Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 listopada 2017 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodnicząca : S.S.R. Kinga Grzegorczyk

Protokolant : st. sekr. sąd. Dorota Novottny

po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2017 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa Miasta Ł. – Prezydenta Miasta Ł.

przeciwko K. L.

o zapłatę 32694,27 złotych

1.  zasądza od K. L. na rzecz Miasta Ł. – Prezydenta Miasta Ł. kwoty:

a)  3631,83 (trzy tysiące sześćset trzydzieści jeden 83/100) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 sierpnia 2016 roku do dnia zapłaty,

b)  3631,83 (trzy tysiące sześćset trzydzieści jeden 83/100) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 września 2016 roku do dnia zapłaty,

c)  3631,83 (trzy tysiące sześćset trzydzieści jeden 83/100) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 października 2016 roku do dnia zapłaty,

d)  3631,83 (trzy tysiące sześćset trzydzieści jeden 83/100) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 listopada 2016 roku do dnia zapłaty,

e)  3631,83 (trzy tysiące sześćset trzydzieści jeden 83/100) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 grudnia 2016 roku do dnia zapłaty,

f)  3631,83 (trzy tysiące sześćset trzydzieści jeden 83/100) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 stycznia 2017 roku do dnia zapłaty,

g)  3631,83 (trzy tysiące sześćset trzydzieści jeden 83/100) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 lutego 2017 roku do dnia zapłaty,

h)  3631,83 (trzy tysiące sześćset trzydzieści jeden 83/100) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 marca 2017 roku do dnia zapłaty,

i)  3631,83 (trzy tysiące sześćset trzydzieści jeden 83/100) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty,

j)  7,80 (siedem 80/100) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 21 czerwca 2017 roku do dnia zapłaty,

2.  zasądza od K. L. na rzecz Miasta Ł. – Prezydenta Miasta Ł. kwotę 5235 (pięć tysięcy dwieście trzydzieści pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 571/17

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2017 r. Miasto Ł. – Prezydent Miasta Ł. wystąpił przeciwko K. L. z pozwem o zapłatę następujących kwot: 3631,83 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 sierpnia 2016 r. do dnia zapłaty, 3631,83 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 września 2016 r. do dnia zapłaty, 3631,83 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 października 2016 r. do dnia zapłaty, 3631,83 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 listopada 2016 r. do dnia zapłaty, 3631,83 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 grudnia 2016 r. do dnia zapłaty, 3631,83 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 stycznia 2017 r. do dnia zapłaty, 3631,83 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 lutego 2017 r. do dnia zapłaty, 3631,83 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 marca 2017 r. do dnia zapłaty, 3631,83 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 kwietnia 2017 r. do dnia zapłaty oraz 7,80 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty. Powód wniósł również o zasądzenie od pozwanej na swoją rzecz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pełnomocnik powoda wskazał, że pozwana jest dzierżawcą nieruchomości stanowiącej własność Miasta Ł. położonej przy ul. (...) i Organizacji (...) i zobowiązana jest do uiszczania czynszu, którego opłacania zaprzestała od sierpnia 2016 r. Pozwana nie zareagowała na monit powoda, w związku z czym wytoczenie powództwa stało się konieczne.

[pozew k.2-5]

W dniu 28 czerwca 2017 r. Referendarz Sądowy wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w sprawie I Nc 708/17 przeciwko pozwanej.

[nakaz zapłaty k.18-19]

Pozwana wniosła sprzeciw od przedmiotowego nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na swoją rzecz zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych. Przyznała, że jest dzierżawcą nieruchomości objętej pozwem i winna uiszczać czynsz, jednakże z przyczyn zdrowotnych oraz w związku z tym, że przejęła parking, który był w upadłości, nie była w stanie zapłacić tych należności. Podniosła, że złożyła wniosek o umorzenie zadłużenia.

[sprzeciw k.23-25]

W piśmie z dnia 4 września 2017 r. pełnomocnik powoda podniósł, że trudna sytuacja finansowa pozwanej mogłaby być wzięta pod uwagę, gdyby nie fakt, że pozwana z tytułu korzystania z nieruchomości nie wpłaciła żadnej kwoty. Ponadto pozwana oddała przedmiotową nieruchomość do użytkowania swojemu mężowi, który jest osobą trwale niewypłacalną, zajmującą liczne nieruchomości Miasta i opóźniającą postępowania sądowe.

[pismo k.46-47]

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 1 sierpnia 2016 r. K. L. (dawniej S.) zawarła z Miastem Ł. umowę dzierżawy nr (...). (...).596.2016, której przedmiotem jest część nieruchomości położonych w Ł. przy ul. (...), bez (...) i Organizacji (...), o powierzchni 1546 m ², wykorzystywanych pod parking, teren utwardzony na dojścia i dojazdy oraz usługi. Umowa została zawarta na czas określony, tj. od dnia 1 sierpnia 2016 r. do dnia 31 maja 2019 r. Zgodnie z umową pozwana jest zobowiązana do uiszczania na rzecz powoda czynszu w wysokości 3631,83 zł miesięcznie z góry.

[dowód: umowa k.12-15 odwr.]

Od sierpnia 2016 r. pozwana nie uiszcza czynszu.

[okoliczność bezsporna]

W dniu 18 maja 2017 r. pozwana otrzymała od powoda przesądowe wezwanie do zapłaty (monit) kwot po 3631,83 zł za okres od sierpnia 2016 r. do kwietnia 2017 r. wraz z odsetkami oraz kosztami monitu w wysokości 7,80 zł w terminie 7 dni na wskazany w piśmie rachunek bankowy.

[dowód: rozliczenie zadłużenia k.11, przesądowe wezwanie do zapłaty k.9, dowód doręczenia k.10]

W piśmie datowanym 11 lipca 2017 r. pozwana zwróciła się do Urzędu Miasta Ł. o umorzenie zobowiązania z przyczyn zdrowotnych.

[dowód: wniosek z załącznikami k.26-27 i 30-42]

Pozwana od dnia 15 lipca 2016 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie działalności usługowej wspomagającej transport lądowy, która to działalność nie była w żadnym okresie zawieszona.

[dowód: wypis z ewidencji o działalności gospodarczej k.28, zaświadczenie o numerze identyfikacyjnym REGON k.28]

Sąd pominął umowę cesji praw do nakładów na gruncie z dnia 30 stycznia 2016 r. (k.48-49) i protokół zdawczo-odbiorczy (k.50), albowiem dotyczą one innych nieruchomości, a tym samym nie mają żadnego związku z rozpoznawaną sprawą.

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z art. 693 k.c. przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków.

W rozpoznawanej sprawie bezsporne jest, że strony zawarły w dniu 1 sierpnia 2016 r. umowę dzierżawy określonej w umowie części nieruchomości położonej w Ł. przy ul. (...), bez (...) i Organizacji (...). Umowa została zawarta na czas określony od dnia 1 sierpnia 2016 r. do dnia 31 maja 2019 r. Pozwana jako dzierżawca zobowiązana jest do opłacania czynszu w wysokości 3631,83 zł miesięcznie.

Pozwana nie kwestionowała powyższych okoliczności ani faktu, że od sierpnia 2016 r., a zatem od samego początku obowiązywania umowy łączącej strony, nie uiszcza czynszu. W sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym pozwana powoływała się w tym zakresie na zdarzenia losowe – kłopoty zdrowotne oraz złożony w dniu 11 lipca 2017 r. w Urzędzie Miasta Ł. wniosek o umorzenie zobowiązania z przyczyn losowych. Samo złożenie takiego wniosku, który nie został rozpatrzony, nie wpływa na bieg niniejszego procesu sądowego, tym bardziej, że pełnomocnik strony powodowej – a więc podmiotu, w którego gestii leży rozpoznanie wniosku o umorzenie zobowiązania – w piśmie z dnia 4 września 2017 r. wskazał, że trudna sytuacja finansowa pozwanej może być rozważona ale nie w przypadku, gdy wniosek składa osoba, która z tytułu korzystania z nieruchomości nie zapłaciła żadnej kwoty.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uwzględnił powództwo w całości.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. statuującego zasadę odpowiedzialności stron za wynik procesu. Pozwana przegrała proces w całości, a zatem jest zobowiązana do zwrotu na rzecz strony powodowej wszystkich kosztów procesu w wysokości 5235 zł., na które złożyły się: 1635 zł – opłata od pozwu i 3600 zł – koszty zastępstwa procesowego.