Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 listopada 2017r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2017 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania M. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 30 maja 2017 r. Nr (...)

w sprawie M. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty socjalnej

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu M. O. przysługuje prawo do renty socjalnej od dnia 1 kwietnia 2017 r. do dnia 30 listopada 2018 r.

Sygn. akt IV U 531/17

UZASADNIENIE

Decyzją z 30 maja 2017 r. Nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej odmówił M. O. prawa do renty socjalnej wskazując, że Komisja Lekarska ZUS nie stwierdziła, iż ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył M. O., który domagał się przyznania mu prawa do renty socjalnej. W uzasadnieniu odwołania ubezpieczony podał, iż decyzja ZUS jest dla niego krzywdząca, ponieważ stan zdrowia nie pozwala mu na normalne funkcjonowanie (odwołanie k. 1-2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podnosząc, iż zaskarżona decyzja została wydana w oparciu o ustalenia poczynione przez Komisję Lekarską ZUS w orzeczeniu z dnia 18 maja 2017 r. (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k. 4-5).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Ubezpieczony M. O., urodzony (...), był w okresie od 7 października 2009 r. do 31 marca 2017 r. uprawniony do renty socjalnej (decyzje z 31 grudnia 2009 r., z 20 stycznia 2012 r., z 24 marca 2015 r. k. 9, 35 i 40 akt rentowych).

W dniu 29 marca 2017 r. ubezpieczony złożył do (...) Oddział w S. wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty socjalnej (k. 46 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował M. O. na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 21 kwietnia 2017 r. ustalił, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy (k. 47 akt rentowych). M. O. wniósł sprzeciw od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS i został skierowany na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 18 maja 2017 r. ustaliła, że nie jest on całkowicie niezdolny do pracy (k. 49 akt rentowych).

Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 30 maja 2017 r., (...) Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty socjalnej (k. 50 akt rentowych).

Opiniujący na zlecenie Sądu biegli ortopeda oraz reumatolog rozpoznali u M. O. młodzieńcze zapalenie stawów wymagające intensywnego leczenia farmakologicznego trzema lekami podstawowymi, stan po endoprotezoplastyce biodra prawego, zmiany zwyrodnieniowo-zapalne lewego stawu biodrowego do leczenia operacyjnego (endoprotezoplastyka) i stwierdzili, że M. O. jest nadal całkowicie niezdolny do pracy do dnia 30 listopada 2018 r. z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało u niego przed 18-tym rokiem życia. M. O. choruje na młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów od 2005 r. (od 14-tego roku życia) i choroba ta ciągle postępuje, jest po endoprotezoplastyce biodra prawego i obecnie kwalifikuje się do endoprotezoplastyki biodra prawego. M. O. ma bolesność uciskową stawów nadgarstkowych, śródręcza i śródstopia. Ma bolesne oba stawy barkowe przy ruchach czynnych i biernych (opinia k. 14 i 31 akt sprawy).

M. O. zdobył wykształcenie średnie ekonomiczne z maturą. Nigdy nie pracował zawodowo (bezsporne, wyjaśnienia ubezpieczonego k. 43 akt sprawy).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie M. O. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1-3 wyżej wymienionej ustawy o rencie socjalnej (Dz. U. z 2013 r. poz. 982 ze zm.), renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało przed ukończeniem 18 roku życia, w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej - przed ukończeniem 25 roku życia albo w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej. Stosownie zaś do treści ust. 2 wskazanego przepisu, osobie, która spełnia warunki określone w ust. 1, przysługuje renta socjalna stała - jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest trwała lub renta socjalna okresowa - jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest okresowa. Przepis art. 5 omawianej ustawy celem wyjaśnienia znaczenia pojęcia całkowitej niezdolności do pracy odsyła do ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2015r. poz. 748). Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 i 2 drugiej z wymienionych ustaw, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy.

Rozstrzygnięcie o zasadności bądź nie, odwołania ubezpieczonego od zaskarżonej decyzji organu rentowego wymagało ustalenia czy M. O. jest nadal osobą całkowicie niezdolną do pracy, gdyż bezsporne jest, że ubezpieczony rozpoczął leczenie w 2005 r. w związku z rozpoznaniem u niego młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów i w związku z rozpoznaniem powyższej choroby był uznawany dotychczas za całkowicie niezdolnego do pracy, i aktualnie również wnosił o przyznanie prawa do renty socjalnej na dalszy okres w powodu wymienionej choroby, która ciągle postępuje, tak więc naruszenie sprawności organizmu, które spowodowało całkowitą niezdolność do pracy powstało u ubezpieczonego przed 18-tym rokiem życia.

W celu rozstrzygnięcia, czy ubezpieczony również po 31 marca 2017 r. jest osobą całkowicie niezdolną do pracy Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu reumatologii oraz ortopedii. Biegli ci uznali ubezpieczonego za nadal całkowicie niezdolnego do pracy do 30 listopada 2018 r.

Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów rozpoznane u ubezpieczonego wymaga intensywnego leczenia farmakologicznego, a okresowo również podawania leków biologicznych. Schorzenie to ciągle postępuje, ubezpieczony przeszedł już endoprotezoplastykę biodra prawego, a aktualnie kwalifikuje się do endoprotezoplastyki biodra lewego. M. O. ma bolesność uciskową stawów nadgarstkowych, śródręcza i śródstopia. Ma bolesne oba stawy barkowe przy ruchach czynnych i biernych (opinia k. 14 i 31 akt sprawy).

Sąd uznał, iż sporządzona opinia stanowi wiarygodną i miarodajną ocenę stanu zdrowia ubezpieczonego. Bieli opiniujący w sprawie są specjalistami z zakresu ortopedii i reumatologii z tytułami naukowymi. Opinia została wydana po zapoznaniu się dokumentacją medyczną przez biegłych i po przeprowadzeniu badania ubezpieczonego. Opinia została sporządzona rzetelnie, a wnioski biegłych są kategoryczne.

Do opinii zastrzeżenia zgłosił organ rentowy podnosząc, iż ubezpieczony posiada wykształcenie średnie i w związku z tym, może wykonywać pracę umysłową.

Zarzuty te, jak i zgłoszony przez organ rentowy wniosek o przeprowadzenie dowodu z nowego zespołu biegłych chirurga, ortopedy oraz reumatologa, są zdaniem Sądu, niezasadne. Zarzuty organu rentowego nie dotyczą kwestii medycznych, tylko stwierdzenia, że ubezpieczony z wykształceniem średnim może wykonywać pracę umysłową. Należy stwierdzić, że ubezpieczony miał wykształcenie średnie ekonomiczne również w momencie przyznawania przez organ rentowy mu prawa do renty socjalnej w okresie od 07.10.2009 r. do 31.03.2017 r. i wówczas organ rentowy stał na stanowisku, że to samo rozpoznanie co obecnie czyni go całkowicie niezdolnym do pracy, tak więc nie mógł wykonywać również pracy umysłowej. Stan zdrowia ubezpieczonego po 31.03.2017 r. nie uległ poprawie, co wynika z opinii biegłych. Nie zasadne jest również stanowisko organu rentowego, że ubezpieczony z wykształceniem średnim ekonomicznym, który nigdy nie pracował jako ekonomista, ani na żadnym innym stanowisku pracownika biurowego ma kwalifikacje do wykonywania pracy umysłowej. Ponadto stwierdzone u ubezpieczonego schorzenie powoduje bolesność wszystkich stawów, tak wiec wykonywanie przez niego pracy w jednej pozycji przy komputerze nasilałoby tylko dolegliwości bólowe.

Reasumując, zgromadzony w sprawie materiał dowodowy obdarzony przez Sąd wiarygodnością wykazał, że ubezpieczony jest nadal całkowicie niezdolny do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało przed 18-tym rokiem życia, a tym samym, spełnia on przesłanki do przyznania prawa do renty socjalnej na dalszy okres.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do renty socjalnej od 1 kwietnia 2017 r. do 30 listopada 2018 r.