania. Postępowanie takie oraz znacznie nasilone objawy zespołu Dumping (zespołu małego żołądka) utrudniają wykonywanie pracy i ograniczają wykonywanie różnych czynności z powodu zespołu zasłabnięć. Od 1998r. ubezpieczona leczona jest psychiatrycznie z powodu zaburzeń depresyjnych, spowolniała psychoruchowo o obniżonym nastroju. Od 2003r. leczy się w (...) z powodu zaburzeń depresyjnych nawracających. Do 2015r. występuje nieregularność wizyt, później wizyty regularne. W październiku 2015r. przebywała na Oddziale neurologicznym, gdzie rozpoznano: zaburzenia adaptacyjne oraz dyskretną organikę ośrodkowego układu nerwowego. Duży poziom lęku z tendencją do tłumienia i somatyzacji, obniżenie nastroju. Biorąc pod uwagę wszystkie schorzenia razem psychiatryczne, onkologiczne i gastrologiczne ubezpieczona jest nadal osobą niezdolną do pracy. Opinia biegłego psychologa ujawniła deficyt procesów pamięci świeżej i wstecznej, niski poziom koncentracji uwagi, niski poziom percepcji i analizy wzrokowej. Wnioskodawczyni wymaga stałej, regularnej psychoterapii, leczenia psychiatrycznego oraz stałej regularnej opieki gastrologicznej oraz regularnego przyjmowania leków gastrologicznych. Odnosząc się do leczenia onkologicznego u ubezpieczonej po biopsji guza piersi lewej nie stwierdzono etiologii nowotworowej. Ponadto występuje u niej ograniczenie ruchomości barku prawego, bolesność przy ruchach rotacyjnych, bolesność przy badaniu lewego stawu biodrowego oraz ograniczenie ruchomości kręgosłupa szyjnego. Analizując wszystkie dokumenty dotyczące stanu zdrowia, w tym konsultacje psychiatryczne, psychologiczne i gastrologiczne, udokumentowany przebieg choroby, schorzenia, na które cierpi ubezpieczona, stopień ich nasilenia, częstotliwość i długotrwałość oraz kwalifikacje, tj. brak wyuczonego zawodu, w ocenie biegłej z zakresu medycyny pracy, prawa pracy i ubezpieczeń społecznych dr n. med. B. J. ubezpieczona M. M. jest osobą częściowo niezdolną do pracy. Ubezpieczona nie może wykonywać pracy w wymuszonej pozycji ciała, przeciwwskazana jest praca w mikroklimacie wilgotnym, praca fizyczna średnio ciężka, ciężka wymagająca podnoszenia i przenoszenia przedmiotów, praca na wysokości, przy maszynach w ruchu, przy obsłudze urządzeń tnących, praca wymagająca obsługi pulpitów, w centrali kontroli, sygnalizatorów, praca przy obsłudze podnośników ramp, wind, w zmiennych warunkach mikroklimatycznych, praca w rolnictwie i ogrodnictwie, z obciążeniem fizycznym, ubezpieczona nie może wykonywać pracy na stanowisku kierowniczym (praca stresująca, odpowiedzialna), prac w narażeniu na szereg substancji neurotoksycznych pochodzenia roślinnego oraz czynniki chemiczne. Wobec tego w ocenie biegłej z zakresu medycyny pracy dr n. med. B. J. wnioskodawczyni po dniu 31 grudnia 2014r. jest nadal częściowo niezdolna do pracy. Czas trwania tej niezdolności do pracy ustalono na okres 5 lat od stycznia 2015r., czyli do 1 stycznia 2020r. (opinia biegłej specjalisty medycyny pracy dr n. med. B. J. k.140-148 akt sprawy; uzupełniająca opinia biegłej gastrolog dr n. med. S. P. k. 107 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej M. M. zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2016 poz. 887 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach wyszczególnionych w ustawie, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust. 1, 2 i 3 w/w ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonej od decyzji organu rentowego odmawiającej jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia, czy ubezpieczona po dniu 31 grudnia 2014r. pozostaje osobą niezdolną do pracy. W tym celu Sąd zasięgnął opinii biegłych lekarzy o specjalnościach odpowiadających schorzeniom wnioskodawczyni. Jako miarodajny dowód w sprawie Sąd ocenił opinię biegłej specjalisty medycyny pracy dr n. med. B. J. z dnia 23 lipca 2017r. (k. 140-148 akt sprawy), a także opinię biegłej gastrolog dr n. med. S. P. (k. 53v i 107 akt sprawy). Opinie te są wyczerpujące, szczegółowe oraz zbieżne w swoich wnioskach co do częściowej niezdolności ubezpieczonej do pracy z przyczyn gastrologicznych, bowiem w tym zakresie nie nastąpiła poprawa jej stanu zdrowia. Sąd nie podzielił pozostałych opinii sporządzonych w sprawie, uznając, że badania nie zostały przeprowadzone w sposób wnikliwy. Nadto – jak zauważyła biegła specjalista medycyny pracy dr n. med. B. J. – wprawdzie opinie te nie stwierdzają niezdolności do pracy, to w październiku 2016r. opisywano pogorszenie stanu zdrowia ubezpieczonej, która otrzymała skierowanie do szpitala, lecz nie zgodziła się na pobyt. Biegła ta wzięła pod uwagę wszystkie dokumenty dotyczące stanu zdrowia, w tym konsultacje psychiatryczne, psychologiczne i gastrologiczne, udokumentowany przebieg choroby, schorzenia, na które cierpi ubezpieczona, stopień ich nasilenia, częstotliwość i długotrwałość oraz kwalifikacje, tj. brak wyuczonego zawodu, i uznała, że M. M. pozostaje osobą częściowo niezdolną do pracy. Przy ocenie charakteru niezdolności do pracy uwzględniono stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, a także możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy, jak również celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne. Biorąc pod uwagę wszystkie rozpoznane schorzenia psychiatryczne, onkologiczne i gastrologiczne biegła specjalista medycyny pracy dr n. med. B. J. stwierdziła, że wnioskodawczyni po dniu 31 grudnia 2014r. jest nadal częściowo niezdolna do pracy przez okres 5 lat od stycznia 2015r., czyli do dnia 1 stycznia 2020r. W opinii z dnia 23 lipca 2017r. biegła dokonała kompleksowej oceny stanu zdrowia M. M., szczegółowo wymieniając występujące u niej przeciwwskazania do wykonywania określonych rodzajów prac z uwagi na rozpoznane schorzenia. Zastrzeżenia organu rentowego nie podważyły wniosków płynących z w/w opinii, a stanowiły jedynie polemikę z prawidłową oceną stanu zdrowia ubezpieczonej. W tym miejscu jeszcze raz należy podkreślić, że opinia biegłej z zakresu medycyny pracy dr n. med. B. J. jest zbieżna z opinią biegłej gastrolog, która również stwierdziła u wnioskodawczyni częściową niezdolność do pracy od czasu zabiegu operacyjnego, który miał miejsce w 1993r., wskazując przy tym, że objawy zespołu Dumping okresowo się nasilają.

Całokształt okoliczności sprawy dał zatem podstawy do uznania, że M. M. po dniu 31 grudnia 2014r. w dalszym ciągu spełnia wszystkie przesłanki do ustalenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy określone w art.57 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Po analizie sporządzonych w sprawie i szczegółowo przytoczonych powyżej opinii biegłej z zakresu medycyny pracy i opinii biegłej gastrolog, Sąd nie miał wątpliwości, że ubezpieczona pozostaje osobą częściowo niezdolną do pracy od dnia 1 stycznia 2015r. do dnia 1 stycznia 2020r.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art.477 ¹⁴ § 2 kpc, zmieniono zaskarżoną decyzję i orzeczono jak w punkcie I sentencji wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy na podstawie art.98 § 1 i 3 kpc w zw. z art.99 kpc i § 11 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jedn. Dz.U. z 2013r. poz.490 ze zm.) obowiązującego w dniu wszczęcia postępowania w danej instancji.