Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lipca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu, IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2016 r.

na rozprawie

sprawy z powództwa D. K. (1)

przeciwko Stowarzyszeniu (...) z siedzibą w M.

o odszkodowanie

I. Oddala powództwo;

II. Zasądza od powódki D. K. (1) na rzecz strony pozwanej Stowarzyszenia (...) z siedzibą w M. kwotę 360 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem kosztów zastępstwa prawnego.

Sygn. akt IV P 4/16

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 27 lipca 2016 roku

D. K. (1) w pozwie wniesionym w dniu 10 stycznia 2016 r. domagała się uznania za bezskuteczne wypowiedzenia umowy o pracę z dnia 4 stycznia 2016 r. doręczonego jej w dniu 4 stycznia 2016 r.

W uzasadnieniu powódka podała, że pracuje w Stowarzyszeniu (...) z siedzibą w M. od 2009 r. a od 3.12.2012 r. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony, z wynagrodzeniem miesięcznym 2570,55 zł brutto.

Pracodawca jako przyczynę wypowiedzenia podał likwidację stanowiska pracy pracownika administracyjnego związaną z zakończeniem realizacji operacji w ramach Umowy przyznania pomocy Nr (...)/9/SW/09, Nr (...)- (...)- (...) zawartej w dniu 16 lipca 2009 r.

Zdaniem powódki wskazana przyczyna jest podana ogólnikowo i nie spełnia wymogów z art. 30 § 4 k.p. Powódka zarzuciła również, że nie przedstawiono jej szczegółowych okoliczności dotyczących kryteriów oceny pracowników, które pozwoliły by ocenić zasadność doboru powódki do zwolnienia.

W ocenie powódki pomimo formalnego zakończenia projektu, przy którym pracowała istniała możliwość dalszego jej zatrudniania gdyż stowarzyszenie otrzymało środki na utrzymanie działalności do czasu ewentualnego kontynuowania działalności na podstawie nowego wniosku.

Ponadto zdaniem powódki wypowiedzenie może być oceniane jako sprzeczne z zasadami współżycia społecznego w rozumieniu art. 8 k.p. Za zastosowaniem tego przepisu przemawia trudna sytuacja rodzinna, finansowa i mieszkaniowa powódki.

W odpowiedzi na pozew (k. 30-33) strona pozwana Stowarzyszeniu (...) z siedzibą w M. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu podano, że przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę była rzeczywista, prawdziwa i dostatecznie skonkretyzowana. Likwidacja stanowiska pracy jest określeniem na tyle precyzyjnym, że nie jest możliwym niezrozumienie lub pomylenie go z innymi czynnościami dokonanymi przez pracodawcę. Pozwany wskazał również powód likwidacji stanowiska a to zakończenie realizacji operacji. Powódka mogła więc w sposób nie budzący wątpliwości stwierdzić jakie okoliczności doprowadziły do likwidacji jej stanowiska pracy.

Fakt, że pozwany może otrzymać środki niezbędne na dalsze prowadzenie działalności nie uzasadnia twierdzenia, że jest on zobowiązany do dalszego zatrudniania powódki.

Strona pozwana podkreśliła, że zostało zlikwidowane jedyne stanowisko pracy, pracodawca nie miał więc żadnej możliwości porównywania sytuacji pracowników wykonujących tą samą pracę.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka D. K. (1) pracowała w pozwanym Stowarzyszeniu (...) z siedzibą w M. od 2009 r. a od 3.12.2012 r. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony, z wynagrodzeniem miesięcznym 2570,55 zł brutto. Powódka zajmowała stanowisko pracownika administracyjnego biura – specjalisty ds. projektów.

(bezsporne – akta osobowe)

Stowarzyszenie (...) z siedzibą w M. zostało powołane do realizacji projektu. W dniu 30 czerwca 2015 r. zakończył się realizowany przez stronę pozwaną projekt. Od dnia 1 lipca 2015 r. dla strony pozwanej zaczynał się okres przejściowy tak zwane wsparcie przygotowawcze. Strona pozwana wystąpiła w połowie lipca do Urzędu Marszałkowskiego z wnioskiem o przyznanie środków na pokrycie kosztów funkcjonowania w okresie przejściowym, który trwał do końca kwietnia 2016 r. Środki te miały być przeznaczone głównie na stworzenie lokalnej strategii rozwoju. Strona pozwana miała stworzyć i przedstawić ten dokument do końca grudnia 2015 r. Dokument ten po przeprowadzonym konkursie miał być podstawą na przyznanie dalszych środków umożliwiających realizację kolejnego projektu w latach 2016 – 2020. W tym celu oraz dla zapewnienia funkcjonowania biura strona pozwana była zobowiązana do utrzymania jednego etatu w administracji stowarzyszenia.

W czerwcu 2015 r. strona pozwana zatrudniała na stanowiskach pracownika administracyjnego biura dwie osoby: powódkę oraz P. P. (1). Umowa o pracę z P. P. (1) uległa rozwiązaniu z dniem 30 września 2015 r.

Już w dniu 29 czerwca 2015 r. na posiedzeniu zarządu podjęto decyzję o zmniejszeniu zatrudnienia z dwóch etatów do jednego. W rezultacie rozwiązano umowę o pracę z P. P. (1) z dniem 30.09.2015 r. oraz zaproponowano powódce porozumienie o zmianie warunków pracy i płacy, zgodnie z którym jej etat miał być ograniczony do połowy. Powódka na to porozumienie nie wyraziła zgody. Od drugiej połowy lipca 2015 r. powódka nie pracowała gdyż przebywała na zwolnieniu lekarskim do 3 stycznia 2016 r.

(dowód: zeznania świadka P. P. k. 69, zeznania pozwanych: D. K., J. K., K. M. i W. D. k. 70-71)

W dniu 4 stycznia 2016 r. powódka otrzymała pismo rozwiązujące umowę o pracę z zachowaniem okresu wypowiedzenia wynoszącego 3 miesiące. Jako przyczynę wypowiedzenia wskazano: likwidację stanowiska pracy pracownika administracyjnego związaną z zakończeniem realizacji operacji w ramach Umowy przyznania pomocy Nr (...)/9/SW/09, Nr (...)- (...)- (...) zawartej w dniu 16 lipca 2009 r.

(akta osobowe)

Stanowisko pracy powódki zostało zlikwidowane gdyż było zbędne gdyż głównym celem strony pozwanej w okresie przygotowawczym było stworzenie lokalnej strategii rozwoju, która została wykonana i przedstawiona do końca roku 2015 r. Powódka nie świadczyła pracy w okresie wypowiedzenia. Na miejsce powódki nie zatrudniono innej osoby.

Od maja 2016 r. strona pozwana realizuje nowy projekt objęty kolejną umową ramową i odrębnym finansowaniem. W nowym projekcie realizowanym od 2016 r. nie zostało przewidziane stanowisko pracy zajmowane wcześniej przez powódkę.

(dowód: zeznania pozwanej W. D. k. 70-71)

Należy stwierdzić, iż duża część okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy była niesporna między stronami, wynikały one bądź z przedłożonych przez strony dokumentów, bądź z okoliczności wprost przyznanych lub co, do których strona przeciwna się nie wypowiedziała i dlatego sąd mając na uwadze przebieg postępowania dowodowego, uznał za przyznane. Dotyczy to kwestii związanych z charakterem funkcjonowania strony pozwanej jako stowarzyszenia powołanego do realizacji projektów związanych z rozwojem lokalnym.

Odnośnie zeznań powódki należy stwierdzić, iż zdaniem Sądu – w zakresie dotyczącym okoliczności faktycznych – były one wiarygodne, powódka zeznawała w sposób szczery, otwarty, przedstawiając okoliczności dotyczące jej pracy u strony pozwanej oraz okoliczności związane z przyczynami rozwiązania stosunku pracy. Okoliczności te znajdują potwierdzenie w zeznaniach pozostałych przesłuchanych w sprawie osób oraz w zebranej dokumentacji.

Nie uznał natomiast Sąd za przekonujące twierdzeń powódki, że nie nastąpiła likwidacja jej stanowiska pracy. Należy mieć na uwadze, że zasadność przyczyny ocenia się na dzień złożenia oświadczenia ale spełnienie się przyczyny wypowiedzenia stosunku pracy należy oceniać na dzień rozwiązania umowy o pracę czyli w tym przypadku na dzień 30 kwietnia 2016 r. W tym dniu projekt, przy którym pracowała powódka był już dawno zakończony. Zakończył się także okres przejściowy (przygotowawczy). Strona pozwana rozpoczęła realizację nowego projektu po rozwiązaniu umowy z powódką ale w dniu 4 stycznia 2016 r. rozpoczęcie realizacji nowego projektu i otrzymanie środków na ten cel nie były jeszcze przesądzone. Uchwała w tej sprawie zapadła dopiero w dniu 18.04.2016 r. W ramach nowego projektu nie przewidziano stanowiska pracy powódki.

Jako przekonujące ocenił sąd zeznania świadka P. P. (1), brak bowiem podstaw do podważania ich prawdziwości.

Również nie znalazł Sąd podstaw do kwestionowania zeznań przesłuchanych w charakterze pozwanych członków zarządu stowarzyszenia. Zeznania pozwanych są zgodne ze sobą oraz z pozostałym materiałem dowodowym.

Dokumenty zebrane w sprawie nie budzą wątpliwości co do ich zgodności z rzeczywistym stanem, nie były kwestionowane przez strony tak pod kątem ich autentyczności, jak i treści, dlatego też Sąd w całości się na nich oparł dokonując ustaleń w sprawie. Dokumenty te pozwoliły na bardziej dogłębną weryfikację twierdzeń stron odnośnie istotnych dla sprawy okoliczności.

Okoliczności określone powyżej jako bezsporne Sąd ustalił na podstawie twierdzeń stron niniejszego postępowania, które zostały wprost przyznane (art. 229 kpc) oraz które nie spotkały się z zaprzeczeniami strony przeciwnej i dlatego też mając na uwadze wyniki całej rozprawy Sąd uznał je za przyznane (art. 230 kpc).

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 45§1 k.p. pracownik, który uważa, że wypowiedzenie mu umowy o pracę na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu tych umów, może domagać się przed sądem pracy m. in. uznania wypowiedzenia za bezskuteczne.

W ocenie sądu pod względem formalnym wypowiedzenie zgodne jest z obowiązującymi przepisami, oświadczenie zostało złożone na piśmie, wskazano przyczynę mającą uzasadniać rozwiązanie stosunku pracy, zastosowano wymagany prawem okres wypowiedzenia. Wbrew twierdzeniom powódki wskazana przyczyna wypowiedzenia spełnia wymóg z art. 30 § 4 k.p., jest bowiem sformułowana jasno, konkretnie, precyzyjnie. Należy zgodzić się z tezą strony pozwanej, że likwidacja stanowiska pracy jest określeniem na tyle precyzyjnym, że nie jest możliwym niezrozumienie lub pomylenie go z innymi czynnościami dokonanymi przez pracodawcę. Pozwany wskazał również powód likwidacji stanowiska a to zakończenie realizacji operacji. Powódka mogła więc w sposób nie budzący wątpliwości stwierdzić jakie okoliczności doprowadziły do likwidacji jej stanowiska pracy.

Jest również oczywistym na tle ugruntowanego orzecznictwa, że przyczyna wypowiedzenia wskazana w oświadczeniu pracodawcy (likwidacja stanowiska pracy) w pełni uzasadniała rozwiązanie stosunku pracy.

Z dokonanych ustaleń wynika, iż likwidacji uległo stanowisko jedynego pracownika administracyjnego. Strona pozwana zatrudniała w 2015 r. dwóch pracowników na stanowiskach administracyjnych jednak umowa o pracę z P. P. uległa rozwiązaniu we wrześniu 2015 r. Stąd chybiony jest zarzut powódki, że pracodawca nie przedstawił jej szczegółowych okoliczności dotyczących kryteriów oceny pracowników, które pozwoliły by ocenić zasadność doboru powódki do zwolnienia. Powódka była jedynym pracownikiem zajmującym stanowisko administracyjne stąd nie było możliwości porównywania jej z innym pracownikiem.

Chybiony jest również kolejny zarzut zawarty w pozwie. Mianowicie powódka twierdziła, że: pomimo formalnego zakończenia projektu, przy którym pracowała istniała możliwość dalszego jej zatrudniania gdyż stowarzyszenie otrzymało środki na utrzymanie działalności do czasu ewentualnego kontynuowania działalności na podstawie nowego wniosku.

Powódka nie bierze pod uwagę, że właśnie była zatrudniona do końca okresu przejściowego, na który to okres stowarzyszenie uzyskało środki finansowe we wrześniu 2015 r. Zasadność wypowiedzenia jest oceniana na chwilę złożenia oświadczenia. W niniejszej sprawie był to 4 stycznia 2016 r. Pomimo przypuszczeń co do faktu, że środki na kolejny projekt zostaną przyznane, w styczniu 2016 r. pewności w tym zakresie a przede wszystkim samych środków jeszcze nie było. Pracodawca publiczny jest zobowiązany do racjonalnego zarządzania finansami, musiał brać pod uwagę negatywny scenariusz przewidujący brak środków na realizację kolejnego projektu. W takim przypadku stowarzyszenie w maju 2016 r. pozostałoby z pracownikiem, któremu należy wypłacać wynagrodzenie, na które nie ma środków. Likwidacja stanowiska pracy powódki z chwilą zakończenia okresu przejściowego, na który były już wcześniej przyznane środki była w pełni racjonalna.

Likwidacja tego stanowiska wynikała również z faktu, że w nowym projekcie takiego stanowiska nie przewidziano. Po zatwierdzeniu nowego projektu w połowie kwietnia 2016 r. strona pozwana ogłosiła konkurs na nowe stanowiska pracy, do którego powódka mogła przystąpić.

W tym kontekście nie można więc uznać, że wypowiedzenie umowy o pracę powódce było nieuzasadnione lub pozorne.

Reasumując powyższe, skoro istniała rzeczywista i zasadna przyczyna uzasadniająca rozwiązanie stosunku pracy z powódką, powództwo należało oddalić.

Zgodnie z art. 8 k.p. Nie można czynić ze swego prawa użytku, który byłby sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub zasadami współżycia społecznego. Takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonywanie prawa i nie korzysta z ochrony.

Przepis ten zgodnie z utrwalonym już orzecznictwem nie może być podstawą dochodzenia roszczeń a jedynie może służyć do obrony przed roszczeniami sprzecznymi z zasadami współżycia społecznego lub stanowiącymi nadużycie prawa.

Sąd obciążył powódkę kosztami procesu jako stronę przegrywającą na zasadzie art. 98 k.p.c. Na koszty te składają się koszty poniesione przez stronę pozwaną na zastępstwo prawne zgodnie z najniższą stawką przewidzianą w § 9 ust.1 punkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Z: 1. odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikom stron,

2 kalendarz 14 dni.