Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 października 2017 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Izabela Kosińska – Szota

Protokolant: sekr. sąd. Natalia Stokłosa

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 października 2017 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa e. w W.

przeciwko M. D. (1)

o zapłatę 1 906,89 zł

oddala powództwo.

UZASADNIENIE

Strona powodowa e. z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego M. D. (2) kwoty 1 906,89 zł i zasądzenie kosztów procesu wg norm przepisanych podnosząc w uzasadnieniu pozwu, że nabyła wierzytelność przysługująca od pozwanego pierwotnemu wierzycielowi (...) S.A. z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych. Strona powodowa wskazał, że na podstawie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych pierwotny wierzyciel wystawiał faktury i noty karne. Strona powodowa wskazała, że operator na podstawie zawartej z pozwanym umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych wystawił noty obciążeniowe, bowiem doszło do rozwiązania umowy przez abonenta lub dostawcę usług z winy abonenta przed upływem terminu na jaki umowa została zawarta i dostawcy usług przysługiwało żądanie o zwrot ulgi przyznanej abonentowi pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania.

Pismem z dnia 10 sierpnia 2017 r. strona powodowa oznaczyła prawidłowe nazwisko pozwanego na D..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strona powodowa e. z siedzibą w (...) S.A. z siedzibą w W. w dniu 24 sierpnia 2016 r. zawarły umowę ramową cyklicznego przelewu wierzytelności. Strona powodowa sporządziła zawiadomienie o cesji 12 grudnia 2016 r. W dniu 5 czerwca 2017 r. strona powodowa wystawiła wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego wskazując w nim, że M. D. (2) posiada zadłużenie w łącznej kwocie 1 906,89 zł, na które składają się kapitał 235,64 zł, 125,39 zł odsetki i 1 545,86 zł koszty.

Dowód:

umowa ramowa cyklicznego przelewu wierzytelności z dnia 24.08.2016 r.

wydruk z elektronicznego załącznika - k.

wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu - k.4

zawiadomienie o cesji - k.5

Sąd zważył:

Powództwo podlegało oddaleniu jako nieudowodnione.

Strona powodowa błędnie oznaczyła nazwisko pozwanego w pozwie jako D.. Z bazy PESEL _SAD wynika, że nazwisko pozwanego miało nieco inne brzmienie i następnie strona powodowa prawidłowo oznaczyła nazwisko powoda jako D.. Stwierdzić jednak stanowczo należy, że złożenie przez stronę powodową pisma z 10 sierpnia 2017 r. nie wpłynęło na oznaczenie nazwiska pozwanego określonego w wyciągu z ksiąg rachunkowych funduszu, czy w wyciągu z elektronicznego załącznika. Strona winna przedłożyć jako dowody dokumenty z prawidłowym nazwiskiem pozwanego, o ile był jej dłużnikiem. Strona powodowa nie może prostować dowodów w sprawie, a jedynie swoje omyłki w pismach procesowych. Podkreślić należy, że strona powodowa pismem z dnia 25 lipca 2017 r. i wraz z zawiadomieniem o rozprawie była wyzwana do przełożenia dokumentów z prawidłowo oznaczonym nazwiskiem pozwanego, mimo że była reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, który winien mieć świadomość, że brak tożsamości brzmienia nazwiska w pismach procesowych (a takim też jest pozew) i dowodach złożonych na potwierdzenie zasadności roszczenia skutkować będzie oddaleniem powództwa na podstawie art. 6 k.c.

Wątpliwości sądu budzi, czy pozwany M. D. (1) był stroną jakiejkolwiek umowy, wszak nie został złożony wniosek dowodowy z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, który rozwiałby wszelkie wątpliwości, co do tego, kto był stroną bliżej nieokreślonej umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Dowodem takim nie jest wyciąg z elektronicznego załącznika, który nie stanowi nawet dokumentu prywatnego, ponieważ nie jest podpisany, nie oznaczono w nim żadnych danych dotyczących umowy. W istocie trudno ustalić przyczyny błędu co do brzmienia nazwiska pozwanego. Brak jest jakiegokolwiek dokumentu z podpisem pozwanego.

Pozwany nie stawił się na rozprawę, a wezwanie było awizowane, lecz zgodnie z art.339 § 2 k.p.c. gdy pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, w tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

Sąd sprawuje wymiar sprawiedliwości i nie może nawet w razie uznania skuteczności doręczenia wezwania dla pozwanego uznać, gdy przedstawione dowody nie odpowiadają brzmieniu nazwisku pozwanego, że pozwany tych okoliczności nie kwestionował. Rola sądu w takich sytuacjach sprowadzałaby się tylko swego rodzaju czynności automatycznych polegających na wydaniu orzeczenia zgodnie z żądaniem, podczas gdy z art.316 § 1 k.p.c. wynika, że sąd wydaje wyrok, biorąc za podstawę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy. Obowiązki dotyczące dowodzenia spoczywają wynikają z art. 6 k.c. i 232 zd. 1 k.p.c. To przecież sąd ocenia dowody i ich moc oraz wiarygodność.

Marginalnie tylko wskazać wypada na zaskakująco wysoką kwotę z tytułu kosztów w odniesieniu do kapitału, co było nieweryfikowalne z uwagi na brak dokumentów źródłowych, które winny być dołączone zasadniczo do pozwu, bądź najpóźniej na pierwszej rozprawie ze względu na obowiązującą zasadę prekluzji dowodowej.

Mając na względzie powyższe, sąd oddalił powództwo.