Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 października 2016 roku

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Joanna Polak-Kałużna

Protokolant Sylwia Krzos

po rozpoznaniu w dniu 10 października 2016 roku w Dzierżoniowie

na rozprawie sprawy z powództwa W. C.

przeciwko P. C.

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego P. C. alimenty na rzecz powoda W. C. urodzonego (...) w D. w kwocie po 600 zł (sześćset złotych) miesięcznie, począwszy od dnia 5 lipca 2016 roku, płatne z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat do rąk M. K. jako przedstawicielki ustawowej powoda;

II.  w pozostałym zakresie postępowanie umarza;

III.  nakazuje pozwanemu P. C. uiścić na rzecz Skarbu Państwa (Kasa Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie) kwotę 360 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem opłaty sądowej, od ponoszenia której powód był zwolniony;

IV.  wyrokowi w pkt I. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

M. K. jako przedstawicielka ustawowa powoda W. C. w pozwie z dnia 05 lipca 2016 roku wniosła o zasądzenie od pozwanego P. C. na rzecz powoda alimentów w kwocie po 800 zł miesięcznie począwszy od dnia 1 marca 2016 roku płatnych do 10 dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat oraz o zasądzenie kosztów procesu, nadto o uregulowanie kontaktów pozwanego z małoletnim.

Wniosek matki powoda o uregulowanie kontaktów podlegający rozpoznaniu w postępowaniu nieprocesowym został wyłączony do odrębnego postępowania i zostanie rozpoznany w sprawie IIINsm 446/16 Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie.

W uzasadnieniu matka powoda podniosła, że rodzice powoda nie mieszkają razem, ani nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego, małoletni pozostaje pod opieką matki zaś pozwany dobrowolnie łoży co miesiąc na utrzymanie syna kwotę 300 zł miesięcznie wykluczając niektóre miesiące. Odnośnie swojej sytuacji matka małoletniego wskazała, że nie pracuje, uczy się w liceum wieczorowym dla dorosłych, a jej dochodem są alimenty płacone przez ojca w wysokości 750 zł oraz dobrowolna pomoc matki w kosztach utrzymania jak i wychowania małoletniego. M. K. podała, że możliwości zarobkowe pozwanego nie są jej znane, należy jednak wziąć pod uwagę, że małoletni przebywa przy matce i to na niej spoczywa główny ciężar utrzymania i wychowania syna, zatem pozwany winien w większym stopniu pokrywać koszty utrzymania dziecka. Przedstawiając strukturę miesięcznych kosztów utrzymania małoletniego matka stwierdziła, że składają się na nie wydatki na wyżywienie 400 zł, na kosmetyki i środki czystości 200 zł, ubrania 150 zł, jednorazowe wydatki typu meble pościel w przeliczeniu miesięcznie 150 zł, wyjazdy weekendowe i wakacyjne 150zł, leczenie 50 zł, rozrywka 100 zł, opłaty mieszkaniowe 300 zł.

Na rozprawie w dniu 10 października 2016 roku przedstawicielka ustawowa powoda ograniczyła żądanie pozwu do kwoty 600 zł, na co pozwany wyraził zgodę.

W odpowiedzi na pozew z dnia 05 października 2016 roku pozwany uznał żądanie pozwu do kwoty 300 zł w pozostałym zakresie wnosząc o oddalenie powództwa oraz wniósł o uregulowanie kontaktów (ten ostatni wniosek został wyłączony do odrębnego postępowania). W uzasadnieniu pozwany wskazał, że obowiązek alimentacyjny nie został ustalony orzeczeniem sądu mimo to od dnia narodzin uczestniczy zarówno wychowaniu jak i utrzymaniu dziecka, co miesiąc od grudnia 2014 roku dobrowolnie płaci przelewem kwotę 300 zł, a poza tym stara się na ile może dodatkowo partycypować w zakupach dla syna, np. zakupił łóżeczko, akcesoria do pielęgnacji, krzesełko do karmienia, jeździk, rowerek biegowy, buty, wózek spacerowy. Pozwany stwierdził że nie ma aktualnie możliwości finansowych płacić alimentów wysokości 800 zł gdyż pracuje na budowie dorywczo i posiada niewielkie dochody w wysokości 1000 zł miesięcznie, z których to pokrywa koszty swojego utrzymania oraz wydatki na utrzymanie syna wysokości 300 zł miesięcznie. Stwierdził że mieszka z rodzicami, że partycypuje w kosztach utrzymania mieszkania, zaś matka powoda nie pracuje, nie podjęła żadnych starań aby znaleźć pracę w celu poprawienia swojej sytuacji bytowej starając się podejmować naukę w szkołach wieczorowych aby nie stracić alimentów od ojca.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany P. C. jest ojcem powoda W. C., który urodził się w dniu (...) w D.. Dziecko pochodzi z nieformalnego związku M. K.i P. C..

W. C. jest jedynym dzieckiem pozwanego i przedstawicielki ustawowej.

Pozwany jest zainteresowany losem W., spotyka się z synem, choć występują nieporozumienia z matką powoda w tym zakresie. Rodzice oczekują na sądowe uregulowanie kontaktów małoletniego z ojcem. Pozwany i rodzina pozwanego dokonywali zakupów na potrzeby powoda, m. in zakupiono dla W. łóżeczko, akcesoria do pielęgnacji, krzesełko do karmienia, jeździk, rowerek biegowy, buty, wózek spacerowy

Przedstawicielka powoda mieszka wraz z synem we własnościowym mieszkaniu, którego remont zakończyła, obecnie czeka na meble. W opiece i wychowaniu syna korzysta z pomocy matki, u której zamieszkuje w czasie remontu.

M. K. w 2016 roku ukończyła liceum wieczorowe, w maju zdała maturę. Obecnie kontynuuje naukę w szkole w N., gdzie zajęcia odbywają się w weekendy, zamierza podjąć pracę, zapisała powoda do przedszkola, gdzie będzie uczęszczał od grudnia 2016 roku. Matka powoda obecnie utrzymuje się z alimentów o swojego ojca w wysokości 750 zł miesięcznie oraz z pomocy swojej matki.

Dowód: - odpis skrócony aktu urodzenia powoda – karta 3,

- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej powoda – karta 39,

- przesłuchanie pozwanego – karta 39,

Rodzice powoda nigdy nie mieszkali razem.

Matka powoda zajmuje z synem mieszkanie o powierzchni 44,30 m ², za które czynsz wynosi 402,33 zł miesięcznie, opłaty za prąd 51 zł, za telewizję 55 zł, za gaz około 50 zł miesięcznie.

Średni miesięczny koszt utrzymania powoda wynosi około 1200 zł miesięcznie. Na kwotę tą składają się koszt wyżywienia 400 zł, koszt pampersów i środków czystości 200 zł, koszt witamin – 50 zł, zakupu ubrań – 150 zł, wyjazdy wakacyjne i rekreacyjne 100 zł w przeliczeniu na miesiąc, udział w kosztach utrzymania mieszkania – 275 zł, wydatki na wyposażenie pokoju około 50 zł w przeliczeniu na jeden miesiąc.

W czasie wakacji M. K. była z synem nad morzem w K., a koszt wyjazdu przypadający na W. wyniósł około 1000 zł, co w przeliczeniu na 1 miesiąc daje kwotę 83 zł, dodatkowo jeździ z synem do ZOO, na basen, na płatne place zabaw – co generuje dodatkowe koszty.

Jesienią 2016 roku przedstawicielka ustawowa jest w trakcie procesu odzwyczajania syna od pampersów, co w przyszłości wpłynie na zmniejszenie wydatków związanych z zakupem pieluch, jednakże w to miejsce pojawią się inne wydatki, gdyż od grudnia 2016 roku W. C. rozpocznie uczęszczanie do przedszkola, którego koszt będzie wynosić 460 zł miesięcznie.

M. K. w pisemnym oświadczeniu zwróciła się do pozwanego o łożenie na utrzymanie syna kwoty po 300 zł od marca 2016 roku, przekazywanej na konto jej matki.

Dowód: - dowody płatności za prąd – karta 12,

- dowody płatności za gaz i telewizję – karta 13-14,

- informacja o naliczeniu czynszu – karta 15,

- oświadczenie M. K. – karta 16,

- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej powódki - karta 39,

- przesłuchanie pozwanego – karta 39,

Pozwany ma wykształcenie gimnazjalne, pracuje dorywczo na budowie, gdzie sprząta. Pozostaje na utrzymaniu rodziców, z którymi mieszka. Pozwany poprzednio pracował w A., gdzie zakończył pracę gdyż skończyła mu się umowa, następnie pracował w M. w D., gdzie zarabiał około 1600 zł netto, jednakże z pracy tej zrezygnował, bo mu nie odpowiadała, ostatnio we wrześniu 2016 roku pracował w firmie (...) w D., skąd został zwolniony dyscyplinarnie, po opuszczeniu stanowiska pracy, jak wskazał z powodu zdenerwowania się. W L. za przepracowany okres zarobił 1000 zł.

Pozwany dokłada się rodzicom do utrzymania, we wrześniu przekazał kwotę 400 zł, resztę przeznaczając na własne potrzeby i na alimenty.

Pozwany jest zdrowy.

Pozwany jest zainteresowany sprawami syna, utrzymuje z nim kontakty, czeka na sądową ich regulację z powodu nieporozumień z matką powoda.

Pozwany łoży na utrzymanie syna, od grudnia 2014 roku przekazuje na jego utrzymanie kwoty po 300 zł miesięcznie, co czyni zwykle regularnie za wyjątkiem listopada 2015 roku, kiedy to wpłata nie nastąpiła, a pozwany dokonał wyrównania w kolejnych miesiącach.

Dodatkowo pozwany zakupił dla syna łóżeczko dziecięce, materac oraz pościel.

Dowód: - dowody przelewów alimentów – karta 18-37,

- dowód płatności za akcesoria dziecięce – karta 18,

- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej powoda - karta 39,

- przesłuchanie pozwanego – karta 39,

Sąd zważył ponadto, co następuje

Powództwo w zakresie świadczeń alimentacyjnych, po ograniczeniu przez M. K. żądania do kwoty 600 zł zasługuje na uwzględnienie w całości.

Zgodnie z przepisem art. 133 § 1 k.r.i o. rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych na rzecz dziecka, które nie jest w stanie utrzymywać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Niewątpliwe jest, że powód W. C. mający 2 lata nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Ponadto nie posiada on żadnego majątku, który mógłby być wykorzystany na potrzeby jego utrzymania. Z uwagi na to cały koszt utrzymania powoda spoczywa na jego rodzicach. Zakres zobowiązań każdego z rodziców, na mocy przepisu art. 135 § 1 k.r.i o. zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Rozpatrując kwestię usprawiedliwionych potrzeb powoda Sąd uznał, że należą do nich środki pieniężne niezbędne do wyżywienia powoda, jego ubrania oraz zachowania czystości, lekarstw i zabawek, koszt wakacji i rekreacji oraz odpowiednia część opłat na utrzymanie mieszkania, które powód będzie po umeblowaniu zajmował wraz z matką. Biorąc pod uwagę koszty utrzymania dziecka w wieku powoda koszty te wynoszą w ocenie Sądu około 1200 zł, choć matka przekonywała, że jest to kwota 1500 zł a i pozwany wprost przyznał tę okoliczność na rozprawie w dniu 10 października 2016 roku twierdząc „myślę, że jego (syna) utrzymanie może wynosić 1500 zł”.

Ustalając możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego do alimentacji pozwanego, Sąd oparł się na przesłuchaniu pozwanego P. C., z którego wynika, że pozwany nie w pełni wykorzystuje swoje możliwości zarobkowe, nie jest zainteresowany utrzymaniem się w pracy, przedkłada własne emocje i wygodę nad konieczność zapewnienia utrzymania synowi. Pozwany jest młodym, zdolnym do pracy człowiekiem, a jego możliwości zarobkowe są wyższe od obecnie uzyskiwanych dochodów w wysokości 1000 zł miesięcznie. Skoro pozwany, mimo niewielkiego stażu pracy, braku wykształcenia, pracując w M., zarabiał około 1600 zł netto, to na co najmniej taką kwotę należy oceniać jego możliwości zarobkowe.

Po określeniu, we wskazany sposób możliwości zarobkowych pozwanego Sąd ustalił sytuację materialną przedstawicielki ustawowej powoda, na której również ciąży obowiązek alimentacyjny wobec powoda. Wprawdzie matka powoda obecnie nie pracuje, utrzymuje się z alimentów w kwocie 750 zł, dalej się uczy w systemie zaocznym i zajmuje się dzieckiem, to nie zwalnia jej to od obowiązku łożenia na utrzymanie syna, co sama ma zamiar w przyszłości realizować po podjęciu pracy, gdy syn zacznie uczęszczać do przedszkola. Zatem możliwe dochody przedstawicielki ustawowej powoda będą podobne do możliwości zarobkowych pozwanego.

Przy tak ustalonych możliwościach zarobkowych i majątkowych M. K. i P. C., kierując się normą prawną wyrażoną w przepisie art. 135 § 1 k.r.i o., zgodnie z którym zakres świadczeń alimentacyjnych powinien być adekwatny do usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego do alimentacji, Sąd rozważył jakie obecnie są koszty utrzymania i wychowania powoda W. C.. Przedstawicielka ustawowa powoda twierdziła, iż koszty te wynoszą 1500 zł miesięcznie i żądała początkowo alimentów w kwocie 800 zł miesięcznie.

Wyniki przeprowadzonego postępowania dowodowego pozwalają, zdaniem Sądu przyjąć, że łączne koszty utrzymania powoda wynoszą około 1200 zł, zaś w ich skład wchodzą wydatki niezbędne do zakupu wyżywienia, ubrania, leczenia, środków czystości, zakupu pampersów, a poźniej opłat za przedszkole, wydatki na wyjazdy wakacyjne i rekreacyjne oraz udział w kosztach utrzymania mieszkania. Przedstawicielka ustawowa mieszka obecnie z matką, lecz wkrótce zamieszka sama z synem w swoim mieszkaniu i będą obydwoje prowadzić odrębne gospodarstwo domowe.

Osoba zobowiązana do alimentacji powinna w pełni wykorzystywać swoje siły, kwalifikacje i uzdolnienia w celu uzyskiwania niezbędnych dochodów na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb osób uprawnionych do alimentów. Zarówno ojciec jak i matka powinni dołożyć wszelkich starań i podjąć odpowiednie zatrudnienie, aby zapewnić odpowiedni poziom życia swoim dzieciom. Zobowiązany do alimentacji powinien uczynić zadość swojemu obowiązkowi, choćby wiązało się to z istotnym uszczerbkiem i powodowało obniżenie stopy życiowej.

Przedstawicielka ustawowa powoda dochodziła pozwem alimentów w kwocie po 600 zł miesięcznie. Pozwany partycypuje w kosztach utrzymania syna w kwocie 300 zł miesięcznie, w sytuacji gdy sam przyznał, że miesięczny koszt utrzymania W. to 1500 zł, która to kwota nie została ostatecznie przyjęta przez Sąd i podzielona na obydwoje rodziców wobec ograniczenia żądania przez matkę.

Zasądzone alimenty w kwocie po 600 zł miesięcznie zdaniem Sądu odpowiadają możliwościom zarobkowym pozwanego i przyczynią się do zaspokojenia około połowy usprawiedliwionych potrzeb powoda. Przy ustalaniu wysokości alimentów należy wziąć pod uwagę także fakt, iż matka powoda ponosi w większości osobiste nakłady na wychowanie i utrzymanie małoletniego, mimo kontaktów pozwanego z synem, który jednak co ustalono nie śpi u ojca. Sąd przyjął, iż pozwany ma możliwości zarobkowe, które pozwalają na zaspokajanie potrzeb powoda świadczeniami alimentacyjnymi w wysokości ustalonej przez Sąd.

Orzekając o alimentach w wysokości po 600 zł miesięcznie Sąd umorzył postępowanie w pozostałym zakresie wobec ograniczenia żądania pozwu przez matkę powoda.

Uściślając obowiązek pozwanego wskazano termin, w którym mają być uiszczane miesięczne raty alimentacyjne, zaś orzeczenie o odsetkach znajduje oparcie w art. 481 § 1 k.c.

Orzeczenie o kosztach zostało oparte o przepis art. 98 k.p.c. i art. 13 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. nr 167, poz. 1398, z późn. zm.).

Rygor natychmiastowej wykonalności został nadany orzeczeniu na mocy przepisu art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.