Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 lipca 2017r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu w Wydziale III Karnym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Dorota Biernikowicz

Protokolant: p.o. stażysty Klaudia Tadych

w obecności Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Poznaniu – Agaty Ludwiczak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 09.12.2014r., 26.02.2015r., 18.03.2015r., 12.05.2015r., 24.06.2015r., 27.08.2015r., 27.10.2015r., 01.12.2015r., 02.02.2016r., 16.06.2016r., 30.06.2016r., 21.09.2016r., 05.10.2016r., 24.11.2016r., 24.01.2017r., 22.03.2017r., 15.05.2017r., 29.05.2017r., 19.06.2017r.

sprawy karnej przeciwko:

B. M. , c. J. i E. z domu A., urodzonej w dniu (...) w S., nie karanej

oskarżonej o to, że:

I. w okresie od 02 listopada 2009 roku do 05 marca 2010 roku w S., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a nadto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. K. (1) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w R., poprzez wprowadzenie w błąd w ten sposób, że będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu podpisała jako zleceniodawca umowę zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania Nr (...) z dnia 02.11.2009 r. i mając świadomość, że firma (...) nie wykonała usługi wynikającej z wyżej wymienionej umowy, wystawiła dokumenty poświadczające nieprawdę w postaci faktury VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych oraz faktury VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych, które to pieniądze zostały przekazane na rzecz Spółki (...), czym działała na szkodę K. K. (1),

to jest o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

II. w okresie od 02 listopada 2009 roku do 05 marca 2010 roku w S., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a nadto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. P. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w L., poprzez wprowadzenie w błąd w ten sposób, że będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu podpisała jako zleceniodawca umowę zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania Nr (...) z dnia 02.11.2009 r. i mając świadomość, że firma (...) nie wykonała usługi wynikającej z wyżej wymienionej umowy, wystawiła dokumenty poświadczające nieprawdę w postaci faktury VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych oraz faktury VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych, które to pieniądze zostały przekazane na rzecz Spółki (...), czym działała na szkodę M. P.,

to jest o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

III. w okresie od 01 czerwca 2010 roku do 09 marca 2011 roku w S., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a nadto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. J. (1) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w B., poprzez wprowadzenie w błąd w ten sposób, że będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu podpisała jako zleceniodawca umowę zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania Nr (...) z dnia 01.06.2010 r. i mając świadomość, że firma (...) nie wykonała usługi wynikającej z wyżej wymienionej umowy, wystawiła dokumenty poświadczające nieprawdę w postaci faktury VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. na kwotę 131.610,00 złotych oraz faktury VAT Nr (...) z dnia 25.11.2010 r. na kwotę 44.164,00 złotych, które to pieniądze zostały przekazane na rzecz Spółki (...), czym działała na szkodę K. J. (1),

to jest o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

IV. w okresie od 01 czerwca 2010 roku do 09 marca 2011 roku w S., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a nadto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem D. R. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w K., poprzez wprowadzenie w błąd w ten sposób, że będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu podpisała jako zleceniodawca umowę zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania Nr (...) z dnia 01.06.2010 r. i mając świadomość, że firma (...) nie wykonała usługi wynikającej z wyżej wymienionej umowy, wystawiła dokumenty poświadczające nieprawdę w postaci faktury VAT Nr (...) z dnia 25.11.2010 r. na kwotę 44.164,00 złotych oraz faktury VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. na kwotę 131.610,00 złotych, które to pieniądze zostały przekazane na rzecz Spółki (...), czym działała na szkodę D. R., to jest o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

V. w okresie od 01 czerwca 2010 roku do 09 marca 2011 roku w S., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a nadto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem P. B., D. B. oraz T. B. (1) prowadzących działalność gospodarczą pod nazwą „(...) T. B. (1), (...) S.C.” z siedzibą w T., poprzez wprowadzenie w błąd w ten sposób, że będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu podpisała jako zleceniodawca umowę zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania Nr (...) z dnia 01.06.2010 r. i mając świadomość, że firma (...) nie wykonała usługi wynikającej z wyżej wymienionej umowy, wystawiła dokumenty poświadczające nieprawdę w postaci faktury VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. na kwotę 131.610,00 złotych oraz faktury VAT nr (...) z dnia 25.11.2010 r. na kwotę 44.164,00 złotych, które to pieniądze zostały przekazane na rzecz Spółki (...), czym działała na szkodę P. B., D. B. oraz T. B. (1),

to jest o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

VI. w okresie od 02 listopada 2009 roku do 05 marca 2010 roku w S., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a nadto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem G. G. (1) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w S., poprzez wprowadzenie w błąd w ten sposób, że będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu podpisała jako zleceniodawca umowę zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania Nr (...) z dnia 02.11.2009 r. i mając świadomość, że firma (...) nie wykonała usługi wynikającej z wyżej wymienionej umowy, wystawiła dokumenty poświadczające nieprawdę w postaci faktury VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych oraz faktury VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych, które to pieniądze zostały przekazane na rzecz Spółki (...), czym działała na szkodę G. G. (1),

to jest o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

VII. w okresie od 02 listopada 2009 roku do 22 grudnia 2009 roku w S., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a nadto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. P. (1) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w O., poprzez wprowadzenie w błąd w ten sposób, że będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu podpisała jako zleceniodawca umowę zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania Nr (...) z dnia 02.11.2009 r. i mając świadomość, że firma (...) nie wykonała usługi wynikającej z wyżej wymienionej umowy, wystawiła dokument poświadczający nieprawdę w postaci faktury VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych, które to pieniądze zostały przekazane na rzecz Spółki (...), czym działała na szkodę J. P. (1),

to jest o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

VIII. w okresie od 02 listopada 2009 roku do 05 marca 2010 roku w S., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a nadto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem P. R. (1) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w C., poprzez wprowadzenie w błąd w ten sposób, że będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu podpisała jako zleceniodawca umowę zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania Nr (...) z dnia 02.11.2009 r. i mając świadomość, że firma (...) nie wykonała usługi wynikającej z wyżej wymienionej umowy, wystawiła dokumenty poświadczające nieprawdę w postaci faktury VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych oraz faktury VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych, które to pieniądze zostały przekazane na rzecz Spółki (...), czym działała na szkodę P. R. (1),

to jest o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

IX. w okresie od 02 listopada 2009 roku do 05 marca 2010 roku w S., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a nadto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. Ś. (1) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w T., poprzez wprowadzenie w błąd w ten sposób, że będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu podpisała jako zleceniodawca umowę zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania Nr (...) z dnia 02.11.2009 r. i mając świadomość, że firma (...) nie wykonała usługi wynikającej z wyżej wymienionej umowy, wystawiła dokumenty poświadczające nieprawdę w postaci faktury VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych oraz faktury VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych, które to pieniądze zostały przekazane na rzecz Spółki (...), czym działała na szkodę M. Ś. (1),

to jest o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

X. w okresie od 02 listopada 2009 roku do 05 marca 2010 roku w S., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a nadto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. I. (1) i T. S. (1) prowadzących działalność gospodarczą pod nazwą (...) s.c. M. I., T. S.” z siedzibą w P., poprzez wprowadzenie w błąd w ten sposób, że będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu podpisała jako zleceniodawca umowę zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania Nr (...) z dnia 02.11.2009 r. i mając świadomość, że firma (...) nie wykonała usługi wynikającej z wyżej wymienionej umowy, wystawiła dokument poświadczający nieprawdę w postaci faktury VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych, które to pieniądze zostały przekazane na rzecz Spółki (...), czym działała na szkodę M. I. (1) i T. S. (1),

to jest o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

*********************

1. oskarżoną B. M. – w ramach czynów zarzucanych jej w punktach I, II, VI, VII, VIII, IX i X aktu oskarżenia - uznaje za winną tego, że: w okresie od 02 listopada 2009 roku do 05 marca 2010 roku, w S., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a nadto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. i będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu, podpisała jako zleceniobiorca umowy zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania:

⚫: Nr (...) z dnia 02.11.2009 r. z K. K. (1) prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w R.
⚫: Nr (...) z dnia 02.11.2009 r. z M. P. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w L.,
⚫: Nr (...) z dnia 02.11.2009 r. z G. G. (1) prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w S.,
⚫: Nr (...) z dnia 02.11.2009 r. z J. P. (1) prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w O.,
⚫: Nr (...) z dnia 02.11.2009 r. z P. R. (1) prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w C.,
⚫: Nr (...) z dnia 02.11.2009 r. z M. Ś. (1) prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w T.,
⚫: Nr (...) z dnia 02.11.2009 r. z M. I. (1) i T. S. (1) prowadzącymi działalność gospodarczą pod nazwą (...) s.c. M. I., T. S.” z siedzibą w P.,

a następnie mając świadomość, że firma (...) Sp. z o.o. nie wykonała - na dzień wystawienia wymienionych niżej faktur - wynikających z wyżej wymienionych umów usług wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń, jako osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, wystawiła albo poleciła wystawić pracownikom (...) Sp. z o.o. następujące poświadczające nieprawdę dokumenty:

⚫: fakturę VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w R.
⚫: fakturę VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w L.;
⚫: fakturę VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w S.,
⚫: fakturę VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych, w której jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w O.,
⚫: fakturę VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w C.,
⚫: fakturę VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w T.,
⚫: fakturę VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) s.c. M. I., T. S.” z siedzibą w P.,

poświadczając w w/w fakturach nieprawdę odnośnie wykonania na dzień wystawienia tych dokumentów usług wynikających z wyżej wymienionych umów, a okoliczność ta miała znaczenie prawne, w szczególności dla podmiotów: (...) z siedzibą w R., (...) z siedzibą w L., (...) z siedzibą w S., (...) z siedzibą w O., (...) z siedzibą w C., (...) z siedzibą w T. i (...) s.c. M. I., T. S.” z siedzibą w P., które dokonały zapłaty za wymienione faktury na rzecz spółki (...) Sp. z o.o. i wyżej wymienione faktury przedkładały w (...) w celu uzyskania dofinansowania ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013, to jest uznaje oskarżoną za winną popełnienia przestępstwa z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k. i z art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k.;

2. oskarżoną B. M. – w ramach czynów zarzucanych jej w punktach III, IV i V aktu oskarżenia - uznaje za winną tego, że: w okresie od 01 czerwca 2010 roku do dnia 09 marca 2011 roku, w S., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a nadto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. i będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu, podpisała jako zleceniobiorca umowy zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania:

⚫: Nr (...) z dnia 01.06.2010 r. z K. J. (1) prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w B.,
⚫: Nr (...) z dnia 01.06.2010 r. z D. R. prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w K.,
⚫: Nr (...) z dnia 01.06.2010 r. z P. B., D. B. i T. B. (1) prowadzącymi działalność gospodarczą pod nazwą „(...) T. B. (1), (...) S.C.” z siedzibą w T.,

⚫: fakturę VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. na kwotę 131.610,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 25.11.2010 r. na kwotę 44.164,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w B.,
⚫: fakturę VAT Nr (...) z dnia 25.11.2010 r. na kwotę 44.164,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. na kwotę 131.610,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w K.,
⚫: fakturę VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. na kwotę 131.610,00 złotych oraz fakturę VAT nr (...) z dnia 25.11.2010 r. na kwotę 44.164,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) „(...) T. B. (1), (...) S.C.” z siedzibą w T.;

poświadczając w w/w fakturach nieprawdę odnośnie wykonania na dzień wystawienia tych dokumentów usług wynikających z wyżej wymienionych umów, a okoliczność ta miała znaczenie prawne, w szczególności dla podmiotów: (...) z siedzibą w B., (...) z siedzibą w K. i (...) „(...) T. B. (1), (...) S.C.” z siedzibą w T., które dokonały zapłaty za wymienione faktury na rzecz spółki (...) Sp. z o.o. i wyżej wymienione faktury przedkładały w (...) w celu uzyskania dofinansowania ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013, to jest uznaje oskarżoną za winną popełnienia przestępstwa z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k. i z art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k.;

3. ustalając, że oskarżona B. M. dopuściła się przypisanych jej w punkcie 1 i 2 wyroku przestępstw działając w krótkich odstępach czasu w podobny sposób i uznając, że stanowią one ciąg dwóch przestępstw z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k. i z art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k., wymierza za to oskarżonej na podstawie art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, a na podstawie art. 33 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierza oskarżonej karę grzywny w wymiarze 100 (sto) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej za równoważną kwocie 60,00 (sześćdziesiąt) złotych;

4. na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. – w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. - w zw. z art. 4 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonej B. M. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat tytułem próby;

5. na podstawie art. 63 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonej zatrzymanie w dniu 26 czerwca 2013r., przyjmując, że jest równoważne dwóm dziennym stawkom grzywny i karę grzywny uznaje za wykonaną co do 2 stawek dziennych;

6. na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 616 § 1 pkt 2 k.p.k. w zw. z § 14 ust. 2 pkt 5 i ust. 7, § 16 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w zw. z § 22 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu i w zw. z § 22 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu zasądza od oskarżonej na rzecz oskarżycielka posiłkowego P. R. (1) kwotę 2.520,00 złotych tytułem zwrotu wydatków poniesionych w związku z ustanowieniem w postępowaniu jednego pełnomocnika z wyboru;

7. na podstawie art. 626 § 1 k.p.k., art. 627 k.p.k., art. 1 i art. 2 ust. 1 pkt 4 i art. 3 ust.1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych (tj. Dz. U. 83.49.223 z późn. zm.) zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa w całości koszty sądowe za postępowanie przygotowawcze i sądowe, tj. w łącznej kwocie 15.144,62 zł oraz wymierza jej opłatę w wysokości 1.500,00 (tysiąc pięćset) zł.

SSO Dorota Biernikowicz

UZASADNIENIE

W sprawie B. M. Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżona B. M. jest związana z (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S., której przedmiotem działalności było m.in.: serwisowanie sprzętu komputerowego, a wcześniej również montaż sprzętu komputerowego oraz wdrożenie systemu informatycznego. Początkowo była tam zatrudniona na stanowisku specjalisty do spraw handlowych, a później pełniła funkcję dyrektora zarządzającego, będąc członkiem zarządu tej spółki. Natomiast od grudnia 2008 roku jest prezesem zarządu (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S., której wspólnikami były (...) Spółka Akcyjna oraz (...) Spółka Akcyjna. Do obowiązków B. M. należało w szczególności koordynacja pracy serwisantów, podpisywanie umów ze zleceniodawcami oraz wyszukiwanie nowych kontrahentów, częściowo rozliczenia. W latach 2008 – 2009 (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zawarła jako zleceniobiorca umowy zlecenia na wdrożenie systemu oprogramowania (...) u firm współpracujących z (...) SA w ramach projektu B2B, na podstawie umów podpisywanych przez oskarżoną, który miał na celu umożliwienie partnerom gospodarczym (...) SA sprawniejsze zamawianie, fakturowanie i obsługę wszystkich sklepów współpracujących w ramach zawartych umów franczyzy, a także zintegrowanie systemów informatycznych (...) SA z systemami informatycznymi partnerów handlowych. Oprócz powyższego (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością miała wykonywać naprawy sprzętu komputerowego u franczyzobiorców. Wdrażanie systemu oprogramowania w pierwszym etapie polegało na przygotowaniu i instalacji środowiska systemowego, konwersji danych do odpowiedniego formatu, migracji danych do nowego systemu oraz przeprowadzaniu szkoleń specjalistycznych dla użytkowników systemu i administratora. Z kolei drugi etap obejmował uruchomienie systemu. Po zakończeniu każdego z etapów (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością miała wystawić faktury VAT, które mieli regulować franczyzobiorcy. Projekt B2B był częściowo finansowany ze środków unijnych, którym dysponowała (...) z siedzibą w W., działająca na podstawie ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu (...)(Dz. U. z 2007 r., Nr 42, poz. 275 z późn. zm.), a były to środki pochodzące z Unii Europejskiej na wspieranie tworzenia i rozwoju gospodarki elektronicznej w ramach programu Działania 8.2 Wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B osi Priorytetowej 8 Społeczeństwo informacyjne – zwiększenie innowacyjności gospodarki Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka. Realizacja projektu odbywała się w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013. Dotacja skierowania była do mikroprzedsiębiorców, małych lub średnich przedsiębiorców i mogła być przeznaczona na zakup oraz instalację nowego programu komputerowego typu B2B. Program typu B2B (biznes to biznes) oznacza relację usługową oraz klasę systemów informatycznych przeznaczonych do automatycznej komunikacji handlowej (wymiany danych) oraz koordynacji działań pomiędzy przedsiębiorcami, stanowiące niezbędne ogniwo procesów biznesowych tych przedsiębiorców, dotyczące różnego rodzaju współpracy pomiędzy tymi przedsiębiorcami, w tym również w modelu wirtualnego przedsiębiorstwa z zastosowaniem e-usług. Całkowity koszt realizacji projektu oraz wysokość dofinansowania były indywidualnie przyznawane dla każdego z podmiotów wnioskujących o wsparcie unijne. Wnioskodawca mógł otrzymać pieniądze w kwocie od 20 tys. zł do 2 mln zł. Wydatki kwalifikujące się do objęcia wsparciem dzielone były na cztery kategorie, a mianowicie: dotyczące inwestycji, szkoleń specjalistycznych, o informowaniu o udziale środków Unii Europejskiej oraz związane z usługami doradczymi i eksperckimi. Zgodnie z zasadami przyznania wsparcia, dofinansowanie w ramach działania 8.2 mógł uzyskać mikroprzedsiębiorca, mały przedsiębiorca lub średni przedsiębiorca, który planował rozpoczęcie lub rozwój współpracy w oparciu o rozwiązanie elektroniczne, w szczególności poprzez dostosowanie własnych systemów informatycznych do systemów informatycznych przedsiębiorców, z którymi kooperował, w celu umożliwienia automatyzacji wymiany informacji między systemami informatycznymi współpracujących przedsiębiorców. Beneficjentem dotacji mógł być przy tym jedynie taki podmiot prowadzący działalność gospodarczą, który na dzień złożenia wniosku o dofinansowanie miał podpisane umowy z minimum dwoma partnerami gospodarczymi. Nadto warunkiem udzielenia wsparcia finansowego było prowadzenie działalności gospodarczej w okresie realizacji projektu oraz przez okres 3 lat po jego zakończeniu. Najkrótszy okres realizowania projektu wynosił dwa miesiące. Maksymalny natomiast dwa lata i składał się z etapów, które mogły trwać minimum dwa, a maksymalnie sześć miesięcy. (...) w W. umocowała do działania przy realizacji niniejszego projektu w jej imieniu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. oraz inne (...) Instytucje Finansujące ( (...)) na terenie całego kraju. Procedura aplikacyjna rozpoczynała się od ogłoszenia konkursu w gazecie o zasięgu ogólnopolskim oraz na stronie (...). Ogłoszenie zawierało główne informacje dotyczące konkursu, to jest między innymi datę naboru wniosków o dofinansowanie, miejsce składania wniosków, wymagane wzory dokumentów. Zgodnie z systemem Działania 8.2 (...) wnioski o dofinansowanie składane były w (...) zgodnie z główną lokalizacją projektu. Określenie miejsca lokalizacji projektu miało na celu ustalenie instytucji właściwej do złożenia wniosku o dofinansowanie oraz ustalenie dopuszczalnej intensywności pomocy zgodnie z mapą pomocy regionalnej. Dokumentacja konkursowa składała się z regulaminu przeprowadzania konkursu, wzoru wniosku o dofinansowanie, instrukcji wypełnienia wniosku, biznes planu, wzoru umowy o dofinansowanie oraz innych wzorów dokumentów istotnych w procesie ubiegania się o dotację. Zgodnie z wersją wniosku o dofinansowanie właściwego dla konkursu ogłoszonego w roku 2008, wnioskodawca wraz z wnioskiem winien był złożyć m.in. biznes plan w wersji papierowej i elektronicznej oraz kopie umów cywilnoprawnych potwierdzających współpracę z innymi przedsiębiorcami. Ocena formalna wniosku przeprowadzana była w (...). Wnioski o dofinansowanie nie spełniające wszystkich kryteriów oceny formalnej podlegały odrzuceniu. Natomiast wnioski spełniające powyższe kryteria przekazywane były do oceny merytorycznej. Wnioski spełniające kryteria oceny merytorycznej otrzymywały rekomendację do dofinansowania. W dalszej kolejności (...) podpisywała z beneficjentem umowę o dofinansowanie unijne. Beneficjent zobowiązany był realizować projekt zgodnie z harmonogramem rzeczowo-finansowym, który był załącznikiem do wskazanej powyżej umowy o dofinansowanie. Beneficjent w ciągu 30 dni od zakończenia etapu winien był złożyć wniosek o płatność rozliczając poniesione wydatki w danym etapie. Termin 30 - dniowy dotyczył wniosków o płatność pośrednią, natomiast wniosek o płatność końcową, czyli za ostatni etap projektu, beneficjent winien był złożyć najpóźniej w ostatnim dniu realizacji projektu. Beneficjent, rozliczając dany etap projektu, składał formularz wniosku o płatność wypełniony w generatorze wniosków w wersji papierowej i elektronicznej wraz z załącznikami takimi, jak: faktury, rachunki, listy płac, umowy, protokoły odbioru, potwierdzenia zapłaty, wersje elektroniczne analiz i końcowe dokumenty potwierdzające osiągnięcie wskaźników produktu i rezultatu. (...) analizowało przedłożoną dokumentację. W przypadku stwierdzenia uchybień, niejasności, (...) pisemnie informowało beneficjenta o brakach i prosiło o ich uzupełnienie w terminie 7 dni. Jeżeli w zakreślonym terminie beneficjent nie dostarczył dokumentacji i wyjaśnień, to (...) wysyłała do beneficjenta pismo monitujące. W sumie po dwóch takich monitach i braku odpowiedzi ze strony beneficjenta (...) wysyłała pismo do (...), w którym informowała, że wyżej wymieniony nie dostarczył uzupełnień do wniosku o płatność i zgodnie z tym zachodziło przypuszczenie, że beneficjent nie chce realizować takiego projektu lub go nie realizuje zgodnie z umową. Jeżeli beneficjent uzupełnił braki i wyjaśnił nieścisłości, to pracownik (...) sporządzał rekomendację wniosku o płatność i oryginały dokumentacji przekazywał do (...) w celu akceptacji i wypłaty dofinansowania. Transfer środków pieniężnych na rzecz beneficjenta następował każdorazowo po zrealizowaniu danego etapu projektu. W 2008 roku zarząd spółki (...) S.A. z siedzibą w P., po przeanalizowaniu potrzeb grupy (...) S.A. w zakresie pozyskania dofinansowania na narzędzia informatyczne wspierające współpracę ze sklepami franczyzowymi, podjął decyzję o wykorzystaniu na potrzeby działalności firmy systemu B2B o nazwie (...), oferowanego przez (...) firmę (...) S.A. Program (...) miał umożliwiać partnerom gospodarczym spółki (...) S.A. sprawniejsze zamawianie, fakturowanie i obsługę wszystkich sklepów współpracujących w ramach zawartych umów franczyzy, a nadto zintegrować system informatyczny wnioskodawcy z systemami informatycznymi partnerów handlowych, w tym zwłaszcza zapewnić automatyzację wymiany danych. Ponadto, zaletą programu (...) miał być bezpośredni wgląd we wszystkie dokumenty podczas składania zamówień oraz zapewniona możliwość pracy w trybie off-line (tj. w trybie wyłączonego Internetu). (...) miał na celu integrację kartoteki towarowej w danej cenie, opisie i kodzie towarowym centrali tj. spółki (...) S.A. oraz jej poszczególnych franczyzobiorców. Biorąc pod uwagę zalety i możliwości wsparcia finansowego jakie oferował program Działania 8.2 Wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B osi Priorytetowej 8 Społeczeństwo informacyjne – zwiększenie innowacyjności gospodarki Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, pracownik spółki (...) S.A. P. Ś. (1) wystąpił do właścicieli sieciowych sklepów franczyzowych z inicjatywą przystąpienia do programu finansowanego ze środków Unii Europejskiej. W programie miały uczestniczyć podmioty z branży innowacyjnych technologii (IT), powiązane kapitałowo i osobowo ze spółką (...) S.A., tj. (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. (wdrożenie oprogramowania, serwis itp.) oraz (...) sp. z o.o. z siedzibą w S. (zlecenie wdrożenia systemu oprogramowania). P. Ś. (1) przedstawiał franczyzobiorcom spółki (...) system (...) jako system B2B, który mógłby być dofinansowany ze środków Unii Europejskiej. P. Ś. (1), jako przedstawiciel (...) S.A., zachęcał franczyzobiorców do złożenia wniosków o dofinansowanie unijne do odpowiednich Regionalnych Instytucji Finansujących. Nadto wymieniony oferował pomoc ze strony (...) S.A., która miała polegać na zapewnieniu środków na zakup (pożyczka), znalezieniu firmy – dostawcy licencji oraz firmy wdrożeniowej, znalezieniu firmy, która przygotuje wnioski o dotację. W ramach (...) S.A. poleciła franczyzobiorcom firmę (...) w P., która miała przygotować wnioski o dofinansowanie unijne. Firma takie wnioski sporządzała, a następnie gotowe dokumenty przesyłała na elektroniczne skrzynki pocztowe franczyzobiorców. Właściciele sklepów otrzymywali gotowe wnioski w formacie PDF, drukowali je, a następnie podpisywali zgodnie z instrukcją przekazywaną przez (...) i zawozili do odpowiednich (...). Dokumenty przesyłane przez (...) zawierały kompletną treść i wypełnienie, a także instrukcję, jak należy postępować w celu ich skutecznego dostarczenia do (...). Wśród dokumentów stanowiących załącznik wniosku o dofinansowanie były także umowy współpracy danego podmiotu gospodarczego zawarte odpowiednio z firmą (...) sp. z o.o. (reprezentowaną przez S. G.) albo (...) S.A. (reprezentowaną przez prokurenta S. M.). W dniu 05 stycznia 2010 roku (...) wprowadziła zaostrzenia w zakresie możliwości dokonywania zakupów od firm powiązanych osobowo i kapitałowo. Wprowadzono wówczas zakaz dokonywania zakupów od podmiotów w jakikolwiek sposób powiązanych kapitałowo. W związku z powyższym w 2009 r. spółka (...) S.A. zawarła z franczyzobiorcami umowy agencyjne, umożliwiając im w ten sposób spełnienie warunków, od których zależało otrzymanie wsparcia finansowego. Umowy te miały charakter ogólny, nakładając na poszczególnych franczyzobiorców wykonanie szereg obowiązków niematerialnych, jak np. promowanie usług oferowanych przez (...) S.A., wyszukiwanie potencjalnych klientów, podtrzymywanie dobrych kontaktów z klientami. Łączny koszt zakupu licencji oraz wdrożenia programu (...) wynosił około 200.000 złotych. Koszty zakupu i wdrożenia oprogramowania ponieść mieli, zgodnie z umową ze spółką (...), poszczególni franczyzobiorcy. W przypadku, gdy właściciele sklepów nie dysponowali taką kwotą, firma (...) S.A. udzielała im pożyczki w kwocie 218.000 złotych zabezpieczonej wekslem in blanco z zaznaczeniem, że zwrot części kwoty pożyczki (ok. 100.000 złotych) nastąpi niezwłocznie po otrzymaniu przez franczyzobiorcę środków z (...). Pozostała kwota pożyczki miała zostać spłacona poprzez wystawianie obciążających spółkę (...) S.A. faktur za usługi, w ramach zawartych umów agencyjnych. Na podstawie danych z KRS oraz wydruków z Serwisu (...) ustalono, że spółki (...) sp. z o.o. i (...) S.A., a także wybrana przez (...) S.A. firma wdrażająca nowy program tj. spółka (...) sp. z o.o., były ze sobą powiązane kapitałowo i osobowo. Spółka (...) S.A. w 2014 roku posiadała całość udziałów spółki (...) sp. z o.o. Od 26 czerwca 2001 r. do 03 września 2009 r. (...) sp. z o.o. była spółka (...) S.A. Nadto prezes zarządu spółki (...) S.A. – W. B. w 2014 roku był jednocześnie prokurentem spółki (...) sp. z o.o. J. P. (2) był nim w okresie od dnia 17 września 2008 r. do dnia 04 listopada 2011 r. S. G. był prezesem zarządu spółki (...) sp. z o.o. w okresie od 28 października 2002 r. do 24 października 2007 r. oraz w okresie od 10 sierpnia 2011 r. do 06 grudnia 2011 r. W między czasie był też prokurentem tej spółki. Od dnia 26 listopada 2011 r. do dnia 07 lutego 2012 r. wiceprezesem zarządu spółki (...) S.A. był J. P. (2). S. G. był z kolei wiceprezesem zarządu tej spółki w okresie od dnia 02 stycznia 2007 r. do 26 listopada 2007 r. W toku realizacji projektu należało wdrożyć program (...). W tym celu franczyzobiorcy zawierali umowy zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania. Część z podmiotów gospodarczych realizujących projekt przedmiotowe umowy zawarła ze spółką (...) sp. z o.o. z siedzibą w S., której prezesem jest oskarżona B. M.. Z kolei część podmiotów gospodarczych takie umowy zawarła ze spółką (...) S.A. W imieniu spółki (...) umowy takie zawierali wiceprezesi zarządu spółki J. P. (2)i S. B.. Z harmonogramu wdrożenia stanowiącego załącznik do umowy zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania wynika, iż przeprowadzenie prac wdrożeniowych miało się odbyć w dwóch etapach. Etap pierwszy stanowiło przygotowanie i instalacja środowiska systemowego, konwersja danych do odpowiedniego formatu, migracja danych do nowego systemu oraz przeprowadzenie szkoleń specjalistycznych dla użytkowników systemu i administratora. Etap drugi obejmował uruchomienie systemu. Z treści umów zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania i aneksu do tych umów, a zawieranych przez B. M. z poszczególnymi franczyzobiorcami spółki (...) S.A. wynika ponadto, że przeprowadzenie prac wdrożeniowych i szkoleń miało odbyć się na podstawie zawartych w umowie obowiązków zespołu wdrożeniowego, obejmując łącznie 349 roboczogodzin. Wnioski o dofinansowanie unijne sporządzane były przez franczyzobiorców spółki (...) S.A. na zasadzie analogii. Wszystkie wnioski składane przez te podmioty gospodarcze miały bowiem podpisane umowy o współpracę z tymi samymi przedsiębiorcami, a mianowicie ze spółką (...) S.A. i odpowiednio ze spółką (...) sp. z o.o. albo spółką (...) S.A. Część franczyzobiorców składała już wnioski o dofinansowanie unijne w ramach programu Działania 8.2 w 2008 r. i wówczas zostały one odrzucone z uwagi na występujące uchybienia. Stwierdzono wówczas, że przedmiot projektu nie był zgodny z celami (...) oraz Działania 8.2 (...), a nadto projekt nie był zgodny ze zdefiniowanymi potrzebami wnioskodawcy oraz współpracujących podmiotów ( projekt nie zawierał opisu potrzeb partnerów). Dodatkowo projekt nie zwiększał efektywności procesów stosowanych przez wnioskodawcę we współpracy z partnerami biznesowymi, a planowane wydatki nie były kwalifikowane w ramach działania, uzasadnione, racjonalne i adekwatne do zakresu oraz celów projektu, jak również środki nie byłyby wykorzystane w sposób efektywny. Część z franczyzobiorców wniosła do (...) protest od negatywnej oceny merytorycznej, w którym podważali zasadność oceny komisji konkursowej. Protesty zostały uznane za bezskuteczne. Wnioskodawcy – franczyzobiorcy spółki (...) S.A. w kolejnej rundzie działania złożyli ponownie wnioski o dofinansowanie unijne w ramach projektu wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B. Zgodnie z ustaleniami poczynionymi pomiędzy przedstawicielami spółki (...) S.A., a poszczególnymi franczyzobiorcami, w drugiej rundzie działania, wniosek o dofinansowanie z funduszy unijnych wprowadzenia nowego systemu informatycznego złożyły następujące podmioty gospodarcze: (...) Handel i (...) z siedzibą w L. , (...) K. K. (1) z siedzibą w R. , (...) P. R. (1) z siedzibą w C. , (...) J. P. (1) z siedzibą w O. , (...) M. Ś. (1) z siedzibą w T., (...) G. G. (1) z siedzibą w S., R. G. K (...) z siedzibą w B., (...) K. J. (1) z siedzibą w B., K. L. (...) z siedzibą w S., (...) J. S. (1) z siedzibą w S., (...) P. W. z siedzibą w K., (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P., (...) S.C. A. P., M. R.” z siedzibą w B., (...) s.c. M. I., T. S.” z siedzibą w P., „D. E. (...)z siedzibą w L., (...) z siedzibą w O., (...) z siedzibą w R., (...) z siedzibą w S., (...) sp. jawna” z siedzibą w C., „P.C. S.C. (...), B. Z.” z siedzibą w S., (...) z siedzibą w K., „W. M. K. (1), (...) s.c.” z siedzibą w G., PHU (...) z siedzibą w M., (...) Spółka jawna M. M., M. K., Z. P.” z siedzibą w N., (...) z siedzibą w G., „ Firma (...)! R. K. (1)” z siedzibą w N., (...) z siedzibą w O., (...) z siedzibą w G., (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R., (...) spółka cywilna P. S. i R. S.” z siedzibą w S. oraz (...) z siedzibą w S.. Część z wyżej wymienionych przedsiębiorców – franczyzobiorców spółki (...) S.A. - wycofała się następnie z projektu dofinansowania wprowadzenia systemu (...), co spowodowane było między innymi wątpliwościami co do całego projektu, funkcjonalności systemu (...), rozliczeniem finansowym z (...) zabezpieczonym wekslem in blanco, czy też spadkiem obrotów na rynku. Z kolei franczyzobiorcy, którzy projekt realizowali byli w jego toku zobligowani do zawarcia umów zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania. Część z nich umowy takie zawarła ze spółką (...) S.A., a część ze spółką (...) sp. z o.o. z siedzibą w S..

Ze spółką (...) sp. z o.o. z siedzibą w S. reprezentowaną przez Prezesa Zarządu B. M. umowy zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania w ramach realizacji projektu wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B zawarły następujące podmioty:

P. R. (1) prowadził wówczas działalność pod firmą (...) – P. R. (1)” z siedzibą w C., zajmującą się sprzedażą sprzętu komputerowego, który wcześniej, bo w marcu/kwietniu 2002 roku rozpoczął współpracę z (...) SA na podstawie franczyzy, która polegała na wykorzystaniu marki i poniesieniu opłaty licencyjnej, logo, wspólnej polityce sprzedaży i wyposażenia sklepu. Początkowo firma (...) była w czołówce salonów franczyzowych otrzymując złoty lub platynowy status oceny salonów i strony funkcjonowały w oparciu o program (...). W dniu 06 maja 2008 roku wicedyrektor do spraw sprzedaży franczyzowej P. Ś. (1) przedstawił P. R. (1) list intencyjny z dnia 30 stycznia 2008 roku zawierający propozycję stworzenia wspólnego systemu informatycznego (...), który był dofinansowany ze środków unijnych. P. R. (1) był związany z (...) sp. z o.o. umową o świadczenie usług oprogramowania z dnia 11 marca 2008 roku. W rzeczywistości była to umowa fikcyjna, ponieważ P. R. (1) nie współpracował z (...) sp. z o.o. w żadnym zakresie. (...) SA zaoferowała pomoc finansową na spełnienie warunków przyznania dotacji i w tym celu na podstawie umowy pożyczki z dnia 10 września 2009 roku P. R. (1) otrzymał kwotę 218.000 złotych. Zgodnie z ustaleniami stron rozliczenie pożyczonej kwoty 100.000 złotych miało nastąpić po otrzymaniu dotacji, natomiast pozostała kwota miała pochodzić z wykonania umowy agencyjnej zawartej w dniu 01 października 2009 roku, czyli wystawianie obciążających (...) SA faktur za usługi. Ponadto w celu realizacji warunków przyznania dotacji dotyczących współpracy z innymi podmiotami P. R. (1) otrzymał umowę o świadczeniu usług oprogramowania z (...) sp. z o.o. z dnia 11 marca 2008 roku. Wniosek o dotację skierowany w dniu 10 kwietnia 2009 roku do (...) spółka z o.o. został wcześniej opracowany przez (...) w postaci gotowego pisma w formacie pdf. W konsekwencji w dniu 9 marca 2009 r. do (...) z siedzibą w P. wpłynął wniosek firmy (...) z siedzibą w C., będącej franczyzobiorcą Spółki (...) S.A., o dofinansowanie do Działania 8.2 wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka. Zgodnie z treścią wniosku, stałymi partnerami gospodarczymi (...) miały być firmy (...) sp. z o.o. (umowa o świadczeniu usług programowania Nr UR/11/03/2008 z dnia 11 marca 2008 r. zawarta pomiędzy firmą (...), a spółką (...) sp. z o.o. reprezentowaną przez S. G.) oraz (...) S.A. W dniu 8 sierpnia 2009r. P. R. (1) podpisał z (...) spółka z o.o. reprezentowaną przez (...) Sp. z o.o., umowę o dofinansowanie w ramach wspierania wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B, zgodnie z którą całkowity koszt realizacji tego projektu wyniósł 178.200 złotych, uzyskując w ten sposób wsparcie finansowe w łącznej wysokości 98.980,00 złotych, którą to kwotę miał w całości przekazać na rzecz Spółki (...) S.A., zgodnie z zawartą umową pożyczki. Jednocześnie warunkiem rozliczenia projektu było przedłożenie faktur VAT. Natomiast po otrzymaniu pożyczki od (...) SA, P. R. (1) w dniu 2 listopada 2009 roku zawarł z (...) spółka z o.o., reprezentowaną przez oskarżoną B. M., umowę zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania nr (...), zmienioną aneksem z dnia 16 grudnia 2009 roku. Zgodnie z jej postanowieniami oskarżona została zobowiązana do etapowego wykonania usługi polegającej na wdrożeniu systemu oprogramowania, tj. przeprowadzenie audytu wdrożeniowego, instalacji oprogramowania i parametryzację oraz przeprowadzenie szkoleń dla administratora i użytkowników systemu. Harmonogram wdrożenia zakładał 31 dni pracy w okresie od dnia 1 września 2009 roku do dnia 28 lutego 2010 roku. Przeprowadzenie szkoleń z wdrażania systemu było niezbędnym warunkiem sfinansowania projektu ze środków unijnych. Jednocześnie zakończenie każdego etapu musiało być potwierdzone protokołem odbioru. Dopiero za wykonanie przedmiotu umowy zleceniobiorcy przysługiwało wynagrodzenie w łącznej kwocie 143.200 złotych netto. W dniu 22 grudnia 2009 roku z tytułu świadczonych usług oskarżona poleciła A. W. wystawić P. R. (1) fakturę VAT nr (...) na kwotę 44.164 złotych, która została zapłacona przez P. R. (1) w dniu 22 stycznia 2010 roku. Natomiast w dniu 05 marca 2010 roku oskarżona poleciła A. W. wystawić fakturę VAT nr (...) na kwotę 130.540 złotych, która została zapłacona przez P. R. (1) w dniu 02 kwietnia 2010 roku. Protokołem zdawczo odbiorczym z dnia 22 grudnia 2009 roku P. R. (1) i oskarżona potwierdzili zakup usług wdrożeniowych i przeprowadzenie szkoleń, które miały zostać przeprowadzone w C., a protokołem zdawczo odbiorczym 05 marca 2010 roku P. R. (1) i oskarżona potwierdzili wykonanie usług wdrożeniowych i zakup licencji portalu integracji handlowej, mając świadomość, że firma (...) Sp. z o.o. nie wykonała - na dzień wystawienia wymienionych faktur - wynikających z łączącej strony umowy usług wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń i oskarżona jako osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wystawiła albo poleciła wystawić pracownikom (...) Sp. z o.o., poświadczające nieprawdę dokumenty w postaci faktury VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych oraz faktury VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w C., poświadczając w w/w fakturach nieprawdę odnośnie wykonania na dzień wystawienia tych dokumentów usług wynikających z wyżej wymienionej umowy, a okoliczność ta miała znaczenie prawne dla podmiotu (...) z siedzibą w C., który dokonał zapłaty za wymienione faktury na rzecz spółki (...) Sp. z o.o. i wyżej wymienione faktury przedłożył następnie w (...) w celu uzyskania dofinansowania ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013. Oskarżona miała świadomość, że na datę wystawienia tych faktur nie zostały przeprowadzone szkolenia, ponieważ sama oskarżona, ani pracownicy (...) Sp. z o.o. nie przeprowadzali takich szkoleń i wdrożeń systemu, nie przeprowadził takich szkoleń i wdrożeń systemu w firmie (...) z siedzibą w C. również podwykonawca (...) Sp. z o.o. – (...) Sp. z o.o., mimo umowy zawartej w dniu 16.11.2009r., uzupełnionej aneksem z dnia 14.12.2009r. Płatności za faktury VAT wystawione przez (...) spółka z o.o. na rzecz P. R. (1) były realizowane ze środków przekazanych mu jako pożyczka przez (...) SA. Jednakże usługi wdrożenia systemu oprogramowania i szkolenia na dzień podpisania protokołów zdawczo - odbiorczych i list obecności na szkoleniach oraz na dzień wystawienia faktur VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. oraz faktury VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r., nie zostały wykonane, a w późniejszym terminie zostały przeprowadzone w ograniczonym zakresie przez M. M. (2), który działał na rzecz (...), a ta wykonywała zlecenia (...) SA. w ramach łączącej (...) Sp. z o.o. umowy ramowej o współpracę z (...) SA. Z ramienia (...) SA nadzorował prace wykonywane przez M. M. (2) jako podwykonawcy (...) Sp. z o.o. – M. M. (3) (tak samo podwykonawcą (...) Sp. z o.o. był A. C. na podstawie umowy o świadczenie usług z dnia 22.06.2009r. nr (...), która łączyła strony do dnia 31.01.2011r.). W dniu 09 kwietnia 2010 roku M. M. (2) za pośrednictwem e-mail poinformował P. R. (1), że zostanie przesłana instrukcja postępowania na uruchomienie systemu i zostanie wykonany telefoniczny test drukarki fiskalnej. Ponadto P. R. (1) został poinformowany mailowo przez A. D., że szkolenia z systemu (...) zaplanowano na 12 lutego 2010 roku. Franczyzobiorcom przesyłano za pośrednictwem G. C. do uzupełnienia listy obecności na szkoleniach, które miały się odbyć w późniejszym terminie. Listy te były wymagane przez (...) w P. celem przekazania środków unijnych. Zarówno P. R. (1), jak również pozostali franczyzobiorcy, podpisywali listy obecności świadczące o udziale w szkoleniach, które de facto nie odbyły się. Pierwsze listy datowane były na 14-15.12.2009 roku. Następnie, na prośbę (...), firma (...) w imieniu franczyzobiorców sprostowała datę odbytych szkoleń, podając termin 21-22.12.2009 r. Szkolenie podane w drugim terminie również się nie odbyło. P. R. (1) podpisał także listy obecności świadczące o udziale w szkoleniach w dniach 21 i 22.12.2009r. zarówno dla administratora systemu, jak i dla użytkownika systemu (...), które podpisali także pracownicy jego firmy, jednakże na chwilę ich podpisania, szkolenia nie zostały przeprowadzone. Pomimo uprzednio przesłanych list obecności z datą grudniową, poinformowano P. R. (1), że szkolenie odbędzie się w dniu 26 lutego 2010 r. w centrali (...) SA. Tego dnia szkolenie również się nie odbyło. Po ponownym monicie z jego strony, wyznaczony został termin szkoleń wraz z pracami wdrożeniowymi w jego salonie. Ze względu na to, że prace wdrożeniowe polegały na przesłaniu gotowych linków i uruchomiono zdalnie nowy system przez pracownika centrali (...) SA, szkolenie również się nie odbyło wraz z pracami wdrożeniowymi. Firma (...) Sp. z o.o. przesyłką kurierską przysłała franczyzobiorcom protokoły zdawczo-odbiorcze, zgodnie z którymi rzekomo wykonano prace wdrożeniowe w dniu 05.03.2010 r. P. R. (1) podpisał ten protokół ze względu na to, iż otrzymał ze strony (...) SA zapewnienie, że wdrożenie nastąpi w miesiącu kwietniu 2010 roku, a jego podpis na przedmiotowym protokole był konieczny do uzyskania środków unijnych. Następnie w kwietniu 2010 roku został mu przesłany link świadczący o wdrożeniu systemu, który nastąpił w ciągu kilkunastu minut, natomiast z harmonogramu do wniosku umowy wynikało, iż liczba roboczogodzin prac wdrożeniowych miała wynieść 349 godzin. P. R. (1) nie przekazał spółce (...) S.A. żadnych pieniędzy uzyskanych tytułem dofinansowania z uwagi na fakt, iż projekt sieciowy zawierał niedociągnięcia. W dniu 13 lipca 2011 roku (...) spółka akcyjna rozwiązała umowę franchisingu z P. R. (1). W dniu 1 grudnia 2011 r. P. R. (1) zawiadomił Komendę Wojewódzką Policji w Poznaniu o podejrzeniu popełnienia przestępstwa wyłudzenia dotacji unijnych przez spółkę (...) S.A. i wykorzystania przy tym procederze franczyzobiorców tej spółki. Natomiast w dniu 09 lutego 2012 roku u P. R. (1) została przeprowadzona kontrola z (...), gdzie m. in: stwierdzono, że nie przedstawił protokołów zdawczo odbiorczych, dokumentacji związanej z wyborem dostawcy, nie przeprowadzono prac wdrożeniowych w liczbie 349 roboczogodzin, które zgodnie z założeniami miały zostać przeprowadzone najpóźniej do dnia 31 sierpnia 2010 roku. Pomiędzy P. R. (1), a spółką (...) S.A., toczyły się i toczą się postępowania cywilne, niektóre zostały prawomocnie zakończone.

J. P. (1) prowadzi firmę (...)” siedzibą w O. od 2003 roku, której osią działalności jest sprzedaż elektroniki oraz serwis i świadczenie usług komputerowych. Od początku działalności swojej firmy, to jest od dnia 01 lipca 2003 r., współpracuje z firmą (...) SA z siedzibą w P., ul. (...) w oparciu o umowę franczyzową. Sprzedaż odbywała się na podstawie programu (...) i jest to program służący do fakturowania, prowadzenia gospodarki magazynowej. Z uwagi na to, iż program (...) nie dawał takiej możliwości współpracy z systemem sprzedażowym (...), wziął udział w projekcie sieciowym zaproponowanym ze strony (...) przez P. Ś. (1). Walorem systemu (...) była pełna integracja z (...) spółki (...). Firma zewnętrzna, na zlecenie spółki (...), sporządzała i opracowywała wniosek o dofinansowanie unijne i biznesplan, a J. P. (1) tylko przedłożył przygotowaną dokumentację do (...). W celu otrzymania dofinansowania ze środków unijnych złożył dokumentację, uprzednio przygotowaną przez zewnętrzną firmę, do (...). W pierwszej turze w 2008 roku jego wniosek został odrzucony. Jednak następnie w dniu 10 marca 2009 r. do (...) z siedzibą w P. wpłynął wniosek firmy (...) z siedzibą w O., będącej franczyzobiorcą spółki (...) S.A., o dofinansowanie do Działania 8.2 wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka. Zgodnie z treścią wniosku, stałymi partnerami gospodarczymi (...) miały być firmy (...) sp. z o.o. (umowa o świadczeniu usług programowania Nr (...) z dnia 24 kwietnia 2008 r. zawarta pomiędzy (...), a spółką (...) sp. z o.o. reprezentowaną przez S. G.) oraz (...) S.A. W dniu 18 sierpnia 2009 r. J. P. (1) podpisał z (...) umowę o dofinansowanie nr (...) (...) na kwotę 176.200 złotych, uzyskując w ten sposób wsparcie finansowe w łącznej wysokości 19.800,00 złotych. Warunkiem koniecznym ważności umowy była konieczność współpracy wnioskodawcy z co najmniej dwoma podmiotami gospodarczymi. W tym celu, wcześniej, bo w dniu 24 kwietnia 2008 roku J. P. (1) zawarł z (...) sp. z o.o. umowę o świadczenie usług programowania. Z uwagi na to, że w pierwszej kolejności to wnioskodawca musiał wyłożyć własny kapitał na dotacje i J. P. (1) nie posiadał własnych środków finansowych, (...) SA udzieliła J. P. (1) pożyczkę w kwocie 100.000 złotych, która została przez niego w całości spłacona, gdyż już po pierwszym etapie wycofał się z projektu, a pieniądze otrzymane tytułem dofinansowania unijnego również zostały zwrócone. J. P. (1) w dniu 02 listopada 2009 roku zawarł z (...) spółka z o.o., reprezentowaną przez oskarżoną jako prezesa zarządu, umowę zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania nr (...), zmienioną aneksem z dnia 16 grudnia 2009 roku. W dniu 22 grudnia 2009 roku oskarżona, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. i będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu, poleciła wystawić fakturę VAT nr (...) na kwotę 44.164 złotych, która w dniach 20 i 21 stycznia 2010 roku została uregulowana przez J. P. (1). Z kolei protokołem zdawczo odbiorczym z dnia 22 grudnia 2009 roku stwierdzono, że m. in. szkolenia dla użytkowników i administratora systemu zostały przeprowadzone w O., jednak lista obecności na szkoleniu została podpisana dnia 26 lutego 2010 roku czyli już po wystawieniu faktury dotyczącej usług wdrożenia systemu, w tym przeprowadzenia szkoleń i już po jej zapłaceniu przez J. P. (1). Oskarżona zatem, mając świadomość, że firma (...) Sp. z o.o. nie wykonała - na dzień wystawienia wymienionej faktury - wynikających z umów usług wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń, jako osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poleciła wystawić A. W. - pracownikowi (...) Sp. z o.o. poświadczającą nieprawdę fakturę VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych, w której jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w O., poświadczając w w/w fakturze nieprawdę odnośnie wykonania na dzień wystawienia tego dokumentu usług wynikających z wymienionej umowy, a okoliczność ta miała znaczenie prawne dla podmiotu (...) z siedzibą w O., który dokonał zapłaty za wymienioną fakturę na rzecz spółki (...) Sp. z o.o. i wyżej wymienioną fakturę przedłożył w (...) w celu uzyskania dofinansowania ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013. Z wyjaśnień prezesa zarządu spółki (...) sp. z o.o. B. M. z dnia 22.12.2009r. adresowanych do (...) (...) wynika, iż faktura dotyczyła realizacji umowy w zakresie: zakup usług wdrożeniowych – przygotowanie i instalacja środowiska systemowego, zakup usług wdrożeniowych – konwersja danych do odpowiedniego formatu, zakup usług wdrożeniowych – migracja danych do nowego systemu oraz szkoleń specjalistycznych dla użytkowników i administratora systemu. Oskarżona miała świadomość, że na datę wystawienia w/w faktury nie zostały przeprowadzone szkolenia, ponieważ sama oskarżona, ani pracownicy (...) Sp. z o.o. nie przeprowadzali takich szkoleń i wdrożeń systemu, nie przeprowadził takich szkoleń i wdrożeń systemu w firmie (...) z siedzibą w O. również podwykonawca (...) Sp. z o.o. – (...) Sp. z o.o., mimo umowy zawartej w dniu 16.11.2009r., uzupełnionej aneksem z dnia 14.12.2009r. (...) Sp. z o.o. miała bowiem korzystać w zakresie przeprowadzania wdrożeń i szkoleń z kolejnych podwykonawców, jednak umowa z (...) Sp. z o.o., w imieniu której M. M. (2) jako podwykonawca przeprowadzał w ograniczonym zakresie szkolenia u franczyzobiorców, została podpisana miedzy (...) Sp. z o.o. - a (...) Sp. z o.o. dopiero w dniu 1.03.2010r., dlatego M. M. (2) jako podwykonawca (...) Sp. z o.o. przeprowadzał te ograniczone szkolenia faktycznie wykonując zlecenia prac wdrożeniowych zlecone mu w ramach umowy łączącej (...) Sp. z o.o. z (...) SA. W rzeczywistości zatem system informatyczny (...) nie został zainstalowany w firmie (...), a także nie przeprowadzono jego wdrożenia. Szkolenie z (...) dla użytkowników i administratora zostało przeprowadzone jednego dnia w siedzibie (...) SA przez dwie osoby, ale byli to pracownicy spółki (...) SA. J. P. (1) mimo to podpisał protokoły zdawczo-odbiorcze z dnia 22.12.2009r. świadczące o tym, że licencja i usługi zostały wdrożone, pomimo ich braku i zrobił to na prośbę osoby zajmującej się projektem sieciowym z ramienia (...) SA - (...). Prośba umotywowana była tym, że nie otrzyma płatności pośredniej z (...). J. P. (1) podpisał także listy obecności świadczące o udziale w szkoleniach w dniach 21 i 22.12.2009r., które podpisali także pracownicy jego firmy (...), jednakże na chwilę ich podpisania, szkolenia nie zostały przeprowadzone. Szkolenie ale w ograniczonym zakresie zostało przeprowadzone w dniu 26.02.2010r., w O. w siedzibie firmy (...) i z tą datą podpisano drugą listę obecności na szkoleniu, jednak nie przeprowadzał tego ograniczonego szkolenia nikt z (...) Sp. z o.o., ani też w imieniu (...) Sp. z o.o. żaden podwykonawca i to ograniczone czasowo i po terminie przeprowadzone szkolenie nie zostało przeprowadzone w imieniu (...) Sp. z o.o. Na liście obecności na szkoleniach z dn. 21 i 22.12.2009r. i z dn. 26.02.2010r. brak jest informacji – danych osoby przeprowadzającej szkolenia. W dniu 16 czerwca 2010 r. J. P. (1) zwrócił się pisemnie do (...)u z prośbą o rozwiązanie umowy o dofinansowanie, co umotywował zaistniałą sytuacją rynkową i spadkiem obrotów firmy. W piśmie tym beneficjent wskazał kwotę pieniężną, którą otrzymał w związku z realizacją pierwszego etapu projektu. Podał, że z rachunku Ministerstwa Finansów z dnia 04.03.2010 r. otrzymał pieniądze w wysokości 16.830 zł., a z rachunku (...) z dnia 02.03.2010 r. w wysokości 2970 zł. W dniu 18.06 2010 r. (...) przekazało do (...) pismo beneficjenta w przedmiocie rozwiązania umowy. Następnie, w dniu 14.07.2010 r. (...) wysłało pismo do beneficjenta i jednocześnie do wiadomości (...), z wezwaniem beneficjenta do zwrotu kwoty wypłaconego dofinansowania. Ostatecznie, J. P. (1) zwrócił do (...) otrzymane tytułem dofinansowania unijnego środki pieniężne.

K. K. (1) prowadzi firmę (...) z siedzibą w R. , zajmującą się sprzedażą sprzętu komputerowego i świadczeniem usług informatycznych, a od 2006 roku współpracuje z (...) SA w ramach franczyzy. P. Ś. (1) z (...) SA z zaproponował mu udział w projekcie unijnym polegającym na wdrożeniu wspólnego systemu komputerowego. K. K. (1) był związany z (...) sp. z o.o. umową o świadczenie usług oprogramowania z dnia 11 marca 2008 roku. W rzeczywistości była to umowa fikcyjna, ponieważ w rzeczywistości firma (...) nie współpracowała z (...) sp. z o.o. w żadnym zakresie, a podpisał ją w celu spełnienia wymogów przyznania dotacji. Wniosek o dotację skierowany do (...) spółka z o.o. został wcześniej opracowany przez (...) w postaci gotowego pisma w formacie pdf. W dniu 10 marca 2009 r. do (...) z siedzibą w P. wpłynął wniosek firmy (...) z siedzibą w R., będącej franczyzobiorcą Spółki (...) S.A., o dofinansowanie do Działania 8.2 wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka. Zgodnie z treścią wniosku, stałymi partnerami gospodarczymi (...) miały być firmy (...) sp. z o.o. (umowa o świadczeniu usług programowania Nr (...) z dnia 6 lutego 2008 r. zawarta pomiędzy (...), a spółką (...) sp. z o.o. reprezentowaną przez S. G.) oraz (...) S.A. Wnioski o udzielenie dotacji zostały przygotowane przez firmę zewnętrzną, a K. K. (1) musiał przedłożyć gotowe dokumenty. W dniu 7 września 2009r. K. K. (1) podpisał z (...) umowę o dofinansowanie nr (...) (...) na kwotę 177.200 złotych, uzyskując w ten sposób wsparcie finansowe w łącznej wysokości 98.380,00 złotych, którą to kwotę w całości przekazał na rzecz spółki (...) S.A., zgodnie z treścią umowy pożyczki. Za wdrożenie systemu (...) oraz przeprowadzenie szkoleń dla użytkowników i administratorów miała być odpowiedzialna (...) sp. z o.o. Jednocześnie warunkiem rozliczenia projektu było przedłożenie faktur VAT. Natomiast po otrzymaniu pożyczki od (...) SA, K. K. (1) w dniu 2 listopada 2009 roku zawarł z (...) spółka z o.o., reprezentowaną przez oskarżoną B. M., umowę zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania nr (...), zmienioną aneksem z dnia 16 grudnia 2009 roku. Zgodnie z jej postanowieniami oskarżona została zobowiązana do etapowego wykonania usługi polegającej na wdrożeniu systemu oprogramowania, tj. przeprowadzenie audytu wdrożeniowego, instalacji oprogramowania i parametryzację oraz przeprowadzenie szkoleń dla administratora i użytkowników systemu. Harmonogram wdrożenia zakładał 31 dni pracy w okresie od dnia 1 września 2009 roku do dnia 28 lutego 2010 roku, zmieniony następnie aneksem na roboczogodziny, w tym zgodnie z założeniami projektu wdrożenie oprogramowania miało zostać przeprowadzone w ciągu 349 godzin szkoleń. Przeprowadzenie szkoleń z wdrażania systemu było niezbędnym warunkiem sfinansowania projektu ze środków unijnych. Jednocześnie zakończenie każdego etapu musiało być potwierdzone protokołem odbioru. Dopiero za wykonanie przedmiotu umowy zleceniobiorcy przysługiwało wynagrodzenie w łącznej kwocie 143.200 złotych netto. W dniu 22 grudnia 2009 roku z tytułu świadczonych usług oskarżona poleciła A. W. wystawić K. K. (1) VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w R., która została zapłacona przez K. K. (1) w dniu 20 stycznia 2010 roku. Natomiast w dniu 05 marca 2010 roku oskarżona poleciła A. W. wystawić fakturę VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych, w której jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w R., która została zapłacona przez K. K. (1) w dniu 02 kwietnia 2010 roku. Protokołem zdawczo odbiorczym z dnia 22 grudnia 2009 roku K. K. (1) i oskarżona potwierdzili zakup usług wdrożeniowych i przeprowadzenie szkoleń, które miały zostać przeprowadzone w R., a protokołem zdawczo odbiorczym 05 marca 2010 roku K. K. (1) i oskarżona potwierdzili wykonanie usług wdrożeniowych i zakup licencji portalu integracji handlowej, mając świadomość, że firma (...) Sp. z o.o. nie wykonała - na dzień wystawienia wymienionych faktur - wynikających z łączącej strony umowy usług wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń i oskarżona jako osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wystawiła albo poleciła wystawić pracownikom (...) Sp. z o.o., poświadczające nieprawdę dokumenty w postaci faktury VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w R., poświadczając w w/w fakturach nieprawdę odnośnie wykonania na dzień wystawienia tych dokumentów usług wynikających z wyżej wymienionej umowy, a okoliczność ta miała znaczenie prawne dla podmiotu (...) z siedzibą w R., który dokonał zapłaty za wymienione faktury na rzecz spółki (...) Sp. z o.o. i wyżej wymienione faktury przedłożył następnie w (...) w celu uzyskania dofinansowania ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013. Oskarżona miała świadomość, że na datę wystawienia tych faktur nie zostały przeprowadzone szkolenia, ponieważ sama oskarżona, ani pracownicy (...) Sp. z o.o. nie przeprowadzali takich szkoleń i wdrożeń systemu, nie przeprowadził takich szkoleń i wdrożeń systemu w firmie (...) z siedzibą w R. również podwykonawca (...) Sp. z o.o. – (...) Sp. z o.o., mimo umowy zawartej w dniu 16.11.2009r., uzupełnionej aneksem z dnia 14.12.2009r. Płatności za faktury VAT wystawione przez (...) spółka z o.o. na rzecz K. K. (1) były realizowane ze środków przekazanych mu jako pożyczka przez (...) SA. Jednakże usługi wdrożenia systemu oprogramowania i szkolenia na dzień podpisania protokołów zdawczo - odbiorczych i list obecności na szkoleniach oraz na dzień wystawienia faktur VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych oraz faktury VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych, nie zostały wykonane, a w późniejszym terminie zostały przeprowadzone w ograniczonym zakresie przez M. M. (2), który działał na rzecz (...), a ta wykonywała zlecenia (...) SA. w ramach łączącej (...) Sp. z o.o. umowy ramowej o współpracę z (...) SA. Z ramienia (...) SA nadzorował prace wykonywane przez M. M. (2) jako podwykonawcy (...) Sp. z o.o. – M. M. (3). Z wyjaśnień prezesa zarządu spółki (...) sp. z o.o. B. M. adresowanych do (...) z dn. 22.12.2009r. wynika, iż Faktura VAT o nr (...) dotyczyła realizacji umowy w zakresie: zakup usług wdrożeniowych – przygotowanie i instalacja środowiska systemowego, zakup usług wdrożeniowych – konwersja danych do odpowiedniego formatu, zakup usług wdrożeniowych – migracja danych do nowego systemu oraz szkoleń specjalistycznych dla użytkowników i administratora systemu, a z wyjaśnień dyrektora zarządzającego w (...) sp. z o.o. S. A. adresowanych do (...) z dn. 04.03.2010r. wynika, iż wydatek udokumentowany fakturą Nr VAT Nr (...) dotyczył wydatków w postaci nabycia wartości niematerialnych i prawnych oraz analiz przygotowawczych i usług eksperckich oraz realizacji umowy w zakresie uruchomienia systemu i sprzedaży (...) (...) (...). Z wyjaśnień spółki (...) adresowanych do (...) wynika ponadto, iż powyższa faktura dotyczy realizacji umowy w zakresie uruchomienia systemu i sprzedaży (...) (...) (...). Natomiast listy obecności na szkoleniach dla administratora i użytkowników systemu (...) zostały podpisane bez oznaczenia daty i miejsca przeprowadzenia szkolenia i podpisane przez K. K. (1) i pracowników jego firmy. Z tytułu wdrożenia systemu komputerowego odbyło się zatem jedno teoretyczne szkolenie przez cały dzień w siedzibie (...), a drugie szkolenie zostało przeprowadzone u K. K. (1) przez M. M. (2), gdy tymczasem zgodnie z założeniami umowy o dofinansowanie na wdrożenie i szkolenia miało zostać poświęcone 349 roboczogodzin. Oskarżona B. M. pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. i będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentów, mając zatem świadomość, że firma (...) Sp. z o.o. nie wykonała - na dzień wystawienia wymienionych wyżej faktur - wynikających z wymienionej umowy zlecenia usług wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń, jako osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, wystawiła albo poleciła wystawić pracownikom (...) Sp. z o.o. poświadczające nieprawdę dokumenty tj. fakturę VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w R., poświadczając w w/w fakturach nieprawdę odnośnie wykonania na dzień wystawienia tych dokumentów usług wynikających z wyżej wymienionej umowy, a okoliczność ta miała znaczenie prawne dla podmiotu (...) z siedzibą w R., który dokonał zapłaty za wymienione faktury na rzecz spółki (...) Sp. z o.o. i wyżej wymienione faktury przedłożył w (...) w celu uzyskania dofinansowania ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013.

M. P. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...) handel i usługi komputerowe. Od 2006 roku M. P. rozpoczęła współpracę z (...) SA na zasadzie umowy franczyzy. P. Ś. (1) z ramienia (...) SA wyszedł z propozycją udziału w projekcie sieciowym, czyli projekcie unijnym (...) Działanie 8.2. i przedstawił walory tego projektu, zapewniając o udzieleniu pomocy finansowej i merytorycznej. Jednym z wymogów uzyskania dofinansowania unijnego była współpraca z minimum dwoma podmiotami gospodarczymi, dlatego w celu spełnienia warunków przyznania dotacji M. P. w dniu 18 listopada 2008 roku podpisała z (...) sp. z o.o. umowę o świadczenie usług programowania. W rzeczywistości była to umowa fikcyjna, ponieważ P. R. (1) nie współpracował z (...) sp. z o.o. w żadnym zakresie.

W dniu 9 marca 2009 r. do (...) z siedzibą w P. wpłynął wniosek firmy (...) Handel i (...)” z siedzibą w L. będącej franczyzobiorcą Spółki (...) S.A., o dofinansowanie do Działania 8.2 wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka. Zgodnie z treścią wniosku, stałymi partnerami gospodarczymi (...) miały być firmy (...) sp. z o.o. (umowa o świadczeniu usług Nr (...) (...) z dnia 18 listopada 2008 r. zawarta pomiędzy (...) Handel i (...)”, a spółką (...) sp. z o.o. reprezentowaną przez S. G. ) oraz (...) S.A.

W dniu 11 sierpnia 2009 r. M. P. podpisała z (...) umowę o dofinansowanie unijne nr (...) (...) na kwotę 176.200 złotych, uzyskując w ten sposób wsparcie finansowe w łącznej wysokości 97.780,00 złotych, którą to kwotę w całości przekazała na rzecz Spółki (...) S.A., zgodnie z zawartą z tą spółką umową pożyczki. Z powodu braku wystarczających środków finansowych (...) SA udzielił bowiem M. P. pożyczki w kwocie 200.000 złotych, która miała być rozliczona w ten sposób, że 100.000 złoty miało zostać zwrócone w momencie przyznania dotacji, natomiast pozostała kwota miała zostać zwrócona w oparciu o umowy agencyjne, czyli kompensowanie faktur. (...) zaoferował również pomoc merytoryczną przy opracowywaniu wniosków o przyznanie dotacji. Jednocześnie warunkiem rozliczenia projektu było przedłożenie faktur VAT. Natomiast po otrzymaniu pożyczki od (...) SA, M. P. w dniu 2 listopada 2009 roku zawarła z (...) spółka z o.o., reprezentowaną przez oskarżoną B. M., umowę zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania nr (...), zmienioną aneksem z dnia 16 grudnia 2009 roku. Zgodnie z jej postanowieniami oskarżona została zobowiązana do etapowego wykonania usługi polegającej na wdrożeniu systemu oprogramowania, tj. przeprowadzenie audytu wdrożeniowego, instalacji oprogramowania i parametryzację oraz przeprowadzenie szkoleń dla administratora i użytkowników systemu. Harmonogram wdrożenia zakładał 31 dni pracy w okresie od dnia 1.10.2009 roku do dnia 1.03. 2010 roku, zmieniony w/w aneksem na przelicznik godzinowy – 349 roboczogodzin. Przeprowadzenie szkoleń z wdrażania systemu było niezbędnym warunkiem sfinansowania projektu ze środków unijnych. Jednocześnie zakończenie każdego etapu musiało być potwierdzone protokołem odbioru. Dopiero za wykonanie przedmiotu umowy zleceniobiorcy przysługiwało wynagrodzenie w łącznej kwocie 143.200 złotych netto. W dniu 22 grudnia 2009 roku z tytułu świadczonych usług oskarżona poleciła A. W. wystawić fakturę VAT nr (...) na kwotę 44.164 złotych, która została zapłacona przez M. P. 21.01.2010r. Natomiast w dniu 05 marca 2010 roku oskarżona poleciła A. W. wystawić fakturę VAT nr (...) na kwotę 130.540 złotych, która została zapłacona przez M. P. w terminie. Protokołem zdawczo odbiorczym z dnia 22 grudnia 2009 roku M. P. i oskarżona potwierdzili zakup usług wdrożeniowych i przeprowadzenie szkoleń, które miały zostać przeprowadzone w L., a protokołem zdawczo odbiorczym 05 marca 2010 roku M. P. i oskarżona potwierdzili wykonanie usług wdrożeniowych i zakup licencji portalu integracji handlowej, mając świadomość, że firma (...) Sp. z o.o. nie wykonała - na dzień wystawienia wymienionych faktur - wynikających z łączącej strony umowy usług wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń i oskarżona jako osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wystawiła albo poleciła wystawić pracownikom (...) Sp. z o.o., poświadczające nieprawdę dokumenty w postaci faktur VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w L., poświadczając w w/w fakturach nieprawdę odnośnie wykonania na dzień wystawienia tych dokumentów usług wynikających z wyżej wymienionej umowy, a okoliczność ta miała znaczenie prawne dla podmiotu (...), który dokonał zapłaty za wymienione faktury na rzecz spółki (...) Sp. z o.o. i wyżej wymienione faktury przedłożył następnie w (...) w celu uzyskania dofinansowania ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013. Oskarżona miała świadomość, że na datę wystawienia tych faktur nie zostały przeprowadzone szkolenia, ponieważ sama oskarżona, ani pracownicy (...) Sp. z o.o. nie przeprowadzali takich szkoleń i wdrożeń systemu, nie przeprowadził takich szkoleń i wdrożeń systemu w firmie (...) również podwykonawca (...) Sp. z o.o. – (...) Sp. z o.o., mimo umowy zawartej w dniu 16.11.2009r., uzupełnionej aneksem z dnia 14.12.2009r. Płatności za faktury VAT wystawione przez (...) spółka z o.o. na rzecz M. P. były realizowane ze środków przekazanych jej jako pożyczka przez (...) SA. Jednakże usługi wdrożenia systemu oprogramowania i szkolenia na dzień podpisania protokołów zdawczo - odbiorczych i list obecności na szkoleniach oraz na dzień wystawienia faktur VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. oraz VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r., nie zostały wykonane, a w późniejszym terminie zostały przeprowadzone w ograniczonym zakresie przez M. M. (2), który działał na rzecz (...), a ta wykonywała zlecenia (...) SA. w ramach łączącej (...) Sp. z o.o. umowy ramowej o współpracę z (...) SA. Z ramienia (...) SA nadzorował prace wykonywane przez M. M. (2) jako podwykonawcy (...) Sp. z o.o. – M. M. (3). Szkolenie dla administratorów i użytkowników systemu (...) dotyczące wdrożenia systemu zostało przeprowadzone w ciągu dwóch dni w dużym odstępie czasowym dopiero w czerwcu 2010 roku przez M. M. (2) w siedzibie firmy (...), a drugie odbyło się w siedzibie firmy (...). M. P. podpisała natomiast protokoły zdawczo – odbiorcze poświadczające nieprawdę, że usługi które miały zostać wykonane przez (...) Sp. z o.o. zostały wykonane wcześniej, a więc przed wystawieniem faktur VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. oraz VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r., co nie było prawdą. Franczyzobiorcom przesyłano bowiem za pośrednictwem G. C. do uzupełnienia listy obecności na szkoleniach, które miały się odbyć w późniejszym terminie. Listy te były wymagane przez (...) w P. celem przekazania środków unijnych. Zarówno pracownicy M. P., jak również pozostali franczyzobiorcy, podpisywali listy obecności świadczące o udziale w szkoleniach, które de facto nie odbyły się. Listy te datowane były na 14-15.12.2009 roku i zostały przedłożone następnie w (...) w celu uzyskania dofinansowania ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013 wraz z fakturami wystawionymi przez (...) Sp. z o.o. na polecenie oskarżonej, która mając świadomość, że firma (...) Sp. z o.o. nie wykonała - na dzień wystawienia wymienionych faktur - wynikających z wyżej wymienionych umów usług wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń, jako osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, poleciła wystawić pracownikowi (...) Sp. z o.o. poświadczające nieprawdę dokumenty w postaci faktury VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych oraz faktury VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w L.. poświadczając w w/w fakturach nieprawdę odnośnie wykonania na dzień wystawienia tych dokumentów usług wynikających z wyżej wymienionych umów, a okoliczność ta miała znaczenie prawne, w szczególności dla (...) z siedzibą w L..

M. Ś. (1) od 01 lutego 2006 r. prowadzi firmę (...) z siedzibą w T., która zajmuje się sprzedażą sprzętu komputerowego oraz świadczeniem usług informatycznych. Prowadzi dwa sklepy: w W. oraz w C.. Od dnia 21 września 2006 roku współpracuje z (...) na zasadzie franczyzy. P. Ś. (1) zaproponował mu uczestnictwo w projekcie unijnym (...) Działanie 8.2 i zadeklarował wsparcie przez (...) SA. Pomoc finansowa miała polegać na pożyczeniu przez (...) SA pieniędzy w kwocie około 200 tys. zł., z czego połowę miał zwrócić (...) S.A. w oparciu o umowę agencyjną, czyli kompensowanie faktur, a pozostałe około 100 tys. po otrzymaniu dofinansowania z (...), zgodnie z zawartą ze spółką (...) S.A. umową pożyczki. Z kolei pomoc merytoryczna polegała na tym, że firma (...) polecona przez (...) opracowywała, sporządzała w jego imieniu wnioski do (...) (...) w G. ((...)). Jednym z wymogów uzyskania dofinansowania unijnego była współpraca z minimum dwoma podmiotami gospodarczymi. W jego przypadku były to spółki (...) Sp. z o.o. Ta druga spółka zajmowała się sprzedażą i wdrażaniem oprogramowania (...), ale firma (...) nigdy z nią nie współpracowała i była to firma wskazana przez spółkę (...) na potrzeby złożenia wniosku o dofinansowanie unijne w celu spełnienia warunków formalnych ubiegania się o dotacje unijne. Zatem w celu spełnienia warunków formalnych ubiegania się o dotacje w dniu 26 lutego 2008 roku M. Ś. (1) zawarł z (...) sp. z o.o. umowę o świadczenie usług programowania. (...) SA udzielił M. Ś. (1) pożyczki w kwocie 200.000 złotych, która miała zostać zwrócona w pierwszej racie w wysokości 100.000 złotych po otrzymaniu dofinansowania unijnego, a pozostała kwota miała zostać uregulowana w oparciu o umowę agencyjną w postaci kompensowania faktur, które miały dotyczyć usług promowania (...) SA na lokalnym rynku i współpracy z innymi sklepami. Z kolei pomoc merytoryczna (...) polegała na tym, że (...) opracowała w jego imieniu wnioski do (...) (...) w G.. W dniu 15 października 2008 r. do (...) z siedzibą w G. wpłynął wniosek firmy (...) z siedzibą w T. będącej franczyzobiorcą Spółki (...) S.A., o dofinansowanie do Działania 8.2 wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka. Zgodnie z treścią wniosku, stałymi partnerami gospodarczymi (...) miały być firmy (...) sp. z o.o. (umowa o świadczeniu usług programowania Nr (...) z dnia 26 lutego 2008 r. zawarta pomiędzy (...), a spółką (...) sp. z o.o. reprezentowaną przez S. G. ) oraz (...) S.A.

W dniu 29 czerwca 2009 r. M. Ś. (1) podpisał (...) umowę o dofinansowanie nr (...) (...) na kwotę 213.556 złotych, uzyskując w ten sposób wsparcie finansowe w łącznej wysokości 97.780,00 złotych, którą to kwotę w całości przekazał na rzecz spółki (...) S.A. W dniu 02 listopada 2009 roku M. Ś. (1) zawarł z (...) Sp. z o.o. reprezentowaną przez oskarżoną B. M. jako prezesa zarządu umowę zlecenia wdrożenia oprogramowania nr (...), zmienioną aneksem z dnia 16 grudnia 2009 roku. Zgodnie z jej postanowieniami oskarżona została zobowiązana do etapowego wykonania usługi polegającej na wdrożeniu systemu oprogramowania, tj. przeprowadzenie audytu wdrożeniowego, instalacji oprogramowania i parametryzację oraz przeprowadzenie szkoleń dla administratora i użytkowników systemu. Harmonogram wdrożenia zakładał 31 dni pracy w okresie od dnia 1 września 2009 roku do dnia 1 marca 2010 roku, zmienione następnie wskazanym aneksem co do przelicznika godzinowego na 349 roboczogodzin. Przeprowadzenie szkoleń z wdrażania systemu było niezbędnym warunkiem sfinansowania projektu ze środków unijnych. Jednocześnie zakończenie każdego etapu musiało być potwierdzone protokołem odbioru. Dopiero za wykonanie przedmiotu umowy zleceniobiorcy przysługiwało wynagrodzenie w łącznej kwocie 143.200 złotych netto. W dniu 22 grudnia 2009 roku z tytułu świadczonych usług oskarżona poleciła A. W. wystawić M. Ś. (2) - (...) fakturę VAT nr (...) na kwotę 44.164 złotych, która została zapłacona przez M. Ś. (2) w dniu 19 stycznia 2010 roku. Natomiast w dniu 05 marca 2010 roku oskarżona poleciła A. W. wystawić fakturę VAT nr (...) na kwotę 130.540 złotych, która została zapłacona przez M. Ś. (2) w dniu 30.03.2010 roku. Z wyjaśnień prezesa zarządu spółki (...) sp. z o.o. B. M. adresowanych do (...) z dn. 22.12.2009r. wynika, iż faktura VAT o nr (...) dotyczyła realizacji umowy w zakresie: zakup usług wdrożeniowych – przygotowanie i instalacja środowiska systemowego, zakup usług wdrożeniowych – konwersja danych do odpowiedniego formatu, zakup usług wdrożeniowych – migracja danych do nowego systemu oraz szkoleń specjalistycznych dla użytkowników i administratora systemu, a z wyjaśnień oskarżonej jako prezesa zarządu w (...) sp. z o.o. adresowanych do (...) z dn. 04.03.2010r. wynika, iż wydatek udokumentowany fakturą Nr VAT Nr (...) dotyczył wydatków w postaci nabycia wartości niematerialnych i prawnych oraz analiz przygotowawczych i usług eksperckich oraz realizacji umowy w zakresie uruchomienia systemu i sprzedaży (...) (...) (...). Protokołem zdawczo odbiorczym z dnia 22 grudnia 2009 roku M. Ś. (2) i oskarżona potwierdzili zakup usług wdrożeniowych i przeprowadzenie szkoleń, które miały zostać przeprowadzone w T., a protokołem zdawczo odbiorczym 05 marca 2010 roku M. Ś. (2) i oskarżona potwierdzili wykonanie usług wdrożeniowych i zakup licencji portalu integracji handlowej, mając świadomość, że firma (...) Sp. z o.o. nie wykonała - na dzień wystawienia wymienionych faktur - wynikających z łączącej strony umowy usług wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń i oskarżona jako osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poleciła wystawić pracownikom (...) Sp. z o.o., poświadczające nieprawdę dokumenty w postaci faktury VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w T., poświadczając w w/w fakturach nieprawdę odnośnie wykonania na dzień wystawienia tych dokumentów usług wynikających z wyżej wymienionej umowy, a okoliczność ta miała znaczenie prawne dla podmiotu (...) z siedzibą w T., który dokonał zapłaty za wymienione faktury na rzecz spółki (...) Sp. z o.o. i wyżej wymienione faktury przedłożył następnie w (...) w celu uzyskania dofinansowania ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013. Oskarżona miała świadomość, że na datę wystawienia tych faktur nie zostały przeprowadzone szkolenia, ponieważ sama oskarżona, ani pracownicy (...) Sp. z o.o. nie przeprowadzali takich szkoleń i wdrożeń systemu, nie przeprowadził takich szkoleń i wdrożeń systemu w firmie (...)” z siedzibą w T. również podwykonawca (...) Sp. z o.o. – (...) Sp. z o.o., mimo umowy zawartej w dniu 16.11.2009r., uzupełnionej aneksem z dnia 14.12.2009r. Płatności za faktury VAT wystawione przez (...) spółka z o.o. na rzecz (...) z siedzibą w T. były realizowane ze środków przekazanych M. Ś. (1) jako pożyczka przez (...) SA. Jednakże usługi wdrożenia systemu oprogramowania i szkolenia na dzień podpisania protokołów zdawczo - odbiorczych i list obecności na szkoleniach oraz na dzień wystawienia faktur VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. oraz VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. nie zostały wykonane, a w późniejszym – w kwietniu 2010r. - terminie zostały przeprowadzone w ograniczonym zakresie przez M. M. (2), który działał na rzecz (...), a ta wykonywała zlecenia (...) SA. w ramach łączącej (...) Sp. z o.o. umowy ramowej o współpracę z (...) SA. Z ramienia (...) SA nadzorował prace wykonywane przez M. M. (2) jako podwykonawcy (...) Sp. z o.o. – M. M. (3). Szkolenie dla użytkowników systemu (...) dotyczące wdrożenia systemu zostało przeprowadzone w ciągu dwóch dni w kwietniu 2010 roku przez M. M. (2) – jeden dzień w sklepie firmy (...) w W. i drugie dzień w sklepie firmy (...) w C.. M. Ś. (1) podpisał natomiast protokoły zdawczo – odbiorcze poświadczające nieprawdę, że usługi które miały zostać wykonane przez (...) Sp. z o.o. zostały wykonane wcześniej, a więc przed wystawieniem faktur VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. i VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r., co nie było prawdą. Franczyzobiorcom przesyłano bowiem za pośrednictwem G. C. do uzupełnienia listy obecności na szkoleniach, które miały się odbyć w późniejszym terminie. Listy te były wymagane przez (...) celem przekazania środków unijnych. Zarówno pracownicy M. Ś. (2), jak również pozostali franczyzobiorcy, podpisywali listy obecności świadczące o udziale w szkoleniach, które de facto nie odbyły się. Listy te datowane były na 14-15.12.2009 roku (miejsce szkolenia – P.) i zostały przedłożone następnie w (...) w celu uzyskania dofinansowania ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013 wraz z fakturami wystawionymi przez (...) Sp. z o.o. na polecenie oskarżonej, która mając świadomość, że firma (...) Sp. z o.o. nie wykonała - na dzień wystawienia wymienionych faktur - wynikających z wyżej wymienionych umów usług wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń, jako osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, poleciła wystawić pracownikowi (...) Sp. z o.o. poświadczające nieprawdę dokumenty w postaci faktury VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych oraz faktury VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r., w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w T., poświadczając w w/w fakturach nieprawdę odnośnie wykonania na dzień wystawienia tych dokumentów usług wynikających z wyżej wymienionych umów, a okoliczność ta miała znaczenie prawne, w szczególności dla (...) z siedzibą w T.. Z listy obecności na szkoleniach dla administratora i użytkowników systemów wynika, że odbyły się one 14-15 grudnia 2009 roku w P.. W rzeczywistości szkolenie i wdrożenia oprogramowania odbyło się w kwietniu 2010r. jeden dzień w sklepie w W. i jeden dzień w sklepie w C..

G. G. (1) jest przedsiębiorcą prowadzącym od 03 listopada 2003 roku działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą w S. , natomiast od dnia 15 kwietnia 2008 roku prowadzi salon (...) na zasadach franczyzy, a od 2013 roku na zasadach agencji. P. Ś. (1) wyszedł z propozycją wzięcia udziału w projekcie unijnym (...) Działanie 8.2. G. G. (1) nie miał własnych środków i (...) udzielił mu pożyczki w kwocie 200.000 złotych. z czego 100.000 złotych musiał zwrócić po otrzymaniu dotacji, a pozostała kwota miała zostać rozliczona w ramach umowy agencyjnej. G. G. (1) otrzymał także pomoc merytoryczną w postaci opracowania i sporządzenia w jego imieniu wniosku o przyznanie dofinansowania. W dniu 10 marca 2009 r. do (...) w Ł. wpłynął wniosek firmy (...) z siedzibą w S. będącej franczyzobiorcą Spółki (...) S.A., o dofinansowanie do Działania 8.2 wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka. Zgodnie z treścią wniosku, stałymi partnerami gospodarczymi (...) miały być firmy (...) Sp. z o.o. (umowa o świadczeniu usług Nr (...) (...) z dnia 25 lutego 2008 r. zawarta pomiędzy (...), a spółką (...) sp. z o.o. reprezentowaną przez S. G. ) oraz (...) S.A.

G. G. (1) podpisał w dniu 25 lutego 2008 roku umowę świadczenia usług programowania z S. sp. o.o., gdyż jednym z wymogów uzyskania dofinansowania unijnego była współpraca z minimum dwoma podmiotami gospodarczymi i jego firma współpracowała z (...). Z firmą (...) nie współpracował jednak i nie miał bezpośrednich kontaktów. Po pozytywnym zarekomendowaniu wniosku, w dniu 14 sierpnia 2009 r. G. G. (1) podpisał z (...) umowę o dofinansowanie nr (...) (...) na kwotę 178.200 złotych, uzyskując w ten sposób wsparcie finansowe w łącznej wysokości 109.180,00 złotych, którą to kwotę w całości przekazał na rzecz Spółki (...) S.A. Wdrożeniem systemu oprogramowania miał zajmować się (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S., która została wybrana przez G. G. (1) jako firma wskazana mu przez pracowników (...) SA, zajmujących się koordynowaniem projektu unijnego. W dniu 2 listopada 2009 roku G. G. (1) zawarł z (...) spółka z o.o., reprezentowaną przez oskarżoną B. M., umowę zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania nr (...), zmienioną aneksem z dnia 16 grudnia 2009 roku. Zgodnie z jej postanowieniami oskarżona została zobowiązana do etapowego wykonania usługi polegającej na wdrożeniu systemu oprogramowania, tj. przeprowadzenie audytu wdrożeniowego, instalacji oprogramowania i parametryzację oraz przeprowadzenie szkoleń dla administratora i użytkowników systemu. Harmonogram wdrożenia zakładał 31 dni pracy w okresie od dnia 1.10.2009 roku do dnia 1.03.2010 roku, zmieniony w/w aneksem na przelicznik godzinowy – 349 roboczogodzin. Przeprowadzenie szkoleń z wdrażania systemu było niezbędnym warunkiem sfinansowania projektu ze środków unijnych. Jednocześnie zakończenie każdego etapu musiało być potwierdzone protokołem odbioru. Dopiero za wykonanie przedmiotu umowy zleceniobiorcy przysługiwało wynagrodzenie w łącznej kwocie 143.200 złotych netto. W dniu 22 grudnia 2009 roku z tytułu świadczonych usług oskarżona poleciła A. W. wystawić fakturę VAT nr (...) na kwotę 44.164 złotych, która została zapłacona przez G. G. (1) 20.01.2010r. Natomiast w dniu 05 marca 2010 roku oskarżona wystawiła w imieniu (...) Sp. z o.o. fakturę VAT nr (...) na kwotę 130.540 złotych, która została zapłacona przez G. G. (1) w dn. 21.04.2010r., 22.04.2010r., 26.04.2010r., 04.05.2010r., 10, 25, 26 i 31.05.2010r. Protokołem zdawczo odbiorczym z dnia 22 grudnia 2009 roku G. G. (1) i oskarżona potwierdzili zakup usług wdrożeniowych i przeprowadzenie szkoleń, które miały zostać przeprowadzone w S., a protokołem zdawczo odbiorczym 05 marca 2010 roku G. G. (1) i oskarżona potwierdzili wykonanie usług wdrożeniowych i zakup licencji portalu integracji handlowej, mając świadomość, że firma (...) Sp. z o.o. nie wykonała - na dzień wystawienia wymienionych faktur - wynikających z łączącej strony umowy usług wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń i oskarżona jako osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wystawiła albo poleciła wystawić pracownikom (...) Sp. z o.o., poświadczające nieprawdę dokumenty w postaci faktur VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w S., poświadczając w w/w fakturach nieprawdę odnośnie wykonania na dzień wystawienia tych dokumentów usług wynikających z wyżej wymienionej umowy, a okoliczność ta miała znaczenie prawne dla podmiotu (...) z siedzibą w S., który dokonał zapłaty za wymienione faktury na rzecz spółki (...) Sp. z o.o. i wyżej wymienione faktury przedłożył następnie w (...) w celu uzyskania dofinansowania ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013. Oskarżona miała świadomość, że na datę wystawienia tych faktur nie zostały przeprowadzone szkolenia, ponieważ sama oskarżona, ani pracownicy (...) Sp. z o.o. nie przeprowadzali takich szkoleń i wdrożeń systemu, nie przeprowadził takich szkoleń i wdrożeń systemu w firmie (...) z siedzibą w S. również podwykonawca (...) Sp. z o.o. – (...) Sp. z o.o., mimo umowy zawartej w dniu 16.11.2009r., uzupełnionej aneksem z dnia 14.12.2009r. Płatności za faktury VAT wystawione przez (...) spółka z o.o. na rzecz (...) z siedzibą w S. były realizowane ze środków przekazanych mu jako pożyczka przez (...) SA. Jednakże usługi wdrożenia systemu oprogramowania i szkolenia na dzień podpisania protokołów zdawczo - odbiorczych i list obecności na szkoleniach oraz na dzień wystawienia faktur VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. oraz VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. nie zostały wykonane, a w późniejszym terminie zostały przeprowadzone w ograniczonym zakresie przez M. M. (2), który działał na rzecz (...), a ta wykonywała zlecenia (...) SA. w ramach łączącej (...) Sp. z o.o. umowy ramowej o współpracę z (...) SA. Z ramienia (...) SA nadzorował prace wykonywane przez M. M. (2) jako podwykonawcy (...) Sp. z o.o. – M. M. (3). Szkolenie dla administratorów i użytkowników systemu (...) dotyczące wdrożenia systemu zostało przeprowadzone w ciągu dwóch dni dopiero w czerwcu 2010 roku przez M. M. (2) w siedzibie firmy (...) w S., natomiast brak dokumentów kto i czy przeprowadzał prace wdrożeniowe i szkolenia w sklepie w Z.. G. G. (1) podpisał natomiast protokoły zdawczo – odbiorcze poświadczające nieprawdę, że usługi które miały zostać wykonane przez (...) Sp. z o.o. zostały wykonane wcześniej, a więc przed wystawieniem faktur VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. i VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r., co nie było prawdą. Franczyzobiorcom przesyłano bowiem za pośrednictwem G. C. do uzupełnienia listy obecności na szkoleniach, które miały się odbyć w późniejszym terminie. Listy te były wymagane przez (...) w P. celem przekazania środków unijnych. Zarówno pracownicy G. G. (1), jak również pozostali franczyzobiorcy, podpisywali listy obecności świadczące o udziale w szkoleniach, które de facto nie odbyły się. Listy te datowane były na 14-15.12.2009 roku i zostały przedłożone następnie w (...) w celu uzyskania dofinansowania ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013 wraz z fakturami wystawionymi przez (...) Sp. z o.o. na polecenie oskarżonej, która mając świadomość, że firma (...) Sp. z o.o. nie wykonała - na dzień wystawienia wymienionych faktur - wynikających z wyżej wymienionych umów usług wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń, jako osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, poleciła wystawić pracownikowi (...) Sp. z o.o. albo sama wystawiła poświadczające nieprawdę dokumenty w postaci faktury VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych oraz faktury VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w S., poświadczając w w/w fakturach nieprawdę odnośnie wykonania na dzień wystawienia tych dokumentów usług wynikających z wyżej wymienionych umów, a okoliczność ta miała znaczenie prawne, w szczególności dla (...) z siedzibą w S.. Z listy obecności na szkoleniach dla administratora i użytkowników systemów wynika, że odbyły się one 14-15 grudnia 2009 roku w S.. W rzeczywistości szkolenie i wdrożenia oprogramowania odbyło się w czerwcu 2010r. jeden dzień w sklepie w S..

M. I. (1) i T. S. (1) od listopada 2000 roku prowadzą działalność gospodarczą pod firmą (...) s.c. M. I., T. S. z siedzibą w P. , a od 2003 roku podjęli współpracę z (...) SA na zasadzie franczyzy. P. Ś. (1) poinformował ich o korzyściach związanych z przystąpieniem do projektu unijnego. (...) SA zaoferował przy tym pomoc finansową w postaci pożyczki, którą M. I. (1) w części spłacił zaraz po otrzymaniu dotacji, a pozostała część została rozliczona w ramach umowy agencyjnej. W celu spełnienia wymogów dofinansowania (...) s.c. M. I., T. S.” z siedzibą w P. od dnia 03 kwietnia 2008 roku był związany z (...) sp. z o.o. umową o świadczenie usług oprogramowania. Oprócz tego firma zewnętrzna polecona przez (...) opracowała, sporządzała w jego imieniu wnioski, biznesplan i harmonogram rzeczowo – finansowy do (...) (...) w T.. W dniu 11 marca 2009 r. do (...) S.A. w T. wpłynął wniosek firmy (...) s.c. M. I., T. S.” z siedzibą w P. będącej franczyzobiorcą Spółki (...) S.A., o dofinansowanie do Działania 8.2 wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka. Zgodnie z treścią wniosku, stałymi partnerami gospodarczymi (...) s.c. M. I., T. S.” miały być firmy (...) Sp. z o.o. (umowa o świadczeniu usług programowania Nr (...) z dnia 03 kwietnia 2008 r. zawarta pomiędzy (...) s.c. M. I., T. S.”, a spółką (...) sp. z o.o. reprezentowaną przez S. G. ) oraz (...) S.A. W dniu 3 sierpnia 2009 r. wspólnicy firmy (...) s.c. M. I., T. S.” podpisali umowę nr (...) (...) dofinansowanie na kwotę 190.200 złotych, uzyskując w ten sposób wsparcie finansowe w łącznej wysokości 106.180,00 złotych, którą to kwotę w całości przekazali na rzecz Spółki (...) S.A, zgodnie z zawartą z tą spółką umową pożyczki. W dniu 02 listopada 2009 roku M. I. (1) zawarł z (...) Sp. z o.o. reprezentowaną przez oskarżoną umowę zlecenia nr (...) wdrożenia systemu oprogramowania, zmienioną aneksem z dnia 16 grudnia 2009 roku. Zgodnie z jej postanowieniami oskarżona została zobowiązana do etapowego wykonania usługi polegającej na wdrożeniu systemu oprogramowania, tj. przeprowadzenie audytu wdrożeniowego, instalacji oprogramowania i parametryzację oraz przeprowadzenie szkoleń dla administratora i użytkowników systemu. Harmonogram wdrożenia zakładał 31 dni pracy w okresie od dnia 1.09.2009 roku do dnia 28.02.2010 roku, zmieniony w/w aneksem na przelicznik godzinowy – 349 roboczogodzin. Przeprowadzenie szkoleń z wdrażania systemu było niezbędnym warunkiem sfinansowania projektu ze środków unijnych. Jednocześnie zakończenie każdego etapu musiało być potwierdzone protokołem odbioru. Dopiero za wykonanie przedmiotu umowy zleceniobiorcy przysługiwało wynagrodzenie w łącznej kwocie 143.200 złotych netto. W dniu 22 grudnia 2009 roku z tytułu świadczonych usług oskarżona poleciła A. W. wystawić fakturę VAT nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych, która została zapłacona przez wspólników M. I., T. S.. Natomiast w dniu 05 marca 2010 roku oskarżona wystawiła w imieniu (...) Sp. z o.o. fakturę VAT nr (...) na kwotę 130.540 złotych, która została również zapłacona przez wspólników M. I., T. S.. Protokołem zdawczo odbiorczym z dnia 22 grudnia 2009 roku M. I., T. S. i oskarżona potwierdzili zakup usług wdrożeniowych i przeprowadzenie szkoleń, które miały zostać przeprowadzone w P., a protokołem zdawczo odbiorczym 05 marca 2010 roku M. I., T. S. i oskarżona potwierdzili wykonanie usług wdrożeniowych i zakup licencji portalu integracji handlowej, mając świadomość, że firma (...) Sp. z o.o. nie wykonała - na dzień wystawienia wymienionych faktur - wynikających z łączącej strony umowy usług wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń i oskarżona jako osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wystawiła albo poleciła wystawić pracownikom (...) Sp. z o.o., poświadczające nieprawdę dokumenty w postaci faktur VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) s.c. M. I., T. S.” z siedzibą w P., poświadczając w w/w fakturach nieprawdę odnośnie wykonania na dzień wystawienia tych dokumentów usług wynikających z wyżej wymienionej umowy, a okoliczność ta miała znaczenie prawne dla podmiotu (...) s.c. M. I., T. S.” z siedzibą w P., który dokonał zapłaty za wymienione faktury na rzecz spółki (...) Sp. z o.o. i wyżej wymienione faktury przedłożył następnie w (...) w celu uzyskania dofinansowania ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013. Oskarżona miała świadomość, że na datę wystawienia tych faktur nie zostały przeprowadzone szkolenia, ponieważ sama oskarżona, ani pracownicy (...) Sp. z o.o. nie przeprowadzali takich szkoleń i wdrożeń systemu, nie przeprowadził takich szkoleń i wdrożeń systemu w firmie (...) s.c. M. I., T. S.” z siedzibą w P. również podwykonawca (...) Sp. z o.o. – (...) Sp. z o.o., mimo umowy zawartej w dniu 16.11.2009r., uzupełnionej aneksem z dnia 14.12.2009r. Płatności za faktury VAT wystawione przez (...) spółka z o.o. na rzecz (...) s.c. M. I., T. S.” z siedzibą w P. były realizowane ze środków przekazanych w/w jako pożyczka przez (...) SA. Jednakże usługi wdrożenia systemu oprogramowania i szkolenia na dzień podpisania protokołów zdawczo - odbiorczych i list obecności na szkoleniach oraz na dzień wystawienia faktur VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. i VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. nie zostały wykonane, a w późniejszym terminie zostały przeprowadzone w ograniczonym zakresie przez M. M. (2), który działał na rzecz (...), a ta wykonywała zlecenia (...) SA. w ramach łączącej (...) Sp. z o.o. umowy ramowej o współpracę z (...) SA. Z ramienia (...) SA nadzorował prace wykonywane przez M. M. (2) jako podwykonawcy (...) Sp. z o.o. – M. M. (3). Szkolenie dla administratorów i użytkowników systemu (...) dotyczące wdrożenia systemu zostało przeprowadzone w ciągu kilku dni już po wystawieniu w/w faktur przez oskarżoną przez M. M. (2) w sklepach (...) s.c. M. I., T. S.” z siedzibą w P., natomiast brak szczegółowych dokumentów kto i kiedy przeprowadzał prace wdrożeniowe i szkolenia w w/w sklepach. „M. I. i T. S. podpisali natomiast protokoły zdawczo – odbiorcze poświadczające nieprawdę, że usługi które miały zostać wykonane przez (...) Sp. z o.o. zostały wykonane wcześniej, a więc przed wystawieniem faktur VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. oraz VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r., co nie było prawdą.

K. J. (1) od 15 kwietnia 2005 roku do 31 sierpnia 2011 roku prowadził działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą w B., zajmującą się sprzedażą sprzętu komputerowego i agd, a także serwisowaniem. Poza tym w dniu 12 grudnia 2008 roku nawiązał współpracę z (...) SA na zasadach franczyzy. Natomiast w 2009 roku P. Ś. (1) zaproponował mu wzięcie udziału w projekcie sieciowym B2B, który miał ułatwiać sprzedaż towarów. W dniu 5 października 2009 r. do (...) w B. wpłynął wniosek firmy (...) z siedzibą w B. będącej franczyzobiorcą Spółki (...) S.A., o dofinansowanie do Działania 8.2 wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka. Wnioskowana kwota dofinansowania unijnego wynosiła 111.280,00 zł. Zgodnie z treścią wniosku, stałymi partnerami gospodarczymi firmy (...) miały być firmy (...) S.A. (umowa o współpracy gospodarczej z dnia 20 maja 2009 r. zawarta pomiędzy (...), a spółką (...) S.A. reprezentowaną przez pełniącego funkcję prokurenta S. M.) oraz (...) S.A. W dniu 5 marca 2010 r. K. J. (1) podpisał z (...) umowę o dofinansowanie numer (...) (...) na kwotę 111.280 złotych, uzyskując w ten sposób wsparcie finansowe w łącznej wysokości 43.300,00 złotych (rozliczenie dwóch etapów projektu). Warunkiem otrzymania dotacji był m.in. fakt współpracy wnioskodawcy z innymi podmiotami, a K. J. (1) w dniu 20 maja 2009 roku podpisał z (...) spółka akcyjna umowę o współpracy gospodarczej. (...) udzielił K. J. (1) pożyczki w kwocie ponad 100.000 złotych. Ponadto (...) zadeklarował obsługę wniosku o przyznanie dotacji, który został w 2010 roku złożony przez K. J. (1) w (...). W dniu 1 czerwca 2010 r. K. J. (1) podpisał umowę zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania Nr (...) z firmą (...) sp. z o.o. reprezentowaną przez B. M.. Zgodnie z jej postanowieniami oskarżona została zobowiązana do etapowego wykonania usługi polegającej na wdrożeniu systemu oprogramowania, tj. przeprowadzenie audytu wdrożeniowego, instalacji oprogramowania i parametryzację oraz przeprowadzenie szkoleń dla administratora i użytkowników systemu. Harmonogram wdrożenia zakładał 31 dni pracy w okresie od dnia 1.06.2010 roku do dnia 31.05.2011roku, przy czym szkolenia do 30.11.2010r. Przeprowadzenie szkoleń z wdrażania systemu było niezbędnym warunkiem sfinansowania projektu ze środków unijnych. Jednocześnie zakończenie każdego etapu musiało być potwierdzone protokołem odbioru. Dopiero za wykonanie przedmiotu umowy zleceniobiorcy przysługiwało wynagrodzenie. W dniu 25 listopada 2010 roku z tytułu świadczonych usług oskarżona poleciła E. K. wystawić fakturę VAT nr (...) na kwotę 44.164 złotych, która w dniu 14 grudnia 2010 roku została zapłacona przez K. J. (1), natomiast w dniu 9 marca 2011r. oskarżona wystawiła fakturę nr (...) na kwotę 131.610 złotych, która została zapłacona przez K. J. (1) w dniu 23 marca 2011 roku. Protokołem zdawczo odbiorczym z dnia 25 listopada 2010 roku K. J. (1) i oskarżona potwierdzili zakup usług wdrożeniowych i przeprowadzenie szkoleń, które miały zostać przeprowadzone w B., a protokołem zdawczo odbiorczym 9 marca 2011 roku K. J. (1) i oskarżona potwierdzili wykonanie usług wdrożeniowych i zakup licencji portalu integracji handlowej, mając świadomość, że firma (...) Sp. z o.o. nie wykonała - na dzień wystawienia wymienionych faktur - wynikających z łączącej strony umowy usług wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń i oskarżona jako osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wystawiła albo poleciła wystawić pracownikom (...) Sp. z o.o., poświadczające nieprawdę dokumenty w postaci faktur VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. na kwotę 131.610,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 25.11.2010 r. na kwotę 44.164,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w B.,, poświadczając w w/w fakturach nieprawdę odnośnie wykonania na dzień wystawienia tych dokumentów usług wynikających z wyżej wymienionej umowy, a okoliczność ta miała znaczenie prawne dla podmiotu (...) z siedzibą w B., który dokonał zapłaty za wymienione faktury na rzecz spółki (...) Sp. z o.o. i wyżej wymienione faktury przedłożył następnie w (...) w celu uzyskania dofinansowania ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013. Oskarżona miała świadomość, że na datę wystawienia tych faktur nie zostały przeprowadzone szkolenia, ponieważ sama oskarżona, ani pracownicy (...) Sp. z o.o. nie przeprowadzali takich szkoleń i wdrożeń systemu, nie przeprowadził takich szkoleń i wdrożeń systemu w firmie (...) z siedzibą w B. również inny podmiot jako podwykonawca (...) Sp. z o.o. Płatności za faktury VAT wystawione przez (...) spółka z o.o. na rzecz (...) z siedzibą w B. były realizowane ze środków przekazanych w/w jako pożyczka przez (...) SA. Jednakże usługi wdrożenia systemu oprogramowania i szkolenia na dzień podpisania protokołów zdawczo - odbiorczych i list obecności na szkoleniach oraz na dzień wystawienia faktur VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. na kwotę 131.610,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 25.11.2010 r. nie zostały wykonane, a w późniejszym terminie zostały przeprowadzone w ograniczonym zakresie przez M. M. (2). K. J. (1) zapłacił firmie (...) Sp. z o.o. za w/w faktury mimo, że na dzień ich wystawienia i zapłaty za nie nie został wdrożony system oprogramowania i nie zostały przeprowadzone szkolenia, podobnie jak podpisał on i jego pracownik listy obecności na szkoleniach dla administratora i użytkowników systemu (...), mimo, że szkolenia nie zostały przeprowadzone, ponieważ było to potrzebne do uzyskania dofinansowania. Fikcyjne listy obecności na szkoleniach dla administratora i użytkowników systemu (...), datowane na 8,9, 10 i 12 listopada 2010r., podpisała natomiast oskarżona B. M. jako osoba prowadząca szkolenie, które rzekomo miało się odbyć w B..

P. B., D. B. i T. B. (1) prowadzą działalność gospodarczą pod firmą (...) (...) s. c. (...), D. B. i P. B. z siedzibą w T. . Od dnia 19 grudnia 2008 roku firma związana jest z (...) SA umową franczyzy, a od 20 maja 2009 roku również utrzymuje współpracę z (...) SA. Natomiast w 2009 roku G. C. z (...) SA zaproponował im wzięcie udziału w projekcie sieciowym B2B, który miał ułatwiać sprzedaż towarów. G. C. poinformował ich o korzyściach związanych z przystąpieniem do projektu unijnego. (...) SA zaoferował przy tym pomoc finansową w postaci pożyczki, którą wspólnicy T. B. (1), D. B. i P. B. spłacili zaraz po otrzymaniu dotacji, a pozostała część została rozliczona w ramach umowy agencyjnej. W celu spełnienia wymogów dofinansowania jakim była m.in. stała współpraca z dwoma podmiotami gospodarczymi, (...) (...) s. c. (...), D. B. i P. B. z siedzibą w T. od dnia 20.05.2009 roku była związany z (...) SA umową o współpracy gospodarczej. Oprócz tego firma zewnętrzna polecona przez (...) SA opracowała, sporządzała w ich imieniu wnioski, biznesplan i harmonogram rzeczowo – finansowy do (...) (...) w R.. W dniu 6 października 2009 r. do (...) S.A. w R. wpłynął wniosek firmy Handlowo – Usługowej „(...) Spółka Cywilna (...), D. B., P. B.” z siedzibą w T. będącej franczyzobiorcą spółki (...) S.A., o dofinansowanie do Działania 8.2 wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka. Zgodnie z treścią wniosku, stałymi partnerami gospodarczymi firmy Handlowo – Usługowej „(...) Spółka Cywilna (...), D. B., P. B.” miały być firmy (...) S.A. (umowa współpracy gospodarczej z dnia 20 maja 2009 r. zawarta pomiędzy wyżej wymienioną firmą, a spółką (...) S.A. reprezentowaną przez pełniącego funkcję prokurenta S. M.) oraz (...) S.A. W dniu 24 marca 2010 r. wspólnicy firmy „(...) Spółka Cywilna (...), D. B., P. B.” podpisali z (...) umowę o dofinansowanie nr (...) (...), uzyskując w ten sposób wsparcie finansowe w łącznej wysokości 108.480,00 złotych, którą to kwotę w całości przekazali na rzecz Spółki (...) S.A., zgodnie z zawartą z tą spółką umową pożyczki. Warunkiem otrzymania dotacji był m.in. fakt współpracy wnioskodawcy z innymi podmiotami, a w dniu 20 maja 2009 roku wspólnicy T. B. (1), D. B., P. B. podpisali z (...) SA umowę o współpracy gospodarczej. (...) udzielił pożyczki w kwocie ponad 100.000 złotych. Ponadto (...) zadeklarował obsługę wniosku o przyznanie dotacji, który został w 2009 roku złożony przez Firmę Handlowo – Usługowa (...) s. c. (...), D. B. i P. B. z siedzibą w T. w (...) Fundacji (...). W dniu 01 czerwca 2010 r. wspólnicy spółki podpisali umowę zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania Nr (...) z firmą (...) sp. z o.o. reprezentowaną przez B. M.. Zgodnie z jej postanowieniami oskarżona została zobowiązana do etapowego wykonania usługi polegającej na wdrożeniu systemu oprogramowania, tj. przeprowadzenie audytu wdrożeniowego, instalacji oprogramowania i parametryzację oraz przeprowadzenie szkoleń dla administratora i użytkowników systemu. Harmonogram wdrożenia zakładał 31 dni pracy w okresie od dnia 1.06.2010 roku do dnia 31.05.2011 roku, przy czym szkolenia do 30.11.2010r. Przeprowadzenie szkoleń z wdrażania systemu było niezbędnym warunkiem sfinansowania projektu ze środków unijnych. Jednocześnie zakończenie każdego etapu musiało być potwierdzone protokołem odbioru. Dopiero za wykonanie przedmiotu umowy zleceniobiorcy przysługiwało wynagrodzenie. W dniu 25 listopada 2010 roku z tytułu świadczonych usług oskarżona poleciła E. K. wystawić fakturę VAT nr (...) na kwotę 44.164 złotych, która w dniu 7 grudnia 2010 roku została zapłacona przez wspólników T. B. (1), D. B., P. B. , natomiast w dniu 9 marca 2011r. oskarżona wystawiła fakturę nr (...) na kwotę 131.610 złotych, która została zapłacona przez wspólników T. B. (1), D. B., P. B. w dniu 23 marca 2011 roku. Pozycja wskazana na tej ostatniej fakturze dotyczy zakupu usług wdrożeniowych to jest przygotowania i instalacji środowiska systemowego, konwersji danych do odpowiedniego formatu, migracji danych do nowego systemu oraz szkoleń specjalistycznych dla użytkowników i administratora systemu. Z kolei pozycje ujęte na pierwszej wymienionej fakturze dotyczą zakupu licencji (...) (...) (...) oraz zakupu usług wdrożeniowych – uruchomienie nowego systemu. Protokołem zdawczo odbiorczym z dnia 25 listopada 2010 roku P. B. i oskarżona potwierdzili zakup usług wdrożeniowych i przeprowadzenie szkoleń, które miały zostać przeprowadzone w T., a protokołem zdawczo odbiorczym 9 marca 2011 roku P. B. i oskarżona potwierdzili wykonanie usług wdrożeniowych i zakup licencji portalu integracji handlowej, mając świadomość, że firma (...) Sp. z o.o. nie wykonała - na dzień wystawienia wymienionych faktur - wynikających z łączącej strony umowy usług wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń i oskarżona jako osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wystawiła albo poleciła wystawić pracownikom (...) Sp. z o.o., poświadczające nieprawdę dokumenty w postaci faktur VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. na kwotę 131.610,00 złotych oraz fakturę VAT nr (...) z dnia 25.11.2010 r. na kwotę 44.164,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) „(...) T. B. (1), (...) S.C.” z siedzibą w T., poświadczając w w/w fakturach nieprawdę odnośnie wykonania na dzień wystawienia tych dokumentów usług wynikających z wyżej wymienionej umowy, a okoliczność ta miała znaczenie prawne dla podmiotu (...) „(...) T. B. (1), (...) S.C.” z siedzibą w T., który dokonał zapłaty za wymienione faktury na rzecz spółki (...) Sp. z o.o. i wyżej wymienione faktury przedłożył następnie w (...) w celu uzyskania dofinansowania ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013. Oskarżona miała świadomość, że na datę wystawienia tych faktur nie zostały przeprowadzone szkolenia, ponieważ sama oskarżona, ani pracownicy (...) Sp. z o.o. nie przeprowadzali takich szkoleń i wdrożeń systemu, nie przeprowadził takich szkoleń i wdrożeń systemu w Firmie Handlowo – Usługowej „(...) T. B. (1), (...) S.C.” z siedzibą w T. również inny podmiot jako podwykonawca (...) Sp. z o.o. Płatności za faktury VAT wystawione przez (...) spółka z o.o. na rzecz Firmy Handlowo – Usługowej „(...) T. B. (1), (...) S.C.” z siedzibą w T. były realizowane ze środków przekazanych w/w jako pożyczka przez (...) SA. Jednakże usługi wdrożenia systemu oprogramowania i szkolenia na dzień podpisania protokołów zdawczo - odbiorczych i list obecności na szkoleniach oraz na dzień wystawienia faktur VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. i VAT nr (...) z dnia 25.11.2010 r. nie zostały wykonane, a w późniejszym terminie zostały przeprowadzone w ograniczonym zakresie przez M. M. (2). (...) „(...) T. B. (1), (...) S.C.” z siedzibą w T. zapłaciła firmie (...) Sp. z o.o. za w/w faktury mimo, że na dzień ich wystawienia i zapłaty za nie, nie został wdrożony system oprogramowania i nie zostały przeprowadzone szkolenia, podobnie jak podpisali wspólnicy P. B. i D. B. i ich pracownicy listy obecności na szkoleniach dla administratora i użytkowników systemu (...), mimo, że szkolenia nie zostały przeprowadzone na datę wystawienia faktury, ponieważ było to potrzebne do uzyskania dofinansowania. Fikcyjne listy obecności na szkoleniach dla administratora i użytkowników systemu (...), datowane na 1-6 i 17-18 listopada 2010r., podpisała natomiast oskarżona B. M. jako osoba prowadząca szkolenie, które rzekomo miało się odbyć w T..

D. R. od 1999 roku prowadzi sklep komputerowy pod firmą Grupa (...) z siedzibą w K. , natomiast od 2008 roku współpracował z (...) SA na zasadzie franczyzy. W dniu 04 grudnia 2008 roku strony podpisały umowę franczyzy. Od G. C. otrzymał propozycję wdrożenia nowego systemu sprzedażowego i pomoc ze strony (...) we wszystkich formalnościach związanych z niezbędną dokumentacją do wniosku. W tym celu otrzymał od (...) SA również pożyczkę w kwocie 215.000 złotych. W dniu 06 października 2009 roku D. R., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Grupa (...) D. R. z siedzibą w K., będącej franczyzobiorcą Spółki (...) S.A., złożył do (...) S.A. z siedzibą w S. wniosek o dofinansowanie do Działania 8.2 wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka. Z wniosku wynika, że podmioty współpracujące z wyżej wymienioną firmą to firma (...) S.A. (umowa współpracy gospodarczej z dnia 20 maja 2009 r. zawarta pomiędzy Grupa (...) D. R., a spółką (...) S.A. reprezentowaną przez pełniącego funkcję prokurenta S. M.) oraz (...) S.A. Do niniejszego wniosku wnioskodawca załączył umowy o współpracy z tymi dwoma podmiotami. W celu spełnienia warunków przyznania dotacji D. R. w dniu 20 maja 2009 roku podpisał bowiem z (...) SA umowę o współpracy gospodarczej. W dniu 25.03.2010 r. D. R. podpisał z (...) umowę nr (...) (...) o dofinansowanie w kwocie 176.200 złotych, w wyniku którego za realizację trzech etapów projektu otrzymał z (...) tytułem dofinansowania unijnego pieniądze w łącznej kwocie 97.780 ,00 zł. Po otrzymaniu dofinansowania D. R. zwrócił K. część pożyczki, a reszta pieniędzy została rozliczona w ramach zawartych umów agencyjnych, których wykonanie polegało na przekierowywaniu klientów do (...) w celu przeprowadzenia archiwizacji danych. W dniu 01 czerwca 2010 roku D. R. podpisał umowę zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania nr (...) z firmą (...) sp. z o.o. reprezentowaną przez B. M.. Zgodnie z jej postanowieniami oskarżona została zobowiązana do etapowego wykonania usługi polegającej na wdrożeniu systemu oprogramowania, tj. przeprowadzenie audytu wdrożeniowego, instalacji oprogramowania i parametryzację oraz przeprowadzenie szkoleń dla administratora i użytkowników systemu. Harmonogram wdrożenia zakładał 31 dni pracy w okresie od dnia 1.06.2010 roku do dnia 31.05.2011 roku, przy czym szkolenia do 30.11.2010r. Przeprowadzenie szkoleń z wdrażania systemu było niezbędnym warunkiem sfinansowania projektu ze środków unijnych. Jednocześnie zakończenie każdego etapu musiało być potwierdzone protokołem odbioru. Dopiero za wykonanie przedmiotu umowy zleceniobiorcy przysługiwało wynagrodzenie. W dniu 25 listopada 2010 roku z tytułu świadczonych usług oskarżona poleciła E. K. wystawić fakturę VAT nr (...) na kwotę 44.164 złotych, która w dniu 11 grudnia 2010 roku została zapłacona przez D. R., natomiast w dniu 9 marca 2011r. oskarżona wystawiła fakturę nr (...) na kwotę 131.610 złotych, która została zapłacona przez D. R. w dniu 21 marca 2011 roku. Pozycja wskazana na pierwszej fakturze dotyczy zakupu usług wdrożeniowych to jest przygotowania i instalacji środowiska systemowego, konwersji danych do odpowiedniego formatu, migracji danych do nowego systemu oraz szkoleń specjalistycznych dla użytkowników i administratora systemu, a pozycje ujęte na drugiej wymienionej fakturze dotyczą zakupu licencji (...) (...) (...) oraz zakupu usług wdrożeniowych – uruchomienie nowego systemu. Z kolei Protokołem zdawczo odbiorczym z dnia 25 listopada 2010 roku D. R. i oskarżona potwierdzili zakup usług wdrożeniowych i przeprowadzenie szkoleń, które miały zostać przeprowadzone w K., a protokołem zdawczo odbiorczym 9 marca 2011 roku D. R. i oskarżona potwierdzili wykonanie usług wdrożeniowych i zakup licencji portalu integracji handlowej, mając świadomość, że firma (...) Sp. z o.o. nie wykonała - na dzień wystawienia wymienionych faktur - wynikających z łączącej strony umowy usług wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń i oskarżona jako osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wystawiła albo poleciła wystawić pracownikom (...) Sp. z o.o., poświadczające nieprawdę dokumenty w postaci faktury VAT Nr (...) z dnia 25.11.2010 r. na kwotę 44.164,00 złotych oraz faktury VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. na kwotę 131.610,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w K., poświadczając w w/w fakturach nieprawdę odnośnie wykonania na dzień wystawienia tych dokumentów usług wynikających z wyżej wymienionej umowy, a okoliczność ta miała znaczenie prawne dla podmiotu (...) z siedzibą w K., który dokonał zapłaty za wymienione faktury na rzecz spółki (...) Sp. z o.o. i wyżej wymienione faktury przedłożył następnie w (...) w celu uzyskania dofinansowania ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013. Oskarżona miała świadomość, że na datę wystawienia tych faktur nie zostały przeprowadzone szkolenia, ponieważ sama oskarżona, ani pracownicy (...) Sp. z o.o. nie przeprowadzali takich szkoleń i wdrożeń systemu, nie przeprowadził takich szkoleń i wdrożeń systemu w (...) z siedzibą w K. również inny podmiot jako podwykonawca (...) Sp. z o.o. Płatności za faktury VAT wystawione przez (...) spółka z o.o. na rzecz (...) z siedzibą w K. były realizowane ze środków przekazanych w/w jako pożyczka przez (...) SA. Jednakże usługi wdrożenia systemu oprogramowania i szkolenia na dzień podpisania protokołów zdawczo - odbiorczych i list obecności na szkoleniach oraz na dzień wystawienia faktur VAT Nr (...) z dnia 25.11.2010 r. i VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. nie zostały wykonane, a w późniejszym terminie zostały przeprowadzone w ograniczonym zakresie przez M. M. (2) i M. M. (3). (...) z siedzibą w K. zapłaciła firmie (...) Sp. z o.o. za w/w faktury mimo, że na dzień ich wystawienia i zapłaty za nie, nie został wdrożony system oprogramowania i nie zostały przeprowadzone szkolenia, podobnie jak podpisał D. R. i jego pracownicy listy obecności na szkoleniach dla administratora i użytkowników systemu (...), mimo, że szkolenia nie zostały przeprowadzone na datę wystawienia faktury, ponieważ było to potrzebne do uzyskania dofinansowania. Natomiast w rzeczywistości szkolenia dla administratora i użytkowników wraz z wdrożeniem trwały 2 dni w siedzibie (...) w K. i zostały przeprowadzone w marcu – kwietniu 2011r., już po wystawieniu faktur VAT z 25.11.2010r. i z dnia 9.03.2011r.

(...) Sp. z o.o., a M. M. (2) – (...) M. M. (2) z siedzibą w P. została zawarta w dniu 1.02.2011r. umowa o świadczenie usług nr (...) (k. 2306-2323, 2338-2344), natomiast nie łączyła żadna umowa o świadczenie usług czy umowa zlecenia M. M. (2) – (...) z (...) Sp. z o.o. (k. 2321). Umowa o świadczenie usług zawarta w dniu 01.03.2009r. pomiędzy M. M. (2) – (...) M. M. (2), a (...) Sp. z o.o. nr (...) została natomiast rozwiązana za porozumieniem stron z dniem 31.01.2011r. (k. 2325-2333). Natomiast pomiędzy (...) Sp. z o.o., a (...) Sp. z o.o. została zawarta umowa z dnia 01.03.2010r. nr (...) (...) o świadczenie usług informatycznych (k. 2351-2363). Z umowy podwykonawstwa z dnia 16.11.2009r. zawartej pomiędzy (...) Sp. z o.o., a (...) Sp. z o.o., zmienionej aneksem z dnia 14.12.2009r., przedłożonej przez obrońców oskarżonej na etapie postępowania dowodowego przed Sądem, wynika, że strony łączyła w/w umowa i dotyczyła przeprowadzenia szkoleń dla użytkowników i administratorów systemu B2B u takich podmiotów, jak: (...) S.C. M. I. (1), T. S. (1) w P., (...) K. K. (1) w R., (...) i (...) w L., (...) J. P. (1) w O., (...) P. R. (1) w C., (...) M. Ś. (2) w T. i (...) G. G. (1) w S. (załącznik nr 1 do w/w umowy podwykonawstwa), w której określono jako termin wykonania umowy – grudzień 2009r.

Zgodnie z opinią Instytutu Ekspertyz Kryminalistycznych Analityks sp. z o.o. w Poznaniu z dnia 18 stycznia 2016 roku z przeprowadzonych badań z zakresu chemii, którym to badaniom poddano parafy podpisu (...) oraz parafy podpisu (...) na w/w umowie podwykonawstwa z dnia 16 listopada 2009 roku, zawartej pomiędzy (...) Sp. z o.o., a (...) Sp. z o.o. wraz z załącznikiem nr 1 i 2 oraz na aneksie do umowy podwykonawstwa z dnia 14 grudnia 2009 roku, znajdujące się na tym dokumencie parafy i podpisy są starsze niż 5 lat i przy założeniu 6 – miesięcznej dokładności metody (dla zapisów starszych niż 24-miesiące), zostały złożone w datach wskazanych w dokumentach, tj. w drugiej połowie 2009 roku.

Oskarżona B. M. , córka J. i E., z domu A., urodziła się w dniu (...) w S.. Oskarżona jest mężatką, matką dwojga małoletnich dzieci, pozostających na jej utrzymaniu. Z zawodu jest informatykiem, ma wykształcenie wyższe, zajmuje się prowadzeniem własnej działalności gospodarczej pod nazwą (...) sp. z o.o. jako prezes zarządu, otrzymuje z tego tytułu dochód w wysokości ok. 5.500 złotych miesięcznie brutto. Jest współwłaścicielką dwóch mieszkań znajdujących się w S., garażu oraz samochodu marki V. (...), rok produkcji 1998 rok. Oskarżona nie była karana za przestępstwa.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie następujących dowodów:

1. częściowo wyjaśnień oskarżonej k. 850 – 853, 1422 – 1424, 1712, 2231 – 2233, 2574 – 2578, a także złożonych na rozprawie głównej 15.05.2017r.

2. zeznań świadków:

⚫: P. R. (1) k. 101 – 106, 265 – 267, 305-307, 477 – 479, 987 – 988, 666-668, 1713 – 1724, a także złożonych na rozprawie głównej
⚫: częściowo J. P. (1) k. 395 – 398, 1724 – 1727, a także złożonych na rozprawie głównej
⚫: częściowo K. K. (1) k. 391 – 394, 649-650, 1727 – 1732, a także złożonych na rozprawie głównej
⚫: częściowo D. R. k. 399 – 402, 1784 – 1787, a także złożonych na rozprawie głównej
⚫: M. P. k. 410-411
⚫: R. P. (1) k. 412 – 415, 1788 – 1791, a także złożonych na rozprawie głównej
⚫: M. Ś. (1) k. 416 – 420, 1810 – 1816, a także złożonych na rozprawie głównej
⚫: G. G. (1) k. 486 – 489, 1816 – 1819, a także złożonych na rozprawie głównej
⚫: K. J. (1) k. 585 – 587, a także złożonych na rozprawie głównej
⚫: M. I. (1) k. 421 – 424, 646 – 648, 1900 – 1901, a także złożonych na rozprawie głównej
⚫: T. S. (1) k. 1954 – 1956, złożonych na rozprawie głównej
⚫: częściowo P. B. na kartach 49-50 – teczki II Ko 1004/15 Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu, k. 676-678 akt głównych,
⚫: częściowo M. M. (2) k. 603 – 606, 1332 – 1335, 1403 – 1405, 1824 – 1830, 2386 – 2394, a także złożonych na rozprawie głównej
⚫: G. C. k. 388 – 389, 1348 – 1350, 1776 – 1780, a także złożonych na rozprawie głównej
⚫: częściowo M. M. (3) k. 379 – 381, 1382 – 1887, 1397 – 1399, 1781 – 1784, 2499 – 2503, a także złożonych na rozprawie głównej
⚫: częściowo K. N. k. 639 – 642, 1329 – 1331, 1902 – 1906, a także złożonych na rozprawie głównej
⚫: częściowo P. Ś. (1) k. 353 – 355, 1336 – 1338, 1906 – 1907, a także złożonych na rozprawie głównej
⚫: częściowo M. F. (1) k. 293 – 294, 1907 – 1910, a także złożonych na rozprawie głównej
⚫: R. K. (2) k. 1948 – 1951,
⚫: J. S. (2) k. 1951 – 1953,
⚫: częściowo Ł. T. (1) k. 1956 – 1958,
⚫: T. P. k. 2041 – 2043, złożonych na rozprawie głównej
⚫: K. J. (2) k. 588 – 591, 593 – 597, 588-599, 598 – 602, 627 – 631, 661 – 665, 1000 – 1004, 1379 – 1381, 2043 – 2045, a także złożonych na rozprawie głównej
⚫: T. B. (2) k. 2070 – 2075,
⚫: D. S. k. 2076 – 2077,
⚫: częściowo S. A. k. 2381 – 2386,
⚫: W. H. (1) k. 2494 – 2499,
⚫: J. B. (poprzednio K.) złożonych w ramach odezwy przed Sądem Rejonowym w Augustowie
⚫: A. W. złożonych w ramach odezwy przed Sądem Rejonowym w Suwałkach

3. w niewielkiej części zeznań świadków, których protokoły przesłuchania ujawniono na rozprawie w trybie art. 333 § 2 k.p.k. w zw. z art. 391 § 1 k.p.k. w zw. z art. 394 § 2 k.p.k.:

⚫: K. S., k. 244-248, 349-352, 359-367, 403-406, 490-495, 499-503, 522-537, 550-555,
⚫: M. M. (4) k. 261-264,
⚫: M. J. k. 296-298,
⚫: M. K. (3) k. 299-301,
⚫: B. Ł. k. 302-304, 368-370,
⚫: W. Ł. k. 346-348,
⚫: A. R. k. 256-258,
⚫: E. P. k.375-378, 382-386, 556-562, 573-579, 615-626, 669-673,
⚫: P. R. (2) k. 446-447,
⚫: S. G. k. 570-572, 803-808, 1375-1378,
⚫: E. L. k. 607-609,
⚫: J. W. k. 610-614,
⚫: R. R. (1) k. 643-645,
⚫: J. P. (3) k. 651-653,
⚫: J. P. (2) k. 790-795, 1363-1368, 1369-1374,
⚫: W. B. k. 796-802, 1388-1393,
⚫: S. B. k. 979-982, 1005-1007,
⚫: J. A. k. 1008-1010,
⚫: S. M. k. 1346-1347,

4. opinii Instytutu Ekspertyz Kryminalistycznych Analityks sp. z o.o. z dnia 18 stycznia 2016 roku k. 2111-2128

5. dokumentów ujawnionych na rozprawie w trybie art. 393 § 1-3 k.p.k. w zw. z art. 394 §1 i 2 k.p.k. zgromadzonych w aktach głównych sprawy i załącznikach na kartach:

⚫: postanowienie o wyłączeniu materiałów k. 1-9 akta główne
⚫: notatka urzędowa wraz z załącznikami k. 45-100 akta główne
⚫: korespondencja mailowa P. R. (1) z pracownikami firmy (...) oraz (...) SA 126, k. 107-109, 203-207,212-239, 268-292, 308- 345, 1868-1878, 1969-1983, 1991-2005 akta główne
⚫: umowa pożyczki przedłożona przez P. R. (1) k. 110- 115 akta główne
⚫: umowa agencyjna o współpracy przedłożona przez P. R. (1) k. 116-125 akta główne
⚫: umowa o świadczeniu usług programowania przedłożona przez P. R. (1) k. 127-135 akta główne
⚫: wniosek o dofinansowanie unijne przedłożony przez P. R. (1) k. 136-150 akta główne
⚫: umowa o dofinansowanie z (...) przedłożona przez P. R. (1) k. 151-174 akta główne
⚫: potwierdzenia przelewu przedłożone przez P. R. (1) k. 176-177, 199-202 akta główne
⚫: umowa zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania przedłożona przez P. R. (1) k. 178-195 akta główne
⚫: faktury VAT przedłożone przez P. R. (1) k. 196-198 akta główne
⚫: dokumenty przedłożone przez P. R. (1) k. 208-211, 480-485, 989-999 akta główne
⚫: notatka urzędowa k. 249 akta główne
⚫: protokół zatrzymania rzeczy k. 253-260, 427-431, 434-439, 442-445, 450-462, 465-467, 471-476, 508-521, 540-543, 547-549, 565-569, 658-660 akta główne
⚫: protokół zatrzymania osoby k. 811, 861 akta główne
⚫: protokół przeszukania wraz z kserokopią zabezpieczonych dokumentów k. 814-841 akta główne
⚫: protokół tymczasowego zajęcia mienia ruchomego k. 842-845 akta główne
⚫: protokół oddania rzeczy na przechowanie k. 846-847 akta główne
⚫: pokwitowanie odbioru k. 845 akta główne
⚫: protokół przyjęcia poręczenia majątkowego k. 867-868 akta główne
⚫: karta karna dot. B. M. k. 887, 1413, 2549 akta główne
⚫: protokół zatrzymania rzeczy od B. M. wraz z zabezpieczonymi dokumentami k. 890-977 akta główne

⚫: pismo z (...) k. 1022-1023 akta główne
⚫: dokumenty z (...) dotyczące wyników kontroli przeprowadzonej w Firmie: M. P., K. K. (1) i P. R. (1) k. 1026-1324 akta główne
⚫: pisma z (...) k. 1339-1345 akta główne
⚫: dane z Krajowego Rejestru Sądowego dot. Spółki (...) Sp. z o.o. k. 1351-1361 akta główne
⚫: pismo z ZUS Inspektorat w S. k. 1410-1411 akta główne
⚫: dokumentacja przedłożona na rozprawie, dokumentacją dotycząca opinii prywatnej k. 2563-2567, 2584-2600, 2614-2619
⚫: dokumenty zgromadzone w aktach śledztwa VI Ds. 82/11 Prokuratury Okręgowej w Poznaniu, które zostało prawomocnie umorzone postanowieniem z dnia 31 marca 2014r. – tj. oryginały wszystkich dokumentów, załączonych do akt sprawy na etapie postępowania przygotowawczego w odpisach, a ujawnionych na rozprawie w niniejszej sprawie
⚫: postanowienie o umorzeniu śledztwa z dnia 31.03.2014r. w sprawie VI Ds. 82/11 k. 1580-1655
⚫: e-mail od G. C. do M. Ś. (2) z dnia 12.02.2010r. dot. list obecności na szkoleniach k. 1843 -1845
⚫: oryginał i kopie umowy podwykonawstwa z 16.11.2009 roku pomiędzy (...) Sp. z o.o. a (...) Sp. z o.o., aneks do umowy z 14.12.2009 roku pomiędzy (...) Sp. z o.o. a (...) Sp. z o.o. i załączniki do tych umów znajdujące się w aktach na karcie: 1932, 2219, faktura dotycząca zapłaty za w/w umowę k. 1932, 1942-1946, 2219
⚫: odpowiedź na wniosek o zawezwanie do próby ugodowej k. 1933-1941
⚫: wszystkie dokumenty na kartach 1-319 zgromadzone w załączniku do akt głównych opisanym, jako dokumentacja wydana przez (...) sp. z o.o. w lutym 2016 roku na żądanie Sądu, w tym rejestr VAT za okres listopad 2009 – marzec 2010 oraz oryginały umów z tego okresu między (...) Sp.z o.o. (następca (...) Sp. z o.o.) a jej podwykonawcami, wyciągi bankowe;
⚫: dokumentów - pełny odpis (...) sp. z o.o. k. 1352 – 1361, list intencyjny k. 269 – 272, 1806, wezwanie do wykupu weksla k. 1807-1808, umowa pożyczki z dnia 10 września 2009 roku wraz z aneksem z dnia 11 marca 2011 roku k. 110 – 115, umowa agencyjna o współpracy z dnia 01 października 2009 roku wraz z aneksem z dnia 04 stycznia 2010 roku, umowa o świadczenie usług programowania z dnia 11 marca 2008 roku k. 127 – 135, umowa o dofinansowanie w ramach wspierania wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B k. 151 – 175, opinia nr (...) z dnia 18 stycznia 2016 roku k. 2111 – 2128,
⚫: dokumenty przedłożone na etapie postępowania sądowego przez firmy (...) Sp. z o.o., (...) Sp. z o.o., (...) M. M. (2), (...) Sp. z o.o., (...) Sp. z o.o., (...) SA, (...) Sp. z o.o. ( dalej nazywana (...) (...) ), a także dokumentacja przedłożona przez Urzędy Skarbowe k. 2009, 2017-2019, 2055-2056, 2138,2173, 2175, 2179, 2179-2180, 2305-2320, 2321-2323,2325-2333, 2338-2344,2351-2363, 2374-2375, 2413-2447, 2457-2475, 2516-2525
⚫: dokumentacja dotycząca stanu zdrowia oskarżonej k. 2490, 2534
⚫: dokumenty o wysokości osiągniętych dochodów przez oskarżoną k. 2063
⚫: pismo z US Wrocław i Poznań k. 2101, 2215
⚫: kserokopią wyroku z uzasadnieniem w sprawie I ACa 762/15 k. 2221-2225
⚫: dokumenty w teczce z dokumentacją dot. firmy (...) K. K. (1):

k. 1-25 - umowa o dofinansowanie unijne

k. 26-40- wniosek o dofinansowanie realizacji projektu

k. 41-78 - biznesplan

k. 79-82 - umowa franczyzowa z (...) S.A.

k. 83-91 - umowa o świadczenie usług programowania z (...) Sp. z o.o.

k. 92-96 - harmonogram rzeczowo - finansowy projektu

k. 97-103 - umowa zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania z (...) (...)

k. 104 - faktura VAT nr (...)

k. 105 - wyjaśnienia do faktury

k. 106 - potwierdzenie przelewu

k. 107-110 - protokół zdawczo - odbiorczy

k. 111 - faktura VAT nr (...)

k. 112 - potwierdzenie przelewu

k. 113 - wyjaśnienia do faktury, protokół zdawczo - odbiorczy

k. 114-115 - aneks do umowy z (...) Sp. z o.o.

k. 116-117 - szkolenia dla administratorów systemu (...), listy obecności

k. 118 - oferta (...) Sp. z o.o.

k. 119-120 - potwierdzenia przelewu

⚫: dokumenty w teczce z dokumentacją dot. firmy (...) S.C. T. B. (1), D. B., P. B.:

k. 1-27 - umowa o dofinansowanie unijne

k. 28-43 - wniosek o dofinansowanie realizacji projektu

k. 44-80 - biznesplan

k. 81-83 - umowa z (...) S.A.

k. 84-86 - umowa współpracy gospodarczej z (...) SA.

k. 97-101 - umowa zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania z (...) (...)

k. 102-103 - protokoły zdawczo - odbiorcze

k. 104-105 - listy obecności

k. 106 - faktura VAT nr (...)

k. 107 - potwierdzenie przelewu

k. 108 - faktura VAT nr (...)

k. 109 - potwierdzenie przelewu

k. 110 - wyjaśnienia do faktury nr (...)

⚫: dokumenty w teczce z dokumentacją dot. firmy (...) K. J. (1):

k. 1-15 - umowa o dofinansowanie unijne

k. 16-31- wniosek o dofinansowanie realizacji projektu

k. 32-68- biznesplan

k. 69-73- umowa franczyzowa z (...) S.A.

k. 74-77- umowa o współpracy gospodarczej z (...) SA.

k. 78-83- harmonogram rzeczowo - finansowy projektu

k. 84-99- umowa zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania z (...) (...)

k. 100-101- faktura VAT nr (...)

k. 102-103- protokół zdawczo - odbiorczy

k. 104 - wyjaśnienia do faktury nr (...)

k. 105-106- korespondencja z (...) dot. faktury (...)

k. 107-108- faktura VAT nr (...)

k. 109 - wyjaśnienia do faktury nr (...)

k. 110 - protokół zdawczo - odbiorczy

k. 111-115- szkolenia dla administratorów i użytkowników systemu (...), listy obecności

⚫: dokumenty w teczce z dokumentacją dot. firmy (...) M. Ś. (1):

k. 1-12 - umowa o dofinansowanie unijne

k. 13-22- wniosek o dofinansowanie realizacji projektu

k. 23-52- biznesplan

k. 53-57- umowa współpracy gospodarczej z (...) S.A.

k. 58-68- umowa o świadczenie usług programowania z (...) Sp. z o.o.

k. 69-83- umowa zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania z (...) (...)

k. 84 - harmonogram rzeczowo - finansowy projektu

k. 85 - oferta (...) Sp. z o.o.

k. 86-87- faktura VAT nr (...), potwierdzenie przelewu

k. 88- wyjaśnienia do faktury (...)

k. 89- protokół zdawczo - odbiorczy

k. 90-93- szkolenia dla administratorów systemu (...), listy obecności

k. 94-95- faktura VAT nr (...), potwierdzenie przelewu

k. 96 - wyjaśnienia do faktury (...)

k. 97- protokół zdawczo - odbiorczy

⚫: dokumenty w teczce z dokumentacją dot. firmy „(...)” D. R.:

k. 1-14 - umowa o dofinansowanie unijne

k. 15-45- wniosek o dofinansowanie realizacji projektu

k. 46-82- biznesplan

k. 83-86- umowa franczyzowa z (...) S.A.

k. 87-89- umowa o współpracy gospodarczej z (...) S.A.

k. 90-91- harmonogram rzeczowo - finansowy projektu

k. 92-99- umowa zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania z (...) (...)

k. 100 - protokół zdawczo - odbiorczy

k. 101-102- listy obecności

k. 103 - protokół zdawczo - odbiorczy

k. 104-105- faktura VAT nr (...), potwierdzenie wykonania dyspozycji

k. 106 - wyjaśnienia do faktury (...)

k. 107-108- faktura VAT nr (...), potwierdzenie wykonania dyspozycji

k. 109 - protokół zdawczo - odbiorczy

k. 110 - specyfikacja do faktury (...)

⚫: dokumenty w teczce z dokumentacją dot. firmy (...) G. G. (1):

k. 1-22 - umowa o dofinansowanie unijne

k. 23-33- wniosek o dofinansowanie realizacji projektu

k. 34-70- biznesplan

k. 71-73- umowa franczyzowa z (...) S.A.

k. 74-84- umowa o świadczenie usług programowania z (...) Sp. z o.o.

k. 85-99- umowa zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania z (...) (...)

k. 100 - harmonogram rzeczowo - finansowy projektu

k. 101 - oferta (...) Sp. z o.o.

k. 1042-103- faktura VAT nr (...), potwierdzenie przelewu

k. 1054- wyjaśnienia do faktury nr (...)

k. 105-106- szkolenia dla użytkowników i administratorów systemu (...)

k. 107 - protokół zdawczo - odbiorczy

k. 108-109 - listy obecności

k. 110-118- faktura VAT nr (...), potwierdzenie przelewu

k. 119 - wyjaśnienia do faktury nr (...)

k. 120 - protokół zdawczo - odbiorczy

k. 121-122- aneks do umowy z (...) Sp. z o.o.

⚫: dokumenty w teczce z dokumentacją dot. firmy (...) M. P.:

k. 1-24 - umowa o dofinansowanie unijne

k. 25-39- wniosek o dofinansowanie realizacji projektu

k. 40-75- biznesplan

k. 76-79- umowa franczyzowa z (...) S.A.

k. 80-88- umowa o świadczenie usług programowania z (...) Sp. z o.o.

k. 89-92- harmonogram rzeczowo - finansowy projektu

k. 93-107- umowa zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania z (...) (...)

k. 108-109- faktura VAT nr (...), przelew z rachunku

k. 110 - wyjaśnienia do faktury (...), protokół zdawczo - odbiorczy

k. 111-112- szkolenia dla administratorów i użytkowników systemu (...), listy obecności

k. 113-114- aneks do umowy z (...) Sp. z o.o.

k. 115 - oferta (...) Sp. z o.o.

k. 116 - faktura VAT nr (...)

k. 117 - wyjaśnienia do faktury (...)

⚫: dokumenty w teczce z dokumentacją dot. firmy (...) S.C. M. I. (1), T. S. (1):

k. 1-25 - umowa o dofinansowanie unijne

k. 26-36- wniosek o dofinansowanie realizacji projektu

k. 37-73- biznesplan

k. 74-82- umowa franczyzowa z (...) S.A.

k. 92-95- umowa franczyzowa z (...) S.A.

k. 96-106- umowa o świadczenie usług programowania z (...) Sp. z o.o.

k. 107-110- harmonogram rzeczowo - finansowy projektu

k. 111-127- umowa zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania z (...) (...)

k. 128 - faktura VAT nr (...)

k. 129 - protokół zdawczo - odbiorczy

k. 130-132- szkolenia dla administratorów i użytkowników systemu (...), listy obecności

k. 133 - oferta (...) Sp. z o.o.

k. 134-136- protokół zdawczo - odbiorczy z raportem wykonania usług wdrożeniowych

k. 137-144- informacja pokontrolna (...)

k. 145 - wyjaśnienie do faktury (...)

⚫: dokumenty w teczce z dokumentacją dot. firmy (...) J. P. (1):

k. 1-24 - umowa o dofinansowanie unijne

k. 25-35- wniosek o dofinansowanie realizacji projektu

k. 36-73- biznesplan

k. 74-77- umowa franczyzowa z (...) S.A.

k. 78-82- umowa o świadczenie usług programowania z (...) Sp. z o.o.

k. 83-91- umowa zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania z (...) (...)

k. 92-93- faktura VAT nr (...), potwierdzenia przelewu

k. 94 - protokół zdawczo - odbiorczy

k. 95-96- listy obecności

k. 97-98- szkolenia dla administratorów i użytkowników systemu (...),

k. 99 - oferta (...) Sp. z o.o.

k. 100 - wyjaśnienie do faktury (...)

k. 101-104- potwierdzenie przelewu

k. 105-109- pisma dotyczące rozwiązania umowy o dofinansowanie

⚫: dokumenty w teczce z dokumentacją dot. firmy (...) P. R. (1):

k. 1-25 - umowa o dofinansowanie unijne

k. 26-40- wniosek o dofinansowanie realizacji projektu

k. 41-78- biznesplan

k. 79-117- umowa franczyzowa z (...) S.A.

k. 118-128- umowa o świadczenie usług programowania z (...) Sp. z o.o.

k. 129-132- harmonogram rzeczowo - finansowy projektu

k. 133 - faktura VAT nr (...)

k. 134 - nota korygująca nr (...)

k. 135 - potwierdzenie przelewu

k. 136 - pismo (...) Sp. z o.o.

k. 137 - wyjaśnienia do faktury (...)

k. 138 - protokół zdawczo - odbiorczy

k. 139-146- umowa zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania z (...) (...)

k. 147 - aneks do umowy z (...) Sp. z o.o.

k. 148-149- szkolenia dla administratorów i użytkowników systemu (...), listy obecności

k. 150 - pismo (...) S.A.

k. 151 - potwierdzenie przelewu

k. 152 - nota korygująca nr (...)

k. 153 - ewidencja środków trwałych

k. 154 - wyjaśnienia do faktury (...)

k. 155 - protokół zdawczo - odbiorczy

k. 156 - przyjęcie wartości niematerialnej i prawnej

k. 157 - faktura VAT nr (...)

k. 159 - nota korygująca nr (...)

k. 161 - ewidencja środków trwałych.

Oskarżona B. M. zarówno w postępowaniu sądowym, jak i na rozprawie głównej, nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów. W postępowaniu przygotowawczym złożyła wyjaśnienia, w których podała, że od grudnia 2008 r. jest prezesem spółki (...) Sp. z o.o. w S.. Spółka (...) zajmuje się serwisowaniem sprzętu komputerowego, a wcześniej również montażem sprzętu komputerowego oraz wdrożeniem systemu informatycznego. Do jej obowiązków należy koordynacja pracy serwisantów, podpisywanie umów ze zleceniodawcami, wyszukiwanie nowych kontrahentów, częściowo rozliczenia, zakupy w C.. Podała, że spółka (...) w latach 2008 – 2010 wdrażała system (...) u firm współpracujących z (...) w ramach projektu B2B częściowo finansowanego ze środków unijnych. Podała, że nie pamięta dokładnie zakresu czynności dlatego, że część wdrożeń wykonywały firmy zewnętrzne. Podała, że (...) (...) korzystała z usług podwykonawców. Oskarżona nie pamiętała nazw tych firm. B. M. wyjaśniła, że nie pamięta także na jakiej zasadzie nawiązała się współpraca z podmiotami współpracującymi z (...). Oferty dotyczące wdrożenia osobiście przygotowała i były ona takie same dla wszystkich podmiotów. Zakres wdrożenia też był ten sam. Oskarżona nie pamiętała szczegółów oferty i wartości oferty. Dodała, że część prac była wykonywana na miejscu w tych firmach, a część była wykonywana zdalnie. Z jej firmy tylko ona zajmowałam się tym projektem. Podała, że sama nie przeprowadzała tych prac. Pracami wdrożeniowymi zajmowali się zleceniobiorcy zewnętrzni, czyli podwykonawcy, z którymi były podpisane umowy. Wyjaśniła, że umowy te powinny być dostępne w siedzibie spółki. B. M. podała, że z podmiotami współpracującymi z (...) miała podpisane umowy na wdrożenie systemu oprogramowania. Wyjaśniła, że zdalne wdrażanie systemu polegało na połączeniu się z komputerem usługobiorcy na przykład przez pulpit zdalny i wykonywano czynności na komputerze u usługobiorcy. Ona osobiście tego nie wykonywała. Jeśli chodzi o szkolenia to osobiście w nich nie uczestniczyła, ale były przygotowane materiały i udostępnione usługobiorcom. Usługobiorca mógł się z nimi zapoznać i korzystać z systemu na podstawie tych przygotowanych materiałów. Oskarżona nie pamiętała w jakiej formie te materiały zostały przygotowane. Wyjaśniła, że z tego co jest jej wiadomo, to były przeprowadzone szkolenia dla użytkowników i administratorów systemu (...). Nie pamiętała kto prowadził te szkolenia i kiedy one miały miejsce. Dodała, że nie byli to pracownicy (...) (...). Oskarżona nie pamiętała także wymiaru czasowego szkoleń, ani żadnych szczegółów tego dotyczących. Podała, że przez usługobiorców były podpisywane protokoły zdawczo – odbiorcze po wykonaniu usługi. Były dwa etapy wdrożenia. Po zakończeniu każdego z etapów wystawiana była faktura VAT. Faktura obciążała usługobiorcę czyli firmę, w której wdrażany był system. Należności za te faktury były terminowo regulowane i wpływały na konto (...) (...). Tymi środkami dysponowała firma (...). Oskarżona wskazała, że w (...) sp. z o.o. 100% udziałów miała (...) SA, a obecnie (...) SA. Wdrażanie systemu (...) u franczyzobiorców K. polegało na sprzedaży licencji, wdrożeniach, szkoleniach i pracach związanych z migracją danych. Oskarżona wyjaśniła, że z franczyzobiorcami (...) podpisywała umowy na wdrożenie systemu oprogramowania. Oskarżona zasłaniała się niepamięcią twierdząc, że nie pamięta dokładnie zasad współpracy z franczyzobiorcami (...), wartości oferty i kryteriów jej ustalania, zakresu czynności wykonywanych w ramach projektu B2B, ani nazw firm podwykonawców. Oskarżona wyjaśniła, że nie pamięta kiedy odbywały się szkolenia, w jakim czasie i przez kogo były prowadzone, a także wskazała, że nie zajmowała się realizacją ofert, ponieważ podpisywała umowy z podwykonawcami. Ponadto podała, że w czasie realizacji szkoleń przebywała na urlopie macierzyńskim.

Przed Sądem oskarżona podtrzymała wcześniejsze wyjaśnienia i złożyła dalsze wyjaśnienia, w których podniosła, że nie wiedziała o żadnych problemach związanych z wdrożeniem systemu B2B, a prace z tym związane były wykonane z pełną staranności z zaangażowaniem zewnętrznych firm posiadających duże doświadczenie w tej branży. Oskarżona wyjaśniła również, że franczyzobiorcy nie składali zastrzeżeń co do faktu wykorzystywania przez nią dalszych podwykonawców. Wyjaśniła, że wydawała swoim pracownicom polecenie wystawienia faktur za szkolenia oraz w trakcie swojej nieobecności związanej z pobytem na urlopie macierzyńskim utrzymywała stały kontakt ze swoim zastępcą S. A.. Ponadto oskarżona dodała, że szkolenia były przeprowadzane częściowo bezpośrednio, a większa część materiałów szkoleniowych była udostępniana w formie e-learningowej. Według oskarżonej w umowach nie było zastrzeżeń, że podwykonawcy nie mogą korzystać również z podwykonawców, czyli z podmiotów zewnętrznych. Szczegółowych informacji nie było, że coś zostało właściwie wdrożone. Żaden z odbiorców nie informował jej, że wdrożenie zostało wykonane niewłaściwie, że są problemy z funkcjonowaniem wdrożonego systemu. Nie dociekała, czy byli to pracownicy bezpośrednio zatrudnieni w firmie (...) czy (...) – chodzi o pracowników zajmujących się wdrożeniem jak np. M. M. (2), który pełnił bardzo ważną funkcję, czyli nadzór nad wstępną eksploatacją systemu. Wyjaśniła, że w postępowaniu przygotowawczym nie wskazywała w swoich wyjaśnieniach nazw podwykonawców, z których korzystała przy wdrożeniu tego systemu, bo taka była jej linia obrony. Podniosła, że (...) mógł posiadać umowy z programistami na wykonanie przedmiotu umowy z (...) (...). Firmy do wykonania konkretnego projektu zatrudniają bowiem podwykonawców i w branży IT to jest normalne. Na zadane oskarżonej pytanie przez Sąd, jak to możliwe, że podpisała dokumenty jako osoba prowadząca szkolenie np. na listach obecności B. w datach 8, 9, 10, 12 listopada 2010 r., jak to wynika z kart 110-114 teczki firmy (...). J., skoro w tym czasie, jak wynika jej wyjaśnień, była na urlopie macierzyńskim i wypoczynkowym do grudnia 2010 r., oskarżona wyjaśniła, że szkolenia były przeprowadzane przez firmy zewnętrzne i listy obecności były wystawiane w momencie, gdy te szkolenia odbywały się w czasie rzeczywistym. Ona, jako druga strona umowy, podpisywała je już w okresie późniejszym, po dostarczeniu tych list. Przekazano jej informacje, że wymagany był przez (...) jej podpis na wszystkich dokumentach, jako firmy, która zawarła umowę z podmiotami, w których było wdrożenie i które ubiegały się o dofinansowanie. Oskarżona wyjaśniała, że nie prowadziła osobiście szkoleń, tylko firma zewnętrzna, a taki był druk list obecności, który podpisała, choć nie prowadziła szkoleń. Oskarżona podniosła także, że cała ta sprawa jest wynikiem roszczeń jakie ma P. R. (1) względem (...) SA, gdyż żaden inny podmiot nie czuje się pokrzywdzony nie zgłasza żadnych roszczeń. Na rozprawie 15 maja 2017r. potwierdziła, że to ona najprawdopodobniej wydawała polecenia pracownicom A. W. i J. B. (K.), aby wystawiły faktury, objęte aktem oskarżenia. Zaprzeczyła, aby wystawiała w imieniu (...) (...) faktury przed wykonaniem usług polegających na szkoleniach. Oskarżona nie potrafiła wyjaśnić dlaczego podpisała się pod listami szkoleń w B. i T. jako osoba prowadząca szkolenie, choć jak przyznała nie przeprowadzała żadnych szkoleń, a podpisywała te dokumenty jako strona umowy

Dokonując oceny mocy dowodowej wyjaśnień oskarżonej, zważyć należy, iż zasługują na podzielnie jedynie te twierdzenia oskarżonej, które dotyczą okoliczności bezspornych w sprawie, jak zakres działalności firmy (...) Sp. z o.o., treść umów zawartych z franczyzobiorcami objętymi zarzutami, fakt wystawienia przez oskarżoną albo na jej polecenie przez pracowników (...) Sp. z o.o. faktur VAT objętych zarzutami, zapłata za te faktury przez franczyzobiorców, czy też odnośnie powiązania kapitałowego i osobowego (...) Sp. z o.o. z (...) SA i innymi firmami związanymi z tą ostatnią spółką. W tym zakresie bowiem wyjaśnienia oskarżonej znajdują potwierdzenie w innych dowodach, jak zeznania świadków i dokumenty zgromadzone w sprawie. Sąd uznał zatem za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonej B. M. jedynie w zakresie, w jakim dotyczą one okoliczności bezspornych. Bezspornym jest, iż B. M. podpisała umowy zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania z K. K. (1), M. P., K. J. (1), wspólnikami (...), G. G. (1), J. P. (1), P. R. (1), M. Ś. (1), z M. I. (1) i T. S. (1) oraz z D. R., o czym świadczą zgromadzone w sprawie dokumenty. Z umów zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania wprost wynika, że zleceniobiorca ( spółka (...) sp. z o.o.) zobowiązuje się dostarczyć, sparametryzować i wdrożyć w przedsiębiorstwie zleceniodawcy system oprogramowania, jak również przeprowadzić szkolenia dla użytkowników i administratorów systemu. Tymczasem, z treści zeznań większości świadków (głównie franczyzobiorców, których dotyczyły zarzuty stawiane B. M., nadto G. C. oraz częściowo świadków M. M. (2) i M. M. (3)) jednoznacznie wynika, że spółka (...) sp. z o.o. nie wykonała zleconych jej czynności w dacie wystawienia faktur VAT, objętych aktem oskarżenia, a uczynili to już po wystawieniu faktur przez (...) Sp. z o.o. i najczęściej w ograniczonym zakresie, jeżeli chodzi o szkolenia, osoby, które działały w imieniu innych podmiotów, niż (...) (...), a mianowicie - spółki (...) S.A. - w osobach M. M. (3) i M. M. (2) (ten ostatni działający jako podwykonawca (...), świadczącej usługi dla (...) SA). Wyjaśnienia oskarżonej, w których tłumaczyła, że wdrożeniami i szkoleniami w imieniu (...) (...) zajmowali się u franczyzobiorców objętych zarzutami bliżej nieokreśleni podwykonawcy nie zasługują na podzielenie, jako wewnętrznie sprzeczne i sprzeczne z innymi dowodami, jak chociażby zeznania świadków czy dokumenty zgromadzone w aktach sprawy. Zresztą oskarżona, zawierając z franczyzobiorcami umowy zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania, już wtedy miała świadomość tego, że usług tych w zasadzie nie będzie wykonywać, bo miała świadomość, że cały projekt koordynował (...) SA i to jego pracownicy czy podwykonawcy zajmowali się wdrażaniem systemu oprogramowania i szkoleniami. Oskarżona zdaniem Sądu miała świadomość tego, że zarządzana przez nią spółka, powiązana kapitałowo z (...) SA, była niezbędna aby wystawiać faktury, za rzekomo przeprowadzone w dacie ich wystawienia usługi wdrożenia, w tym szkolenia, bo były one niezbędne, aby po ich zapłaceniu przez franczyzobiorców, przedstawić wnioski o dofinasowanie w ramach umów zawartych przez franczyzobiorców z (...). Znamienne w niniejszej sprawie jest to, że wszystkie faktury, jakie dotyczyły siedmiu podmiotów – firm (...), M. P., G. G. (1), J. P. (1), P. R. (1), M. Ś. (2), M. I. (1) i T. S. (1) zostały wystawione przez oskarżoną albo na jej polecenie przez pracowników (...) (...) w tym samym dniu (22.12.2009r. i 5.03.2010r.), z kolei odnośnie pozostałych trzech podmiotów – firm wspólników (...), D. R. i K. J. (1) – w dniach 25.11.2010r. i 9.03.2011r., nadto wszystkie dokumenty związane z tymi fakturami (wyjaśnienia do faktur, protokoły zdawczo odbiorcze itp.) miały niemal identyczna treść – poza oczywiście danymi firmy - co wskazuje zdaniem Sądu na to, iż w dacie wystawienia tych faktur były to tzw. puste faktury, potwierdzające zdarzenia gospodarcze, jakie nie miały miejsca przed ich wystawieniem. Te poświadczające nieprawdę dokumenty, wskazane w części rozstrzygającej wyroku, były natomiast niezbędne aby przedłożyć je w odpowiednim czasie do (...) w celu wypłaty transzy dotacji. W ten sposób należy zdaniem Sądu tłumaczyć motywy, jakie kierowały oskarżoną, która poświadczyła nieprawdę w tych dokumentach, wszak działała ona w celu osiągniecia korzyści majątkowej i osiągnęła ją na skutek jej działań spółka (...), w imieniu której działała. Sąd nie podzielił zatem wyjaśnień oskarżonej, w których twierdziła, że (...) (...) wdrożyła system i szkolenia zostały przeprowadzone przez podwykonawców, których nie potrafiła podać (poza (...) Sp. z o.o., która też nie wykonywała tych usług osobiście), bo jak wykazało postępowanie dowodowe przeprowadzone przed Sądem, oskarżona twierdziła tak wyłącznie w celu uniknięcia odpowiedzialności karnej. Niewątpliwie ani ona, ani pracownicy spółki (...) sp. z o.o. nie przeprowadzili szkoleń, jak również nie wdrożyli systemu oprogramowania w firmach objętych zarzutami, a nie zasługują też na podzielenie wyjaśnienia oskarżonej, że część szkoleń było w formie elearningowej, skoro żaden z franczyzobiorców wymienionych w zarzutach oskarżonej, nie potwierdził tego, natomiast oskarżona wystawiła albo poleciła wystawić w imieniu (...) (...) na rzecz zleceniodawców poświadczające nieprawdę faktury VAT, za które franczyzobiorcy dokonywali płatności na rzecz spółki (...) sp. z o.o., bo takie były uzgodnienia pomiędzy nimi, a osobami koordynującymi projekt z (...) SA i pieniędzmi tymi dysponowała spółka (...), co też wynika z wyjaśnień samej oskarżonej. Powyższe znajduje odzwierciedlenie także w zgromadzonych dokumentach w postaci faktur VAT oraz potwierdzeń przelewów dokonywanych przez franczyzobiorców spółki (...) S.A. na rzecz spółki (...) sp. z o.o. Jako niewiarygodne należy zatem ocenić wyjaśnienia B. M. odnośnie tego, iż pracami wdrożeniowymi zajmowały się firmy zewnętrzne, z usług których korzystała spółka (...) sp. z o.o. i z którymi zawierała umowy podwykonawstwa. Nie znalazło to bowiem potwierdzenia w żadnych dokumentach, nadto M. M. (2) wymienił podmioty, u których przeprowadzał prace szkoleniowo – wdrożeniowe z systemu i są to wszystkie podmioty ujęte w zarzutach B. M.. Nadto świadek M. M. (2) jednoznacznie podał, iż nie świadczył usług szkoleniowo – wdrożeniowych, ani żadnych innych na rzecz spółki (...), a na rzecz (...) Sp. z o.o., przy czym (...) Sp. z o.o. nie była podwykonawcą (...) (...). Znamienne jest to, że B. M. w swoich wyjaśnieniach nie potrafiła wskazać zakresu, czasu szkoleń, ani osób je przeprowadzających, co zdaniem Sądu świadczy o tym, że ani szkoleń, ani wdrożeń w ogóle nie przeprowadzała w imieniu (...) (...) i dlatego też nie posiada żadnej wiedzy na ten temat. Zasłanianie się przez oskarżoną niepamięcią odnośnie tych okoliczności było natomiast wybiegiem, mającym na celu uniknięcie odpowiedzialności karnej, podobnie ocenić należy fakt przedłożenia przez obronę dopiero na etapie postępowania sądowego umowy podwykonawstwa z dnia 16.11.2009r. pomiędzy (...) Sp. z o.o., a (...) Sp. z o.o., przy czym zaznaczyć należy, iż ta umowa podwykonawstwa nic nie zmieniła jeżeli chodź o ustalenia faktyczne w sprawie, bo jak wykazało postępowanie dowodowe przeprowadzone przez Sąd z urzędu, usług wdrożenia i szkoleń nie przeprowadził w imieniu (...) (...) u podmiotów objętych zarzutami oskarżonej również (...) Sp. z o.o., ani też inny podmiot (ewentualny podwykonawca tej ostatniej spółki). W świetle zeznań świadka zakwestionować należy, jako poświadczające nieprawdę, listy obecności na szkoleniach datowane na 8.11.2010r.,09.11.2010r. 10.11.2010r.12.11.2010r., które miało się odbyć w B., a przeprowadzać szkolenie miała zgodnie z podpisem pod tymi listami oskarżona B. M.. Na tych listach obecności na szkoleniach dla użytkowników i administratorów systemu (...) znajdują się podpisy świadka K. J. (1) i jego pracownika Ł. P., a jako osoba prowadząca szkolenie jest podpisana B. M.. O tym, że te są to poświadczające nieprawdę dokumenty, listy fikcyjnych szkoleń, które nie odbyły się, świadczą nie tylko zeznania świadka K. J. (1), ale także częściowo zeznania świadka M. M. (2), który przyznał, że był wdrożyć system i przy tym szkolił w B. w firmie K. J.. Poza tym oskarżona B. M. w okresie od 5.08.2010r. do grudnia 2010r. przebywała na urlopie macierzyńskim i tym samym nie mogła przeprowadzać szkoleń, sama zresztą wyjaśniła, że nie przeprowadzała szkoleń, a jeżeli jeszcze weźmie się pod uwagę, że według list obecności na szkoleniach w firmie „(...) (...) Spółka cywilna T. B. (1), P. B. i D. B.” oskarżona rzekomo przeprowadzała szkolenia w T. w dniach 15-16, 17-18.11.2010r., gdyż na listach obecności na szkoleniach dla użytkowników i administratorów systemu jest podpisana jako osoba prowadząca szkolenie, to te dokumenty w postaci list obecności na szkoleniach w B. i T. w firmach K. J. i wspólników (...), jawią się jako oczywiście fikcyjne, poświadczające nieprawdę i nie mające nic wspólnego z rzeczywistością. Zresztą świadek M. M. (2) zeznał, że również on był wdrażać system i szkolić w T.. W niniejszej sprawie jest zatem bezsporne, że oskarżona nie przeprowadzała żadnych szkoleń (brak dowodów na to, że miałaby to robić chociażby w formie elearningowej, czy też brak dowodów, aby w imieniu (...) (...) miał to zrobić podwykonawca), a tym samym wiarygodne są zeznania świadka K. J., że z firmy (...) nikt nie przeprowadzał u niego prac instalujących system i nie prowadził szkoleń. Dokonując oceny wyjaśnień oskarżonej, która twierdziła, że korzystała z podwykonawców w zakresie wykonania umów zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania u franczyzobiorców wymienionych w jej zarzutach, zaznaczyć należy w tym miejscu, że w aktach sprawy znajduje się faktura VAT nr (...) z dnia 25.03.2011r. wystawiona przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. jako sprzedawca usługi (...) systemu – wdrożenie B.” na rzecz nabywcy (...) Sp. z o.o. na kwotę 10.279,11 zł, z adnotacją, że została zapłacona i dotyczyła wdrożenia projektu sieciowego (K. 902 akt głównych), a druga faktura VAT nr (...) wystawiona dnia 21.02.2011r. przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. jako sprzedawca usług (...) systemu – wdrożenie T.” i (...) systemu – wdrożenie K.” na rzecz nabywcy (...) Sp. z o.o. na kwotę 15.970,57 zł, z adnotacją, że została zapłacona i dotyczyła usługi wdrożenia systemu informatycznego zgodnie z umową zlecenia (k. 903 akt głównych). Jednocześnie – jak wynika z akt sprawy – w tym wyjaśnień oskarżonej – nie łączyła (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. żadna stała umowa o świadczenie usług, a przedmiotowe faktury zostały wystawione za wykonanie umów zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania i nie były poprzedzone pisemną umową pomiędzy (...) Sp. z o.o. i (...) (...) Sp. zo.o. – zlecenia zostały rzekomo powierzone bez zawarcia umowy (k. 2321), dlatego nie sposób jest dać wiarę wyjaśnieniom oskarżonej, że prace wdrożeniowe i szkolenia, których odbiór potwierdzono 25.11.2010r. w B., T. i K., zsoatły przeprowadzone przez pracowników czy podwykonawców (...) (...) Sp. zo.o. na mocy zlecenia od (...) (...). Jednocześnie, co istotne, pomiędzy (...) Sp. z o.o., a M. M. (2) – (...) M. M. (2) z siedzibą w P. została zawarta umowa o świadczenie usług nr (...) dopiero w dniu 1.02.2011r. (k. 2306-2323, 2338-2344), natomiast nie łączyła żadna umowa o świadczenie usług czy umowa zlecenia M. M. (2) – (...) z (...) Sp. z o.o. (k. 2321). Umowa o świadczenie usług zawarta w dniu 01.03.2009r. pomiędzy M. M. (2) – (...) M. M. (2), a (...) Sp. z o.o. nr (...) została natomiast rozwiązana za porozumieniem stron z dniem 31.01.2011r. (k. 2325-2333). Natomiast pomiędzy (...) Sp. z o.o., a (...) Sp. z o.o. została zawarta umowa z dnia 01.03.2010r. nr (...) (...) o świadczenie usług informatycznych (k. 2351-2363). Wreszcie z umowy podwykonawstwa z dnia 16.11.2009r. zawartej pomiędzy (...) Sp. z o.o. a (...) Sp. z o.o., zmienionej aneksem z dnia 14.12.2009r., przedłożonej przez obrońców oskarżonej na etapie postępowania dowodowego przed Sądem, wynika, że strony łączyła w/w umowa i dotyczyła przeprowadzenia szkoleń dla użytkowników i administratorów systemu B2B u takich podmiotów, jak: (...) S.C. M. I. (1), T. S. (1) w P., (...) K. K. (1) w R., (...) i (...) w L., (...) J. P. (1) w O., (...) P. R. (1) w C., (...) M. Ś. (2) w T. i (...) G. G. (1) w S. (załącznik nr 1 do w/w umowy podwykonawstwa), w której określono jako termin wykonania umowy – grudzień 2009r. Analiza powyższych umów, dat ich zawarcia i wzajemnych powiazań pomiędzy tymi podmiotami wskazuje, że wyjaśnienia oskarżonej odnośnie wykonania przez (...) (...) za pomocą podwykonawców usług wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń u franczyzobiorców, przed wystawieniem faktur VAT, ujętych w zarzutach, nie zasługują na podzielenie i zmierzają wyłącznie do uniknięcia odpowiedzialności karnej, skoro, jak wynika z zeznań franczyzobiorców, takich, jak: (...) S.C. M. I. (1), T. S. (1) w P., (...) K. K. (1) w R., (...) i (...) w L., (...) P. R. (1) w C., (...) M. Ś. (2) w T. i (...) G. G. (1) w S., ograniczone prace wdrożeniowe i szkolenia przy ich okazji miał przeprowadzać u nich w siedzibie firmy, czy w sklepach (...), którego franczyzobiorcy kojarzyli z (...). Z tego wynika zaś, że po pierwsze nie mogło to być przed wystawieniem przez oskarżoną w imieniu (...) Sp. z o.o. faktur z dnia 22.12.2009r. i z dnia 05.03.2010r. za wdrożenie systemu i szkolenia, jak już wcześniej wskazano, a po drugie, że M. M. (2) nie przeprowadzał tych prac instalacyjnych i szkoleń w imieniu (...) Sp. z o.o., bo wówczas M. M. (2) nie łączyła żadna umowa z (...) Sp. z o.o., ani z (...) Sp. z o.o., która miała jako podwykonawca wykonać szkolenia u wskazanych wyżej podmiotów w grudniu 2009r. M. M. (2), nawet jeżeli wykonał te prace wdrożeniowe i przy okazji ograniczone szkolenia w późniejszym czasie, niż to wynika z faktur i protokołów zdawczo- odbiorczych datowanych na 22.12.2009r. i 05.03.2010r., to i tak nie wykonywał tych usług w imieniu (...) Sp. z o.o., a jedynie w imieniu (...) SA, bo M. M. (2) łączyła wówczas umowa z (...) Sp. z o.o., a (...) Sp. z o.o. łączyła umowa z (...) SA, natomiast umowa pomiędzy (...) Sp. z o.o., a (...) Sp. z o.o. (podwykonawca (...) Sp. z o.o.) była – jak zeznał świadek H. prezes (...) sp. z o.o.– po pierwsze umową, która nie doszła do realizacji, bo nie ma żadnych dokumentów źródłowych np. faktur za wykonanie w jej ramach jakichś usług, a po drugie została zawarta dopiero w dniu 01.03.2010r., a więc skoro (...) Sp. z o.o. miała dla (...) Sp. z o.o. jako podwykonawca wykonać w grudniu 2009r. szkolenia u franczyzobiorców takich, jak: (...) S.C. M. I. (1), T. S. (1) w P., (...) K. K. (1) w R., (...) i (...) w L., (...) P. R. (1) w C., (...) z siedzibą w O., (...) M. Ś. (2) w T. i (...) G. G. (1) w S., to musiałaby to zrobić albo przy pomocy swoich pracowników od szkoleń, a takich nie miała, jak wynika z zeznań świadków – osób zarządzających spółką wówczas (R. K. (2), J. S. (2), T. B. (2), D. S.), albo korzystając z innych podwykonawców, ale takich w grudniu 2009r. też nie miała (...) Sp. z o.o. do realizacji umowy z (...) Sp. z o.o. Natomiast M. M. (2) w grudniu 2009r., kiedy to zgodnie z listami obecności na szkoleniach i fakturami z dnia 22.12.2009r. oraz protokołami zdawczo odbiorczymi miały odbyć się szkolenia w firmach takich, jak: (...) S.C. M. I. (1), T. S. (1) w P., (...) K. K. (1) w R., (...) i (...) w L., (...) P. R. (1) w C., (...) M. Ś. (2) w T. i (...) G. G. (1) w S., (...) z siedzibą w O., łączyła jedynie umowa z (...) Sp. z o.o. (a wówczas nie łączyła jeszcze spółek (...) sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. żadna umowa o świadczenie usług). W świetle powyższego stwierdzić należy jednoznacznie, że faktury wystawione 22.12.2009r. i protokoły zdawczo – odbiorcze za wdrożenie systemu i szkolenia w podmiotach takich jak (...) S.C. M. I. (1), T. S. (1) w P., (...) K. K. (1) w R., (...) i (...) w L., (...) J. P. (1) w O., (...) P. R. (1) w C., (...) M. Ś. (2) w T. i (...) G. G. (1) w S., (...) z siedzibą w O., poświadczają nieprawdę, a umowa podwykonawstwa przedłożona na etapie postepowania dowodowego przed Sądem przez obrońców oskarżonej nie może jej ekskulpować od czynów przypisanych jej w wyroku, tj. poświadczenia nieprawdy we wskazanych przypisanych jej w wyroku dokumentach, ponieważ – mimo, że jak wykazała opinia z dnia 18.01.2016r. z badań chemicznych - przedmiotowa umowa podwykonawstwa z dnia 16.11.2009r. mogła w rzeczywistości zostać sporządzona w czasie, na jaki jest datowana, to zdaniem Sądu była to „pusta” umowa, mająca jedynie potwierdzać, że (...) Sp. z o.o. rzekomo zleciła wykonanie szkoleń u franczyzobiorców, jednak w rzeczywistości (...) Sp. z o.o. nie przeprowadziła tych szkoleń ani sama poprzez swoich pracowników, ani poprzez dalszych podwykonawców. W świetle powyższego stwierdzić należy, iż nie zasługują na wiarę wyjaśnienia oskarżonej, która twierdziła, że szkolenia i wdrożenia zostały przeprowadzone przez jej firmę (...) zgodnie z umowami wdrożenia systemu oprogramowania zawartymi z franczyzobiorcami, bo usługi te wykonali w imieniu (...) (...) podwykonawcy. Wskazane powyżej okoliczności przeczą bowiem wyjaśnieniom oskarżonej, które zdaniem Sądu zmierzały wyłącznie do uwolnienia jej od odpowiedzialności karnej, a umowa podwykonawstwa z dnia 16.11.2009r. z (...). o.o. została stworzona wyłącznie po to, aby (...) (...) miała „podkładkę”, że był podwykonawca, który rzekomo przeprowadził szkolenia – sam czy też przez dalszych nieokreślonych podwykonawców, a potrzebne to było w związku z udziałem (...) Sp. z o.o. w projekcie unijnym realizowanym przez powiązaną z (...) (...) kapitałowo i osobowo spółkę (...) SA i franczyzobiorców (...), namówionych do tego projektu też przez (...) SA. W rzeczywistości zdaniem Sądu, jak wykazało postępowanie dowodowe przeprowadzone w niniejszej sprawie, umowa podwykonawstwa zawarta pomiędzy (...) (...), a (...) była wyłącznie umową „na papierze”, a że tak było dowodzi również fakt, że (...) następnie przekształciło się w (...) Sp. z o.o., czyli firmę także kapitałowo i osobowo powiązaną z (...) SA. O tym, że te powiązania kapitałowo – osobowe były istotne przy realizacji całego projektu, którego dotyczy niniejsza sprawa, mówią też niemal wszyscy świadkowie przesłuchani w sprawie i wynika to wprost z dokumentów zebranych w aktach sprawy, obrotu dokumentów i przepływu środków pieniężnych (pożyczki z (...) SA udzielane franczyzobiorcom w celu przystąpienia do projektu, a spłacane środkami z dotacji i przeznaczane na zapłacenie faktu (...) (...)). Ponadto, analiza powyższych umów, zgromadzonych na etapie postępowania sadowego, dat ich zawarcia i wzajemnych powiazań pomiędzy wskazanymi podmiotami ( (...) Sp. z o.o., (...) SA, (...) Sp. z o.o., M. M. (2) (...)), w kontekście pozostałych trzech franczyzobiorców – (...) K. J. (1) z siedzibą w B., (...) D. R. z siedzibą w K. i „(...) T. B. (1), (...) S.C. z siedzibą w T., którzy zawarli z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. reprezentowaną przez oskarżoną B. M. jako prezesa Zarządu, umowy zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania w dniu 01.06.2010 r., wskazuje, że oskarżona, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a nadto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. i będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu, podpisała jako zleceniobiorca umowy zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania: Nr (...) z dnia 01.06.2010 r. z K. J. (1) prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w B., Nr (...) z dnia 01.06.2010 r. z D. R. prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w K., Nr (...) z dnia 01.06.2010 r. z P. B., D. B. i T. B. (1) prowadzącymi działalność gospodarczą pod nazwą „(...) T. B. (1), (...) S.C.” z siedzibą w T., a następnie mając świadomość, że firma (...) Sp. z o.o. nie wykonała - na dzień wystawienia wymienionych niżej faktur - wynikających z wyżej wymienionych umów usług wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń, jako osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, wystawiła albo poleciła wystawić pracownikom (...) Sp. z o.o. następujące poświadczające nieprawdę dokumenty: fakturę VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. na kwotę 131.610,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 25.11.2010 r. na kwotę 44.164,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w B.; fakturę VAT Nr (...) z dnia 25.11.2010 r. na kwotę 44.164,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. na kwotę 131.610,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w K.; fakturę VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. na kwotę 131.610,00 złotych oraz fakturę VAT nr (...) z dnia 25.11.2010 r. na kwotę 44.164,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano Firmę (...) „(...) T. B. (1), (...) S.C.” z siedzibą w T., poświadczając w w/w fakturach nieprawdę odnośnie wykonania na dzień wystawienia tych dokumentów usług wynikających z wyżej wymienionych umów, a okoliczność ta miała znaczenie prawne, w szczególności dla podmiotów: (...) z siedzibą w B., (...) z siedzibą w K. i (...) „(...) T. B. (1), (...) S.C.” z siedzibą w T., które dokonały zapłaty za wymienione faktury na rzecz spółki (...) Sp. z o.o. i wyżej wymienione faktury przedkładały w (...) w celu uzyskania dofinansowania ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013. Skoro bowiem, jak wynika z zeznań franczyzobiorców takich, jak – (...) K. J. (1) z siedzibą w B., Grupa D. D. R. z siedzibą w K. i „(...) T. B. (1), (...) S.C. z siedzibą w T., że ograniczone prace wdrożeniowe i szkolenia przy ich okazji miał przeprowadzać u nich w siedzibie firmy, czy w sklepach (...), którego franczyzobiorcy kojarzyli z (...), to po pierwsze nie mogło to być przed wystawieniem przez oskarżoną w imieniu (...) Sp. z o.o. faktur z dnia 25.11.2010r. za wdrożenie systemu i szkolenia, a także M. M. (2) nie przeprowadzał tych prac instalacyjnych i szkoleń w imieniu (...) Sp. z o.o., bo wówczas M. M. (2) nie łączyła żadna umowa z (...) Sp. z o.o., ani z (...) Sp. z o.o., która miała jako zleceniobiorca (...) Sp. z o.o. wykonać usługi wdrożeniowe u wskazanych wyżej podmiotów zgodnie z fakturami znajdującymi się w aktach na kartach 902 i 903. M. M. (2), nawet jeżeli wykonał te prace wdrożeniowe i przy okazji ograniczone szkolenia w późniejszym czasie, niż to wynika z faktur i protokołów zdawczo odbiorczych datowanych na 25.11.2010r., to i tak nie wykonywał tych usług w imieniu (...) Sp. z o.o., a jedynie w imieniu (...) SA, bo M. M. (2) łączyła do 31.01.2011r. jedynie umowa z (...) Sp. z o.o., a ta ostatnia firma świadczyła usługi na rzecz (...) SA. W swoich zeznaniach M. M. (2) i K. J. (1) oraz P. B. wskazywali, że prace wdrożeniowe i ograniczone szkolenia przy okazji wdrażania systemu miał przeprowadzać M. M. (2), a nie oskarżona, a zatem listy obecności na szkoleniach w T. i B. w listopadzie 2010r. a także protokoły zdawczo odbiorcze dotyczące odbioru usług rzekomo wykonanych 25.11.2010r. przez (...) Sp. z o.o. w – (...) K. J. (1) z siedzibą w B. i „(...) T. B. (1), (...) S.C. z siedzibą w T., ewidentnie poświadczają zdaniem Sądu nieprawdę. Dotyczy to również dokumentów wystawionych na potwierdzenie przeprowadzenia szkoleń (lista obecności na szkoleniach i protokół zdawczo odbiorczy wdrożenia systemu oprogramowania) i wdrożenia systemu w (...) z siedzibą w K., ponieważ skoro świadek D. R. twierdzi, że był u niego w firmie w K. wdrożyć system i przeprowadzić szkolenia M. M. (2), a ze wspomnianych dokumentów wystawionych 25.11.2010r. wynika, że usługi te zostały wykonane przez (...) Sp. z o.o., to wówczas M. M. (2) nie był ani pracownikiem (...) (...), ani (...) Sp. z o.o., a przecież ta ostatnia firma wystawiła (...) Sp. z o.o. fakturę VAT z dnia 21.02.2011r. za wykonanie usługi wdrożenia systemu (...) w K.. Powyższe potwierdza, że faktura z dnia 25.11.2010r. nr (...) wystawiona przez oskarżoną w imieniu (...) Sp. z o.o. na rzecz (...) z siedzibą w K. również poświadcza nieprawdę i na dzień jej wystawienia nie zostały przeprowadzone usługi wdrożenia i szkoleń. W powyższym zakresie nie zasługują zatem również na podzielenie jako niewiarygodne wyjaśnienia oskarżonej, w szczególności w zakresie tego, że jak twierdziła, nie wystawiła nigdy w imieniu (...) (...) faktur przed wykonaniem usługi wdrożenia systemu oprogramowania w związku z łączącymi (...) (...) z franczyzobiorcami umowami zlecenia wdrożenia systemu (...). W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonej (w tym te złożone na rozprawie 15.05.2017r.) jako wewnętrznie sprzeczne, a także sprzeczne z pozostałymi dowodami w postaci zeznań świadków i dokumentów zebranych w sprawie, co wykazano wcześniej, zdaniem Sądu nie zasługują na wiarę, stanowiąc jedynie wyraz przyjętej przez oskarżoną linii obrony i zmierzając do uniknięcia odpowiedzialności karnej.

Świadek P. R. (1) w postępowaniu przygotowawczym zeznał, że od 2001 r. do września 2011 r. współpracował ze spółką (...) S.A. i miał z tą spółką podpisaną umowę franczyzową. Od początku istnienia firmy pracował na programie sprzedażowym (...). P. Ś. (1) z (...) SA zaproponował mu przystąpienie do projektu unijnego i zachęcał do złożenia wniosków o dofinansowanie unijne do (...). P. Ś. w imieniu (...) SA zaproponował pomoc polegającą na zapewnieniu środków na zakup, znalezieniu firmy, dostawcy licencji oraz firmy wdrożeniowej, a także znalezienia firmy, która przygotuje wnioski o dotację. (...) polecił firmę (...). P. R. (1) zeznał, że od spółki (...) SA dostał pożyczkę w kwocie około 218 tys. zł. Rozliczenie pożyczki w kwocie 100 tys. zł. miało nastąpić po otrzymaniu środków z (...). Pozostałe pieniądze miały z kolei pochodzić z zawartej z (...) S.A. umowy agencyjnej. Świadek zeznał, że warunkiem otrzymania dotacji unijnej była współpraca z dwoma podmiotami gospodarczymi. P. Ś. (1) przesłał mu umowę z firmą (...) Sp. z o.o., dopisując w mailu, że umowa ta „czyni z was zamawiającymi czyli do niczego nie zobowiązuje”. Świadek zeznał, że ze spółką (...) Sp. z o.o. nie współpracował. W biznesplanie był opis, iż w końcowej fazie wdrażania systemu powstanie platforma pozwalająca na współpracę z firmą (...). W dalszej części swoich zeznań P. R. (1) podał, że złożył wniosek o dofinansowanie unijne do (...), a następnie podpisał umowę z (...). Podał też, że zakupił licencję od firmy (...) oraz zapłacił za wdrożenie firmie (...) Sp. z o.o.. Dodał, że w rzeczywistości firma (...) Sp. z o.o. nie przeprowadziła szkoleń, a wdrożenie polegało na przesłaniu linka do strony logowania systemu (...) przez pracownika (...) S.A. M. M. (2). Zdaniem świadka, system (...) nie spełnia wymogów B2B, ponieważ brak jest możliwości zamawiania towaru od dostawcy oraz brak jest właściwej gospodarki magazynowej. P. R. (1) zeznał, że nie przekazał spółce (...) S.A. żadnych pieniędzy uzyskanych tytułem dofinansowania z uwagi na fakt, iż projekt sieciowy zawierał niedociągnięcia. Zdaniem świadka, (...) S.A. wykorzystał uzależnienie finansowe franczyzobiorców i wyłudził środki unijne. W swoich kolejnych zeznaniach P. R. (1) opisał także niedociągnięć programu (...). Podał, że projekt miał znacznie ułatwić pracę pomiędzy centralą, a poszczególnymi salonami. Miał zostać udostępniony bezpośredni wgląd w magazyn centrali celem śledzenia swoich zamówień. Automatycznie miał być wygenerowany wgląd we wszystkie dokumenty podczas składania zamówień. W przypadku braku dostępu do Internetu, program miał pracować bezproblemowo, co jednak nie miało miejsca. Znacznym ułatwieniem miało być także wspólne zatowarowanie salonów, gdzie raportem miały generować się wszystkie stany magazynowe na serwer w centrali, tymczasem, co pewien czas, (...) SA prosił franczyzobiorców o podanie tych stanów drogą e-mailową. Przesłuchany ponownie w charakterze świadka P. R. (1) zeznał, że franczyzobiorcom przesyłano za pośrednictwem G. C. do uzupełnienia listy obecności na szkoleniach, które miały się odbyć w późniejszym terminie. Listy te były wymagane przez (...) w P. celem przekazania środków unijnych. On, jak również pozostali franczyzobiorcy, podpisywali listy obecności świadczące o udziale w szkoleniach, które de facto nie odbyły się. Pierwsze listy datowane były na 14-15.12.2009 roku. Następnie, na prośbę (...), firma (...) - w imieniu franczyzobiorców - sprostowała datę rzekomo odbytych szkoleń, podając termin 21-22.12.2009 r. Szkolenie podane w drugim terminie również się nie odbyło. Świadek zeznał, że pomimo uprzednio przesłanych list obecności - z datą grudniową - poinformowano go, że szkolenie odbędzie się w dniu 26 lutego 2010 r. w centrali (...). Tego dnia szkolenie również się nie odbyło. Po ponownym monicie z jego strony, wyznaczony został termin szkoleń wraz z pracami wdrożeniowymi w jego salonie. Ze względu na to, że prace wdrożeniowe polegały na przesłaniu gotowych linków i uruchomiono zdalnie nowy system przez pracownika centrali (...), szkolenie również się nie odbyło wraz z pracami wdrożeniowymi. P. R. (1) zeznał, że przesyłką kurierską firma (...) Sp. z o.o. przysłała franczyzobiorcom protokoły zdawczo-odbiorcze, zgodnie z którymi wykonano prace wdrożeniowe w dniu 05.03.2010 r. Świadek podpisał ten protokół ze względu na to, iż otrzymał ze strony (...) SA zapewnienie, że wdrożenie nastąpi w miesiącu kwietniu 2010 roku, a jego podpis na przedmiotowym protokole był konieczny do uzyskania środków unijnych. Następnie w kwietniu 2010 roku został mu przesłany link świadczący o wdrożeniu systemu, które nastąpiło w ciągu kilkunastu minut, natomiast z harmonogramu do wniosku umowy wynikało, iż liczba roboczogodzin prac wdrożeniowych miała wynieść 349 godzin.

P. R. (1) przyznał, że pomiędzy nim, a spółką (...) S.A. toczą się postępowania cywilne, a całe śledztwo zostało zapoczątkowane na skutek jego zawiadomienia złożonego w dniu 1.12.2011r. do organów ścigania. Te okoliczności nakazywały Sądowi przy ocenie wiarygodności zeznań świadka dużą ostrożność, wszak świadek jest osobą uwikłaną w liczne spory cywilne z (...) SA, która to spółka, jak wykazano już wcześniej jest powiązana osobowo i kapitałowo z (...) Sp. z o.o., a tym samym i z oskarżoną B. M. jako prezesem zarządu (...) (...). Wskazane okoliczności nie podważają jednak wiarygodności zeznań świadka P. R. (1), który konsekwentnie i rzeczowo w toku całego postępowania przedstawiał fakty dotyczące udziału jego firmy w projekcie dotyczącym dofinansowania wspólnego z (...) SA projektu polegającego na wdrożeniu systemu (...), konsekwentnie opisywał rolę spółki kierowanej przez oskarżoną tj. (...) (...), spójnie i logicznie wskazał dlaczego podpisał listy obecności na szkoleniach, których nie było, czy też podpisał protokoły zdawczo – odbiorcze prac wdrożeniowych, mimo nie wykonania tych usług przez (...) (...), wreszcie logicznie i przekonująco wytłumaczył, dlaczego zapłacił firmie oskarżonej za faktury, które dotyczyły nie wykonanych usług. Zeznania świadka P. R. (1) były w tym zakresie spójne, rzeczowe, logiczne, stałe, szczegółowe i zbieżne z innymi dowodami, co czyni je pełnowartościowym materiałem dowodowym. Nie bez znaczenia przy ocenie wiarygodności świadka jest fakt, iż swoimi zeznaniami świadek sam siebie obciążał, przyznając, że zapłacił (...) (...) za nie wykonane usługi i poświadczał nieprawdę w dokumentach w postaci list obecności na szkoleniach, czy protokołach zdawczo – odbiorczych, ponieważ dokumenty te potrzebne były, aby przedłożyć je w (...) celem uzyskania dotacji. Zdaniem Sądu zeznania tego świadka są szczere, wszak zdecydował się on na otwarty konflikt z potentatem na rynku IT, jakim niewątpliwie był wówczas i jest (...) SA, składając zawiadomienie o przestępstwie i wskazując nie nieprawidłowości, jakie były udziałem (...) SA przy uzyskiwaniu dofinansowania ze środków unijnych. Sąd wskazuję w ty miejscu, że to zeznania świadka P. R. (1) złożone w tym postępowania pozwoliły w głównej mierze na dokonanie ustaleń faktycznych, także w odniesieniu do większości pozostałych franczyzobiorców, których dotyczyły zarzuty aktu oskarżenia, ponieważ P. R. (1) w swoich zeznaniach nie ograniczył się do przedstawienia wyłącznie swojej sprawy, ale wskazał, że opisany przez niego proceder był udziałem także innych franczyzobiorców występujących w niniejszym postępowaniu, powołując się chociażby na rozmowy jakie prowadził wtenczas, kiedy miał być wdrażany system i szkolenia, z innymi franczyzobiorcami, czy też powołując się na korespondencję elektroniczną, jaką otrzymywał on i jak była przesyłana jednocześnie do innych franczyzobiorców chociażby przez G. C., a dotyczyła podpisywania list obecności na szkoleniach, które nie odbyły się. Dlatego zeznania P. R. (1) okazały się przydatne dla dokonania ustaleń faktycznych również w zakresie innych franczyzobiorców, a tym samym w zakresie innych zarzucanych oskarżonej czynów, przy czym, jak w dalszej części Sąd wskaże, nie wszyscy franczyzobiorcy, których dotyczyło niniejsze postępowanie, zdecydowało się – tak jak świadek P. R. (1) – przyznać do tego, że przedkładali w (...) celem uzyskania dofinansowania na kolejnych etapach dokumenty, w tym faktury, protokoły zdawczo – odbiorcze, listy szkoleń, dotyczące usług wdrożenia systemu oprogramowania, poświadczające nieprawdę odnośnie wykonania tych usług przez (...) Sp. z o.o., mimo, że mieli – jak wykazało niniejsze postępowanie – świadomość takiego stanu rzeczy. Oczywiście fakt, że nie wszyscy świadkowie – franczyzobiorcy, których dotyczyły stawiane oskarżonej w niniejszym postępowaniu zarzuty, przyznali te obciążające ich samych fakty, można wytłumaczyć nie tyle chęcią polepszenia sytuacji prawnej oskarżonej, ile obawą świadków przed własną odpowiedzialnością karną za posłużenie się dokumentami poświadczającymi nieprawdę w celu uzyskania dotacji unijnych, stąd nie dziwią zeznania niektórych świadków, którzy – wbrew ustaleniom Sądu, opartym m.in. na zeznaniach P. R. (1), a także dokumentach zebranych w aktach sprawy, zaprzeczają, aby podpisywali listy obecności na szkoleniach, które nie odbyły się, czy też aby podpisywali protokoły zdawczo odbiorcze prac wdrożeniowych, mimo nie wdrożenia ich, wreszcie, zaprzeczającym, aby płacili za usługi (...) Sp. z o.o., które na dzień wystawienia faktur i zapłaty za nie, nie zostały wykonane przez firmę oskarżonej. Natomiast zeznania świadka P. R. (1) jako szczegółowe pozwoliły dokonać ustaleń faktycznych, także w zakresie odnoszącym się do innych franczyzobiorców. Świadek R. wskazał na okoliczności związane z pomysłem opracowania wspólnego systemu informatycznego przez (...) SA, a przeznaczonego dla franczyzobiorców. Wyjaśnił również motywy, które nim kierowały przy podejmowaniu decyzji o przystąpieniu do programu (...). W swoich zeznaniach konsekwentnie wskazywał na P. Ś. (1) jako osobę koordynatora z ramienia (...) SA, który zachęcał franczyzobiorców do składania wniosków o dofinansowanie unijne oraz że w okresie późniejszym tę funkcję przejął G. C.. Świadek P. R. (1) zeznał, że (...) w P. przygotowywało w jego imieniu wnioski o dofinansowanie, otrzymał pożyczkę od (...) SA w kwocie 218.000 złotych, (...) SA dokonała wyboru firmy oskarżonej - (...) sp. z o.o. jako odpowiedzialnej za wdrożenie oprogramowania i przeprowadzenie szkoleń, natomiast po otrzymaniu pożyczki zakupił licencje programu (...) i uregulował należności za wdrożenie oprogramowania i przeprowadzenie szkoleń, które to usługi nie zostały wykonane. Wskazał również, że podpisał fikcyjną umowę z firmą (...), ponieważ nie utrzymywał z tym podmiotem żadnej współpracy oraz siedziba tej firmy mieściła się w tym samym budynku co (...) SA, ale konieczne to było do przystąpienia do projektu i firmę (...) wskazał mu (...) SA. P. R. (1) zeznał, że franczyzobiorcom przesyłano za pośrednictwem G. C. do uzupełnienia listy obecności na szkoleniach, które miały się odbyć w późniejszym terminie. Listy te były wymagane przez W. (...) w P. celem przekazania środków unijnych. Nadto z relacji świadka wynika, że zastrzeżenia odnośnie przeprowadzonych szkoleń zostały zgłoszone przez W. (...), a (...) składało wyjaśnienia w tym zakresie. Z zeznań świadka P. R. (1) wynika, że szkolenia nie zostały przeprowadzone przez firmę oskarżonej, ponieważ wdrożenie systemu polegało jedynie na przesłaniu przez M. M. (2) linka do strony logowania systemu (...), podczas gdy pełne zrealizowanie wdrożenia i szkolenia w liczbie 349 godzin było warunkiem koniecznym do sfinansowania całego projektu ze środków unijnych. Świadek P. R. (1) podał również, że w dniu 22 września 2011 roku wezwał oskarżoną do zwrotu kwoty, którą uiścił jej za przeprowadzenie wdrożenia oprogramowania i szkoleń.

W postępowaniu przed Sądem świadek P. R. (1) podtrzymał poprzednio złożone zeznania i dodał, że szkolenie w jego firmie zostało przeprowadzone w ten sposób, że M. M. (2) jednego dnia w ciągu około dwóch godzin pokazał i wyjaśnił wszystkim pracownikom jak działa program (...). Natomiast listy obecności zostały podpisane i wysłane zanim doszło do faktycznego wdrożenia oprogramowania i tego ograniczonego szkolenia, mając na względzie czas trwania i sposób jego przeprowadzenia oraz termin. Świadek konsekwentnie podtrzymał, że podpisał listy obecności na szkoleniach, które się nie odbyły, podobnie jak protokoły zdawczo odbiorcze prac wdrożeniowych, ponieważ miał zapewnienia, że się wkrótce odbędą i zostaną przeprowadzone, a dokumenty te były wymagane aby przedłożyć je w (...) celem uzyskania dotacji. Świadek dodał, że G. C. podpisywał maile informujące o terminach szkoleń, które miały się odbyć, a jeden termin wyznaczony na 22.12.2009 lub 2008r. pamięta dlatego, że w grudniu w branży IT nigdy nie odbywają się szkolenia, z uwagi na wzmożony ruch przed świętami.

Oceniając zeznania świadka P. R. (1) na podstawie całokształtu okoliczności faktycznych Sąd uznał je za wiarygodne i ustalił na ich podstawie, że szkolenia w ramach prac wdrożenia systemu oprogramowania nie zostały u niego przeprowadzone w liczbie 349 roboczogodzin, bo M. M. (2) (świadczący usługi na rzecz (...) Sp. z o.o., a ta na rzecz (...) SA – dopisek Sądu), w ciągu kilku godzin pokazał użytkownikom systemu sposób jego działania i działał on zdaniem świadka z ramienia (...). Natomiast listy obecności na szkoleniach i protokoły zdawczo – odbiorcze wdrożenia systemu rzekomo przeprowadzone przez (...) Sp. z o.o., reprezentowaną przez oskarżoną B. M., zostały podpisane i wysłane zanim doszło do wdrożenia systemu i przeprowadzenia szkoleń. Sąd uznał za w pełni wiarygodne zeznania świadka P. R. (1) dotyczące okoliczności nie przeprowadzenia szkoleń przez (...) Sp. z o.o. i nie wdrożenia systemu oprogramowania na dzień wystawienia faktury VAT nr (...) z dniu 22 grudnia 2009 roku i faktury VAT nr (...) z dnia 5 marca 2010r., gdyż faktycznie dopiero w kwietniu 2010 roku przesłano P. R. (1) link potwierdzający wdrożenie systemu, które zostało przeprowadzone zdalnie w kilkanaście minut, a szkolenie przeprowadzone zostało w ograniczonym zakresie również dopiero wiosną 2010r i to nie przez (...) Sp. z o.o., czy też jej podwykonawców, a przez M. M. (2) świadczącego te usługi na rzecz (...) Sp. z o.o. w ramach łączącej (...) umowy ramowej o świadczenie usług z (...) SA. Na wiarę zasługiwały również te zeznania świadka P. R. (1), w których wskazał motywy takiego działania, przyznając, że takie poświadczające nieprawdę dokumenty potrzebne były, aby przedłożyć je w (...) w celu uzyskania dotacji, bo były zakreślone ściśle terminy na złożenie wniosków o płatność z dołączonymi m.in. fakturami potwierdzającymi wykonanie usług wdrożenia i szkoleń. Niezwykle pomocne dla dokonania ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie były te zeznania świadka P. R. (1), w których przed Sadem 9.12.2014r., przyznał, że nie odbyły się szkolenia w liczbie 349 godzin, jak zapewniano, a szkolenie przeprowadzane przez M. M. (2) w jaki sposób działa program (...) trwało może godzinę, dwie godziny, natomiast listy obecności na szkoleniach zostały wysłane, jeszcze zanim doszło do wdrożenia tego systemu i przeprowadzenia szkoleń, bo osoby z (...) zapewniały, że musi to być zrobione, aby otrzymać płatność pośrednią. Świadek zeznał również, że zgodnie z dyspozycją pracowników (...), środki uzyskane tytułem dotacji, miały zostać przekazane na konto firmy (...) SA, bo wcześniej została zawarta umowa pożyczki pomiędzy firmą (...), a (...) SA, zabezpieczona wekslem. Ustalenia według świadka były takie, że (...) SA daje pożyczkę franczyzobiorcy i jednocześnie wydaje dyspozycję franczyzobiorcy, aby zapłacić faktury dla firmy (...) Sp. z o.o. jako firmy powiązanej kapitałowo i osobowo z (...) oraz firmy (...). Miało to służyć temu, według świadka, aby instytucja finansująca - (...), otrzymała informację o zapłaconych fakturach, bo wówczas dopiero dokonywała przelewu środków unijnych na konto franczyzobiorców, które z kolei - również zgodnie z dyspozycją firmy (...) - miały wrócić w postaci zwrotu pożyczki na konto (...) SA. P. R. (1) zeznał także w Sądzie, że domagał się przeprowadzenia szkoleń, zapłacił kwotę, która wynikała łącznie z dwóch faktur na rzecz (...) Sp. z o.o. . za usługi, które nie zostały wykonane przez firmę (...), a zapłacił za te faktury mimo, że usługi nie zostały wykonane, ponieważ P. Ś. (1) i G. C. tłumaczyli mu jako pracownicy (...) SA, że jest to niezbędne do otrzymania dofinansowania z projektu unijnego. Świadek zeznał przed Sądem, co istotne, że miał wówczas kontakt z wszystkimi innymi franczyzobiorcami, kiedy był wdrażany projekt, wymieniali się wiedzą na temat funkcjonalności programu i stad wie, że nie było przeprowadzanych szkoleń. On sam domagał się przeprowadzenia szkoleń i otrzymał termin ich przeprowadzenia, jednak żadne się nie odbyło, a zakończyło się to wypowiedzeniem jego firmie umowy licencyjnej przez (...) SA, natomiast jako szkolenie, choć według świadka trudno nazwać to szkoleniem, odbyło się tylko jedno spotkanie z M. M. (2), który objaśnił działanie programu i występował w imieniu firmy (...), a nie (...) (...). Według świadka B. M. miała świadomość tego, że nie zostały przeprowadzone szkolenia, ponieważ dostała od świadka maila, w którym informował ją o nieprzeprowadzonych szkoleniach. Podpisał, jak zeznał, listę obecności na szkoleniach, mimo, że szkolenia się nie odbyły, dlatego, że miał zapewnienia firmy (...), że szkolenia się odbędą, a były terminy ostateczne podane, do których miały się odbyć szkolenia i wdrożenie systemu, aby nastąpiła wypłata środków unijnych i dlatego naciskano, aby te wnioski i protokoły odbioru tych prac były podpisane. Świadek zeznał, że wie, że inni franczyzobiorcy też potwierdzali wykonanie prac, mimo, że nie zostały one wykonane, aby zmieścić się w terminie i dostać środki, czego potwierdzeniem według świadka jest wspólny mail adresowany do wszystkich franczyzobiorców, a wysłany przez G. C. z (...) SA.

Na koniec dodać trzeba, że Sąd dostrzega pewne nieścisłości w zeznaniach świadka złożonych przed Sadem, gdyż stwierdził on, że oskarżona nie mogły być negocjowane, czy ustalane warunki umowy, która łączyła firmę świadka z (...) Sp. z o.o., ponieważ M. M. (2) przedstawiał się, że działa w imieniu firmy (...) i prosił o wszelki kontakt jeżeli chodzi o sprawność działania systemu, gdy tymczasem wcześniej świadek P. R. (1) twierdził konsekwentnie, że M. M. (2) działał z ramienia (...) SA. Sąd nie podzielił twierdzeń świadka, według których M. M. (2) miał przedstawiać się, że działa w imieniu (...) (...), gdyż sprzeczne sa w tej mierze z wcześniejszymi zeznaniami świadka na ten temat, poza tym żaden z innych franczyzobiorców przesłuchanych w tej sprawie nie wskazał na to, aby M. M. (2) przedstawiał się, że działa w imieniu (...) (...). Powyższa sprzeczność w zeznaniach świadka nie ma jednak wpływu na ogólną ocenę jego zeznań, ponieważ z innych dowodów (dokumentów w postaci umów oświadczenie usług, umów podwykonawstwa) wynika jednoznacznie, że M. M. (2) nigdy nie łączyła jakiekolwiek umowa z (...) (...), a nawet pośrednio jako podwykonawca, jak wykazało postępowanie dowodowe w tej sprawie, nie wykonywał usług wdrożenia i szkoleń u franczyzobiorców w imieniu (...) (...). Sp. z o.o.

Świadek J. P. (1) w postępowaniu przygotowawczym zeznał, że od początku działalności swojej firmy to jest od dnia 01 lipca 2003 r., współpracuje z firmą (...) z siedzibą w P., ul. (...) w oparciu o umowę franczyzową. Sprzedaż odbywa się na podstawie programu (...) i jest to program służący do fakturowania, prowadzenia gospodarki magazynowej. Z uwagi na to, iż program (...) nie dawał takiej możliwości współpracy z systemem sprzedażowym (...), wziął udział w projekcie sieciowym zaproponowanym ze strony (...) przez pana P. Ś. (1). Walorem systemu (...) była pełna integracja z (...) spółki (...). Firma zewnętrzna, na zlecenie spółki (...), sporządzała i opracowywała wniosek o dofinansowanie unijne i biznesplan, a on tylko przedłożył przygotowaną dokumentację do (...). J. P. (1) zeznał, że wie o tym, iż projekt zakładał, że przynajmniej na dzień podpisania umowy wnioskodawca, czyli w tym przypadku on, musi współpracować z minimum dwoma podmiotami gospodarczymi, z którymi miała odbywać się wymiana informacji, danych handlowych. Zeznał, że jednym z nich był (...). Co do nazwy drugiej firmy świadek skorzystał z uprawnień wynikających z treści art. 183 § 1 kpk i odmówił udzielenia odpowiedzi na pytania dotyczące współpracy z tą firmą i charakterem jej działalności. W dalszej części swoich zeznań J. P. (1) podał, że po zrealizowaniu pierwszego etapu projektu wycofał się z niego, a pieniądze otrzymane tytułem dofinansowania unijnego zwrócił do (...). Powodem odstąpienia od projektu była trudna sytuacja, która pojawiła się na rynku, a poza tym obawiał się, że nie będzie w stanie prowadzić firmy przez okres trzech lat od zakończenia projektu, co było wymagane. Ponadto, obawiał się, że nie będzie w stanie wyrobić wskaźników narzuconych przez projekt i nie będzie miał wysokiej sprzedaży. Dalej zeznał, że firmą przeprowadzającą wdrożenie systemu miała być spółka (...) sp. z o.o. z siedzibą w S.. Dodał, że nie było przeprowadzonego wdrożenia tego systemu. Szkolenie z (...) dla użytkowników i administratora zostało przeprowadzone jednego dnia w siedzibie (...) przez dwie osoby, ale bliższych ich danych nie zna i nie wie, czy byli to ludzie ze spółki (...) czy też z firmy (...). Podpisał protokoły zdawczo-odbiorcze świadczące o tym, że licencja i usługi zostały wdrożone pomimo ich braku i zrobił to na prośbę osoby zajmującej się projektem sieciowym, czyli G. C. z ramienia (...). Prośba umotywowana była tym, że nie otrzyma płatności pośredniej z (...). Zeznał, że pamięta, iż szkolenie z (...) odbyło się. Podpisał listy obecności świadczące o udziale w szkoleniach, jednakże na chwilę ich podpisania, szkolenia nie miał jeszcze przeprowadzonego.

W postępowaniu przed Sądem świadek J. P. (1) podtrzymał poprzednio złożone zeznania i dodał, że nie przeprowadzono żadnych innych szkoleń, a w pozostałym zakresie swoich zeznań zasłaniał się niepamięcią. Zeznał przed Sądem, tak jak poprzednio, że wziął udział w projekcie sieciowym zaproponowanym przez P. Ś. (1), z uwagi na fakt, że dotychczasowy program (...) nie dawał satysfakcjonującej współpracy z systemem sprzedażowym (...) SA. Ponadto wskazał, że cała dokumentacja związana z tym projektem została opracowana przez zewnętrzną firmę, a z uwagi na brak własnych środków finansowych musiał podpisać umowę pożyczki z (...) SA oraz potwierdził, że w okresie późniejszym G. C. został następcą P. Ś. (1) na tym samym stanowisku. Według relacji świadka J. P. (1) zwrócił on (...) całą kwotę otrzymanej dotacji, ponieważ obawiał się o wypracowanie wymaganych wskaźników, program (...) nie został u niego zainstalowany oraz nie przeprowadzono wdrożenia, a szkolenie odbyło się w siedzibie (...) SA w ciągu jednego dnia przez 8 godzin i było prowadzone przez dwie osoby, choć nie pamięta kto je przeprowadzał, tylko on brał udział w tym szkoleniu, możliwe, że podpisał listę obecności, jeśli taka była. Poza tym z pełnym przekonaniem zeznał, iż oprócz tego nie było już przeprowadzanego żadnego innego szkolenia. Podał również, że na prośbę G. C. musiał podpisać protokoły zdawczo odbiorcze świadczące o tym, że licencja i usługi zostały wdrożone pomimo ich braku, gdyż płatność dotacji nie zostałaby dokonana. Poza tym świadek wskazał, że firma oskarżonej została narzucona przez (...) SA, a listy obecności świadczące o udziale w szkoleniach zostały podpisane pomimo ich nieprzeprowadzenia. Dodał w Sądzie, że zna firmę (...) z o.o. i firma ta miała jakiś związek z projektem unijnym, choć nie potrafił powiedzieć jaki, nie oskarżonej i nie kojarzył jej z tym projektem unijnym. Zeznając w Sądzie świadek tłumaczył, że podpisał listę obecności na szkoleniu, które nie odbyło się, bo został o to poproszony i tłumaczono mu, że jeżeli tego nie zrobi, to nie dostanie środków tytułem dofinansowania. Dodał, że otrzymał po odstąpieniu od projektu zwrot pieniędzy z firmy (...), dlatego nie poniósł żadnych szkód na kontaktach z firmą (...), nie czuje się pokrzywdzony i nie złożył wniosku o naprawienie szkody.

Dokonując oceny zeznań świadka J. P. (1) należało je uznać w większości za wiarygodne, albowiem listy obecności ze szkoleń przeprowadzonych w dniu 26 lutego 2010 roku potwierdzają fakt, że faktura VAT nr (...) z dnia 22 grudnia 2009 roku, która dotyczyła usług wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń, jakie miała wykonać firma (...) Sp. z o.o., poświadczała nieprawdę, gdyż została wystawiona zanim się odbyło jakiekolwiek szkolenie, natomiast sam świadek przyznał przecież, że podpisał listy obecności na szkoleniu, które się jeszcze nie odbyło, podobnie jak podpisał protokół zdawczo odbiorczy dotyczący odbioru prac wdrożeniowych z dnia 22.12.2009r., mimo, że jak sam przyznał nie doszło do wdrożenia systemu oprogramowania zgodnie z umową zawartą w tym zakresie z (...) Sp. z o.o. W tym zakresie zeznania świadka zbieżne są z zeznaniami świadka P. R. (1), który wprost przedstawił jak wyglądał sprawa z wróżeniem systemu oprogramowania i szkoleniach, nie zatajając niczego, nawet tego, co obciążało jego samego. Poza tym świadek M. M. (2) na rozprawie 24.11.2016r., który z ramienia (...) SA jako podwykonawca firmy (...) A Sp. zo.o. (podwykonawcy (...) SA), przeprowadzał prace wdrożeniowe i szkolenia w firmach franczyzobiorców objętych zarzutami aktu oskarżenia, zeznał w Sądzie, że w firmie (...) w O. nie był, bo ta firma wycofała się z projektu i nie były tam przeprowadzone szkolenia. Zeznania świadka M. M. (2) tym samym są zbieżne z zeznaniami J. P. (1), który przyznał, że podpisał listy obecności na szkoleniach i protokół odbioru prac, mimo nie wykonania tych usług. Zważyć natomiast należy, iż świadek J. P. (1) nieco inaczej, niż P. R. (1), przedstawiał udział swojej firmy w projekcie realizowanym wraz z (...) SA ze środków unijnych, ponieważ ostrożny był w swoich twierdzeniach, w których ujawniał nieprawidłowości jakie miały miejsce przy realizacji projektu. Wprawdzie przyznał, że podpisywał listy obecności na szkoleniu i protokoły odbioru prac wdrożeniowych, mimo, że nie wykonano tych usług i zapłacił (...) Sp. z o.o. za fakturę wystawioną za usługi, które nie zostały wykonane, jednak zdaniem Sądu nie podał on prawdziwych powodów odstąpienia przez niego od tego projektu. Wskazał w tym względzie, że wycofał się, bo obawiał się, że nie będzie w stanie osiągnąć zakładanych wskaźników, jednak zdaniem Sądu treść jego zeznań i okoliczności wynikające z innych dowodów wskazują na inne powody wycofania się przez świadka z tego projektu. Już zeznając w postępowaniu przygotowawczym uchylił się od odpowiedzi na pytanie dotyczące rzekomej stałej współpracy z drugim, poza (...) SA, podmiotem gospodarczym (chodziło o (...) Sp. z o.o. – dopisek Sadu), w oparciu o art. 183 § 1 k.p.k. Świadczy to zdaniem Sądu o tym, że świadek miał świadomość, naruszenia procedur przy ubieganiu się o dofinansowanie ze środków unijnych przy tym projekcie, który zaproponowali mu pracownicy (...) SA jako franczyzobiorcy. Okoliczności sprawy wskazują zdaniem Sądu na to, iż J. P. (1) wycofał się z tego projektu, kiedy zorientował się w pełni w nieprawidłowościach przy jego realizacji, obawiając się własnej odpowiedzialności karnej, skoro najpierw złożył wniosek o dotacje, podając w nim nieprawdę odnośnie stałej współpracy z firmą (...) z o.o., która jak wynika z ustaleń Sądu – była fikcją, następnie został nakłoniony do poświadczenia swoimi podpisami nieprawdy na listach obecności na szkoleniu, które nie odbyło się i na protokole zdawczo odbiorczym potwierdzającym nieprawdę co do wykonania prac wdrożeniowych, a miał przecież świadomość, że to on w imieniu swojej firmy następnie przedłożył te dokumenty w (...) wraz z wnioskiem o wypłatę transzy dotacji. Zdaniem Sądu to właśnie obawa świadka przed konsekwencjami prawno – karnymi spowodowała, że odstąpił od projektu i zwrócił środki uzyskane tytułem dotacji. Natomiast fakt, iż sam świadek nie chciał przyznać rzeczywistych powodów rezygnacji z udziału w tym projekcie, wynika zdaniem Sądu również z tego, że nadal jest związany z (...) SA, wszak (...) SA nie zerwała z nim współpracy na zasadzie franczyzy, mimo, że wycofał się z projektu, nadto jego żona od wielu lat jest pracownikiem (...) SA (pracuje w dziale finansowym jako specjalista do spraw monitoringu). Dlatego Sąd nie podzielił jako nieszczerych zeznań świadka dotyczących podawanych przez niego powodów wycofania się z tego projektu. Zdaniem Sądu rzeczywistym powodem rezygnacji firmy (...) z udziału w projekcie były nieprawidłowości przy jego realizacji, których miał świadomość. Potwierdzają to zresztą zeznania świadka złożone przed Sądem, kiedy wprawdzie przekonywał, że nie czuje się pokrzywdzony, bo nic nie stracił, nie wnosił o naprawienie szkody, stwierdził jednak na wstępie na pytanie o udział jego firmy w projekcie unijnym, że „Na szczęście nic nie mam już nic z tym wspólnego”.

Świadek K. K. (1) w postępowaniu przygotowawczym złożył zeznania, w których wskazał, że wejście do projektu zainicjował (...). Od (...) też uzyskał zapewnienie o udzieleniu pomocy finansowej i merytorycznej. Dodał, że wyboru programu (...) dokonali wspólnie. Świadek zeznał, że na spotkaniu w Centrali (...) przedstawiono franczyzobiorcom walory przystąpienia do projektu unijnego i on uznał, że jest to korzystna propozycja i jednocześnie szansa dla jego firmy. W dalszej części swoich zeznań K. K. (1) podał, że dokładnie nie wie czym zajmuje się firma (...), nie wie kto jest jej przedstawicielem, ponieważ nikogo nie zna z tej firmy. Dodał, że jest to firma podesłana przez (...) na potrzeby wniosku o dofinansowanie unijne. Dalej podał, że firmą, która miała zająć się wdrożeniem systemu (...) oraz przeprowadzeniem szkoleń dla administratorów i użytkowników była (...) (...) z siedzibą w S.. Zeznał, że na pewno przed uruchomieniem (...) był u niego w R. i w G. pan M., o którym nie wie czy jest z firmy (...) czy z jakiejś innej. Dodał, że było to jedno szkolenie przeprowadzone w ciągu 2 dni w sumie około 12 godzin. Wdrożenie systemu było przeprowadzone razem ze szkoleniem dla użytkowników i administratorów. Szkolono jednego pracownika w G. i trzech łącznie z nim w R. i tylko M. przeprowadzał to szkolenie. Szkolenie polegało według świadka na tym, że wyżej wymieniony opisywał, pokazywał jak obsługiwać ten system, jak sprzedawać, jak obsługiwać faktury z zewnątrz. Świadek nie wie czy była taka sytuacja, w której jakaś osoba z (...) napisała maila lub przekazała mu w inny sposób, aby on i jego pracownicy podpisali listę obecności w celu potwierdzenia udziału w szkoleniu, które nie odbyło się. Nadto świadek nie pamiętał, jak odniósł się do zarzutu ze strony (...) na to, że w tym samym czasie brał udział w dwóch różnych szkoleniach, gdyż wyjaśnienia za niego złożyło (...). Ponadto podał, że (...) udzielił mu pomocy merytorycznej, a także finansowej w postaci pożyczki, podpisał umowę o współpracy z firmą (...) oraz umowę zlecenia wdrożenia oprogramowania z firmą oskarżonej, które zostały wybrane przez (...).

Z kolei w postępowaniu przed Sądem świadek K. K. (1) podtrzymał swoje zeznania i podał, że szkolenie najpierw było w siedzibie (...) w P., tylko teoretyczne, trwało ok. 6 godzin, nie pamięta, kto prowadził szkolenie, była mowa o możliwościach systemu. Nie pamięta czy podpisał listę obecności na tym szkoleniu. Natomiast według świadka następnie zostało przeprowadzone przez M. M. (2) szkolenie w sklepie, którego daty nie pamiętał, było to pod koniec realizacji projektu, trwało w sklepie 1 lub 2 dni, przyjechał M. i szkolił on 4 pracowników, łącznie ze śwaidkiem. Polegało to na zaprezentowaniu jak ten system działa w praktyce. (...) został u świadka wdrożony. To było podczas szkolenia i polegało na uruchomieniu systemu przez M. na komputerach w sklepie. Dodał, że nie poniósł żadnych strat finansowych związanych z wdrożeniem systemu i udziałem w projekcie unijnym, choć obecnie (...) wypowiedziała mu umowę, wzywając do zwrotu otrzymanych dotacji, jednak nie zapłacił tego, bo sprawa jest wyjaśniania w jego imieniu przez (...) SA. Jednocześnie zakwestionował fakt przeprowadzenia u niego 280 godzin szkoleń oraz zeznał, iż wyjaśnienie do (...) w tym zakresie zostało sporządzone przez (...). Wskazał również, że nie prowadził współpracy z firmą (...), z którą miał podpisaną umowę.

Dokonując oceny zeznań świadka K. K. (1) należało je uznać za wiarygodne w zakresie w dotyczyły okoliczności bezspornych w sprawie, związanych z procedurą składania wniosku do (...), pomocą udzieloną w tym przedmiocie mu przez (...) SA, w zakresie umów zawartych z (...), z (...) Sp. z o.o., samego faktu zapłacenia za faktury wystawione przez (...) (...), bo zbieżne były z innymi dowodami, w szczególności z dokumentacją dotycząca udziału firmy (...) w projekcie finansowanych ze środków unijnych. Nie zasługiwały jednak już na podzielenie zeznania świadka K. K. (1) odnoszące się do merytorycznej strony tych dokumentów, ponieważ jak wykazało postępowanie dowodowe przeprowadzone w niniejszej sprawie, K. K. (1) godził się na to, aby podpisywać protokoły zdawczo – odbiorcze prac szkoleniowych, a także listy obecności na szkoleniu, mimo, że na dzień podpisania tych dokumentów, usługi te nie zostały wykonane przez (...) Sp. z o.o. Wskazać należy zatem, że Sąd nie podzielił zeznań świadka K. K. (1) odnośnie tego, że szkolenia i prace wdrożeniowe systemu oprogramowania miały zostać przeprowadzone przed wystawieniem faktur przez (...) (...) z dnia 22.12.2009r. i z dnia 05.03.2010r., gdyż w tym zakresie zeznania te są sprzeczne z innymi dowodami, jak zeznania świadka P. R. (1), dokumenty zgromadzone w aktach sprawy i częściowo zeznania M. M. (2). Ponadto z dokumentów zgromadzonych w sprawie i zeznań M. M. (2) wynika, że nigdy nie łączyła M. jakiekolwiek umowa z (...) (...), a nawet pośrednio jako podwykonawca, jak wykazało postępowanie dowodowe w tej sprawie, nie wykonywał usług wdrożenia i szkoleń u franczyzobiorców w imieniu (...) (...). Sp. z o.o., dlatego nawet jeżeli był on w firmie świadka K. K. (1) i w ograniczonym zakresie przeprowadził wdrożenie systemu i szkolenia, to zrobił to na zlecenie M. M. (3), który koordynował ten projekt z ramienia (...) SA i (...) działał jako podwykonawca firny (...) Sp. z o.o. – podwykonawcy właśnie (...) SA. Niewiarygodne są także w ocenie Sądu te zeznania świadka, w których zaprzecza on, aby naciskano na niego odnośnie podpisania list obecności na szkoleniach przed ich przeprowadzeniem, bo sprzeczne są w tym zakresie z dokumentami zgromadzonymi w sprawie (korespondencja mailowa od G. C.), czy zeznaniami P. R. (1). Zresztą na listach obecności dotyczących szkoleń znajdujących się w aktach sprawy brak jak zarówno daty, jak i miejsca przeprowadzenia szkolenia, co wydaje się logiczne w sytuacji, gdy listy te były podpisywane przed odbyciem szkoleń i osoby je podpisujące nie chciały poprzez wskazanie daty narażać się na odpowiedzialność za poświadczenie nieprawdy. Przy ocenie wiarygodności zeznań świadka nie bez znaczenia pozostaje też fakt, że dalej współpracuje z (...) SA na zasadzie sklepu franczyzowego, dlatego nie potwierdził okoliczności, które mogłyby powodować dla niego konsekwencje prawne.

Świadek R. P. (1) w postępowaniu przygotowawczym złożył zeznania, w których wskazał, że P. Ś. (1) zaproponował jemu i jego żonie, która prowadzi firmę (...), udział w projekcie związanym z systemem (...). W związku z wyrażeniem chęci przystąpienia do tego projektu otrzymał pomoc finansową od (...) w postaci pożyczki oraz pomoc merytoryczną. Świadek nadto wskazał, że G. C. przesłał mu gotowe zapytania ofertowe (...) sp. z o.o. na wdrożenie systemu i przeprowadzenie szkoleń, które zostały przeprowadzone przez M. M. (2) w ciągu dwóch dni - w sumie około 14 godzin. Zeznał, iż został przez G. C. zmuszony do podpisania protokołów zdawczo odbiorczych, świadczących o tym, że licencja i usługi zostały wdrożone w październiku 2009 roku pomimo ich braku oraz podpisał lisy obecności o udziale w szkoleniach, które na dzień ich podpisania się nie odbyły. Świadek zeznał, że od grudnia 2002 roku jego żona prowadzi firmę (...) z siedzibą w L.. Natomiast on, z uwagi na wykonywany zawód informatyka, pomaga jej w prowadzeniu firmy. Dodał, że P. Ś. (1) z ramienia (...) wyszedł z propozycją wejścia w projekt sieciowy, czyli projekt unijny (...) Działanie 8.2. i przedstawił walory tego projektu. Kolejną osobą, która zastąpiła Ś. był G. C.. Świadek zeznał, że P. Ś. (1) przedstawił takie walory tego projektu jak to, że projekt nic nie będzie go kosztował. Dalej zeznał, że przed przystąpieniem do projektu (...) Działanie 8.2 o dofinansowanie unijne jego firma pracowała na programie (...). Ze strony (...), najprawdopodobniej w osobie P. Ś., uzyskał zapewnienie o udzieleniu pomocy finansowej i merytorycznej. W dalszej części swoich zeznań R. P. (1) podał, że dopiero od dnia, w którym została w jego firmie przeprowadzona kontrola z (...), dowiedział się, że jednym z wymogów uzyskania dofinansowania unijnego była współpraca z minimum dwoma podmiotami gospodarczymi. W jego przypadku był to (...), a co do firmy (...), to dokładnie nie wie czym się ta firma zajmuje i nikogo z niej nie zna. Dodał, że zapewne umowa o współpracy z firmą (...) była w stercie dokumentów przygotowanych przez (...), które miał podpisać celem dostarczenia do (...). Zeznał, że nigdy nie współpracował z tą firmą. W dalszej części swoich zeznań R. P. (1) podał, że firmą, która miała zająć się wdrożeniem systemu (...) oraz przeprowadzeniem szkoleń dla administratorów i użytkowników była (...) (...) z siedzibą w S.. Uruchomieniem systemu w firmie zajmował się M. M. (2) i nie wie czy była to osoba z tej spółki. Dodał, że było to jedno szkolenie przeprowadzone w ciągu 2 dni w dużym odstępie czasowym, jedno w siedzibie jego firmy, a drugie w siedzibie spółki (...). W sumie trwało około 14 godzin. Szkolenie polegało na tym, że M. M. (2) pokazywał jak obsługiwać ten system, jak sprzedawać, jak obsługiwać faktury z zewnątrz, jak przyjmować towar. Wdrożenie systemu (...) wraz ze szkoleniem odbyło się w czerwcu 2010 roku. Świadek zeznał, że protokoły zdawczo-odbiorcze świadczące o tym, że licencja i usługi zostały wdrożone podpisał przed ich faktycznym wdrożeniem, jak również podpisał listy obecności świadczące o udziale w szkoleniach jego i pracowników firmy, przed ich faktycznym przeprowadzeniem. Uczynił to na polecenie G. C., który motywował to tym, że nie otrzyma płatności pośredniej z (...). Zeznał, że wdrożenie systemu było przeprowadzone dla użytkowników. Nie było z kolei szkolenia dla administratorów.

W postępowaniu sądowym świadek R. P. (1) podtrzymał zeznania złożone w postępowaniu przygotowawczym i podał, że otrzymaną dotacją uregulował płatności faktur wystawionych przez oskarżoną. Dodał, że dokumentacją związana z projektem zajmowała się firma zewnętrzna zaproponowana przez (...). Dostawali w mailach od G. C. informacje o sposobie postępowania. Firma (...) według świadka była odpowiedzialna za wdrożenie systemu, za szkolenia, za przeniesienie danych ze starego systemu. Zeznał, że wdrożenie polegało na tym, że otrzymali informację, aby przygotować dane do migracji, następnego dnia przyjechał M., który pokazał podstawową funkcjonalność systemu, podłączył do urządzeń w salonie, co trwało jeden dzień i ta osoba też szkoliła jak system działa. Jeszcze jedno szkolenie według świadka było prowadzone w centrali firmy (...) w P. i dotyczyło systemu (...). Świadek w Sądzie przed odczytaniem wcześniejszych zeznań stwierdził, że nie pamięta, aby jego żona była kiedykolwiek proszona aby podpisywać jakieś antydatowane dokumenty jako warunek uzyskania dofinansowania, podał, że nie zwracał uwagi na daty na dokumencie. Nie potrafił wskazać żadnych nieprawidłowości przy przeprowadzaniu szkoleń, czy rozliczeń za nie. Jednak po odczytaniu w trybie art. 391 § 1 k.p.k. zeznań ze śledztwa potwierdził, że było tak, jak wcześniej zeznał, że podpisywałem listę obecności na szkoleniach mimo, że one się nie odbyły jeszcze, a prosił go o to G. C.. Dodał, że obecnie (...) wezwało do zwrotu dotacji, a sprawę odwołania prowadza w imieniu firmy żony prawnicy z (...) SA.

Dokonując oceny zeznań świadka R. P. (1) należało je uznać w większości za wiarygodne, albowiem sam świadek przyznał, że podpisał on i pracownicy firmy żony listy obecności na szkoleniu, przed jego przeprowadzeniem, bo prosił go o to G. C.. Na wiarę zasługiwały także zeznania świadka, w których wskazał, że w rzeczywistości szkolenie w ograniczonym zakresie przeprowadził M. M. (2) dopiero w czerwcu 2010 roku i wtedy maiło też miejsce zdrożenia systemu oprogramowania. Na wiarę zasługiwały także zeznania świadka, w których wskazał, że podpisanie wcześniej list obecności i innych dokumentów, przed faktycznym wykonaniem usług wdrożenia, było konieczne po to, aby otrzymać dotację. W tym zakresie zeznania świadka zbieżne są z zeznaniami świadka P. R. (1), który wprost przedstawił jak wyglądała sprawa z wdrożeniem systemu oprogramowania i szkoleniach, nie zatajając niczego, nawet tego, co obciążało jego samego. Z zeznań świadka R. P. (1) wynika zatem wprost, że listy obecności na szkoleniach z datą 14-15 grudnia 2009 roku, poświadczały nieprawdę, bo szkolenia w tych dniach nie zostały przeprowadzone. Dokonując oceny zeznań świadka R. P. (1) należało je uznać za wiarygodne w zakresie w dotyczyły okoliczności bezspornych w sprawie, związanych z procedurą składania wniosku do (...), pomocą udzieloną w tym przedmiocie mu przez (...) SA, w zakresie umów zawartych z (...), z (...) Sp. z o.o., samego faktu zapłacenia za faktury wystawione przez (...) (...), bo zbieżne były z innymi dowodami, w szczególności z dokumentacją dotycząca udziału firmy (...) w projekcie finansowanym ze środków unijnych. Wskazać należy, iż zeznania świadka R. P. (1) potwierdzają to, co też wynika z innych dowodów, a mianowicie, że były opóźnienia w realizacji tego projektu, zwłaszcza jeżeli chodzi o dokumentację i tak jak zeznał świadek G. C. była kompletowana dokumentacja aby złożyć ją do (...) w związku z upływem terminów składania wniosków o wypłaty dotacji. Te opóźnienia i pośpiech zdaniem Sądu miały także wpływ na stwierdzonej w tym postępowaniu nieprawidłowości związane z poświadczeniem nieprawdy w dokumentach składanych następnie do (...). Jak wskazał świadek P. R. on domagał się od marca przeprowadzenia szkoleń, bezskutecznie, a świadek P. wypowiedział umowę w czerwcu 2010r., kiedy były już znaczne opóźnienia w realizacji projektu i naciskano franczyzobiorców na potwierdzanie nieprawdy w dokumentach odnośnie szkoleń. Sąd nie podzielił natomiast tych zeznań świadka R. P. (1), w których na rozprawie najpierw zaprzeczył jakimkolwiek nieprawidłowościom związanym z wdrożeniem systemu i szkoleniami, w których zaprzeczył, aby naciskano na niego odnośnie podpisania list obecności na szkoleniach przed ich przeprowadzeniem, bo sprzeczne są w tym zakresie z dokumentami zgromadzonymi w sprawie (korespondencja mailowa od G. C.), zeznaniami P. R. (1), a także pierwotnymi zeznaniami świadka złożonymi w postępowaniu przygotowawczym. Zresztą świadek po odczytaniu mu wcześniejszych zeznań, podtrzymał je. Zdaniem Sądu postawa świadka na rozprawie może wynikać z tego, że firma jego żony dalej współpracuje z (...) SA na zasadzie sklepu franczyzowego, a nadto (...) SA pomaga im w sprawach odwołania od decyzji (...) odnośnie wezwania do zwrotu dotacji.

Nic natomiast nie wniosły do sprawy zeznania świadka M. P. , która przesłuchana w charakterze świadka w postępowaniu przygotowawczym podała, że wiedzę na temat przystąpienia jej firmy do projektu (...) Działanie 8.2 o dofinansowanie unijne posiada jej mąż, który jako informatyk faktycznie zajmuje się prowadzeniem jej firmy.

Przesłuchany w charakterze świadka M. Ś. (1), prowadzący firmę (...) z siedzibą w T., zeznał, że od 01 lutego 2006 r. prowadzi firmę, która zajmuje się sprzedażą sprzętu komputerowego oraz świadczeniem usług informatycznych. Prowadzi dwa sklepy -w W. oraz w C.. W dniu 01 września 2006 r. podpisał ze spółką (...) S.A. umowę franczyzową. Zeznał, że P. Ś. (1) z ramienia (...), wyszedł z propozycją wejścia w projekt sieciowy, czyli projekt unijny (...) Działanie 8.2. Osobą, która zastąpiła P. Ś. był G. C.. P. Ś. (1) przedstawił zalety projektu i zachęcił go do udziału w tym projekcie. Zeznał, że (...) zapewniał pomoc finansową i merytoryczną. Pomoc finansowa miała polegać na pożyczeniu przez (...) SA pieniędzy w kwocie około 200 tys. zł., z czego połowę miał zwrócić (...) S.A. w oparciu o umowę agencyjną, czyli kompensowanie faktur, a pozostałe około 100 tys. zł - po otrzymaniu dofinansowania z (...), zgodnie z zawartą ze spółką (...) S.A. umową pożyczki. Z kolei pomoc merytoryczna polegała na tym, że firma (...) polecona przez (...) opracowywała, sporządzała w jego imieniu wnioski do (...) (...) w G. ((...)). Świadek zeznał, że jednym z wymogów uzyskania dofinansowania unijnego była współpraca z minimum dwoma podmiotami gospodarczymi. W jego przypadku były to spółki (...). Ta druga spółka zajmowała się sprzedażą i wdrażaniem oprogramowania (...). Dodał, że nigdy z nią nie współpracował i jest to firma podesłana przez spółkę (...) na potrzeby złożenia wniosku o dofinansowanie unijne. Firmą, która miała zająć się wdrożeniem systemu (...) oraz przeprowadzeniem szkoleń dla administratorów i użytkowników była (...) (...) z siedzibą w S.. Zeznał, że uruchomieniem systemu u niego w firmie zajmował się M. M. (2) z (...) i było to na początku kwietnia 2010 roku w W. i tydzień później w C.. Podał, że dzień wcześniej wysłał stany magazynowe i kontrahentów wyeksportowane z Symfonii i w (...) przygotowali to wszystko na potrzeby (...). Kolejnego dnia przyjechał M. M. (2) i pokazywał jak obsługiwać system. Było to szkolenie przeprowadzone w ciągu jednego dnia w W. i jednego dnia w C.. W sumie trwało łącznie około 15 godzin. Świadek zeznał, że musiał podpisać protokoły zdawczo-odbiorcze świadczące o tym, że licencja i usługi zostały wdrożone w październiku 2009 roku, pomimo ich braku i zrobił to na polecenie osoby zajmującej się projektem sieciowym, czyli G. C., który motywował to brakiem płatności pośredniej z (...). M. Ś. (3) zeznał, że podpisał listy obecności świadczące o udziale w szkoleniach, jednakże na chwilę ich podpisania nie miały one miejsca. Podał, że wdrożenie systemu było przeprowadzone dla użytkowników systemu, a nie dla administratorów. Szkolenie polegało na tym, że M. M. (2) pokazywał jak obsługiwać system, jak sprzedawać, jak obsługiwać faktury z zewnątrz, jak przyjmować towar, uczył jak pokazywać faktury historyczne.

Na rozprawie świadek M. Ś. (1) podtrzymał dotychczasowe zeznania i wskazał, że faktury, którymi rozliczał się z (...) za pomoc finansową udzieloną przy wstąpieniu do projektu, dotyczyły zdarzeń fikcyjnych, Ponadto środki finansowe otrzymane tytułem dofinansowania były w całości przekazywane na konto (...), a z firmy oskarżonej nikt nie przeprowadzał szkoleń ani wdrożenia systemu. Poza tym zeznał, iż nadal współpracuje z (...). Dodał w Sądzie, że M. M. (2) był u niego zainstalować program (...) w dwóch sklepach. W sklepie było szkolenie dotyczące programu, które przeprowadzał M. M. (2), pomagał sprzedawać na tym programie, dał instrukcje jak tworzyć dokumenty, jak dokonywać zakupów, sprzedaży. Świadek w sądzie przyznał, że podpisywał listę obecności na szkoleniach i pamięta, że otrzymał e-maila z centrali (...), że do rozliczenia projektu są potrzebne podpisy ze szkoleń. Wtedy podpisali listę obecności przesłaną mailem i odesłali. Nie pamięta, jaka data była na tej liście, jeżeli chodzi o datę szkolenia. Przyznał, że podpisał listę obecności na szkoleniach mimo, że szkoleń takich nie było i nie uczestniczył w nich, a zrobił to, bo było tak w mailu, że jak nie podpisze, to nie będzie rozliczony projekt. Świadek zeznał, że jego pracownicy też podpisali takie listy obecności na szkoleniach, których nie było. Dodał, że system wdrażał w jego firmie (...), który był z (...), a z (...) (...) nikogo u niego nie było w sprawie wdrażania systemu i nikt z (...) (...) nie szkolił jeżeli chodzi o program ani jego, ani jego pracowników. Zeznał, że nie miał kontaktu z nikim z (...) (...), jeżeli chodzi o wdrażanie systemu (...) i szkolenia. Firma (...) nie wdrażała u niego systemu, tylko M. M. (2), który według świadka był pracownikiem (...). M. M. (2) nie miał ze sobą listy obecność, na pewno przyszedł w tej sprawie mail. Jak M. M. (2) przyjechał do sklepu i opowiadał jak system działa, jak na nim pracować, to według świadka to było 15 godzin szkolenia łącznie w W. i C..

Zeznania świadka M. Ś. (2) Sąd podzielił jako w całości wiarygodne. Są one bowiem logiczne, spójne, rzeczowe i konsekwentne, a także korespondują z innymi dowodami, jak chociażby zeznania świadka P. R. (1), R. P. (1), a z których wynika, że wdrożenie i uruchomienie systemu nastąpiło później, niż to wynika z protokołów zdawczo odbiorczych i faktur wystawianych przez (...) (...). Zeznania świadka M. Ś. (2) zbieżne są także z zeznaniami innych świadków, dokumentami w postaci maila przesłanego przez G. C., odnośnie tego, że franczyzobiorcy, w tym M. Ś. (2), musieli podpisać listy obecności na szkoleniach, które nie odbyły się a potrzebne to było, aby złożyć wnioski o wypłatę dotacji. Sąd podzielił tym samym zeznania świadka, że w jego firmie w ograniczonym zakresie szkolenia i wdrożenie systemu przeprowadzał M. M. (2) dopiero w kwietniu 2010 roku, czyli już po wystawieniu przez oskarżoną w imieniu (...) Sp. z o.o. poświadczających nieprawdę faktur VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. i VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. Nadto na wiarę zasługiwały zeznania świadka, że M. M. (2) nie przeprowadzał tych prac w imieniu firmy (...), a w imieniu (...) SA, choć świadek nie musiał przecież wiedzieć, iż wówczas M. M. (2) (jego firmę (...)) nie łączyła umowa o świadczenie usług z (...) SA, tylko z (...) Sp. z o.o. Istotne jest bowiem to, że świadek, tak jak to ustalił Sąd na podstawie innych dowodów, zeznał, iż z (...) Sp. z o.o. nikt nie szkolił ani świadka, ani jego pracowników i nikt z tej firmy nie przeprowadzał żadnych prac wdrożeniowych, a protokoły zdawczo odbiorcze wykonania usług i przeprowadzenia szkoleń datowane na 14-15.12.2009r. (P.) zostały podpisane przez świadka i jego pracowników - mimo braku zrealizowania usług przez (...) Sp. z o.o. - na wyraźne polecenie G. C. i nie odzwierciedlały prawdziwych zdarzeń, podobnie jak protokół zdawczo odbiorczy z dnia 22.12.2009r. dotyczący m.in. wykonania usługi szkoleń, gdzie wskazano jako miejsce wykonania usługi – (...), poświadczał nieprawdę, a podpisała go też oskarżona w imieniu (...) Sp. z o.o., czy też faktura z dnia 5.03.2010r., dotycząca usług, która na dzień jej wystawienia nie zostały wykonane.

Świadek G. G. (1) w postępowaniu przygotowawczym zeznał, że od sierpnia 2006 r. rozpoczął współpracę ze spółką (...), a od kwietnia bądź maja 2008 r. podpisał z tą spółką umowę franczyzową, co było ich wspólną inicjatywą. P. Ś. (1) zaproponował mu udział w projekcie unijnym (...) Działanie 8.2. W tym celu (...) SA udzielił mu pożyczki oraz zapewnił pomoc merytoryczną przy opracowaniu dokumentacji. Natomiast firma oskarżonej (...) Sp. z o.o. miała się zająć wdrożeniem oprogramowania i przeprowadzeniem szkoleń. Kolejną osobą, która zajmowała się tym projektem był G. C.. Świadek wskazał, że w dniu 16 czerwca 2010 roku M. M. (2) dokonał uruchomienia systemu w sklepie w S., natomiast z protokołu zdawczo odbiorczego wynika, że wdrożenie miało miejsce w dniu 05 marca 2010 roku. Nadto według świadka G. G. (1) został on nakłoniony przez G. C. do podpisania protokołów zdawczo odbiorczych świadczących o tym, że licencja i usługi zostały wdrożone jesienią 2009 roku, pomimo ich faktycznego braku. Świadek dodał, że wraz z pracownikami podpisali również listy obecności świadczące o udziale w szkoleniach, jednakże na chwilę podpisania żadne szkolenie nie zostało przeprowadzone. G. G. (1) zeznał, że przed przystąpieniem do projektu jego firma pracowała na programie (...), z którego nie był zadowolony. Dodał, że (...) zapewniał pomoc merytoryczną i finansową. W dalszej części swoich zeznań świadek podał, że jednym z wymogów uzyskania dofinansowania unijnego była współpraca z minimum dwoma podmiotami gospodarczymi i jego firma współpracowała z (...). Z firmą (...) nie współpracował i nie miał bezpośrednich kontaktów. Świadek nie wie kto zajmował się wdrożeniem systemu (...) w drugim sklepie w Z.. Dodał, że szkolenie dla administratora i użytkowników systemu trwało dwa dni i przeprowadzał je M. M. (2). Zeznał, że szkolenia przeprowadzane były w terminie późniejszym, aniżeli wynika to z dat widniejących na listach obecności. Dokumenty świadczące o wdrożeniu programu podpisał wcześniej na prośbę G. C., który argumentował to tym, iż nie otrzyma płatności pośredniej tytułem dofinansowania. Zeznał, że M. M. (2) pokazywał, jak obsługiwać system, jak sprzedawać, jak obsługiwać faktury z zewnątrz, przyjmować towar, odpowiadał również na pytania.

Na rozprawie świadek G. G. (1) zeznał, że jego firma nie dostała praktycznie żadnych środków unijnych, bo te środki unijne przepływały przez jego konto, a on je przelewałem w części K., a część na konto (...) (...). Zeznał, że nie było go w siedzibie firmy w trakcie wdrażania systemu, ale z tego co wie cały dzień były w salonie dwie osoby z firmy zewnętrznej, nie wie czy byli z (...) czy (...) (...) i cały dzień uruchamiali system. Dodał, że on i jego pracownik Ł. T. (2) brali udział w szkoleniu w centrali (...), które trwało 2-3 godziny, a w sklepie przy wdrożeniu pracownicy byli szkoleni przez pracowników wdrażających system. Nie pamiętał czy podpisywał listę obecności na szkoleniu. Świadek podtrzymał zeznania z postępowania przygotowawczego, odczytane na rozprawie i dodał, że część środków finansowych otrzymanych z dotacji przelał na konto firmy oskarżonej za wdrożenie systemu, z którą nadal utrzymuje współpracę.

Zeznania świadka G. G. (1) Sąd podzielił jako w całości wiarygodne. Są one bowiem logiczne, spójne, rzeczowe i konsekwentne, a także korespondują z innymi dowodami, jak chociażby zeznania świadka P. R. (1), R. P. (1), M. Ś. (2), a z których także wynika, że wdrożenie i uruchomienie systemu nastąpiło później, niż to wynika z protokołów zdawczo odbiorczych i faktur wystawianych przez (...) (...). Zeznania świadka G. G. (1) zbieżne są także z zeznaniami innych świadków, dokumentami w postaci maila przesłanego przez G. C., odnośnie tego, że franczyzobiorcy, w tym G. G. (1), musieli podpisać listy obecności na szkoleniach, które nie odbyły się, a potrzebne to było, aby złożyć wnioski o wypłatę dotacji. Sąd podzielił tym samym zeznania świadka, że w jego firmie w ograniczonym zakresie szkolenia i wdrożenie systemu przeprowadzał M. M. (2) dopiero w czerwcu 2010 roku, czyli już po wystawieniu przez oskarżoną w imieniu (...) Sp. z o.o. poświadczających nieprawdę faktur VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. Istotne jest bowiem to, że świadek, tak jak to ustalił Sąd na podstawie innych dowodów, zeznał, iż z (...) Sp. z o.o. nikt nie szkolił ani świadka, ani jego pracowników i nikt z tej firmy nie przeprowadzał żadnych prac wdrożeniowych, a protokoły zdawczo odbiorcze wykonania usług i przeprowadzenia szkoleń datowane na 14-15.12.2009r. (S.) zostały podpisane przez świadka i jego pracowników - mimo braku zrealizowania usług przez (...) Sp. z o.o. - na wyraźne polecenie G. C. i nie odzwierciedlały prawdziwych zdarzeń, podobnie jak protokół zdawczo odbiorczy z dnia 22.12.2009r. dotyczący m.in. wykonania usługi szkoleń, gdzie wskazano jako miejsce wykonania usługi – (...), poświadczał nieprawdę, a podpisała go też oskarżona w imieniu (...) Sp. z o.o., czy też faktura z dnia 5.03.2010r., dotycząca usług, która na dzień jej wystawienia nie zostały wykonane.

Świadek M. I. (1) zeznał, że prowadzi spółkę cywilną (...). I. T. S. i od 2003 roku rozpoczęła się jego współpraca z firmą (...) S.A. na zasadzie franczyzy. W postępowaniu przygotowawczym zeznał, że P. Ś. (1) zachęcił go do wzięcia udziału w projekcie unijnym. (...) udzielił mu pożyczki oraz zapewnił pomoc merytoryczną. Świadek nie pamiętał jaka firma u niego miała zająć się wdrożeniem systemu i przeprowadzeniem szkoleń, ale podał, że program (...) został zainstalowany przez jego kierownika Ł. T. (1). Dodał, że przed przystąpieniem do projektu o dofinansowanie unijne jego firma pracowała na programie (...), z którego był średnio zadowolony. Zeznał, że ze strony (...) uzyskał zapewnienie o udzieleniu pomocy finansowej i merytorycznej. Pomoc finansowa miała polegać na pożyczeniu przez (...) pieniędzy, nie pamięta w jakiej kwocie, z czego część miała być zwrócona w oparciu o umowę pożyczki, a druga część w oparciu o umowę agencyjną. Umowę o pożyczkę spłacił z pieniędzy, które otrzymał z tytułu dofinansowania unijnego z (...). M. I. (1) zeznał, że nie czytał założeń projektu. Faktycznie współpracował z (...) i nie ma wiedzy na temat współpracy z firmą (...) i charakteru działalności tej firmy. Z treści zeznań świadka wynika, że nie wie jaka firma miała zająć się wdrożeniem systemu (...) oraz przeprowadzeniem szkoleń dla administratorów i użytkowników. W przypadku jego osoby, system (...) zainstalował jego kierownik Ł. T. (1), który posiadał wiedzę na temat wdrożenia systemu od osób z firmy (...). Dodał, że na pewno nie brał udziału w szkoleniach dla administratora i użytkowników i nie pamięta, czy podpisywał listy obecności, świadczące o udziale w tych szkoleniach oraz czy i kiedy podpisywał protokoły zdawczo-odbiorcze świadczące o tym, że licencja i usługi zostały wdrożone w jego sklepach. W swoich kolejnych zeznaniach M. I. (1) podał, że system (...) został zainstalowany i wdrożony w sklepach w G., B. i w I. przez zespół osób, między innymi przez M. M. (2). Na rozprawie świadek M. I. (1) podtrzymał poprzednio złożone zeznania, dodając, że sprawą od początku zajmował się jego wspólnik w związku z podziałem obowiązków w firmie.

Świadek T. S. (1) zeznał, że prowadzi spółkę cywilną (...). I. T. S. zajmującą się sprzedażą sprzętu komputerowego i oprogramowaniem i jest franczyzobiorcą (...). Dodał, że nie uczestniczył w szkoleniach i nie posiada wiedzy kiedy zostały przeprowadzone. Przyznał, że uczestniczył w projekcie polegającym na wdrażaniu wspólnego oprogramowania systemu z (...) ze środków unijnych, a przyznanie dotacji wymagało zaangażowanie środków własnych. T. S. (1) nie uczestniczył jednak w szkoleniach. Zeznał, że konieczne było przeszkolenie pracowników salonów, aby mogli działać na tym systemie, zostali przeszkoleni, gdyż taką wiedzę ma od kierownika T., nie wie jednak na czym polegały szkolenia, bo nie uczestniczył w nich. Nie pamiętał czy pracownicy salonów musieli podpisywać listy udziału w szkoleniach. Zeznał, że system (...) wdrożono w jego firmie i działa w B., wcześniej był jeszcze w I. i G. w salonach.

Sąd częściowo dał wiarę zeznaniom świadków M. I. (1) i T. S. (1), które wprawdzie były wzajemnie zbieżne, jednak sprzeczne z innymi dowodami, jak zeznania świadków R., P., Ś., G. C., a z którzy wynikało, że wdrożenie i uruchomienie systemu nastąpiło później, niż to wynika z protokołów zdawczo odbiorczych i faktur wystawianych przez (...) (...). Ze wskazanych dowodów wynika bowiem, że franczyzobiorcy musieli podpisać listy obecności na szkoleniach, które nie odbyły się, a potrzebne to było, aby złożyć wnioski o wypłatę dotacji. Zważyć należy, iż świadkowie I. i S. twierdzą, że nie posiadają wiedzy na temat prac wdrożenia systemu oprogramowania w ich sklepach i przeprowadzenia szkoleń pracowników z obsługi systemu, ponieważ zajmował się tym kierownik Ł. T. (1). Ta okoliczność nie budziła wątpliwości, bo świadek T. potwierdził powyższe, jednak zdaniem Sądu nie zasługują na podzielenie zaprzeczenia świadków I. i S., jakoby nie byli w ogóle zorientowani odnośnie czasu, miejsca szkoleń, prac wdrożeniowych, bo przecież podpisali protokoły zdawczo – odbiorcze z dnia 22.12.2009.r i 05.03.2010r. dotyczące odbioru prac wdrożeniowych, w tym szkoleń, jakie miała przeprowadzić firma oskarżonej. Zeznania tych świadków, wspólników spółki cywilnej (...). I. T. S., zmierzały zdaniem Sądu do uwolnienia się od ewentualnej odpowiedzialności za fakt poświadczenia nieprawdy w protokole zdawczo odbiorczym z dnia 22.12.2009r., bo – jak wynika z okoliczności sprawy – nie zostały przeprowadzone szkolenia w firmie (...) w dacie wynikającej z list obecności na rzekomych szkoleniach, wszak Ł. T. (1) i M. I. (1) twierdzą, że prace wdrożeniowe przeprowadzał u niech w sklepach i szkolił przy tej okazji pracowników w G., B. i I. M. M. (2), a tymczasem z list obecności na szkoleniach datowanych na 14-15.12.2009r. wynika, że szkolenie miało być w P.. Poza tym, gdyby przyjąć, jak twierdzą świadkowie I., S. i T., że szkolenia zostały przeprowadzone wraz z wdrożeniami przez M. M. (2) w dacie wynikającej z w/w list obecności, to okazałoby się, że w dniach 14-15.12.2009r. M. M. (2) musiałby być jednocześnie w S. w firmie (...), w P. w firmie (...) i w kilku jeszcze innych miejscach, w których zgodnie z poświadczającymi nieprawdę listami obecności na szkoleniach miał szkolić rzekomo franczyzobiorców i ich pracowników. Dlatego Sąd podzielił zeznania świadków I. i S. tylko w tym zakresie, w jakim dotyczą okoliczności bezspornych, związanych z procedurą ubiegania się o dofinasowanie, w jakim znajdują potwierdzenie w nie kwestionowanej wiarygodnej dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy.

Z kolei świadek Ł. T. (1) zeznał, że od 2005 roku jest pracownikiem w firmie (...). I. T. (...) s.c. Wskazał, że był obecny przy wdrażaniu systemu i przeprowadzaniu szkoleń, które były wykonywane przez M. M. (2) oraz że firma oskarżonej również była wdrożeniowcem systemu. Nie pamiętał czy M. M. (2) był pracownikiem firmy oskarżonej ani kiedy były podpisywane listy obecności na szkoleniach. Wdrażanie systemu (...) odbyło się w 2010 roku. Ł. T. (1) zeznał, że po instalacji systemu M. M. (2) pokazywał jak obsługiwać system. Świadek był obecny przy tym, jak instalowano system w każdym z trzech sklepów – w B., w G. i w I., pracownicy wszyscy byli przy instalowaniu systemu i byli szkoleni przez M. M. (2). Trwało to łącznie ok. tygodnia we wszystkich oddziałach. W salonach i oddziałach z instalacją systemu, szkoleniami kojarzy świadek jedynie M. M. (2). Dodał, że nie wie z jakiej firmy był M. M. (2) kiedy przyjechał, aby wdrożyć system i przeprowadzić szkolenia. Świadek uczestniczył jeszcze w spotkaniu w centrali (...) na ul. (...), które dotyczyło podstawowej obsługi systemu, nie pamiętał kto to prowadził, daty też nie pamiętał, ale było to przed zainstalowaniem systemu w salonach. Nie pamiętał czy listy były podpisywane w tym dniu co szkolenie, czy w jakimś innym czasie niż wdrożenie systemu i szkolenie. Sąd w znacznej części podzielił zeznania świadka Ł. T. (1) jako logiczne i spójne, znajdują one bowiem potwierdzenie w innych dowodach, sam M. M. (2) potwierdził, że był wdrażać system w tej firmie, jednak zaznaczyć należy, iż prace wdrożeniowe i szkolenia, o których zeznaje świadek T., jeżeli nawet odbyły się w takim zakresie jak opisał, to zapewne nie zostały przeprowadzone w dnia 14-15.12.2009r. widniejącej na listach obecności na szkoleniach i nie w miejscu wskazanym na tych listach (P.), bo jak wykazało postępowanie dowodowe przeprowadzone w niniejszej sprawie, listy te potwierdzały nieprawdę, bo prace wdrożeniowe i szkolenia w ograniczonych zakresie zostały przeprowadzone w firmach franczyzobiorców biorących udział w projekcie później, niż data widniejąca na listach obecności na szkoleniach i już po wystawieniu faktur przez (...) Sp. z o.o. z tytułu wykonanych rzekomo usług polegających na wdrożeniu systemu oprogramowania, w tym szkoleniach.

Przesłuchany w charakterze świadka K. J. (1) zeznał, że od 15.04.2005r. do 31.08.2011r. prowadził działalność gospodarczą pod nazwa (...) K. J. (1) w B. i zajmował się sprzedażą sprzętu komputerowego i (...), jak również jego serwisowaniem. Od 2007 roku współpracował z (...) SA na zasadzie franczyzy. W 2009 roku P. Ś. (1), z ramienia (...), zaproponował mu udział w projekcie sieciowym B2B. W tym celu (...) udzielił mu pożyczki oraz udzielił merytorycznego wsparcia przy opracowaniu niezbędnej dokumentacji. Świadek nie kojarzy osoby o nazwisku G. C.. Dodał, że nie było ze strony (...) żadnych nacisków, aby wziąć udział w projekcie. Zeznał, że przystąpienie do projektu B2B znacznie ułatwiało współpracę, usprawniło składanie zamówień i analizowanie rynku. Podał, że znał jedynie ogólne założenia i zasady projektu. Nie wiedział, iż jednym z nich była współpraca z minimum dwoma podmiotami gospodarczymi. Dokumentacją do złożenia wniosku zajmowała się firma zewnętrzna wskazana przez (...), komplet dokumentów dlatego dostał do podpisania drogą mailową i złożył je do (...) w B.. Licencjodawcą wdrażanego systemu była firma (...) z siedzibą w S.. W trakcie wdrażania systemu świadek zauważył jednak, że faktycznie są to osoby z (...), ale za usługi wdrożeniowe i szkolenia zapłacił firmie (...). Dodał, że w trakcie wdrażania projektu odbyło się faktycznie tylko jedno szkolenie, w którym uczestniczyli wszyscy pracownicy i miało ono miejsce w siedzibie jego firmy, jednak jeszcze przed faktycznym wdrożeniem i uruchomieniem systemu podpisał protokoły zdawczo – odbiorcze oraz listy obecności świadczące o udziale w szkoleniach, zanim one się odbyły. Dodał, że pieniądze na zapłacenie za projekt sieciowy dostał od (...) SA w postaci pożyczki w kwocie 100 000 zł, której zabezpieczeniem był weksel, nie wniósł żadnego wkładu własnego, ale środki które otrzymał tytułem dofinansowania ok. 70 000 zł przekazywał dalej firmie wdrażającej Firma, która wdrażała projekt i która była dostawcą programu sieciowego była powiązana z (...) SA, o czym świadek nie wiedział w momencie zawierania umowy. Świadek zeznał, że cały projekt został zrealizowany w 2/3 ponieważ zakończył działalność gospodarczą.

Na rozprawie świadek K. J. (1) podtrzymał wcześniejsze zeznania, podkreślając, że zapłacił firmie (...) Sp. z o.o. za oprogramowanie i za szkolenie, które się nie odbyło. Wyjaśnił, że szkolenie odbyło się dopiero przy instalacji programu i wtedy serwisant objaśnił, jak działa oprogramowanie, a szkolenia miały być wcześniej, zgodnie z harmonogramem przedstawionym dla firmy finansującej. Przyznał, że podpisał listę obecności na szkoleniu, którego nie było i w ten sposób właściwie popełnił przestępstwo, bo to było niezgodne z rzeczywistością. Zeznał, że kiedy zgodnie z harmonogramem miało odbyć się szkolenie, a nikt się nie pojawił w jego firmie, to zadzwonił do (...), aby to wyjaśnić i wtedy zapewniono go, że szkolenia będą trochę później, a faktycznie było dopiero przy instalacji programu. Podpisana przez niego lista obecności dotyczyła daty szkolenia, które miało się odbyć, kiedy ktoś miał przyjechać do firmy, a nie przyjechał. To miało być kilkudniowe szkolenie. Świadek przyznał, że on sam podpisał się na tej liście obecności i także podpisał ją jego pracownik Ł. P., którego poprosił, aby podpisał listę obecności mimo, że nie było szkolenia. Dodał, że ta lista obecności na szkoleniu była dołączona do dokumentów składanych w celu rozliczenia projektu. Świadek dodał, że z (...) otrzymał informację, że podpisanie tej listy jest niezbędne do otrzymania transzy dofinansowania. Z zeznań świadka wynika, że celem zainstalowania programu przyjechał człowiek z (...), nie pamiętał jak się nazywał, przyjechał sam, zainstalował oprogramowanie, uruchomił je, pokazał jak działa, trwało to jeden dzień, nie dawał im żadnej listy do podpisania i trudno to według świadka nazwać szkoleniem. Wcześniej, jak zeznał, dostał informację z (...), że przyjedzie ktoś zainstalować program. Świadkowi nie podano innego terminu szkolenia, nie był nigdzie na szkoleniu, nie dostał żadnych materiałów szkoleniowych. Z (...) (...) nikt nie przeprowadzał w jego firmie szkoleń, a mężczyzna, który zainstalował system nie wspominał, aby miał jakiś związek z (...) (...). Świadek złożył wniosek o naprawienie szkody przeciwko K., bo został wprowadzony w błąd. Nie ma roszczeń względem (...) (...). Dodał, że teoretycznie on wybrał firmę (...) do wdrożenia i szkoleń, ale faktycznie została ona wybrana przez (...).

Sąd w całości podzielił zeznania świadka K. J. (1) jako logiczne, spójne, rzeczowe i konsekwentne, a także zbieżne z innymi dowodami, jak zeznania świadków P. R. (1), M. Ś. (2), R. P. (2), G. G. (1), którzy również – tak jak świadek – przyznali, że zostali namówieni przez pracownika (...) do podpisania listy obecności na szkoleniach i protokołu zdawczo odbiorczego, mimo, że na dzień wystawienia tych dokumentów nie odbyły się szkolenia ani nie zostało wdrożone oprogramowania, a zrobili to dlatego, że były te dokumenty potrzebne do otrzymania transzy płatności tytułem dofinansowania. Świadek K. J. (1) przyznał wprost, że podpisał listy obecności na szkoleniach, które nie zostały przeprowadzone, opisując kiedy i kto przyjechał uruchomić program i że oprócz tego nie było odrębnych szkoleń, a miała je przeprowadzać firma (...), gdy tymczasem przyjechał ktoś z (...). Zeznania świadka zasługują w całości na wiarę, gdyż zdaniem Sądu świadek szczerze od początku przedstawiał wszystkie okoliczności związane z udziałem jego firmy w projekcie realizowanym przez (...) SA i jego franczyzobiorców, zeznania świadka odnośnie procedury z tym związanej zbieżne są także z innymi dowodami, dokumentacją zgromadzoną w sprawie. Zdaniem Sądu świadek ten nie miał żadnych powodów do tego, aby bezpodstawnie obciążać oskarżoną, zwłaszcza, że jak przyznał na rozprawie ma pretensje i roszczenia do (...) SA, a nie do firmy oskarżonej. Poza tym, skoro sam świadek ma świadomość, że podpisując poświadczające nieprawdę dokumenty dotyczące rzekomego wykonania usług przez (...) (...) popełnił przestępstwo, to nie sposób uznać, że swoimi zeznaniami chciał celowo obciążać inne osoby, w szczególności oskarżoną. Świadek po prostu szczerze przyznał fakty, jakie miały miejsce i dlatego jego zeznania Sąd potraktował jako pełnowartościowy materiał dowodowy. Świadek ten nie prowadzi już działalności gospodarczej, nie współpracuje z (...) SA i zdaniem Sądu nie miał tym bardziej żadnych obiekcji, aby wprost opisać jak wyglądał proces uzyskania dofinansowania w ramach wspólnego projektu z (...) SA i jaka była faktyczna rola spółki reprezentowanej przez oskarżoną B. M..

W świetle zeznań świadka zakwestionować należy, jak poświadczające nieprawdę, listy obecności na szkoleniach datowane na 8.11.2010r.,09.11.2010r. 10.11.2010r.12.11.2010r., które miało się odbyć w B., a przeprowadzać szkolenie miała zgodnie z podpisem pod tymi listami oskarżona B. M.. Na tych listach obecności na szkoleniach dla użytkowników i administratorów systemu (...) znajdują się podpisy świadka K. J. (1) i jego pracownika Ł. P., a jako osoba prowadząca szkolenie jest podpisana B. M.. O tym, że te są to poświadczające nieprawdę dokumenty, listy fikcyjnych szkoleń, które nie odbyły się, świadczą nie tylko zeznania świadka K. J. (1), ale także częściowo zeznania świadka M. M. (2), który przyznał, że był wdrożyć system i przy tym szkolił w B. w firmie K. J.. Poza tym oskarżona B. M. w okresie od 5.08.2010r. do grudnia 2010r. przebywała na urlopie macierzyńskim i tym samym nie mogła przeprowadzać szkoleń, sama zresztą wyjaśniła, że nie przeprowadzała szkoleń, a jeżeli jeszcze weźmie się pod uwagę, że według list obecności na szkoleniach w firmie „3 (...) Spółka cywilna T. B. (1), P. B. i D. B.” oskarżona rzekomo przeprowadzała szkolenia w T. w dniach 15-16, 17-18.11.2010r., gdyż na listach obecności na szkoleniach dla użytkowników i administratorów systemu jest podpisana jako osoba prowadząca szkolenie, to te dokumenty w postaci list obecności na szkoleniach w B. i T. w firmach K. J. i wspólników (...), jawią się jako oczywiście fikcyjne, poświadczające nieprawdę i nie mające nic wspólnego z rzeczywistością. Zresztą świadek M. M. (2) zeznał, że również on był wdrażać system i szkolić w T.. W niniejszej sprawie jest zatem bezsporne, że oskarżona nie przeprowadzała żadnych szkoleń (brak dowodów na to, że miałaby to robić chociażby w formie (elearningowej), a tym samym wiarygodne są zeznania świadka K. J., że z firmy (...) nikt nie przeprowadzał u niego prac instalujących system i nie prowadził szkoleń.

Zaznaczyć należy w tym miejscu, że w aktach sprawy znajduje się faktura VAT nr (...) z dnia 25.03.2011r. wystawiona przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. jako sprzedawca usługi (...) systemu – wdrożenie B.” na rzecz nabywcy (...) Sp. z o.o. na kwotę 10.279,11 zł, z adnotacją, że została zapłacona i dotyczyła wdrożenia projektu sieciowego (K. 902 akt głównych), a druga faktura VAT nr (...) wystawiona dnia 21.02.2011r. przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. jako sprzedawca usług (...) systemu – wdrożenie T.” i (...) systemu – wdrożenie K.” na rzecz nabywcy (...) Sp. z o.o. na kwotę 15.970,57 zł, z adnotacją, że została zapłacona i dotyczyła usługi wdrożenia systemu informatycznego zgodnie z umową zlecenia (k. 903 akt głównych). Jednocześnie – jak wynika z akt sprawy – w tym wyjaśnień oskarżonej – nie łączyła (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. żadna stała umowa o świadczenie usług, a przedmiotowe faktury zostały wystawione za wykonanie umów zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania i nie były poprzedzone pisemną umową pomiędzy (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. – zlecenia zostały powierzone bez zawarcia umowy (k. 2321). Jednocześnie pomiędzy (...) Sp. z o.o., a M. M. (2) – (...) M. M. (2) z siedzibą w P. została zawarta w dniu 1.02.2011r. umowa o świadczenie usług nr (...) (k. 2306-2323, 2338-2344), natomiast nie łączyła żadna umowa o świadczenie usług czy umowa zlecenia M. M. (2) – (...) z (...) Sp. z o.o. (k. 2321). Umowa o świadczenie usług zawarta w dniu 01.03.2009r. pomiędzy M. M. (2) – (...) M. M. (2), a (...) Sp. z o.o. nr (...) została natomiast rozwiązana za porozumieniem stron z dniem 31.01.2011r. (k. 2325-2333). Natomiast pomiędzy (...) Sp. z o.o., a (...) Sp. z o.o. została zawarta umowa z dnia 01.03.2010r. nr (...) (...) o świadczenie usług informatycznych (k. 2351-2363). Wreszcie z umowy podwykonawstwa z dnia 16.11.2009r. zawartej pomiędzy (...) Sp. z o.o. a (...) Sp. z o.o., zmienionej aneksem z dnia 14.12.2009r., przedłożonej przez obrońców oskarżonej na etapie postępowania dowodowego przed Sądem, wynika, że strony łączyła w/w umowa i dotyczyła przeprowadzenia szkoleń dla użytkowników i administratorów systemu B2B u takich podmiotów, jak: (...) S.C. M. I. (1), T. S. (1) w P., (...) K. K. (1) w R., (...) i (...) w L., (...) J. P. (1) w O., (...) P. R. (1) w C., (...) M. Ś. (2) w T. i (...) G. G. (1) w S. (załącznik nr 1 do w/w umowy podwykonawstwa), w której określono jako termin wykonania umowy – grudzień 2009r.

Analiza powyższych umów, dat ich zawarcia i wzajemnych powiazań pomiędzy tymi podmiotami wskazuje, że skoro, jak wynika z zeznań franczyzobiorców, takich, jak: (...) S.C. M. I. (1), T. S. (1) w P., (...) K. K. (1) w R., (...) i (...) w L., (...) P. R. (1) w C., (...) M. Ś. (2) w T. i (...) G. G. (1) w S., ograniczone prace wdrożeniowe i szkolenia przy ich okazji miał przeprowadzać u nich w siedzibie firmy, czy w sklepach (...), którego franczyzobiorcy kojarzyli z (...), to po pierwsze nie mogło to być przed wystawieniem przez oskarżoną w imieniu (...) Sp. z o.o. faktur z dnia 22.12.2009r. i z dnia 05.03.2010r. za wdrożenie systemu i szkolenia, jak już wcześniej wskazano, a także M. M. (2) nie przeprowadzał tych prac instalacyjnych i szkoleń w imieniu (...) Sp. z o.o., bo wówczas M. M. (2) nie łączyła żadna umowa z (...) Sp. z o.o., ani z (...) Sp. z o.o., która miała jako podwykonawca wykonać szkolenia u wskazanych wyżej podmiotów w grudniu 2009r. M. M. (2), nawet jeżeli wykonał te prace wdrożeniowe i przy okazji ograniczone szkolenia w późniejszym czasie, niż to wynika z faktur i protokołów zdawczo- odbiorczych datowanych na 22.12.2009r. i 05.03.2010r., to i tak nie wykonywał tych usług w imieniu (...) Sp. z o.o., a jedynie w imieniu (...) SA, bo M. M. (2) łączyła wówczas umowa z (...) Sp. z o.o., a (...) Sp. z o.o. łączyła umowa z (...) SA, natomiast umowa pomiędzy (...) Sp. z o.o., a (...) Sp. z o.o. (podwykonawca (...) Sp. z o.o.) była – jak zeznał świadek H. prezes (...) sp. z o.o.– po pierwsze umową, która nie doszła do realizacji, bo nie ma żadnych dokumentów źródłowych np. faktur za wykonanie w jej ramach jakichś usług, a po drugie została zawarta dopiero w dniu 01.03.2010r., a więc skoro (...) Sp. z o.o. miała dla (...) Sp. z o.o. jako podwykonawca wykonać w grudniu 2009r. szkolenia u franczyzobiorców takich, jak: (...) S.C. M. I. (1), T. S. (1) w P., (...) K. K. (1) w R., (...) i (...) w L., (...) P. R. (1) w C., (...) z siedzibą w O., (...) M. Ś. (2) w T. i (...) G. G. (1) w S., to musiałaby to zrobić albo przy pomocy swoich pracowników od szkoleń, a takich nie miała, jak wynika z zeznań świadków – osób zarządzających spółką wówczas (R. K. (2), J. S. (2), T. B. (2), D. S.), albo korzystając z innych podwykonawców, ale takich w grudniu 2009r. też nie miała (...) Sp. z o.o. do realizacji umowy z (...) Sp. z o.o. M. M. (2) w grudniu 2009r., kiedy to zgodnie z listami obecności na szkoleniach i fakturami z dnia 22.12.2009r. oraz protokołami zdawczo odbiorczymi miały odbyć się szkolenia w firmach takich, jak: (...) S.C. M. I. (1), T. S. (1) w P., (...) K. K. (1) w R., (...) i (...) w L., (...) P. R. (1) w C., (...) M. Ś. (2) w T. i (...) G. G. (1) w S., (...) z siedzibą w O., łączyła jedynie umowa z (...) Sp. z o.o. (a wówczas nie łączyła jeszcze spółek (...) sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. żadna umowa o świadczenie usług). W świetle powyższego stwierdzić należy jednoznacznie, że faktury wystawione 22.12.2009r. i protokoły zdawczo – odbiorcze za wdrożenie systemu i szkolenia w podmiotach takich jak (...) S.C. M. I. (1), T. S. (1) w P., (...) K. K. (1) w R., (...) i (...) w L., (...) J. P. (1) w O., (...) P. R. (1) w C., (...) M. Ś. (2) w T. i (...) G. G. (1) w S., (...) z siedzibą w O., poświadczają nieprawdę, a umowa podwykonawstwa przedłożona na etapie postepowania dowodowego przed Sądem przez obrońców oskarżonej nie może jej ekskulpować od czynów przypisanych jej w wyroku, tj. poświadczenia nieprawdy we wskazanych przypisanych jej w wyroku dokumentach, ponieważ – mimo, że jak wykazała opinia z dnia 18.01.2016r. z badań chemicznych - przedmiotowa umowa podwykonawstwa z dnia 16.11.2009r. mogła w rzeczywistości zostać sporządzona w czasie, na jaki jest datowana, to zdaniem Sądu była to „pusta” umowa, mająca jedynie potwierdzać, że (...) Sp. z o.o. zleciła wykonanie szkoleń u franczyzobiorców, jednak w rzeczywistości (...) Sp. z o.o. nie przeprowadziła tych szkoleń ani sama poprzez swoich pracowników, ani poprzez dalszych podwykonawców. W świetle powyższego stwierdzić należy, iż nie zasługują na wiarę wyjaśnienia oskarżonej, która twierdziła, że szkolenia i wdrożenia zostały przeprowadzone przez jej firmę (...) zgodnie z umowami wdrożenia systemu oprogramowania zawartymi z franczyzobiorcami, bo usługi te wykonali w imieniu (...) (...) podwykonawcy. Wskazane powyżej okoliczności przeczą bowiem wyjaśnieniom oskarżonej, które zdaniem Sądu zmierzały wyłącznie do uwolnienia jej od odpowiedzialności karnej, a umowa podwykonawstwa z dnia 16.11.2009r. z (...). o.o. została stworzona wyłącznie po to, aby (...) (...) miała „podkładkę”, że był podwykonawca, który rzekomo przeprowadził szkolenia, a potrzebne to było w związku z udziałem (...) Sp. z o.o. w projekcie unijnym realizowanym przez powiązaną z (...) (...) kapitałowo i osobowa spółkę (...) SA i franczyzobiorców (...), namówionych do tego projektu też przez (...) SA. W rzeczywistości zdaniem Sadu, jak wykazało postępowanie dowodowe przeprowadzone w niniejszej sprawie, umowa podwykonawstwa zawarta pomiędzy (...) (...), a (...) była wyłącznie umową „na papierze”, a że tak było dowodzi również fakt, że (...) następnie przekształciło się w (...) Sp. z o.o., czyli firmę także kapitałowo i osobowo powiązaną z (...) SA. O tym, że te powiązania kapitałowo – osobowe były istotne przy realizacji całego projektu, którego dotyczy niniejsza sprawa, mówią też niemal wszyscy świadkowie przesłuchani w sprawie i wynika to wprost z dokumentów zebranych w aktach sprawy.

Ponadto, analiza powyższych umów, dat ich zawarcia i wzajemnych powiazań pomiędzy wskazanymi podmiotami ( (...) Sp. z o.o., (...) SA, (...) Sp. z o.o., M. M. (2) (...)), w kontekście pozostałych trzech franczyzobiorców – (...) K. J. (1) z siedzibą w B., Grupa D. D. R. z siedzibą w K. i „(...) T. B. (1), (...) S.C. z siedzibą w T., którzy zawarli z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. reprezentowaną przez oskarżoną B. M. jako prezesa Zarządu, umowy zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania w dniu 01.06.2010 r., wskazuje, że oskarżona, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a nadto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. i będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu, podpisała jako zleceniobiorca umowy zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania: Nr (...) z dnia 01.06.2010 r. z K. J. (1) prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w B., Nr (...) z dnia 01.06.2010 r. z D. R. prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w K., Nr (...) z dnia 01.06.2010 r. z P. B., D. B. i T. B. (1) prowadzącymi działalność gospodarczą pod nazwą „(...) T. B. (1), (...) S.C.” z siedzibą w T., a następnie mając świadomość, że firma (...) Sp. z o.o. nie wykonała - na dzień wystawienia wymienionych niżej faktur - wynikających z wyżej wymienionych umów usług wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń, jako osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, wystawiła albo poleciła wystawić pracownikom (...) Sp. z o.o. następujące poświadczające nieprawdę dokumenty: fakturę VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. na kwotę 131.610,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 25.11.2010 r. na kwotę 44.164,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w B.; fakturę VAT Nr (...) z dnia 25.11.2010 r. na kwotę 44.164,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. na kwotę 131.610,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w K.; fakturę VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. na kwotę 131.610,00 złotych oraz fakturę VAT nr (...) z dnia 25.11.2010 r. na kwotę 44.164,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano Firmę (...) „(...) T. B. (1), (...) S.C.” z siedzibą w T., poświadczając w w/w fakturach nieprawdę odnośnie wykonania na dzień wystawienia tych dokumentów usług wynikających z wyżej wymienionych umów, a okoliczność ta miała znaczenie prawne, w szczególności dla podmiotów: (...) z siedzibą w B., (...) z siedzibą w K. i (...) „(...) T. B. (1), (...) S.C.” z siedzibą w T., które dokonały zapłaty za wymienione faktury na rzecz spółki (...) Sp. z o.o. i wyżej wymienione faktury przedkładały w (...) w celu uzyskania dofinansowania ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013. Skoro bowiem, jak wynika z zeznań franczyzobiorców takich, jak – (...) K. J. (1) z siedzibą w B., Grupa D. D. R. z siedzibą w K. i „(...) T. B. (1), (...) S.C. z siedzibą w T., że ograniczone prace wdrożeniowe i szkolenia przy ich okazji miał przeprowadzać u nich w siedzibie firmy, czy w sklepach (...), którego franczyzobiorcy kojarzyli z (...), to po pierwsze nie mogło to być przed wystawieniem przez oskarżoną w imieniu (...) Sp. z o.o. faktur z dnia 25.11.2010r. za wdrożenie systemu i szkolenia, a także M. M. (2) nie przeprowadzał tych prac instalacyjnych i szkoleń w imieniu (...) Sp. z o.o., bo wówczas M. M. (2) nie łączyła żadna umowa z (...) Sp. z o.o., ani z (...) Sp. z o.o., która miała jako zleceniobiorca (...) Sp. z o.o. wykonać usługi wdrożeniowe u wskazanych wyżej podmiotów zgodnie z fakturami znajdującymi się w aktach na kartach 902 i 903. M. M. (2), nawet jeżeli wykonał te prace wdrożeniowe i przy okazji ograniczone skzoelnia w późniejszym czasie, niż to wynika z faktur i protokołów zdawczo odbiorczych datowanych na 25.11.2010r., to i tak nie wykonywał tych usług w imieniu (...) Sp. z o.o., a jedynie w imieniu (...) SA, bo M. M. (2) łączyła do 31.01.2011r. jedynie umowa z (...) Sp. z o.o., a ta ostatnia firma świadczyła usługi na rzecz (...) SA. W swoich zeznaniach M. M. (2) i K. J. (1) oraz P. B. wskazywali, że prace wdrożeniowe i ograniczone szkolenia przy okazji wdrażania systemu miał przeprowadzać M. M. (2), a nie oskarżona, a zatem listy obecności na szkoleniach w T. i B. w listopadzie 2010r. a także protokoły zdawczo odbiorcze dotyczące odbioru usług rzekomo wykonanych 25.11.2010r. przez (...) Sp. z o.o. w – (...) K. J. (1) z siedzibą w B. i „(...) T. B. (1), (...) S.C. z siedzibą w T., ewidentnie poświadczają zdaniem Sądu nieprawdę. Dotyczy to również dokumentów wystawionych na potwierdzenie przeprowadzenia szkoleń (lista obecności na szkoleniach i protokół zdawczo odbiorczy wdrożenia systemu oprogramowania) i wdrożenia systemu w (...) z siedzibą w K., ponieważ skoro świadek D. R. twierdzi, że był u niego w firmie w K. wdrożyć system i przeprowadzić szkolenia M. M. (2), a ze wspomnianych dokumentów wystawionych 25.11.2010r. wynika, że usługi te zostały wykonane przez (...) Sp. z o.o., to wówczas M. M. (2) nie był ani pracownikiem (...) (...), ani (...) Sp. z o.o., a przecież ta ostatnia firma wystawiła (...) Sp. z o.o. fakturę VAT z dnia 21.02.2011r. za wykonanie usługi wdrożenia systemu (...) w K.. Powyższe potwierdza, że faktura z dnia 25.11.2010r. nr (...) wystawiona przez oskarżoną w imieniu (...) Sp. z o.o. na rzecz (...) z siedzibą w K. również poświadcza nieprawdę i na dzień jej wystawienia nie zostały przeprowadzone usługi wdrożenia i szkoleń.

Przesłuchany w charakterze świadka P. B. w swoich początkowych zeznaniach opisał nawiązanie i przebieg współpracy ze spółką (...) S.A. Podał, że ze strony spółki (...) nie było żadnych nacisków, aby jego firma przystąpiła do projektu unijnego. Podał także jaką pomoc zaproponował (...) SA przy realizacji tego projektu. Zeznania świadka w tej części jako dotyczące okoliczności w zasadzie bezspornych, popartych dokumentami, zbieżne z zeznaniami innych świadków, zasługiwały na podzielenie jako wiarygodne. W dalszej części swoich zeznań świadek P. B. podał, że licencjodawcą systemu (...) była spółka (...). Prace wdrożeniowe tego sytemu oraz szkolenia dla administratorów i użytkowników przeprowadzała jednak spółka (...). Podał, iż przedstawiciele (...) przyjeżdżali do jego firmy i wdrażali ten system. Pracownicy (...) według świadka przez kilka dni byli w T.. Za usługi wdrożenia i szkolenia świadek płacił jednak spółce (...). Dodał, że dwóch jego pracowników brało udział w tych szkoleniach podczas wdrażania systemu. Pamiętał, że podpisywał protokoły zdawczo – odbiorcze świadczące o wdrożeniu systemu (...), ale nie pamiętał, czy protokoły zdawczo – odbiorcze świadczące o wdrożeniu programu (...) oraz listy obecności świadczące o udziale w szkoleniach, podpisywał przed ich faktycznym wdrożeniem i przeprowadzeniem szkoleń. Świadek stwierdził, że pamięta tylko, że takie listy i protokoły podpisywał, ale nie pamiętał na jakim etapie wdrożenia. Sąd podzielił zeznania świadka P. B. w tej części jedynie odnośnie faktu, że to pracownicy (...) SA, a nie firmy (...) przeprowadzali w jego firmie wdrożenie systemu i szkolenia, natomiast nie zasługiwały na wiarę twierdzenia świadka, iż nie pamięta on, kiedy podpisywał listy obecności na szkoleniach i protokoły zdawczo odbiorcze prac wdrożeniowych i szkoleń, ponieważ w ocenie Sądu świadek zasłaniał się celowo niepamięcią, nie chcąc przyznać okoliczności, które obciążałyby jego samego, a mianowicie, że listy obecności na szkoleniach i protokoły zdawczo odbiorcze prac wdrożeniowych podpisał jeszcze zanim te usługi zostały wykonane. Z okoliczności sprawy wynika natomiast, że tak było i zdaniem Sądu świadek zasłaniał się celowo niepamięcią, aby nie podać rzeczywistego przebiegu procesu wdrożenia. Jak wynika przecież z zeznań M. M. (2) to on był w firmie świadka wdrożyć system i szkolił pracowników wówczas, co pozostaje w oczywistej sprzeczności z listami obecności na szkoleniach znajdującymi się w aktach, a z których wynika, że szkolenia rzekomo prowadziła w T. w dniach 15-16 i 17-18 listopada 2010r. sama oskarżona B. M.. Skoro świadek podpisał się na przedmiotowych listach obecności na szkoleniach, a podpisała je także jako prowadząca szkolenie B. M., to zeznania świadka nie mogą się ostać, bo przecież sam przyznał, że wdrożeniem systemu i szkoleniami zajmowali się pracownicy (...) SA. Powyższe wskazuje, że w dniach 15-16 i 17-18 listopada 2010r. nie zostały przeprowadzone w firmie (...) w T. ani prace wdrożenia systemu (...), ani szkolenia z tego systemu, nie przeprowadzała tych prac nigdy sama oskarżona, a zatem dokumenty w postaci w/w list obecności na szkoleniach i protokoły zdawczo odbiorcze prac wdrożeniowych podpisane przez P. B. i oskarżaną poświadczają nieprawdę i w tym zakresie Sąd nie podzielił zeznań świadka P. B. jako niewiarygodne. Świadek P. B. przesłuchany na etapie postępowania sądowego (przesłuchany w ramach pomocy sądowej) zeznał, że system (...) wdrażali w jego firmie przedstawiciele z (...) i przyjechali z P., były to dwie albo trzy osoby, które wgrały oprogramowanie i przez dwa, trzy dni szkolili pracowników z obsługi tego programu. Podał, że usługi wdrożeniowe i przeprowadzanie szkoleń wykonywał (...), a za niniejsze czynności zapłacił firmie oskarżonej – spółce (...), która współpracowała z (...) przy wdrażaniu tego oprogramowania. Zeznania świadka w tej części Sąd podzielił, gdyż z zeznań świadka M. M. (2) również wynika, że to on przeprowadzał prace wdrożeniowe i szkolenia w T., jednak nie było to przed datą wystawienia faktur za prace wdrożeniowe i szkolenia i protokołów zdawczo odbiorczych prac wdrożeniowych, a w późniejszym okresie i w tym względzie te zeznania nie mogą ekskulpować oskarżonej od odpowiedzialności za poświadczenia nieprawdy w fakturach VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. oraz VAT nr (...) z dnia 25.11.2010 r., gdyż na dzień wystawienia tych dokumentów nie zostały wykonane usługi wynikających z umowy wdrożenia systemu oprogramowania, jaka łączyła (...) Sp. z o.o. z Firmą (...) „(...) T. B. (1), (...) S.C.” z siedzibą w T., przy czym oskarżona działała w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, która osiągnęła spółka (...) Sp. z o.o., a posadzone tymi fakturami nieprawdziwe zdarzenia gospodarcze miały znaczenie prawne, w szczególności dla Firmy Handlowo – Usługowa „(...) T. B. (1), (...) S.C.” z siedzibą w T., która dokonała zapłaty za wymienione faktury na rzecz spółki (...) Sp. z o.o. i wyżej wymienione faktury przedłożyła w (...) w celu uzyskania dofinansowania ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013.

Przesłuchany w charakterze świadka D. R. zeznał, że firmę prowadzi od 1 lipca 1997 r. Od około 2000 r. współpracuje ze spółką (...) SA. Na początku współpraca prowadzona była zasadzie partnerstwa, a od 2008 roku w oparciu o umowę franczyzową. Dalej zeznał, że w dniu 6 października 2009 roku złożył do (...) w S. wniosek o dofinansowanie unijne w ramach programu Działanie 8.2 Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka. W dniu 25 marca 2010 roku podpisał z (...), za pośrednictwem (...), umowę o dofinansowanie unijne. Projekt został zakończony. Dodał, że w sumie z (...) otrzymał dofinansowanie na kwotę około 100 tys. złotych. Z treści zeznań świadka wynika, że poprzedni system (...) nie spełniał oczekiwań, był mało przejrzysty, nie można było podglądać stanów magazynowych, miał kłopoty z eksportem i importem. Z relacji świadka wynika, że latem 2009 roku otrzymał telefon od G. C., który mu powiedział, że jest taki program (...) i czy byłby zainteresowany wdrożeniem go w sklepie. Jednocześnie wymienił walory tego programu, zapewnił w imieniu (...) SA pomocy przy opracowywaniu dokumentacji. D. R. zeznał, że licencję na system (...) udzielił M. E., a firma (...) zajmowała się wdrożeniami i szkoleniami. Odnośnie współpracy z co najmniej dwoma podmiotami gospodarczymi, świadek zeznał, że współpracował z (...) S.A, a od 2002 lub 2003 roku z firmą (...) S.A. na podstawie umowy partnerskiej. Współpraca z tą drugą firmą polegała na zakupie notebooków i sprzętu do usług mobilnych. Z protokołu przesłuchania świadka wynika, że protokoły zdawczo-odbiorcze i listy obecności podpisywał bezpośrednio po wdrożeniu systemu (...) przez M. M. (2) i M. M. (3) czyli w marcu – kwietniu 2010r. Świadek nie wiedział czy wymienieni działali z ramienia spółki (...) sp. z o.o., bo przedstawili się, że przyjechali wdrożyć system. Dodał, że na pewno on i jego dwóch pracowników nie podpisywali z góry list obecności świadczących o udziale w szkoleniu dla administratora i użytkowników systemu przed ich faktycznym przeprowadzeniem. Szkolenie dla administratora i użytkowników wraz z wdrożeniem trwało 2 dni, w sumie około 20 godzin i odbyło się u niego w firmie. Podał, że M. M. (2) w trakcie szkolenia omówił każdą funkcję systemu. Ponadto wskazał, że nie pamięta sytuacji, w której musiałby podpisać dokument świadczący o zainstalowaniu usługi lub odbytym szkoleniu bez faktycznego przeprowadzenia tych usług. Jednocześnie świadek D. R. skorzystał z prawa odmowy udzielenia odpowiedzi na pytanie dotyczące zapytań ofertowych i wyboru przez niego dostawców usług.

Natomiast w postępowaniu przed Sądem świadek D. R. podtrzymał dotychczasowe zeznania i wskazał, że nadal jest franczyzobiorcą (...). Według relacji świadka firma oskarżonej została wybrana do przeprowadzenia wdrożenia i szkolenia, ponieważ była najtańsza. Świadek zapłacił oskarżonej za wystawioną fakturę i podpisał protokół przeprowadzenia szkolenia. Zeznał, że firma (...) miała przyjechać i przejąć wszystkie dane ze starego systemu i przerzucić do nowego, uruchomić cały system i przeszkolić pracowników. Z jego zeznań wynika, że przyjechały wdrożyć system i przeprowadzić szkolenia dwie albo trzy osoby, wśród których był M. M. (3) i M. M. (2). Według świadka byli oni z firmy (...), tak przedstawili się. Wdrożenie systemu i szkolenie pracowników trwało dwa lub trzy dni - od rana do wieczora. Dodał, że była lista obecności na końcu do podpisania. Wyjaśnił, że jeżeli w postępowaniu przygotowawczym podał, że szkolenie i wdrożenie systemu trwało 2 dni, to było tak, jak wtedy zeznał, bo lepiej pamiętał. Skorzystał z propozycji pożyczki udzielonej przez (...) na środki potrzebne do wdrożenia systemu, ponieważ gdyby przeznaczył swoje środki, to nie miałby na prowadzenie bieżącej działalności. Później przelał na rzecz (...) środki uzyskane z (...) jako zwrot pożyczki. Świadek nie czuje się oszukany przez B. M., bo zamówił system, który wdrożony. Dlatego nie ma żadnych roszczeń wobec oskarżonej.

Dokonując oceny wiarygodności zeznań świadka D. R. wskazać należy, iż na podzielenie zasługują jego zeznania dotyczące okoliczności bezspornych, popartych dokumentami niekwestionowanymi przez strony, a mianowicie odnośnie prowadzonej przez świadka działalności gospodarczej, współpracy z (...) SA, procedury związanej z ubieganiem się o dofinansowanie, pomocy udzielonej przy składaniu wniosku przez (...), pomocy finansowej w postaci pożyczki udzielonej przez (...) SA przy realizacji projektu, odnośnie zawarcia umowy o dofinansowanie, treści tej umowy, podobnie jak odnośnie zawarcia umowy z (...) Sp. z o.o. i samej treści umowy. Natomiast nie zasługują na podzielenie jako niewiarygodne zeznania świadka, w których przekonywał, że protokoły zdawczo-odbiorcze i listy obecności na szkoleniach podpisywał bezpośrednio po wdrożeniu systemu (...) przez M. M. (2) i M. M. (3) czyli w marcu – kwietniu 2010r., a także, że na pewno on i jego dwóch pracowników nie podpisywali z góry list obecności świadczących o udziale w szkoleniu dla administratora i użytkowników systemu przed ich faktycznym przeprowadzeniem, ponieważ – jak wynika z protokołu zdawczo – odbiorczego z dnia 25.11.2010r. szkolenia miały zostać przeprowadzone przez (...) Sp. z o.o. najpóźniej w listopadzie 2010r., wszak potwierdził w w/w dokumencie wykonanie takiej usługi, a następnie w grudniu 2010r. zapłacił (...) Sp. z o.o. za fakturę z dnia 25.11.2010r. nr VAT (...), która dotyczyła wykonania przez (...) (...) usługi wdrożenia systemu oprogramowania zgodnie z umową z dnia 1 czerwca 2010r., w tym przeprowadzenia szkoleń dla administratorów i użytkowników programu (...), jak wynika też z wyjaśnień do faktury w/w sporządzonych przez B. M. w dniu 25.11.2010r. Powyższe wskazuje, że nieprawdą jest to, co zeznał świadek, a mianowicie, że nie podpisywał on i jego pracownicy list obecności na szkoleniach przed ich faktycznym przeprowadzeniem, skoro sam zeznał, że M. i M. byli w jego firmie wdrożyć system i przeprowadzić szkolenia w marcu – kwietniu 2010r. (zdaniem Sądu świadek pomylił się w dacie rocznej, bo chodziło o 2011 rok) i skoro – jak zeznał - protokoły zdawczo-odbiorcze i listy obecności na szkoleniach podpisywał bezpośrednio po wdrożeniu systemu (...) przez M. M. (2) i M. M. (3), to przecież te wdrożenia i szkolenia nie mogły odbyć się w listopadzie 2010r., jak to wynika z protokołu zdawczo odbiorczego z dnia 25.11.2010r. i z faktury z tego samego dnia, dotyczącej wynagrodzenia za wykonanie usługi wdrożenia systemu oprogramowania. Jeżeli natomiast, jak zeznał świadek D. R., M. M. (2) i M. M. (3), rzeczywiście byli w jego firmie w K. wdrożyć system oprogramowania MAZeBiznes i przeprowadzić szkolenia w marcu – kwietniu 2011r., to zdaniem Sądu mogło tak rzeczywiście być, ale to świadczy o tym, że wystawione przez oskarżoną w imieniu (...) Sp.z o.o. dwie faktury VAT Nr (...) z dnia 25.11.2010 r. na kwotę 44.164,00 złotych oraz VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. na kwotę 131.610,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w K., poświadczały nieprawdę, bo na dzień wystawienia tych faktur nie zostały wykonane usługi wdrożenia systemu oprogramowania, w tym nie zostały przeprowadzone szkolenia. Okoliczność ta miała natomiast znaczenie prawne dla firma (...) z siedzibą w K., które dokonała zapłaty za wymienione faktury na rzecz spółki (...) Sp. z o.o. i wyżej wymienione faktury przedłożyła w (...) w celu uzyskania dofinansowania ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013. Poza tym zeznania świadka D. R., w których przekonuje, że protokoły zdawczo-odbiorcze i listy obecności na szkoleniach podpisywał bezpośrednio po wdrożeniu systemu (...) przez M. M. (2) i M. M. (3), sa sprzeczne z zeznaniami M. M. (2), który zeznał, że nie zajmował się dokumentacją dotyczącą szkoleń i nie przedkładał żadnych list obecności na szkoleniach do podpisu w firmach, w których był wdrażać system. Zeznania świadka D. R. w tym względzie nie zasługiwały zatem na wiarę. Zdaniem Sądu świadek nie chciał potwierdzić faktów, które obciążałyby jego samego i narażały na odpowiedzialność karną za poświadczenie nieprawdy, wszak to on jako beneficjant dotacji przedłożył te poświadczające nieprawdę listy obecności na szkoleniach w (...) celem uzyskania dofinansowania. Z tego też względu zdaniem Sądu na przedmiotowych listach obecności na szkoleniach, jakie znajdują się w aktach sprawy, brak jest oznaczenia terminu, miejsca ich przeprowadzenia i osoby prowadzącej szkolenie. Poza tym wskazać należy, iż M. M. (2) łączyła z (...) Sp. z o.o. umowa o świadczenie usług od dnia 1.02.2011r., dlatego nie mógł on w imieniu (...) Sp. z o.o. przeprowadzać prac wdrożeniowych i szkoleń, objętych protokołem zdawczo – odbiorczym i fakturą z dnia 25.11.2010r., bo wówczas nie łączyła go żadna umowa ani z (...) Sp. z o.o., ani też z (...) Sp. z o.o. (ta ostatnia spółka wystawiła w dniu 21.02.2011r. fakturę spółce (...) za wdrożenie systemu (...) w K.). Powyższe natomiast potwierdza ustalenia Sądu, że wdrożenie systemu i szkolenia nie zostały wykonane i przeprowadzone przez (...) Sp. z o.o. przed wystawieniem faktur VAT Nr (...) z dnia 25.11.2010 r. na kwotę 44.164,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. na kwotę 131.610,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w K., a więc faktury te poświadczały nieprawdę. O tym natomiast, że także faktura VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. na kwotę 131.610,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w K., poświadczała nieprawdę, bo na dzień jej wystawienia firma (...) Sp. z o.o. nie wykonała wynikających z niej usług wdrożenia systemu oprogramowania, świadczą zeznania świadka D. R., że wdrożenia i szkolenia odbyły się w marcu – kwietniu. Nie zasługiwały także na podzielnie zeznania świadka, że M. M. (2) i M. M. (3), którzy byli w firmie świadka wdrożyć system, przyjechali w imieniu (...) Sp. z o.o., ponieważ świadek M. M. (2) zeznał, że nie pracował nigdy dla (...) (...) Sp z o.o., podobnie jak M. M. (3).

Reasumując, za wiarygodne w większości i przydatne dla dokonania ustaleń faktycznych w sprawie Sąd uznał zeznania P. R. (1), J. P. (1), R. P. (1), M. Ś. (1), G. G. (1), K. J. (1), M. I. (1) i T. S. (1), którzy zasadniczo w sposób spójny i zbieżnie przedstawili okoliczności związane z podpisywaniem protokołów zdawczo odbiorczych z wdrożenia systemu oraz list obecności z przeprowadzonych szkoleń, które się nie odbyły. Ich relacja była ponadto konsekwentna w toku całego postępowania, zbieżna z zeznaniami G. C., przez co Sąd nie znalazł okoliczności, dla których miałby uznać te zeznania za niewiarygodne. Ponadto zeznania tych świadków jednoznacznie świadczą o sprawstwie oskarżonej. Zaznaczyć należy w tym miejscu, że wymienieni świadkowie w sposób kompleksowy przedstawili motywy i okoliczności związane z przystąpieniem do projektu unijnego, zrelacjonowali przebieg całej procedury związanej z otrzymaniem dofinansowania i konsekwencje z tym związane.

Na okoliczność przeprowadzonych u franczyzobiorców szkoleń z systemu (...), zeznania złożył także świadek M. M. (2) . Wymieniony podał, że jeśli chodzi o projekt unijny B2B to do jego zadań należało najpierw zebranie informacji o sklepach franczyzobiorców i ich potrzebach oraz wymaganiach na przykład co do ilości pracowników, potrzebnych im raportach. Kierownikiem projektu był wtedy M. M. (3) i od niego dostawał zlecenia. Szkolenie z systemu było obowiązkowe po to, aby pracownicy umieli pracować na tym systemie. Zdarzały się sklepy, że wystarczał jeden dzień szkolenia i pracownicy umieli posługiwać się tym programem. M. M. (2) zeznał, że zdalnie nie przeprowadzał szkoleń. Podał, że przygotowywał opisy procesów, pomoce służące do pracy, multimedialne prezentacje. Zostawiał je będąc w sklepie, aby w razie problemów pracownicy wspomagali się tymi materiałami. Następnie, po wdrożeniu systemu, w razie wątpliwości czy problemów, był do telefonicznej oraz zdalnej dyspozycji pracowników sklepów. Dodał, że za swoje wykonane prace szkoleniowe wystawiał faktury na rzecz spółki (...) i ona mu za to mu płaciła. Świadek zeznał, że dyspozycje wykonywania czynności w postaci wystawiania faktur dawał mu jego przełożony M. M. (3). Jemu też świadek przekazywał wystawioną fakturę. W dalszej części swoich zeznań M. M. (2) wskazał firmy i osoby, u których przeprowadzał szkolenia. Wymienił m.in. K. K. (1), M. P., K. J. (1), D. R., P. B., G. G. (1), P. R. (1), M. Ś. (1), M. I. (1). Podał, że szkolenia przeprowadzał tak długo, aż pracownicy nauczyli się obsługiwać system. Zeznał, że protokoły zdawczo – odbiorcze i listy obecności świadczące o udziale w szkoleniu nie należały do jego obowiązków. M. M. (2) zeznał, że J. P. (2), W. B. i S. B. nigdy mu nic nie zlecali i nie jest mu wiadomo, aby mieli oni jakiś związek z wykonywanymi przez niego szkoleniami i wdrożeniami. Podał, że nie rozmawiał z nimi na temat szkoleń, tego czy się odbyły, czy wdrożenia miały miejsce ani też na temat wystawianych faktur. Przesłuchany ponownie w charakterze świadka M. M. (2) podał, że nie świadczył usług szkoleniowo – wdrożeniowych, ani żadnych innych na rzecz spółki (...) i nie zna B. M.. Zeznał, że firma (...) jest mu znana ze słyszenia i kojarzy ją jedynie z tego, że jakiś czas temu mogła być powiązana ze spółką (...). Dodał, że jedyną firmą zewnętrzną, dla której świadczył usługi szkoleniowo – wdrożeniowe była firma (...) Świadek zeznał także, iż od 2001 roku do 2008 roku był zatrudniony w oparciu o umowę o pracę w firmie (...) SA. Początkowo był magazynierem, a później awansował na kierownika działu wydań. Do jego obowiązków należało: przyjmowanie i wydawanie towaru, realizacja wydań i wysyłek, a później zarządzanie magazynem. Natomiast w lutym 2008 roku założył własną działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą w Ś., świadczącą usługi consultingowe w zakresie obsługi wdrażania systemów klasy erp (zintegrowane systemy zarządzania). Wówczas współpracował również z (...) Sp. z o.o., który jest w grupie (...). Świadczenie usług dla (...) wykonywał bez żadnej umowy i polegało ono na tym, że zajmował się obsługą systemu (...), doradztwem systemowym, tj.: proponowaniem rozwiązań rozwojów mających na celu optymalizację pracy poszczególnych jednostek, zarządzaniem systemem sprzedaży, zbieraniem informacji o sklepach franczyzobiorców i ich potrzebach oraz wymaganiach. Z polecenia M. M. (3) przeprowadzał również wdrożenie systemu (...) i szkolenie u około od 10 do 15 franczyzobiorców, za które pobierał wynagrodzenie od (...) Z w/w firmą, jak zeznał, od 2008 roku do 2012 roku posiadał umowę o świadczenie usług. M. M. (2) zeznał, że nie był pracownikiem (...) sp. z o.o. i nie wykonywał w ich imieniu usług wdrożeniowych ani szkolenia. U każdego franczyzobiorcy wdrożenie systemu trwało według niego od jednego do dwóch dni na miejscu, a związane jeszcze było to z pracami dotyczącymi parametryzacji oraz przygotowaniem systemu do pracy. Oprócz tego M. M. (2) był odpowiedzialny za przeprowadzenie szkoleń dla użytkowników i administratorów systemu. W tym celu przez cały dzień był do dyspozycji obsługi sklepu, prowadząc sprzedaż i ucząc ich na bieżąco. Po wdrożeniu systemu był również do telefonicznej oraz zdalnej dyspozycji pracowników sklepów. Ponadto M. M. (2) brał udział w jednym szkoleniu w siedzibie (...), które prowadził A. C.. Świadek M. M. (2) w postępowaniu przed Sądem podtrzymał, ż w firmie oskarżonej nigdy nie był zatrudniony i oskarżona nie zlecała mu czynności w sprawie wdrożenia oprogramowania (...) u franczyzobiorców. Podał, że w okresie gdy był pracownikiem (...), to nie przeprowadzał wdrożeń, ponieważ wówczas prowadził już działalność gospodarczą. Świadek zeznał, że na wdrożenie systemu i przeprowadzenie szkoleń z programu (...) miał podpisaną umowę z (...) Sp. z o.o. Dla K. (...) w ramach tej umowy wykonywał bardzo podobne, jeżeli nie tożsame usługi co dla firma (...), jednak w ramach tej umowy nie wykonywał czynności, polegających na wdrożeniu systemu szkoleń dla franczyzobiorców (...). Jeżeli chodzi o firmę (...), to według świadka, usługi te wykonywał jeszcze w ramach współpracy z firma (...). Zeznał, że nie sporządzał na miejscu w tych firmach, gdzie wykonywał te usługi, żadnych dokumentów i nie wie kto takie dokumenty sporządzał, bo nie zajmował się dokumentacją. Jeżeli chodzi o sklepy franczyzobiorców (...), to nie składał w firmie (...), jako zamawiającemu usługi, żadnych dokumentów potwierdzających wykonanie tych usług, szkoleń i wdrożeń. Nie odnotowywał roboczogodzin takich prac wdrożeniowych i szkoleń, bo miał nienormowany czas pracy. Świadek nie potrafił wyjaśnić dlaczego na dokumentach – listach obecności na szkoleniach w firmie K. J. w B. jest wskazane, że osobą prowadzącą szkolenie była B. M.. Dodał, że nie był 4 dni w B.. Zaprzeczył, aby B. M. pojawiła się podczas tych szkoleń w B.. Nie podpisywał protokołów zdawczo-odbiorczych przeprowadzenia szkoleń. Nie potrafił wyjaśnić dlaczego protokół zdawczo odbiorczy szkoleń, dla użytkowników systemu w firmie (...) w B., podpisała jako zleceniobiorca B. M.. Nie otrzymywał od oskarżonej żadnych dyspozycji, gdzie ma jechać i szkolić. Zeznał, że to on prowadził szkolenie w firmie (...) w B. i nie ma wiedzy, aby B. M. prowadziła szkolenie, podobnie jak w T., gdzie był jeden dzień i przeprowadził prace wdrożeniowe i szkolenia w firmie P. B.. Z zeznań świadka M. M. (2) wynika, że w ramach ogólnej umowy łączącej go z (...) -A Sp. z o.o., obsługiwałem też (...) SA.

Zeznania świadka M. M. (2) Sąd uczynił w znacznej części podstawą ustaleń faktycznych, gdyż są one logiczne, spójne, konsekwentne, zbieżne z innymi dowodami, znajdują potwierdzenie w większości w zeznaniach świadków – franczyzobiorców, a także w dokumentach zgromadzonych w aktach sprawy. Wątpliwości Sądu budziły jedynie zeznania świadka dotyczące czasu przeprowadzania prac wdrożenia systemu oprogramowania i szkoleń w sklepach franczyzobiorców, a także zakresu tych prac, bo odnośnie tego, Sąd dysponował sprzecznym materiałem dowodowym, dlatego uznano, iż przeprowadził te prace i szkolenia w ograniczonym zakresie. Natomiast na wiarę zasługiwały zeznania świadka, w których potwierdził, że nie wykonywał tych prac w imieniu (...) Sp. z o.o., gdyż nie łączyła go żadna umowa z tym podmiotem. Zeznania świadka w większości znalazły poza tym potwierdzenie w dokumentacji przedłożonej przez świadka i przez W. H. (1), a dotyczącej współpracy firmy (...) ze spółka (...), dlatego też zasługiwały na podzielenie jako wiarygodne. Zważyć należy wreszcie, że większość franczyzobiorców przesłuchanych w tym postępowaniu zeznała, iż to właśnie M. M. (2) był u nich w firmie wdrożyć system i prowadził przy tym szkolenia pracowników, dlatego też zeznania M. M. (2) zasługiwały na podzielenie w tym względzie. Ponieważ świadek M. M. (2), jak zeznał i wynika to też z innych dowodów, nie zajmował się dokumentacja dotyczącą wdrożenia systemu i szkoleń, jego zeznania w tym zakresie nie były pomocne dla dokonania ustaleń faktycznych.

Dokonując ustaleń faktycznych Sąd podzielił w części jedynie jako wiarygodne także zeznania świadka M. M. (3) , który zeznał, że do jego obowiązków należało nadzorowanie pracy zespołu powstałego w spółce (...) S.A. i odpowiedzialnego za instalację, poprawne skonfigurowanie i uruchomienie systemu oraz przeszkolenie użytkowników – franczyzobiorców (...). M. M. (3) zeznał, że na dzień kontroli przeprowadzonej przez (...), kontrolujący błędnie przyjął, iż (...) nie nawiązał współpracy z wymaganą ilością podmiotów, gdyż te podmioty nie posiadały systemu (...), który funkcjonował w (...). Dodał, że system (...) jest tak przygotowaną platformą, że może współpracować również z innymi systemami, niż (...), jak na przykład (...), (...), M.. Tak też było w czasie kontroli, jak i wcześniej po zakończeniu realizacji projektu przez (...). Zeznał, że wymiana danych z partnerami (...) była wówczas realizowana za pomocą starych systemów. Była to komunikacja jednostronna pozwalająca zrealizować założenia projektowe po stronie (...). Zeznał, że aby utworzyć inne rynki współpracy i pozwolić (...) spółki (...) nawiązać współpracę ze swoją siecią dostawców i odbiorców wymagane było wdrożenie systemu klasy (...). Dotacja uzyskana przez (...) wymagała wdrożenia systemu (...) tylko w K.. Dodał, że do odpowiedzi pokontrolnej zostały załączone dane z systemu (...) po stronie (...), które wskazują na współpracę z wyszczególnionymi tam podmiotami, które z kolei nie muszą mieć wdrożonego systemu (...). Te dane wskazują na współpracę handlową podjętą w ramach programu B2B. Na tych dokumentach została wyszczególniona data transakcji i pierwsza z nich powinna być zgodna z datą zakończenia realizacji projektu. Mogło się tak zdarzyć, że ta data mogła być późniejsza, bo partner akurat nie dokonał w danym czasie jakiś zakupów w K.. To nie wskazuje jednak na to, że system nie był gotowy na czas realizacji projektu. Zeznał, że jeśli chodzi o portal integracji handlowej to wszyscy partnerzy (...) uczestniczący w projekcie mają założone konta i przydzielone dostępy do platformy www zwanej właśnie portalem integracji handlowej. Za pośrednictwem tego portalu podmiot zgłasza również zapotrzebowania na usługi do partnerów technologicznych, ma wgląd w swoje dokumenty, rozrachunki oraz różnego rodzaju statystyki biznesowe. M. M. (3) zeznał, że portal został stworzony zgodnie z założeniami projektu i udostępniony partnerom. W dalszej części swoich zeznań świadek podał, że tak jak projekt nie wymagał wdrożenia systemu (...) u partnerów, tak wymagał udostępnienia im portalu integracji handlowej. Nadto zeznał, że jego zespół, złożony z kilkunastu osób takich jak programiści, konsultanci, szkoleniowcy, realizowali poszczególne zadania związane z projektem, który został wykonany w terminie i zgodnie z założeniami. Na dowód wykonania tych prac zostały przedstawione protokoły zdawczo – odbiorcze. Świadek zeznał, że nie ma takiej możliwości, aby te protokoły zostały stworzone wcześniej, aniżeli wykonane prace. Te prace były wykonywane w oparciu o specyfikację wymagań, jak również w oparciu o umowy zlecenia wdrożenia systemu. W ramach tej umowy należało umożliwić funkcjonalność bieżącej pracy partnera. (...) jest podzielony na moduły: logistyka, który umożliwia obrót towarami; administracja, który umożliwia konfigurowanie całego systemu oraz moduł portal integracji handlowej. Te moduły należało wdrożyć pod indywidualne potrzeby klienta. Te wdrożenia zostały wykonane i na to są potwierdzenia właśnie w postaci protokołów zdawczo – odbiorczych i działających systemów. Dodał, że część prac wdrożeniowych i programistycznych można było wykonać zdalnie, ale część z nich wymagała przeprowadzenia szkolenia, wywiadu czy też bezpośredniego kontaktu z klientem. W dalszej części przesłuchania M. M. (3) zeznał, że na szkolenie dla użytkowników i administratorów przeznaczono po dwa dni. Użytkownikiem i administratorem może być ten sam podmiot. Klient ustala ilość godzin szkoleniowych. Dodał, że pozycje dotyczące wstępnych etapów wdrożeniowych nie wymagają przeprowadzenia szkolenia i udziału franczyzobiorcy. One mogły być wykonywane zdalnie na podstawie wcześniej przesłanych danych albo udostępnienia przez klienta zdalnego dostępu do danych. Świadek dalej zeznał, że szkolenie polega na przygotowaniu odpowiednich instrukcji, filmów instruktażowych, prezentacji multimedialnych, po czym następuje praca z klientem. Te cztery dni przeznaczone na szkolenia nie polegały tylko na siedzeniu z klientem, ale właśnie na przygotowaniu wyżej wskazanych materiałów. Zespół wdrożeniowy ustalał sposób i metodę przeszkolenia klienta tak, aby jak najefektywniej wykorzystać czas i dotrzeć do klienta. W ramach tych szkoleń był kontakt bezpośredni z klientem. W szkoleniach nie zawsze musieli uczestniczyć dani właściciele, a mogli uczestniczyć ich pracownicy bądź wskazane przez nich osoby wykonujące zadania na systemie. Nadzór na wstępną eksploatacją nie wymagał bezpośredniego kontaktu z klientem, ale w praktyce przeważnie było tak, że ktoś siedział u klienta i nadzorował uruchomienie systemu. Zdarzało się, że był też kontakt telefoniczny. Z kolei sprzedaż licencji portalu nie wymagała żadnych kontaktów. Z treści zeznań świadka wynika, że jeżeli spółka (...) S.A. zawierała z jakimiś podmiotami umowy zlecenia, to u tych podmiotów na pewno były przeprowadzane szkolenia. M. M. (3) zeznał ponadto, iż jego bezpośrednim przełożonym był J. P. (2), który z racji tego zlecał mu zadania. Kontakty z J. P. (2) dotyczyły tylko informatycznych aspektów czyli wdrożenia, instalacji, parametryzacji, migracji danych i uruchomienia aplikacji. Zeznał, że nie przypomina sobie, aby na temat projektu rozmawiał z S. B. i W. B.. Świadek M. M. (3) w postępowaniu przygotowawczym zeznał też, że otrzymywał protokoły zdawczo odbiorcze potwierdzone przez franczyzobiorców wraz z listami obecności, a następnie weryfikował je z wystawianą fakturą. Świadek potwierdził, że szkoleniami zajmowała się również firma oskarżonej. Dodał, że projekt był podzielony na dostarczanie licencji programowych, prace wdrożeniowe polegające na przygotowaniu systemu pod konkretną organizację i przeprowadzanie prac szkoleniowych. Dołączenie pełnej dokumentacji, w tym protokołów ze szkoleń, było natomiast wymogiem otrzymania kolejnej transzy środków unijnych. Zeznał, że szkolenia odbywały się zarówno w siedzibie klienta, jak i w siedzibie (...). M. M. (3) otrzymywał protokoły zdawczo – odbiorcze i listy obecności wypełnione przez franczyzobiorców i porównywał je z umową. Poza tym M. M. (3) jako nadzorujący realizację projektu zlecił M. M. (2) wykonanie prac programistycznych i wdrożeniowych. W postępowaniu przed Sądem świadek M. M. (3) zeznał, że współpracował z oskarżoną, która była odpowiedzialna za wdrożenie oprogramowania i szkolenia dla niektórych franczyzobiorców. M. M. (3) podał, że jest również prezesem (...) sp. z o.o. i zatrudniał M. M. (2), a z jego firmą oskarżona nie miała podpisanej żadnej umowy. Ponadto M. M. (3) zeznał, że M. M. (2) przed zatrudnieniem u niego w firmie, współpracował z (...). Według świadki spółka (...) zajmowała się przeprowadzaniem i organizacją szkoleń, dostarczyła wiele dokumentów szkoleniowych, bo szkolenia odbywały się nowoczesna metodą. Dokumenty dotyczące szkoleń są według świadka do tej pory umieszczone w sieci. Do (...) (...) czyli do wykonawcy powinny wpływać takie dokumenty jak lista obecności na szkoleniach czy protokoły ze szkoleń bo (...) (...) to przeprowadzała. Dołączenie pełnej dokumentacji w tym protokołów ze szkoleń było według świadka wymogiem do otrzymania kolejnej transzy środków unijnych. Zeznał, że były szkolenia dedykowane - jeden lub dwa dni pracy z użytkownikiem, pozostały czas był spożytkowany przygotowaniem materiałów szkoleniowych, filmów instruktarzowych, bo na tym polega metodyka, którą zastosowano przy tym wdrożeniu. Według świadka, szkolenia odbywały się zarówno w siedzibie klienta, jak i w innym miejscu, on nie szkolił pracowników i klientów. Nie nadzorował też szkoleń, które wykonywała (...) (...). M. M. (2) był związany w czasie tego projektu sieciowego z (...) S.A. Wykonywał prace programistyczne i wdrożeniowe na zlecenie świadka dla (...) S.A. M. M. (3) nie potrafił powiedzieć, czy w ramach faktur wystawionych przez (...) Sp. z o.o. (k. 901 i 903 akt – dopisek Sądu) były wykonywane szkolenia pracowników firm, gdzie wdrażano ten system. Podkreślił jednak, że mogło być tak, iż w godzinach szkoleń, jakie były wykazywane przy tych projektach unijnych, zawierał się czas poświęcony na przygotowanie materiałów wymienionych dla poszczególnych franczyzobiorców. W przypadku (...) S.A. to było liczone w ten sposób, że dwa dni było na przygotowanie materiałów, a pozostałe dwa dni na fizyczne szkolenie. Wskazał, że wszyscy franczyzobiorcy mieli dostęp do tego portalu integracji. Potwierdził poza tym, że znam firmę (...) sp. z o.o., która była z grupy (...), ale nie wiedział, czy jakiś jest związek w/w firmy z tym projektem. Z jego zeznań wynika ponadto, że jeżeli M. M. (2) był na szkoleniach w listopadzie 2010, a wtedy jeszcze nie istniało K. (...), to nie mógł tych szkoleń przeprowadzać z ramienia (...), tylko według świadka z ramienia poprzedniego pracodawcy, czyli (...).

W ocenie Sądu zeznania świadka M. M. (3) tylko częściowe zasługują na podzielenie, a mianowicie w zakresie dotyczącym okoliczności bezspornych, ustalonych też na podstawie innych dowodów, jak cała procedura dotycząca udziału (...) SA i franczyzobiorców wskazanych w zarzutach oskarżonej w tym projekcie, wymagań jakie powinni spełniać i treści dokumentów dotyczących udziału w tym projekcie. Wiarygodne są poza tym zeznania świadka, z których wynika, że M. M. (2) współpracował z (...) Sp. z o.o., z (...) SA, a na końcu z (...) Sp. z o.o., bo wynika to z umów jakie strony przedłożyły. Sąd podzielił również zeznania świadka, w których wskazał, że M. M. (2) należał do zespołu powołanego w (...) SA do wdrożenia systemu oprogramowania w ramach projektu dofinansowanego ze środków unijnych i na zlecenie M. M. (3) przeprowadzał prace wdrożeniowe i szkoleniowe w firmach franczyzobiorców wymienionych w zarzutach aktu oskarżenia, bo w tym zakresie zbieżne są zeznania M. M. (3) z zeznaniami M. M. (2), a także innych świadków, w szczególności franczyzobiorców wymienionych w zarzutach oskarżonej, którzy wskazali, że był u nich M. M. (2) wdrożyć system. Sąd nie podzielił natomiast zeznań świadka M. M. (3) w części, w której twierdził, że wszystkie wdrożenia i szkolenia zostały przeprowadzone w ramach tego projektu zgodnie z założeniami i nie jest możliwe, aby dokumentacja dotycząca realizacji projektu nie odzwierciedlała stanu faktycznego. Zdaniem Sądu świadek twierdzi tak dlatego, że był osobą odpowiedzialną za nadzorowanie projektu związanego z wdrożeniem systemu i ewentualne nieprawidłowości w tym zakresie, chociażby dotyczące dokumentowania kolejnych etapów, gdyby je przyznał, to obciążałyby jego samego. Z racji obowiązków jakie sprawował przy tym projekcie, zdaniem Sądu świadek miał niewątpliwie interes w tym, aby przedstawić realizację projektu w samych superlatywach. M. M. (3) poza tym jest osobą od lat związaną z (...) SA, ze spółkami powiązanymi kapitałowo z w/w firmą, jak chociażby (...) Sp. z o.o., dlatego zdaniem Sądu nie był obiektywny, kiedy zeznawał o sposobie realizacji wdrożeń systemu i szkoleniach, a swoimi zeznaniami, w których utrzymywał, iż część szkoleń oskarżona mogła przeprowadzić w formie elearningowej, chciał niewątpliwie pomóc oskarżonej uniknąć odpowiedzialności karnej, bo wiedział, że oskarżona jest w związku z nieprawidłowościami przy realizacji umowy zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania. Sąd nie podzielił zatem w tym zakresie zeznań świadka, bo sprzeczne są one z innymi dowodami zgromadzonymi w sprawie, jak chociażby zeznania świadków P. R.. K. J., M. Ś., R. P., G. G., J P., którzy wskazali na nieprawidłowości przy realizacji umowy zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń przez firmę (...), zarządzana przez B. M.. Nadto żaden z podmiotów wymienionych w zarzutach oskarżonej nie wskazywał, aby szkolenia miały być przeprowadzone, choćby w części w formie elearningowej, a nie tradycyjnej. Poza tym zakwestionowane w niniejszej sprawie faktury, listy obecności na szkoleniach, jako poświadczające nieprawdę, przeczą zeznaniom świadka M. M. (3), który próbował przekonać, iż niemożliwe były jakiekolwiek nieprawidłowości przy realizacji tego projektu, choć jak sam przyznał, nie nadzorował prac wdrożeniowych i szkoleń, za które odpowiedzialna była w firmach wymienionych w zarzutach aktu oskarżenia firma (...).

Z kolei z treści zeznań świadka G. C. wynika, że z polecenia bezpośredniego przełożonego J. P. (2) - wiceprezesa spółki (...) S.A., od połowy 2009 r. koordynował przepływ dokumentacji i informacji pomiędzy franczyzobiorcami (...) i był odpowiedzialny za koordynację nad wdrożeniem projektu sieciowego, realizowanego przy współudziale Unii Europejskiej. Świadek G. C. był zatrudniony od marca 2003 roku do czerwca 2010 roku w firmie (...) ale z polecenia bezpośredniego przełożonego J. P. (2) od połowy 2009 roku zajmował się również obiegiem dokumentów, tj.: umów pożyczek, licencyjnych na system (...) i agencyjnych pomiędzy franczyzobiorcami, a także był odpowiedzialny za koordynację nad wdrożeniem projektu unijnego. Projekt unijny opiewał na dofinansowanie kwotą 200.000 złotych. F. po otrzymaniu dotacji zwracali K. część pożyczki w kwocie 100.000 złotych, natomiast pozostała kwota rozliczana była w ramach umów agencyjnych. Firma (...) w 2008 roku została przejęta przez (...) spółka akcyjna. Wskazał, że wcześniej jego obowiązki wykonywał P. Ś. (1). Dodał, że został wyznaczony do koordynacji przebiegu dokumentów pod koniec wdrożeń projektu dla franczyzobiorców. Świadek zeznał, że nie wie skąd pojawił się pomysł na wzięcie udziału w programie dofinansowanym ze środków unijnych i kto był jego autorem. Z tego co pamięta, to (...) miał zapewnić franczyzobiorcom dostęp do systemu (...) on-line, co oznaczało w praktyce, że serwer znajdował się w centrali, czyli w spółce (...), a franczyzobiorcy mieli mieć dostęp do portalu integracji handlowej i do platformy (...), tj. dostęp do stanów magazynowych swoich i (...), odrębny portal magazynowania dokumentacji, który pozwalał na bieżąco monitorować ich zobowiązania w stosunku do spółki (...). Dodatkowo franczyzobiorcy mieli dostęp do portalu integracji handlowej za pomocą portalu www. Stroną techniczną projektu sieciowego franczyzobiorców zajmował się dział M. M. (3). On prowadził szkolenia i wdrożenia. G. C. zeznał, że spółka (...) była tylko fikcyjną wizytówką dla dokumentacji do wniosków o dofinansowanie unijne, a jej prezes B. M. według świadka nie przeprowadzała żadnych szkoleń, bo robił je w dalszym ciągu dział M. M. (3). Świadek podał, że gdy zajął się obsługą projektu sieciowego to były czasowe zaniedbania w realizacji projektu sięgające nawet 9 miesięcy wstecz i trzeba było nadrobić te niedociągnięcia stosowną dokumentacją. Zeznając na rozprawie głównej świadek G. C. potwierdził, że przejął obowiązki po P. Ś. (1). Zeznał, że mimo, iż nie był formalnie zatrudniony w (...) SA, to był odpowiedzialny za obrót dokumentów w tej firmie, nie pobierając żadnego wynagrodzenia. Świadek potwierdził, że rozsyłał do franczyzobiorców wzory protokołów szkoleń, a następnie po otrzymaniu uzupełnionych dokumentów, odsyłał je do (...). Świadek zeznał, iż faktury wystawione przez oskarżoną były fikcyjne, ponieważ usługi te nie były wykonane, a ich rolą było tylko i wyłącznie zmniejszenie długu franczyzobiorców.

Sąd podzielił zeznania świadka jako wiarygodne, gdyż zbieżne są one z innymi dowodami, jak zeznania świadków P. R.. K. J., M. Ś., R. P., G. G., J P., którzy wskazali na nieprawidłowości przy realizacji umowy zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń przez firmę (...), zarządzaną przez B. M. i wskazali, że podpisali listy obecności na szkoleniach przed ich przeprowadzeniem, a także podpisali protokoły zdawczo odbiorcze wdrożenia systemu oprogramowania przed ich faktycznym wdrożeniem i uczynili to za wyraźną namową G. C., który tłumaczył im, że jest to niezbędne do otrzymania transzy dotacji. W świetle powyższych dowodów, które zbieżne są z zeznaniami świadka G. C., te ostatnie także zasługiwały na podzielenie, zwłaszcza, że z informacji mailowych skierowanych przez G. C. do franczyzobiorców również wynika, że prosił ich o podpisanie i odesłanie list obecności na szkoleniach, które miały być przeprowadzone w terminie późniejszym. W świetle powyższego zeznania świadka C. okazały się pomoce dla dokonania ustaleń fatycznych w sprawie, gdyż potwierdzały, że oskarżona wystawiała faktury i inne dokumenty dotyczące wdrożenia systemu i szkoleń, a które nie odzwierciedlały prawdy, ponieważ potwierdzano w nich wykonanie usług, które faktycznie nie zostały wykonane.

Świadek K. N. z kolei zeznał, że od 2006 roku jest zatrudniony w (...) SA na stanowisku dyrektora finansowego, do którego obowiązków należy: kontrola kosztów i płatności, nadzór nad należnościami w firmie, przygotowywanie raportów giełdowych i kontrola inwestycji. (...) wdrożenia systemu (...) wyniknęła według świadka z tego, że z założenia mógł zapewnić efektywniejszą kontrolę licznych zobowiązań handlowych, należności od klientów i zapasów towarów. (...) posiadał według świadka ogólną umowę z (...) o współpracy w zakresie doradztwa w zakresie projektów inwestycyjnych mających być dofinansowanymi ze środków unijnych. Zeznań, że (...) opłacał franczyzobiorcom wnioski o udzielenie dotacji. Franczyzobiorcy otrzymywali bowiem od (...) pożyczki w transzach w celu sfinansowania zaliczek na realizację projektu. Natomiast umowa agencyjna polegała na reprezentowaniu przez franczyzobiorców interesów (...), w postaci kontaktu z klientami biznesowymi, dbania o pozytywny wizerunek firmy, przekazywania ofert produktów na określonym terenie. Wszystkie czynności związane z umową agencyjną były potwierdzane przez (...), a faktury były weryfikowane pod kątem zgodności z umową. Do kompetencji K. N. należało również jak zeznał akceptowanie faktur do wypłaty lub do skompensowania z należnościami od franczyzobiorcy, tzn. z pożyczką zaciągniętą w (...) przez franczyzobiorcę w związku z wejściem w projekt sieciowy. K. N. w postępowaniu przygotowawczym zeznał również, że od 2010 roku firma oskarżonej jest powiązana z (...) S.A., nie miał jednak wiedzy w zakresie tego, kto miał zajmować się wdrożeniami i szkoleniami. Natomiast w postępowaniu sądowym świadek K. N. wskazał, że firma oskarżonej brała udział w szkoleniach i wdrożeniach systemu u franczyzobiorców, a wówczas K. N. był dyrektorem finansowym (...) i do jego obowiązków nie należał nadzór nad realizacją projektu, w tym nad franczyzobiorcami. Świadek opisał również mechanizm udzielania pożyczek franczyzobiorcom i podał, że podejmował decyzje komu udzielić pomocy finansowej. Nie był w stanie wskazać, która osoba w K. podjęła decyzję o przystąpieniu do projektu sieciowego, ani kto pełnił nadzór nad wdrażaniem oprogramowania i szkoleniami. Sąd podzielił zeznania świadka jako logiczne, spójne, konsekwentne, zbieżne z innymi dowodami. Zeznania świadka odnośnie procedury związanej z ubieganiem się o dofinansowanie ze środków unijnych w ramach projektu „Wdrożenie innowacyjnego systemu B2B do elektronicznej wymiany danych i zarządzania informacją handlową”, niezbędnych czynności, dokumentów związanych z tym projektem oraz ogólnie czynności związanych z udziałem franczyzobiorców (...) SA w całym projekcie, pomocy udzielonej podmiotom wymienionym w zarzutach i ogólnych informacji o roli spółki (...) w realizacji projektu i wdrażaniu systemu B2B o nazwie (...) u franczyzobiorców, korespondowały z innymi dowodami, w szczególności zeznaniami świadków – franczyzobiorców uczestniczących w projekcie, zeznaniami świadków - przedstawicieli i pracowników instytucji zajmujących się dofinansowaniem z (...) w P., czy opracowujących dokumentację z (...) w P. i dokumentacją zgromadzoną w aktach sprawy (tą, której wiarygodność i rzetelność nie budziła wątpliwości Sądu), dlatego zasługiwały na wiarę jako pełnowartościowy materiał dowodowy.

Świadek P. Ś. (1) w postępowaniu przygotowawczym zeznał, że uczestniczył w procesie przystępowania franczyzobiorców do projektu sieciowego, natomiast nie brał udziału w jego rozliczaniu. P. Ś. (1) od października 1999 roku do kwietnia 2009 roku był zatrudniony przez (...) spółka akcyjna. W okresie ostatnich trzech lat pracy pełnił tam funkcję wicedyrektora do spraw sprzedaży franczyzowej i do jego obowiązków należało: opieka nad siecią franczyzową, dbanie o wygląd sklepu, udzielanie pomocy w rozwiązywaniu problemów z klientami, a także otwieranie nowych placówek. Zeznał, że możliwość dofinansowania wspólnego systemu informatycznego do sklepów franczyzowych pojawiła się na zebraniu dyrekcji i zarządu. P. Ś. (1) zeznał, że brał udział w procesie przystępowania franczyzobiorców do projektu unijnego poprzez uświadamianie im zalet związanych z posiadaniem wspólnego systemu informatycznego, a także przekazywał informacje o projekcie pochodzące z centrali oraz informacje pochodzące ze sklepów. Według świadka, możliwością podwyższenia standardów była praca na wspólnym systemie informatycznym (...), co dotyczy wspólnego fakturowania i magazynowania, bo wcześniej występowały problemy z obsługą klienta w sieciach franczyzowych z powodu braku wspólnych informacji o stanach magazynowych i cenach towarów. P. Ś. (1) przyznał, że czasami informował sklepy franczyzowe o konieczności poprawienia wniosków o dotacje. W postępowaniu przed Sądem świadek podtrzymał poprzednio złożone zeznania i dodał, że proces wdrożenia oprogramowania i przeprowadzenie szkoleń miało miejsce po kwietniu 2009 roku, czyli już po zakończeniu jego współpracy z (...). Sąd podzielił zeznania świadka jako logiczne, spójne, konsekwentne, zbieżne z innymi dowodami. Zeznania świadka odnośnie procedury związanej z ubieganiem się o dofinansowanie ze środków unijnych w ramach projektu „Wdrożenie innowacyjnego systemu B2B do elektronicznej wymiany danych i zarządzania informacją handlową”, niezbędnych czynności, dokumentów związanych z tym projektem oraz ogólnie czynności związanych z udziałem franczyzobiorców (...) SA w całym projekcie, pomocy udzielonej podmiotom wymienionym w zarzutach i ogólnych informacji o roli spółki (...) w realizacji projektu i wdrażaniu systemu B2B o nazwie (...) u franczyzobiorców, korespondowały z innymi dowodami, w szczególności zeznaniami świadków – franczyzobiorców uczestniczących w projekcie, zeznaniami świadków - przedstawicieli i pracowników instytucji zajmujących się dofinansowaniem z (...) w P., czy opracowujących dokumentację z (...) w P. i dokumentacją zgromadzoną w aktach sprawy (tą, której wiarygodność i rzetelność nie budziła wątpliwości Sądu), dlatego zasługiwały na wiarę jako pełnowartościowy materiał dowodowy, jednak świadek te nie był pracownikiem (...) SA w czasie obowiązywania umów zlecenie wdrożenia systemu oprogramowania, jakie oskarżona w imieniu (...) (...) zawarła z franczyzobiorcami wymienionymi w jej zarzutach, dlatego zeznania świadka nie wniosły nic istotnego do rozstrzygnięcia sprawy, jeżeli chodzi o przeprowadzenie wdrożenia systemu i szkoleń przez (...) (...).

Świadek M. F. (1) w postępowaniu przygotowawczym opisała zakres obowiązków wykonywanych przez nią w (...), wskazując, że jej udział w przygotowywaniu dokumentacji aplikacyjnej dla franczyzobiorców był bardziej techniczny. Świadek podała, że w przypadku franczyzobiorców (...) wykonanie szkolenia zostało zlecone firmie oskarżonej. M. F. (1) zeznała, że od 26 września 2008 roku do września 2012 roku była zatrudniona w (...) z siedzibą w P. na stanowisku specjalisty. Do jej obowiązków należało przygotowywanie dokumentacji aplikacyjnej do programów regionalnych lub krajowych wraz z dodatkowymi dokumentami w postaci umów, przygotowywanie dokumentacji do rozliczenia projektu, przygotowywanie dokumentów do kontroli. Zeznała, że zimą 2008 roku firma (...) zwróciła się do (...) ze zleceniem przygotowania wniosku aplikacyjnego na system B2B Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka Działanie 8.2. M. F. (1) miała za zadanie przygotowywanie wniosków o dotacje i rozliczenie wydatków poniesionych przez beneficjentów. Z uwagi na to, że projekt był podzielony na etapy, a szkolenia były jego ostatnią fazą, M. F. (1) zwracała się do franczyzobiorców o przesłanie kompletu dokumentów i dopiero na tej podstawie były wysyłane wnioski o płatność dotacji. W przypadku odrzucenia wniosków, (...) składało odwołania do Ministerstwa Rozwoju Regionalnego za pośrednictwem (...) (...). Natomiast wnioskodawca miał obowiązek udostępnić zapytanie ofertowe w siedzibie swojej firmy lub na stronie internetowej. (...) opracowywało także, jak zeznała świadek, wzory zapytań ofertowych i protokołów z wyboru ofert. Po otrzymaniu minimum trzech ofert beneficjent dokonywał wyboru najkorzystniejszej z nich. M. F. (1) dodała, że otrzymała skany faktur za szkolenia, protokołów odbioru szkolenia, podpisanych przez oskarżoną i właścicieli sklepów. Z kolei w postępowaniu przed Sądem świadek M. F. (1) zeznała, że do września 2012 roku pracowała w (...), a obecnie jest zatrudniona w (...) SA. Świadek podała, że jako pracownik (...) otrzymywała faktury za szkolenia podpisane przez oskarżoną, protokoły zdawczo odbiorcze i listy obecności. Stwierdziła również, że przy rozliczaniu wydatków z tytułu szkoleń w ramach projektu nie miała zastrzeżeń do list obecności na szkoleniach. Zdaniem świadka nie było przeciwskazań aby firma oskarżonej przy wykonywaniu zleceń posługiwała się podwykonawcami. Sąd podzielił w znacznej części zeznania świadka, a mianowicie na wiarę zasługiwały te, które dotyczyły okoliczności bezspornych, potwierdzonych także innymi dowodami. Rzeczowe, logiczne i spójne były zatem zeznania świadka, w których opisała czym zajmuje się (...) Centrum Doradztw (...) i jaka była rola tej instytucji w procesie ubiegania się o dofinansowanie ze środków unijnych przez (...) SA i jego franczyzobiorców. W tym zakresie zeznania świadka nie budziły żadnych zastrzeżeń. Sąd nie podzielił natomiast zeznań świadka w części, w której stwierdziła, że nie było nieprawidłowości w dokumentacji składanej przez franczyzobiorców (...) celem uzyskania dofinansowania, ponieważ sprzeczne są w tym zakresie z innymi dowodami, a mianowicie zeznaniami świadków – samych franczyzobiorców, którzy potwierdzili, że podpisywali listy obecności na szkoleniach przed ich faktycznym przeprowadzeniem, a także podpisywali protokoły zdawczo odbiorcze prac wdrożeniowych mimo ich nie wdrożenia, a czynili to aby zdążyć złożyć wnioski o płatności. Poza tym o nieprawidłowościach w dokumentacji związanej z wnioskami franczyzobiorców (...) o płatności zeznawała w tym postepowaniu świadek E. P. i zeznawała o nich także świadek W. Ł.. Zdaniem Sądu to, że sama świadek M. F. (1), jak twierdzi, nie zauważyła żadnych nieprawidłowości w tej dokumentacji, w tym dotyczącej szkoleń, nie świadczy przecież jeszcze o tym, że ich nie było, a poza tym świadek obecnie pracuje w (...) SA i zdaniem Sądu ma interes w tym, aby nie obciążać swego pracodawcy niekorzystnymi zeznaniami, a takimi byłoby przyznanie przez nią nieprawidłowości przy sporządzaniu wniosków o płatności. Świadek zdawała sobie niewątpliwie sprawę z powiązań kapitałowych i osobowych pomiędzy spółką (...) kierowaną przez oskarżoną, a (...), dlatego zdaniem Sądu takie zeznania złożyła w Sądzie.

Sąd podzielił natomiast w całości jako wiarygodne zeznania innych świadków – pracowników (...), nie znajdując podstaw do tego, aby podważać je, gdyż jako osoby obce dla oskarżonej nie miały żadnych powodów do tego, aby ją obciążać ponad miarę. Zeznania tych świadków – M. J., M. K. (3), B. Ł., jako dotyczące okoliczności bezspornych, w szczególności opisujące przedmiot działalności (...) i opisujących rolę tej instytucji w procesie ubiegania się o dofinansowanie ze środków unijnych przez (...) SA i jego franczyzobiorców, nie wniosły jednak nic istotnego do rozstrzygnięcia sprawy. Świadkowie ci nie mieli bowiem wiedzy odnośnie tego, czy oskarżona wykonała usługi zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania i szkolenia, na potwierdzenie czego wystawiła faktury przedłożone w (...) z pośrednictwem właśnie (...). Jeżeli chodzi o świadków – pracowników (...) istotne były natomiast zeznania świadka W. Ł. , która wyjaśniała za franczyzobiorców do (...) nieprawidłowości we wnioskach o płatności, gdyż zastrzeżenia (...) miał do szkoleń. Według świadka zakwestionowano, że szkolenia dla administratorów i użytkowników miały zgodnie z listami odbywać się jednego dnia i że nie było potwierdzenia na liście obecności firmy (...) w zakresie przeprowadzenia szkolenia –tj. podpisów i pieczątek tej firmy. Świadek zeznała, że wówczas poprzez M. F. uzyskała od G. C. wyjaśnienia, że szkolenia odbyły się w ciągu jednego dnia i C. zobowiązał się zadbać o uzupełnienie listy obecności o podpisy i pieczątki (...) (...). Świadek zeznała poza tym, że współpraca z (...) i jego franczyzobiorcami należała do trudnych, gdyż nie przesyłali do wglądu dokumentów przed złożeniem wniosków o płatność, wnioski zawsze były składane na ostatnią chwilę, przesyłane w formie skanów i faksów i mimo, że nie były skomplikowane, to zawsze były kilkakrotnie uzupełniane w odpowiedzi na wezwania (...). Te zeznania W. Ł. zasługiwały na podzielenie, gdyż zbieżne były z innymi dowodami, jak chociażby zeznania franczyzobiorców, wskazujących na nieprawidłowości przy realizacji umowy wdrożenia i szkoleń przez (...) (...), a także wskazujących na nieprawidłowości w dokumentacji dotyczącej szkoleń. Poza tym zeznania świadka znajdują potwierdzenie w wiadomościach mailowych rozesłanych przez G. C. do franczyzobiorców, w których wskazywał jakie dokumenty należy uzupełnić, poprawić i było to dokumenty, które miały być antydatowane (listy obecności na szkoleniach i protokoły zdawczo – odbiorcze).

Natomiast zeznania świadków J. S. (2), R. K. (2), T. B. (2), D. S. – osób zarządzający, kierujących czy też zatrudnionych w (...) Sp. z o.o. Sąd podzielił jedynie w części, w jakiej zbieżne są z ustaleniami dokonanymi w niniejszej sprawie na podstawie innych dowodów, a mianowicie odnośnie okoliczności bezspornych, jak to, że formalnie (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. łączyła umowa podwykonawstwa z dnia 16.11.2009r., odnośnie tego, że (...) Sp. z o.o. to obecnie (...) Sp. z o.o., także odnośnie przedmiotu działalności spółki, w tym również odnośnie tego, że spółka nie miała swoich specjalistów od szkolenia z zakresu wdrażania systemu oprogramowania i posiłkowała się w tym zakresie podwykonawcami. Wskazać należy, że właściwie zeznania świadka T. B. (2) niewiele wniosły do sprawy, bo zeznał on jedynie, że kojarzy oskarżoną z relacji biznesowych, ponieważ (...) SA, (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. współpracowały z firmą oskarżonej. Wskazał również, że podpisywał umowy z oskarżoną ale nie pamięta ich przedmiotu oraz nie potrafił wyjaśnić na czym polegało wykonanie usługi konsultacji i usług szkoleniowych. Świadek podał, że w przypadku umowy z oskarżoną (...) Sp. z o.o. korzystało z usług podwykonawców. Dodał, że (...) sp. z o.o. wykonywała prace wdrożeniowe i przeprowadzała szkolenia systemu erp z wykorzystaniem podwykonawców na rzecz oskarżonej na podstawie umów podpisywanych przez niego jako prezesa zarządu. Nie wystawiano żadnych certyfikatów za odbyte szkolenia i nie potrafił wskazać tych podwykonawców jego spółki. Jego zeznania w tym względzie były bardzo ogóle, z powołaniem się jedynie na uregulowania umowy, bez szczegółów odnośnie jej wykonania. Podobnie zeznał świadek D. S. , że nie pamięta czy oskarżona podpisywała umowy podwykonawstwa z (...) Sp. z o.o., nie wiedział także kto zajmował się szkoleniami w jego firmie, choć nadzorował działalność szkoleniową. D. S. dodał, że był udziałowcem (...) sp. z o.o. do końca 2008 roku, a spółka ta zajmowała się dostawami sprzętu komputerowego w większości w ramach postępowań przetargowych oraz organizowaniem i przeprowadzaniem szkoleń w branży IT. Zeznał, że do końca 2007 roku w (...) sp. z o.o. prowadzono rejestr zawieranych umów dotyczących dostaw sprzętu. Z kolei świadek R. K. (2) zeznał, że możliwym było, iż (...) sp. z o.o. wykonywała usługi jako podwykonawca firmy oskarżonej. Poza tym wskazał, że (...) sp. z o.o. również posługiwała się podwykonawcami. Świadek J. S. (2) jest zatrudniony w (...) sp. z o.o. na stanowisku dyrektora administracyjnego, a wcześniej pracował w (...) sp. z o.o. jako szef działu zakupów. Zeznał, że wystawiał faktury w imieniu (...) sp. z o.o., lecz nie pamiętał czego one dotyczyły. Znał oskarżoną z kontaktów telefonicznych w sprawach rozliczeń i uzgodnienia przekazania dokumentów. Poza tymi bardzo ogólnymi stwierdzeniami świadków, które w zasadzie trudno jest podważać z uwagi na ich ogólnikowość, nie zasługiwały natomiast na podzielnie zeznania tych świadków w części, w której twierdzili, że (...) Sp. z o.o. wykonała jako podwykonawca, korzystając z innych podwykonawców, usługi szkolenia podmiotów wskazanych w załączniku do umowy, bo co innego wykazało postępowanie dowodowe przeprowadzone w niniejszej sprawie, a mianowicie, że de facto (...) Sp. z o.o. nie miała w grudniu 2009r. żadnych podwykonawców przy pomocy, których mogłaby wykonać umowę podwykonawstwa na rzecz (...) (...), a tym samym szkolenia u podmiotów wymienionych w załączniku do umowy z dnia 16.11.2009r. nie zostały przeprowadzone w grudniu 2009r., mimo, że wykonanie umowy potwierdzono fakturą z dnia 31.12.2009r. wystawioną przez (...) Sp. z o.o. na rzecz (...) Sp. z o.o. Zważyć należy, iż skoro (...) Sp. z o.o. miała dla (...) Sp. z o.o. jako podwykonawca wykonać w grudniu 2009r. szkolenia u franczyzobiorców takich, jak: (...) S.C. M. I. (1), T. S. (1) w P., (...) K. K. (1) w R., (...) i (...) w L., (...) P. R. (1) w C., (...) z siedzibą w O., (...) M. Ś. (2) w T. i (...) G. G. (1) w S., to musiałaby to zrobić albo przy pomocy swoich pracowników od szkoleń, a takich nie miała, jak wynika z zeznań świadków – osób zarządzających spółką wówczas (R. K. (2), J. S. (2), T. B. (2), D. S.), albo korzystając z innych podwykonawców, ale takich w grudniu 2009r. też nie miała (...) Sp. z o.o. do realizacji umowy z (...) Sp. z o.o., a wynika to z dostarczonej przez (...) Sp. z o.o. (następcy (...) Sp. z o.o.) wykazu umów i zestawienia faktur za okres listopad 2009 do marzec 2010. W grudniu 2009 roku, kiedy bowiem (...) Sp. z o.o. miała jako podwykonawca (...) Sp. z o.o. wykonać usługi szkolenia administratorów i użytkowników systemu (...), nie łączyła (...) Sp. z o.o. jeszcze umowa z (...) Sp. z o.o., w imieniu której M. M. (2) przeprowadzał później (w okresie od marca do czerwca 2010r.) ale na zlecenie koordynatora z (...) SA - M. M. (3) prace wdrożeniowe i szkolenia u podmiotów, objętych zarzutami oskarżonej.

Dokonując ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie Sąd w całości podzielił natomiast zeznania świadka W. H. (1). Świadek zeznał, że pełni funkcję prezesa zarządu (...), świadcząc usługi m.in. dla (...) SA i współpracował też z M. M. (2) - jego firmą (...) na przełomie 2009 i 2010 roku. Podał, że usługi wdrożenia systemu wykonywane przez (...) na rzecz (...) były dalej odsprzedawane K.. Świadek podał, że M. M. (2) wdrażał system u franczyzobiorców (...) jako zlecenie (...) kierowane do (...), będąc u niego podwykonawcą. Świadek dodał, że (...) nie wykonywała żadnych usług na rzecz (...) Sp. z o.o. Natomiast jego firma przeprowadzała szkolenia z systemu (...) wdrażanego u franczyzobiorców (...) i nie były to typowe szkolenia z listami obecności, a jego spółka dostarczała tylko osobę kompetentną do przeprowadzenia konkretnego aspektu szkolenia (M. M. (2)), a nie jego całości. Zeznał, że (...) zajmuje się doradztwem handlowym, wdrażaniem programów i oprogramowaniem komputerowym. W. H. (1) utrzymywał kontakty gospodarcze z M. M. (2), z którym łączyła go ramowa umowa współpracy, a od 2008 roku także z (...) SA. Usługi wykonywane przez M. M. (2), m.in. wdrażanie systemów i oprogramowania na rzecz W. H. (1) były dalej sprzedawane do (...) SA. Odnośnie umowy z dnia 1.03.2010r. zawartej przez jego spółkę z (...) Sp. z o.o. zeznał, że na pewno firma (...) według tej umowy nie wykonywała żadnych usług na rzecz (...) sp. z o.o. Możliwe, że umowa została podpisana, bo coś miało być wykonane, ale nie doszło to do skutku. Ś. twierdził tak dlatego, bo nie ma żadnych załączników do tej umowy ani faktur. Zeznał, że była to umowa regulująca wykonywanie przyszłych zleceń, a prawdopodobnie w związku z tym, że (...) nie otrzymywała regularnych zleceń od (...) mogło się zdarzyć, że ta umowa nie została formalnie rozwiązana, choć nie otrzymał żadnego zawiadomienia o zmianie nazwy tego podmiotu na (...) Sp. z o.o. Świadek dodał, że kiedy M. M. (2) wykonywał usługi dla jego firmy, sprzedawane dalej dla (...), czyli m.in. wdrażanie systemów i oprogramowania, to M. M. (3) z ramienia (...) był osobą koordynującą wszystkie zadania. Dokonując oceny zeznań świadka W. H. (1) Sąd podzielił je w całości jako wiarygodne i na ich podstawie ustalił, że wprawdzie od 1.03.2010r. (...) miała podpisaną umowę z (...) sp. z o.o., która nie została wypowiedziana, ale była to wyłącznie umowa „na papierze”, gdyż nie wiązały się z nią żadne wzajemne zlecenia, a tym samym (...) Sp. z o.o. nie była podwykonawcą (...) Sp. z o.o. w zakresie wykonania przez (...) Sp. z o.o. umowy podwykonawstwa na rzecz (...) Sp. z o.o. w zakresie przeprowadzenia szkoleń dla administratorów i użytkowników systemu (...) u franczyzobiorców objętych zarzutami stawianymi oskarżonej.

Świadek S. A. pracuje w (...) sp. z o.o. od 2003 roku i jest kierownikiem serwisu sprzętu komputerowego. Zeznał, że pracując w firmie oskarżonej podpisywał jakieś dokumenty, nie znał dokładnego zakresu swoich obowiązków. Wskazał również, że kojarzy zdalne prace wykonywane na zdalnym pulpicie, lecz nie posiada wiedzy jakich firm one dotyczyły. Świadek S. A. podał, że A. W. na polecenie oskarżonej wystawiała faktury klientom. Świadek nie był w stanie wytłumaczyć dlaczego w wyjaśnieniu do faktury (...) z dnia 04 marca 2010 roku dotyczącej K. K. (1) podpisał się jako dyrektor zarządzający, skoro z porozumienia zawartego między nim, a oskarżoną wynika, że pełnił tę funkcję dopiero od 16 czerwca 2010 roku, poza tym nie potrafił wyjaśnić, dlaczego wyjaśnienie to datowane jest na 4 marca 2010r., skoro dotyczy faktury z późniejsza datą – tj. z 5 marca 2010r. Świadek przyznał, że możliwe jest, iż na tym dokumencie podpisał się w okresie późniejszym, niż data jego wystawienia. Dodał, że pełnił również funkcję dyrektora zarządzającego kiedy oskarżona przebywała na urlopie macierzyńskim. Dodał, że spółka (...) przeprowadzała prace wdrożeniowe, które były wykonywane jako zewnętrzne usługi na zdalnych pulpitach. Zeznania świadka S. A. w większości zasługiwały na podzielenie, jako zbieżne z innymi dowodami, jednak były one na tyle ogólne, że trudno jest uznać, aby w jakikolwiek sposób przyczyniły się do dokonania ustaleń faktycznych w sprawie. Zważyć jednak należy, iż sam świadek przyznał, że mógł podpisać się pod dokumentem dotyczącym wyjaśnienia do faktury w terminie późniejszym, niż data widniejąca na dokumencie, a to potwierdza ustalenia Sądu, że przy realizacji umowy zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania przez (...) (...) u franczyzobiorców dochodziło do nieprawidłowości, jak chociażby wystawianie dokumentów (faktur) nie odzwierciedlających faktycznego stanu rzeczy.

Sąd podzielił natomiast w całości jako wiarygodne zeznania świadków – przedstawicieli i pracowników, czy kontrolerów projektów unijnych z ramienia (...), czy też z innych regionalnych jednostek (...), a zajmujących się projektami unijnymi w przypadku franczyzobiorców (...). Zeznania tych świadków: K. S., T. P., E. P., P. R. (2), K. J. (2), J. W., J. P. (3), J. A. były rzeczowe, spójne, logiczne, poparte dokumentacją i Sąd uczynił je podstawą ustaleń faktycznych, nie znajdując podstaw do tego, aby podważać je, gdyż jako osoby obce dla oskarżonej nie miały żadnych powodów do tego, aby ją obciążać, czy też zeznawać na jej korzyść. W szczególności świadek T. P. podał, że jest kontrolerem projektów unijnych z ramienia (...) i swoje czynności wykonywał również w związku z wdrożeniem systemu (...) u franczyzobiorców (...). Świadek opisał wyniki doraźnej kontroli przeprowadzonej u P. R. (1) i zeznał, że zakwestionowana liczba godzin dotyczyła kluczowego elementu systemu jakim był portal integracji handlowej i w związku z tym projekt nie spełniał wymogów wynikających z umowy o dofinansowanie. T. P. jest od 2008 roku kontrolerem projektów unijnych (...). Przeprowadzał również kontrole u franczyzobiorców (...) w związku z wdrożeniem systemu B2B na podstawie dotacji. Według T. P. system B2B nie zawierał portalu integracji handlowej. W wyniku kontroli stwierdzono braki dotyczące modułu integracji związanego z logistyką i magazynem, wobec tego system nie spełniał zapisów wynikających z umowy o dofinansowanie i wniosku aplikacyjnego. Z kolei świadek K. J. (2) opisał wyniki kontroli (...), która w dniu 9 lutego 2012 roku została przeprowadzona u P. R. (1), gdzie m.in. stwierdzono, że podczas kontroli nie przedstawił faktury VAT, umowy, potwierdzenia zapłaty, protokołów zdawczo odbiorczych, dokumentacji związanej z wyborem dostawcy, nie przeprowadzono prac wdrożeniowych w liczbie 349 roboczogodzin, które zgodnie z założeniami miały zostać przeprowadzone najpóźniej do dnia 31 sierpnia 2010 roku. Świadek K. J. (2) zeznał, że w wyniku kontroli przeprowadzonej w dniu 6 marca 2012 roku u M. P. stwierdzono, że nie przedstawiono dokumentów potwierdzających wybór dostawcy usług ani nawiązania relacji biznesowych z (...) sp. z o.o., w wyniku czego rozwiązano umowę o dofinansowanie. Świadek podał, że kontrola przeprowadzona u K. K. (1) w dniu 8 marca 2012 roku wykazała, że system (...) nie spełnia standardów B2B i rozwiązano umowę o dofinansowanie. K. J. (2) od kwietnia 2010 roku jest zatrudniony w (...) ma stanowisku starszego specjalisty kontroli (...). Do jego obowiązków należało m.in. przeprowadzanie kontroli, prawidłowości realizacji projektów objętych dofinansowaniem w ramach działania Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka, rozliczanie projektów i sporządzanie aneksów do umów. W trakcie kontroli zespół kontrolerów sporządza listę sprawdzającą, która pod koniec jest podpisywana przez zarówno przez zespół jak i przez beneficjenta. W niniejszej liści zawierane są informacje dotyczące prawidłowości realizacji projektu, tj. czy beneficjent zrealizował wszystkie wskaźniki produktu rezultatu, dokonał prawidłowo wyboru dostawcy, przedłożył faktury, dokumenty finansowe potwierdzające zakup niezbędnych usług. Po zakończeniu kontroli kontrolerzy w terminie 21 dni od jej przeprowadzenia przedstawiają oficjalne stanowisko (...) (...). W dniu 06 października 2011 roku wpłynęło do (...) (...) pismo od beneficjenta P. R. (1) informujące o problemach związanych ze współpracą handlową z (...) spółka akcyjna. W dniu 09 lutego 2012 roku (...) Instytucja Finansująca przeprowadziła u P. R. (1) kontrolę doraźną podczas której stwierdzono, że lokalizacja projektu nie jest zgodna z zapisami umowy, projekt nie został zrealizowany zgodnie z opisem zawartym w biznesplanie, system informatyczny nie zawierał portalu integracji handlowej, beneficjent nie przedstawił oryginałów dokumentów finansowych, beneficjent nie osiągnął 349 roboczogodzin prac wdrożeniowych, beneficjent nie przedstawił potwierdzeń zapłaty faktur ani potwierdzeń zapłaty składek ZUS od czerwca 2009 roku do października 2009 roku. Na rozprawie świadek K. J. (2) zeznał, że rozwiązano umowy o dofinansowanie z franczyzobiorcami ze względu na nienawiązanie przez nich relacji biznesowych z co najmniej dwoma innymi podmiotami. Nie pamiętał czy zastrzeżenie dotyczyły liczby godzin poświęconych na prace wdrożeniowe. Natomiast świadkowie K. S. i E. P. - pracownicy (...) w P. - zeznali w szczególności, że wnioski o dofinansowanie unijne sporządzane były przez franczyzobiorców spółki (...) S.A. na zasadzie analogii. Wszystkie wnioski składane przez te podmioty gospodarcze miały bowiem podpisane umowy o współpracę z tymi samymi przedsiębiorcami, a mianowicie ze spółką (...) S.A. i odpowiednio ze spółką (...) sp. z o.o albo spółką (...) S.A. Z treści ich zeznań wynika także, iż część franczyzobiorców składała już wnioski o dofinansowanie unijne w ramach programu Działania 8.2 w 2008 r. i wówczas zostały one odrzucone z uwagi na występujące uchybienia. Stwierdzono wówczas, że przedmiot projektu nie był zgodny z celami (...) oraz Działania 8.2 (...), a nadto projekt nie był zgodny ze zdefiniowanymi potrzebami wnioskodawcy oraz współpracujących podmiotów ( projekt nie zawierał opisu potrzeb partnerów). Dodatkowo projekt nie zwiększał efektywności procesów stosowanych przez wnioskodawcę we współpracy z partnerami biznesowymi, a planowane wydatki nie były kwalifikowane w ramach działania, uzasadnione, racjonalne i adekwatne do zakresu oraz celów projektu, jak również środki nie byłyby wykorzystane w sposób efektywny. Część z franczyzobiorców wniosła do (...) protest od negatywnej oceny merytorycznej, w którym podważali zasadność oceny komisji konkursowej. Protesty zostały uznane za bezskuteczne. Wnioskodawcy – franczyzobiorcy spółki (...) S.A. w kolejnej rundzie działania złożyli ponownie wnioski o dofinansowanie unijne w ramach projektu wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B. Sąd dał wiarę zeznaniom tych świadków jako logicznym, spójnym i rzeczowym, zwłaszcza, że korespondują one z innymi dowodami. Ocena ta dotyczy również innych świadków, przedstawicieli (...), (...), czy też innych regionalnych instytucji zajmujących się rozdzielaniem środków unijnych, a mianowicie P. R. (2), J. W., J. P. (3), J. A..

Sąd podzielił natomiast w całości zeznania pozostałych pracowników (...) Sp. z o.o. przesłuchanych w tej sprawie na etapie postępowania sądowego, tj . J. B. (poprzednio K.) i A. W.. Świadek B. potwierdziła, że jako pracownik biurowy w (...) Sp. z o.o., wystawiała też faktury, choć nie potrafiła powiedzieć, czy wystawiała także faktury dotyczące wykonania usług wdrożenia systemu oprogramowania. Świadek nie posiadała wiedzy odnośnie wykonania przez (...) (...) umów zlecenia wdrożenia systemu oprogramowani i nie wiedziała, czy spółka w której pracowała miała pracowników zajmujących się szkoleniami w zakresie wdrażania systemu oprogramowania. Świadek przyznała, że jeżeli na fakturach znajduje się jej podpis jako wystawcy, to potwierdza to jedynie to, że wystawiła przedmiotową fakturę w imieniu (...) Sp. z o.o., działając na polecenie oskarżonej jako prezesa zarządu, choć nie wnikała w merytoryczną treść wystawionych faktur. Dodała, że pod nieobecność oskarżonej, nikt inny nie wydawał jej poleceń, aby wystawiła w imieniu spółki fakturę. Nie potrafiła również powiedzieć, czy usługi wdrożenia systemu oprogramowania, za które zostały wystawione przez nią w imieniu (...) (...) na polecenie oskarżonej faktury, objęte aktem oskarżenia w niniejszej sprawie, zostały wykonane. Sąd podzielił zeznania świadka jako logiczne, spójne, gdyż znajdują one potwierdzenie w innych dowodach zebranych w sprawie, a świadek w ocenie Sadu jako były pracownik (...) (...), nie związany obecnie w jakikolwiek sposób z oskarżoną, nie miała żadnych powodów, aby obciążać swoimi zeznaniami oskarżoną ponad miarę wynikającą z rzeczywistego przebiegu zdarzeń. Ogólnikowość zeznań świadka uzasadniona jest natomiast zdaniem Sadu upływem czasu od zdarzeń, jakich dotyczyło przesłuchanie świadka, a także tym, że nie pracuje już w (...) (...). Podobnie Sąd ocenił zeznania świadka A. W. , która również potwierdziła, że jako pracownik biurowy w (...) Sp. z o.o., wystawiała też faktury, choć nie potrafiła powiedzieć, czy wystawiała także faktury dotyczące wykonania usług wdrożenia systemu oprogramowania. Świadek nie posiadała wiedzy odnośnie wykonania przez (...) (...) umów zlecenia wdrożenia systemu oprogramowani i nie wiedziała, czy spółka w której pracowała miała pracowników zajmujących się szkoleniami w zakresie wdrażania systemu oprogramowania. Świadek przyznała, że jeżeli na fakturach znajduje się jej podpis jako wystawcy, to potwierdza to jedynie to, że wystawiła przedmiotową fakturę w imieniu (...) Sp. z o.o., działając na polecenie oskarżonej jako prezesa zarządu, choć nie wnikała w merytoryczną treść wystawionych faktur. Dodała, że pod nieobecność oskarżonej, nikt inny nie wydawał jej poleceń, aby wystawiła w imieniu spółki fakturę. Nie potrafiła również powiedzieć, czy usługi wdrożenia systemu oprogramowania, za które zostały wystawione przez nią w imieniu (...) (...) na polecenie oskarżonej faktury, objęte aktem oskarżenia w niniejszej sprawie, zostały wykonane.

Sąd podzielił również zasadniczo zeznania pozostałych świadków – pracowników, czy też osób zarządzających w (...) SA, a przesłuchanych w sprawie, takich jak: M. M. (4), A. R., S. G., E. L., R. R. (1), J. P. (2), W. B., S. B., jednak nie posiadali oni wiedzy odnośnie wykonania przez oskarżoną – (...) Sp. z o.o. umów wdrożenia systemu oprogramowania u franczyzobiorców wymienionych w jej zarzutach, dlatego zeznania wymienionych świadków, także z uwagi na ogólnikowość tych zeznań, nie przyczyniły się do dokonania istotnych ustaleń faktycznych w sprawie. Zeznania tych świadków Sąd podzielił zatem w zakresie w jakim dotyczyły okoliczności bezspornych, jak odnośnie procedury związanej z ubieganiem się o dofinansowanie ze środków unijnych w ramach projektu „Wdrożenie innowacyjnego systemu B2B do elektronicznej wymiany danych i zarządzania informacją handlową”, niezbędnych czynności, dokumentów związanych z tym projektem oraz ogólnie czynności związanych z udziałem franczyzobiorców (...) SA w całym projekcie, pomocy udzielonej podmiotom wymienionym w zarzutach i ogólnych informacji o roli spółki (...) w realizacji projektu i wdrażaniu systemu B2B o nazwie (...) u franczyzobiorców. Nadto zważyć należy, iż część z wymienionych osób swoje oświadczenia procesowe ujawnione w tym postępowaniu (z zaniechaniem bezpośredniości za zgodą stron) składało w innej sytuacji procesowej, bowiem sami mieli oni wówczas postawione zarzuty w związku z udziałem (...) SA w projekcie unijnym, którego dotyczy niniejsze postępowanie. Nakazywało to dużą ostrożność w ocenie ich oświadczeń procesowych, wszak mieli oni interes w tym, aby przedstawić okoliczności sprawy korzystnie dla nich samym. Trudno zatem doszukiwać się w ich oświadczeniach procesowych przyznania jakichkolwiek nieprawidłowości przy realizacji tego projektu, a które przecież wystąpiły, jak wynika chociażby z niekwestionowanych zeznań kontrolerów z (...) i (...). Podobnie zresztą nic nie wniosły do rozstrzygnięcia sprawy zeznania świadka S. M., który potwierdził okoliczności bezspornie wynikające z dokumentów dołączonych do akt.

Podstawą wyrokowania jako jasną, pełną uczyniono także pisemną opinię biegłych z zakresu badań chemicznych z dnia 18 stycznia 2016r. wydana przez Instytut Ekspertyz Kryminalistycznych Analityks sp. z o.o. w Poznaniu , a którym to badaniom poddano parafy podpisu (...) oraz parafy podpisu (...) na umowie podwykonawstwa z dnia 16 listopada 2009 roku, zawartej pomiędzy (...) Sp. z o.o., a (...) Sp. z o.o. wraz z załącznikiem nr 1 i 2 oraz na aneksie do umowy podwykonawstwa z dnia 14 grudnia 2009 roku. Na podstawie tej opinii Sąd ustalił, że przedmiotowa umowa podwykonawstwa została sporządzona w dacie wskazanej w tym dokumencie, tj. w drugiej połowie 2009 roku. Opinia ta jest spójna i rzetelna, została sporządzona przez kompetentne podmioty, a ich wnioski nie budziły wątpliwości Sądu. Wnioski w/w opinii należało uznać zdaniem Sądu za trafne albowiem zostały one w sposób przekonywujący uzasadnione, w sposób świadczący o profesjonalizmie ich autorów. Ponadto opinia ta nie zawiera błędów formalnych, ani merytorycznych. Jest to opinia sporządzone w sposób wnikliwy, jasny i pełny w rozumieniu art. 201 k.p.k., wewnętrznie spójny oraz pozbawiona jest jakichkolwiek uchybień logicznych w swej treści.

Podstawą ustaleń faktycznych Sąd uczynił poza tym zebrane w sprawie, a ujawnione na rozprawie w trybie art. 393 § 1 – 3 k.p.k. i art. 394 § 2 k.p.k. dokumenty wytworzone w toku przeprowadzonych w sprawie czynności procesowych (jak protokoły dokumentujące różne czynności procesowe), czy też dokumenty pochodzące od różnych instytucji. Sąd uznał te dokumenty za wiarygodny materiał dowodowy, albowiem żadna ze stron nie kwestionowała autentyczności, ani prawdziwości informacji w nich zawartych, a i Sąd nie znalazł jakichkolwiek podstaw, by zakwestionować je z urzędu. Przechodząc do oceny zebranych w sprawie dokumentów wskazać należy, że w aktach niniejszej sprawy zgromadzono szereg dokumentów, wyliczonych powyżej i wśród tych dokumentów znajdują się też takie, których rzetelność budziła wątpliwości Sądu, a mianowicie zakwestionowane przez Sąd faktury, opisane w zarzutach, listy obecności na szkoleniach, protokoły zdawczo odbiorcze mające potwierdzać przeprowadzenie przez (...) (...) prac wdrożeniowych czy szkoleń. Poza tym w aktach sprawy znajduje się umowa podwykonawstwa zawarta w dniu 16 listopada 2009 roku między oskarżoną, a (...) sp. z o.o. w przedmiocie przeprowadzenia szkoleń z systemu B2B dla klientów oskarżonej, zmieniona aneksem z dnia 14 grudnia 2009 roku wraz z fakturą VAT nr (...) z dnia 31 grudnia 2009 roku wystawioną przez (...) sp. z o.o. na rzecz oskarżonej. Ten dokument, jak wykazała opinia biegłych, nie został antydatowany, jednak wątpliwości Sądu budzi jego merytoryczna zawartość, wszak jak wykazało postępowanie dowodowe, de facto (...) nie przeprowadziło żadnych szkoleń. Sąd podzielił natomiast jako pełnowartościowy materiał dowodowy takie dokumenty, jak umowa z dnia 01 marca 2009 roku pomiędzy (...) a (...) - M. M. (2), umowa z dnia 01 marca 2010 roku pomiędzy (...) sp. z o.o. a (...) oraz umowa z dnia 01 lutego 2011 roku pomiędzy (...) sp. z o.o. a (...) M. M. (2). Ponadto istotnym dokumentem, który pozwolił dokonać ustaleń faktycznych jest znajdujący się w aktach jest e-mail od G. C. z dnia 12.02.2010r., a którym zwraca się o uzupełnienie przesłanych pustych druków list obecności poprzez wpisanie miasta szkolenia i podpisów uczestników osobno dla administratorów i użytkowników k. 333-335, a wynika z tego maila, że jest to potrzebne do protokołów dw-04 . Załącznikami do tego e-maila są puste listy obecności na szkoleniach, które miały się odbyć 14-15.12.2009r. zatytułowane jako lista obecności – szkolenie dla użytkowników systemu (...) i taka sama dla administratorów, a druki te są identyczne, jak te, na których potwierdzali obecność na szkoleniach franczyzobiorcy w niniejszej sprawie (podobnie jak e-mail od G. C. do M. Ś. (2) z dnia 12.02.2010r. dot. list obecności na szkoleniach k. 1843 -1845). Jednocześnie w aktach są e-maile od W. Ł., która wyjaśniała, że szkolenia miały się odbyć jednak w dniach 21-22.12.2009r. k. 336, a który to dokument potwierdza zdaniem Sądu, że listy obecności na szkoleniach były fikcyjne, zresztą, jak wynika z kolejnego e-maila k. 337-341, że szkolenia mimo list obecności datowanych na grudzień 2009r. miały się odbyć później, bo najpierw 26.02.2010r. (wysłano e-maila od A. D. do Ś., T. z firmy (...), P. – L., G., P., K., R. k. 3370), a co potwierdza zdaniem Sądu, że u tych wszystkich podmiotów szkolenia nie zostały przeprowadzone w grudniu 2009r. mimo potwierdzenia tego w protokołach zdawczo odbiorczych z dnia 22.12.2009r i fakturach z dnia 22.12.2009r. Ponadto w aktach sprawy znajdują się e-maile od G. C. do franczyzibiorócw R., G., P., K., P. (L.), Ś. (k. 1972) z dnia 13.01.2010r. dotyczący podpisania i odesłania protokołu zdawczo odbiorczego do faktury z dnia 22.12.2009r., co potwierdza zdaniem Sądu, że faktury przypisane w wyroku oskarżonej poświadczały nieprawdą, bo na dzień ich wystawienia nie zostały wykonane usługi, za które zostały wystawione.

Sąd zważył, co następuje:

Poddając gruntownej, a jednocześnie swobodnej ocenie materiał dowodowy zgromadzony w przedmiotowej sprawie, zarówno osobowy, jak i z dokumentów, kierując się przy tym wskazaniami zawartymi w przepisach art. 7 i 410 k.p.k., Sąd uznał zatem winę oskarżonej B. M. w zakresie czynów przypisanych jej w części rozstrzygającej niniejszego wyroku za bezsporną i w pełni udowodnioną.

Ponieważ wyniki przeprowadzonego przed Sądem postepowania dowodowego doprowadziły do innych ustaleń faktycznych, niż to przyjęto w akcie oskarżenia, na wstępie tych rozważań prawnych przypomnieć należy, iż B. M. została oskarżona o to, że:

to jest o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Z uwagi na zarzuty stawiane oskarżonej w akcie oskarżenia, przypomnieć dla porządku należy, iż zgodnie z art. 286 § 1 k.k. odpowiedzialność karną ponosi ten, kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Wprowadzenie w błąd w rozumieniu powołanego przepisu oznacza, że sprawca swoimi podstępnymi zabiegami doprowadza inna osobę do mylnego wyobrażenia o rzeczywistym stanie rzeczy, zaś wyzyskanie błędu polega na wykorzystaniu przez sprawcę już istniejących, niezgodnych z rzeczywistością opinii lub wyobraźni osoby pokrzywdzonego. Wprowadzenie w błąd może mieć postać zarówno działania, jak i zaniechania, może dotyczyć okoliczności zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych, dotyczących stanów psychicznych sprawcy (np. sprawca nabywając towar na kredyt zapewnia sprzedającego o uregulowaniu należności w ustalonym terminie, gdy takiego zamiaru w rzeczywistości nie ma) z tym, że muszą to być okoliczności, które mają istotne znaczenie dla podjęcia przez pokrzywdzonego decyzji o rozporządzeniu mieniem. Wprowadzenie w błąd musi poprzedzać niekorzystne rozporządzenie mieniem, dlatego też istotnym znamieniem oszustwa jest związek przyczynowy między wprowadzeniem w błąd lub wyzyskaniem błędu, a niekorzystnym rozporządzeniem mieniem. „Dobrowolność” w rozporządzeniu mieniem jest więc wynikiem błędnej oceny przez pokrzywdzonego znaczenia swojego czynu. Ustawowe znamię, stanowiące skutek przestępstwa oszustwa, określonego w art.286 § 1 k.k., wypełnione zostaje wtedy, gdy sprawca, działając w sposób opisany w tym przepisie, doprowadza inną osobę do rozporządzenia mieniem, które jest niekorzystne z punktu widzenia interesów tej osoby lub innej osoby pokrzywdzonej. Przez pojęcie „rozporządzenia mieniem” rozumieć należy na gruncie cytowanego przepisu wszelkie czynności prowadzące do zmiany stanu majątkowego, w szczególności zmiany we władaniu mieniem. W pojęciu rozporządzenia mieniem na gruncie art. 286 § 1 k.k. mieścić się będzie także czynność faktyczna w postaci przeniesienia posiadania, prowadzi ona bowiem do zmiany we władaniu mieniem (por. M. Dąbrowska-Kardas, P. Kardas w: Kodeks Karny. Część szczególna. Komentarz, tom III, pod. Red. A. Zolla, wyd. II, Zakamycze 2006, str.291, nb.60-62). Oszustwo jest przestępstwem kierunkowym. Warunkiem odpowiedzialności jest działanie (zaniechanie) sprawcy w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Zamiar bezpośredni o szczególnym (ze względu na cel) zabarwieniu wymagany jest zarówno dla elementu wprowadzenia w błąd, jak i wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania znaczenia przedsiębranego działania (por. uchw. SN z 11.02.1971r. VI KZP 69/70 RPEiS 1972/1). W przypadku zachowania polegającego na wprowadzeniu pokrzywdzonego w błąd, dla przyjęcia zamiaru konieczne jest zatem ustalenie, że sprawca miał świadomość przekazywania osobie rozporządzającej mieniem nieprawdziwych informacji i działał w celu doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem dla osiągnięcia korzyści majątkowej (wyrok SA w Katowicach z 17.08.2000 II Aka 168/00 OSA 2001/7-8/51). Z kolei pojęcie korzyści majątkowej konkretyzującej cel działania sprawcy jest w prawie karnym rozumiane szeroko – jako aktualne i przyszłe rozporządzanie mieniem, osiągnięcie korzyści majątkowej w konkretnych okolicznościach, ogólne polepszenie sytuacji majątkowej. Przypisując zatem sprawcy popełnienie przestępstwa określonego w art. 286 § 1 k.k., należy wykazać, że obejmował on swoją świadomością i zamiarem bezpośrednim (kierunkowym) nie tylko to, że wprowadza w błąd inną osobę (względnie wyzyskuje błąd), ale także i to, że doprowadza ją w ten sposób do niekorzystnego rozporządzenia mieniem - i jednocześnie chce wypełnienia tych znamion” (tak: Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 11 lutego 2009r. III KK 245/08, Prok.i Pr. -wkł. 2009/6/15).

Z kolei zarzucone oskarżonej w kumulatywnej kwalifikacji w akcie oskarżenia przestępstwa z art. 271 § 1 k.k. polegają, zgodnie z tym przepisem, na poświadczeniu nieprawdy, co do okoliczności mającej znaczenie prawne w autentycznym dokumencie wystawionym przez osobę składającą takie poświadczenie. Podmiotem tegoż przestępstwa może być funkcjonariusz publiczny lub inna osoba uprawniona do wystawienia dokumentu. Za inną osobę uprawnioną do wystawienia dokumentów może być uznany w zakresie przysługujących mu kompetencji przedsiębiorca wystawiający fakturę VAT (postanowienie SN z 23.11.2006 r., IV KK 321/06, OSNwSK 2006/1/2251). Poświadczenie nieprawdy może polegać na potwierdzeniu okoliczności, które nie miały miejsca, lub też ich przeinaczeniu albo zatajeniu (zob. W. Wolter (w:) I. Andrejew, W. Świda, W. Wolter, Kodeks..., teza 2 do art. 266). Przedmiotem ochrony omawianego typu czynu zabronionego jest wiarygodność dokumentu, przedmiotem czynności wykonawczej - tenże dokument, a czynnością sprawczą - poświadczenie w nim nieprawdy co do okoliczności mającej znaczenie prawne. Przestępstwo to można popełnić umyślnie w formie zarówno zamiaru bezpośredniego, jak i ewentualnego. W piśmiennictwie podkreśla się, że faktura VAT dokumentuje okoliczności istotne dla prawa publicznego i wywołuje konsekwencje publicznoprawne na równi z niektórymi dokumentami wystawianymi przez organy administracji państwowej, a uprawnienie określonych podmiotów do jej wystawiania płynie wprost z ustawy. Wystawca takiej faktury jest inną osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu w rozumieniu art. 271 § 1 k.k. Stanowisko takie jest reprezentowane także w piśmiennictwie (zob. np. Z. Kozłowski: Zagarnięcie mienia społecznego a uszczuplenie podatku VAT, PiPr 1997, z. 3, s. 118; R. Kubacki, A. Bartosiewicz: Kodeks karny skarbowy. Komentarz, Warszawa 2003, s. 304). Natomiast surowszej odpowiedzialności karnej podlega sprawca, który jak stanowi przepis art. 271 § 3 k.k. dopuszcza się czynu określonego w § 1 w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej. Z powyższego wynika, iż przedmiotem czynu jest poświadczenie nieprawdy, które polega na wystawieniu dokumentu stwierdzającego nieistniejące okoliczności, które są obiektywnie nieprawdziwe i niezgodne z rzeczywistością. Natomiast inna osoba uprawniona do wystawienia dokumentu może być utożsamiona z prezesem spółki (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 października 1996 roku, w sprawie o sygn. akt: V KKN 147/96, OSNKW 1997, nr 1-2, poz. 8). Nadto, zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 30 września 2003 roku, podjętą w składzie 7 sędziów, w sprawie o sygn. akt: I KZP 22/03, OSNKW 2003, nr 9-10, poz. 75, osoba, która stosownie do przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, jest upoważniona do wystawienia faktury VAT, należy do kategorii innych osób uprawnionych do wystawienia dokumentu w rozumieniu art. 271 § 1 k.k. Zatem wystawca faktury VAT poświadcza w niej również zaistnienie okoliczności mających znaczenie publicznoprawne, będąc jednocześnie ustawowo uprawniony i zobowiązany do wystawienia tego dokumentu.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że Sąd nie podzielił kwalifikacji prawnej prokuratorskich zarzutów postawionych oskarżonej, ponieważ śledztwo i postępowanie sądowe nie wykazały, aby oskarżona w momencie zawierania umów zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania wprowadziła franczyzobiorców w błąd co do zamiaru wywiązania się z zaciągniętego zobowiązania w przedmiocie wdrożenia oprogramowania i przeprowadzenia szkoleń. Zdaniem Sądu konstrukcja zarzutów w akcie oskarżenia jest błędna. Prokurator w żaden sposób nie wykazał na czym miałoby polegać przestępstwo oszustwa ani przypisania oskarżonej oszukańczego zamiaru od samego początku jej działalności, ponieważ w akcie oskarżenia nie ma wskazania na czym polegało wprowadzenie w błąd, a z opisu czynu wynika, że oskarżona miała świadomość, że jej firma nie wykona wdrożenia oprogramowania i przeprowadzenia szkoleń i w związku z tym poświadczyła nieprawdę w wystawionych fakturach, które zostały zapłacone przez franczyzobiorców. Poza tym z akt sprawy wynika, że franczyzobiorcy – podmioty wskazane w zarzutach aktu oskarżenia, mieli świadomość, że usługi wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń, nie były wykonane przez (...) Sp. z o.o. reprezentowaną przez oskarżoną przed wystawieniem przez nią albo na jej polecenie przez pracowników (...) (...) faktur objętych zarzutami, a mimo to franczyzobiorcy, którzy nawiasem mówiąc błędnie uznani zostali za pokrzywdzonych przez Prokuratora, zapłacili za przedmiotowe faktury, mając świadomość, że obrazowały one zdarzenia gospodarcze, które nie zaistniały w dacie wystawienia tych faktur. Niektórzy z nich wprost przyznali przecież, że podpisali listy obecności na szkoleniach przed ich przeprowadzeniem, czy też podpisali protokoły zdawczo odbiorcze prac wdrożeniowych przed ich wdrożeniem, bo było to niezbędne do zwrócenia się z wnioskiem o płatność przed upływem terminu kolejnego etapu, za który otrzymali dofinansowanie ze środków unijnych. Natomiast faktury poświadczające nieprawdę w zakresie wykonania zleceń przez (...) Sp. z o.o. - czego świadomość mieli franczyzobiorcy - były im potrzebne, aby wystąpić z wnioskiem o dofinansowanie. Nie można zatem mówić w przypadku franczyzobiorców o wprowadzeniu ich w błąd, gdyż sami godzili się na taki układ i wykorzystali dokumenty poświadczające nieprawdę wystawione przez oskarżoną jako Prezesa (...) Sp. z o.o. Franczyzobiorcy, zdaniem Sądu, nie znajdowali się również w żadnym przymusowym położeniu, aby godzić się na takie zachowania, bo mogli odstąpić od projektu, jak to uczynili niektórzy franczyzobiorcy, a w niniejszej sprawie chociażby J. P. (1) odnośnie drugiego etapu, brak zatem podstaw zdaniem Sądu i dowodów na to, że zostali oni oszukani, wprowadzeni w błąd, skoro de facto ich zachowanie winno być rozważane pod kątem posłużenia się dokumentami poświadczającymi nieprawdę (art. 297 § 1 k.k.), bo przecież mieli świadomość tego, że oskarżona, wiedząc, że firma (...) Sp. z o.o. nie wykonała - na dzień wystawienia wymienionych w akcie oskarżenia faktur - wynikających z wyżej opisanych umów usług wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń, jako osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, wystawiła albo poleciła wystawić pracownikom (...) Sp. z o.o. poświadczające nieprawdę dokumenty, poświadczając w w/w fakturach nieprawdę odnośnie wykonania na dzień wystawienia tych dokumentów usług wynikających z wyżej wymienionych umów, a okoliczność ta miała dla znaczenie prawne dla podmiotów: (...) z siedzibą w R., (...) z siedzibą w L., (...) z siedzibą w S., (...) z siedzibą w O., (...) z siedzibą w C., (...) z siedzibą w T. i (...) s.c. M. I., T. S.” z siedzibą w P., (...) z siedzibą w B., (...) z siedzibą w K. i (...) „(...) T. B. (1), (...) S.C.” z siedzibą w T., które dokonały zapłaty za wymienione faktury na rzecz spółki (...) Sp. z o.o., a wymienione w zarzutach aktu oskarżenia faktury przedłożyły w (...) w celu uzyskania dofinansowania ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013. Istotne przy tym znaczenie ma fakt, że franczyzobiorcy godzili się na to i składali wnioski o przyznanie dotacji, poświadczając przy tym nieprawdę, że utrzymują współpracę z (...) sp. z o.o. Nadto franczyzobiorcy, podpisując listy obecności na szkoleniach i protokoły zdawczo odbiorcze prac wdrożenia oprogramowania, mieli świadomość, że usługi wdrożeniowe i szkolenia nie odbyły się, a pomimo to podpisali listy obecności na szkoleniach, a także protokoły zdawczo odbiorcze wdrożenia systemu oprogramowania i zrobili to w celu uzyskania dofinansowania. Wobec tego oskarżona nie wprowadziła w błąd franczyzobiorców, którzy byli świadomi tego w czym uczestniczą. W tym kontekście wskazać należy, iż nie zasługiwał na uwzględnienie wniosek P. R. (1) o naprawienie szkody, jaki złożył w postępowaniu sądowym (podobnie jak wniosek K. J. (1)), tłumacząc, że oskarżona chciała go oszukać od początku, ponieważ ona wystawiła faktury, mimo iż nie zostały wykonane usługi wdrożenia i szkoleń, za co natomiast świadek zapłaciłem jej firmie. Oskarżyciel posiłkowy P. R. (1) wskazał, że czuje się oszukany przez oskarżoną M., ponieważ zapłacił za coś, czego nie otrzymał. Nie otrzymał typowego wdrożenia systemu według założeń projektu, nie został także poinstruowany szkoleniami – ani on ani jego pracownicy, a czuje się oszukany przez oskarżoną, która podpisywała się pod dokumentami w imieniu spółki (...). Świadek podał, że oskarżona od początku wiedziała o tym, ponieważ znając cały przebieg przekazania środków unijnych, było to przeksięgowanie środków z konta na konto, a franczyzobiorcy byli jedynie przekaźnikami tych środków. Dodał, że (...) rozwiązało z nim umowę o dofinansowanie i musi zwrócić te środki tytułem dotacji w kwocie 98 tys. zł, a jednocześnie tych samych środków domaga się ode niego (...) SA z tytułu zabezpieczenia wekslem umowy pożyczki. W ocenie Sądu, nie można mówić również w przypadku oskarżyciela posiłkowego o wprowadzeniu go w błąd przed oskarżoną jako prezesa (...) Sp. z o.o., gdyż zapłacił on za faktury, o których wiedział, że poświadczają nieprawdę co do wykonania usługi wdrożenia i szkoleń, sam potwierdzając na dokumentach z tym związanych, jak listy obecności na szkoleniach, czy protokole zdawczo odbiorczym, nieprawdę, że te usługi zostały wykonane, godził się na to, wiedział, że robi to dlatego, aby dostać dotacje i uczestniczył świadomie w tym procederze, zatem nie można mówić, że został oszukany, wszak w przypadku franczyzobiorców, którzy świadomie przedkładali wraz z wnioskami o płatności poświadczające nieprawdę dokumenty, jak faktury wymienione w zarzutach aktu oskarżenia, listy obecności na szkoleniach, czy protokoły zdawczo odbiorcze wdrożenia systemu oprogramowania, de facto swoim zachowaniem dopuszczali się czynów, które można rozważać w kategoriach czynu zabronionego z art. 297 k.k. Powyższe wskazuje zatem, iż niezasadna była zaproponowana w akcie oskarżenia prawno – karna ocena zachowania oskarżonej B. M. jako oszustwa w odniesieniu do każdego z wymienionych wyżej dziesięciu podmiotów gospodarczych. Sąd jednocześnie zaznacza, że nie było możliwe rozważanie zachowania oskarżonej w kategoriach pomocnictwa do popełnienia przestępstwa z art. 297 § 1 k.k., ponieważ zdaniem Sądu byłoby to inne zdarzenie faktyczne, niż zarzucone jej w akcie oskarżenia.

W tym stanie rzeczy Sąd uznał, po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, że wina oskarżonej B. M. nie budzi żadnych wątpliwości, została w pełni wykazana, a polega na tym, że:

1.w ramach czynów zarzucanych jej w punktach I, II, VI, VII, VIII, IX i X aktu oskarżenia - w okresie od 02 listopada 2009 roku do 05 marca 2010 roku, w S., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a nadto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. i będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu, podpisała jako zleceniobiorca umowy zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania:

• Nr (...) z dnia 02.11.2009 r. z K. K. (1) prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w R.

• Nr (...) z dnia 02.11.2009 r. z M. P. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w L.,

• Nr (...) z dnia 02.11.2009 r. z G. G. (1) prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w S.,

• Nr (...) z dnia 02.11.2009 r. z J. P. (1) prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w O.,

• Nr (...) z dnia 02.11.2009 r. z P. R. (1) prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w C.,

• Nr (...) z dnia 02.11.2009 r. z M. Ś. (1) prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w T.,

• Nr (...) z dnia 02.11.2009 r. z M. I. (1) i T. S. (1) prowadzącymi działalność gospodarczą pod nazwą (...) s.c. M. I., T. S.” z siedzibą w P.,

• fakturę VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w R.

• fakturę VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w S.,

• fakturę VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych, w której jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w O.,

2.w ramach czynów zarzucanych jej w punktach III, IV i V aktu oskarżenia - w okresie od 01 czerwca 2010 roku do dnia 09 marca 2011 roku, w S., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a nadto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. i będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu, podpisała jako zleceniobiorca umowy zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania:

• Nr (...) z dnia 01.06.2010 r. z K. J. (1) prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w B.,

• Nr (...) z dnia 01.06.2010 r. z D. R. prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w K.,

• Nr (...) z dnia 01.06.2010 r. z P. B., D. B. i T. B. (1) prowadzącymi działalność gospodarczą pod nazwą „(...) T. B. (1), (...) S.C.” z siedzibą w T.,

• fakturę VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. na kwotę 131.610,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 25.11.2010 r. na kwotę 44.164,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w B.,

• fakturę VAT Nr (...) z dnia 25.11.2010 r. na kwotę 44.164,00 złotych oraz fakturę VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. na kwotę 131.610,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) z siedzibą w K.,

• fakturę VAT Nr (...) z dnia 09.03.2011 r. na kwotę 131.610,00 złotych oraz fakturę VAT nr (...) z dnia 25.11.2010 r. na kwotę 44.164,00 złotych, w których jako nabywcę wskazano (...) „(...) T. B. (1), (...) S.C.” z siedzibą w T.;

poświadczając w w/w fakturach nieprawdę odnośnie wykonania na dzień wystawienia tych dokumentów usług wynikających z wyżej wymienionych umów, a okoliczność ta miała znaczenie prawne, w szczególności dla podmiotów: (...) z siedzibą w B., (...) z siedzibą w K. i (...) „(...) T. B. (1), (...) S.C.” z siedzibą w T., które dokonały zapłaty za wymienione faktury na rzecz spółki (...) Sp. z o.o. i wyżej wymienione faktury przedkładały w (...) w celu uzyskania dofinansowania ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013.

Sąd zakwalifikował każde z dwóch opisanych wyżej w punktach 1 i 2 zachowań oskarżonej jako przestępstwo z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k. i z art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k. Sposób działania oskarżonej uzasadniał nadto przyjęcie konstrukcji czynu ciągłego w rozumieniu art. 12 k.k. odnośnie każdego z dwóch przypisanych oskarżonej w wyroku przestępstw z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k. i z art. 271 § 3 k.k. Zgodnie z brzmieniem art. 12 k.k. czyn ciągły zachodzi , gdy sprawca dopuszcza się dwóch lub więcej zachowań podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru. Przesłanką podmiotową przyjęcia czynu ciągłego jest istniejący z góry zamiar, obejmujący realizację zamierzonego przestępstwa w dwu lub więcej zachowaniach, natomiast przesłanki przedmiotowe przyjęcia czynu ciągłego to „krótkie odstępy czasu” między tymi zachowaniami, a także tożsamość pokrzywdzonego w wypadku zamachów na dobro osobiste. Słusznie przy tym Sąd Najwyższy w wyroku z 26.03.1999 r. ( IV KKN 28/99, Prok. i Pr. 1999, nr 10, poz. 2 ) podkreślił, że chodzi tu o zamiar w rozumieniu art. 9 § 1 k.k., przy czym musi to być ten sam zamiar (a nie taki sam), a zatem wszystkie elementy składowe (zachowania) muszą być nim objęte. W treści art. 12 k.k. brak jest wyraźnego wskazania, iż przesłanką konstrukcji czynu ciągłego jest jednorodność zachowań składających się na taki czyn, aczkolwiek taki warunek w literaturze przedmiotu formułuje się. Jednorodności zachowań nie można jednak utożsamiać z jednorodzajowością (por. Komentarz do art. 12 kodeksu karnego w: A. Marek, Kodeks karny. Komentarz, LEX, 2007). Zawarta w art. 12 przesłanka "krótkich" odstępów czasu między poszczególnymi zachowaniami składającymi się na przestępstwo ciągłe w orzecznictwie i doktrynie różnie jest interpretowana. Wydaje się jednak, że niezależnie od ustalenia granic czasowych, omawianą przesłankę należy interpretować w kontekście więzi uzasadniającej uznanie poszczególnych zachowań za fragmenty większej całości, jaką jest przestępstwo ciągłe. Muszą to być bowiem zachowania realizujące ten sam zamiar.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy zważyć należy, iż czynności składające się na zrealizowane przez oskarżoną czyny przypisane jej w punktach 1 i 2 części rozstrzygającej wyroku, wyżej przytoczone, rozciągnięte zostały w czasie, którego wyznacznikami były daty poszczególnych sprawczych zachowań. Niewątpliwie oskarżona podejmując te działania, postępowała nie tylko w krótkich odstępach czasu, ale i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, bowiem pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. i będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu, już w momencie kiedy podpisywała jako zleceniobiorca umowy zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania z wymienionymi w wyroku podmiotami – franczyzobiorcami (...) SA, działała z zamiarem poświadczenia nieprawdy odnośnie potwierdzenia wykonania usług wynikających z wyżej wymienionych umów na dzień wystawienia tych dokumentów, a okoliczność ta miała znaczenie prawne dla wymienionych dziesięciu podmiotów – odbiorców faktur. Działania oskarżonej opisane wyżej w pkt 1 i 2 składały się zatem z pojedynczych, powtarzających się i jednorodnych czynności, związanych z wystawianiem faktur VAT, poświadczających nieprawdę, dlatego też uzasadnionym było zakwalifikowanie każdego z dwóch opisanych wyżej w punktach 1 i 2 zachowań oskarżonej jako przestępstwa z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k. i z art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k. Zaznaczyć należy, iż Sąd uznał, że oskarżona dopuściła się dwóch przestępstw w ramach czynów ciągłych, opisanych wyżej w punktach 1 i 2, ponieważ zachowania opisane w punkcie 1 związane były z góry powziętym zamiarem poświadczenia nieprawdy w wymienionych w pkt 1 fakturach, a który to zamiar zaktualizował się u oskarżonej w dniu 2 listopada 2009r., a więc w dacie zawarcia przez nią w imieniu (...) Sp. z o.o. umów zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania z wszystkimi siedmioma podmiotami wymienionych w pkt 1, a zachowania opisane w punkcie 2 związane były z góry powziętym zamiarem poświadczenia nieprawdy w wymienionych w pkt 2 fakturach, a który to zamiar zaktualizował się u oskarżonej w dniu 1 czerwca 2010r., a więc w dacie zawarcia przez nią w imieniu (...) Sp. z o.o. umów zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania z wszystkimi trzema podmiotami wymienionych w pkt 1. Zaznaczyć należy w tym miejscu, że w wyroku w pkt 1 przypisano oskarżonej odnośnie podmiotu (...) s.c. M. I., T. S.” z siedzibą w P., objętego aktem oskarżenia, nie wychodząc poza granice oskarżenia, poświadczenie nieprawdy w dwóch fakturach, a mianowicie w fakturze VAT Nr (...) z dnia 05.03.2010 r. na kwotę 130.540,00 złotych oraz w fakturze VAT Nr (...) z dnia 22.12.2009 r. na kwotę 44.164,00 złotych, ponieważ skoro ustalono w niniejszym postępowaniu, że oskarżona działała w ramach czynu ciągłego, to należało przypisać jej także przestępcze zachowanie odnośnie drugiej, nie wymienionej w akcie oskarżenia faktury VAT, skoro niewątpliwie oskarżona i w tym dokumencie poleciła A. W. poświadczyć nieprawdę odnośnie wykonania na dzień jej wystawienia usług wynikających z umowy zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania w postaci wdrożeń systemu i szkoleń. Nie ulega również wątpliwości, że oskarżona działała w przypadku każdego z opisanych w pkt 1 i 2 wyroku przestępstw w celu osiągnięcia korzyści majątkowej (w rozumieniu art. 271 § 3 k.k. i art. 115 § 4 k.k.), bo korzyścią taką, nawet jeżeli nie dla niej samej, to niewątpliwie dla zarządzanej przez nią spółki (...) Sp. z o.o. były płatności, jakie dokonało łącznie dziesięć wymienionych w pkt 1 i 2 wyroku podmiotów na rzecz (...) Sp. z o.o. tytułem zapłaty za te poświadczające nieprawdę faktury VAT (wymienione w pkt 1 i 2 wyroku) wystawione przez oskarżoną B. M. (co uzasadniało kwalifikacje z art. 271 § 3 k.k.), albo wystawione na jej polecenie przez pracowników (...) Sp. z o.o. – J. B. – poprzednio K. i A. W. (co uzasadniało kwalifikację z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k.). Wszak korzyścią majątkową jest korzyść zarówno dla siebie, jak i dla kogo innego – w niniejszej sprawie była to korzyść dla podmiotu gospodarczego, zarządzanego przez oskarżoną, w postaci zapłaty za faktury wymienione w wyroku. Przyjęta przez Sąd kwalifikacja z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k. była konieczna, jeżeli zważy się, że odpowiada za sprawstwo nie tylko ten, kto wykonuje czyn zabroniony sam albo wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, ale także ten, kto kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę lub wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, poleca jej wykonanie takiego czynu. (...) Sp. z o.o., które wystawiły większość z faktur VAT wymienionych w pkt 1 i 2 wyroku działały, jak wykazało postępowanie dowodowe, niewątpliwie na polecenie oskarżonej, która była ich przełożonym i pracodawca jako Prezes zarządu spółki.

Ponadto, Sąd ustalił, że oskarżona B. M. dopuściła się przypisanych jej w punkcie 1 i 2 wyroku przestępstw, działając w krótkich odstępach czasu w podobny sposób i uznał, że stanowią one – w rozumieniu art. 91 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. - ciąg dwóch przestępstw z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k. i z art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k., Ustalając, że poszczególne przestępstwa przypisane oskarżonej stanowią ciąg przestępstw (art. 91 § 1 k.k.) Sąd miał na uwadze zarówno zbieżność czasu (odstępy czasu w tym przypadku nie mogły być, zgodnie ze wskazaniami doktryny i orzecznictwa, dłuższe niż 6 miesięcy), tożsamość kwalifikacji prawnej oraz faktyczne podobieństwo popełnienia tych przestępstw.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że w świetle zgromadzonego materiału dowodowego, który uznano za wiarygodny i na podstawie którego ustalono stan faktyczny nie budziło wątpliwości Sądu, iż oskarżona wypełniła swoim zachowaniem wszystkie znamiona przestępstwa z art. 271 § 3 k.k., bo jako prezes zarządu (...) Sp. z o.o. była ona niewątpliwie inną osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu w rozumieniu art. 271 § 1 i 3 k.k. Za inną osobę uprawnioną do wystawienia dokumentów w rozumieniu tego przepisu, jak wyżej wskazano, może być uznany w zakresie przysługujących mu kompetencji przedsiębiorca wystawiający fakturę VAT. O tym zaś, że przedmiotowe, wymienione w wyroku faktury VAT poświadczały nieprawdę, wskazują natomiast dowody wcześniej szczegółowo omówione.

Bezspornym jest zatem, iż B. M. podpisała umowy zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania z K. K. (1), M. P., K. J. (1), P. B., G. G. (1), J. P. (1), P. R. (1), M. Ś. (1) oraz z M. I. (1) i T. S. (1), D. R., o czym świadczą zgromadzone w śledztwie dokumenty. Z umów zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania wprost wynika, że zleceniobiorca ( spółka (...) sp. z o.o.) zobowiązuje się dostarczyć, sparametryzować i wdrożyć w przedsiębiorstwie zleceniodawcy system oprogramowania, jak również przeprowadzić szkolenia dla użytkowników i administratorów systemu. Tymczasem, z treści zeznań większości świadków (osób ujętych w zarzutach B. M. oraz częściowo świadków M. M. (2), G. C.) i z dokumentów jednoznacznie wynika, że spółka (...) sp. z o.o. nie wykonała zleconych jej czynności na dzień wystawienia wymienionych faktur, czyli czynności wynikających z wymienionych umów tj. usług wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń i oskarżona jako osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, wystawiła albo poleciła wystawić pracownikom (...) Sp. z o.o. poświadczające nieprawdę dokumenty w postaci faktur wymienionych w zarzutach, poświadczając w w/w fakturach nieprawdę odnośnie wykonania na dzień wystawienia tych dokumentów usług wynikających z wyżej wymienionych umów, a okoliczność ta miała znaczenie prawne, w szczególności dla podmiotów: (...) z siedzibą w R., (...) z siedzibą w L., (...) z siedzibą w S., (...) z siedzibą w O., (...) z siedzibą w C., (...) z siedzibą w T. i (...) s.c. M. I., T. S.” z siedzibą w P., (...) z siedzibą w B., (...) z siedzibą w K. i (...) „(...) T. B. (1), (...) S.C.” z siedzibą w T., które dokonały zapłaty za wymienione faktury na rzecz spółki (...) Sp. z o.o. i wyżej wymienione faktury przedkładały w (...) w celu uzyskania dofinansowania ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013, a oskarżona działała w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Oskarżona bowiem sama wystawiła albo poleciła wystawić pracownikom (...) Sp. z o.o. te faktury mając świadomość, że spółka (...) sp. z o.o. nie wykonała zleconych jej czynności na dzień wystawienia wymienionych faktur, czyli czynności wynikających z wymienionych umów tj. usług wdrożenia systemu oprogramowania, w tym szkoleń, a także mając świadomość tego, że jeżeli jakieś z czynności dotyczących wdrożenia systemu oprogramowania, czy szkoleń zostały podjęte u franczyzobiorców, z którymi wiązały oskarżoną jako Prezesa (...) Sp. z o.o.. umowy zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania, to uczynili to pracownicy spółki (...) S.A. w osobach M. M. (3), M. M. (2), czy też inni, ale nie działający w imieniu (...) Sp. z o.o., nawet jako podwykonawcy, bo jak ustalono, wprawdzie (...) Sp. z o.o. zawarła umowę podwykonawstwa w tym zakresie w listopadzie 2009r. z (...) Sp. z o.o., ale pracownicy (...) Sp. z o.o. nie wykonywali na rzecz (...) Sp. z o.o. czynności u franczyzobiorców w ramach realizacji umów zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania jakie łączyły franczyzobiorców z (...) Sp. z o.o. Natomiast jak wykazało postępowanie dowodowe przeprowadzone przed Sądem, czynności te nie zostały wykonane także w imieniu (...) Sp. z o.o. przez M. M. (2), którego wprawdzie łączyła umowa z (...) Sp. z o.o., jednak (...) A Sp. z o.o. zawarła umowę o świadczenie usług informatycznych z (...) Sp. z o.o. nr (...) (...) dopiero 1.03.2010r., więc przed tą datą M. M. (2) (którego łączyła z kolei umowa o świadczenie usług z (...) Sp. z o.o. z dnia 1.03.2019r.) nie mógł przeprowadzać w imieniu (...) Sp. z o.o. szkoleń i wdrożeń systemu u franczyzobiorców, skoro musiałyby się odbyć zgodnie z wystawionymi fakturami najpóźniej w grudniu 2009r. (...) Sp. z o.o. przesłuchani w Sądzie jako świadkowie wskazali natomiast, że nie mieli swoich pracowników, którzy mieliby przeprowadzać szkolenia u franczyzobiorców w ramach umowy podwykonawstwa z dnia 16.11.2009r. łączącej (...) z (...) (...), bo w tym zakresie (...) Sp. z o.o. korzystała także z podwykonawców. (...) Sp. z o.o. nie przedstawiła jednak żadnej takiej umowy podwykonawstwa, w ramach której mogłaby być wykonana w jej imieniu, a na rzecz (...) Sp. z o.o. czynność wdrożenia i szkoleń u podmiotów objętych umowa, bo jedyną umową jaką (...) Sp. z o.o. (obecnie (...) (...) Sp. zo.o.) przedłożyła była umowa z (...) Sp. z o.o., ale datowana na 1.03.2010r., przy czym - jak zeznał przed Sądem świadek W. H. prezes (...) –A Sp. zo.o. - M. M. (2), wykonując usługi wdrożenia systemu i szkoleń u franczyzobiorców (...) SA, robił to w ramach umowy jaka łączyła firmę świadka (...) Sp. z o.o. z (...) SA, a M. M. (2) działał w ramach umowy jaka łączyła jego firmę (...) z (...) Sp. z o.o. z dnia 1.03.2009r. Świadek W. H. zeznał, że te czynności które wykonywał M. M. (2) u franczyzobiorców (...) SA, na pewno nie były wykonywane w ramach umowy jaka miałaby łączyć (...) Sp. z o.o. z firma (...) Sp. z o.o., której to firmy świadek nie kojarzył w ogóle, twierdząc, że jeżeli nawet jakąś umowę zawarł w imieniu (...) z (...), to nie doszła ona do skutku, bo nie ma żadnych załączników do niej ani faktur. Świadek podał także, że M. M. (2) był delegowany do wdrażania systemu, bo takie (...) Sp. z o.o. miała zapotrzebowanie z (...) SA. (k. 2516-2525). Postepowanie dowodowe wykazało zatem zdaniem Sądu, że oskarżona zawierając z franczyzobiorcami umowy zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania, już wtedy miała świadomość tego, że usług tych nie wykona na dzień wystawienia faktur, mając na uwadze założenia projektu dofinansowania i terminy składania wniosków o płatności przez franczyzobiorców, a także mając na względzie to, że nie dysponowała sama niezbędną bazą i kadrą, aby przeprowadzić te wdrożenia i szkolenia u wszystkich podmiotów wymienionych w zarzutach w terminie, jaki narzucała umowa zlecenia wdrożenia systemu oprogramowania.

Rozważając realizację przez oskarżoną znamion strony podmiotowej stwierdzić należało, że działała ona umyślnie z zamiarem bezpośrednim kierunkowym, albowiem w świetle zebranego materiału dowodowego wykazane zostało, iż działanie sprawcze oskarżonej polegało na tym, że wystawiając faktury VAT jako prezes zarządu (...) sp. z o.o. poświadczyła nieprawdę odnośnie przeprowadzenia wdrożenia oprogramowania i szkoleń, zrobiła to świadomie i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, a także poleciła wystawić niektóre z tych faktur swoim pracownikom, a usługi faktycznie nie zostały wykonane przed wystawieniem tych faktur, w sytuacji gdy okoliczności te miały znaczenie prawne dla uzyskania dofinansowania przez franczyzobiorców, w wyniku czego doszło do wypłat pieniędzy na realizację projektu. Jednocześnie Sąd uznał, że działanie oskarżonej nie polegało na wprowadzeniu w błąd franczyzobiorców, bowiem mieli oni świadomość, że przedmiotowe usługi wdrożenia i szkolenia nie odbyły się, a protokoły i listy obecności zostały przez nich podpisane w celu uzyskania dotacji, nadto – płacąc za przedmiotowe faktury wiedzieli, że dotyczą one usług, które na datę wystawienia tych faktur nie zostały wykonane.

Oczywiście ustalenie umyślności jako znamienia strony podmiotowej czynów przypisanych oskarżonej nie przesądzało jeszcze o winie, a dopiero ją warunkowało (vide: J. Z., „Karygodność i wina jako przesłanki odpowiedzialności”, Prokuratura i Prawo 1998/6). W niniejszej jednak sprawie została spełniona także druga z pozytywnych przesłanek przypisania winy oskarżonej, tj. ukończenie przez nią odpowiedniego wieku, a nie zachodziła żadna z negatywnych przesłanek przypisania jej winy (okoliczności wyłączających winę).

Zdaniem Sądu swoim zachowaniem oskarżona wyczerpała zatem wszystkie znamiona przedmiotowe oraz podmiotowe przestępstwa z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k. i z art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k., a wina oskarżonej nie budzi żadnych wątpliwości i została w pełni wykazana.

Miarkując z kolei okoliczności dotyczące wymiaru kary wobec oskarżonej Sąd zważył, co następuje:

Podstawowym kryterium orzekania kary w ramach prewencji indywidualnej jest zgodnie z art. 53 k.k. przede wszystkim osobowość sprawcy, a w szczególności stopień jego zawinienia, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie po jego popełnieniu, a także relacja między charakterem popełnionego przez niego czynu, a potrzebami w zakresie świadomości prawnej społeczeństwa.

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 271 § 1 k.k. funkcjonariusz publiczny lub inna osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, która poświadcza w nim nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Natomiast według art. 271 § 3 k.k. jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

Uznając zatem winę oskarżonej w zakresie przypisanych jej w wyroku czynów za wykazaną, Sąd przystąpił do wymierzenia jej odpowiedniej i sprawiedliwej kary, adekwatnej do stopnia zawinienia, społecznej szkodliwości popełnionego przez nią czynu, a także uwzględniając cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie kara winna osiągnąć w stosunku do oskarżonej oraz warunki i właściwości osobiste oskarżonej. Ponadto orzeczona kara powinna spełniać rolę w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, a Sąd wymierzając karę oskarżonej, miał na uwadze także zasady prewencji ogólnej. Jednocześnie Sąd baczył jednak by kara wymierzona oskarżonej uwzględniała jej motywację i sposób zachowania, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na niej obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstw oraz możliwość ich naprawienia w przyszłości. Ponadto Sąd, wymierzając karę – zgodnie z dyspozycją art. 53 § 2 k.k. – uwzględnił także właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu. Jednocześnie pamiętać też należy, że wymierzona kara nie może być zbyt dolegliwą.

Miarkując zatem okoliczności dotyczące wymiaru kary, Sąd uznał, że kara 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności wymierzona oskarżonej B. M. na podstawie art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. oraz kara grzywny w wymiarze 100 (sto) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej za równoważną kwocie 60,00 (sześćdziesiąt) złotych, wymierzona na podstawie art. 33 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. za przestępstwo z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k. i z art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k. są adekwatne do stopnia winy sprawcy i stopnia szkodliwości społecznej jej czynów. Sąd wymierzył bowiem kary zgodnie z art. 53 k.k., w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, aby ich dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, przy uwzględnieniu stopnia społecznej szkodliwości przypisanych czynów. Sąd wziął pod uwagę również cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do sprawcy oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Wymierzając karę Sąd wziął pod uwagę jako okoliczność obciążającą motywację sprawcy, którą była chęć osiągnięcia korzyści majątkowej. Na niekorzyść oskarżonej przy wymiarze kary wpływa także dopuszczenie się przestępstwa poświadczenia nieprawdy w ramach czynu ciągłego, postać zamiaru towarzyszącego popełnieniu przestępstwa, działała bowiem z zamiarem umyślnym kierunkowym, popełnienie przestępstw w ramach ciągu przestępstw i z niskich pobudek bo w celu osiągniecia korzyści majątkowej. Zachowaniem swoim oskarżona naruszyła zaufanie, jakie pokładali w niej jej kontrahenci oraz naruszyła zasady obowiązujące w obrocie gospodarczym, wprowadzając do obrotu poświadczające nieprawdę dokumenty. Decydując o wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę, że oskarżona dopuściła się naruszenia dobra prawnie chronionego, jakim jest wiarygodność dokumentów. Zachowanie oskarżonej niewątpliwie było naganne i społecznie nie akceptowane. Podkreślić należy, iż oskarżona działała z pełnym rozeznaniem i świadomością swego przestępczego zachowania.

Okolicznością łagodzącą przy wymiarze kary oskarżonej jest pozytywna opinia w miejscu zamieszkania i niekaralność za przestępstwa, a także prowadzenie przez nią ustabilizowanego trybu życia, co przekonuje, że popełnione przestępstw były incydentem w jej życiu i nie powróci do popełniania przestępstw.

Zdaniem Sądu, w świetle wskazanych okoliczności łagodzących, tak ukształtowania kara będzie wystarczająca dla osiągnięcia celów wychowawczych w stosunku do oskarżonej i wdroży ją do przestrzegania prawa w przyszłości. Nie razi ona ani łagodnością, ani surowością. Sąd baczył również, aby wymierzona kara oddziaływała na środowisko oskarżonej i należycie realizowała potrzeby w zakresie kształtowania świadomość prawnej społeczeństwa oraz utrwalała przekonanie, że przestępca nie pozostaje bezkarny, a wymierzona kara jest sprawiedliwa i skuteczna.

Sąd na podstawie względniejszych dla oskarżonej przepisów na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku, w zw. z art. 4 § 1 k.k., zawiesił wykonanie wymierzonej oskarżonej kary pozbawienia wolności na okres 3 (trzech) lat tytułem próby. Sąd uznał, że wobec dotychczasowego trybu życia oskarżonej, jej właściwości i warunków osobistych, dotychczasowej niekaralności za przestępstwa, prognoza kryminologiczna jest pozytywna. Zdaniem Sądu oskarżona pomimo nie wykonania kary pozbawienia wolności, daje gwarancję, że będzie przestrzegać porządku prawnego i nie powróci do przestępstwa. Miarkując długość okresu próby, Sąd kierował się dążeniem do zapewnienia kontroli zachowania oskarżonej w terminie, który umożliwi przekonanie się, czy nie zawiedzie ona pokładanego w niej zaufania społecznego. Przepisy obowiązujące do 30 czerwca 2015r. były względniejsze chociażby z uwagi na możliwość warunkowego zawieszenia wykonania kary wymierzonej oskarżonej (czyli kary powyżej 1 roku pozbawienia wolności), a z uwagi na to, że w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna, niż w czasie popełnienia przestępstw przypisanych oskarżonej, można było zastosować ustawę obowiązującą poprzednio, jako względniejsza dla oskarżonej w rozumieniu art. 4 § 1 k.k. Sąd uznał bowiem, iż wobec oskarżonej możliwe jest wysnucie pozytywnej prognozy kryminologicznej i zastosowanie dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania wymierzonej jej kary pozbawienia wolności. Kara pozbawienia wolności w powiązaniu z dolegliwością majątkową w postaci grzywny będą w ocenie Sądu wystarczającą reakcją na popełnione przestępstwo i w powiązaniu z trzyletnim okresem próby, spełnią swoje cele zapobiegawcze, jak i spowodują, iż oskarżona nie powróci ponownie na drogę przestępstwa. Dotychczasowy sposób życia oskarżonej, jej właściwości i warunki osobiste prowadzą bowiem do wniosku, że prognoza kryminologiczna wobec niej jest pozytywna.

Określając wysokość grzywny Sąd miał na względzie sytuację materialną i możliwości zarobkowe oskarżonej, która ma intratny zawód (informatyk), wyższe wykształcenie, a co za tym idzie i większe, niż przeciętne, możliwości zarobkowe, a dysponuje równej majątkiem ruchomym i nieruchomym. Dolegliwość finansowa w postaci grzywny jest zatem zdaniem Sądu konieczna, aby orzeczenie o karze spełniło swoje cele, gdyż oskarżona dopuściła się przestępstwa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Dlatego Sąd wymierzył grzywnę na podstawie art. 33 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k., uznając, że w takiej wysokości będzie ściągalna, a zarazem odpowiednio dolegliwa. Sąd kierował się, wymierzając grzywnę, dyrektywami z art. 33 § 3 k.k.

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny Sąd zaliczył także oskarżonej zatrzymanie w dniu 26 czerwca 2013r., przyjmując, że jest równoważne dwóm dziennym stawkom grzywny i karę grzywny uznaje za wykonaną co do 2 stawek dziennych.

W wyroku Sąd orzekł także na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 616 § 1 pkt 2 k.p.k. w zw. z § 14 ust. 2 pkt 5 i ust. 7, § 16 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w zw. z § 22 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu i w zw. z § 22 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu o zasądzeniu od oskarżonej na rzecz oskarżycielka posiłkowego P. R. (1) kwoty 2.520,00 złotych tytułem zwrotu wydatków poniesionych w związku z ustanowieniem w postępowaniu jednego pełnomocnika z wyboru, co było konieczne w związku z wnioskiem złożonym przez oskarżyciela posiłkowego, który reprezentowany był przez fachowych pełnomocników.

O kosztach i opłacie karnej orzeczona natomiast na podstawie art. 626 § 1 k.p.k., art. 627 k.p.k., art. 1 i art. 2 ust. 1 pkt 4 i art. 3 ust.1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych (tj. Dz. U. 83.49.223 z późn. zm.), zasądzając od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa w całości koszty sądowe za postępowanie przygotowawcze i sądowe, tj. w łącznej kwocie 15.144,62 zł oraz wymierzając jej opłatę w wysokości 1.500,00 (tysiąc pięćset) zł. Zdaniem Sądu sytuacja materialna oskarżonej, osiągane przez nią stałe dochody, możliwości zarobkowe przekonują, że uiszczenie tych kosztów nie będzie dla niej uciążliwe.

SSO Dorota Biernikowicz

ZARZĄDZENIE

1. proszę odnotować sporządzenie uzasadnienia w kontrolce uzasadnień;

2. odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawcom;

3. przedłożyć z apelacją lub za 14 dni.

SSO Dorota Biernikowicz

III K 204/14

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE