Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 marca 2013r

Sąd Okręgowy w Warszawie Sąd Gospodarczy XX Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Agnieszka Baran
Protokolant:	Stażysta Daria Obiała

po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2013 w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa

Usługowa Spółdzielnia (...) w W.

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. w K.

z udziałem interwenienta ubocznego po stronie powoda – C. (...) Towarzystwo (...) w P.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. na rzecz powoda Usługowej Spółdzielni (...) w W. kwotę 139.301,42 zł (sto trzydzieści dziewięć tysięcy trzysta jeden 42/100 złotych) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 7 stycznia 2011 roku do dnia zapłaty,

2.  w pozostałej części powództwo oddala,

3.  zasądza od pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. na rzecz powoda Usługowej Spółdzielni (...) w W. kwotę 10.617 zł (dziesięć tysięcy sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSO Agnieszka Baran

Sygn. akt: XX GC 228/12

UZASADNIENIE

Powód - Usługowa Spółdzielnia (...) z siedzibą w W. wniósł o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym i nakazanie pozwanej (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. aby zapłaciła powodowi kwotę należności głównej w wysokości 140.000 zł z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 23 listopada 2010r. do dnia zapłaty oraz o zasadzenie od pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W przypadku wniesienia przez pozwanego sprzeciwu od nakazu zapłaty powód wniósł o zasądzenie kwoty należności głównej w wysokości 140.000 zł z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 23 listopada 2010r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu zostało wskazane, że strony niniejszego postępowania zawarły w dniu 25 września 2009r. umowę na świadczenie usług ochrony mienia. Na podstawie ww. umowy, za usługi świadczone w okresie od stycznia 2010 roku do lipca 2010 roku powód wystawił na rzecz pozwanej spółki faktury VAT, które zostały opłacone w części; za każdym razem nie została uiszczona należność w wysokości 20.000 zł. Wysokość wynagrodzenia powoda została określona na podstawie faktycznie przepracowanych roboczogodzin, które zostały następnie potwierdzone w protokole nazwanym wykazem godzin ochrony, który został podpisany przez upoważnione do tego osoby ze strony powoda i pozwanej (pozew k. 3 – 8).

Sąd uwzględnił roszczenie powoda w całości i w dniu 31 stycznia 2012r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zasądzając od pozwanej spółki na rzecz powoda kwotę 140.000 zł i obciążając pozwanego kosztami procesu (nakaz zapłaty k. 35).

W ustawowym terminie pozwana spółka wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego w maksymalnej wysokości według norm przepisanych. Pozwana podniosła zarzut powstrzymania się ze spełnieniem świadczenia z umowy wzajemnej, albowiem powód nie zaoferował świadczenia wzajemnego w postaci przedłożenia sprawozdania z wykonania umowy oraz książki służby, książki ruchu pojazdów, dziennika wydarzeń, ewidencji osób pracujących, dokumentacji sprzętu monitoringu i kontroli dostępu, dokumentacji podwykonawczej serwisu, listy kart kontroli dostępu, rozliczenia z powierzonych taśm do produkcji kart kontroli dostępu. Pozwana złożyła oświadczenie o potrąceniu wierzytelności w łącznej kwocie 806.807,36 zł, jaką posiada względem powoda w związku z poniesieniem strat wynikających z niewłaściwego wykonania umowy przez powoda z wierzytelnością dochodzoną przez powoda pozwem. Pozwana podniosła, że powód nie dostarczył w terminie zabezpieczenia umowy – gwarancji ubezpieczeniowej lub bankowej, wobec czego pozwana zmuszona była uzyskać zabezpieczenie należytego wykonania umowy poprzez zatrzymanie sumy 140.000 zł wynikającej z faktur wystawionych przez powoda w miesiącach od stycznia do lipca 2010r.Nadto podniosła, że dostarczona przez powoda gwarancja ubezpieczeniowa nie spełniała wymogów opisanych w umowie o świadczenie usług ochrony, gdyż nie została uzgodniona między stronami. Pozwana wskazała, że powód nienależycie wywiązywał się ze swoich obowiązków umownych. Pozwana spółka jest uprawniona do zatrzymania kwot tytułem zabezpieczenia i zaspokojenia swoich roszczeń z zatrzymanych kwot. Ponadto, zdaniem pozwanej, powód dopuszczał się naruszeń umowy, które skutkowały powstaniem po stronie pozwanej istotnych szkód w postaci kradzieży mienia o znacznej wartości, zniszczeń i dewastacji elementów budowlanych. Powód w sposób wadliwy wykonał system telewizji dozorowej C. oraz system kontroli dostępu. Nie dostarczył pozwanej dokumentów związanych z wykonanym systemem kamer. Pozwana wskazała, że skutkiem niewłaściwego wykonania umowy przez powoda poniosła szkodę w wysokości 24.000 zł (tytułem naprawy wadliwie wykonanego systemu C. i (...)). Powód nie dopełnił swoich obowiązków, co skutkowało zagubieniem szalunków i rusztowań z placu budowy, których koszt wypuku wyniósł 69.710,51 zł. Z terenu budowy zostały skradzione/zniszczone deskowania i szalunki o wartości 738.095,86 zł. Zarzut potrącenia wierzytelności do kwoty 114.102 zł pozwana podniósł również w sprawie prowadzonej pod sygn. akt XX GC 791/11. W związku z zaniedbaniami powoda pozwany poniósł szkody, których wartość szacuje na kwotę około 1.250.000 zł. Pozwana oświadczyła, że naprawienia powstałych szkód zamierza dochodzić w odrębnych procesach, a w niniejszym procesie jedynie sygnalizuje tę kwestię. Pozwana podniosła, że powód błędnie wskazał termin, od którego należą się odsetki ustawowe wskazując, że powinien zwrócić zatrzymane kwoty w terminie 30 dnia od daty rozwiązania lub wygaśnięcia umowy, a skoro umowa została zakończona w dniu 4 grudnia 2010r. odsetki należy naliczać od 3 stycznia 2011r. (odpowiedź na pozew k. 40 – 55).

W replice na sprzeciw od nakazu zapłaty powód poniósł, że sformułowany przez pozwanego zarzut potrącenia jest wadliwy i nie wywiera żadnych skutków prawnych z uwagi na regulację art. 497 ¹⁴ § 4 k.p.c. (pismo procesowe k. 415 – 429).

W dniu 31 października 2012r. C. (...) Towarzystwo (...) z siedzibą w P. przystąpił do sprawy po stronie powoda wnosząc o uwzględnienie powództwa w całości oraz o zasądzenie od pozwanej na rzecz interwenienta ubocznego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Interwenient uboczny podniósł, że zarzut potrącenia podnoszony przez pozwaną należy uznać za bezskuteczny (interwencja uboczna k. 489 – 492).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. był jednym z wykonawców wielofunkcyjnego S. (...) w W. wraz z infrastrukturą towarzyszącą na terenie nieruchomości położone w W. przy Al. (...). J. P. (1) 1 oraz na terenach przyległych przy ul. (...). Z..

W dniu 25 września 2009r. Usługowa Spółdzielnia (...) z siedzibą w W., jako Zleceniobiorca zawarł z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. oraz (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W., jako zleceniodawcami umowę na świadczenie usług ochrony mienia nr (...), której przedmiotem było świadczenie przez powoda usługi ochrony mienia oraz zapewnienie bezpieczeństwa na terenie budowy S. (...) w W. wraz z infrastrukturą towarzyszącą na terenie nieruchomości położonej w W. przy Al. (...). J. P. (1) (...) wraz z terenami przyległymi – przy ul. (...). Z.. W § 2 ust. 1 umowy zleceniobiorca zobowiązał się w szczególności do podejmowania działań zapobiegających włamaniu, kradzieży, kradzieży z włamaniem, zniszczeniu i dewastacji mienia znajdującego się na chronionym terenie poprzez sprawowanie całodobowego dozoru nad mieniem na terenie chronionym w miejscach wyznaczonych przez zleceniodawcę oraz rejestrowanie osób lub sprzętu wnoszonych lub wynoszonych z terenu chronionego w sposób określony przez zleceniodawcę. W § 2 ust. 4 umowy strony ustaliły, że ochrona obiektu będzie realizowana w systemie całodobowym, przez 7 dni w tygodniu, 365 (6) dni w roku, przez odpowiednią ilość pracowników zleceniobiorcy. Zleceniobiorca zobowiązał się do zapewnienia wykwalifikowanego i przeszkolonego personelu w odpowiedniej ilości nie mniejszej niż 12 osób na jedną zmianę i przedstawienia zleceniodawcy pisemnej listy personelu w terminie 5 dni od dnia wejścia w życie umowy oraz uzyskania zgody zleceniodawcy na każdorazową zmianę personelu w terminie 1 dnia przed dokonaniem zmiany. Dowódca każdej zmiany musiał posiadać licencję I lub II stopnia. Zleceniodawca natomiast zastrzegł sobie prawo zgłoszenia uwag i zastrzeżeń do przedstawionej listy personelu, a zleceniobiorca miał obowiązek uwzględnienia uwag i przedstawienia alternatywnego rozwiązania w terminie 5 dni od zgłoszenia uwag przez zleceniodawcę. Osobą upoważnioną do kontaktów ze strony zleceniodawcy był T. W. oraz K. O.. Natomiast zleceniobiorca wyznaczył koordynatora w osobie J. P. (2), który miał współpracować z przedstawicielami zleceniodawcy i inwestora – (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., w zakresie całokształtu działań związanych z wykonaniem postanowień umowy. Zleceniobiorca wyznaczył M. O. do pełnienia nadzoru nad przestrzeganiem przepisów prawa pracy, bhp i ppoż. przez pracowników zleceniobiorcy. Zleceniobiorca zobowiązał się do świadczenia usług ochrony mienia siłami własnymi bez możliwości podzlecania innym podnietom; za siły własne uznawano podmioty wchodzące w skład (...) (§ 3 ust. 1 – 3, ust. 5 umowy). Na podstawie § 3 ust. 10 umowy zleceniobiorca przyjął konserwację i utrzymanie w stałej sprawności eksploatacyjnej urządzenia systemu dozoru elektronicznego. Zgodnie z § 4 ust. 1 i ust. 3 umowy zleceniobiorca zobowiązany był do ochrony mienia jakie znalazło się na terenie chronionym, niezależnie od tego jaki tytuł prawny do tego mienia przysługiwał zleceniodawcy. Zleceniobiorca był również zobowiązany do ochrony mienia jakie znalazło się na terenie chronionym, a zostało wniesione przez podwykonawców, poddostawców zleceniodawcy lub inne podmioty. Zleceniobiorca zobowiązał się każdorazowo dokonywać zapisów w książce służby stwierdzających stan terenu chronionego w chwili zmiany osób pełniących dozór nad mieniem, odpis ewentualnych zdarzeń zaistniałych w trakcie pełnienia służby, stwierdzone naruszenia ogrodzenia lub zamknięć, powstałe szkody. W myśl § 6 ust. 3 umowy zleceniobiorca nie ponosił odpowiedzialności za mienie o małych gabarytach tj. o ciężarze poniżej 20 kg pozostawione na terenie chronionego obiektu bez należytej opieki, których zaginięcie jest trudne do identyfikacji przez pracowników ochrony (np. wiertarek). W § 7 umowy strony ustaliły szacunkową wysokość wynagrodzenia zleceniobiorcy na kwotę 2.500.000 zł netto plus podatek VAT. Strony ustaliły, że wynagrodzenie będzie płatne przelewem z dołu w terminie 30 dni od dnia otrzymania przez zleceniodawcę prawidłowo wystawionej faktury VAT. Ostateczna wartość wynagrodzenia miała być określona na podstawie faktycznie przepracowanych roboczogodzin, których ilość miała być potwierdzana w protokole podpisanym przez upoważnionego przedstawiciela zleceniodawcy. Potwierdzenie ilości przepracowanych godzin zleceniodawca zobowiązany był potwierdzić w ciągu 7 dni kalendarzowych od momentu przekazania zestawienia przez zleceniobiorcę. Niedotrzymanie tego terminu skutkowało możliwością wystawienia przez zleceniobiorcę jednostronnego protokołu i na jego podstawie faktury za przepracowane godziny ochrony w danym miesiącu rozliczeniowym. Strony ustaliły, że przez okres realizowania umowy zleceniobiorca wystawiał comiesięczną fakturę VAT nie wcześniej niż ostatniego dnia miesiąca kalendarzowego, którego dotyczyło dane wynagrodzenie. Faktura była wystawiana na podstawie miesięcznego zestawienia ilości przepracowanych godzin i obowiązujących stawek rozliczeniowych, które wynosiły: dla pracownika ochrony – 9,68 zł /r – g netto, dowódcy zmiany – 12,00 zł/r – g netto, osoby obsługującej system kontroli dostępu w obszarze chronionym i dokonującej ewentualnej zmiany i uzupełnienia w systemie – 4.000,00 zł/miesiąc netto. Odrębnie rozliczane i fakturowane na podstawie oferty zleceniobiorcy były ustawienie kamer C. wraz z rejestracją oraz kontrola dostępu. Dostawca wystawiał przy każdym rozliczeniu dwie faktury – w wysokości po 50% na rzecz (...) S.A. i (...) Sp. z o.o., które były regulowane z konta prowadzonego na rzecz A. (...). W § 10 umowy strony ustaliły, że zleceniobiorca w terminie 21 dni od dnia podpisania umowy wniesie zabezpieczenie należytego wykonania umowy w wysokości 15% wartości netto wynagrodzenia szacunkowego, a zabezpieczenie należytego wykonania umowy będzie mieć formę gwarancji ubezpieczeniowej lub bankowej, której treść zostanie uprzednio uzgodniona ze zleceniodawcą pod rygorem nieważności. Zabezpieczenie miało być zwolnione w wysokości 100% wartości zabezpieczenia nie później niż w 30 dni po rozwiązaniu lub wygaśnięciu umowy, nie później niż do dnia 04.09.2011r., a w przypadku dostarczenia przez zleceniobiorcę gwarancji w zabezpieczenia miało być zwolnione terminie 14 dni od dnia otrzymania gwarancji. Na podstawie § 11 ust. 1 umowy zleceniobiorca ponosił odpowiedzialność za szkody wyrządzone zleceniodawcy lub osobom trzecim w związku lub w wyniku świadczenia usług ochrony mienia. Przy czym wszelkie ewentualne zgłoszenia powstałych szkód musiał być udokumentowane i potwierdzone.

Dowód: umowa k. 56 – 60,k. 550 – 554, protokół z negocjacji k. 81 – 83, k. 575 – 577.

Zgodnie z ust. I pkt 3 i pkt 4 planu ochrony stanowiącego załącznik (...) do umowy na świadczenie usług ochrony mienia pracownicy Usługowej Spółdzielni (...) z siedzibą w W. ochraniali mienie na terenie budowy S. (...) w W. w całodobowym systemie pracy w dni robocze, wolne od pracy i święta po 15 pracowników ochrony konwencjonalnej na każdej zmianie. Pracownicy ochrony w czasie wykonywania obowiązków służbowych pełnili dyżury w jednolitym umundurowaniu, byli wyposażani w środki łączności bezprzewodowej oraz w miarę potrzeby w posiadanych uprawnień w środki przymusu bezpośredniego i posiadali w widocznym miejscu identyfikator. Na mocy ust. II planu ochrony pracownicy ochrony obowiązani byli przybywać do miejsca pracy przed planowaną godziną zmiany na posterunku w czasie umożliwiającym zapoznanie się z wydarzeniami i informacjami odnotowanymi w Dzienniku Wydarzeń z przebiegu poprzednich dyżurów, zapoznanie się z zaleceniami Kierownika (...) oraz osób z ramienia zleceniodawcy uprawnionych do kontaktów z ochroną, odbierać od kończących dyżur pracowników ochrony informacji o aktualnym stanie bezpieczeństwa obiektu, sprawdzać sprawność środków łączności, podręcznego sprzętu ppoż. oraz pozostałego wyposażenia, dokonywać stosownego wpisu w Dzienniku Wydarzeń o przejęciu obiektu, ewentualnie wpisywać stosowne uwagi.

Dowód: plan ochrony k. 75v – 80, k. 569v - 574.

W dniu 29 grudnia 2009r. Usługowa Spółdzielnia (...) z siedzibą w W. złożyła w biurze podawczym konsorcjum, które zajmowało się wykonawstwem budowy S. (...) w W. dokument gwarancji bankowej – gwarancji dobrego wykonania umowy nr (...). Pozwana spółka przyjęła dokument gwarancji i nie zgłaszała do jego treści żadnych zastrzeżeń. Treść gwarancji nie była przed jej dostarczeniem uzgadniana ze zleceniodawcą; gwarancja była dokumentem standardowo stosowanym przez powoda.

Dowód: gwarancja k. 29, zeznania świadka E. O. k. 845.

Za świadczone przez siebie usługi ochrony mienia powód wystawił na rzecz pozwanej spółki następujące faktury VAT:

a)  nr (...) z dnia 31 stycznia 2010 roku na kwotę 69.390,48 zł brutto zł za ochronę mienia i obsługę systemu kontroli dostępu. Powód ustalił wysokość wynagrodzenia za ochronę mienia przez 15 osób każdego dnia w okresie od 01.01.2010r. do 31.01.2010r. przez 24 h, łącznie za 11.660 roboczogodzin. Zastępca kierownika budowy S. (...) – T. W. skontrolował ilość pracowników obecnych na chronionym ternie w dniu 02.01.2010 roku i ustalił, że we wskazanym dniu na terenie chronionym pracowało 10 pracowników powoda, co zostało potwierdzone naniesionymi adnotacjami na wykazie godzin ochrony budowy S. (...) za miesiąc styczeń. Wykaz godzin ochrony budowy został podpisany przez inspektora ds. ochrony – J. P. (2), zastępcę kierownika budowy – T. W. oraz kierownika przygotowania produkcji – M. G..

b)  nr (...) z 28 lutego 2010 roku na kwotę 62.911,40 zł brutto za ochronę mienia oraz usługę systemu kontroli dostępu. W wykazie godzin ochrony budowy S. (...) za miesiąc luty wskazano, że w okresie od 01.02.2010r. – 28.02.2010r. na chronionym terenie każdego dnia pracowało po 15 pracowników powoda w czasie po 24 h, którzy łącznie przepracowali 10.080 roboczogodzin. Wykaz godzin ochrony budowy został podpisany przez inspektora ds. ochrony – J. P. (2), zastępcę kierownika budowy – T. W. oraz kierownika przygotowania produkcji – M. G..

c)  nr (...) z 31 marca 2010 roku na kwotę 69.390,48 zł brutto za ochronę mienia oraz usługę systemu kontroli dostępu. W wykazie godzin ochrony budowy S. (...) za miesiąc marzec wskazano, że w okresie od 01.03.2010r. – 31.03.2010r. na chronionym terenie każdego dnia pracowało po 15 pracowników powoda w czasie po 24 h, którzy łącznie przepracowali 11.160 roboczogodzin. Wykaz godzin ochrony budowy został podpisany przez inspektora ds. ochrony – J. P. (2), zastępcę kierownika budowy – T. W. oraz kierownika przygotowania produkcji – M. G..

d)  nr (...) z 30 kwietnia 2010 roku na kwotę 72.332,53 zł brutto za ochronę mienia oraz usługę systemu kontroli dostępu. W wykazie godzin ochrony budowy S. (...) za miesiąc kwiecień wskazano, że w okresie od 01.04.2010r. – 30.04.2010r. na chronionym terenie każdego dnia pracowało po 15 pracowników powoda w czasie po 24 h, którzy łącznie przepracowali 11.664 roboczogodzin. Wykaz godzin ochrony budowy został podpisany przez inspektora ds. ochrony – J. P. (2), zastępcę kierownika budowy – T. W. oraz kierownika przygotowania produkcji – M. G..

e)  nr (...) z 31 maja 2010 roku na kwotę 82.569,99 zł brutto za ochronę mienia oraz usługę systemu kontroli dostępu. W wykazie godzin ochrony budowy S. (...) za miesiąc maj wskazano, że w okresie od 01.05.2010r. – 31.05.2010r. na chronionym terenie każdego dnia pracowało po 18 pracowników powoda w czasie po 24 h, którzy łącznie przepracowali 13.392 roboczogodziny. Wykaz godzin ochrony budowy został podpisany przez inspektora ds. ochrony – J. P. (2), zastępcę kierownika budowy – T. W. oraz kierownika przygotowania produkcji – M. G..

f)  nr (...) z 30 czerwca 2010 roku na kwotę 79.985,15 zł brutto za ochronę mienia oraz usługę systemu kontroli dostępu. W wykazie godzin ochrony budowy S. (...) za miesiąc czerwiec wskazano, że w okresie od 01.06.2010r. – 30.06.2010r. na chronionym terenie każdego dnia pracowało po 18 pracowników powoda w czasie po 24 h, którzy łącznie przepracowali 12.960 roboczogodzin. Wykaz godzin ochrony budowy został podpisany przez inspektora ds. ochrony – J. P. (2) oraz dyrektora US (...).

g)  nr (...) z 31 lipca 2010 roku na kwotę 88.398,03 zł brutto za ochronę mienia oraz usługę systemu kontroli dostępu. W wykazie godzin ochrony budowy S. (...) za miesiąc lipiec wskazano, że w okresie od 01.07.2010r. – 31.07.2010r. na chronionym terenie każdego dnia pracowało po 18 pracowników powoda w czasie po 24 h, którzy łącznie przepracowali 14.379 roboczogodziny. Wykaz godzin ochrony budowy został podpisany przez inspektora ds. ochrony – J. P. (2) oraz w imieniu pozwanej spółki przez T. J. i oraz kierownika budowy.

Dowód: faktury VAT z załącznikami k. 19 – 25v, pismo z dnia 6.01.2010r. k. 387.

Faktury wystawione przez powoda za usługi ochrony mienia i obsługę systemu kontroli dostępu w okresie od stycznia do lipca 2010r. zostały uregulowane przez pozwaną spółkę w części. Pozwana spółka nie zapłaciła kwoty 20.000 zł z każdej faktury.

Dowód: potwierdzenia wpłat k. 30 – 33.

Na terenie budowy S. (...) dochodziło do kradzieży, zniszczenia mienia oraz zagubienia elementów konstrukcyjnych o nieustalonej wadze. Pozwany nie potrafił ustalić, czy utracone elementy konstrukcyjne – szalunki, rusztowania, deskowania zostały skradzione czy też zniszczone na terenie budowy, czy też zagubione.

Okoliczność bezsporna.

W okresie od 07.04.2010r. do 06.04.2011r. powód był ubezpieczony w C. (...) Towarzystwie (...) z siedzibą w P. w zakresie ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej potwierdzonego polisą nr (...).

Dowód: polisa k. 500 – 504, ogólne warunki ubezpieczenia k. 505 – 518.

Umowa o świadczenia usług ochrony mienia nr (...) została wypowiedziana przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością oraz (...) S.A. pismem z dnia 29 października 2010r., doręczonym powodowej spółce w dniu 3 listopada 2010r .

Dowód: pismo k. 28.

Pismem z dnia 3 listopada 2010r. Usługowa Spółdzielnia (...) z siedzibą w W. wezwała (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. do zapłaty brakującej kwoty 14.000 zł – po 20.000 zł z tytułu faktur VAT o nr (...) w terminie 14 dni licząc od dnia otrzymania wezwania. Wezwanie do zapłaty zostało doręczone pozwanej spółce w dniu 8 listopada 2010r.

Dowód: wypowiedzenie umowy k. 26 – 27, dowód doręczenia k. 27v.

Przechodząc do oceny materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie należy wskazać, co następuje:

Powyższy stan faktyczny został ustalony przez Sąd Okręgowy na podstawie wyżej powołanych kopii dokumentów oraz na podstawie zeznań przesłuchanego w sprawie świadka. Okoliczności faktyczne w niniejszej sprawie zostały potwierdzone środkami dowodowymi w postaci dokumentów załączonych do akt sprawy. Nie wzbudziły one zastrzeżeń, co do swej mocy dowodowej, pomimo tego, iż zostały one złożone w formie kserokopii, ponieważ zarówno powód jak i pozwany nie zaprzeczali ich rzetelności, a Sąd nie znalazł przyczyn, by powziąć wątpliwości w zakresie ich treści z urzędu. Kopie zakwestionowane w toku postępowania w niniejszej sprawie, zostały następnie złożone w kopii prawidłowo poświadczonej przez występującego w sprawie radcę prawnego. Przy czym – w ocenie Sądu – złożenie takich prawidłowo poświadczonych kserokopii w toku postępowania w sprawie nie sprzeciwia obowiązująca w niniejszym postępowaniu prekluzja dowodowa. Dowody z omawianych dokumentów zostały bowiem zgłoszone z uwzględnieniem zasad prekluzji dowodowej.

Sąd oddalił wniosek pozwanego o przeprowadzenie dowodu z dokumentów w postaci miesięcznych raportów imiennych pracowników powoda zgłoszonych do ubezpieczenia społecznego (Zakładu Ubezpieczeń Społecznych) w miesiącach od stycznia do lipca 2010r. oraz zgłoszeń statystycznych o liczbie pracowników składanych przez powoda w roku 2010 do Głównego Urzędu Statystycznego na okoliczność, czy powód dysponował odpowiednią ilością pracowników umożliwiającą mu wykonanie usług ochrony zgodnie z umową nr (...) zawartą w dniu 25 września 2009r., albowiem przedmiotem zainteresowania Sądu okoliczność, czy powód zapewnił na placu budowy S. (...) liczbę pracowników ochrony ustaloną w ust. 1 pkt 3 planu ochrony i czy występowały uchybienia w tym zakresie. Nadto wskazać należy, że omawiana okoliczność była zbędna dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy wobec tego, że zgodnie z treścią § 3 ust. 5 i 6 umowy, nie miała ona być wykonywana przez powoda wyłącznie za pomocą własnych pracowników, lecz także za pomocą pracowników innych podmiotów (wchodzących w skład Grupy (...)).

Sąd oddalił wnioski dowodowe pozwanego zgłoszone w piśmie z dnia 3 grudnia 2012rr. (wnioski k. 545, postanowienie k. 844), albowiem zostały one zgłoszone z uchybieniem zasad prekluzji wynikających z art. 479 ¹⁴ § 2 k.p.c. (mającego zastosowanie w niniejszej sprawie), zgodnie z którym w odpowiedzi na pozew pozwany jest obowiązany podać wszystkie twierdzenia, zarzuty oraz dowody na ich poparcie pod rygorem utraty prawa powoływania ich w toku postępowania, chyba że wykaże, że ich powołanie w odpowiedzi na pozew nie było możliwe albo że potrzeba powołania wynikła później. W tym przypadku dalsze twierdzenia i dowody na ich poparcie powinny być powołane w terminie dwutygodniowym od dnia, w którym powołanie ich stało się możliwe lub powstała potrzeba ich powołania. Przepis art. 479 ¹² § 4 stosuje się odpowiednio. Pozwany nie wykazał, iż powołanie dowodów ze zgłoszeń dotyczących podejrzenia popełnienia przestępstw nie było możliwe w sprzeciwie od nakazu zapłaty, ani, że potrzeba powołania wynikła później. Pozwany miał możliwość powołania dowodu z dokumentów sporządzonych w 2010r. w sprzeciwie od nakazu zapłaty, albowiem mógł otrzymać ich odpisy z (...) W. VII.

Sąd nie czynił ustaleń w oparciu o dokumenty przedłożone przez pozwanego k. 83v – 386, k. 577v – 826, albowiem nie dotyczą one bezpośrednio przedmiotowej sprawy. Pozwany przedłożył szereg dokumentów na okoliczności wykazania wadliwego wykonania przez powoda systemu monitoringu na terenie budowy S. (...), poniesionych przez powoda kosztów związanych z naprawą wadliwie działającego systemu monitoringu, kradzieży jakie miały miejsce w czasie realizowania inwestycji, które nie wnoszą niczego istotnego do niniejszego postępowania, wobec czego Sąd nie czynił ustaleń w sprawie w oparciu o przedłożone przez pozwanego dokumenty. Nie bez znaczenie pozostaje również fakt, że pozwany zamierza dochodzić od powoda ewentualnych szkód z tytułu niewłaściwego wykonania umowy w odrębnych postępowaniach. W tych też postępowaniach przedmiotem rozważań Sądu będzie ustalenie czy pozwany poniósł szkody na skutek działania powoda z uwagi na niewłaściwe wykonanie umowy w zakresie montażu systemu monitoringu.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka E. O. na okoliczność konsultowania z przedstawicielami pozwanego treści gwarancji, albowiem ich prawdziwość nie została podważona przez materiał dowodowy zgromadzony w sprawie. Świadek potwierdziła okoliczność złożenia przez powoda gwarancji bankowej i przyjęcie jej przez stronę pozwaną, co nie było kwestionowane przez strony postępowania.

Sąd oddalił wnioski stron o przeprowadzenie dowodów z zeznań świadków J. P. (2) oraz E. O. na okoliczność świadczenia przez powoda na rzecz pozwanego usług ochrony w okresie od stycznia do lipca 2010r., zgodnie z umową na świadczenie usług ochrony mienia nr (...), na okoliczność rzeczywistej daty zawarcia umowy na świadczenie usług ochrony (wniosek k. 4 – 6) oraz zeznań świadka A. N. (wniosek k. 428), jak również o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków K. O., T. W., M. Z., T. B. na okoliczność niewłaściwego wykonania umowy na świadczenie usług ochrony przez powoda, w tym wadliwego wykonania systemu C. i (...) i niespełnienia świadczenia wzajemnego powoda wynikającego ze wskazanej umowy (wniosek k. 41), jak również wniosek powoda o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania w charakterze strony powodowej G. Ś. (wniosek k. 5), albowiem przeprowadzenie skazanych dowodów nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawy (postanowienie k. 844). Należy podkreślić, iż przedmiotem niniejszego postępowania nie są wzajemne rozliczenia stron z tytułu ewentualnego nienależytego wykonania przez powoda umowy na świadczenie usług ochrony mienia, a nadto pozwany nie wnosił o obniżenie z tego tytułu wynagrodzenia powoda. Okoliczności sporne przedmiotowej sprawy zostały dostatecznie wyjaśnione na podstawie przedłożonych do akt sprawy dokumentów, a przeprowadzenie dowodów z zeznań wskazanych świadków przyczyniłoby się jedynie do niezasadnego przedłużenia postępowania sądowego. Kierując się zasadą ekonomiki procesowej Sąd doszedł do przekonania, iż przeprowadzenie dowód zeznania świadków i powoda jest zbędne.

Sąd oddalił, jako nie mające znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie, również wnioski pozwanego o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu systemów elektronicznych na okoliczność wadliwego wykonania przez powoda systemu telewizji dozorowanej (C.) i systemu kontroli dostępu ((...)), charakteru ewentualnie stwierdzonych wad oraz wysokości nakładów niezbędnych do poniesienia w calu usunięcia ewentualnych wad wskazanych systemów (wniosek k. 41, postanowienie k. 844), albowiem pozwany w niniejszym postępowaniu nie dochodzi naprawienia powstałej po jego stronie szkody z tytułu nieprawidłowego wykonania systemów monitoringu na placu budowy S. (...) i jak sam oświadczył ewentualnych szkód zamierza dochodzić w odrębnych procesach (k. 55). Czynienie ustaleń w przedmiocie ewentualnego wadliwego wykonania systemu monitoringu było w toku niniejszego postępowania zbędne, a okoliczności te nie mają znaczenia dla orzekania w sprawie. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem żądania pozwu nie jest wynagrodzenie powoda za ustawienie kamer C. wraz z rejestracją, ani też kontrola dostępu ( 2 bramki), które to należności – zgodnie z treścią § 7 ust. 4 zdanie ostatnie umowy z dnia 25 września 2009 roku – miały być odrębnie rozliczane i fakturowane. Stąd zarzuty dotyczące tego zakresu usług powoda nie mają znaczenia w niniejszej sprawie. Żądanie pozwu dotyczy należności, o których mowa w pierwszej części ustępu 4 § 7 umowy (wynagrodzenia pracowników ochrony, dowódcy zmiany i osoby obsługującej system kontroli dostępu). Żadne z omawianych oddalonych wniosków dowodowych nie dotyczą nieprawidłowości w wykonaniu tego zakresu umowy przez powoda.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo w przeważającej części zasługuje na uwzględnienie.

Należność dochodzona pozwem w niniejszej sprawie stanowi sumę kwot po 20.000 zł zatrzymanych przez pozwanego z każdej z siedmiu wskazanych w pozwie faktur wystawionych przez powoda za świadczone przez niego usługi, tytułem zabezpieczenia. W ocenie Sądu okoliczności sprawy uzasadniają zwrot na rzecz powoda zatrzymanych kwot.

W myśl § 10 pkt 5.1. zawartej przez strony umowy, kwota zatrzymanego zabezpieczenia winna zostać zwrócone nie później niż w 30 dniu po rozwiązaniu lub wygaśnięciu umowy. W świetle materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, że zawarta przez strony umowa usług ochrony mienia została rozwiązana na skutek wypowiedzenia dokonanego przez powoda. Nie ma zatem żadnych podstaw do dalszego zatrzymania wskazanej kwoty przez pozwaną.

W ocenie Sądu, w świetle materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie nie można w zasadzie podzielić żadnego z zarzutów podnoszonych w toku postępowania przez pozwaną spółkę. Nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem pozwanej, że powodowi nie należą się kwoty wskazane na fakturach VAT załączonych do pozwu.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że powód wykazał, iż w okresach, których dotyczą załączone do pozwu faktury VAT (z których pozwana zatrzymała żądane pozwem kwoty) świadczył usługę ochrony mienia. Potwierdzeniem tej okoliczności są załączone do każdej z przedmiotowych faktur wykazy godzin ochrony. Każdy z tych wykazów został podpisany przez osobę reprezentującą pozwaną jako zamawiającego. Przy czym prawie wszystkie ze wskazanych wykazów zostały podpisane przez T. W., który w zawartej przez strony umowie z dnia 25 września 2009 roku został wskazany jako osoba upoważniona ze strony Zleceniodawcy. Okoliczności niniejszej sprawy wskazują na to, że podpisanie omawianych wykazów godzin nie miało charakteru czysto formalnego, lecz stanowiło potwierdzenie ilości godzin ochrony i ilości osób wykonujących tę usługę przez Zleceniodawcę. Należy bowiem zwrócić uwagę na to, że w zestawieniu godzin ochrony za styczeń 2010 roku została poczyniona adnotacja o niepełnym stanie załogi w dniu 2 stycznia 2010 roku. Odnotowane zostało, że w tym dniu usługę świadczyło dziesięciu pracowników. Przy uwzględnieniu tego zastrzeżenia została zasądzona na rzecz powoda niższa kwota niż żądana pozwem (o czym szerzej w dalszej części uzasadnienia). Podkreślić w tym miejscu należy, że wystawienie przez powoda faktur w oparciu o zestawienia godzin pozostawało w zgodności z treścią łącznej strony umowy. Zgodnie bowiem z § 7 ust. 3 umowy, wartość wynagrodzenia powoda miała być ustalana na podstawie zestawienia podpisanego przez upoważnione przedstawiciela Zleceniodawcy (na podstawie faktycznie przepracowanych roboczogodzin). Z uwagi na powyższe nie można uznać za uzasadnione stanowiska pozwanej spółki, w myśl którego powód wykonywał usługę ochrony mienia w sposób nieprawidłowy.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że zarzut niewłaściwego wykonania umowy podniesiony w sprzeciwie od nakazu zapłaty nie stanowią przesłanek do oddalenia powództwa w przedmiotowej sprawie, a tym bardziej do odmówienia powodowi wypłacenia należnego mu wynagrodzenia. Zgodnie z treścią umowy utrata z terenu budowy elementów konstrukcyjnych w wyniku czy to zagubienia czy też kradzieży, nie wskazuje na nieprawidłowości w wykonywaniu usługi ochrony mienia przez powoda. Przy ocenie tego zarzutu strony pozwanej należy mieć na uwadze okoliczność, że faktycznie służba ochrony była pełniona na znacznym obszarze do którego dostęp osób postronnych nie był znacznie utrudniony z uwagi na sposób zabezpieczenia terenu jedynie barierkami. Z uwagi na obszar chronionego terenu i nadzorowanie go przez 15 pracowników ochrony pozwany musiał zdawać sobie sprawę z trudności w zapewnieniu całkowitej i w pełni skutecznej ochrony. Dodatkowo należy wskazać, że usługa ochrony mienia nie jest umową rezultatu, lecz starannego działania. Nie ma zatem – w ocenie Sądu – podstaw aby odmówić powodowi wynagrodzenia za świadczoną przez niego usługę tylko z tego powodu, że wykonywanie tej usługi nie odniosło efektu zamierzonego przez pozwaną spółkę.

Zdaniem Sądu, w świetle materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie, nie ma podstaw do uznania za uzasadnione także innych zarzutów strony pozwanej zgłaszanych w toku postępowania w niniejszej sprawie.

W świetle postanowień zawartej przez strony umowy nie można uznać, że powód zobowiązał się do świadczenie usługi ochrony mienia za pomocą własnych pracowników (osób przez niego zatrudnionych na podstawie umowy o pracę). Zgodnie z treścią § 3 ust. 5 i 6 umowy z dnia 25 września 2009 roku, powód zobowiązał się do świadczenia usług siłami własnymi, z tym, że pod tym pojęciem strony zawierające umowę rozumiały podmioty wchodzące w skład Grupy (...). Oznacza to, że powód nie miał obowiązku świadczenia usługi ochrony mienia posługując się wyłącznie własnymi pracownikami. W tej sytuacji oddaleniu podlegał wniosek dowodowy strony pozwanej zgłoszony w punkcie 4 sprzeciwu od nakazu zapłaty (k. 41), o czym była mowa we wcześniejszej części uzasadnienia.

W ocenie Sądu nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy podnoszone przez stronę pozwaną okoliczności dotyczące nieprawidłowego wykonywania przez powoda obowiązków związanych ze świadczeniem usług związanych z wykonaniem systemu C. i kontroli dostępu. Tak jak już zostało to podniesione, zgodnie z treścią § 7 ust 6 umowy, ustawienie kamer C. oraz świadczenie usługi kontroli dostępu (2 bramki) podlegało odrębnemu fakturowaniu.

Powyższe wskazuje, że przedmiotem umowy zawartej przez strony niniejszego postępowania były niejako dwa rodzaje usług świadczonych przez powoda. Pierwsze z nich polegały na świadczeniu usługi ochrony mienia przez 24 godziny na dobę przez określoną liczbę osób. Drugi rodzaj usług polegał na wykonaniu systemu C. i kontroli dostępu.

Z treści uzasadnienia pozwu i treści załączonych do pozwu dokumentów w postaci faktur VAT i załączonych do nich wykazów godzin wynika jednoznacznie, że żądane pozwem kwoty stanowią część wynagrodzenia za świadczoną usługę ochrony mienia w okresie od stycznia do lipca 2010 roku. Jak to już zostało podniesione, fakt świadczenia tej usługi we wskazanym okresie została wykazany w toku postępowania w niniejszej sprawie.

W tych okolicznościach nie ma podstaw do pomniejszenia należnego powodowi wynagrodzenia w związku z zarzutami i okolicznościami wskazywanymi przez stronę pozwaną, a które mają związek z wykonywaniem przez powoda drugiego rodzaju usług. Nie ma uzasadnienia – w ocenie Sądu – aby pomniejszać wynagrodzenie powoda za usługę ochrony o koszt naprawy C. i (...), które pozostają w ewentualnym związku z innym rodzajem usług świadczonych przez powoda. Niezależnie od tego wskazać należy, że w toku postępowania w niniejszej sprawie pozwana spółka nie wykazała, że koszt naprawy tych urządzeń obciążał powoda. Z tego wyglądu oddaleniu podlegały wnioski dowodowe zgłoszone przez pozwaną spółkę w punkcie 3 sprzeciwu od nakazu zapłaty. Podkreślenia wymaga okoliczność, że w toku postępowania w niniejszej sprawie (poza kwestią kradzieży, omówioną w dalszej części uzasadnienia) powód nie podnosił żadnych zarzutów dotyczących nieprawidłowości wykonania przez powoda tego rodzaju usług, za które wynagrodzenie jest przedmiotem żądania pozwu.

W ocenie Sądu potrącenie dokonane przez pozwaną spółkę w sprzeciwie od nakazu zapłaty jest niezasadne także w pozostałym zakresie – związanym z kradzieżą materiałów budowlanych.

W pierwszym rzędzie należy wskazać, że pozwany nie wykazał w jakich okolicznościach doszło do utraty mienia na chronionym obszarze – czy nastąpiło to na skutek kradzieży i dewastacji mienia czy też na skutek jego zagubienia oraz czy powód ponosił odpowiedzialność za pozostawione mienie, a nadto pozwany nie wykazał, czy utracone elementy konstrukcyjne przekraczały swoją wagą ciężar 20 kg. Pozwany na podstawie przedłożonych do akt sprawy dokumentów nie wykazał również, że powód w sposób nieprawidłowy konserwował i dokonywał naprawa systemu monitoringu. Ciężar wykazania tych okoliczności obciąża właśnie pozwaną spółkę na mocy art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c., które stanowią, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne, a strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne, zaś Sąd może dopuścić dowód nie wskazany przez stronę. Z uwagi na wolę ustawodawcy wyrażoną w ar. 232 k.p.c. należy przyjąć, że strona postępowania ma obowiązek wyraźnego powołania konkretnego środka dowodowego. Taka interpretacja art. 232 k.p.c., jest zgodna ze stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w wyroku z dnia 17 grudnia 1996r. (I CKU 45/96, OSNC 1997/6 – 7/76). W powołanym orzeczeniu Sąd Najwyższy wskazał, iż przy rozpoznawaniu sprawy na podstawie przepisów kodeksu postępowania cywilnego, rzeczą sądu nie jest zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie ani też sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 232 k.p.c.). Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c.). Należy podkreślić, iż art. 232 k.p.c. zdanie drugie stanowi istotny wyjątek od zasady kontradyktoryjności i wynikającego z niej ciężaru dostarczenia dowodów przez strony, dlatego sąd powinien traktować dopuszczenie dowodu z urzędu jako środek ostateczny, w sytuacji, gdy nie może w inny sposób przeciwstawić się niebezpieczeństwu nieprawidłowego rozstrzygnięcia sprawy. W przedmiotowej powód nie powołał dokumentów które potwierdzałby, że powód ponosi odpowiedzialność za utracone mienie. Nie było jednak rzeczą Sądu prowadzenie postępowania celem wykazania prawdziwości twierdzeń pozwanego podnoszonych w sprzeciwie od nakazu zapłaty. Nadto przy ocenie omawianego zarzutu należy mieć przede wszystkim na uwadze okoliczność, że do postępowania w niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy kodeksu postępowania cywilnego w brzmieniu sprzed dnia 3 maja 2012 roku. Zgodnie natomiast z treścią art. 479 ¹⁴ §4 k.p.c., do potrącenia w toku postępowania mogą być przedstawione tylko wierzytelności udowodnione dokumentami. W ocenie Sądu, w świetle materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie nie można uznać, że omawiana wierzytelność pozwanej spółki (zwłaszcza w odniesieniu do jej wysokości), została wykazana za pomocą dokumentów złożonych do akt sprawy. Dodatkowo należy zwrócić uwagę, że powód nie ponosi odpowiedzialności za szkody powstałe na budowie stadionu w pełnej ich wysokości. Zgodnie bowiem z treścią §6 umowy z 25 września 2009 roku, powód nie ponosi odpowiedzialności za mienie o ciężarze poniżej 20 kg. Podkreślić należy, że do tego zarzutu powoda jak i innych podniesionych przez niego w odpowiedzi na sprzeciw pozwana spółka nie odniosła się w żaden sposób. Tymczasem to ona – w myśl art. 6 k.c. – winna udowodnić zgłaszaną do potrącenia szkodę – zarówno co do zasady, jak i co do wysokości.

Dodatkowo należy zwrócić uwagę, że podnosząc zarzuty związane z niewłaściwym wykonaniem umowy na świadczenie usług ochrony i szkodą poniesioną w związku z tym, pozwany nie przedstawiła dokumentów, z których w sposób jasny wynikałaby wysokość poniesionej przez niego szkody. Należności przedstawione przez pozwanego do potracenia są niemożliwe do zweryfikowania pod względem kwotowym. Pozwany nie wskazał w sposób jednoznaczny z tytułu jakich wierzytelności żąda potracenia, czy z tytułu należności za nienależyte wykonanie umowy w zakresie konserwacji napraw monitoringu, czy też z tytułu utraty mienia, czy wreszcie z obu przyczyn łącznie. Pozwany nie potrafił w sposób jednoznaczny wskazać wartości powstałej po jego stronie szkody, a jedynie oszacował ją na kwotę 1.250.000 zł, co nie znajduje potwierdzenia w przedłożonych dokumentach. Nie uszło uwadze Sądu, że pozwany zgłosił zarzut potrącenia w sprawie zawisłej pod sygn. XX GC 791/11, obejmujący tożsame wierzytelności jakich potrącenia domaga się w toku niniejszego postępowania.

W ocenie Sądu całkowicie bezzasadny jest również zgłoszony przez pozwaną zarzut zatrzymania. Podnosząc ten zarzut w sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana powołuje się na okoliczność, że powód nie przekazał jej dzienników wydarzeń, Książki służby, ewidencji osób pracujących na chronionym terenie, czy też kart kontroli dostępu. Zgłaszając omawiany zarzut pozwana powołała się na przepis art. 488 k.c.. W myśl § 2 tego artykułu, jeżeli świadczenia wzajemne powinny być spełnione jednocześnie, każda ze stron może powstrzymać się ze spełnieniem świadczenia, dopóki druga strona nie zaofiaruje świadczenia wzajemnego. W świetle jego treści, w związku z okolicznościami niniejszej sprawy stanowiska pozwanej nie można uznać za uzasadnione. W ocenie Sądu brak przekazania żądanych danych, czy dokumentów nie świadczy o tym, że powód nie wykonał świadczenia na podstawie umowy. Przedmiotem świadczenia wzajemnego powoda (ekwiwalentem którego jest zapłata wynagrodzenia przez pozwaną) było świadczenie usługi ochrony mienia za pomocą określonej liczby osób. Jak wynika z okoliczności niniejszej sprawy – to świadczenie zostało przez powoda zrealizowane. Świadczą o tym przede wszystkim potwierdzone przez przedstawicieli Zleceniodawcy wykazy godzin ochrony. Dodatkowo należy wskazać, że formułowane przez pozwanego żądanie wydania dokumentów w postaci sprawozdania wykonania umowy oraz ksiąg wydarzeń, ruchu pojazdów i służby i uzależnienie od nich wypłaty kwoty zatrzymanej tytułem gwarancji nie ma odzwierciedlenia w łączącej strony umowie.

Mając na uwadze powyżej wskazane okoliczności Sąd zasądził na rzecz powoda całe kwoty zatrzymane tytułem części wynagrodzenia za okres od lutego do lipca 2010 r.. Kwota żądana za ten okres znajduje uzasadnienie w treści § 7 zawartej przez strony umowy, na podstawie faktycznej ilości przepracowanych godzin, potwierdzonej przez przedstawiciela Zleceniodawcy.

Sąd zasądził natomiast jedynie cześć kwoty zatrzymanej z faktury za styczeń 2010 roku. Jedynie w wykazie godzin za ten miesiąc przedstawiciel pozwanego – T. W. zakwestionował ilość pracowników ochrony powoda wykonujących pracę na terenie budowy S. (...) w dniu w 02.01.2010r. i ustalił, że pracowała wówczas 10 pracowników powoda, a nie jak wskazano w wykazie przygotowanym przez powoda – 15. Wobec zmniejszenia liczby pracowników łączna liczna roboczogodzin z dnia 02.01.2010r. została skorygowana i ustalono, że powodowi przysługuje wynagrodzenie za 240 roboczogodzin, nie zaś jak wskazano w pierwotnej wersji wykazu za 360 roboczogodzin. Z uwagi na zakwestionowanie przez pozwanego załącznika do faktury za styczeń 2010r. Sąd uznał za zasadne oddalenie roszczenia powoda o zapłatę wynagrodzenia za zakwestionowany czas pracy i w tym zakresie oddalił powództwo. Sąd ustalił, iż w związku z tym powodowi nie przysługuje wynagrodzenie w wysokości 698,58 zł. Kwota ta została ustalona w następujący sposób. Po skorygowaniu ilości pracowników w dniu 2 stycznia 2010 roku, łączna liczba przepracowanych godzin wynosi 11040. Od tego należy odjąć czas pracy kierownika zmiany – 744 godziny (24 godziny x 31 dni). Zatem do zapłaty za styczeń za pracowników ochrony pozostaje 10296 godzin, przy czym – zgodnie z umową z dnia 25 września 2009 roku – do zapłaty przez pozwaną spółkę pozostaje połowa tego czasu (5.148 godz.). Stąd wynagrodzenie za pracowników ochrony za styczeń 2010 wynosi 49.832,64 zł (5.148 godz x 9,68 zł). Zatem za usługę ochrony świadczoną przez powoda w styczniu 2010 roku należy sie wynagrodzenie w kwocie 68.691,90 zł [(49.832,64 zł + 2.000 zł –osoba obsługą ca system kontroli dostępu + 4.464 zł – wynagrodzenie dowódcy zmiany) x 22%]. Kwota należnego dochodzonego w niniejszej spawie wynagrodzenia za styczeń 2010 roku jest o 698,58 zł niższa od kwoty wynagrodzenia wskazanego na fakturze wystawionej za ten miesiąc i w odniesieniu do tej kwoty powództwo zostało oddalone.

W pozostałym zakresie pozwany nie zgłaszał zastrzeżeń, co do prawidłowego wyliczenia przez powoda czasu pracy, zatem Sąd uznał za zasadne zasądzenie wynagrodzenia pozostałych faktur.

Mając na uwadze powyższe, Sąd zasądził od pozwanej spółki na rzecz powoda kwotę 139.301,42 zł, oddalając powództwo w pozostałym zakresie.

Od wskazanej powyżej kwoty – na podstawie art. 481 § 1 k.c. - Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda odsetki ustawowe od dnia 7 stycznia 2011 roku do dnia zapłaty. Początkowa data od jakiej zasądzone zostały odsetki została ustalona w oparciu o powołany wyżej § 10 sut. 5.1 zawartej przez strony umowy. Zgodnie z jego treścią zatrzymane kwoty podlegały zwrotowi nie później niż w 30 dniu po rozwiązaniu lub wygaśnięciu umowy. Zawarta przez strony umowa uległa rozwiązaniu na skutek wypowiedzenia dokonanego przez powoda pismem z dnia 3 listopada 2010 roku (okoliczność ta została przyznana w sprzeciwie od nakazu zapłaty). Przedmiotowe pismo wypowiadające umowę zostało doręczone pozwanej spółce w dniu 8 listopada 2010 roku. Zatem miesięczny okres wypowiedzenia umowy (§ 9 ust. 2 umowy) upłynął w dniu 8 grudnia 2010 roku. Trzydziestodniowy termin na zwrot zatrzymanych przez pozwaną części kwot z faktur upłynął w dniu 7 stycznia 2011 roku. Stąd zasadne jest zasądzenie odsetek od 7 stycznia 2011 roku.

W tym miejscu należy wskazać, że w świetle okoliczności niniejszej sprawy nie ma podstaw do zasądzenia na rzecz powoda odsetek od daty ustalonej w odniesieniu do terminu dostarczenia pozwanej spółce gwarancji (§ 10 ust. 5.2 umowy). W myśl § 10 umowy powód zobowiązany był do dostarczenia na rzecz pozwanej gwarancji należytego wykonania umowy terminie 21 do od dnia podpisania umowy. Strony postanowiły, że treść gwarancji winna być przez powoda uzgodniona ze Zleceniodawcą pod rygorem nieważności. W toku postępowania w niniejszej sprawie powód wykazał, że taką gwarancję złożył pozwanej spółce, nie udowodnił jednak, że treść złożonej przez niego gwarancji była uzgodniona z pozwaną (bądź drugim ze Zleceniodawców). Z zeznań świadka E. O. wynika, że złożona przez powoda gwarancja była w treści standardową gwarancją składaną przez powoda przy okazji zawierania tego typu umów jak umowa z pozwaną spółką. Świadek wskazała, że gwarancja została przyjęta przez pozwaną spółkę i nie została przez nią zwrócona. W ocenie Sądu takie okoliczności nie są wystarczające do uznania, że treść gwarancji została przez strony uzgodniona. Wprowadzony w umowie rygor nieważności gwarancji (w wypadku braku uzgodnienia jej treści) oznacza, że uzgodnienie, bądź co najmniej potwierdzenie winno być dokonane w sposób wyraźny przez Zleceniodawcę, choć nie koniecznie w formie pisemnej Za daleko idące w ocenie Sądu domniemanie zgody w związku z milczeniem pozwanej w tym zakresie. Z okoliczności niniejszej spawy nie wynika, aby przed złożeniem gwarancji powód przedstawił standardową treść do akceptacji.

Mając na uwadze powyższe, na mocy powołanych przepisów należało orzec jak w sentencji wyroku.

W związku z tym, że żądanie pozwu zostało oddalone w bardzo niewielkim zakresie, na podstawie art. 100 k.p.c., Sąd zasądził od pozwanej spółki na rzecz powoda całą kwotę poniesionych przez niego kosztów procesu. Kwotę zasądzoną z tego tytułu na rzecz powoda stanowi opłata od pozwu – 7.000 zł, wynagrodzenie pełnomocnika – 3.600 zł oraz wydatek pełnomocnika w postaci opłaty skarbowej od pełnomocnictwa – 17 zł.

SSO Agnieszka Baran