Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 stycznia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu V Wydział Gospodarczy w składzie:

Przewodniczący:	SSR Urszula Martenka
Protokolant:	st.sekr.sądowy Anna Szok

po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2017 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w T.

przeciwko P. G.

o zapłatę 2 603,55 zł

I zasądza od pozwanego P. G. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w T. kwotę 2 344,37 zł (dwa tysiące trzysta czterdzieści cztery złote trzydzieści siedem groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 8 lipca 2016 roku do dnia zapłaty;

II umarza powództwo w pozostałym zakresie;

III zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1 185,95 zł (tysiąc sto osiemdziesiąt pięć złotych dziewięćdziesiąt pięć groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt V GC 1397/16 upr

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2016r. powód: (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w T. wniósł do tut. Sądu pozew o zasądzenie od pozwanego P. G. kwoty 2 603,55 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wytoczenia powództwa tj. od dnia 8 lipca 2016r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu (k. 2-3).

W uzasadnieniu pozwu powód podniósł, że na podstawie pisemnej umowy świadczył na rzecz pozwanego usługę dostawy wody przy użyciu nadstawki hydrantowej, a pozwany nie zapłacił czynszu najmu mimo wezwania go do dobrowolnej zapłaty. Powód wyjaśnił, że dochodzi roszczeń z tytułu braku zapłaty czynszu najmu a na dochodzoną pozwem kwotę składa się roszczenie główne w kwocie 2 442,96 zł i kwota 160,59 zł tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie za okres od dnia wymagalności roszczenia do dnia poprzedzającego wytoczenie powództwa.

W dniu 14 lipca 2016r. Sąd Rejonowy w Toruniu wydał w postępowaniu upominawczym nakaz zapłaty zgodnie z żądaniem pozwu (k. 44).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty (k. 48-51), pozwany - zaskarżając go w całości - wniósł o oddalenie powództwa i podniósł zarzuty: braku istnienia zobowiązania oraz naruszenia art. 6 k.c. w zw. z art. 232 k.p.c. w drodze naruszenia przez stronę powodową obowiązku udowodnienia okoliczności, z których wywodzi skutki prawne.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany zakwestionował żądanie pozwu co do zasady i co do wysokości. Na poparcie swojego stanowiska przytoczył stwierdzenie, że kwota dochodzona pozwem nie wynika z materiału dowodowego (faktur VAT) załączonego do pozwu, a nadto – że przedmiotowe faktury nie mają waloru dokumentu urzędowego, lecz są wyłącznie dokumentem prywatnym o charakterze rozliczeniowym.

W odpowiedzi na sprzeciw (k. 59) powód podtrzymał zajęte stanowisko. Wyjaśnił, że podstawą stosunku zobowiązaniowego, z którego wynika dochodzone roszczenie, jest umowa najmu nadstawki hydrantowej z udostępnieniem poboru wody z hydrantu zawarta w dniu 13 lutego 2013r., nie zaś – jak twierdzi pozwany – jednostronne oświadczenie powoda zawarte w treści faktur VAT.

Powód wskazał, że pozwany w dniu 8 czerwca 2016r. zwrócił nadstawkę, w związku z czym umowa rozwiązała się, a powód samodzielnie dokonał odczytu i rozliczył zużycie wody. Na potwierdzenie tej okoliczności powód wystawił fakturę końcową na kwotę dochodzoną pozwem. Powód zaznaczył przy tym, że pozwany dotychczas nie kwestionował ani faktu zawarcia umowy, ani poboru wody.

W piśmie procesowym z dnia 15 listopada 2016r. (k. 75) pozwany podtrzymał swoje stanowisko i zakwestionował wszystkie wyraźnie nieprzyznane twierdzenia strony powodowej.

Na rozprawie w dniu 12 stycznia 2017r. pełnomocnik powoda cofnął pozew co do kwoty 160,59 zł skapitalizowanych odsetek oraz kwoty 98,59 zł -tytułem części roszczenia głównego -wynikającej z noty odsetkowej nr (...). Jednocześnie sprecyzował aktualne żądanie pozwu na kwotę 2 344,37 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 8 lipca 2016r. do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu, co obejmuje należności z tytułu najmu nadstawki za miesiące od sierpnia do grudnia 2015 roku oraz od stycznia do czerwca 2016r.

Pełnomocnik powoda informacyjnie wyjaśnił, że mimo, iż umowa została zawarta między stronami w lutym 2013r., to strony pozostawały w stosunku umownym już wiele lat wcześniej. Wskazał na sposób liczenia czynszu najmu nadstawki , to jest iloczyn ilości dni w danym miesiącu z kwotą stawki 6 zł za dobę plus VAT. Wyjaśnił, że dane z wodomierzy odczytuje zazwyczaj pracownik powodowej spółki, natomiast w niniejszej sprawie to pozwany podawał powodowi dane z wodomierzy odczytane na ostatni dzień każdego miesiąca. Natomiast w pewnym momencie pozwany zaprzestał to czynić, w związku z czym powód początkowo przyjął wielkość szacunkową czyli średnią jego zużycia z poprzednich miesięcy, później jednak wystawił korektę, ponieważ okazało się, że w tym okresie pozwany jednak nie pobierał wody. Stąd też powód wystawił korektę zaznaczając, że do zwrotu jest kwota 717,74 zł jako rozliczenie wody za okres od 1 kwietnia do 8 czerwca 2016r. z uwagi na demontaż i zwrot nadstawki przez pozwanego, który nastąpił w dniu 8 czerwca 2016r. (dlatego za czerwiec najem został naliczony za 8 dni). Pełnomocnik zaznaczył, że powyższe zostało uwzględnione w rozliczeniu z dnia 6 lipca 2016r. przedstawionym przez stronę powodową (k. 67).

S ąd Rejonowy ustalił, co następuje:

Zarówno powód: (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w T. jak i pozwany P. G. są przedsiębiorcami.

/okoliczność bezsporna/

W dniu 13 lutego 2013r. strony zawarły na czas nieoznaczony umowę najmu nadstawki hydrantowej nr fabryczny (...) z udostępnieniem poboru wody z hydrantu nr (...). W ramach umowy powód oddał pozwanemu do używania nadstawkę pomiarową ze stanem 751 m3 oraz dostarczał wodę z hydrantu zlokalizowanego przy ul. (...) w T.. Na podstawie umowy najemca zobowiązał się do uiszczenia w dniu zawarcia umowy kaucji w kwocie 200 zł na zabezpieczenie pokrycia kosztów naprawy przedmiotu umowy. W § 8 umowy strony ustaliły cenę dwóch usług tj. cenę poboru 1m3 wody oraz wysokość czynszu najmu nadstawki hydrantowej. Strony przyjęły 1-miesięczny cykl rozliczeniowy, zaś ostateczne rozliczenie miało nastąpić według wskazań wodomierza w dniu zwrotu nadstawki hydrantowej. Termin zapłaty wynosił 14 dni od doręczenia faktury VAT. Czynsz najmu nadstawki -według cennika zakładowego- był liczony jako iloczyn ilości dni w danym miesiącu (tj. 31 lub 30 lub 29 dni w zależności od miesiąca) i kwoty stawki 6 zł za dobę plus VAT. Cena za 1m3 pobranej wody ustalana była według obowiązującej taryfy.

/dowód: umowa najmu z dnia 13.02.2013r. k. 11-11v., zamontowane liczniki k. 61, zdjęcie k.60 /

Przedmiot umowy został pozwanemu wydany, a nadto powód udostępnił pozwanemu pobór wody z hydrantu.

/ okoliczność bezsporna/

Pozwany przez okres obowiązywania umowy podawał powodowi dane z wodomierzy odczytane na ostatni dzień każdego miesiąca. Natomiast począwszy od kwietnia 2016r. do czerwca 2016r. zaprzestał podawania powodowi danych z wodomierzy, w związku z czym powód ustalał je samodzielnie przyjmując wielkość szacunkową czyli średnią jego zużycia z poprzednich miesięcy. W dniu 8 czerwca 2016r. pozwany zwrócił powodowi nadstawkę hydrantową, w związku z czym umowa rozwiązała się. Stan wodomierza w dniu zdania go powodowi wynosił 5 839 m3.

/dowód: elektroniczny wydruk – fotografia wodomierza k. 60, zamontowane liczniki k. 61 okoliczność bezsporna/

Za okres od maja 2015r. do 8 czerwca 2016r. tytułem czynszu najmu nadstawki powód wystawił pozwanemu następujące faktury VAT:

- w dniu 29 maja 2015r. - fakturę VAT o nr (...) na kwotę 228,78 zł za maj 2015r.,

- w dniu 30 czerwca 2015r. - fakturę VAT o nr (...) na kwotę 221,40 zł za czerwiec 2015r.,

- w dniu 31 lipca 2015r. - fakturę VAT o nr (...) na kwotę 228,78 zł za lipiec 2015r.,

- w dniu 31 sierpnia 2015r. - fakturę VAT o nr (...) na kwotę 228,78 zł za sierpień 2015r

- w dniu 30 września 2015r. - fakturę VAT o nr (...) na kwotę 221,40 zł za wrzesień 2015r.,

- w dniu 30 października 2015r. - fakturę VAT o nr (...) na kwotę 228,78 zł za październik 2015r.,

- w dniu 30 listopada 2015r. - fakturę VAT o nr (...) na kwotę 221,40 zł za listopad 2015r.,

- w dniu 31 grudnia 2015r. - fakturę VAT o nr (...) na kwotę 228,78 zł za grudzień 2015r.,

- w dniu 29 stycznia 2016r. - fakturę VAT o nr (...) na kwotę 228,78 zł za styczeń 2016r.,

- w dniu 29 lutego 2016r. - fakturę VAT o nr (...) na kwotę 214,02 zł za luty 2016r.,

- w dniu 31 marca 2016r. - fakturę VAT o nr (...) na kwotę 228,78 zł za marzec 2016r.,

- w dniu 29 kwietnia 2016r. - fakturę VAT o nr (...) na kwotę 221,40 zł za kwiecień 2016r.,

- w dniu 31 maja 2016r. - fakturę VAT o nr (...) na kwotę 228,78 zł za maj 2016r.,

- w dniu 30 czerwca 2016r. - fakturę VAT o nr (...) na kwotę 59,04 zł za czerwiec 2016r.

Nadto, w związku z opóźnieniem w zapłacie czynszu najmu nadstawki za okres kwiecień i maj 2014r. powód w dniu 31 grudnia 2015r. wystawił pozwanemu do zapłaty notę odsetkową nr (...) w kwocie 98,59 zł.

/dowód: faktury VAT k. 12,16,17,19,20,22,24,27,29,32,33,35,37,40, nota k. 28/

Za dostarczenie pozwanemu wody powód wystawił pozwanemu faktury VAT o numerach: (...) – za maj 2015r., (...) – za czerwiec 2015r., (...) – za lipiec 2015r., (...) – za sierpień, wrzesień i październik 2015r., (...) - za okres od 31 października do 30 listopada 2015r., (...) - za okres od 1 grudnia do 23 grudnia 2015r., (...) – za okres od 24 grudnia 2015r. do 29 lutego 2016r, (...) – za marzec 2016r., (...) – za kwiecień 2016r.

Wobec ustalenia, że w okresie od 1 kwietnia do 8 czerwca 2016r. pozwany nie pobierał wody, powód wystawił pozwanemu korektę nr (...) odnośnie faktury VAT nr (...), zaznaczając, że do zwrotu jest kwota 717,74 zł.

/dowód: faktury VAT k. 13, 14, 18, 21, 25, 2630, 34, 36, 38, odczyty punktu k. 62-65, analiza należności k. 67/

Do chwili obecnej, tytułem czynszu najmu nadstawki pozwany zapłacił w całości kwoty wynikające z faktur VAT o numerach (...) za okres od maja do lipca 2015r. włącznie oraz kwotę 34,92 zł na poczet faktury VAT nr (...) za sierpień 2015r., w związku z czym do zapłaty z tej faktury VAT pozostała kwota 193,86 zł. Natomiast kwot wynikających z pozostałych faktur VAT za najem nadstawki nie zapłacił.

Odnośnie opłat za pobór wody pozwany zapłacił powodowi w całości kwoty wynikające z faktur VAT o numerach (...), natomiast na poczet faktury VAT nr (...) na kwotę 194,29 zł wystawionej w dniu 31 marca 2016r. za pobór wody w marcu 2016r. zapłacił kwotę 124,94 zł, w związku z czym do zapłaty z tej faktury VAT pozostała kwota 69,35 zł.

/ dowód: potwierdzenie przelewu k. 66, analiza należności k. 67, okoliczność bezsporna/

Powód pismem z dnia 25 kwietnia 2016r. wezwał pozwanego do zapłaty, co pozostało bez odpowiedzi.

/dowód: pismo z dnia 25.04.2016r. k. 41-42, potwierdzenie odbioru k. 43/

Roszczenie należne powodowi wynosi 2 344,37 zł, a obejmuje kwoty :

a)  tytułem czynszu najmu kwotę:

- 193,86 zł wynikającą z częściowo zapłaconej faktury VAT nr (...) za sierpień 2015r.,

- 221,40 zł wynikającą z niezapłaconej faktury VAT nr (...) za wrzesień 2015r.,

- 228,78 zł wynikającą z niezapłaconej faktury VAT nr (...) za październik 2015r.,

- 221,40 zł - wynikającą z niezapłaconej faktury VAT nr (...) za listopad 2015r.,

- 228,78 zł wynikającą z niezapłaconej faktury VAT nr (...) za grudzień 2015r.,

- 228,78 zł wynikającą z niezapłaconej faktury VAT nr (...) za styczeń 2016r.,

- 214,02 zł wynikającą z niezapłaconej faktury VAT nr (...) za luty 2016r.,

- 228,78 zł wynikającą z niezapłaconej faktury VAT nr (...) za marzec 2016r.,

- 221,40 zł wynikającą z niezapłaconej faktury VAT nr (...) za kwiecień 2016r.,

- 228,78 zł wynikającą z niezapłaconej faktury VAT nr (...) za maj 2016r.,

- 59,04 zł wynikającą z niezapłaconej faktury VAT nr (...) za czerwiec 2016r.

b)  tytułem opłat za pobór wody - kwotę 69,35 zł wynikającą z częściowo zapłaconej faktury VAT nr (...).

/dowód: faktury VAT k. 19,20,22,24,27,29,32,33,34, 35,37,40/

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie dokumentów, które uznano za wiarygodne i które nie zostały podważone.

Ustalając stan faktyczny Sąd miał na uwadze, iż bezspornym jest zawarcie umowy najmu nadstawki hydrantowej i dostarczania pozwanemu wody. Spornym tak co do zasady jak i co do wysokości był obowiązek zapłaty przez pozwanego zaległego czynszu najmu nadstawki oraz zaległych opłat z tytułu poboru wody.

Należy wyjaśnić, że powód początkowo domagał się zasądzenia od pozwanego kwoty 2 603,55 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wytoczenia powództwa tj. od dnia 8 lipca 2016r. do dnia zapłaty. Natomiast na rozprawie w dniu 12 stycznia 2017r. pełnomocnik powoda cofnął pozew co do kwoty 160,59 zł skapitalizowanych odsetek oraz kwoty 98,59 zł wraz z dalszymi odsetkami tytułem części roszczenia głównego wynikającej z noty odsetkowej nr (...), a więc co do łącznej kwoty 259,18 zł.

Z tego względu, w zakresie kwoty 259,18 zł Sąd umorzył postępowanie, uznając cofnięcie pozwu w tej części za dopuszczalne. Co do cofniętej części pozwu orzeczono jak w punkcie II sentencji wyroku (art. 355 k.p.c. w zw. z art. 203 § 4 k.p.c.).

Z tych przyczyn przedmiotem procesu, w tym również ustaleń faktycznych, była jedynie kwota 2 344,37 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 8 lipca 2016r. do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu, obejmująca należności z tytułu czynszu najmu nadstawki za miesiące od sierpnia do grudnia 2015 roku oraz od stycznia do 8 czerwca 2016r. oraz obejmująca kwotę 69,35 zł tytułem reszty opłat za pobór wody za marzec 2016r.

Przechodząc do rozważań prawnych, wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 659 § 1 k.c. przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz, który w myśl przepisu art. 659 § 2 k.c., może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju. Podstawowym obowiązkiem wynajmującego jest wydanie przedmiotu najmu celem umożliwienia korzystania z niego przez najemcę, a obowiązkiem najemcy jest zapłata określonego w umowie czynszu. Mając na uwadze obowiązującą zasadę swobody umów – art. 353 ¹ k.c. – należy wskazać, iż oprócz obowiązku uiszczania czynszu strony mogą w umowie najmu nałożyć na najemcę dalsze obowiązki, np. uiszczanie opłat związanych z korzystaniem z przedmiotu najmu (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 2.4.1996 r., (...), OSA 1998, Nr 9, poz. 37).

Natomiast stosownie do art. 535 § 1 k.c., przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Roszczenie sprzedawcy o zapłatę ceny staje się wymagalne w chwili spełnienia przez niego świadczenia niepieniężnego, chyba że strony oznaczyły w umowie inny termin jej uiszczenia.

Zdaniem Sądu, roszczenie powoda o zapłatę w kwocie 2 344,37 zł jest uzasadnione tak co do zasady jak i co do wysokości.

Strony łączył stosunek mieszany: odpłatnego najmu nadstawki hydrantowej oraz odpłatna umowa sprzedaży wody. Obie strony zobligowane były do zachowania należytej staranności (art. 355 § 2 k.c.). Powód dopełnił swoich obowiązków wynikających z zawartej umowy najmu oddając do używania stronie pozwanej nadstawkę hydrantową przeznaczoną do poboru wody oraz doprowadzając wodę do lokalu pozwanego. Pozwany używał nadstawki do dnia 8 czerwca 2016r., kiedy to ją zwrócił, przez co umowa – zgodnie z jej brzmieniem – rozwiązała się. Do końca marca 2016r. natomiast pobierał wodę. W związku z tym powód zasadnie wystawił pozwanemu faktury VAT obejmujące należności dotyczące czynszu najmu nadstawki od maja 2015r. do dnia 8 czerwca 2016r. oraz opłaty za pobór wody od maja 2015r. do końca marca 2016r. Strona pozwana nie wykonała natomiast ciążącego na niej zobowiązania i nie zapłaciła należności wynikających z faktur VAT nr (...) za najem za okres od sierpnia 2015r. do 8 czerwca 2016r., a także nie zapłaciła pozostałej kwoty 69,35 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) za pobór wody w marcu 2016r.

Zdaniem Sądu, wysokość zaległego czynszu oraz niezapłaconej ceny pobranej wody objęte roszczeniem pozwu zostały obliczone przez powoda prawidłowo, zgodnie z wiążącą strony umową najmu. W § 8 umowy strony ustaliły cenę poboru 1m3 wody oraz wysokość czynszu najmu nadstawki hydrantowej. Strony przyjęły, że ostateczne rozliczenie miało nastąpić według wskazań wodomierza w dniu zwrotu nadstawki hydrantowej. Czynsz najmu nadstawki został obliczony według cennika zakładowego jako iloczyn ilości dni w danym miesiącu (tj. 31 lub 30 lub 29 dni w zależności od miesiąca) i kwoty stawki 6 zł za dobę plus VAT. Cena za 1m3 pobranej wody ustalona została według obowiązującej taryfy.

Łączna kwota tytułem zaległego czynszu najmu oraz opłat za pobraną wodę – wobec dokonania jedynie ich częściowej zapłaty przez pozwanego – wynosiła 2 344,37 zł, a obejmowała: kwotę 193,86 zł wynikającą z częściowo zapłaconej faktury VAT nr (...) za sierpień 2015r., 221,40 zł wynikającą z niezapłaconej faktury VAT nr (...) za wrzesień 2015r., 228,78 zł wynikającą z niezapłaconej faktury VAT nr (...) za październik 2015r., 221,40 zł - wynikającą z niezapłaconej faktury VAT nr (...) za listopad 2015r., 228,78 zł wynikającą z niezapłaconej faktury VAT nr (...) za grudzień 2015r., 228,78 zł wynikającą z niezapłaconej faktury VAT nr (...) za styczeń 2016r., 214,02 zł wynikającą z niezapłaconej faktury VAT nr (...) za luty 2016r., 228,78 zł wynikającą z niezapłaconej faktury VAT nr (...) za marzec 2016r., 221,40 zł wynikającą z niezapłaconej faktury VAT nr (...) za kwiecień 2016r., 228,78 zł wynikającą z niezapłaconej faktury VAT nr (...) za maj 2016r., 59,04 zł wynikającą z niezapłaconej faktury VAT nr (...) za czerwiec 2016r., 69,35 zł wynikającą z częściowo zapłaconej faktury VAT nr (...). Na okoliczność powyższego powód przedłożył wiarygodne zdaniem Sądu faktury VAT, które choć stanowią dowód prywatny rozliczeniowy i są uprawdopodobnieniem udowodnionego już faktu zawarcia umowy.

W umowie w § 8 strony ustaliły, że czynsz najmu i opłata za pobór wody będą płatne w terminie 14 dni od doręczenia faktury VAT. Powód – w braku zapłaty wezwał pozwanego pismem z dnia 25 kwietnia 2016r. do zapłaty, zaś w dalszym braku zapłaty – w dniu 8 lipca 2016r. wniósł pozew domagając się zasądzenia dochodzonej kwoty z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od chwili wytoczenia powództwa. Każde z roszczeń wynikających z wystawionych faktur VAT było wymagalne w dniu wytoczenia powództwa.

W tym miejscu wskazać należy, że gdy obowiązek zapłaty czynszu najmu zostaje odroczony, oznacza to uchylenie w przedmiotowym stosunku prawnym zasady równoczesności świadczeń. Najemca i kupujący winien jest zatem wówczas dokonać zapłaty ww. kwot w umówionym przedłużonym terminie. Najemca i kupujący nie spełniając swojego świadczenia w umówionym terminie popada w opóźnienie (art. 476 k.c.), wobec czego wynajmującemu i sprzedawcy należą się odsetki za okres opóźnienia w zapłacie roszczenia pieniężnego ( art. 481 § 1 i 2 k.c.). Odsetek od odsetek można natomiast dochodzić od dnia wytoczenia o nie powództwa (art. 482 k.c.).

Z tych względów powód uprawniony jest dochodzić łącznej kwoty 2 344,37 zł tytułem zaległego czynszu najmu i opłat za pobraną wodę z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 8 lipca 2016r. do dnia zapłaty.

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 6 k.c. oraz z będącym jego procesowym odbiciem przepisem art. 232 k.p.c., ciężar dowodu spoczywa na stronie, która z określonych faktów wywodzi skutki prawne. Jednocześnie zaznaczyć należy, że w postępowaniu cywilnym obowiązuje prekluzja dowodowa. Podstawą tej zasady jest właśnie art. 6 § 2 k.p.c., który nakłada na strony i uczestników procesu obowiązek przytaczania wszystkich okoliczności faktycznych i dowodów bez zbędnej zwłoki. Wskazana wyżej zasada została również uszczegółowiona expressis verbis w art. 207 § 6 k.p.c. oraz art. 217 § 2 i 3 k.p.c. Należy wyjaśnić, iż twierdzenia bądź dowody mogą zostać uznane za spóźnione w sytuacji, w której nie zostały w toku postępowania przytoczone niezwłocznie, a w danym etapie były już stronie znane, a ich przytoczenie było możliwe. Wskazane wyżej przepisy przewidują jednakże okoliczności, które wyłączają negatywne skutki pominięcia dowodów i twierdzeń spóźnionych – tj. iż nie zgłoszenie twierdzeń i dowodów w odpowiednim momencie nastąpiło bez jej winy albo nie spowoduje to zwłoki w rozpoznaniu sprawy lub w wyniku innych wyjątkowych okoliczności. Sąd pominie również twierdzenia i dowody, które zostały powołane przez stronę bez naruszenia prekluzji dowodowej, jednakże ich powołanie prowadzi wyłącznie do powstanie zwłoki lub okoliczności sporne, na które dowody te zostały powołane, zostały już w toku postępowania dostatecznie wyjaśnione.

Pozwany zakwestionował w sprzeciwie obowiązek zapłaty tak co do zasady jak i co do wysokości, podnosząc, że powód nie udowodnił swojego roszczenia, które zresztą jego zdaniem było wyłącznie jednostronnym oświadczeniem woli pozbawionym podstaw prawnych. Zarzucił nieistnienie swojego zobowiązania. Zdaniem Sądu, pozwany w żaden sposób nie udowodnił swojego stanowiska, na potwierdzenie podniesionych twierdzeń nie przedstawił żadnego dowodu tak w sprzeciwie, jak i w dalszych pismach procesowych, ani żadnych merytorycznych argumentów. Wprawdzie wniósł o przesłuchanie stron na okoliczności wskazane w uzasadnieniu sprzeciwu, jednak w rzeczywistości nie podniósł tamże żadnych istotnych okoliczności faktycznych, na które miałby zeznawać. Co więcej – pozwany prawidłowo zawiadomiony o terminie rozprawy w dniu 12 stycznia 2017r. - nie stawił się.

Z tych też względów Sąd postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 12 stycznia 2016r. oddalił wnioski dowodowe pozwanego o przeprowadzenie dowodu z zeznań stron.

Z uwagi na powyższe Sąd uwzględnił roszczenie powoda w kwocie 2 344,37 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 8 lipca 2016r. do dnia zapłaty w całości uznając, iż było zasadne i zostało udowodnione, o czym o czym orzeczono na podstawie art. 659 § 1 k.c. i art. 535 k.c. w zw. z art. 481 § 1 i 2 k.c.– punkt I sentencji wyroku.

O kosztach procesu sąd orzekł na podstawie art. 100k.p.c., mając na względzie zasadę stosunkowego rozdzielenia. Powód początkowo domagał się kwoty 2 603,55 zł, po czym cofnął żądanie w kwocie 259,18 zł przyznając, że zostało ono w tym zakresie przez niego nieudowodnione dokumentami. A zatem przegrał w 9,95 %, a wygrał – w 90,05 %. Powód poniósł koszty procesu obejmujące : opłatę od pozwu (100 zł), wynagrodzenie pełnomocnika (1200 zł), opłatę skarbową od pełnomocnictwa (17 zł). Zasądzone na rzecz strony powodowej koszty procesu w kwocie 1 185,95 zł stanowią 90,05 % kwoty poniesionych kosztów w kwocie 1 317 zł - punkt II sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

Odnotować w kontrolce uzasadnień

1. Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć:

-pełnomocnikowi powoda,

-pozwanemu z pouczeniem o apelacji,

2. Z wpływem lub za 25 dni od daty doręczenia.

T. dnia 27.01.2017r

SSR U. M.