Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 października 2017 roku

Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Joanna Becińska

Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Rybińska

w obecności prokuratora Prokuratury Rejonowej Toruń Centrum-Zachód Iwony Osóbki

po rozpoznaniu dnia 8.06.2017r., 19.10.2017r.

sprawy:

A. K. (1) s. R. i B. z domu K.,

ur. (...) w T.

oskarżonego o to, że:

I. W dniu 02.02.2016 r w nieustalonym miejscu podszywając się pod A. S. (1) i wykorzystując jej dane osobowe we wniosku o pożyczkę złożonym poprzez witrynę internetową (...), wyłudził pożyczkę w kwocie 800 zł, której kosztami pożyczkodawca obciążył A. S. (1), czym działał na szkodę A. S. (1) i (...), przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazany wyrokami Sądu Rejonowego w Toruniu sygn. akt VIII K 532/11, VIII K 458/11, II K 896/10 zaczyny z art. 286§1 kk , i wyrokiem Sądu Rejonowego w Częstochowie sygn. akt IV K 613/10. za czyn z art. 286§1 kk, oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu sygn. akt VIII K 1247/12 za czyn z art. 279§1 kk na karę pozbawienia wolności, którą odbył w nieprzerwanym okresie od 11.05.2011 r do 25.11.2015 r,

tj. czyn z art. 190a § 2 kk i 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk zw. z art. 64§ 1 kk

II. W dniu 02.02.2016 r podszywając się pod A. S. (1) i wykorzystując jej dane osobowe we wniosku o pożyczkę złożonym poprzez witrynę internetową (...), wyłudził pożyczki w kwocie 300 zł, której kosztami pożyczkodawca obciążył A. S. (1), czym działał na szkodę A. S. (1) i (...), przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazany wyrokami Sądu Rejonowego w Toruniu sygn. akt VIII K 532/11, VIII K 458/11, II K 896/10 za czyny z art. 286§1 kk , i wyrokiem Sądu Rejonowego w Częstochowie sygn. akt IV K 613/10, za czyn z art. 286§1 kk, oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu sygn. akt VIII K 1247/12 za czyn z art. 279§1 kk na karę pozbawienia wolności, którą odbył w nieprzerwanym okresie od 11.05.2011 r do 25.11.2015 r,

tj. czyn z art. 190a§2kk i 286 §1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk zw. z art. 64§lkk

ORZEKA:

I.  Uznaje oskarżonego A. K. (1) za winnego popełnienia zarzucanych mu aktem oskarżenia czynów, z tym ustaleniem iż:

- pierwszego czynu dopuścił się na szkodę (...) i (...) w W.,

- drugiego czynu dopuścił się na szkodę (...) i (...) w W.

- czynów tych dopuścił się ich działając w warunkach ciągu przestępstw. tj. za winnego popełnienia występków z art. 190a § 2 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk zw. z art. 11 § 2 kk i za to w myśl art. 91 § 1 kk na podstawie art. 11 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  Na mocy art. 46 § 1 kk zobowiązuje oskarżonego do naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz:

1.  Pokrzywdzonego (...) w W. kwoty 800 (ośmiuset) złotych

2.  (...) sp. z o. o. w W. kwoty 150 (stu pięćdziesięciu) złotych;

III.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 (stu osiemdziesięciu) złotych tytułem opłaty i obciąża go wydatkami w wysokości (...),78 (jeden tysiąc sto sześćdziesiąt pięć złotych siedemdziesiąt osiem groszy) złotych.

Sygn. akt II K 14/17

UZASADNIENIE

A. K. (1) w dniu 02.02.2016r. w nieustalonym miejscu posługując się danymi A. S. (1) złożył wniosek o pożyczkę w kwocie 800 złotych w witrynie internetowej (...). W tym celu najpierw zarejestrował się na stronie internetowej podają imię, nazwisko, numer PESEL, numer dowodu osobistego A. S. (1) oraz numer telefonu komórkowego (...), a także adres korespondencyjny L. ul. (...) oraz adres e-mail (...) Po dokonaniu rejestracji i złożeniu wniosku dane te były weryfikowane automatycznie przez system. Następnie A. K. (1) przelał 0,01 PLN z rachunku bankowego (...) należącego do A. S. (1) na konto spółki (...). Po kolejnej weryfikacji danych na wskazany wyżej rachunek bankowy przelana została kwota pożyczki- 800 złotych. Umowa została zawarta w dniu 2.02.2016r. na okres 8 dni. Telefon o numerze (...) należał do A. K. (1), zarejestrowany był na Firmę (...). Na ten numer telefonu przyszedł SMS ze spółki (...) w dniu 02.02.2016r. o godz. 15:12’08.

(dowód: zeznania świadka P. S. k. 73-74, 301v, informacja ze spółki (...) k. 11-12, informacja T- M. k. 58, wydruk połączeń k. 61.

A. S. (1) dowiedziała się o fakcie zawarcia umowy pożyczki przy użyciu jej danych osobowych w momencie, kiedy na jej adres zameldowania przyszło ze spółki (...) wezwanie do zapłaty kwoty 800 złotych plus prowizja.

(dowód: zeznania świadka A. S. (1) k. 2-3, 300-301, wezwanie do zapłaty k. 7)

A. K. (1) w dniu 02.02.2016 r podszywając się pod A. S. (1) i wykorzystując jej dane osobowe we wniosku o pożyczkę złożonym poprzez witrynę (...) spółki (...), wyłudził pożyczki w kwocie 300 zł. W tym celu zarejestrował się na stronie podając imię i nazwisko A. S. (1), jej numer PESEL, adres e-mail (...) oraz (...) i adres zamieszkania (...) L.. Następnie dokonał z numeru konta należącego do A. S. (1) (...) przelewu pieniędzy w kwocie 1 zł. Środki w wysokości 150 złotych przelane zostały na konto należące do A. S. (1). Następnie A. K. (1) przelał te pieniądze na swoje konto.

(dowód: zeznania świadka A. K. (2) k. 126-127, 301v, pismo E. k. 35-36,

A. S. (1) dowiedziała się o fakcie zawarcia umowy pożyczki z wykorzystaniem jej danych osobowych w momencie kiedy przyszło do niej wezwanie do zapłaty kwoty 222 złotych ze spółki (...).

(dowód: zeznania świadka A. S. (1) k. 13v-14, 300-301, wezwanie do zapłaty k. 25)

A. S. (1) nie posługiwała się nigdy adresem mailowym (...). Używała adresu (...) Adres mailowy (...) został założony w dniu 02.02.2016r. o godzinie 14:39 w L.. Z zestawienia godziny utworzenia skrzynki e-mailowej pod tym adresem, a godzin zawarcia umów pożyczki wynika jednoznacznie, że służył on wyłącznie do popełnienia przestępstwa.

(dowód: zeznania świadka A. S. (1) k. 13v-14, 2-3, 300-301, informacja z (...) k. 123)

A. S. (1) korzystała z konta w (...). Była jednak także posiadaczką rachunku bankowego w(...) o numerze (...). Konto zostało przez nią otwarte w dniu 1.02.2016r. Co istotne przy zawieraniu umowy o prowadzenie rachunku bankowego A. S. (1) wskazała numer telefonu, którym posługiwał się A. K. (1)- (...), zaś jako adres do korespondencji wskazała adres pod którym przebywał A. M. 12. Na ten właśnie rachunek bankowy w dniu 1.02.2016r. została wpłacona w nieustalonych okolicznościach kwota 20 złotych. Wpłaty tej kwoty dokonał najprawdopodobniej A. K. (1). Wcześniej A. S. (1) przekazała dane dotyczące tego konta (login, hasło) A. K. (1). Z tego rachunku w dniu 02.02.2016r. A. K. (1) dokonał przelewu kwoty 1 zł i 0,1 zł na konto E. i na kontu (...). Tego samego dnia na wskazane kontro zostały przelane pieniądze z pożyczek w kwotach odpowiednio 800 złotych i 150 złotych. Następnie pieniądze w kwotach 810 złotych i 150 złotych A. K. (1) przelał na swoje konto.

(dowód: częściowo zeznania świadka A. S. (1) k. 13v-14, 2-3, 300-301, pismo z banku k. 104, wydruk z konta k. 105-106, informacja z banku k. 132)

A. K. (1) był wielokrotnie karany sądownie za przestępstwa przeciwko mieniu. Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 22 marca 2013r. w sprawie VIII K 1247/12 sąd wymierzył skazanemu dwie kary łączne 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności. A. k. (1) był uprzednio skazany wyrokami Sądu Rejonowego w Toruniu sygn. akt VIII K 532/11, VIII K 458/11, II K 896/10 za czyny z art. 286§1 kk , i wyrokiem Sądu Rejonowego w Częstochowie sygn. akt IV K 613/10, za czyn z art. 286§1 kk, oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu sygn. akt VIII K 1247/12 za czyn z art. 279§1 kk na kary pozbawienia wolności, którą odbył w nieprzerwanym okresie od 11.05.2011 r do 25.11.2015 r. W dniu 25 listopada 2015r. został warunkowo przedterminowo zwolniony z okresie próby do dnia 25 listopada 2017r.

(dowód: dane o karalności k. 152- 154, odpis wyroku k. 166-166c, 167, 168- 169, 170- 171, 172-172a, 173, 174, 175, 176, 177-177a, 178-178a)

A. K. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że nigdy nie dysponował pełnymi danym A. S. (1) ani danymi z jej dowodu osobistego. Nie miał także danych dostępowych do jej rachunku bankowego. Zaprzeczył aby składał wnioski o pożyczkę w spółkach(...) i (...) posługując się danymi osobowymi A. S. (1). A. K. (1) wyjaśnił, że kilka miesięcy przed przesłuchaniem S. P. (1) był mu winien pieniądze w kwocie ok. 1100 złotych i po tym jak otrzymał przelew w wysokości 1000 złotych na swoje konto, S. P. (2) wysłał do oskarżonego SMS informacją. O tym, że przelew przyszedł z rachunku A. S. (1) A. K. (1) miał się dowiedzieć od pracownika banku, kiedy poszedł sprawdzić swój rachunek bankowy. Od razu domyślił się, że do pieniądze od S. P. i poszedł do S. P. (2) wyjaśnić tę sytuację. Dowiedział się wówczas, że S. P. (2) namówił A. S. (1) na założenie konta, uzyskał jej dane, zdjęcie dowodu osobistego, A. S. przekazała S. P. (2) dane dostępowe do konta. S. P. (2) po uzyskaniu pożyczki zamiast dać pieniądze A. S. (1) przelał je na konto oskarżonego. Z wyjaśnień oskarżonego wynika, ze kiedy dowiedział się o tym, że przelew został wykonany z konta A. S. (1) udał się do S. P. (2) i uzyskał od niego własnoręcznie napisane oświadczenie (k. 184), iż wyłudził pieniądze do A. S. (1) (k. 181).

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego co do tego, że nie dysponował danymi pokrzywdzonej A. S. (1) albowiem pozostaje to w sprzeczności z logicznymi i konsekwentnymi zeznaniami świadka A. S. (1) w tym zakresie. Świadek A. S. (1) kilka razy wskazywała, że udostępniła swoje dane osobowe: imię nazwisko, PESEL, imiona rodziców i adres zamieszkania. D. te były potrzebne oskarżonemu do załatwienia pracy A. S. (1) przy roznoszeniu ulotek w C.. Świadek pracę otrzymała, rozdawała ulotki od godzinie 9:00 do 16:00, otrzymała za to wynagrodzenie. Dane te zostały przesłane oskarżonemu telefonicznie z telefony należącego do matki świadka A. S..

Sąd nie dał wiary oskarżonemu co do tego, że A. S. (1) została oszukana przez jego znajomego S. P. (2), z uwagi na liczne rozbieżności, niekonsekwencje w budowanej przez oskarżonego i świadka wersji a co za tym idzie linii obrony. Z zeznań świadka S. (a nie S.) P. złożonych w postępowaniu przygotowawczym wynika, że w Galerii (...) wszedł w posiadanie danych osobowych A. S. (1) w ten sposób, że A. S. (1) przekazała mu te dane, a on je sobie zapisał na kartce. Wówczas też A. S. (1) miała świadkowi podać swoje dane do logowania do konta bankowego w E.. Już w tym momencie w zeznaniach świadka S. P. (1) pojawiają się sprzeczności albowiem z jednej strony wskazuje, że chciał wziąć pożyczki aby oddać pieniądze oskarżonemu, z drugiej zaś wskazuje, że A. S. poprosiła go aby wziął pożyczkę dla niej, bo sama nie umiała. To tak jakby okazja czekała na złodzieja. Podkreślić ten należy, że świadek wskazał, że wybrał v. i E. albowiem nie potrzebował w przypadku pożyczek od tych dwóch podmiotów skanu dowodu osobistego A. S.. W dalszej części S. P. (1) opisał jakie czynności podjął aby uzyskać pożyczkę. Przelał z konta A. S. 1 grosz na konto E. i v. a następnie uzyskał pożyczki w kwotach odpowiednio 800 i 150 złotych. Czynności te wykonał w swoim domu. Po tym jak pieniądze wpłynęły na konto A. S. – świadek S. P. (1) przelał je na konto A. K. (3), a następnie zadzwonił do oskarżonego i mu o tym powiedział. Reasumując S. P. (1) stwierdził, że oskarżony nie ma nic wspólnego z pożyczkami zaciągniętymi na konto A. S. (1). Przed sądem świadek wskazał, że A. S. (1) powiedziała jemu i oskarżonemu, że chce wziąć pożyczkę. Świadek P. postanowił jej pomóc. W tym celu spotkali się w sklepie (...). A. S. miała tam specjalnie przyjechać (choć mogła dane przesłać telefonicznie SMS lub (...)). Z zeznań świadka wynika, że potrzebował zdjęcia dowodu osobistego A. S.. Świadek podał także, że pokrzywdzona miała konto w Banku (...). W celu uzyskania pożyczek złożył dwa wnioski- w spółce v. i jeszcze jednej o kwoty 600 i 300 złotych. Świadek szczegółowo opisał jakie czynności musiał podjąć celem uzyskania pożyczki. Wnioski składał w L. w bibliotece. Nie było przy tym, A. S., później miała sobie te pieniądze wypłacić. Wypisał wnioski na dane A. S., przesłał zdjęcie dowodu osobistego i otrzymał pożyczki. Po uzyskaniu pożyczek, pieniądze przelał na kontro A. K. (1). Po czasie kiedy A. S. się zorientowała świadek miał oddać jej pieniądze. Przed sądem S. P. (1) zeznał, że po jakimś czasie zadzwonił do niego oskarżony i powiedział, że ma przypał za jakieś pieniądze, zapytał czy świadek coś wie. Ponadto świadek wskazał, że był obecny jak pokrzywdzona zakładała konto w Banku (...).

Rozbieżności w zeznaniach świadka S. P. (1) złożonych w postępowaniu przygotowawczym i przed sądem są liczne. Dotyczą m.in. miejsca w jakim doszło do spotkania z pokrzywdzoną i uzyskania jej danych osobowych ( Galeria (...), C.) miejsca składania wniosków o pożyczkę ( w domu lub w bibliotece w L.), czy potrzebne było zdjęcie dowodu osobistego, czy je załączał do wniosku czy nie i wreszcie przed sądem nie wspomniał słowem o konieczności przesłania na konto pożyczkodawców po 1 groszu. Wskazać należy także, że pokrzywdzona nie miała konta w (...), choć rzekomo świadek miał być obecny przy tym jak owo konto zakładała.

Nie sposób oprzeć się wrażeniu, że oskarżony i świadek S. P. (1) uzgodnili linię obrony oskarżonego, wyjaśnienia oskarżonego i zeznania złożone w toku postepowania przygotowawczego przez świadka S. P. (1) są prawie identyczne. Różnią się jednym szczegółem: oskarżony wskazał, że świadek P. przysłał mu sms z informacją, że przelał mu pieniądze. Z kolei świadek S. P. powiedział, że dzwonił do oskarżonego, że chce mu wysłać przelew, prosił o numer konta. Następnie przelał pieniądze. Podkreślić w tym miejscu należy, że wyjaśnienia i zeznania były składane pierwszy raz po blisko ośmiu miesiącach od popełnienia przestępstw. Tym bardziej dziwi ich spójność, zbieżność. A o tym, że były uzgadniane utwierdza w przekonaniu wersja przedstawiona przez świadka S. P. przed sądem, różniąca się zasadniczo od tej z postępowania przygotowawczego, o czym już byłą mowa.

Oskarżony A. K. (1) twierdził, że nie ma nic wspólnego z pożyczkami zaciągniętymi na kontro A. S.. Jak jednak w takiej sytuacji wytłumaczyć to, że w umowie o prowadzenie rachunku bankowego (informacja k. 104) w E., prowadzonego na rzecz A S. jako numer kontaktowy wskazany został numer telefony oskarżonego – (...). Z informacji od operatora wynika, ze numer ten jest przypisany do Firmy (...) (k. 58 i następne). Jak wytłumaczyć fakt, że jako adres do korespondencji wskazany został adres oskarżonego- ul, (...) w T.. Jak wreszcie wytłumaczyć fakt, że przy użyciu telefonu należącego do oskarżonego w dniu 2.02. o godzinie 14:57 i 15:12 przyszły SMS od pożyczkodawców E. i (...). Wysyłane były sms z(...). Niewątpliwie są to czynności które doprowadziły do zawarcia umów pożyczki na szkodę A. S. i spółekv. i E.. Na marginesie wskazać tylko należy, że dziwi w tym miejscu fakt, że rzecznik oskarżenia publicznego nie podjął próby wyjaśnienia, tego w jakim celu wysyłane były z numeru telefonu oskarżonego na numer innych parabanków czy podmiotów zajmujących się udzielaniem chwilówek SMS-y. Z wydruku bilingów wynika, że sms przychodziły także od (...), (...), (...), (...) i wielu innych podmiotów. Tego samego dnia. Być może te podmioty odmówiły udzielenia pożyczki, nie ustalono w ogóle czy w tych spółkach złożone zostały wnioski o pożyczkę, na czyje dane. Być może doszło do usiłowania popełnienia przestępstwa oszustwa. W świetle tych dowodów, które w sposób obiektywny wskazują, kto był posiadaczem numeru (...), na czyj numer telefony przyszły wiadomości sms niezbędne do potwierdzenia zawarcia umowy pożyczek, a następnie na czyje konto przelane zostały pieniądze z pożyczek nie sposób dać wiary oskarżonemu, że nie miał z tym nic wspólnego.

Sąd co do zasady uznał zeznania świadka A. S. (1) za wiarygodne, w szczególności w tym zakresie w jakim opisała jak dowiedziała się o fakcie zawarcia umów pożyczek na jej dane osobowe oraz w jaki sposób oskarżony A. K. (1) wszedł w posiadanie jej podstawowych danych osobowych, imienia, nazwiska, numeru PESEL, miejsca zamieszkania. Sąd nie dał wiary świadkowi co do tego, że nie wie w jakich okolicznościach przy zawieraniu umowy z E. podany został numer telefonu należący do oskarżonego i jego adres jako adres do korespondencji. Wskazać w tym miejscu należy, że umowa o prowadzenie rachunku bankowego w E. została zawarta przez świadka w dniu 1.20.2016r. a w dniu 02.02. (...). zostały popełnione przestępstwa. Nie ma najmniejszej wątpliwości, że pokrzywdzona przy zakładaniu konta działała wspólnie z oskarżonym, dlatego podany był jego numer telefonu i jego adres do korespondencji. Nie ma również wątpliwości co do tego, że pokrzywdzona udostępniła oskarżonemu swój numer rachunku bankowego i wszelkie dane potrzebne do obsługi bankowości internetowej (login i hasło) Inaczej nie da się wytłumaczyć tego, że oskarżony korzystał z jej konta przy zawieraniu umów objętych aktem oskarżenia. Nie ustalono, wobec przyjętej przez oskarżonego linii obrony i fałszywych zeznań świadka w tym zakresie, jaki był cel tych działań. Czy oskarżony obiecał pokrzywdzonej że załatwi jej pożyczki, czy miała otrzymać od niego korzyść majątkową za założenie tego rachunku? Z wyjaśnień oskarżonego wynika, że także miał konto w eurobanku jednak z niego nie korzystał było bowiem zajęte przez komornika. Może dlatego świadek założyła konto „dla oskarżonego”, aby mógł unikać egzekucji.

Sąd dał wiarę świadkowi co do tego, że po zdarzeniu doszło do spotkania oskarżonego ze świadkiem podczas którego A. K. (1) okazał oświadczenie S. P.. Oskarżony powiedział, że ma wyrok w zawieszeniu i nie będzie za takie „śmieciówki” siedział. W czasie tego spotkania oskarżony zasugerował pokrzywdzonej aby zeznała tak jak on. Przed sądem pokrzywdzona potwierdziła te okoliczność dodając, że oskarżonemu powiedziała, że nie wie, który z nich wziął pożyczkę. Podkreślić w tym miejscu należy, że pokrzywdzona nie kierowała swojego oskarżenia przeciwko A. K.. Zeznania świadka w tym zakresie cechował obiektywizm.

Sąd dał pełną wiarę zeznaniom świadków P. S. i A. K. (2). Świadkowie Ci są pracownikami pokrzywdzonych spółek. Opisali procedury obowiązujące przy składaniu wniosków o pożyczkę, dołączyli niezbędne dokumenty. Zeznania tych świadków cechował obiektywizm. Świadkowie nie mieli żadnego interesu w tym aby zeznawać nieprawdę.

Sąd uznał za wiarygodne dowody z dokumentów zgromadzonych w toku postępowania, w tym w szczególności bilingi, dane od operatorów, dane o karalności, odpisy wyroków, wezwania do zapłaty, informacje z banku, albowiem dokumenty te zostały sporządzone przez uprawnione osoby, w przewidzianej przez prawo formie, ich prawdziwość nie była kwestionowana przez strony, sąd nie znalazł podstaw by je podważać z urzędu.

A. K. (1) został oskarżony o to, że:

1.  w dniu 02.02.2016 r w nieustalonym miejscu podszywając się pod A. S. (1) i wykorzystując jej dane osobowe we wniosku o pożyczkę złożonym poprzez witrynę (...) spółki (...).pl, wyłudził pożyczkę w kwocie 800 zł, której kosztami pożyczkodawca obciążył A. S. (1), czym działał na szkodę A. S. (1) i (...), przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazany wyrokami Sądu Rejonowego w Toruniu sygn. akt VIII K 532/11, VIII K 458/11, II K 896/10 zaczyny z art. 286§1 kk , i wyrokiem Sądu Rejonowego w Częstochowie sygn. akt IV K 613/10. za czyn z art. 286§1 kk, oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu sygn. akt VIII K 1247/12 za czyn z art. 279§1 kk na karę pozbawienia wolności, którą odbył w nieprzerwanym okresie od 11.05.2011 r do 25.11.2015 r,

tj. czyn z art. 190a § 2 kk i 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk zw. z art. 64§ 1 kk

2.  W dniu 02.02.2016 r podszywając się pod A. S. (1) i wykorzystując jej dane osobowe we wniosku o pożyczkę złożonym poprzez witrynę (...) spółki (...), wyłudził pożyczki w kwocie 300 zł, której kosztami pożyczkodawca obciążył A. S. (1), czym działał na szkodę A. S. (1) i spółki (...), przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazany wyrokami Sądu Rejonowego w Toruniu sygn. akt VIII K 532/11, VIII K 458/11, II K 896/10 za czyny z art. 286§1 kk , i wyrokiem Sądu Rejonowego w Częstochowie sygn. akt IV K 613/10, za czyn z art. 286§1 kk, oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu sygn. akt VIII K 1247/12 za czyn z art. 279§1 kk na karę pozbawienia wolności, którą odbył w nieprzerwanym okresie od 11.05.2011 r do 25.11.2015 r,

tj. czyn z art. 190a§2kk i 286 §1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk zw. z art. 64§lkk

Przestępstwo z art. 190a§ 2 kk polega na tym, że sprawca podszywając się pod inną osobę, wykorzystuje jej dane osobowe w celu wyrządzenia jej szkody majątkowej lub osobistej.

Z kolei przestępstwo oszustwa polega na doprowadzeniu do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez wprowadzenie w błąd i jest ono przestępstwem podwójnie skutkowym. Dla odpowiedzialności karnej konieczne jest bowiem ustalenie, że między zachowaniem sprawcy a skutkiem w postaci błędnego wyobrażenia rozporządzającego mieniem o rzeczywistości, w części określającej elementy istotne z punktu widzenia decyzji o rozporządzeniu mieniem, zachodzi związek przyczynowy. Zachowanie A. K. (1) wobec przedstawicieli pokrzywdzonych których doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przybrało postać wprowadzenia w błąd. Oskarżony podszywając się pod A. S. doprowadził (...) i (...)do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Działał w ten sposób i na szkodę i A. S. i spółek (...).

Zgodnie z art. 64 kk, jeżeli sprawca skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany, sąd może wymierzyć karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę (§1).

Oskarżony powyższych przestępstw dopuścił się warunkach powrotu do przestępstwa opisanych w art. 64 § 1 kk, albowiem nieprzerwanie w okresie od 11.05.2011 r do 25.11.2015 r, odbywał karty pozbawienia wolności orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Toruniu sygn. akt VIII K 532/11, VIII K 458/11, II K 896/10 za czyny z art. 286§1 kk , i wyrokiem Sądu Rejonowego w Częstochowie sygn. akt IV K 613/10, za czyn z art. 286§1 kk, oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu sygn. akt VIII K 1247/12 za czyn z art. 279§1 kk. , zaś zarzucanych mu aktualnie przestępstw dopuścił się przed upływem pięciu lat od odbycia kar.

Sąd przyjął, że oskarżony zarzucanych mu przestępstw dopuścił się działając w warunkach ciągu przestępstw, albowiem działał w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, w podobny sposób. Po myśli art. 11 § 3 kk jako podstawę wymiaru kary sąd przyjął art. 286 § 1 kk albowiem przepis ten przewidywał surowszą sankcję.

W niniejszej sprawie sąd wymierzył oskarżonemu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności. Przestępstwo z art. 286 § 1 kk zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat. Oskarżonemu wymierzona została kara w dolnych granicach ustawowego zagrożenia, z uwagi na niewysoką szkodę. Z uwagi na brzmienie art. 69 § 1 kk warunkowe zwieszenie wykonania orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności było wykluczone. Aby w ogóle można było rozważać warunkowe zawieszenie wykonania kary sprawca w momencie popełnienia przestępstwa nie może być skazany na karę pozbawienia wolności. Analiza danych o karalności A. K. (1) wskazuje, był on karany wielokrotnie, a niniejszych przestępstw dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa.

Abstrahując od tego, uprzednia wielokrotna karalność oskarżonego nie pozwalałaby na wysnucie pozytywnej prognozy kryminologicznej względem oskarżonego wyrażającej się w przekonaniu, że bez wykonania kary pozbawienia wolności, oskarżony zacznie żyć zgodnie z prawem. Wręcz przeciwnie, wielokrotna karalność oskarżonego, prowadzi do wniosku, że tylko wykonanie kary pozbawienia wolności jest w stanie odnieść skutek w zakresie wychowawczego i prewencyjnego oddziaływania na oskarżonego.

Reasumując okolicznością obciążającą była uprzednia wielokrotna karalność oskarżonego. Przy wymiarze sąd nie doszukał się okoliczności łagodzących, no może poza stosunkowo niewysoką szkodą. Sąd jednak miał na uwadze to, że działanie oskarżonego było zaplanowane, czyny popełnione z premedytacją, oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona dwóch przestępstw pozostających ze sobą w zbiegu. Wyrządził szkodę i A. S. i pożyczkodawcom.

Po myśli art. 46 § 1 kk sąd orzekł wobec oskarżonego środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) Sp. z o. o. w W. kwoty 800 (ośmiuset) złotych i(...)w W. kwoty 150 (stu pięćdziesięciu) złotych;

O kosztach orzeczono na podstawie 626 § 1 kpk, art. 627 kpk oraz art. art. 2 ust. 1 pkt 3ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (t. jedn. Dz. U. z 1983r., Nr 49, poz. 223 ze zmianami) mając na uwadze iż oskarżony uzyskuje stały dochód a więc nie zachodzą żadne okoliczności, które uzasadniałyby zwolnienie go od ponoszenia opłaty sądowej i wydatków. W oparciu o powyższe przepisy ustalona została opłata sądowa w wysokości 180 złotych. Wydatki ustalone zostały w oparciu o zestawienie złożone przez prokuratora 1.145,78 zł i 20 złotych zgodnie z rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 108, poz. 1026 ze zmianami).