Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IVRC 268/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 września 2017 r.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu, Wydział IV Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący SSR Bożena Chwalisz – Kłyszejko

Protokolant Paweł Olsztyński

po rozpoznaniu w dniu 20 września 2017 r. w Wałbrzychu

sprawy z powództwa J. N.

przeciwko W. N.

o obniżenie kwoty zasądzonej tytułem przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny

I. obniża kwotę zasądzoną na rzecz pozwanego W. N. od powódki J. N. wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu w sprawie sygn. akt IV RC 237/14, tytułem przyczyniania się do zaspakajania potrzeb rodziny z kwoty po 800 zł. (osiemset złotych) miesięcznie do wysokości po 250 zł (dwieście pięćdziesiąt złotych) miesięcznie poczynając od dnia 05.05.2017 r. płatne do rąk pozwanego W. N. do dnia 15-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat w terminie;

II. nakazuje powódce J. N. uiścić na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Wałbrzychu) kwotę 150 zł tytułem brakującej opłaty sądowej;

III. zasądza od pozwanego W. N. na rzecz powódki J. N. kwotę 2130 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 1800 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV RC 268/17

UZASADNIENIE

Powódka J. N. wniosła o obniżenie kwoty zsądzonej od niej na rzecz pozwanego W. N., tytułem przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny - z sumy po 800 zł. miesięcznie do wysokości po 500 zł. miesięcznie. W uzasadnieniu wskazała, że koszt utrzymania mieszkania na jedną osobę zamyka się kwotą 260 zł., powódka sama sobie kupuje jedzenie, bowiem mąż nie zawsze chce jej kupić, to na co ona ma ochotę, na leki powódka przeznacza 300-400 zł. miesięcznie. Pozwany nie przeznacza całej sumy 800 zł. na utrzymanie rodziny, tylko kosztem powódki czyni dla siebie oszczędności. Ostatecznie w toku rozprawy powódka wniosła o obniżenie tego obowiązku do sumy po 250 zł. miesięcznie.

Pozwany W. N. wniósł o oddalenie powództwa w całości i podał, że prowadzi wraz z żoną wspólne gospodarstwo domowe.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

wyrokiem wydanym w dniu 23 czerwca 2014 r., w sprawie sygn. akt IV RC 237/14, Sąd Rejonowy w Wałbrzychu zsądził od powódki na rzecz pozwanego kwotę po 800 zł. miesięcznie, tytułem przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny. Powódka otrzymywała wówczas emeryturę wynoszącą 1.806 zł. miesięcznie, zaś świadczenie pozwanego wynosiło ok. 2.243 zł. miesięcznie. Strony nie mogły dojść do porozumienia, co do zasad finansowych panujących w ich małżeństwie, powódka nie chciała łożyć na utrzymanie mieszkania, twierdząc, że ma ustanowioną służebność.

Strony pozostają w związku małżeńskim od 2003 r., powódka ma obecnie 84 lata, zaś pozwany - 76. W ciągu ostatnich lat dochodzi między małżonkami do nieprozumień na tle dysponowania pieniędzmi, pozwany zarzuca żonie, że wspiera finansowo swoje dzieci, powódka twierdzi, że kwota 800 jest zbyt wysoka i nieadekwatna do faktycznie ponoszonych przez pozwanego kosztów utrzymania mieszkania, a co zakupów – pozwany nie kupuje produktów, które lubi powódka i w efekcie sama musi sobie robić zakupy. Renta rodzinna wypłacana powódce wynosi 1.848,72 zł. netto miesięcznie, zaś emerytura pozwanego – 2.484,96 zł. Małżonkowie zamieszkują wspólnie w mieszkaniu stanowiącym własność pozwanego, na rzecz powódki została ustanowiona w tym lokalu służebność osobista dożywotniego i bezpłatnego zamieszkiwania. Czynsz za mieszkanie wynosi ok. 480 zł. miesięcznie, w tym fundusz remontowy, zaliczka na c.o., gaz, woda zimna i ciepła, ścieki. Po rocznym rozliczeniu zużycia mediów występuje nadpłata, która w tym roku wyniosła 1.377 zł. Powódka samodzielnie kupuje sobie leki, sama również chce dokonywać zakupów żywności, bowiem mąż nie uwzględnia jej życzeń w tym zakresie.

Dowód :

- akta SR w Wałbrzychu sygn. IV RC 237/14

- pismo (...) z dn. 02.03.2015 r.

- orzeczenie o niepełnosprawności

- akt notarialny rep. A nr (...)

- zaświadczenie ZUS

- decyzja ZUS

- przesłuchanie stron

Sąd zważył, co następuje :

żądanie jest zasadne. W myśl art. 27 kro oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny.

„W odniesieniu do świadczeń z art. 27 k.r.o., a więc dokonywanych na rzecz własnej rodziny, obowiązuje zasada równej stopy życiowej. Małżonkowie powinni zatem żyć na takim samym poziomie.”(Kodeks rodzinny i opiekuńczy – komentarz pod red. H. Doleckiego, Lex 2010)

Emerytura pozwanego wynosi 2484,96 zł. netto miesięcznie, a świadczenie powódki 1848,72 zł. netto miesięcznie. Skoro powódka samodzielnie chce dokonywać zakupów na swoją rzecz, ma do tego pełne prawo, zwłaszcza, że nie może porozumieć się z mężem w tym zakresie. Natomiast, kwota po 250 zł. miesięcznie pokryje połowę kosztów związanych z eksploatacją mieszkania, ponoszonych przez pozwanego. Nie ma podstaw, by powódka w większym stopniu przyczyniała się do zaspokajania potrzeb rodziny, zwłaszcza, że to dochody pozwanego są zdecydowanie wyższe.

Mając na uwadze te ustalenia, Sąd obniżył poprzednio ustaloną kwotę do wysokości po 250 zł. miesięcznie (pkt I). O kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z treścią art. 98 kpc (pkt II i III).