Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 września 2017 roku

Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Joanna Becińska

Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Rybińska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej Toruń Centrum-Zachód Arkadiusza Wolskiego

po rozpoznaniu dnia 5 września 2017 roku

sprawy:

A. S. (1) syna J. i M. zd., S.,

ur. (...) w T.

oskarżonego o to, że:

1.  w okresie od 26.05.2017r godz. 14:30 do 27.05.2017r godz. 14:00 w m. Z. ul. (...)- (...)w Z., działając wspólnie i w porozumieniu z B. S., po uprzednim wyłamaniu w n/n sposób bocznej ściany blaszanego garażu , dostał się do jego wnętrza skąd dokonał zaboru w celu przywłaszczenia podkaszarki marki S. bdb wartości lOOOzł, odkurzacz ogrodowy marki S. (...) bdb wartości 1200zł, przedłużacza sieciowego dł. 40 m wartości 200 zł, przedłużacza siłowego dł. 25 m wartości 100 zł, gniazdo siłowe od piły stalowej wartości lOOzł, bańka na paliwo o poj. 20 litrów wartości 20 zł wraz z zawartością 18 litrów paliwa wartości 90 zł tj mienia o łącznej wartości 2710 zł na szkodę (...) w Z.

tj. o czyn z art 279 § 1 kk

2.  w okresie od dnia 30.05.2017r godz. 21:00 do dnia 31.05.2017r godz. 7:15 w m. Z. na ul. (...) oraz na ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z B. S. w n/n sposób wyłamał zamki w dwóch garażach blaszanych, po czym dostał się do ich wnętrza skąd dokonał zaboru w celu przywłaszczenia roweru marki C. (...) męski koloru czarnego wartości 1800 zł, roweru marki C. damski koloru brązowo- czarnego wartości 1800zł tj mienie o łącznej wartości 3600zł na szkodę W. M.

tj. o czyn z art 279 § 1 kk

3.  w okresie od dnia 30.05.2017r godz. 21:00 do dnia 31.05.2017r godz. 7:15 w m. Z. ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z B. S. usiłował dokonać kradzieży z włamaniem do budynku klasy „zerowej" -Przedszkole, przy czym swojego zamiaru nie osiągnął, gdyż nie udało mu się pokonać drzwi zabezpieczających w/w budynek, a czym spowodował ich umyślne zniszczenie poprzez zbicie szyby powodując strat wartości około lOOOzł na szkodę (...)

tj. o czyn z art 13 § 1 kk w zw. z art 279 § 1 kk w zw. z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

4.  w okresie od 30.05.2017r godz. 21:00 do 31.05.2017r godz. 7:15 w m. Z. ul. (...)- (...) w Z., działając wspólnie i w porozumieniu z B. S. po uprzednim wyłamaniu w n/n sposób ściany bocznej blaszanego garażu, dostał się do jego wnętrza skąd dokonał kradzieży młota wartości 35 zł na szkodę (...) w (...)

tj. o czyn z art 279 § 1 kk

B. S. syna J. i M. zd., S.,

ur. (...) w T.

oskarżonego o to, że:

1.  w okresie od dnia 30.05.2017r godz. 21:00 do dnia 31.05.2017r godz. 7:15 w m. Z. na ul. (...) oraz na ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z A. S. (1) w n/n sposób wyłamał zamki w dwóch garażach blaszanych, po czym dostał się do ich wnętrza skąd dokonał zaboru w celu przywłaszczenia roweru marki C. (...) męski koloru czarnego wartości 1800 zł, roweru marki C. damski koloru brązowo- czarnego wartości 1800zł tj mienie o łącznej wartości 3600zł na szkodę W. M.

tj. o czyn z art 279 § 1 kk

2.  w okresie od dnia 30.05.2017r godz. 21:00 do dnia 31.05.2017r godz. 7:15 w m. Z. ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z A. S. (1) usiłował dokonać kradzieży z włamaniem do budynku klasy „zerowej" - (...), przy czym swojego zamiaru nie osiągnął , gdyż nie udało mu się pokonać drzwi zabezpieczających w/w budynek, a czym spowodował ich umyślne zniszczenie poprzez zbicie szyby powodując strat wartości około 1 000 zł na szkodę Zespołu Szkół (...)

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw z art 279 § 1 kk w zw. z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

3.  w okresie od 30.05.2017r godz. 21:00 do 31.05.2017r godz. 7:15 w m. Z. ul. (...)- (...) w Z. Wielkiej, działając wspólnie i w porozumieniu z A. S. (1) po uprzednim wyłamaniu w n/n sposób ściany bocznej blaszanego garażu, dostał się do jego wnętrza skąd dokonał kradzieży młota wartości 35 zł na szkodę (...) w Z. Wielkiej

tj. o czyn z art 279 § 1 kk

orzeka:

I.  Uznaje oskarżonego A. S. (1) za winnego popełnienia zarzucanych mu aktem oskarżenia czynów, z tym ustaleniem iż stanowiły one ciąg przestępstw, oraz że stanowiły one wypadki mniejszej wagi, tj. za winnego popełnienia występków z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk i z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. .z art. 283 kk w zw. z art. 288 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to w myśl art. 11 § 3 kk na podstawie art. 283 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na mocy art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 kk warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat tytułem próby;

II.  na mocy art. 73 § 1 kk oddaje oskarżonego A. S. (1) w okresie próby pod dozór kuratora sądowego;

III.  na mocy art. 72 § 1 pkt 4 kk zobowiązuje oskarżonego A. S. (1) do podjęcia stałej pracy zarobkowej w terminie 3 (trzech) miesięcy od uprawomocnienia się wyroku;

IV.  uznaje oskarżonego B. S. za winnego popełnienia zarzucanych mu aktem oskarżenia czynów, z tym ustaleniem iż stanowiły one ciąg przestępstw, oraz że stanowiły one wypadki mniejszej wagi, tj. za winnego popełnienia występków z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk i z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk w zw. z art. 288 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to w myśl art. 11 § 3 kk na podstawie art. 283 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na mocy art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 kk warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat tytułem próby;

V.  na mocy art. 73 § 1 kk oddaje oskarżonego B. S. w okresie próby pod dozór kuratora sądowego;

VI.  na mocy art. 72 § 1 pkt 4 kk zobowiązuje oskarżonego B. S. do kontynuowania stałej pracy zarobkowej w okresie próby;

VII.  na mocy art. 46 § 1 kk zobowiązuje solidarnie oskarżonych B. S. i A. S. (1) do naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz (...)w Z. Wielkiej kwoty 1.000 (jednego tysiąca) złotych;

VIII.  Na mocy art. 46 § 1 kk zobowiązuje oskarżonego A. S. (1) do naprawienia części szkody poprzez zapłatę na rzecz Zespołu Szkół w Z. Wielkiej kwoty 510 (pięciuset dziesięciu) złotych;

IX.  Zwalnia oskarżonych od ponoszenia opłat sądowych i wydatków poniesionych w toku postępowanie, wydatkami obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 748/17

UZASADNIENIE

(na podstawie art. 423 § 1a k.p.k. w części dotyczącej oskarżonego A. S. (1)
w zakresie czynu z pkt. 1 aktu oskarżenia)

W nocy z dnia 26 maja 2017 roku na 27 maja 2017 roku A. S. (1) w pojedynkę udał się na teren (...) w Z. Wielkiej. Po wejście na teren szkoły A. S. (1) skierował się w stronę garażu, w którym przechowywane są narzędzia służące do prac porządkowych. Następnie wyłamał rękoma ścianę boczną blaszanego garażu, wszedł do środka i dokonał zaboru w celu przywłaszczenia znajdujących się w nim: podkaszarki marki S. o wartości 1000 zł oraz odkurzacza ogrodowego marki S. (...) o wartości 1200 zł. Następnie A. S. (1) oddalił się z miejsca zdarzenia wraz z skradzionymi przedmiotami. Po chwili wrócił na teren szkoły na rowerze i z otwartego uprzednio już garażu dokonał ponownego zaboru w celu przywłaszczenia przedłużacza sieciowego długości 40 metrów o wartości 200 zł, przedłużacza sieciowego długości 25 metrów wartości 100 zł, gniazda siłowego od piły stalowej wartości 100 zł, które zapakował do białego worka i umieścił na bagażniku roweru oraz bańki na paliwo o poj. 20 litrów wartości 20 zł wraz z zawartością 18 litrów paliwa wartości 90 zł.

Dowody: wyjaśnienia oskarżonego A. S. (1) k. 102; zeznania świadków A. Z. k. 2, 182, R. B. k. 10v-11, k. 181-181v; faktura VAT (...) na zakup odkurzacza ogrodowego, faktura VAT na zakup podkaszarki, faktura VAT (...) na zakup przedłużacza k. 12-14, protokół oględzin monitoringu (...) w Z. Wielkiej k. 130v-131;

W dniu 27 maja 2017 roku A. S. (1) zbył 7 kg miedzi pochodzącej ze skradzionych przewodów elektrycznych. W tym celu udał się do punktu skupu odpadów metali w T. – (...) sp. z o.o. w B. i za sprzedany surowiec otrzymał 119 zł.

Dowody: formularz przyjęcia odpadów metali k. 77; zeznania K. W. (1) k. 79; wyjaśnienia oskarżonego A. S. (1) k. 102.

A. S. (1) sprzedał A. S. (2) skradzioną podkaszarkę marki S. oraz odkurzacz ogrodowy marki S. (...) za cenę 450 zł. Przedmioty A. S. (2) wręczył na prośbę A. S. (1) B. S.. Po powzięciu informacji, że nabyte od A. S. (1) przedmioty pochodzą z kradzieży, A. S. (2) wydał podkaszarkę oraz odkurzacz ogrodowy funkcjonariuszom policji, którzy następnie przekazali je dyrektorowi (...) R. B.. Ojciec A. S. (1) i B. S. wykonywał prace przy budowie ogrodzenia na rzecz A. S. (2). W rozliczeniu za szkodę wyrządzoną przez synów odpracował kwotę 450 złotych.

Dowody: wyjaśnienia oskarżonego A. S. (1) k. 102; wyjaśnienia B. S.; protokół przeszukania k. 113-115; zeznania A. S. (2) k. 116v-117, 182v; zeznania R. B. k. 181-181v.

A. S. (1) nie był karany sądownie. Nie posiada wyuczonego zawodu. Utrzymuje się z prac dorywczych. Jego miesięczne dochód wynosi 1600 złotych. Nie pozostaje w związku małżeńskim, nie ma nikogo na utrzymaniu.

Dowody: dane o karalności k. 123, wyjaśnienia oskarżonego A. S. (1) k. 102.

Przesłuchany w toku postępowania przygotowawczego A. S. (1) przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Złożył wyjaśnienia, w których opisał, w jaki sposób dostał się do garażu blaszanego znajdującego się na terenie (...). Ponadto, A. S. (1) wyjaśnił, że po dokonaniu przestępstwa sprzedał skradzione przedmioty podkaszarkę marki S. oraz odkurzacz ogrodowy marki S. (...) A. S. (2), a miedziane przewody zbył w punkcie skupu złomu u K. W. (1).

Sąd zważył, co następuje:

Wyjaśnienia złożone przez oskarżonego należało uznać za wiarygodne. Oskarżony w sposób bardzo skrótowy i zdawkowy opisał przebieg dokonanej w dniu 26 maja 2017 roku kradzieży z włamaniem ( „rozwaliłem rękoma ścianę boczną garażu blaszanego znajdującego się pod ścianą szkoły, po czym wszedłem do środka” – k. 102) oraz nie wskazał, że po oddaleniu się z miejsca zdarzenia z częścią skradzionych rzeczy, po kilkunastu minutach wrócił z powrotem po kolejne przedmioty znajdujące się w garażu. Jakkolwiek zdaniem sądu, nawet pomimo nie wskazania dokładnych szczegółów przebiegu włamania, wyjaśnienia złożone przez oskarżonego mogły stanowić podstawę do dokonywania ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie. Relacja oskarżonego znajduje bowiem potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym, który w zasadzie uzupełnia ją jedynie o dodatkowe szczegóły. W części przedmiotowo istotnej wyjaśnienia oskarżonego znajdują potwierdzenie w zeznaniach świadków A. S. (2), R. B. i K. W. (1), a także w pozostałych dowodach w postaci protokołu oględzin monitoringu, fakturach VAT stanowiących dowód zakupu przez pokrzywdzoną szkołę skradzionych przedmiotów, protokołu przeszukania. W konsekwencji wyjaśnienia te, po uwzględnieniu pozostałych dowodów zgromadzonych w sprawie pozwalają, na odtworzenie całości przebiegu zdarzenia w sposób pełny i jasny, tak jak to miało miejsce w rzeczywistości.

Oskarżony w swych wyjaśnieniach w sposób konsekwentny wskazywał, że kradzieży z włamaniem, która miała miejsce w dniu 26 maja 2017 roku na terenie (...)w Z. Wielkiej dokonał samodzielnie. Powyższe potwierdza również zapis monitoringu z kamery video, z którego wynika, że zrabowane przedmioty oskarżony z terenu szkoły wynosił i wywoził na rowerze w pojedynkę. Sąd w sentencji wyroku omyłkowo przyjął, że oskarżony zarzucanego mu czynu w punkcie I aktu oskarżenia dopuścił się działając wspólnie i w porozumieniu z B. S.. Omyłka ta wynika z powielenia błędu oskarżyciela publicznego i nieskorygowania sformułowanego przez niego opisu czynu zarzucanego A. S. (1) i zawartego w akcie oskarżenia.

Sąd dokonując ustaleń faktycznych w zakresie czynu, którego samodzielnie dokonał oskarżony A. S. (1), oparł się również na wyjaśnieniach drugiego z oskarżonych B. S.. Sąd uznał za wiarygodne w szczególności ten ich fragment, w których oskarżony B. S. nie przyznał się do dokonania wspólnie i w porozumieniu przestępstwa kradzieży z włamaniem na szkodę (...) w Z. w okresie od 26 maja 2017 r. do 27 maja 2017 r. Pomocne okazały się również te fragmenty wyjaśnień drugiego ze współoskarżonych, w których odniósł się on do sprzedaży rzeczy pochodzących z przestępstwa dokonanego przez oskarżonego A. S. (1). Sąd uznał je za prawdziwe, ponieważ potwierdził je m.in. świadek A. S. (2).

Dokonując oceny zeznań świadka R. B. sąd uznał, że zasługują one w pełni na nadanie im waloru wiarygodności. Świadek jest dyrektorem (...). Świadek przedstawił organom ścigania szczegółowe informacje na temat skradzionego sprzętu oraz szkód wyrządzonych przestępstwem przez oskarżonego. Świadek w sposób walny przyczynił się także do identyfikacji osoby oskarżonego. A. S. (1) był bowiem uczniem (...) i w związku z tym R. B., pełniący funkcję dyrektora szkoły, był w stanie rozpoznać osobę oskarżonego na nagraniu utrwalonym przez kamerę monitorującą teren szkoły. Sąd nie znalazł żadnych podstaw by zeznania świadka uznać za niewiarygodne, albowiem pozostawały one spójne z protokołem oględzin monitoringu z kamer znajdujących się na terenie szkoły, a także złożonymi w sprawie dokumentami w postaci faktur VAT, dotyczących skradzionych przedmiotów, jak również z wyjaśnieniami samego oskarżonego A. S. (1).

Podobnie za prawdziwe uznano zeznania A. Z., który jest pracownikiem (...). Świadek był osobą, która ujawniała włamanie do szkolnego garażu. W swych zeznaniach świadek omówił uszkodzenia, które spowodował oskarżony, wskazując, że zniszczona została ściana garażu, a drzwi wejściowe i kłódki pozostały nienaruszone. Zeznania świadka znajdują odzwierciedlenie m.in. w protokole oględzin monitoringu oraz wyjaśnieniach samego oskarżonego A. S. (1).

Sąd uznał zeznania świadków A. S. (2) oraz K. W. (1) za wiarygodne w całości. A. S. (2) nabył od oskarżonego podkaszarkę marki S. o wartości 1000 zł oraz odkurzacz ogrodowy marki S. (...). Świadek ten oświadczył, że nie miał wiedzy, iż przedmioty te pochodzą z kradzieży. Po uiszczeniu ceny 450 zł przez A. S. (2) zakupione narzędzia zostały przekazane mu przez B. S.. Po ujawnieniu, że podkaszarka oraz odkurzacz ogrodowy są kradzione, A. S. (2) wydał przedmioty dobrowolnie policji. Świadek K. W. (2) nabył od oskarżonego A. S. (1) miedź, wytopioną przez oskarżonego ze skradzionych przewodów. Sąd uznał zeznania świadków za prawdziwe, albowiem korespondują one za całokształtem materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, m.in. wyjaśnieniami oskarżonego A. S. (1), wyjaśnieniami B. S., protokołem przeszukania, formularz przyjęcia odpadów metali. Sąd nie znalazł żadnych racjonalnych podstaw, by zeznania świadków zdyskredytować i nie przyjąć ich za podstawę poczynionych w sprawie ustaleń faktycznych.

Za wiarygodne uznano dokumenty zgromadzone w sprawie w postaci faktury VAT (...) na zakup odkurzacza ogrodowego, faktury VAT na zakup podkaszarki, faktury VAT (...) na zakup przedłużacza (k. 12-14), protokołu oględzin monitoringu (...)(k. 130v-131), formularza przyjęcia odpadów metali (k. 77), protokołu przeszukania (k. 113-115) oraz dane o karalności oskarżonego (k. 123).

Oskarżyciel publiczny w punkcie pierwszym aktu oskarżenia skierowanym do tutejszego Sądu, oskarżył A. S. (1) o to, że w okresie od 26.05.2017 roku godz. 14:30 do 27.05.2017 roku godz. 14:00 w m. Z. ul. (...) – (...)w (...), działając wspólnie i w porozumieniu z B. S., po uprzednim wyłamaniu w n/n sposób bocznej ściany blaszanego garażu, dostał się do jego wnętrza skąd dokonał zaboru w celu przywłaszczenia podkaszarki marki S. bdb wartości 1000 zł, odkurzacza ogrodowego marki S. (...) bdb wartości 1200 zł, przedłużacza sieciowego dł. 40 m wartości 200 zł, przedłużacza siłowego dł. 25 m wartości 100 zł, gniazda siłowego od piły stalowej wartości 100 zł, bańki na paliwo o poj. 20 litrów wartości 20 zł z zawartością 18 litrów paliwa wartości 90 zł, tj. mienia o łącznej wartości 2710 zł na szkodę (...)w (...), tj. o czyn z art. 279 § k.k.

Przepis art. 279 § 1 k.k. stanowi, iż karze podlega ten, kto kradnie z włamaniem. Kradzież z włamaniem jest kwalifikowanym typem kradzieży. Zachowanie się sprawcy przestępstwa określonego w art. 279 § 1 k.k. polega na zaborze cudzej rzeczy ruchomej w celu przywłaszczenia, przy czym zabór musi zostać dokonany z włamaniem. Konstrukcja przestępstwa przewidzianego w art. 279 k.k. określa dwie czynności sprawcze, z których pierwsza polega na przełamaniu zabezpieczenia rzeczy ruchomej (usunięciu przeszkody materialnej) zamykającego dostęp do rzeczy innym osobom, druga zaś sprowadza się do zaboru zabezpieczonej rzeczy ruchomej. Z uwagi na sposób określenia znamion przestępstwa kradzieży z włamaniem, zachowanie polegające na przełamaniu zabezpieczenia oraz zaborze rzeczy ruchomej stanowi jedno zdarzenie faktyczne, a w konsekwencji jedno przestępstwo o surowszym niż kradzież ustawowym zagrożeniu, spowodowanym sposobem zamachu na mienie związanym z usunięciem przeszkody (zabezpieczenia) chroniącej dostępu do rzeczy ruchomej stanowiącej przedmiot zaboru (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 listopada 2003 r., II KK 5/03). Dopuszczając się kradzieży z włamaniem, sprawca narusza nie tylko prawo do mienia, lecz także system bezpieczeństwa mienia, który polegał na umieszczeniu go w odpowiednim pomieszczeniu lub schowku albo w innym miejscu wyposażonym w funkcjonujące zamknięcie, w celu ochrony przed kradzieżą (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 lutego 1999 r., V KKN 566/98). Przestępstwo określone w art. 279 § 1 k.k. jest przestępstwem materialnym, znamiennym skutkiem w postaci przywłaszczenia rzeczy przez sprawcę. Przestępstwo określone w art. 279 k.k. należy do kategorii tzw. przestępstw kierunkowych. Ustawa wymaga, aby zachowanie sprawcy było ukierunkowane na określony cel, którym jest przywłaszczenie rzeczy przez sprawcę. Przestępstwo to może być popełnione tylko w formie zamiaru bezpośredniego. W przypadku kradzieży z włamaniem zamiarem bezpośrednim objęte być musi także zachowanie polegające na przełamaniu zabezpieczenia. W odniesieniu do tego elementu znamion sprawca w płaszczyźnie intelektualnej musi mieć co najmniej świadomość możliwości zrealizowania przez podejmowane przez niego zachowanie opisanego w ustawie stanu rzeczy, tzn. przełamania zabezpieczenia. W płaszczyźnie woluntatywnej sprawca tak uświadomiony zespół znamion obejmować musi chęcią.

Sformułowanie „kraść z włamaniem” interpretować należy, jako opis zachowania polegającego na kradzieży przy użyciu włamania. Innymi słowy, kradzież w tym przypadku następuje przy wykorzystaniu specyficznego sposobu działania, jakim jest włamanie. Włamanie w ujęciu znamion tego przestępstwa powinno być środkiem wiodącym - zgodnie z zamiarem sprawcy - do celu, tj. do dokonania kradzieży. Stąd też zamiar dokonania kradzieży musi wystąpić u sprawcy, co najmniej jednocześnie z podjęciem działań zmierzających do przełamania zabezpieczenia.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, należało stwierdzić, że A. S. (1) swym zachowaniem wypełnił znamiona występku z art. 279 § 1 k.k. Dokonał on bowiem kradzieży cudzych rzeczy ruchomych z zamkniętego garażu, po uprzednim zniszczeniu jego ściany bocznej, która uniemożliwiała swobodny dostęp do jego wnętrza osobom nieuprawnionym. Czynność sprawcza polegająca na dokonaniu „kradzieży” została przez oskarżonego zrealizowana w sposób definitywny, albowiem objął on w swe władanie skradzione przedmioty, wyniósł je z terenu szkoły i oddalił się w nieznanym kierunku. Następnie oskarżony w krótkim czasie po dokonaniu zaboru zbył skradzioną podkaszarkę marki S. i odkurzacz ogrodowy marki S. (...), a także przetopił przedłużacz sieciowy dł. 40 m, przedłużacz siłowego dł. 25 m wartości 100 zł i gniazdo siłowego od piły stalowej, w wyniku, czego uzyskał surowce wtórne, które następnie także sprzedał w punkcie skupu złomu. Okoliczności te wskazują jednoznacznie, że zrealizowane zostało również znamię strony podmiotowej przestępstwa kradzieży z włamaniem, tj. oskarżony zachowując się w sposób opisany powyżej, dał jednoznaczny wyraz temu, że działał w zamiarze przywłaszczenia skradzionego mienia.

W ocenie sądu okoliczności popełnienia przestępstwa zarzucanego oskarżonemu w punkcie pierwszym aktu oskarżenia nie budzą wątpliwości. Oskarżony przyznał się do winy zarówno w toku postępowania przygotowawczego oraz przed sądem. Materiał dowodowy w stopniu graniczącym z pewnością potwierdził jego wyjaśnienia oraz pozwolił na przypisanie mu zachowania objętego zarzutem zawartym w akcie oskarżenia, z tym tylko zastrzeżeniem, że przestępstwo to nie zostało popełnione wspólnie i w porozumieniu z B. S., a tylko i wyłącznie przez A. S. (1), co przez nieuwagę nie znalazło odzwierciedlenia w sentencji wyroku skazującego.

Przestępstwo kradzieży z włamaniem przypisane A. S. (1) niniejszym wyrokiem było czynem społecznie szkodliwym. A. S. (1), dokonując włamania i zaboru wskazanego w opisie czynu mienia(...)działał w sposób umyślny, z zamiarem bezpośrednim w celu przywłaszczenia. Łączna wartość skradzionych rzeczy ruchomych została określona na kwotę 2710 zł. W celu dokonania zaboru mienia, oskarżony wyrządził dodatkowo szkody w postaci zniszczenia ściany garażu, w którym przechowywane były skradzione przedmioty. Na skutek działań operacyjnych policji podjętych już w toku trwającego postępowania, odzyskano podkaszarkę marki S. bdb wartości 1000 zł oraz odkurzacz ogrodowy marki S. (...) bdb wartości 1200 zł.

Nie ulega wątpliwości, że z uwagi na osiągnięcie wymaganego przez prawo karne wieku oraz umiejętności przyswajania sobie reguł moralnych, którymi kieruje się społeczeństwo, A. S. (1) był zdolny do zawinienia. W momencie popełnienia czynu znajdował się w normalnej sytuacji motywacyjnej i miał możliwość podjęcia dowolnej decyzji, a tym samym zachowania się zgodnego z prawem. Nie zaistniała żadna okoliczność wyłączająca jego winę lub bezprawność popełnionego czynu. Zdaniem sądu okoliczności popełnienia czynu wskazują, że stopień jego winy był znaczny.

Czyn zarzucany A. S. (1) w punkcie pierwszym aktu oskarżenia stanowił wypadek mniejszej wagi w rozumieniu art. 283 k.k. w zw. z art. 279 k.k. O uznaniu konkretnego czynu zabronionego za wypadek mniejszej wagi decyduje ocena jego społecznej szkodliwości, jako zmniejszonej do stopnia uzasadniającego wymierzenie kary według skali zagrożenia ustawowego, przewidzianego w przepisie wyodrębniającym wypadek mniejszej wagi w kategorii przestępstw określonego typu (vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 13 czerwca 2002 roku, sygn. akt V KKN 544/00). Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu należy wziąć pod uwagę wszystkie relewantne w danej sprawie przesłanki, o których mowa w art. 115 § 2 k.k. Jak trafnie wskazał Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z dnia 20 czerwca 2000 r., sygn. akt II Aka 99/00, przy dokonywaniu oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu, uwzględniać zwłaszcza trzeba szkodę poniesioną przez ofiarę, bo to właśnie ta szkoda jest najczęściej powodem ukarania. Oceniając obiektywnie wysokość strat finansowych doznanych przez pokrzywdzonego, należało uznać, że nie były one znaczne. Zwłaszcza, jeżeli uwzględni się fakt, iż szkoła, jako instytucja publiczna, dysponuje niebagatelnym budżetem, którego wartość wielokrotnie przewyższa wysokość poniesionego na skutek zachowania oskarżonego A. S. (1) uszczerbku majątkowego. Nie można tym samym przyjąć, aby zachowanie oskarżonego spowodowało wyjątkowo ciężkie skutki w mieniu pokrzywdzonego.

Sąd uznając oskarżonego za winnego popełnienia wszystkich czynów zarzucanych mu aktem oskarżenia, mając na uwadze dyspozycję art. 91 § 1 k.k., jednocześnie przyjął, iż stanowiły one ciąg przestępstw. Przepis art. 91 § 1 kk wymienia cztery przesłanki, od spełnienia których uzależnione jest przyjęcie konstrukcji ciągu przestępstw. Są to: tożsamość przepisu stanowiącego podstawę wymiaru kary dla każdego z przestępstw składających się na ciąg; popełnienie każdego z przestępstw składających się na ciąg z wykorzystaniem takiej samej sposobności; krótkie odstępy czasu pomiędzy poszczególnymi przestępstwami oraz brak wyroku, chociażby nieprawomocnego, co do któregokolwiek z nich, który zapadł w okresie między pierwszym a ostatnim z przestępstw.

W niniejszej sprawie przesłanki te zostały spełnione, gdyż dla wszystkich występków popełnionych przez oskarżonego w sposób umyślny, wspólną podstawę wymiaru kary stanowi art. 283 k.k. Oskarżony dopuścił się przy tym każdego z nich z wykorzystaniem takiej samej sposobności, polegającej na dokonaniu włamania lub usiłowaniu jego dokonania nocą, przez przełamanie zabezpieczeń uniemożliwiających dostęp do zamkniętych i wyodrębnionych pomieszczeń gospodarczych, wykorzystywanych przez pokrzywdzonych do przechowywania w nich stosunkowo wartościowych przedmiotów. Popełnienie przestępstw składających się na ciąg z wykorzystaniem takiej samej sposobności, w rozumieniu art. 91 § 1 k.k., oznacza bowiem wystąpienie takich samych okoliczności tworzących sposobność popełnienia każdego z przestępstw, takiej samej sytuacji, w której znajduje się sprawca i która stwarza okazję, możliwość lub warunki do powtarzania czynów zabronionych. Ustalono również, że pomiędzy każdym z występków zachodziły stosunkowo krótkie odstępy czasu, tj wszystkie miały miejsce w maju 2017 roku, a żadne z przestępnych działań oskarżonego analizowane w niniejszej sprawie nie było przedmiotem odrębnego postępowania, które mogłoby zakończyć się choćby nieprawomocnym wyrokiem.

Uznając A. S. (1) za winnego popełnienia przypisanych mu czynów, sąd na mocy art. 283 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę 7 miesięcy pozbawienia wolności, przy ustawowym zagrożeniu od 3 miesięcy do 7 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności (art. 91 § 1 k.k. in fine). Orzeczona wobec oskarżonego kara 7 miesięcy pozbawienia wolności spełnia wymogi zarówno prewencji indywidualnej jak i generalnej, a także odpowiada stopniowi zawinienia i społecznej szkodliwości czynu. Winna spełnić wobec oskarżonego funkcję wychowawczą i powstrzymać go w przyszłości od popełnienia podobnych czynów. Na wymiar kary miał wpływ sposób działania sprawcy, a także uprzednia niekaralność.

Zgodnie z art. 69 § 1 kk sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze nieprzekraczającym roku, jeżeli sprawca w okresie popełnienia przestępstwa nie był skazany na karę pozbawienia wolności i jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa. Instytucja warunkowego zawieszenia wykonania kary pozostaje zawsze prawem sądu, ale ma zastosowanie przede wszystkim ze względu na osobę sprawcy. Merytorycznie najistotniejszym warunkiem jej orzekania jest dodatnia prognoza oparta na właściwościach i warunkach osobistych sprawcy oraz na jego dotychczasowym sposobie życia. Owa przesłanka wyrażać się ma w przekonaniu sądu, że sprawca wykona nałożone na niego obowiązki próby i nie powróci do przestępstwa, a zatem wykonanie kary nie będzie konieczne. R. legis probacji tkwi w przekonaniu, że efekt resocjalizacyjny wobec sprawcy przestępstwa niewykazującego cech głębokiej demoralizacji osiągnąć można w warunkach wolności kontrolowanej. Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że A. S. (3), nie był wcześniej karany za przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego oraz nie wykazuje cech demoralizacji. Sąd mając na uwadze warunki osobiste oskarżonego, a w szczególności uprzednią niekaralność, doszedł do przekonania, że wykonanie orzeczonej kary nie jest konieczne dla wychowawczego i prewencyjnego oddziaływania na oskarżonego. W związku z tym, na podstawie art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 1 k.k. warunkowo zawiesił oskarżonemu wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres 3 lat tytułem próby.

Na mocy art. 73 § 1 k.k. sąd oddał oskarżonego A. S. (1) w okresie próby pod dozór kuratora sądowego. Na mocy art. 72 § 1 pkt 4 kk sąd zobowiązał oskarżonego A. S. (1) do podjęcia stałej pracy zarobkowej w terminie 3 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku.

W punkcie VIII wyroku, sąd na mocy art. 46 § 1 k.k. zobowiązał oskarżonego A. S. (1) do naprawienia części szkody poprzez zapłatę na rzecz (...) kwoty 510 złotych. Kwota ta stanowi różnicę pomiędzy szkodą wyrządzoną a naprawioną w toku postępowania przygotowawczego. Wszak szkoła odzyskała część skradzionego mienia.

W punkcie IX wyrokuj sąd postanowił, na podstawie art. 624 § 1 k.k., mając na uwadze trudną sytuację majątkową oskarżonego A. S. (1), zwolnił go od ponoszenia opłat sądowych i wydatków poniesionych w toku postępowania, wydatkami obciążając Skarb Państwa.