Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 sierpnia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Grudziądzu IV Wydział Pracy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 16 sierpnia 2017 roku w Grudziądzu

na rozprawie sprawy z powództwa M. M.

przeciwko (...) sp. z o. o. w K.

o odszkodowanie

I.  zasądza od pozwanego (...) sp. z o. o. w K. na rzecz powódki M. M. kwotę 6.885,00 zł (sześć tysięcy osiemset osiemdziesiąt pięć złotych zero groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia;

II.  zasądza od pozwanego (...) sp. z o. o. w K. na rzecz powódki M. M. kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego;

III.  nakazuje pobrać od pozwanego (...) sp. z o. o. w K. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 345 zł (trzysta siedemdziesiąt trzy złote) tytułem opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia której powódka była zwolniona;

IV.  wyrokowi w punkcie I. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 2.295 zł (dwa tysiące dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych zero groszy).

UZASADNIENIE

Powódka M. M. wniosła do tutejszego Sądu pozew przeciwko (...) sp. z o. o. w K. o zasądzenie na jej rzecz kwoty 6.885,00 zł tytułem odszkodowania za wadliwe rozwiązanie z powódką umowy o pracę bez wypowiedzenia wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty oraz z kosztami postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że była pracownikiem pozwanego od dnia 25 października 2005 roku do 19 kwietnia 2017 roku na podstawie umowy o pracę na czas określony. Pozwany pismem z dnia 12 kwietnia 2017 roku (doręczonym powódce w dniu 19 kwietnia 2017 roku) rozwiązał z powódką umowę o pracę bez wypowiedzenia z przyczyn przez powódkę niezawinionych. Powódka wskazała, iż rozwiązanie z nią umowy o pracę było wadliwe prawnie, gdyż pracodawca podjął decyzję o rozwiązaniu z powódką umowy o pracę bez wypowiedzenia bez zasięgnięcia opinii reprezentującej powódkę zakładowej organizacji związkowej. Powódka była członkiem (...) przy (...) sp. z o. o., o czym pracodawca został pisemnie poinformowany.

W odpowiedzi na pozew /k. 19-21/ pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwany wskazał, że powódka nie wykazała, że jest członkiem związku zawodowego. Brak jest właściwego, zgodnie z postanowieniami statutu związku dokumentu z organizacji związkowej wskazującego, że powódka po złożeniu deklaracji członkowskiej została przyjęta do związku.

Sąd ustalił, co następuje:

Powódka M. M. zatrudniona była u pozwanego (...) sp. z o. o. w K. w okresie od dnia 25 października 2005 roku do 19 kwietnia 2017 roku na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, ostatnio na stanowisku doradcy klienta.

(okoliczności bezsporne;

dowód: porozumienie zmieniające k. 74 akt osobowych [cz. B];

umowa o pracę z dnia 1.07.2007 r. k. 29 akt osobowych [cz. B];

umowa o pracę z dnia 21.01.2006 r. k. 18 akt osobowych [cz. B];

umowa o pracę z dnia 25.10.2005 r. k. 1 akt osobowych [cz. B];)

W dniu 13 marca 2008 roku M. M. złożyła deklarację członkowską o wstąpieniu do (...) Związku Zawodowego (...) działającego przy (...) sp. z o. o. W tym samym dniu wyraziła pisemną zgodę na potrącanie przez pracodawcę z jej wynagrodzenia składek członkowskich na rzecz (...). Od tego momentu pracodawca regularnie co miesiąc potrącał z wynagrodzenia powódki wskazane składki.

(dowód: deklaracja członkowska wraz z oświadczeniem k. 42 osobowych [cz. B];

przesłuchanie powódki k. 40, 47 akt)

Pismem z dnia 12 kwietnia 2017 roku (doręczonym powódce w dniu 19 kwietnia 2017 roku) pozwany (...) sp. z o. o. w K. rozwiązał z powódką umowę o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia bez winy pracownika. Jako przyczynę rozwiązania umowy wskazano niezdolność powódki do pracy wskutek choroby, trwającą dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku chorobowego oraz świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące.

( dowód: rozwiązanie umowy o pracę k. 1 akt osobowych [cz. C])

Pozwany (...) sp. z o. o. w K. przed rozwiązaniem z powódką umowy o pracę nie zwrócił się o opinię do Związku Zawodowego (...) działającego przy (...) sp. z o. o.

( dowód: pismo (...) k. 46 akt).

Po otrzymaniu oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę powódka skontaktowała się z Przewodniczącą Związku Zawodowego (...), która oświadczyła, iż zaszło nieporozumienie i będzie to wyjaśniać. Po kilku dniach od otrzymania przez powódkę oświadczenia o rozwiązaniu z nią umowy o pracę przyjechała do domu powódki B. K. – pracownik pozwanego. Powiedziała wówczas powódce, iż popełnili błąd i chcieliby cofnąć to rozwiązanie umowy.

(dowód: przesłuchanie powódki k. 40, 47 akt).

Wynagrodzenie powódki liczone przy uwzględnieniu zasad obwiązujących przy obliczaniu ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wynosiło 2.295,00 zł.

(okoliczność bezsporna;

dowód: zaświadczenie z 25.05.2017 r. – k. 18 akt).

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o okoliczności bezsporne, dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy oraz przesłuchania powódki M. M..

Sąd uznał za wiarygodne zeznania powódki, które były jasne, logiczne i konsekwentne. Zeznania te były w całości zgodne z dokumentami zgromadzonymi w sprawie, co więcej twierdzeń powódki co do okoliczności faktycznych sprawy nie kwestionowała w żaden sposób strona pozwana.

Sąd uznał także za wiarygodne dokumenty zgromadzone w toku postępowania. Prawdziwość dokumentów nie budziła bowiem wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony.

Przechodząc do rozważań prawnych w pierwszej kolejności należy zauważyć, że zgodnie z art. 53 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia jeżeli niezdolność pracownika do pracy wskutek choroby trwa dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące - gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową. Pracodawca podejmuje decyzję w sprawie rozwiązania umowy po zasięgnięciu opinii reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej, którą zawiadamia o przyczynie uzasadniającej rozwiązanie umowy. W razie zastrzeżeń co do zasadności rozwiązania umowy zakładowa organizacja związkowa wyraża swoją opinię niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 3 dni (art. 52 § 3 kp).

W niniejszej sprawie strona powodowa nie kwestionowała przyczyny rozwiązania umowy o prace z powódką. Podnosiła jedynie, iż rozwiązanie to jest niezgodne z prawem, gdyż narusza przepis art. 53 § 4 kp w zw. z art. art. 52 § 3 kp.

Zdaniem Sądu nie ulega wątpliwości, iż pozwany przed rozwiązaniem umowy z powódką nie zasięgnął opinii reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej. W piśmie Organizacji (...) przy (...) sp. z o. o. z dnia 25 lipca 2017 r. wskazano, iż przed rozwiązaniem umowy o pracę z M. M. pracodawca nie zwrócił się do związku o opinię. Pozwany w odpowiedzi na pozew wskazywał natomiast, iż powódka nie wykazała, iż jest członkiem związku zawodowego. W ocenie Sądu stanowisko to jest całkowicie błędne i zostało jedynie podniesione na cele niniejszego procesu, aby uzyskać dla siebie korzystne rozstrzygnięcie. Powódka w żaden sposób nie musiała udowadniać tego, że jest członkiem związku zawodowego. W dniu 13 marca 2008 roku M. M. złożyła deklarację członkowską o wstąpieniu do (...) Związku Zawodowego (...) działającego przy (...) sp. z o. o. W tym samym dniu wyraziła pisemną zgodę na potrącanie przez pracodawcę z jej wynagrodzenia składek członkowskich na rzecz (...). Oba oświadczenia posiadał pracodawca w aktach osobowych powódki. Od chwili złożenia przez powódkę wskazanych oświadczeń, uiszczała ona składki członkowskie na rzecz związku zawodowego. Co ważne składki te potrącał z jej wynagrodzenia pracodawca, a więc (...) sp. z o. o. W ocenie Sądu bez znaczenia pozostaje fakt czy organizacja związkowa przyjmując powódkę wydała odrębną uchwałę. Nawet gdyby tego nie zrobiła późniejsze czynności, a więc uiszczanie przez powódkę składek członkowskich konwalidowałyby brak tej uchwały. W tym miejscu należy jednak zauważyć, iż pozwany nie kwestionował tego, że uchwała taka została wydana, ale to, że powódka w żaden sposób tego nie udowodniła. Jak już zostało wskazane, powódka, w ocenie Sądu, nie miała takiego obowiązku. Fakt przynależności do związku zawodowego został udowodniony poprzez złożenie przez powódkę deklaracji członkowskiej, późniejszego potrącania z jej wynagrodzenia składek członkowskich przez pozwanego, a także przez stanowisko związku zawodowego. W piśmie związku zawodowego z dnia 25 lipca 2017 r. wskazano, iż M. M. jest członkiem (...) przy (...) sp. z o. o.

Podkreślić należy, iż prezentowane przez pozwanego stanowisko jest dla Sądu całkowicie niezrozumiałe, a nawet sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Pozwany przez niemal dziesięć lat potrącał z wynagrodzenia powódki składki członkowskie na rzecz związku zawodowego, nie kwestionując członkostwa powódki. Ponadto z zeznań powódki, którym Sąd całkowicie dał wiarę i które nie były kwestionowane przez stronę przeciwną jednoznacznie wynika, iż pozwany po złożeniu powódce oświadczenia o rozwiązaniu z nią umowy o pracę, sam doszedł do wniosku, iż popełnił błąd, nie informując o zamiarze rozwiązania umowy, związku zawodowego. W tym celu do powódki został wysłany pracownik B. K., która próbowała anulować to rozwiązanie umowy. Powódka się na to nie zgodziła , do czego miała prawo, i wniosła pozew do Sądu.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, iż pozwany rozwiązując z powódką umowę o prace naruszył tryb konsultacji związkowej co skutkowało uznaniem, iż z powodów formalnych, rozwiązanie umowy o pracę z powódką nastąpiło z naruszeniem prawa. W związku z tym na podstawie art. 56 kodeksu pracy, zasądził od pozwanego (...) sp. z o. o. na rzecz powódki kwotę 6.885 zł tytułem odszkodowania. Zasądzona kwota odpowiada trzymiesięcznemu wynagrodzeniu powódki, stanowiącemu podstawę ustalenia ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i jest maksymalną kwotą, jaką można było zasądzić na rzecz powódki zgodnie z art. 58 kp.

W punkcie II. wyroku Sąd, na podstawie art. 98 kpc, zasądził od pozwanego (...) sp. z o. o. rzecz powódki kwotę 180,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego. Wysokość stawki określono na podstawie § 9 ust. 1 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie; t.j.: Dz. U. z 2015 r., poz. 1800 (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 października 2007 r., II BP 11/07, Lex Polonica nr 3058702).

Na podstawie art. 98 kpc w zw. z art. 113 uoks Sąd nakazał pobrać
od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 345,00 zł tytułem części opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia której powódka była zwolniona (6.885,00 x 5%).

Na podstawie art. 477 ² § 1 kpc Sąd nadał wyrokowi w punkcie I. rygor natychmiastowej wykonalności do wysokości pełnego jednomiesięcznego wynagrodzenia powódki (2.295 zł).