Sygn. akt: I C 44/17 upr.
Dnia 26 lipca 2017 r.
Sąd Rejonowy w Ostrzeszowie I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: |
SSR Małgorzata Wierzba-Golicka |
Protokolant: |
st. sekr. sądowy Ilona Motylewska |
po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2017 r. w Ostrzeszowie, na rozprawie
sprawy z powództwa K. z siedzibą w L.
przeciwko S. Ś.
o zapłatę
1. zasądza od pozwanego S. Ś. na rzecz powoda K. z siedzibą w L. kwotę 2286,14 (dwa tysiące dwieście osiemdziesiąt sześć 14/100) złotych;
2. zasądza od pozwanego S. Ś. na rzecz powoda K. z siedzibą w L. kwotę 964,- (dziewięćset sześćdziesiąt cztery) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.
Sygn. I C 44/17 upr.
W dniu 08.06.2016r. powód K. wystąpił do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie przeciwko pozwanemu S. Ś. z pozwem o zapłatę kwoty 2286,14 złotych.
Ponadto powód wniósł o zasądzenie kosztów procesu.
W uzasadnieniu powód podniósł, że dochodzona wierzytelność wynika z braku zapłaty przez pozwanego należności wynikającej z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych.
Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 25.08.2016r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie w sprawie VI Nc-e (...) orzekł zgodnie z żądaniem pozwu, nakazując pozwanemu S. Ś., aby zapłaciła na rzecz powoda K.. kwotę 2286,14 złotych.
W dniu 04.10.2016r. pozwany S. Ś. wniósł sprzeciw od przedmiotowego nakazu zapłaty.
Postanowieniem z dnia 19.10.2016r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Ostrzeszowie.
Pismem z dnia 08.02.2017r. powód podtrzymał swoje żądanie.
Na rozprawie w dniu 07.06.2017r. pozwany potwierdził okoliczności wskazane w pozwie, wniósł jedynie o rozłożenie należności na raty w kwotach po 200,- złotych miesięcznie.
Pismem z dnia 21.06.2017r. powód nie wyraził zgody na rozłożenie należności na raty.
Sąd ustalił, co następuje.
Pozwany S. Ś. i P.spółka z o.o. zawarli w dniu 05.02.2015r. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Pozwany nie wywiązał się z warunków umowy.
W dniu 29.10.2015r. P. spółka z o.o. i powód zawarli umowę sprzedaży wierzytelności, w tym wierzytelności przysługującej wobec pozwanego S. Ś..
Do zapłaty na rzecz powoda pozostała kwota 2286,14 złotych.
Do dnia wystąpienia z roszczeniem pozwany należności tych nie uregulował.
Okoliczności bezsporne.
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie okoliczności wskazanych w pozwie, które pozwany przyznał. Przyznanie to nie budzi wątpliwości Sądu.
Sąd zważył, co następuje.
Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.
Dla wykazania swojego żądania powód dołączył do pozwu umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, sprzedaży wierzytelności, faktury i noty odsetkowe, z których to dokumentów wynika wierzytelność powoda w stosunku do pozwanego.
W przedmiotowej sprawie Sąd uznał, iż przedstawione przez powoda dokumenty stanowią dowód istnienia wierzytelności powoda wobec pozwanego, jej wysokości i wymagalności. Tym bardziej, iż pozwany nie kwestionował żądania pozwu i okoliczności wskazanych w pozwie i je przyznał.
W świetle powyższego należy stwierdzić, że powód występując z przedmiotowym roszczeniem wykazał, iż przysługuje mu w stosunku do pozwanego S. Ś. wierzytelność we wskazanej w pozwie kwocie.
Sąd nie uwzględnił ponadto wniosku pozwanego o rozłożenie świadczenia na raty, uznając, że nie zachodzą przesłanki wskazane w art. 320 kpc.
Pozwany przegrał proces, wobec powyższego zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu określoną w art. 98 § 1 kpc winien zwrócić powodowi poniesione przez niego koszty procesu.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.
/-/ Małgorzata Wierzba-Golicka