Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 września 2017r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Dziwiński

Protokolant: Dorota Osojca

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 września 2017r. w K.

sprawy z powództwa (...) Finanse S.A. we W.

przeciwko M. C.

o zapłatę

I  umarza postępowanie w zakresie żądania odsetek od kwoty 6.422,77 zł za okres od 12.07.2012r. do 20.10.2014r.;

II  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III  zasądza od strony powodowej (...) Finanse S.A. we W. na rzecz pozwanego M. C. kwotę 1.217,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

Sygn. akt I C 277/17

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) S.A. z siedzibą we W. wniosła o zasądzenie od pozwanego M. C. kwoty 9 497,91 zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 6 422,77 zł od dnia 12.07.2012 r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 3 075,14 zł od dnia 30.07.2014 r. do dnia zapłaty. Wniosła także o zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 1 200,00 zł oraz 17,00 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Uzasadniając swoje żądanie podała, iż w dniu 12.07.2012 r. nabyła od Banku (...) S.A. Grupa (...) wierzytelność wobec pozwanego w kwocie 9 497,91 zł. Wierzytelność ta powstała w związku z udzielonym pozwanemu przez zbywcę wierzytelności, kredytu na podstawie umowy kredytu z dnia 12.09.2008 r. nr (...). M. C. nie spłacił powyższego zobowiązania, w związku z czym powstała zaległość. Zbywca wierzytelności będącej przedmiotem niniejszego postępowania Bank (...) S.A. Grupa (...) jest następcą prawnym (...) Bank S.A. w związku z połączeniem obu tych podmiotów. Pozwany nie dokonał zapłaty żadnej kwoty z tytułu nabytej wierzytelności do dnia wniesienia pozwu w związku z czym powództwo zdaniem strony powodowej stało się koniecznością.

Pozwany M. C. w sprzeciwie od nakazu zapłaty zaprzeczył wszystkim faktom i twierdzeniom strony powodowej. Podniósł brak wykazania legitymacji czynnej po stronie powodowej, faktu skuteczności dokonanej cesji wierzytelności, oraz istnienia i wysokości dochodzonej wierzytelności ponieważ dowody przedstawione przez (...) S.A. z siedzibą we W. nie pozwalają uznać, iż strona ta wykazała zasadność swojego żądania. Ponadto M. C. wskazał, iż powództwo winno ulec oddaleniu ze względu na przedawnienie, gdyż dochodzone nim roszczenie ma charakter roszczenia związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, dla której termin przedawnienia wynosi 3 lata.

W odpowiedzi na sprzeciw (...) S.A. z siedzibą we W. oświadczył, że w związku z wpłatami dokonanymi po wytoczeniu powództwa w łącznej kwocie 1 900,00 zł częściowo cofa pozew ze zrzeczeniem się roszczenia w ten sposób, że wnosi o zasądzenie od pozwanego kwoty 6 422,77 zł z odsetkami ustawowymi oraz ustawowymi za opóźnienie od dnia 21.10.2014 r. do dnia zapłaty, kwoty 3 075,14 zł z odsetkami ustawowymi oraz ustawowymi za opóźnienie od dnia 30.07.2014 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie kosztów procesu zgodnie z obowiązującymi normami prawnymi. Zaprzeczyła także twierdzeniom pozwanego. Uzasadniając podała, iż pozwany nie ma racji kwestionując legitymację procesową strony powodowej, gdyż fakt przelewu wierzytelności wynika z umowy przelewu wierzytelności, której przedmiotem była m.in. wierzytelność z umowy kredytu z 12.09.2008 r. zawarta przez pozwanego z cedentem strony powodowej. (...) S.A. z siedzibą we W. wykazała ona podstawy jak i wysokość swojego roszczenia. Ponadto strona powodowa stwierdziła, iż za chybiony należało uznać zarzut przedawnienia, gdyż prowadzenie postępowania egzekucyjnego na podstawie (...) przerywa bieg przedawnienia, a zgodnie z art. 124 § 2 k.c. przerwane przedawnienie biegnie na nowo dopiero od zakończenia postępowania egzekucyjnego. Takie postanowienie o umorzeniu postępowania zostało wydane przez Komornika w styczniu 2012 r., a niniejszy pozew wniesiony został 30.07.2014 r. W związku z czym zdaniem strony powodowej przyjąć należało, że do przedawnienia nie doszło, a roszczenie (...) S.A. z siedzibą we W. jest wymagalne w całości. Strona powodowa wskazała, iż wpłaty dokonane przez pozwanego zostały zarachowane na spłatę odsetek ustawowych naliczonych od kwoty 6 422,77 zł za okres od dnia 12.07.2012 r. do dnia 20.10.2014 r.

SĄD USTALIŁ NASTĘPUJĄCY STAN FAKTYCZNY

W dniu 12 września 2008 r. zawarta została umowa kredytu gotówkowego nr (...) pomiędzy (...) Bankiem Spółką Akcyjną, a pozwanym M. C. w wysokości 9 501,64 zł.

Dowód:

- odpis umowy kredytu gotówkowego z dnia 12.09.2008 r. ( k: 23-24)

W dniu 27.10.2009 r. podjęta została uchwała nr 17/2009 w sprawie połączenia spółek, poprzez przeniesienie całego majątku (...) Bank Spółka Akcyjna na Bank (...) S.A. Bank (...) S.A. Grupa (...) w dniu 12.07.2012 r. zawarła z (...) S.A. z siedzibą we W. umowę przelewu wierzytelności, cedując na jego rzecz całość praw i obowiązków wynikających z umowy zawartej przez pozwanego z wierzycielem pierwotnym. W wyciągu z załącznika do umowy cesji wskazano, że kredytobiorcą był pozwany M. C.

Dowód:

- odpis umowy przelewu wierzytelności z dnia 12.07.2012 r. (k: 9-13v)

- odpis wyciąg z załącznika do umowy cesji (k:17)

- odpis (...) S.A. (k:7-8v)

- odpis (...) Banku (...) S.A. (k: 18-22)

Od dnia 29.06.2010 r. do dnia 28.12.2012 r. prowadzone było przez Komornika Sądowego w K. J. P. postępowanie egzekucyjne z wniosku wierzyciela Banku (...) S.A., które okazało się bezskuteczne.

Dowód:

- pismo komornika z dnia 17.08.2017 r.

Dnia 06.08.2012 r. pozwany M. C. został wezwany do zapłaty długu wynikającego z umowy kredytu nr (...).

Dowód:

- odpis wezwania do zapłaty z dnia 06.08.2012 r. (k: 25)

M. C. po wytoczeniu powództwa dokonał wpłat w łącznej kwocie 1 900,00zł. Wpłaty te zostały zarachowane na spłatę odsetek ustawowych naliczonych od kwoty 6 422,77 zł za okres od dnia 12.07.2012 r. do dnia 20.10.2014 r.

SĄD ZWAŻYŁ CO NASTĘPUJE

Bezspornym w niniejszej sprawie jest, iż w dniu 12.09.2008 r. pozwany M. C. zawarł z (...) Bankiem Spółką Akcyjną umowę kredytu gotówkowego nr (...).

Zgodnie z art. 69 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe ( Dz.U.2015.128) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na określony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Umowa zawarta przez strony odpowiadała definicji wyżej wskazanego przepisu. Pozwany, mimo oddania mu do dyspozycji przez bank środków pieniężnych, nie zwrócił tych środków wraz z odsetkami i prowizją w oznaczonym w umowie czasie.

Pozwany podnosił brak legitymacji czynnej po stronie powodowej, gdyż jego zdaniem nie doszło do skutecznego przelewu wierzytelności. Jednak w ocenie sądu nie było podstaw do jego uwzględnienia. Wedle art. 509 k.c., wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Strona powodowa (...) S.A. z siedzibą we W. jako podstawę swojego roszczenia wskazała wierzytelność nabytą od Banku (...) S.A. Grupy (...), będącej następcą prawnym (...) Bankiem Spółka Akcyjna, wobec której pozwany był zobowiązany na podstawie zawartej w dniu 12.09.2008r. umowy kredytu gotówkowego nr (...) do zapłacenia w terminach określonych w umowie rat kredytu. Co do kwestii uzasadnienia roszczenia zarówno co do zasady, jak i co do wysokości to strona powodowa wykazała zasadność roszczenia. I tak, wyciąg z załącznika do umowy przelewu wierzytelności potwierdza stanowisko strony powodowej co do zasady i co do wysokości. W związku z powyższym nie było podstaw do uwzględnienia tego wniosku.

Ponadto pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia dochodzonego w niniejszym postępowaniu. Zgodnie z art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, trzyletni ogólny termin przedawnienia odnosi się do roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. W literaturze i orzecznictwie ugruntowany jest pogląd, że działalność gospodarczą cechuje: profesjonalny charakter, podporządkowanie regułom opłacalności i zysku lub zasadzie racjonalnego gospodarowania, działanie na własny rachunek, powtarzalność działań i uczestnictwo w obrocie gospodarczym. Należy zgodzić się, iż w niniejszej sprawie mamy do czynienia ze świadczeniem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej przez wierzyciela pierwotnego (...) Bankiem Spółką Akcyjną . Jednakże kwestią sporną w niniejszym postępowaniu jest kwestia przerwania biegu przedawnienia. Orzecznictwo mówi, że czynności podjęte przez bank na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego, a następnie przelanie wierzytelności na rzecz innego podmiotu, nie daje podstaw do uznania przerwy biegu przedawnienia spowodowaną wszczęciem postępowania egzekucyjnego na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności. Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 21.07.2017 r. sygn. akt I CSK 6/ 17 napisał, że ,, przerwanie biegu przedawnienia na skutek wszczęcia postępowania egzekucyjnego na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności jest związane tylko z podmiotami uczestniczącymi w tym postępowaniu i na podstawie tego tytułu, w granicach ukształtowanych klauzulą wykonalności”. Skoro postępowanie egzekucyjne toczyło się od 29.06.2010 r. i zostało umorzone na skutek bezskuteczności egzekucji w dniu 28.12.2011 r. wówczas należność była wymagalna. Jednak wniesienie pozwu dnia 01.08.2014 r. przez stronę powodową było już niewątpliwie działaniem po upływie okresu przedawnienia. Bezspornie więc należy się zgodzić, iż roszczenie (...) S.A. z siedzibą we W. w stosunku do pozwanego uległo trzyletniemu terminowi przedawnienia.

Pismem z dnia 30 czerwca 2017 r. strona powodowa (...) S.A. z siedzibą we W. cofnęła powództwo w zakresie żądania odsetek od kwoty 6 422,77 zł za okres od 12.07.2012 r. do 20.10.2014 r. zaliczając wpłatę 1 900,00 zł, którą dokonał M. C. po wytoczeniu powództwa. W tym miejscu należało by odnieść się do czynności pozwanego co do zapłaty przez niego części roszczenia już po jego przedawnieniu. Niewątpliwie nie przywraca ono okresu przedawnienia, jednak należałoby rozważyć czy w myśl art. 117 k.c. nie doszło do zrzeczenia się zarzutu przedawnienia. Niemniej jednak to na stronie powodowej spoczywał obowiązek wykazania, że czynność pozwanego w postaci dobrowolnej zapłaty części przedawnionej należności była zrzeczeniem się roszczenia. Przyjmuje się w orzecznictwie, że czynność zrzeczenia się zarzutu przedawnienia powinna być określona wprost jako zrzeczenie się przedawnienia. Trafnie spostrzegł Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 21.07.2004 r. sygn. akt V Ck 620/03, iż ,, nie sposób uznać za zrzeczenia się zarzutu przedawnienia każdego zachowania dłużnika zmierzającego do zaspokojenia roszczenia, np. zapłacenia odsetek (…) Tylko wówczas można przyjąć dorozumiane oświadczenie woli dłużnika o zrzeczeniu się zarzutu przedawnienia, gdy jego zamiar zrzeczenia się zarzutu przedawnienia wynika w sposób niewątpliwy z towarzyszących temu oświadczeniu okoliczności. Takie okoliczności to np. pertraktacje dłużnika z wierzycielem na temat rozłożenia długu na raty, zawarcie umowy innowacyjnej, zawarcie ugody sądowej lub pozasądowej”. Reasumując zachowanie dłużnika można uznać za zrzeczenie się zarzutu przedawnienia, gdy zamiar jego zrzeczenia wynikał w sposób niewątpliwy z towarzyszących okoliczności. Z taką sytuacją nie mieliśmy do czynienia w niniejszym postępowaniu, w związku z czym zarzut przedawnienia podnoszony przez pozwanego, powodował iż powództwo podlegało oddaleniu.

Wobec częściowego cofnięcia pozwu Sąd w punkcie I sentencji umarzył postępowanie w zakresie żądania odsetek od kwoty 6 422,77 zł za okres od 12.07.2012 r. do 20.10.2014 r.

W pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu ze względu na przedawnienie roszczenia, co znalazło odzwierciedlenie w punkcie II wyroku.

W punkcie III sentencji w myśl przepisu art. 98 k.p.c. zasądzono od strony powodowej (...) S.A. z siedzibą we W., jako strony w całości przegrywającej proces, na rzecz pozwanego M. C. kwotę 1 217,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Na kwotę tę składały się: 1 200,00 zł – wynagrodzenia adwokata, 17,00 zł – opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Sygn. alt I C 277/17

ZARZĄDZENIE

1.Odnotować

2. Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi strony powodowej

radcy prawnemu W. H.