Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 października 2017 roku

Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Joanna Becińska

Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Rybińska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej Toruń Centrum-Zachód Anny Piskorskiej

po rozpoznaniu dnia 12.09.2017r., 10.10.2017r

sprawy:

E. M. s. S. i T. z domu S.,

ur. (...) w T.

oskarżonego o to, że:

1.  w dniach 22-26 sierpnia 2016 r. w godz. 12.00-08.30 w T. przy ul. (...)-ego stycznia, w poczekalni (...) T. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z W. Ś. (1) po uprzednim wyłamaniu plastikowego ociekacza, powodując zniszczenie mienia w kwocie 3 tyś. zł a następnie przez powstały otwór w obudowie automatu z jego wnętrza dokonał zaboru w celu przywłaszczenia wrzutnika z zawartością pieniędzy w kwocie 470 zł, czym spowodował straty w kwocie 3470 zł na szkodę firmy (...) przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lal od odbycia w okresie od 16 maja 2013 roku do 15 maja 2016 roku kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu sygn. II K 91/13 za przestępstwo z art. 280 §2 kk

tj. o przestępstwo z art. 279§ 1 k.k. i art. 288§ 1 k.k. w zw. z art. 11§ 2 k.k w zw. z art.64§ l k.k.

2.  w dniach 24-26 sierpnia 2016 r. w godz. 15.00-10.10 w T. przy ul. (...)-ego stycznia, w poczekalni (...)działając polnie i w porozumieniu z W. Ś. (1) po uprzednim wyłamaniu plastikowego ociekacza, powodując zniszczenie mienia w kwocie 600 zł a następnie przez powstały otwór w obudowie automatu L. M. z jego wnętrza dokonał zaboru w celu przywłaszczenia wrzutnika z zawartością pieniędzy w kwocie 100 zł, czym spowodował straty u kwocie 700 zł na szkodę firmy (...) przy czym czynu lego dopuścił się w ciągu 5 lat od odbycia w okresie od 16 maja 2013 roku do 15 maja 2016 roku kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu sygn. II K 91/13 za przestępstwo z art. 280 § 2 k.k.

tj. o przestępstwo z art. 279§ 1 k.k. i art. 288§ 1 k.k. w zw. z art. 11§ 2 k.k. w zw. z art.64§ 1 k.k.

3.  dniach 31 sicrpnia-02 września2016 r. w godz. 13.00-09.50 w T. przy ul. (...)-ego stycznia, w poczekalni (...)działając wspólnie i w porozumieniu z W. Ś. (1) po uprzednim wyłamaniu bocznej ściany automatu, powodując zniszczenie mienia w kwocie 350 zł a następnie przez powstały otwór w obudowie automatu L. M. z jego wnętrza dokonał zaboru w celu przywłaszczenia wrzutnika z zawartością pieniędzy w kwocie 150 zł, czym spowodował straty w kwocie 500 zł na szkodę firmy (...) przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat od odbycia w okresie od 16 maja 2013 roku do 15 maja 2016 roku kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu sygn. II K 91/13 za przestępstwo z art. 280 § 2 k.k.

tj. o przestępstwo z art. 279§ 1 k.k. i art. 288§ 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art.64§ 1 k.k.

W. Ś. (1) s. J. i A. z domu J.,

ur. (...) w T.

oskarżonego o to, że:

4.  w dniach 22-26 sierpnia 2016 r. w godz. 12.00-08.30 w T. przy ul. (...)- go stycznia, w poczekalni (...) działając wspólnie i w porozumieniu z E. M. po uprzednim wyłamaniu plastikowego ociekacza. powodując zniszczenie mienia w kwocie 3 tys. zł a następnie przez powstały otwór w obudowie automatu z jego wnętrza dokonał zaboru w celu przywłaszczenia wrzutnika z zawartością pieniędzy w kwocie 470 zł, czym spowodował straty w kwocie 3470 zł na szkodę firmy (...)

o przestępstwo z art. 279§ 1 k.k. i art. 288§ 1 k.k. w zw. z art. 11§ 2 k.k.

5.  dniach 24-26 sierpnia 2016 r. w godz. 15.00-10.10 w T. przy ul. (...)-ego stycznia, w poczekalni(...)działając wspólnie i w porozumieniu z E. M. po uprzednim wyłamaniu plastikowego ociekacza powodując zniszczenie mienia w kwocie 600 zł a następnie przez powstały otwór w obudowie automatu L. M. z jego wnętrza dokonał zaboru w przywłaszczenia wrzutnika z zawartością pieniędzy w kwocie 100 zł. czym spowodował straty w kwocie 700 zł na szkodę firmy (...),

tj. o przestępstwo z art. 279§ 1 k.k. i art. 288§ 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

6.  w dniach 31 sierpnia-02 września 2016 r. w godz. 13.00-09.50 w T. przy ul (...)-ego stycznia, w poczekalni (...)działając wspólnie i w porozumieniu z E. M. po uprzednim wyłamaniu bocznej ściany automatu, powodując zniszczenie mienia w kwocie 350 zł a następnie przez powstały otwór w obudowie automatu L. M. z jego wnętrza dokonał zaboru w celu przywłaszczenia wrzutnika z zawartością pieniędzy w kwocie 150 zł, czym spowodował straty w kwocie 500 zł na szkodę firmy (...)

tj. o przestępstwo z art 279§ 1 k.k. i art. 288§ l k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

7.  w dniu 12 grudnia 2016 roku w T. przy ul. (...) w (...) umyślnie wprowadził funkcjonariusza policji w błąd co do swojej tożsamości podając dane osobowe brata, po czym podpisał się na protokole zatrzymania osoby W. Ś. (2)

tj. o przestępstwo z art. 270§ 1 k.k.

8.  w dniu 12 grudnia 2016 roku w T. przy ul. (...) w (...) umyślnie wprowadził funkcjonariusza policji w błąd co do swojej tożsamości podając dane osobowe brata W. Ś. (2), kierując przeciwko tej osobie ściganie o przestępstwo kradzieży z włamaniem,

tj. o przestępstwo z art. 235 kk

ORZEKA:

I.  Uznaje oskarżonego E. M. za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu w pkt 1,2,3 aktu oskarżenia, z tym ustaleniem iż dopuścił się ich działając w warunkach ciągu przestępstw, tj. występków z art. 279 § 1 kk i art. 288 § 1 kkw zw. z art. 11 § 2 kk i w zw. z art. 64 § 1 kk i za to w myśl art. 11 § 3 kk na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  uznaje oskarżonego W. Ś. (1) za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu w pkt 4,5 i 6 aktu oskarżenia, z tym ustaleniem iż dopuścił się ich działając w warunkach ciągu przestępstw, tj. za winnego popełnienia występków z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to w myśl art. 11 § 3 kk na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

III.  uznaje oskarżonego W. Ś. (1) za winnego tego, że w dniu 12 grudnia 2016 roku w T. przy ul. PCK 2 w KP T. Ś. umyślnie wprowadził w błąd funkcjonariusza policji co do swojej tożsamości, podpisując się na protokole zatrzymania osoby danymi brata, tj. za winnego popełnienia wykroczenia z art. 65 § 1 pkt 1 kw i za to na podstawie art. 65 § 1 kw wymierza oskarżonemu karę grzywny w wysokości 200 (dwustu) złotych;

IV.  uniewinnia oskarżonego W. Ś. (1) od popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt 8 aktu oskarżenia;

V.  na mocy art. 46 § 1 kk zobowiązuje oskarżonych E. M. i W. Ś. (1) solidarnie do naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej A. E. B. S. kwoty 4.670 (cztery tysiące sześćset siedemdziesiąt) złotych;

VI.  zwalnia oskarżonych od ponoszenia opłat sądowych i wydatków poniesionych w toku postępowania, wydatkami obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 574/17

UZASADNIENIE

(na podstawie art. 423 § 1 a kpk uzasadnienie ograniczono do oskarżonego W. Ś. (1)

W okresie pomiędzy 22 a 26 sierpnia 2016r. w godz. 12.00-08.30 w T. przy ul. (...)- go stycznia, w poczekalni (...) W. Ś. (1) działając wspólnie i w porozumieniu z E. M. włamali się do automatu do kawy (...). Najpierw dokonali wyłamania plastikowego ociekacza powodując zniszczenie mienia w kwocie 3 tys. zł. Następnie jeden z nich przez powstały otwór w obudowie automatu z jego wnętrza dokonał zaboru w celu przywłaszczenia wrzutnika z zawartością pieniędzy w kwocie 470 zł. W. Ś. (1) i E. M. spowodowali straty w wysokości 3470 zł na szkodę firmy (...).

(dowód: zeznania świadka M. W. k. 2, 58, protokół oględzin k. 60, wyjaśnienia oskarżonego W. Ś. (1) k. 126-127, 191v, E. M. k. 92, 191v)

W okresie pomiędzy 24-26 sierpnia 2016 r. w godz. 15.00-10.10 w T. przy ul. (...)-ego stycznia, w poczekalni(...) W. Ś. (1) działając wspólnie i w porozumieniu z E. M. dokonali włamania do automatu do kawy. Wyłamując plastikowy ociekacz dokonali zniszczenia mienia w kwocie 600 zł. Następnie jeden z nich, przez powstały otwór w obudowie automatu L. M. z wnętrza automatu dokonał zaboru w przywłaszczenia wrzutnika z zawartością pieniędzy w kwocie 100 zł. czym spowodowali straty w kwocie 700 zł na szkodę firmy (...).

(dowód: zeznania świadka M. W. k. 2, protokół oględzin automatu do kawy k. 5-6, wyjaśnienia oskarżonego W. Ś. (1) k. 126-127, 191v, E. M. k. 92, 191v)

W okresie pomiędzy 31 sierpnia-02 września 2016 r. w godz. 13.00-09.50 w T. przy ul (...)-ego stycznia, w poczekalni (...) W. Ś. (1) działając wspólnie i w porozumieniu z E. M. chcąc dostać się do wnętrza automatu wyłamali boczną ścianę automatu, powodując zniszczenie mienia w kwocie 350 zł. Następnie przez powstały otwór w obudowie automatu z wnętrza automatu dokonał zaboru w celu przywłaszczenia wrzutnika z zawartością pieniędzy w kwocie 150 zł, czym spowodowali straty w kwocie 500 zł na szkodę firmy (...)

(dowód: zeznania świadka M. W. k. 9v-10, protokół oględzin automatu k. 13-15, wyjaśnienia oskarżonego W. Ś. (1) k. 126-127, 191v, E. M. k. 92, 191v)

W dniu 12 grudnia 2016 roku doszło do zatrzymania W. Ś. (1) i E. M.. W trakcie sporządzania protokołu zatrzymania osoby W. Ś. (1) zatrzymany umyślnie wprowadził w błąd funkcjonariusza policji co do swojej tożsamości podając dane osobowe brata i podpisując się na protokole zatrzymania W. Ś. (2).

(dowód: protokół zatrzymania k. 31)

Oskarżony W. Ś. (1) był uprzednio karany sądownie. Po raz ostatni wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 30 stycznia 2017r. w sprawie II K 1600/16 za przestępstwo z art. 286 § 1 kk i in. na karę 1 roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cel społeczny wskazany przez Sąd w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

(dowód: dane o karalności k. 114)

W. Ś. (1), w toku postępowania przygotowawczego został poddany jednorazowemu badaniu sądowo- psychiatrycznemu. Biegli w pisemnej opinii stwierdzili, że oskarżony w czasie popełnienia zarzucanych mu czynów miał zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem. W opinii psychologicznej stwierdzone zostały dyskretne zmiany w (...).

(dowód: opinia sądowo- psychiatryczna k. 139-140, opinia psychologiczna k. 141)

Oskarżony W. Ś. (1) w czasie pierwszego przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do tego, że pod protokołem zatrzymania podpisał się używając imienia brata- W. Ś. (2). Wyjaśnił, że uczynił tak z obawy przez ujawnieniem jego prawdziwych danych albowiem wiedział, że był poszukiwany do odbycia kary pozbawienia wolności (k. 87)

Oskarżony E. M. od razu przyznał się do popełnienia trzech przestępstwa kradzieży z włamaniem i uszkodzenia mienia na szkodę A. E. B. S. wspólnie i w porozumieniu z W. Ś. (1) (k. 92).

Podczas kolejnego przesłuchania oskarżony W. Ś. (3) przyznał się do zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, że powodem jego działania był fakt, że był głodny, skradzione pieniądze przeznaczał na jedzenie. Podał, że w czasie zatrzymania posługiwał się danymi brata bo wiedział o tym że jest poszukiwany do odbycia kary i nie chciał zostać zidentyfikowany.

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za wiarygodne w pełni albowiem korespondowały z wyjaśnieniami współoskarżonego E. M. a także dokumentem w postaci protokołu zatrzymania, protokołami oględzin automatów jak i zeznaniami świadka M. W..

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka M. W., w oparciu o które ustalono sposób włamania się sprawców do automatów a także wysokość szkód. Świadek jako serwisant w sposób obiektywny ocenił straty, co znajduje odzwierciedlenie w protokołach oględzin.

Sąd podzielił stanowisko biegłych lekarzy psychiatrów i psychologa wyrażone w opiniach dotyczących stanu zdrowia psychicznego oskarżonego. Obie opinie zostały sporządzone po przeprowadzeniu badania, zapoznaniu się z aktami sprawy, przez osoby dysponujące fachową wiedzą w tym zakresie medycyny.

Sad uznał za wiarygodne dowody z dokumentów zgromadzonych w toku postępowania w tym m.in. protokoły oględzin, odpisy wyroków, dokumentacja fotograficzna, dane o karalności albowiem dowody te zostały sporządzone w przewidzianej przez prawo formie, przez uprawnione osoby, nie były kwestionowane przez strony, sąd nie znalazł powodów by podważać ich prawdziwość. Co do protokołu zatrzymania W. Ś. (1) z dnia 12 grudnia 2016r. to z wyjaśnień oskarżonego wynika, że podpisał się jako W. Ś. (2) chcąc unikną identyfikacji w związku z poszukiwaniem do odbycia kary.

W. Ś. (1) został oskarżony o to, że:

4  w dniach 22-26 sierpnia 2016 r. w godz. 12.00-08.30 w T. przy ul. (...)- go stycznia, w poczekalni (...) działając wspólnie i w porozumieniu z E. M. po uprzednim wyłamaniu plastikowego ociekacza powodując zniszczenie mienia w kwocie 3 tys. zł a następnie przez powstały otwór w obudowie automatu z jego wnętrza dokonał zaboru w celu przywłaszczenia wrzutnika z zawartością pieniędzy w kwocie 470 zł, czym spowodował straty w kwocie 3470 zł na szkodę firmy (...)

o przestępstwo z art. 279§ 1 k.k. i art. 288§ 1 k.k. w zw. z art. 11§ 2 k.k.

5.  dniach 24-26 sierpnia 2016 r. w godz. 15.00-10.10 w T. przy ul. (...)-ego stycznia, w poczekalni(...)działając wspólnie i w porozumieniu z E. M. po uprzednim wyłamaniu plastikowego ociekacza powodując zniszczenie mienia w kwocie 600 zł a następnie przez powstały otwór w obudowie automatu L. M. z jego wnętrza dokonał zaboru w przywłaszczenia wrzutnika z zawartością pieniędzy w kwocie 100 zł. czym spowodował straty w kwocie 700 zł na szkodę firmy (...),

tj. o przestępstwo z art. 279§ 1 k.k. i art. 288§ 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

6.  w dniach 31 sierpnia-02 września 2016 r. w godz. 13.00-09.50 w T. przy ul (...)-ego stycznia, w poczekalni(...)działając wspólnie i w porozumieniu z E. M. po uprzednim wyłamaniu bocznej ściany automatu, powodując zniszczenie mienia w kwocie 350 zł a następnie przez powstały otwór w obudowie automatu L. M. z jego wnętrza dokonał zaboru w celu przywłaszczenia wrzutnika z zawartością pieniędzy w kwocie 150 zł, czym spowodował straty w kwocie 500 zł na szkodę firmy (...)

tj. o przestępstwo z art 279§ 1 k.k. i art. 288§ l k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Przestępstwo stypizowane w art. 279 § 1 kk stanowi występek kradzieży z włamaniem. Jest to kwalifikowany typ kradzieży. Ustawodawca, używając ogólnego określenia „kto kradnie z włamaniem”, pozostawił jego wykładnię doktrynie i orzecznictwu. Pojęcie „włamania” było przedmiotem licznych wypowiedzi w doktrynie i orzecznictwie sądowym. Szczególna uwagę należy zwrócić na uchwałę SN z dnia 25 czerwca 1980 r. (VII KZP 48/78, OSNKW 1980, nr 8, poz. 65), zawierającą obszerną wykładnię znamion kradzieży z włamaniem. Według tej uchwały kradzież z włamaniem zachodzi wtedy, gdy sprawca zabiera mienie w celu przywłaszczenia w następstwie usunięcia przeszkody materialnej, będącej częścią konstrukcji pomieszczenia zamkniętego lub specjalnym zabezpieczeniem chroniącym dostęp do mienia.

Włamaniem jest między innymi przepiłowanie krat, kłódek, uszkodzenie drzwi, stropów czy ścian budynku albo wybicie szyby, otwarcie zamka wytrychem. Nie ulega wątpliwości, że stanowi kradzież z włamaniem sforsowanie zabezpieczeń zamkniętego pojazdu mechanicznego, aby dostać się do jego wnętrza i dokonać zaboru znajdujących się tam przedmiotów (radioodtwarzacza, narzędzi, innego pozostawionego przedmiotu) albo wymontowanie części tego pojazdu. W orzecznictwie przyjmuje się, że włamanie może polegać na wybiciu szyby, wyłamaniu zamka albo jego otwarciu dopasowanym kluczem lub nawet oryginalnym kluczem, który sprawca wcześniej ukradł.

Kradzież z włamaniem jest przestępstwem umyślnym, które można popełnić jedynie w zamiarze bezpośrednim kierunkowym. Sprawca musi działać w celu przywłaszczenia przedmiotu zaboru, a ponieważ włamanie stanowi środek prowadzący do tego celu, musi także być objęte zamiarem bezpośrednim.

Przepis art. 288 § 1 kk określa odpowiedzialność za przestępstwo zniszczenia, uszkodzenia lub uczynienia niezdatna do użytku cudzej rzeczy. Przedmiotem ochrony z art. 288 § 1 kk są rzeczy ruchome w szerokim znaczeniu, wynikającym z art. 115 § 9 kk. Przez zniszczenie rzeczy należy rozumieć zniszczenie całkowite lub tak znaczne naruszenie substancji materialnej rzeczy, iż nie nadaje się ona do używania zgodnie z przeznaczeniem. Uszkodzeniem natomiast jest naruszenie lub uszczuplenie substancji materialnej lub takie oddziaływanie na rzecz, które powoduje istotne ograniczenie jej właściwości użytkowych. Omawiane przestępstwo może polegać równie na uczynieniu rzeczy niezdatną do użytku. Należy przez to rozumieć pozbawienie rzeczy właściwości użytkowych, jednakże bez istotnego naruszenia jej substancji. Przestępstwo zniszczenia lub uszkodzenia rzeczy ma charakter materialny; jego dokonanie wymaga skutku w postaci unicestwienia rzeczy, uszkodzenia jej substancji albo spowodowania niezdatności do użytku. Jest to przestępstwo umyślne, które można popełnić w obu formach zamiaru.

Z kolei z treści art. 91 § 1 kk z którego wynika, że przyjęcie ciągu przestępstw jest możliwe w sytuacji kiedy jeżeli sprawca popełnia w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw, sąd orzeka jedną karę określoną w przepisie stanowiącym podstawę jej wymiaru dla każdego z tych przestępstw, w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Przenosząc te rozważania na grunt niniejszej sprawy sądu przyjął , że oskarżony swoim zachowaniem popełnił, działając w ciągu przestępstw, trzy występki z art. 279 § 1 kk i art. 288 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. Oskarżony W. Ś. (1) trzykrotnie dokonał, wspólnie i w porozumieniu z E. M. uszkodzenia automatów do kawy i do słodyczy. Tego uszkodzenia dokonał dwukrotnie poprzez wypchniecie ociekacza powodując swoim zachowaniem znaczne szkody. Następnie przez powstały otwór dostawał się do wnętrza automatu i dokonywał zaboru w celu przywłaszczenia kasetki z pieniędzmi. W przypadku automatu do słodyczy dokonał wyłamania ściany bocznej i kradzieży kasetki z pieniędzmi. Oskarżony działał w krótkich odstępach czasu, w podobny sposób. Z uwagi na wysokość szkód spowodowanych uszkodzeniem mienia w stosunku do wysokości skradzionego mienia sąd przyjął kumulatywną kwalifikację prawną. Po myśli art. 11 § 3 kk jako podstawę wymiaru kary sąd przyjął art. 279 § 1 kk albowiem przepis ten przewiduje surowszą sankcję.

Za przypisany oskarżonemu ciąg przestępstw sąd wymierzył W. Ś. (1) karę 1 roku pozbawienia wolności.

Okolicznością obciążającą przy wymiarze kary była uprzednia karalność oskarżonego, działanie w sposób przemyślany i z premedytacją. Okolicznością łagodzącą było przyznanie się do popełnienia zarzucanych mu czynów.

Po myśli art. art. 46 § 1 kk sąd zobowiązał oskarżonych E. M. i W. Ś. (1) solidarnie do naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej A. E. B. S. kwoty 4.670 (cztery tysiące sześćset siedemdziesiąt) złotych. Powyższe wynika z faktu, że szkoda do tej pory została naprawiona.

Rzecznik oskarżenia publicznego oskarżył ponadto W. Ś. (1) o to, że:

5. w T. przy ul. (...) w KP T. Ś. umyślnie wprowadził funkcjonariusza policji w błąd co do swojej tożsamości podając dane osobowe brata, po czym podpisał się na protokole zatrzymania osoby W. Ś. (2)

tj. o przestępstwo z art. 270§ 1 k.k.

6. w dniu 12 grudnia 2016 roku w T. przy ul.(...) w KP T. Ś. umyślnie wprowadził funkcjonariusza policji w błąd co do swojej tożsamości podając dane osobowe brata W. Ś. (2), kierując przeciwko tej osobie ściganie o przestępstwo kradzieży z włamaniem,

tj. o przestępstwo z art. 235 kk

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia z dnia 17 września 2002 r IV KK 240/02 wyraził pogląd, że „działanie sprawcy, polegające na podpisaniu się nazwiskiem innej osoby na protokole zatrzymania i protokole przesłuchania sprawcy wykroczenia, nie może być uznane za podrobienie dokumentu w rozumieniu art. 270 § 1 kk - sprawca nie sporządził przecież dokumentu przy zachowaniu pozorów, że pochodzi on od innej osoby.

Działania sprawcy, który podaje nieprawdziwe dane osobowe co do swojej tożsamości, a następnie podpisuje się nieprawdziwym imieniem i nazwiskiem, przy czym dzieje się to przed tym samym organem państwowym (Policja) i w ramach tego samego postępowania w sprawie o wykroczenia, wyczerpuje jedynie znamiona wykroczenia określonego w art. 65 § 1 kw.

Zważywszy na elementy strony podmiotowej, zachowanie oskarżonego nie może być kwalifikowane jako występek z art. 235 kk. Sprawca tego występku, poprzez "podstępne zabiegi", musi działać w zamiarze bezpośrednim skierowania przeciwko określonej osobie ścigania o czyn nie popełniony”.

Tożsamy pogląd został wyrażony w wyroku SN z dnia z dnia 14 września 2004 r.

W sprawie IV KK 137/04 „ Podpisanie się na protokołach zatrzymania osoby, przeszukania samochodu i zatrzymania rzeczy nazwiskiem innej osoby nie może być uznane za podrobienie tych dokumentów w rozumieniu art. 270 § 1 k.k., bo sprawca nie sporządzał ich przy zachowaniu pozorów, że pochodzą one od innej osoby., LEX nr 137753 .

W niniejszej sprawie zachowanie oskarżonego W. Ś. (1) sprowadzało się do złożenia nieprawdziwego oświadczenia co do swej tożsamości i potwierdzenia tego faktu nieprawdziwym podpisem. W tym stanie rzeczy stwierdzić należy, że podpisanie się na protokole zatrzymania osoby jako W. Ś. (2) nie może być uznane za podrobienie tego dokumentu w rozumieniu art. 270 § 1 k.k., bo sprawca nie sporządzał go przy zachowaniu pozorów, że pochodzi on od innej osoby. Nie sposób także uznać, by działanie W. Ś. (1) miało postać podrobienia protokołu w zamiarze posłużenia się nim jako dokumentem autentycznym. Zamiarem oskarżonego było ukrycie swojej tożsamości przed wymiarem sprawiedliwości. Jedynie co można było przypisać W. Ś. (1) to to, że "wprowadził on władzę w błąd", a więc popełnił wykroczenie określone w art. 65 § 1 k.w. Wykroczenie to bowiem dotyczy sprawcy, który umyślnie wprowadza w błąd organ państwowy lub instytucję upoważnioną z mocy ustawy do legitymowania, co do własnej tożsamości, obywatelstwa, zawodu, miejsca zatrudnienia lub zamieszkania. Wprowadzenie w błąd może być osiągnięte za pomocą słowa lub pisma, może nastąpić również przez zatajenie prawdziwego stanu rzeczy - np. podanie fałszywego nazwiska, imienia, zawodu, miejsca pracy lub miejsca zamieszkania, a także na skutek takiego zachowania się sprawcy, które może prowadzić do wyciągnięcia błędnych wniosków przez organ państwowy - vide J. B., D. E., J. Ś.: Kodeks wykroczeń. Komentarz, W. 1974, s. 209.

Podzielając pogląd wyrażony przez SN w cytowanych orzeczeniach, mając na uwadze, że oskarżony działał w zamiarze ukrycia swojej tożsamości przez funkcjonariuszami policji, Sąd uznał, ze oskarżony podpisując się danymi brata w protokole zatrzymania podał nieprawdziwe dane dotyczące swojej tożsamości czyn wyczerpał znamiona wykroczenia z art. 65 § 1 kw. Sąd wymierzył oskarżonemu za ten czyn kare grzywny w wysokości 200 złotych.

Żaden zgromadzony w postępowaniu przygotowawczym (przed sądem także) dowód nie wskazywał na to, że zamiarem działania oskarżonego W. Ś. (1) było skierowanie ścigania przeciwko W. Ś. (2). Oskarżony konsekwentnie w swoich wyjaśnieniach wskazywał na motywy swojego działania. Przestępstwo z art. 235 kk popełnia sprawca, który przez tworzenie fałszywych dowodów lub inne podstępne zabiegi, kieruje przeciwko określonej osobie ściganie o przestępstwo, w tym i przestępstwo skarbowe, wykroczenie, wykroczenie …. Występek ten można popełnić wyłącznie umyślnie, działając z zamiarem bezpośrednim, o czym przesądzają intencjonalne znamiona "tworzenia fałszywych dowodów", "podstępnych zabiegów" oraz "kieruje". Ze zgromadzonego materiału dowodowego w tym w szczególności wyjaśnień oskarżonego W. Ś. (1) jak i jego danych o karalności wynika, ze celem podania danych brata nie było skierowanie przeciwko niemu postepowania karnego a ukrycie tożsamości oskarżonego przez policją w związku z poszukiwaniami do odbycia kary.

Mając powyższe na uwadze sąd uniewinnił oskwarzonego W. Ś. (1) od popełnienia występku a art. 235 kk.

O kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 624 § 1 kpk oraz art. 17 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( tekst jednolity Dz. U. z 1983 r., Nr 49, poz.223 ze zm.) uznając, iż uiszczenie stosownych kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa ze względu na sytuację majątkową oskarżonego W. Ś. (1), który aktualnie odbywa karę pozbawienia wolności, byłoby dla niego nadmiernym obciążeniem.