Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 października 2017 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Węgorzewie

w składzie:

Przewodniczący SSR Lidia Merska

Protokolant st. sekr. sąd. Danuta Betlej

w obecności oskarżyciela publicznego R. Z.

po rozpoznaniu w dniach 4 listopada 2016 r., 22 grudnia 2016 r., 26 stycznia 2017r, 30 maja 2017r, 13 lipca 2017 r. 29 września 2017r na rozprawie

sprawy przeciwko P. J.

synowi Z. i T. z d. D.

ur. (...) w W.

obwinionego o to, że: I. Będąc Pełnomocnikiem w zakładzie (...) w C. w okresie od 01.01.2015 r. do 31.12.2015 r. zatrudniał pracowników powyżej przeciętnie 5 dni w tygodniu w przyjętym – jednomiesięcznym okresie rozliczeniowym

tj. o czyn z art. 281 pkt 5 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zmianami oraz z 2015 r. Dz. U. poz. 1268) w zw. z art. 128 §3 w zw. z art. 130 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zmianami oraz z 2015 r. Dz. U. poz. 1268), art. 151 ³ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zmianami oraz z 2015 r. Dz. U. poz. 1268)

II. Będąc Pełnomocnikiem w zakładzie (...) w C. w okresie od 01.01.2015 r. do 31.12.2015 r. dopuszczał R. R. do pracy w trakcie usprawiedliwionej nieobecności tj. urlopu wypoczynkowego

tj. o czyn z art. 281 pkt 5 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zmianami oraz z 2015 r. Dz. U. poz. 1268) w zw. z art. 130 §3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zmianami oraz z 2015 r. Dz. U. poz. 1268)

III. Będąc Pełnomocnikiem w zakładzie (...) w C. w okresie od 01.01.2015 r. do 31.12.2015 r. zatrudniał pracownika R. R. w godzinach nadliczbowych i nie wypłacił należnego wynagrodzenia wraz z dodatkiem za pracę w godzinach nadliczbowych

tj. o czyn z art. 282 §1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zmianami oraz z 2015 r. Dz. U. poz. 1268) w zw. z art. 151 ¹ §1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zmianami oraz z 2015 r. Dz. U. poz. 1268)

IV. Będąc Pełnomocnikiem w zakładzie (...) w C. w okresie od 01.01.2015 r. do 31.07.2015 r. nie wypłacał pracownikom, w ustalonym terminie, tj. do 10 dnia następnego miesiąca kalendarzowego, wynagrodzenia za pracę

tj. o czyn z art. 282 §1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zmianami oraz z 2015 r. Dz. U. poz. 1268) w zw. z art. 85 §2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zmianami oraz z 2015 r. Dz. U. poz. 1268)

V. Będąc Pełnomocnikiem w zakładzie (...) w C. w okresie od 01.01.2015 r. do 31.12.2015 r. dokonywał bezpodstawnych potrąceń z wynagrodzeń pracownika R. R. bez zachowania kwoty wolnej od potrąceń, tj. minimalnego wynagrodzenia za pracę

tj. o czyn z art. 282 §1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zmianami oraz z 2015 r. Dz. U. poz. 1268) w zw. z art. 87 §1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zmianami oraz z 2015 r. Dz. U. poz. 1268), art. 91 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zmianami oraz z 2015 r. Dz. U. poz. 1268)

VI. Będąc Pełnomocnikiem w zakładzie (...) w C. w okresie od 01.01.2015 r. do 11.05.2015 r. nie wypłacił pracownikowi R. R. ekwiwalentu pieniężnego za używanie odzieży własnej do celów roboczych

tj. o czyn z art. 282 §1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zmianami oraz z 2015 r. Dz. U. poz. 1268) w zw. z art. 237 ⁷ §1 i §4 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zmianami oraz z 2015 r. Dz. U. poz. 1268)

VII. Będąc Pełnomocnikiem w zakładzie (...) w C. w okresie od 25.02.2016 r. do 11.05.2016 r. utrudniał czynności kontrolne Inspektorom Pracy Państwowej Inspekcji Pracy, w szczególności nie udzielił informacji i nie okazał niezbędnych dokumentów pomimo przedłożonego żądania na piśmie

tj. o czyn z art. 283 §2 pkt 8 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zmianami oraz z 2015 r. Dz. U. poz. 1268) w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. z 2015 r. poz. 640 ze zmianami oraz z 2016 r. poz. 691)

VIII. Będąc Pełnomocnikiem w zakładzie (...) w C. w dniu 22.03.2016 r. dopuścił do eksploatacji suszarkę bębnową typ (...) z podajnikiem ślimakowym rok prod. 03.04.2014 nr (...) bez zapewnienia osłony górnej wsypu trocin uniemożliwiającej dostanie się rąk operatora do mieszalnika oraz ślimaka podającego trociny, właściwego zamocowania osłony podajnika ślimakowego, zapewnienia pełnej osłony napędu łańcuchowego podajnika ślimakowego od strony wsypu, zamocowania osłony napędu bębna obrotowego suszarki, wygrodzenia strefy niebezpiecznej przy bębnie obrotowym

tj. o czyn z art. 283 §2 pkt 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zmianami oraz z 2015 r. Dz. U. poz. 1268) w zw. z art. 216 §1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zmianami oraz z 2015 r. Dz. U. poz. 1268), §56 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 ze zmianami oraz z 2011 r. Nr 173, poz. 1034), §15 ust.3 i 4 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 30 października 2002 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy (Dz. U. Nr 191, poz. 1596 ze zmianami z 2003 r. Nr 178, poz. 1745)

IX. Będąc Pełnomocnikiem w zakładzie (...) w C. w dniu 22.03.2016 r. dopuścił do eksploatacji mielarkę do trocin firmy (...) (bez nr, bez tabliczki znamionowej) do czasu zapewnienia osłony uniemożliwiającej dostanie się rąk operatora w strefę niebezpieczną noży tnących, zapewnienia pełnej osłony napędu przekładni pasowej od strony obudowy maszyny, zapewnienia właściwego usytuowania włączników włączania maszyny oraz zapewnienia włącznika zatrzymania awaryjnego

tj. o czyn z art. 283 §1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zmianami oraz z 2015 r. Dz. U. poz. 1268) w zw. z art. 216 §1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zmianami oraz z 2015 r. Dz. U. poz. 1268), art. 56 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 ze zmianami oraz z 2011 r. Nr 173, poz. 1034), §13 ust. 1 §14 ust. 1, §15 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 30 października 2002 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy (Dz. U. Nr 191, poz. 1596 ze zmianami z 2003 r. Nr 178, poz. 1745)

X. Będąc Pełnomocnikiem w zakładzie (...) w C. w dniu 22.03.2016 r. dopuścił do pracy pracowników J. B., M. Z. (1), G. B., którzy obsługiwali piec suszarni bębnowej TYP (...) o mocy 100KW bez uprawnień kwalifikacyjnych do obsługi tego typu urządzeń

tj. o czyn z art. 283 §1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zmianami oraz z 2015 r. Dz. U. poz. 1268) w zw. z art. 237 ³ §1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zmianami oraz z 2015 r. Dz. U. poz. 1268), §5 ust. 1 pkt 1 w zw. z załącznikiem nr 1 grupa 2 pkt 9 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. Nr 89, poz. 828 ze zmianami oraz z 2005 r. Nr 141, poz. 1189)

XI. Będąc Pełnomocnikiem w zakładzie (...) w C. w dniu 22.03.2016 r. dopuścił do pracy pracownika G. B. obsługującego piec marki M. nr (...) o mocy 100KW bez uprawnień kwalifikacyjnych do obsługi tego typu urządzeń

tj. o czyn z art. 283 §1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zmianami oraz z 2015 r. Dz. U. poz. 1268) w zw. z art. 237 ³ §1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zmianami oraz z 2015 r. Dz. U. poz. 1268), §5 ust. 1 pkt 1 w zw. z załącznikiem nr 1 grupa 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. Nr 89, poz. 828 ze zmianami oraz z 2005 r. Nr 141, poz. 1189)

1.  Obwinionego P. J. uznaje za winnego tego, że:

a)  w okresie od 01.01.2015r do dnia 31.07.2015r jako pełnomocnik właściciela w zakładzie pracy (...) M. J. w C. nie wypłacał pracownikom w ustalonym terminie, tj. do 10 dnia następnego miesiąca kalendarzowego, wynagrodzenia za pracę, tj. popełnienia czynu kwalifikowanego z art. 282§1 pkt 1 kodeksu pracy

b)  w okresie od 01.01.2015r do dnia 31.12.2015r jako pełnomocnik właściciela w zakładzie pracy (...) M. J. w C. dokonywał bezpodstawnych potrąceń z wynagrodzenia pracownika R. R. bez zachowania kwoty wolnej od potrąceń, tj. minimalnego wynagrodzenia za pracę, tj. popełniania czynu kwalifikowanego z art. 282§1 pkt 1 kodeksu pracy

c)  w okresie od 01.01.2015r do dnia 11.05.2015r jako pełnomocnik właściciela w zakładzie pracy (...) M. J. w C. nie wypłacił ekwiwalentu pieniężnego za używanie odzieży własnej do celów roboczych tj. popełnienia czynu kwalifikowanego z art. 282§1 pkt 1 kodeksu pracy,

d)  w dniu 22.03.2016r jako pełnomocnik właściciela w zakładzie pracy (...) M. J. w C. dopuścił do pracy pracownika G. B. obsługującego piec marki M. nr (...) o mocy 100Kw bez uprawnień kwalifikacyjnych do obsługi tego typu urządzeń, tj. popełnienia czynu kwalifikowanego z art. 283§1 kodeksu pracy

i za to na podstawie art. 282§1 pkt 1 kodeksu pracy w zw. z art. 9§2 kw 24§1 kw skazuje go na karę grzywny w wysokości 2000,00 (dwa tysiące) złotych.

2.  Obwinionego uniewinnia od popełnienia pozostałych zarzucanych mu czynów opisanych w punktach I, II, III, VII, VIII, IX, X.

3.  Na podstawie art. 118§1 kpw zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 300,00 (dwieście) złotych tytułem opłaty sądowej i zryczałtowanych kosztów postępowania.

Sygn. akt V W 148/16

UZASADNIENIE

P. J. w 2016r był pełnomocnikiem swojego syna M. J. – właściciela przedsiębiorstwa – (...) (pełnomocnictwo udzielone w dniu 19.08.2015r). Przedsiębiorstwo to zajmowało się produkcją pelletu drzewnego i rozpoczęło działalność od 02.11.02012r. Zakład produkcyjny znajdował się w C., gdzie pracę w 2016r świadczyli m. in.: R. R., J. K. – brygadzistka, G. B. – brygadzista, M. Z. (1), R. K., Z. K.. Księgowość zakładu prowadzona była w W., zaś sprawy kadrowe prowadzone były w Ł. przez A. N.. Na miejscu brygadzistka J. K. kontrolowała czas pracy poszczególnych pracowników – zapisywała godziny pracy i przekazywała to A. N., który rozliczał nadgodziny pracowników.

W 2014r do zakładu została zakupiona maszyna – peleciarka, która została uszkodzona w ciągu miesiąca od zakupu. P. J. polecił wysłać maszynę do producenta, który stwierdził, iż do jej uszkodzenia doszło na skutek niewłaściwej eksploatacji w zakładzie pracy, potwierdził to również biegły. P. J. postanowił obciążyć pracowników obsługujących maszynę kosztami jej naprawy w kwocie po 194zł miesięcznie – łącznie 6 osób przez okres 6 miesięcy. Pracownicy –czworo wyrazili zgodę na potrącenia, w tym R. R.. Z tymże otrzymywał on wynagrodzenie za pracę na poziomie minimalnego wynagrodzenia - k. 4v.

Wcześniejszą kontrolę tego zakładu pracy inspektor Państwowej Inspekcji Pracy – T. K. przeprowadził w dniach – 5, 6, 13.11.2014r, a jej celem była ocena przestrzegania przepisów prawa pracy w tym przepisów i zasad bhp oraz legalność zatrudnienia. W trakcie tej kontroli stwierdzono m.in. nieprawidłowości w zakresie wyposażenia maszyn: brak osłony górnej przekładni pasowej napędu ślimaka w maszynie do produkcji pelletu ustawionej po lewej stronie hali produkcyjnej, niepełną osłonę przekładni pasowej od strony ramy w rozdrabniaczu trocin ustawionym po prawej stronie w hali produkcyjnej, brak osłony przekładni łańcuchowej w podajniku marki (...) ustawionym po prawej stronie w hali produkcyjnej, nie wyznaczono dróg transportowych w hali produkcyjnej oraz w pomieszczeniu magazynowym gdzie składowany jest pellet. Nakazem z dnia 18.11.2014 polecono usunięcie tych nieprawidłowości oraz kolejnym – wypłatę wynagrodzeń pracownikom za miesiąc październik (k. 151, 152). P. J. przyjął mandat kredytowany na kwotę 1200zł w związku z zarzutami kwalifikowanymi z art. 282 kp i 283 kp – nie wypłacanie wynagrodzeń w terminie i nie przestrzeganie zasad bhp.

Kolejna kontrola zakładu pracy w C. odbyła się w dniach 15.02., 14.03, 22.03. i 04.05.2016r przeprowadzona była przez Starszych Inspektorów Pracy – L. C. i T. K.. Z tymże T. K. był tam obecny jedynie w dniu 22.03.2016r. Celem kontroli była ocena przestrzegania przepisów prawa pracy ze szczególnym uwzględnieniem wypłaty wynagrodzenia za pracę oraz przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. W toku kontroli inspektorzy pracy zapoznali się szczegółowo z dostarczoną, dokumentacją dotyczącą czasu pracy pracowników, wypłat wynagrodzeń pracownikom oraz innymi niezbędnymi dokumentami. Na żądanie inspektora pracy (k. 79), za pośrednictwem poczty elektronicznej J. D. przesyłał dokumentacje odnośnie zapisów księgowych, tych którymi dysponował – k. 36 – 57 w dniu 16.03.2016r, również P. J. przesyłał dokumentację k. 58 – 65 w dniu 04.05.2016r.

W dniu 22.03.2016r w zakładzie produkcyjnym nie prowadzono produkcji pellet, był to dzień w którym nie eksploatowano maszyn – suszarni bębnowej typ (...), mielarki do trocin firmy (...), pieca suszarni bębnowej typ (...) (k. 10v, 13 – 14). Maszyny nie były uruchomione, żaden z pracowników ich nie obsługiwał. Pracownicy nie wykonywali żadnych prac przy urządzeniach i maszynach – 2 osoby znajdowały się na terenie zakładu i zajmowały się pakowaniem produktów do wysyłki (k. 97v odpowiedź dla R. R. z PIP). Inspektor – T. K. stwierdził uchybienia w zakresie bhp odnośnie tych nieeksploatowanych maszyn – k. 10v - 11. Inspektor pracy stwierdził również, iż piec o mocy 100kW marki M., który znajdował się w kotłowni i służył do ogrzewania pomieszczeń zakładu, był używany tego dnia, a obsługiwał go G. B. i nie miał ku temu uprawnień kwalifikacyjnych. Ponadto przy piecu była zamontowana puszka rozgałęźnikowa elektryczna, której osłona była zdjęta.

Inspektor pracy – T. K. w wydanym dnia 22.03.2016r Nakazie polecił wstrzymać eksploatację suszarki bębnowej typ (...), mielarki do trocin firmy (...), polecił skierować pracowników – J. B., M. Z. (2), G. B. do innych prac, do czasu aż uzyskają uprawnienia do obsługi pieca suszarni bębnowej typ (...), a także G. B. do innych prac do czasu uzyskania przez niego uprawnień kwalifikacyjnych do obsługi pieca marki M. o mocy 100 kW. Nakaz ten podlegał natychmiastowemu wykonaniu, został doręczony J. K. w dniu 22.03.2016r. – k. 66 – 67. Od tego nakazu odwołanie złożył P. J., nie zostało ono uwzględnione k. 68, 71 – 74. Kolejny Nakaz został wydany w dniu 23.05.2016r – k. 185 – 186, gdzie zostały zawarte kolejne polecenia w zakresie wyposażenia poszczególnych maszyn.

Kontrola przeprowadzona w zakładzie (...) zakończyła się Wystąpieniem inspektora pracy - L. C., która wniosła m. in. o to, aby założyć i prowadzić ewidencję czasu pracy odrębnie dla każdego pracownika, rzetelnie prowadzić ewidencję czasu pracy, prowadzić imienne karty wypłacanego wynagrodzenia za pracę i inne świadczenia związane z pracą za cały okres, za który są świadczenia pieniężne ze stosunku pracy, nie dopuszczanie do pracy w trakcie usprawiedliwionej nieobecności – urlopu wypoczynkowego, terminowe wypłacanie wynagrodzenia za pracę, zaprzestanie dokonywania bezpodstawnych potrąceń z wynagrodzenia za pracę, naliczenie i wypłacenie pracownikom ekwiwalentu pieniężnego za używanie odzieży własnej do celów roboczych – k. 75 – 78.

P. J. złożył zastrzeżenia do protokołu kontrolnego – k. 64 – 65.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie w/w wskazanych dokumentów oraz protokołu kontroli PIP z 2016r k. 4 – 12, pełnomocnictwa k. 87, potwierdzenie przelewu wynagrodzenia k. 101 – 106, informacji k. 120, karty urlopowej k. 120v, 121, wniosku k. 122, odpowiedzi na pozew k. 123 – 125, pisma dot. zgody na potrącenia k. 126, oceny technicznej k. 127 – 131, wypłaty zaliczek na poczet wynagrodzenia i wynagrodzeń k. 132 – 136, protokołu kontroli firmy z 2014r k. 143 – 145, dokumentów k. 161 – 190, zeznań świadków: R. R. k. 109v – 110, J. K. k. 137 v – 138v, G. B. k. 138v – 139, T. K. k. 154 – 156, A. N. k. 218 – 219, L. C. k. 236 – 237v, W. L. k. 249 – 250, a także wyjaśnień obwinionego k. 107v – 109.

Obwiniony P. J. przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów jedynie odnośnie niewypłacenia ekwiwalentu za używanie odzieży roboczej, do tego, że wynagrodzenie nie zawsze było wypłacane w terminie do 10 każdego miesiąca, tłumaczył, że zawsze było na koniec miesiąca, a pracownikom były wypłacane zaliczki. Dodał, iż przyjmując do pracy R. R. poinformował go, iż na terenie zakładu jest pralka automatyczna, detergenty i pracownicy mogą z nich korzystać. Objaśniał, iż firma realizowała kontrakty na dostawę pellet do różnych odbiorców, zaś opóźnienia w dostawach powodowały opóźnienia w płatnościach. Jednym z powodów takich opóźnień były absencje pracowników. Obwiniony kolejno odnosił się do każdego z zarzutów wyjaśniając w jakich warunkach, przy obsłudze jakich maszyn pracowali pracownicy, jaki był zakres ich obowiązków. Opisał w jaki sposób były rozliczane nadgodziny. Wyjaśnił, iż nie mógł skontaktować się z inspektorami pracy, ponieważ nie przebywał na stałe w C., tylko mieszkał w W., to że był unieruchomiony ze względu na złamanie nogi, opisał jakie czynności przedsiębrał aby przesłać inspektorom żądane dokumenty, co zresztą znajduje potwierdzenie w korespondencji e-mail. Powołał się na kontrolę zakładu z 2014r, prowadzoną przez tego samego inspektora – T. K., który wówczas nie miał żadnych zastrzeżeń dotyczących tych samych maszyn – suszarki bębnowej typ (...), mielarki do trocin firmy (...). Podał, iż zakwestionowane maszyny zostały zakupione jako nowe w firmie (...) i posiadały wszystkie niezbędne certyfikaty. Wskazał, iż zostały wykonane zalecenia inspektora co do wyposażenia maszyn, bądź zmiany ich zabezpieczenia wydane wcześniej w 2014r. Zdaniem obwinionego piec suszarni bębnowej może obsługiwać każdy pracownik po kursie bhp, zaś piec M. – kocioł do ogrzewania powierzchni zakładu, od 15 lat obsługuje G. B., który się na tym zna, również inni pracownicy, zaś w instrukcji obsługi pieca nie ma informacji że osoba go obsługująca musi mieć jakieś szczególne szkolenie.

Wyjaśnienia obwinionego są w znacznym zakresie zbieżne z ustalonym w sprawie stanem faktycznym, są oczywiście jego linia obrony i usprawiedliwieniem jego postępowania. Obwiniony przedstawił podejmowane przez siebie czynności w zakresie kontaktów z inspektorem L. C., zakupu maszyn, pracy zakładu, jako takie są zdaniem wiarygodne. Podkreślić należy, iż potwierdzają je znajdujące się w aktach dokumenty jak i zeznania świadków.

Pracownicy zakładu – (...), J. K., G. B. opisali to w jakich warunkach, w jakim czasie świadczyli pracę na rzecz zakładu w C.. Te okoliczności wynikają również z dokumentów – czasu pracy pracowników, potwierdzenia przelewów wynagrodzeń i jako takie są wiarygodne. Świadek R. R. zaprzeczył by miał świadczyć pracę w czasie gdy przebywał na urlopie wypoczynkowym tylko w czasie jak był przeziębiony i był na zwolnieniu chorobowym. Tylko, że nikt nie zmuszał go do przyjścia, sam podjął taką decyzję (zeznania świadka J. K. k. 138). Zatem zarzut z punktu II jest niezasadny – dopuszczania do pracy R. R. w czasie usprawiedliwionej nieobecności – urlopu wypoczynkowego. Podkreślić należy, iż Sąd prowadził ustalenia w zakresie czasu pracy pracowników na podstawie dokumentacji znajdującej się w aktach sprawy. W Wystąpieniu k. 76 - 77 inspektor pracy zaleca prowadzenie rzetelnej dokumentacji w zakresie ewidencji czasu pracy pracowników. Wyprowadzić należy stwierdzenie, że skoro dokumentacja jest nierzetelna to nie sposób na jej podstawie prowadzić wiarygodnych ustaleń, a jednocześnie oskarżyciel na jej podstawie stawia zarzuty obwinionemu. Poza tym R. R. zaprzeczył, że zgodził się na dokonywanie potrąceń z jego wynagrodzenia za zepsutą maszynę, zaś jak wynika z dokumentu k. 126 oraz zeznań świadka G. B. – k. 138v, takie zobowiązanie podpisał i potrącenia były dokonywane, choć wbrew art. 87 ¹§1 pkt 1 kp. Niewątpliwie świadek R. R. zainicjował kontrolę PIP, obecnie toczą się procesy cywilne z jego powództwa przeciwko obwinionemu, zatem do oceny jego zeznań należy podejść z duża ostrożnością. Podał, iż nie wypłacono mu należności za nadgodziny, a jednocześnie stwierdził że jak się pracowało w sobotę albo niedzielę to był dzień wolny, a za pracę w nocy nie. Zaprzeczył by pracował w okresie urlopu wypoczynkowego.

Z zeznań J. K. wynika, iż zdarzało się, że pracownicy pracowali ponad 5 dni w tygodniu, ale otrzymywali za to wolne w tygodniu lub dostawali dodatkowe wynagrodzenie, a norma czasu pracy nie była przekroczona w przyjętym okresie rozliczeniowym. Podała, iż na koniec każdego miesiąca przekazywała swoje notatki odnośnie czasu pracy poszczególnych pracowników A. N. i on zajmował się naliczaniem wynagrodzeń i prowadził całe zestawienie urlopów. To ona co miesiąc robiła tabele, rysowała i wpisywała nazwiska pracowników oraz ich godziny pracy. Planowany był grafik na dwa tygodnie naprzód i każdy z pracowników mógł się z nim zapoznać, a grafik był zmieniany w zależności od sytuacji losowej – np. zwolnień lekarskich pracowników. Zeznała, iż między jedną a drugą kontrolą PIP nie zmieniły się maszyny, nie było zmieniane miejsce ich ustawienia.

Takie same okoliczności wynikają z zeznań G. B.. Podał, iż pracownicy nie otrzymywali odzieży roboczej, a na terenie zakładu była pralka, ale on z niej nie korzystał. Podał, iż to on rozpalał piec do ogrzewania hal – rano wyjmował popiół, nakładał drzewa i rozpalał ogień.

Inspektor pracy – T. K. przedstawił swoje zastrzeżenia i uwagi dotyczące maszyn znajdujących się na terenie zakładu, opisał poszczególne maszyny, ich wygląd oraz potencjalne niebezpieczeństwo które mogą stwarzać dla obsługującego go pracownika. Tylko że podkreślić należy, iż w dniu 22.03.2016r żadna z tych maszyn nie była uruchomiona, żaden z pracowników jej nie obsługiwał.

Świadek A. N. przedstawił zasady w jakich rozliczano pracowników, kontrolowano ich czas pracy oraz jak wyglądał obieg dokumentów. Potwierdził tym samym zeznania pracowników jak i wyjaśnienia obwinionego.

Inspektor pracy – L. C. opisała okoliczności kontroli w 2016r w zakładzie (...) w C. oraz to, że obwiniony nie udostępnił dokumentów co do listy płac pracowników oraz ewidencji czasu pracy od lipca do grudnia 2015r. To w jej ocenie stanowiło utrudnianie kontroli oraz to, że obwiniony nie odbierał telefonów od inspektorów pracy. To zachowanie obwinionego stanowiło zdaniem inspektora utrudnianie kontroli. Tylko, że z pisma k. 180 wynika, iż obwiniony w siedzibie PIP w E. udostępnił ewidencję czasu pracy pracowników/harmonogramy za okres styczeń – grudzień 2015r (pismo z dnia 14.03.2016r z adnotacją, iż wydał je obwiniony). Z dołączonej do akt korespondencji e-mail, wynika iż obwiniony kontaktował się z inspektorami, usprawiedliwiał swoją nieobecność i wyjaśniał, iż będzie przebywał poza granicami kraju – k. 169, 170, 176, 58. Świadek opisała podejmowane czynności w związku z przeprowadzaną kontrolą oraz konsekwencje postępowania obwinionego.

Sąd ocenił zeznania inspektorów jako wiarygodne, albowiem przekazują ich czynności, spostrzeżenia, co z kolei znajduje potwierdzenie w późniejszych wystąpieniach, nakazach.

Świadek W. L. był inspektorem bhp w tym zakładzie pracy od 12.01.2015r, a do jego obowiązków należało m.in. przeprowadzanie kontroli co najmniej raz w roku stanu bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie – k. 242. Z jego zeznań wynikało, iż nie miał zastrzeżeń co do stanu technicznego maszyn, ich zabezpieczenia. Sprawdzał ich przeznaczenie na podstawie instrukcji obsługi, parametrów i zabezpieczeń bhp. Sąd również ocenił zeznania tego świadka jako wiarygodne, przedstawił jedynie swój udział w zabezpieczeniu pracy zakładu.

Reasumując przedstawione powyżej dowody zdaniem Sądu nie można przypisać obwinionemu popełnienia wszystkich zarzucanych mu czynów. Zdaniem Sądu obwiniony dopuścił się z winy umyślnej w zamiarze co najmniej ewentualnym popełnienia czynów polegających na: nie wypłacaniu pracownikom w ustalonym terminie do dnia 10 następnego miesiąca wynagrodzenia za pracę, dokonywania bezpodstawnych potrąceń z wynagrodzenia pracownika R. R. bez zachowania kwoty wolnej od potrąceń tj. minimalnego wynagrodzenia za pracę, nie wypłacenia ekwiwalentu pieniężnego za używanie odzieży własnej do celów roboczych oraz dopuszczenia do pracy pracownika G. B. obsługującego piec marki M. nr (...) o mocy 100 kw bez uprawnień kwalifikacyjnych do obsługi tego typu urządzeń.

Z Wystąpienia inspektora pracy z dnia 23.05.2016r wynika, iż wnosi o to, aby rzetelnie prowadzić ewidencję czasu pracy każdego z pracowników, zaznacza iż prowadzona jest nieprawidłowo i niedokładnie. Skoro tak, to Sąd nie dysponuje pewnymi dowodami odnośnie tego, iż pracownicy byli zatrudniani powyżej przeciętnej 5 dni w tygodniu. Również zarzut świadczenia pracy przez pracownika R. R. w czasie urlopu wypoczynkowego nie znalazł potwierdzenia w jego zeznaniach. Z Wystąpienia k. 77 wynika, iż również pracownik G. B. miałby świadczyć pracę w okresie usprawiedliwionej nieobecności – urlopu wypoczynkowego, tylko że takiego zarzutu obwinionemu nie postawiono. Konsekwentnie przyjąć należy, że skoro dokumentacja w zakresie czasu pracy pracowników jest nierzetelna oraz brak dokumentacji w zakresie wypłaty wynagrodzeń za okres od czerwca 2015r, to nie sposób przyjąć iż obwiniony nie wypłacił R. R. należnego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych. Zadaniem Sądu w tej sprawie nie jest czynienie ustaleń czy ta należność była wypłacona czy nie, tylko ustalenia że na pewno nie została uiszczona. Okres zarzutu jest określony od 01.01.2015r do 31.12.2015r a nie jest wskazana ani kwota ani poszczególne miesiące, a przecież z dokumentacji przelewów i pokwitowań wynika, że R. R. w tym czasie odbierał wynagrodzenie co najmniej w części. Pewne jest, iż do 10 każdego miesiąca obwiniony nie wypłacał pracownikom należnego wynagrodzenia, ograniczając się do wypłaty zaliczek. Oczywiście jest to niezgodne z art. 282§1 pkt 1 kp, który stanowi iż kto, wbrew obowiązkowi nie wypłaca w ustalonym terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi rodziny pracownika, wysokość tego wynagrodzenia lub świadczenia bezpodstawnie obniża albo dokonuje bezpodstawnych potrąceń podlega karze grzywny od 10.tys do 30. tys zł. Oczywistym jest również, iż za zgodą R. R. obwiniony dokonywał potrącenia z jego wynagrodzenia należności z tytułu uszkodzonej maszyny, tylko że zgodnie z art. 87 ¹§1 kp – całość wynagrodzenia podlegała ochronie przed potrąceniami ze względu na to, iż była w minimalnej wysokości. Bezsporne jest, iż obwiniony nie wypłacił pracownikowi R. R. ekwiwalentu za używanie odzieży roboczej, tym bardziej że nie wypłacił tej należności żadnemu z pracowników – k. 77v (Wystąpienie).

Odnośnie utrudniania kontroli, które jest określone jako „nie udzielenia informacji inspektorom oraz nie okazania niezbędnych dokumentów pomimo przedłożonego żądania” to zaznaczyć należy, iż skoro obwiniony prowadził ewidencję czasu pracy nierzetelnie to być może wcale jej nie było, ale przecież z pisma k. 180 wynika, iż takową udostępnił. Na pewno nie udostępnił listy płac od czerwca 2015r do grudnia 2015r, tylko że również jest to w zaleceniach z dnia 23.05.2016r jako prowadzenie imiennych kart wypłaconego wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń związanych z pracą za cały okres, za który wypłacane są świadczenia pieniężne ze stosunku pracy – nr 7. W uzasadnieniu inspektor stwierdził, iż takiego zestawienia nie otrzymał, więc skoro go nie było to nie można przyjąć iż w ten sposób obwiniony utrudniał kontrolę. Poza tym jak wynika z wielu pism, korespondencji e-mail, kontakt z obwinionym był możliwy do zrealizowania. Z żądania k. 79 inspektora pracy wynik, iż nie otrzymał listy płac pracowników za cały 2015r, tylko do czerwca oraz nie otrzymał naliczenia ekwiwalentu za używanie odzieży własnej do celów roboczych. Skoro nie było wypłaconego ekwiwalentu, to nie było naliczenia, zaś lista płac skoro nie została dostarczona to nie była wykonana. Nie sposób ocenić zachowania obwinionego jako utrudniania kontroli, skoro przekazał te dokumenty którymi dysponował i które były sporządzone. W artykule 283§1 pkt 8 kp jako sposób utrudniania kontroli wskazany jest zachowanie polegające na uniemożliwieniu wizytacji lub nie udzieleniu informacji niezbędnych do wykonania zadań PIP. Przecież inspektor stwierdził, iż dokumentacja jest prowadzona nierzetelnie, zalecił sporządzanie imiennej listy płac pracowników, wstęp do zakładu pracy był nieograniczony, nikt nie przeszkadzał inspektorom w pracy, a kontrola zakończyła się w dniu 04.05.2016r. To, że inspektor nie mógł natychmiast skontaktować się z obwinionym żeby ustalić termin jego obecności w zakładzie pracy (obwiniony nie odbierał telefonu) nie oznacza automatycznie, że utrudniał kontrolę. Przecież komunikował się z PIP elektronicznie, przesyłał stosowne dokumenty, usprawiedliwiał swoją nieobecność i proponował daty spotkań. Zdaniem Sądu nie ma w zachowaniu obwinionego znamion, które świadczyłyby o tym, że utrudniał kontrolę, obwiniony nie stworzył bezprawnie przeszkody dla przeprowadzanej czynności służbowej przez inspektora pracy.

Odnośnie zarzutów z punktów – VIII – X wniosku o ukaranie, to zgodnie z wyrokiem SN z dnia 17.05.2011r, wniosek o ukaranie jako skarga stanowiąca podstawę do wszczęcia postępowania w sprawie o wykroczenie winien zakreślić granice podmiotowe i przedmiotowe tego postępowania. Zakaz wyjścia poza grancie skargi oznacza niemożność orzekania poza ramami zdarzenia będącego przedmiotem wniosku o ukaranie. Granice wniosku o ukaranie zakreśla miedzy innymi określenie zarzucanego obwinionemu czynu ze wskazaniem miejsca, czasu, sposobu i okoliczności jego popełnienia, a nie załączone do wniosku dokumenty – sygn. akt IIIKK 96/11 – LEX 795787. Bezspornie ustalili inspektorzy pracy, iż w dniu 22.03.2016r maszyny – suszarka bębnowa typ (...), mielarka do trocin firmy (...) oraz piec suszarni bębnowej TYP (...) – nie pracowały, więc nie sposób przypisać obwinionemu sprawstwa w zakresie dopuszczenia pracowników do ich obsługi. Na pewno inspektor pracy – T. K. stwierdził, iż w jego ocenie maszyny te nie są bezpieczne dla pracowników, ale jednocześnie nikt z pracowników tego dnia ich nie obsługiwał. Sąd jest związany granicami skargi uprawnionego oskarżyciela i zadaniem Sądu nie jest czynienie modyfikacji w zakresie opisu czynów zarzucanych obwinionemu, tym bardziej iż oskarżyciel publiczny nie wnosił w tym zakresie żadnych zastrzeżeń. Inspektor pracy był w zakładzie w dniu 22.03.2016r i nie widział jak pracują, jak obsługują maszyny pracownicy. Na marginesie zaznaczyć należy, iż ocena stanu technicznego maszyn, ich wyposażenia jest kwestią sporną między obwinionym a oskarżycielem publicznym. Wobec powyższych okoliczności Sąd uniewinnił obwinionego od popełnienia tych czynów.

Odnośnie zarzutu z punktu XI to niewątpliwie w dniu 22.03.2016r piec M. był włączony, a obsługiwał go G. B.. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28.04.2003r w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadanych kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci – jest wymagane posiadanie kwalifikacji przy obsłudze kotłów parowych oraz wodnych na paliwa stałe, płynne i gazowe, o mocy powyżej 50 kW, wraz z urządzeniami pomocniczymi – załącznik nr 1 – Grupa 2 (Dz. U. z 2003r, nr 89, poz. 828ze zm.).

Sąd doprecyzował opis czynów w zakresie miejsca popełnienia ponieważ, zakład pracy nie działał w C. tylko C., a także pominął wskazane przez oskarżyciela przepisy, które nie stanowią o odpowiedzialności za popełnione wykroczenie.

Zauważyć należy, iż z dniem 1.06.2017r, w związku ze zmianą art. 45§1kw, uległ wydłużeniu okres przedawnienia wszystkich czynów zarzucanych obwinionemu do dnia 11.07.2018r (k. 84 data wszczęcia postępowania 11.07.2016r - art. 6 - Do czynów popełnionych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy o przedawnieniu zawarte w ustawie, o której mowa w art. 2 (kodeks wykroczeń) , w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, chyba że termin przedawnienia już upłynął – Dz. U. z 2017r, poz. 966).

Wymierzając obwinionemu karę Sąd miał na względzie jego sytuację materialną, rodzinną oraz to iż był już karany za popełnienie wykroczeń przeciwko prawom pracowniczym w 2014r. Zdaniem Sądu wymierzenie kary 2 tysięcy złotych jest adekwatne do wagi popełnionych wykroczeń, Sąd miał na względzie stopień społecznej szkodliwości czynów obwinionego, a także bacząc aby kara była wystarczająco dolegliwa dla sprawcy i realnie pozwoliła mu odczuć skutki jego postępowania.

Na wysokość orzeczonych kosztów kwoty 300 zł składa się opłata sądowa – 200,00zł (art. 21 i art. 3 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych – Dz.U. nr 49, poz. 223 z 1983r.) i 100zł – wysokość zryczałtowanych wydatków za przeprowadzenie rozprawy (rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie zryczałtowanych wydatków postępowania (…) w sprawach o wykroczenia Dz. U. nr 118, poz. 1269 z 2001r.)