Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 maja 2017 r.

Sąd Okręgowy/Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie

Wydział IV

w składzie:

Przewodniczący SSO Rafał Łatanik

Protokolant Anna Tomaś

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2017 r. w Częstochowie

sprawy A. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w C.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania A. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w C.

z dnia 16 stycznia 2017 r. Nr (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 207/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 16 stycznia 2017 roku numer (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. odmówił ubezpieczonej A. P. przyznania prawa do emerytury nauczycielskiej.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że na podstawie przedłożonych dokumentów na dzień 31 grudnia 2008 roku uznał ubezpieczonej wymagany 30-letni okres składkowy i nieskładkowy, w tym 20 lat, 5 miesięcy i 28 dni okresów pracy nauczycielskiej. Jednocześnie wyjaśniono, iż nauczyciele przechodzący na emeryturę w warunkach określonych w art. 46 w związku z art. 32 ustawy, jak też nauczyciele przechodzący na emeryturę w warunkach określonych
w art. 47 ustaw, mogą uzyskać prawo do emerytury, o ile wniosek o jej przyznanie zgłoszą przed ukończeniem 60 lat. Z uwagi na fakt, że ubezpieczona z wnioskiem wystąpiła po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego brak jest podstaw prawnych do przyznania emerytury nauczycielskiej.

W odwołaniu wniesionym do Sądu ubezpieczona A. P. zakwestionowała powyższą decyzję podnosząc, iż jest ona dla niej krzywdząca oraz niezgodna z obowiązującymi przepisami prawa, w tym także z Konsytuacją RP. Dodała, iż wniosek o emeryturę nauczycielką złożyła przed osiągnięciem wieku emerytalnego, tj. w 2014 roku, jednakże wniosek ten został oddalony z powodu nie wykazania wymaganego stażu emerytalnego. Dopiero w 2016 roku znalazła dodatkowy dokumenty potwierdzający jej pracę w latach 1972-1974, który został uwzględniony w decyzji o przeliczeniu emerytury. Jej zdaniem jej obecne odwołanie jest uzasadnione, albowiem wniosek o emeryturę złożyła przed ukończeniem 60 lat,
a później jedynie uzupełniła swoje odwołania przedkładając brakujące dokumenty.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych – Oddział w C. wniósł
o oddalenie odwołania wywodząc jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

A. P. urodziła się (...).

Od dnia 1 października 2000 roku ubezpieczona uprawniona jest do pobierania wcześniejszej emerytury o symbolu EWK z tytuły opieki nad dzieckiem. Do ustalenia podstawy wymiaru tego świadczenia przyjęto dochód z 10 lat kalendarzowych z okresu od stycznia 1990 roku do grudnia 1999 roku. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 75,01%. Następnie decyzją z dnia 7 maja 2010 roku organ rentowy ponownie przeliczył emeryturę przy uwzględnieniu wskaźnika wysokości podstawy wymiaru w wysokości 78,99%. Do jego wyliczenia Zakład przyjął wynagrodzenia z 10 lat kalendarzowych z okresu od stycznia 1999 roku do grudnia 2000 roku. Tak wyliczona emerytura na dzień 1 grudnia 2013 roku wyniosła kwotę 1.611,51 złotych.

W dniu 29 października 2013 roku ubezpieczona złożyła wniosek o przyznanie jej prawa do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach. W rozpatrzeniu powyższego wniosku wydana została decyzja z dnia 18 listopada 2013 roku przyznająca jej od dnia 1 października 2013 roku prawo do żądanego świadczenia
o symbolu ENMS. Wypłata emerytury została zawieszona, z uwagi na kontynuowanie zatrudnienia. Ponadto jej wysokość okazała się niższa od dotychczasowego świadczenia, gdyż na dzień 1 grudnia 2013 roku wyniosła kwotę 1.593,71 złotych.

Kolejny wniosek o emeryturę ubezpieczona złożyła w dniu 26 marca 2014 roku. Decyzją z dnia 3 czerwca 2014 roku organ rentowy ponownie ustalił ubezpieczonej na dzień 1 marca 2014 roku wysokość emerytury o symbolu ENMS
w wysokości 1.800,89 złotych. Z uwagi jednak, iż świadczenie to było mniej korzystne (emerytura EWK wyliczona została w wysokości 1.851,82 złotych), jego wypłata została zawieszona.

W dniu 30 czerwca 2014 roku A. P. wniosła o przyznanie jej emerytury nauczycielskiej, co załatwione zostało odmownie decyzją z dnia 9 lipca 2014 roku, z uwagi na nie wykazanie wymaganego 30-letniego okresu składkowego
i nieskładkowego. Ubezpieczona nie zgodziła się z powyższą decyzją i zaskarżyła ją do Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie, który wyrokiem z dnia 8 grudnia 2014 roku w sprawie sygn. akt IV U 1728/14 oddalił jej odwołanie.

W dniu 14 marca 2016 roku ubezpieczona złożyła wniosek o przyznanie jej emerytury z tytułu powszechnego wieku emerytalnego. Decyzją z dnia 24 marca 2016 roku o symbolu ENP organ rentowy przyznał wnioskodawczyni od dnia 18 marca 2016 roku żądane świadczenie, jednocześnie zawieszając jego wypłatę (dotychczasowa emerytura jest korzystniejsza).

W dniu 18 lipca 2016 roku ubezpieczona wniosła o ponowne ustalenie wysokości jej emerytury załączając druk Rp-7 za okres pracy w(...) od 1 lipca 1972 roku do 30 września 1974 roku.

Decyzją z dnia 9 sierpnia 2016 roku organ rentowy przeliczył ubezpieczonej emeryturę o symbolu ENP, a decyzją z dnia 11 sierpnia 2016 roku emeryturę
o symbolu EWK doliczając do stażu emerytalnego w/w okres zatrudnienia.

W dniu 9 stycznia 2017 roku A. P. ponownie wniosła o przyznanie jej emerytury nauczycielskiej. W rozpoznaniu powyższego wniosku wydana została zaskarżona decyzja.

(vide: akta rentowe)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 roku Karta Nauczyciela (t.j. Dz. U. z 2016 roku, poz. 1369 ze zm.) nauczyciele mający trzydziestoletni okres zatrudnienia, w tym 20 lat wykonywania pracy w szczególnym charakterze orazzaś nauczyciele szkół, placówek, zakładów specjalnych oraz zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich - dwudziestopięcioletni okres zatrudnienia, w tym 20 lat wykonywania pracy w szczególnym charakterze w szkolnictwie specjalnym, mogą - po rozwiązaniu na swój wniosek stosunku pracy - przejść na emeryturę.

Nauczyciele urodzeni po dniu 31 grudnia 1948 r., a przed dniem 1 stycznia 1969 r. zachowują prawo do przejścia na emeryturę bez względu na wiek, jeżeli:

1) spełnili warunki do uzyskania emerytury, określone w ust. 1, w ciągu dziesięciu lat od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 887), z wyjątkiem warunku rozwiązania stosunku pracy, oraz

2) nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, na dochody budżetu państwa (ust. 2a).

W niniejszej sprawie bezspornym jest, iż A. P. jest osobą, która urodziła się po 31 grudnia 1948 roku, a przed 1 stycznia 1969 roku. Niekwestionowanym jest także fakt, iż pracowała ona jako nauczycielka, a zatem jej uprawnienia do emerytury można było rozpatrywać w oparciu o art. 47 ustaw. Przepis ten, z uwagi na jego umiejscowienie w rozdziale dotyczącym szczególnych warunków nabycia prawa do wcześniejszej emerytury osób urodzonych po 31 grudnia 1948 roku, reguluje warunki nabycia prawa do wcześniejszej emerytury,
a więc przed ukończeniem powszechnego wieku emerytalnego. Odesłanie zaś
w jego treści do przepisów Karty Nauczyciela dotyczy wyłącznie warunków nabycia tego prawa. Z powyższego wynika zatem, iż możliwość przyznania prawa do emerytury nauczycielskiej, jako emerytury wcześniejszej, dotyczy wyłącznie osób, które wniosek o takie świadczenie złożą przed ukończeniem powszechnego wieku emerytalnego. Złożenie zaś wniosku o takie świadczenie po ukończeniu tego wieku w praktyce oznacza przyznanie prawa do emerytury według nowych zasad. Taką emeryturę odwołującą ma natomiast już przyznaną.

Nie można natomiast zgodzić się z odwołującą, iż zachowała ona prawo do wcześniejszej emerytury nauczycielskiej w związku ze złożeniem przez nią pierwotnego wniosku w tym zakresie przed osiągnięciem przez nią wymaganego wieku emerytalnego. Powyższy wniosek rozstrzygnięty został bowiem odmownie decyzją z dnia 9 lipca 2014 roku, która następnie potrzymana została przez Sąd Okręgowy w Częstochowie w sprawie sygn. akt IV U 1728/14. W takiej sytuacji nie można przyjąć, iż jej aktualny wniosek z dnia 9 stycznia 2017 roku stanowi jedynie uzupełnienie pierwotnego wniosku z dnia 30 czerwca 2014 roku.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji wyroku na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c.