Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 86/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 października 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSR Barbara Kokoryn

Protokolant:

st. sekr. sądowy Danuta Zakrzewska

po rozpoznaniu w dniu 27 października 2017 r. w Olsztynie

sprawy B. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy

na skutek odwołania B. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 28 grudnia 2016 r. nr (...)

I zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje odwołującemu prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 20 % (dwudziestu procent) powstałego w wyniku wypadku przy pracy z dnia 26 stycznia 2015 r., po zaliczeniu otrzymanego jednorazowego odszkodowania za 10 % (dziesięć procent) trwałego uszczerbku na zdrowiu,

II w pozostałym zakresie oddala odwołanie,

III zasądza od organu rentowego na rzecz odwołującego kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IVU 86/17

UZASADNIENIE

orzeczenia - transkrypcja.

Decyzją z dnia 28 grudnia 2016 roku o symbolu (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w O. przyznał odwołującemu B. O. prawo do jednorazowego odszkodowania w wysokości 10 procent z tytułu wypadku przy pracy z dnia 26 stycznia 2015 roku.

W odwołaniu od tej decyzji, odwołujący wniósł o jej zmianę i przyznanie odszkodowania w wyższej wysokości, wskazał na wysokość uszczerbku - 30 procent. Odwołujący podkreślił, że bezspornym jest sam wypadek komunikacyjny i poza sporem pozostaje również zakres doznanych w wypadku obrażeń. Natomiast kwestią sporną jest przede wszystkim ustalenie wysokości doznanego stałego uszczerbku na zdrowiu, w tym utrzymujący się u odwołującego, nierokujący poprawy zakres obecnych dolegliwości.

Odwołujący między innymi podał, że był przebadany przez komisję lekarską ZUS w dniu 7 grudnia 2016 roku, która przyznała mu 10 procent uszczerbku na zdrowiu. Odwołujący wskazał również, że ma nadal problemy z schylaniem się, mimo tego że dotychczas nie leczył się, nie cierpiał na żadne schorzenia kręgosłupa. Ma problemy z bólami nóg, w tym w stawach kolanowych, w kończynach górnych i bólami głowy. W wyniku przedmiotowego wypadku poza tym doznał wielu uszkodzeń kręgosłupa, głowy, kończyn górnych i dolnych, a z uwagi na występujące do chwili złożenia odwołania dolegliwości zmuszony był ciągle do poddawania się rehabilitacji. Natomiast dolegliwości związane z przebytym urazem, w tym zwłaszcza silny ból, powodują również konieczność zażywania silnych leków przeciwbólowych. Skutkiem również ograniczeń fizycznych związanych z przedmiotowym wypadkiem i towarzyszącym bólem był rozstrój zdrowia psychicznego, który od czerwca 2016roku spowodował u odwołującego konieczność leczenia się w poradni zdrowia psychicznego i przyjmowanie leków.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 26 stycznia 2015 roku B. O. uległ wypadkowi przy pracy, w następstwie którego doznał w obrębie twarzoczaszki złamania, urazu w obrębie twarzoczaszki, złamania trzonu kręgu TH 12. Uraz ten spowodował 20 procentowy uszczerbek na zdrowiu, w tym:

1) za ubytki neurologiczne związane ze złamaniem tylno -górnej krawędzi trzonu- 5 procent z punktu 94b TU za następstwa neurologiczne,

2)za obrażenia ortopedyczne:

5 procent -ograniczenie ruchów kręgosłupa z punktu 24a,

z powodu mniejszego ograniczenia ruchów niż wynikające w wybranym punkcie 10 procent z punktu 90a, zbilansowane 5cioma procentami uszczerbku związanymi ze zwyrodnieniem kręgosłupa oraz

3)za utrwaloną nerwicę związaną z urazem czaszkowym 5 procent z punktu 10a. (dowodem są: opinia biegłego, karta 66 do 67, 90 do 100, dokumentacja medyczna na karcie 11 do 59 i 61, dokumenty w aktach (...) Oddział w O. numer (...)).

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie osoby ubezpieczonej zasługuje na uwzględnienie w całości. W myśl artykułu 6 ustęp 1 punkt 4 wymienionej wyżej ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadku przy pracy i chorób zawodowych, ubezpieczonemu przysługuje prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej wypłacane dla tego ubezpieczonego, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

Za stały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu, nierokujące poprawy.

Za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uważa się zaś takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający sześć miesięcy, mogący ulec poprawie.

Ponadto, jak stanowi artykuł 11 ustęp 1 wyżej wymienionej ustawy, ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie.

Kwestią sporną w niniejszej sprawie było ustalenie wysokości procentowego uszczerbku na zdrowiu.

W tym celu Sąd powołał biegłego lekarza neurologa, ortopedę i psychiatrę.

Biegli ci w swych jasnych i pełnych oraz logicznych opiniach, na kartach 66 do 67, 90 i 100 do 100 verte, wskazali na następstwa wypadku.

W tym trzeba wskazać, biegły z zakresu ortopedii i traumatologii wskazał, że u odwołującego wystąpił trwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości łącznie 10 procent, z tym że ocenił uszczerbek na zdrowiu u osoby opiniowanego, trzydziestoletniego mężczyzny.

Biegły uzasadnił, że trzydziestoletni mężczyzna, jakim jest odwołujący, uległ wypadkowi przy pracy ze złamaniem w obrębie twarzoczaszki oraz trzonu kręgu TH 12, wskazał, że był on leczony zachowawczo, obecnie w badaniu ortopedycznym istniały odchylenia od normy w zakresie narządu ruchu, a odwołujący miał objawy zmniejszonej wydolności narządu ruchu w badaniu ortopedycznym. Wskazał zatem, że na podstawie przeprowadzonego badania klinicznego, w którym stwierdzono, że jest chód samodzielny naprzemienny, wydolny, na palcach i piętach możliwy, kończyny górne o prawidłowym zakresie ruchu stawów, kończyny o symetrycznych długościach i obwodach, siłą mięśniową symetryczną 5 według Lovetta, manualnie sprawne, kręgosłup ze spłyconą lordozą szyjną i lędźwiową, wzmożonym napięciem mięśniowym, ograniczonym zakresem ruchów TKL rotujące po 30 stopni, pochylenie boczne po 20 stopni, objawy szczytowe ujemne, FBA 30 centymetrów, broda –mostek 2 centymetry, objawy rozciągowe ujemne, w zakresie kończyn zaś dolnych pełny zakres ruchów stawowych. Zatem biegły ustalił, że jest to 10 procent z pozycji 90a (z zastosowaniem paragrafu 8 punkt 3 rozporządzenia MPiPS) z powodu zmniejszonego ograniczenia ruchów niż w wybranym punkcie oraz 5 procent z pozycji 24a, gdyż w badaniu twarzoczaszka jest bez dolegliwości bólowych i deformacji w miejscu złamania. Zatem biegły uzasadnił swoje stanowisko wskazując, że uszczerbek bilansuje z 5 procentami wynikającymi ze zmian zwyrodnieniowych dyskopatycznych kręgosłupa i ostatecznie przyznaje 10 procent uszczerbku związanego tylko z wypadkiem. Stanowisko również przedstawił w oparciu o dokumentację, która została opisana w opinii biegłego. Z uwagi na zgłoszone zastrzeżenia do opinii tego biegłego, w opinii uzupełniającej, biegły ponownie przeanalizował sprawę i podtrzymał swoją opinię i wskazał, że wysokość ustalonego przez niego uszczerbku wynika z doznanych obrażeń kręgosłupa oraz złamania twarzoczaszki, uszczerbek za obrażenia i ograniczenie funkcji kręgosłupa zostaje ustalony na wysokości 5 procent, co jest zgodne z orzeczeniem biegłego również neurologa. Biegły wskazał, że użył tej pozycji z tabeli, czyli w tym wypadku 90a oraz paragrafu 8 punkt 3, dlatego że w jego ocenie ona jest dokładnie dedykowana do orzeczenia następstwa złamania kręgosłupa. Dodatkowo w swojej opinii orzekł również o uszczerbku za złamanie twarzoczaszki i wskazał na 5 procent z tego tytułu.

Biegła neurolog stwierdziła, że nerwy czaszkowe u odwołującego są bez zmian, kończyny górne, ich siła i napięcie mięśniowe prawidłowe, odruchy z kończyn górnych na plusie oraz wyrównane, bez zaburzeń czucia, kończyny dolne, siła i napięcie mięśniowe prawidłowe, objawy rozciągowe ujemne, OK i OA są na plusie i wyrównane, bez zaburzeń czucia, chód sprawny także na palcach i piętach, próby zbornościowe i próba Romberga prawidłowe, ruchomość kręgosłupa szyjnego prawidłowa, ograniczona ruchomość kręgosłupa L-S 30 centymetrów, napięcie mięśni przykręgosłupowych w okolicy L-S prawidłowe, pogłębiona kyfoza piersiowa oraz ruchy kręgosłupa piersiowego rotacyjne i boczne ograniczone. Odwołujący zatem, w opinii biegłego neurologa, powinien mieć przyznany 5uszczerbek na zdrowiu z punktu 94b TU z powodu następstw neurologicznych przebytego wypadku przy pracy. Biegła neurolog uzasadnił to stwierdzeniem, iż podczas wypadku z dnia 26 stycznia 2015 roku doszło do złamania kości twarzoczaszki z utratą przytomności oraz urazu kręgosłupa piersiowego. Uszczerbek na zdrowiu spowodowany złamaniem kości twarzoczaszki został uwzględniony w opinii biegłego ortopedy z 14 kwietnia 2017 roku, a zatem biegła stwierdziła, że w badaniu przedmiotowym niestwierdzone zostały objawy ogniskowe uszkodzenia OUN i badanie CT głowy wykonane w dniu 6 lutego 2015 roku pourazowych zmian mózgowia nie wykazało, natomiast po przebytym urazie kręgosłupa piersiowego utrzymuje się zespół bólowy i niewielkie ograniczenie ruchomości kręgosłupa piersiowego. Badanie neurologiczne było ujemne, zarówno objawy rozciągowe, jak i ubytkowe, oraz chód sprawny. W kartach informacyjnych z oddziału chirurgicznego z 2015 roku rozpoznano złamanie kręgu Th11 (bez opisu badania radiologicznego), lecz z badaniem MRI kręgosłupa piersiowego. Wynika z niego, że w wyniku urazu doszło do złamania tylno-górnej krawędzi trzonu TH12. Biorąc pod uwagę wynik badania MRI oraz aktualne podczas badania ograniczenia ruchomości kręgosłupa piersiowego, biegła stwierdziła uszczerbek według wskazanej wysokości. Uznała, że konieczne jest przeprowadzenie również badania przez biegłego psychiatrę.

Biegły psychiatra po przeprowadzeniu bardzo szczegółowego wywiadu oraz po zapoznaniu się z dokumentacją stwierdził, że u opiniowanego zostaje rozpoznany przebyty zespół stresu pourazowego. Ze względu na stan zdrowia odwołującego stwierdził długotrwały i trwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 5 procent zgodnie z punktem 10a tabeli uszczerbków. Odwołujący, w opinii biegłego, przebył zespół stresu pourazowego F43.1 według tabeli ICD. Obecne zaburzenia objawiają się u opiniowanego zaburzeniami snu oraz uczuciem niepokoju przed przejeżdżającymi samochodami. Poprawę stanu psychicznego udało się uzyskać, stosując małe dawki leków. A zatem biegły uzasadnił również stanowisko swoje tym, że zaburzenie nie jest w nasilonym stopniu, który powodowałby u niego istotne zaburzenia funkcjonowania społecznego i intelektualnego lub istotne upośledzenie zdolności odwołującego do pracy. Biegły wskazał, że można nasilenie zaburzeń tych określić jako łagodne.

Sąd zatem w niniejszej sprawie poparł opinię biegłego neurologa, ortopedy i psychiatry. Stwierdził, że opinie te są jasne i pełne.

Należy wskazać, że biegli wypowiedzieli się na wszystkie pytania, które im zadał Sąd.

Mając zatem te okoliczności na uwadze, biorąc pod uwagę wnioski odwołującego, Sąd na podstawie artykułu 477(14) paragraf 1 i 2 kpc rozstrzygnął jak w punkcie pierwszym odnośnie decyzji, w punkcie drugim w pozostałej części oddalił odwołanie.

Z uwagi na to, że został złożony wniosek przez stronę odwołującą o przyznanie kosztów zastępstwa procesowego, z drugiej strony czyli organu rentowego nie został złożony wniosek o przyznanie kosztów, Sąd zasądził od organu rentowego na rzecz odwołującego kwotę 360 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, mając na względzie zasady wynikające z artykułu 98 kodeksu postępowania cywilnego w związku z artykułem 13 paragraf 2 kodeksu postępowania cywilnego oraz stosownego rozporządzenia.

Poprawiono pod kątem gramatycznym, interpunkcyjnym i stylistycznym bez ingerencji w merytoryczną treść uzasadnienia.

SSR Barbara Kokoryn