Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 23 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Krakowie XII Wydział Gospodarczy – Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący – SSO Michał Niedźwiedź

SSO Aneta Stożek

SSO Agata Pierożyńska

po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2017 r. w Krakowie na posiedzeniu niejawnym

sprawy w postępowaniu upadłościowym (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w K.

w przedmiocie wniosku syndyka o umorzenie postępowania upadłościowego

na skutek zażalenia upadłego na postanowienie Sądu Rejonowego dla Krakowa – Śródmieścia w Krakowie VIII Wydział Gospodarczy dla spraw upadłościowych i restrukturyzacyjnych z dnia 20 maja 2016 r., sygn. akt VIII GUp 49/13/S

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSO Aneta Stożek SSO Michał Niedźwiedź SSO Agata Pierożyńska

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 20 maja 2016 r. (sprostowanym postanowieniem z dnia 19 października 2016 r.) Sąd Rejonowy dla Krakowa –Śródmieścia w Krakowie, Wydział VIII Gospodarczy dla spraw upadłościowych i restrukturyzacyjnych – na podstawie art. 361 pkt 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze – umorzył na wniosek syndyka postępowanie upadłościowe dotyczące (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w upadłości likwidacyjnej w K..

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji wyjaśnił, iż w dniu 5 listopada 2015 r. syndyk masy upadłości złożył wniosek o umorzenie postępowania upadłościowego wobec braku środków na zaspokojenie jego kosztów. Podał, iż postanowieniem z dnia 7 października 2013 r. ogłoszono upadłość likwidacyjną dłużnika (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K.. W skład majątku upadłego wchodziły ruchomości, towary i należności, które następnie były przedmiotem licznych postępowań sądowych i egzekucyjnych. Syndyk sukcesywnie dokonywał sprzedaży majątku ruchomego upadłej spółki. Według stanu na dzień 5 listopada 2015 r. zgromadzone fundusze masy upadłości wynosiły 105.847,31 zł, natomiast łączna kwota zobowiązań masy w kategorii pierwszej to 177.315,71 zł. W czwartym kwartale 2015 r. przychody masy upadłości zamykały się kwotą 9.380,27 zł, a wydatki konieczne kwotą 3.921,34 zł.

Sąd Rejonowy stwierdził m.in., że aktualny stan funduszy masy upadłości oraz stan majątku spółki nie pozwala na dalsze kontynuowanie postępowania upadłościowego. Zaznaczył, iż czynności likwidacyjne doprowadziły do uzyskania funduszy w łącznej kwocie 105.847,31 zł i syndyk nie dysponuje żadnym innym majątkiem, który podlegałby spieniężeniu. Ponadto brak jest realnej możliwości ściągnięcia pozostałych należności ujętych w spisie inwentarza, poza należnościami przysługującymi od J. G. (1) w kwocie 9.575,98 zł. Jednak przedmiotowa wierzytelność nie powiększy w widoczny sposób funduszy masy i nie wpłynie znacząco na poprawę jej sytuacji finansowej. Dlatego też w tej sytuacji kontynuowanie postępowania upadłościowego mogłoby jedynie spowodować dalsze powiększenie niezaspokojonych należności z kategorii pierwszej.

Upadła spółka zaskarżyła zażaleniem przedmiotowe postanowienie i wniosła o jego uchylenie. Żaląca wskazała, iż syndyk nie uzasadnił w odpowiedni sposób potrzeby umorzenia postępowania, a poza tym nie podjął wystarczających czynności dotyczących złożonych przez upadłego powództw, co wpłynęło na błędne rozstrzygnięcie sprawy. W tym kontekście odwołał się do spraw wytoczonych przeciwko: J. G. (2) o zapłatę kwoty 50.000 zł z odsetkami; J. G. (1) o zapłatę kwoty 50.000 zł z odsetkami; M. G. o zapłatę kwoty 289.103,89 zł z odsetkami i A. K. (1) o zapłatę kwoty 263.116 zł z odsetkami. Zarzucił, że umorzenie postępowania wobec możliwości odzyskania w/w kwot – co zostało przyznane w postępowaniu karnoskarbowym – nie ma podstaw prawnych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest bezzasadne i jako takie podlega oddaleniu.

Zgodnie z treścią art. 361 pkt 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r. (Dz. U. z 2012 r., poz. 1112 ze zm. – dalej p.u.i.n.), z uwagi na treść art. 449 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2015 r., poz. 978 ze zm.) Sąd umorzy postępowanie upadłościowe, jeżeli majątek pozostały po wyłączeniu z niego przedmiotów majątkowych dłużnika obciążonych hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania.

Kategoryczne sformułowanie przepisu art. 361 pkt 1 p.u.in. wskazuje, że w sytuacji zaistnienia opisanej tam przesłanki (podobnie zresztą jak przypadku przesłanek wymienionych w pkt 2 i 3 w/w przepisu), Sąd jest zobligowany (ma obowiązek) umorzenia postępowania. Zatem umorzenie przewidziane w powyższym przepisie jako jedna z form zakończenia postępowania upadłościowego nie zależy więc ani od uznania sądu, interesu wierzycieli, czy też samego upadłego. Ponadto przepis ten nakazując w określonych w tym przepisie sytuacjach umorzenie postępowania upadłościowego, nie uzależnia umorzenia od spełnienia jakichkolwiek innych warunków.

Kontynuacja postępowania upadłościowego, w sytuacji braku środków na jego przeprowadzenie, byłaby bezcelowa, skoro zniweczona zostałaby możliwość osiągnięcia jego celu tj. równomiernego, choćby częściowego zaspokojenia wierzycieli poprzez spieniężenie całego majątku niewypłacalnego dłużnika. Norma zawarta w art. 361 pkt 1 p.u.in. wymaga stwierdzenia braku wystarczającego majątku na zaspokojenie kosztów postępowania. W niniejszej sprawie taka sytuacja, wbrew stanowisku żalącego zaistniała.

Sąd Rejonowy dokonując analizy w zakresie majątku upadłego podniósł m.in., że zgromadzone fundusze masy wynoszą 105.847,31 zł, natomiast łączna kwota zobowiązań masy upadłości z pierwszej kategorii należności to 177.315,71 zł. W świetle powyższych okoliczności trafnie Sąd pierwszej instancji uznał, iż upadły nie ma aktualnie majątku, który podlegałby spieniężeniu, czy generowałby dochód i który pozwoliłby na dalsze kontynuowanie postępowania upadłościowego. Podkreślić przy tym należy, iż skarżący nie kwestionował ustaleń faktycznych Sądu upadłościowego co wielkości majątku masy upadłości i jego składu czy wysokości przewidywanych kosztów postępowania.

Natomiast wskazywana przez niego argumentacja, sprowadzająca się wyłącznie do wymienienia wszczętych przez upadłego postępowań sądowych przeciwko byłym członkom zarządu (M. G. i A. K. (2)) i wspólnikom (J. G. (1) i J. G. (2)) spółki (...), z zaznaczeniem rzekomej możliwości pozyskania z tytułu tych procesów środków finansowych na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego, jest całkowicie nieprzekonująca. W tym kontekście należy tylko zauważyć, iż podnoszone w zażaleniu twierdzenia były już kilkukrotnie prezentowane w toku przedmiotowego postępowania przez skarżącego i zawsze spotykały się z precyzyjną i merytoryczną odpowiedzią ze strony syndyka, którą Sąd Okręgowy podziela i akceptuje.

W sprawach przeciwko J. G. (2) i J. G. (1) wytoczonych przed Sądem Rejonowym dla Krakowa – Ś. w K. Wydział V Gospodarczy pod sygn. akt V GNc 4915/13/S i V GNc 7647/14/S (wcześniej V GNc 4995/13/S) o zapłatę kwot po 50.000 zł, należnych tytułem dopłat od wspólników spółki, pozwy zostały prawomocnie zwrócone zarządzeniami przewodniczącego z 12 marca 2014 r. i 11 grudnia 2015 r. Syndyk szczegółowo przy tym uzasadnił dlaczego w jego ocenie brak jest podstaw do przyjęcia, iż w/w osoby zostały zobowiązane do poczynienia dopłat do spółki w oparciu o art. 177 k.s.h. w zw. z art. 178 k.s.h. (pismo z dnia 6 maja 2014 r. – k. 362-363).

Natomiast w całości w postępowaniu egzekucyjnym wyegzekwowano od J. G. (1), wynikającą z nakazu zapłaty z dnia 1 lipca 2014 r. wydanego przez Sąd Rejonowy dla Krakowa – Śródmieścia w Krakowie Wydział IV Gospodarczy (sygn. akt IV GNc 1144/14/S) należność w kwocie 41.287,67 zł wraz z odsetkami i kosztami postępowania (k. 1003 i k. 1187).

Sprawa przeciwko M. G. o zwrot nierozliczonych zaliczek prowadzona przez Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział IX Gospodarczy (sygn. akt IX GNc 722/13) jest zawieszona. Syndyk odstąpił od dochodzenia żądanej tym pozwem kwoty 289.103,89 zł z uwagi na brak podstaw faktycznych i prawnych roszczenia oraz biorąc pod uwagę – w przypadku ewentualnej przegranej – znaczne koszty tego postępowania, które mogłyby w istotnym stopniu obciążyć masę upadłości.

W ocenie Sądu odwoławczego zasadne są także uwagi syndyka dotyczące toczącego się przed Sądem Okręgowym w Krakowie Wydział IX Gospodarczy w sprawie o sygn. akt IX GC 497/15 postępowania sądowego przeciwko A. K. (1) o zapłatę kwoty 263.116 zł. Należy zgodzić się przede wszystkim z tym, iż dochodzona w nim wierzytelność z tytułu zwrotu pobranych zaliczek nie jest na tyle jasna, aby istniały perspektywy jej sprzedaży przed uzyskaniem tytułu wykonawczego. Ponadto z treści zleconej przez syndyka radcy prawnemu W. K. opinii prawnej z dnia 31 marca 2014 r. (k. 1032), jednoznacznie wynika, iż dołączone do pozwu dokumenty nie są wystarczające do prawidłowego wykazania roszczenia w rozumieniu art. 6 k.c., przez co istnieje duże ryzyko oddalenia wniesionego powództwa. Symptomatyczne jest też i to, że reprezentant upadłego wzywany przez syndyka do zajęcia stanowiska w sprawie sprzeciwu pozwanego w przedmiotowej sprawie (k. 1060) i przedłużenia terminu na złożenie stosownego pisma przygotowawczego, w żaden sposób nie odniósł się do treści w/w środka odwoławczego, pozbawiając się tym samym możliwości wpływu na tok procesu.

Nie można też zaaprobować stanowiska żalącego, zgodnie z którym przedłożone przez niego protokoły z rozpraw w sprawie o sygn. akt II W 1940/14/P przeciwko J. K. (k. 1152- 1170) dają podstawę do przyjęcia, iż dochodzone sądownie powyższe kwoty zaliczek, zostały uznane przez M. G. i A. K. (1).

Reasumując, w ocenie Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy – sąd upadłościowy dokonał prawidłowej analizy stanu majątkowego upadłego oraz możliwości kontynuowania postępowania upadłościowego, a tym samym, prawidłowo zastosował przepisy art. 361 pkt 1 p.u.i.n.

Mając na uwadze orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 229 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze.

SSO Aneta Stożek SSO Michał Niedźwiedź SSO Agata Pierożyńska

Ref. I inst. SSR B. Rusek