Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 października 2017 r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej Wydział I Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Bartłomiej Rajca

Protokolant Mirosława Mękarska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2017 r. w Ś.

sprawy z powództwa Ł. W. (1)

przeciwko J. D.

o zwolnienie od egzekucji

oraz sprawy z powództwa M. G. (1)

przeciwko J. D.

o zwolnienie od egzekucji

I.  uchyla wyrok zaoczny Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 30 sierpnia 2016 r. w sprawie I C 549/16 w całości i powództwo oddala;

II.  zasądza od powoda Ł. W. (1) na rzecz pozwanej J. D. kwotę 2.580 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  uchyla wyrok zaoczny Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 30 sierpnia 2016 r. w sprawie I C 548/16 w całości i w części dotyczącej zwolnienia od egzekucji ruchomości w postaci wyrównywarki (...) model F5L Nr (...) postępowanie umarza, natomiast w pozostałym zakresie powództwo oddala;

IV.  zasądza od powoda M. G. (1) na rzecz pozwanej J. D. kwotę 5.317 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Sprawa I C 549/16

Pozwem wniesionym w dniu 21.04.2016 r. za pośrednictwem poczty, skierowanym przeciwko pozwanej J. D., powód Ł. W. (1) wniósł o zwolnienie od egzekucji ruchomości – pojazdu osobowego m-ki O. (...) o nr rej. (...), rok produkcji 1997 oraz piły formatowej J., zajętych w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Środzie Śląskiej J. B. (1) z wniosku pozwanej J. D. przeciwko dłużnikowi P. M. w sprawie o sygn. akt Km 846/15, oraz wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanej zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego żądania powód Ł. W. (1) wskazał, iż na podstawie wniosku pozwanej ww. Komornik Sądowy prowadzi postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi P. M. w sprawie o sygn. akt Km 846/15.

Powód Ł. W. (1) twierdził, że w dniu 29 marca (dosłownie w pozwie: lutego) 2016 r. został pisemnie poinformowany przez dłużnika P. M. o prowadzonym przeciwko niemu postępowaniu egzekucyjnym, jak również o dokonanym zajęciu ruchomości należących do powoda, a znajdujących się w posiadaniu dłużnika, tj. pojazdu osobowego m-ki O. (...) o nr rej. (...), rok produkcji 1997 oraz piły formatowej J.. Powód wskazał, że ww. pojazd nie stanowi własności dłużnika, ale na mocy umowy sprzedaży z dnia 10.01.2015 r. jest własnością powoda. Również piła formatowa J., zajęta w toku prowadzonej egzekucji, nie jest własnością dłużnika, a została nabyta przez powoda Ł. W. (1) w drodze umowy sprzedaży z dnia 06.06.2015 r. od M. G. (1).

Jako podstawę prawną swojego żądania powód Ł. W. (1) wskazał art. 841 § 1 Kpc. Jednocześnie powód twierdził, że spełniona została w niniejszej sprawie przesłanka z art. 841 § 3 Kpc, ponieważ pozew został złożony w terminie miesiąca od dowiedzenia się przez powoda o dokonanym zajęciu. Powód twierdził bowiem, że dopiero w dniu 29 marca 2016 r. na skutek pisemnego zawiadomienia przez dłużnika, powód uzyskał informację o zajęciu należących do niego przedmiotów.

Postanowieniem tut. Sądu z dnia 20.05.2016 r. w sprawie I C 549/16 udzielono zabezpieczenia powodowi poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy tut. Sądzie Rejonowym J. B. (1) z wniosku pozwanej J. D. przeciwko P. M. w sprawie o sygn. akt Km 846/15 w zakresie dotyczącym ruchomości – pojazdu osobowego m-ki O. (...) o nr rej. (...), rok produkcji 1997 oraz piły formatowej J. do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia w sprawie I C 549/16. Postanowienie to uprawomocniło się wobec pozwanej w wyniku doręczenia jej odpisu ww. postanowienia wskutek tzw. podwójnej awizacji.

Również wskutek tzw. podwójnej awizacji uznano, że pozwana została skutecznie wezwana na rozprawę w dniu 30.06.2016 r. i wyrokiem zaocznym z dnia 30.08.2016 r. w sprawie I C 549/16 tut. Sądu powództwo powoda Ł. W. (1) zostało uwzględnione w całości, a nadto zasądzona została na rzecz powoda Ł. W. (1) kwota 2.725 zł tytułem zwrotu kosztów procesu; nadto wyrokowi z uwagi na jego zaoczny charakter został nadany rygor natychmiastowej wykonalności.

W dniu 31 marca 2017 r. pozwana wniosła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od ww. wyroku zaocznego oraz o wstrzymanie wykonania ww. wyroku w części dotyczącej kosztów postępowania do czasu prawomocnego rozpoznania wniosku i wniesionego sprzeciwu od ww. wyroku zaocznego. Nadto pozwana wniosła również sprzeciw od tego wyroku.

We wniosku o przywrócenie terminu pozwana wskazała, że uchybienie terminowi do wniesienia sprzeciwu nastąpiło bez jej winy, gdyż w okresie gdy toczyło się postępowanie w sprawie I C 549/16 pozwana czasowo przebywała w Niemczech, gdzie podjęła pracę od dnia 03 maja 2016 r., a w Polsce bywała sporadycznie i nie miała żadnej wiedzy o toczącym się postępowaniu w sprawie I C 549/16. Pozwana wskazała również, że zachowała 7-dniowy termin z art. 169 § 1 Kpc gdyż dowiedziała się o toczącym się postępowaniu w dniu 25 marca 2017 r., kiedy odebrała z poczty pismo Komornika Sądowego przy tut. Sądzie J. B. o zajęciu wierzytelności w sprawie egzekucyjnej na podstawie tytułu wykonawczego, którym był wyrok zaoczony tut. Sądu z dnia 30.08.2016 r. w sprawie I C 549/16, w związku ze wszczęciem postępowania egzekucyjnego przeciwko niej w sprawie o sygn. akt Km 434/17, w której to ww. Komornik egzekwował koszty zasądzone w ww. wyroku zaocznym.

W sprzeciwie od wyroku zaocznego z dnia 30.08.2016 r. w sprawie I C 549/16 pozwana zaskarżyła ten wyrok w całości i wniosła o zasądzenie od powoda Ł. W. (1) na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych na zasadzie art. 101 Kpc; natomiast wobec żądania pozwu oświadczyła, że uznaje powództwo w całości.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwana podniosła, że jej wniosek odnośnie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania uzasadniony jest tym, że powód przed wytoczeniem przed wytoczeniem powództwa nie wezwał skutecznie pozwanej do zwolnienia zajętych przedmiotów. Poza tym powód nigdy bezpośrednio nie nawiązał kontaktu z pozwaną. Pozwana o żądaniu dowiedziała się, tak jak już podniosła we wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od wyroku zaocznego, dopiero w dniu 25.03.2017 r. Wcześniej pozwana nie miała żadnej wiedzy ani świadomości toczącego się postępowania w sprawie, albowiem od 03 maja 2016 r. podjęła pracę w Niemczech i w miejscu zamieszkania bywała sporadycznie. Pozwana podniosła, że powód powinien był przed wytoczeniem powództwa wezwać pozwaną od zwolnienia określonych w wezwaniu przedmiotów spod egzekucji, i gdyby powód Ł. W. (1) to uczynił w okresie od 29 marca do 03 maja 2016 r. wezwanie z pewnością zostałoby przez pozwaną odebrane. Pozwana przyznała, że takie wezwanie nie jest warunkiem skutecznego dochodzenia powództwa ekscydencyjnego (interwencyjnego) z art. 841 § 1 Kpc, jak w niniejszej sprawie, lecz zgodnie z orzecznictwem sądowym brak uprzedniego powiadomienia wierzyciela może jedynie spowodować niekorzystne dla powoda rozstrzygnięcie o kosztach procesu, jeżeli pozwany wierzyciel uzna przy pierwszej czynności procesowej żądanie pozwu (tak SA w Łodzi w wyroku z dnia 28.11.2013 r. w sprawie I ACa 695/13, Lex nr 1409195).

Postanowieniem tut. Sądu z dnia 05.05.2017 r. w sprawie I C 549/16 przywrócono pozwanej termin do wniesienia sprzeciwu od wyroku zaocznego tut. Sądu z dnia 30.08.2016 r. w tej sprawie oraz zawieszono rygor natychmiastowej wykonalności w zakresie pkt II tegoż wyroku, tj. w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania w sprawie I C 549/16.

Na rozprawie w dniu 06.06.2017 r. w sprawie I C 549/16 oraz w piśmie procesowym z dnia 12.06.2017 r. powód Ł. W. (1) wniósł o utrzymanie wyroku zaocznego w całości w mocy podnosząc, że pozwana wiedziała o zajęciu przedmiotów należących do powoda z protokołu zajęcia ruchomości z dnia 28.10.2015 r. doręczonego pozwanej w dniu 26.11.2015 r., a następnie ze skargi dłużnika P. M. na czynności Komornika Sądowego przy tut. Sądzie J. B. (1), którą pozwana odebrała osobiście w siedzibie Kancelarii Komornika Sądowego w dniu 21.12.2015 r. Powód podniósł, że pomimo pouczenia o możliwości zwolnienia przedmiotów należących do dłużnika spod egzekucji, pozwana takiej woli nie wyraziła.

Na rozprawie w dniu 18.07.2017 r. pozwana podniosła, że Komornik J. B. nie informowała jej o prawach i konsekwencjach prowadzenie egzekucji z własności osoby trzeciej oraz o treści art. 841 Kpc, a pozwana w czasie wizyt u Komornika nie posiadała fachowego pełnomocnika z uwagi na cofnięcie w ówczesnym czasie pełnomocnictwa ówczesnemu i obecnemu pełnomocnikowi pozwanej. Nadto pozwana podniosła, że dwóch przypadkach, tj. po skierowaniu do niej wniosków dwóch podmiotów mieniących się właścicielami poszczególnych ruchomości tj. firmy (...) oraz (...) Banku SA pozwana zwalniała od egzekucji te określone przedmioty w toku postępowania egzekucyjnego wobec dłużnika P. M.. Nadto pozwana podniosła, że z akt egzekucyjnych Km 846/15 nadesłanych w toku postępowania przez Komornika J. B. wynika, że powód Ł. W. (1) w dniu 04.11.2015 r. otrzymał zawiadomienie od Komornika o zajęciu przedmiotów stanowiących jego własność oraz wskazał, że mimo że powód Ł. W. (1) deklaruje jako adres miejsca zamieszkania ul. (...) w K., to pod wskazanym przez dłużnika P. M. adresem powoda tj. ul. (...) w K., powód z pewnością odbierał korespondencję, gdyż pod tym adresem prowadzi działalność w postaci spółki z o.o. pod nazwą (...) sp. z o.o., której powód jest jedynym wspólnikiem, na co przedłożyła dowód w postaci odpisu pełnego z KRS ww. spółki (k. 232-234 akt), i w związku z tym pozwana wywodziła, że upłynął powodowi Ł. W. (1) termin do skutecznego wniesienia powództwa o zwolnienie od egzekucji w sprawie I C 549/16.

Sprawa I C 548/16

Pozwem wniesionym w dniu 21.04.2016 r. za pośrednictwem poczty, skierowanym przeciwko pozwanej J. D., powód M. G. (1) wniósł o zwolnienie od egzekucji ruchomości – wyrównywarki (...) model F5L Nr (...) oraz prasy (...) S., zajętych w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Środzie Śląskiej J. B. (1) z wniosku pozwanej J. D. przeciwko dłużnikowi P. M. w sprawie o sygn. akt Km 846/15, oraz wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanej zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego żądania powód M. G. (1) wskazał, iż na podstawie wniosku pozwanej ww. Komornik Sądowy prowadzi postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi P. M. w sprawie o sygn. akt Km 846/15.

Powód twierdził, że w dniu 29 marca (dosłownie w pozwie: lutego) 2016 r. został pisemnie poinformowany przez dłużnika P. M. o prowadzonym przeciwko niemu postępowaniu egzekucyjnym, jak również o dokonanym zajęciu ruchomości należących do powoda, a znajdujących się w posiadaniu dłużnika, tj. wyrównywarki (...) model F5L Nr (...) oraz prasy (...) S.. Powód wskazał, że ww. wyrównywarka nie stanowi własności dłużnika, albowiem powód M. G. (1) w dniu 24 kwietnia 2015 r. nabył ww. ruchomość podczas licytacji komorniczej, przeprowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu A. K. (1) w sprawie prowadzonej pod sygn. akt Km 1726/13. Również prasa (...) S. należy do powoda M. G. (1), który nabył tę ruchomość w dniu 11.12.2014 r. na licytacji komorniczej przeprowadzonej przez Komornika Sądowego przy tut. Sądzie Rejonowym A. K. (2) w sprawie toczącej się pod sygn. akt Km 759/14.

Jako podstawę prawną swojego żądania powód M. G. (1) wskazał art. 841 § 1 Kpc. Jednocześnie powód twierdził, że spełniona została w niniejszej sprawie przesłanka z art. 841 § 3 Kpc, ponieważ pozew został złożony w terminie miesiąca od dowiedzenia się przez powoda o dokonanym zajęciu. Powód twierdził bowiem, że dopiero w dniu 29 marca 2016 r. na skutek pisemnego zawiadomienia przez dłużnika, powód uzyskał informację o zajęciu należących do niego przedmiotów.

Postanowieniem tut. Sądu z dnia 20.05.2016 r. w sprawie I C 548/16 udzielono zabezpieczenia powodowi poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy tut. Sądzie Rejonowym J. B. (1) z wniosku pozwanej J. D. przeciwko P. M. w sprawie o sygn. akt Km 846/15 w zakresie dotyczącym ruchomości – wyrównywarki (...) model F5L Nr (...) oraz prasy (...) S. do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia w sprawie I C 548/16. Postanowienie uprawomocnił się wobec pozwanej w wyniku doręczenia jej odpisu ww. postanowienia wskutek tzw. podwójnej awizacji.

Również wskutek tzw. podwójnej awizacji uznano, że pozwana została skutecznie wezwana na rozprawę w dniu 30.06.2016 r. i wyrokiem zaocznym z dnia 30.08.2016 r. w sprawie I C 548/16 tut. Sądu powództwo powoda M. G. (1) zostało uwzględnione w całości, a nadto zasądzona została na rzecz powoda M. G. (1) kwota 5.800 zł tytułem zwrotu kosztów procesu; nadto wyrokowi z uwagi na jego zaoczny charakter został nadany rygor natychmiastowej wykonalności.

W dniu 31 marca 2017 r. pozwana wniosła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od ww. wyroku zaocznego oraz o wstrzymanie wykonania ww. wyroku w części dotyczącej kosztów postępowania do czasu prawomocnego rozpoznania wniosku i wniesionego sprzeciwu od ww. wyroku zaocznego. Nadto pozwana wniosła również sprzeciw od tego wyroku.

We wniosku o przywrócenie terminu pozwana wskazała, że uchybienie terminowi do wniesienia sprzeciwu nastąpiło bez jej winy, gdyż w okresie gdy toczyło się postępowanie w sprawie I C 548/16 pozwana czasowo przebywała w Niemczech, gdzie podjęła pracę od dnia 03 maja 2016 r., a w Polsce bywała sporadycznie i nie miała żadnej wiedzy o toczącym się postępowaniu w sprawie I C 548/16. Pozwana ponadto wskazała, że zachowała 7-dniowy termin z art. 169 § 1 Kpc, gdyż dowiedziała się o toczącym się postępowaniu w dniu 25 marca 2017 r., kiedy odebrała z poczty pismo Komornika Sądowego przy tut. Sądzie J. B. o zajęciu wierzytelności w sprawie egzekucyjnej na podstawie tytułu wykonawczego którym był wyrok zaoczony tut. Sądu z dnia 30.08.2016 r. w sprawie I C 548/16, w związku ze wszczęciem postępowania egzekucyjnego przeciwko niej w sprawie o sygn. akt Km 355/17, w której to ww. Komornik egzekwował koszty zasądzone w ww. wyroku zaocznym.

W sprzeciwie od wyroku zaocznego z dnia 30.08.2016 r. w sprawie I C 548/16 pozwana zaskarżyła ten wyrok w całości i wniosła o zasądzenie od powoda M. G. (1) na rzecz pozwanej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych na zasadzie art. 101 Kpc; natomiast wobec żądania pozwu oświadczyła, że uznaje powództwo w całości.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwana podniosła, że jej wniosek odnośnie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania uzasadniony jest tym, że powód przed wytoczeniem powód przed wytoczeniem powództwa nie wezwał skutecznie pozwanej do zwolnienia zajętych przedmiotów. Poza tym powód nigdy bezpośrednio nie nawiązał kontaktu z pozwaną. Pozwana o żądaniu dowiedziała się, tak jak już podniosła we wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od wyroku zaocznego, dopiero w dniu 25.03.2017 r. Wcześniej pozwana nie miała żadnej wiedzy ani świadomości toczącego się postępowania w sprawie, albowiem od 03 maja 2016 r. podjęła pracę w Niemczech i w miejscu zamieszkania bywała sporadycznie. Pozwana podniosła, że powód powinien był przed wytoczeniem powództwa wezwać pozwaną od zwolnienia określonych w wezwaniu przedmiotów spod egzekucji, i gdyby powód M. G. (1) to uczynił w okresie od 29 marca do 03 maja 2016 r. wezwanie z pewnością zostałoby przez pozwaną odebrane. Pozwana przyznała, że takie wezwanie nie jest warunkiem skutecznego dochodzenia powództwa ekscydencyjnego (interwencyjnego) z art. 841 § 1 Kpc, jak w niniejszej sprawie, lecz zgodnie z orzecznictwem sądowym brak uprzedniego powiadomienia wierzyciela może jedynie spowodować niekorzystne dla powoda rozstrzygnięcie o kosztach procesu, jeżeli pozwany wierzyciel uzna przy pierwszej czynności procesowej żądanie pozwu (tak SA w Łodzi w wyroku z dnia 28.11.2013 r. w sprawie I ACa 695/13, Lex nr 1409195).

Postanowieniem tut. Sądu z dnia 05.05.2017 r. w sprawie I C 548/16 przywrócono pozwanej termin do wniesienia sprzeciwu od wyroku zaocznego tut. Sądu z dnia 30.08.2016 r. w tej sprawie oraz zawieszono rygor natychmiastowej wykonalności w zakresie pkt II tegoż wyroku, tj. w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania w sprawie I C 548/16.

Na rozprawie w dniu 06.06.2017 r. w sprawie I C 548/16 oraz w piśmie procesowym z dnia 01.06.2017 r. powód M. G. (1) wniósł o utrzymanie wyroku zaocznego w całości w mocy podnosząc, że pozwana wiedziała o zajęciu przedmiotów należących do powoda z protokołu zajęcia ruchomości z dnia 28.10.2015 r. doręczonego pozwanej w dniu 26.11.2015 r., a następnie ze skargi dłużnika P. M. na czynności Komornika Sądowego przy tut. Sądzie J. B. (1), którą pozwana odebrała osobiście w siedzibie Kancelarii Komornika Sądowego w dniu 21.12.2015 r. Powód podniósł, że pomimo pouczenia o możliwości zwolnienia przedmiotów należących do dłużnika spod egzekucji, pozwana takiej woli nie wyraziła.

Na rozprawie w dniu 18.07.2017 r. pozwana podniosła, że Komornik J. B. nie informowała jej o prawach i konsekwencjach prowadzenie egzekucji z własności osoby trzeciej oraz o treści art. 841 Kpc, a pozwana w czasie wizyt u Komornika nie posiadała fachowego pełnomocnika z uwagi na cofnięcie w ówczesnym czasie pełnomocnictwa ówczesnemu i obecnemu pełnomocnikowi pozwanej. Nadto pozwana podniosła, że dwóch przypadkach, tj. po skierowaniu do niej wniosków dwóch podmiotów – właścicieli poszczególnych ruchomości tj. firmy (...) oraz (...) Banku SA pozwana zwalniała od egzekucji te określone przedmioty w toku postępowania egzekucyjnego wobec dłużnika P. M..

Postanowieniem tut. Sądu zapadłym na rozprawie w dniu 18.07.2017 r. w sprawie I C 548/16 połączono tę sprawę na podstawie art. 219 Kpc do łącznego rozpoznania ze sprawą I C 549/16 z uwagi na względy ekonomiki procesowej tj. praktyczną jednakowość żądań i stanowisk stron w tych sprawach.

Bezsporne było w obu połączonych do łącznego rozpoznania sprawach, że na podstawie wniosku pozwanej Komornik Sądowy przy tut. Sądzie J. B. (1) prowadzi postępowanie egzekucyjne m.in. przeciwko dłużnikowi P. M. w sprawie o sygn. akt Km 846/15. W toku tego postępowania zajęte zostały m.in. ruchomości w postaci: pojazdu osobowego m-ki O. (...) o nr rej. (...), rok produkcji 1997 oraz piły formatowej J., stanowiące własność powoda Ł. W. (1), oraz wyrównywarki (...) model F5L Nr (...) oraz prasy (...) S., stanowiące własność powoda M. G. (1) (tak również dokumenty: w aktach egzekucyjnych Komornika Sądowego przy tut Sądzie J. B. (1) w sprawie Km 846/15 – w załączeniu akt, kopia umowy sprzedaży z 10.01.2015 r. – k. 8-9 oraz umowy sprzedaży z 06.06.2015 r. – k.10-11, protokół sprzedaży ruchomości z 23.04.2014 r. – k.115-116, kopia faktury Vat (...) – k.117, kopia faktury Vat nr (...) – k.118, kopia protokołu sprzedaży ruchomości z 11.12.2014r. – k.119).

Bezsporny był również fakt wystosowania do obu powodów i doręczenia im przez dłużnika P. M. pism z dnia 29 marca 2016 r., w którym dłużnik informował obu powodów o prowadzonym przeciwko niemu postępowaniu egzekucyjnym z wniosku pozwanej, jak również o dokonanym zajęciu ruchomości należących do powodów, a znajdujących się w posiadaniu dłużnika, tj. pojazdu osobowego m-ki O. (...) o nr rej. (...), rok produkcji 1997, piły formatowej J., wyrównywarki (...) model F5L Nr (...) oraz prasy (...) S. (tak również dokumenty: pisma dłużnika z 29.03.2016 r. do obu powodów – k. 7, 114).

Sąd ustalił ponadto w sprawie następujący stan faktyczny:

O zajęciu ww. ruchomości będących ich własnością obaj powodowie dowiedzieli się będąc obecnymi podczas dokonywania tego zajęcia w dniu 28 października 2015 r. przez asesora komorniczego Ł. S., który wykonywał te czynności na zlecenie Komornika Sądowego przy tut. Sądzie J. B. (1) w miejscu wykonywania działalności przez dłużnika tj. w K. przy ul. (...), będącej również siedzibą spółki (...) sp. z o.o., w której jedynym wspólnikiem jest powód Ł. W. (1), a w której powód M. G. (1) był zatrudniony na okresie próbnym, natomiast dłużnicy P. M. i A. D. są członkami zarządu.

Dowód: - przesłuchanie powoda Ł. W. – k.262,

- przesłuchanie powoda M. G. – k.263,

- odpis pełny z (...) sp. z o.o. - k. 232-234 akt,

W protokole zajęcia ww. ruchomości dłużnik P. M. wskazał jako właściciela zajętych ruchomości Ł. W. (1) zamieszkałego w K. przy ul. (...). Pismem z dnia 29.10.2015 r. Komornik Sądowy przy tut. Sądzie J. B. wystosowała do powoda Ł. W. (1) zawiadomienie o dokonanym zajęciu ww. ruchomości wraz z kopią protokołu zajęcia ww. ruchomości i pouczyła powoda Ł. W. (1) o możliwości złożenia w terminie 1 m-ca od dnia otrzymania tego pisma powództwa przeciwegzekucyjnego do tut. Sądu w trybie art. 841 Kpc z żądaniem zwolnienia zajętych ruchomości spod postępowania egzekucyjnego. Pismo do powoda Ł. W. skierowane na adres ul. (...) w K. odebrał dorosły domownik - brat powoda K. W.. Pismem z dnia 29.10.2015 r. Komornik Sądowy przy tut. Sądzie J. B. wystosowała do również do adw. J. S. jako pełnomocnika pozwanej zawiadomienie o dokonanym zajęciu ww. ruchomości wraz z kopią protokołu zajęcia ww. ruchomości. Wskutek przypomnienia adw. J. S. z dnia 03.11.2015 r., że pismem z dnia 13.10.2015 r. pozwana cofnęła jej pełnomocnictwo do reprezentowania pozwanej w postępowaniu egzekucyjnym w sprawie Km 846/15, ww. korespondencja została wysłana na adres zamieszkania pozwanej, gdzie została przez nią odebrana w dniu 26.11.2015 r.

Dowód: - protokół zajęcia ruchomości z dnia 28.10.2015 r. – k.105 oraz w aktach egzekucyjnych Km 846/15 k.60 – w załączeniu akt,

- zwrotne potwierdzenie odbioru protokołu zajęcia ruchomości – k.62 akt egzekucyjnych Km 846/15 – w załączeniu akt,

- pismo Komornika J. B. z dnia 29.10.2015 r. do adw. J. S. wraz ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru – k. 104 i 106, a nadto k. 65-66 akt egzekucyjnych Km 846/15 – w załączeniu akt,,

- pismo adw. J. S. z dnia 03.11.2015 r. do Komornika J. B. – k. 69 akt egzekucyjnych Km 846/15 – w załączeniu akt,

- pismo Komornika J. B. z dnia 13.11. 2015 r. do pozwanej wraz ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru – k. 106 oraz k.70, k. 67 akt egzekucyjnych Km 846/15 – w załączeniu akt,

- zeznania świadek J. B. (1) – k.261-262,

- przesłuchanie pozwanej – k. 263

W dniu 21 grudnia 2015 r. do Kancelarii (...). B. stawiła się pozwana, której została wydana kopia skargi dłużnika P. M. na czynności Komornika z dnia 04.11.2015 r., na dokonane przez Komornika czynności zajęcia ruchomości z dnia 28.10.2015r. w której podnosił m.in., iż ww. ruchomości nie stanowią jego własności, lecz powodów.

Dowód: - protokół z dnia 21.12.2015 r. – k. 101, a nadto k. 98 akt egzekucyjnych Km 846/15 – w załączeniu akt,

- kopia skargi dłużnika P. M. na czynności Komornika z dnia 04.11.2015 r. – k. 102-103

- zeznania świadek J. B. (1) – k.261-262

Pozwana uprzednio uczestniczyła w prowadzonej przez dłużników P. M. i A. (...) sp. z o.o. Wskutek wzajemnych nieporozumień pozwana zrezygnowała z udziału w tej działalności. W międzyczasie pomiędzy pozwaną a dłużnikami zaczęły się toczyć sprawy sądowe na tle wspólnej działalności, a w konsekwencji również sprawy egzekucyjne. Z uwagi na złe doświadczenia w kontaktach z dłużnikami pozwana uważała, że nie można im niczego udogadniać poprzez np. dobrowolne zwolnienie z zajęcia ruchomości na ich żądanie, gdyż to by tylko przedłużyło postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikom.

Dowód: - przesłuchanie pozwanej – k. 263

Pozwana w toku postępowania egzekucyjnego w sprawie Km 846/15 zwalniała dobrowolnie niektóre ruchomości zajęte w toku tego postępowania, po wystosowaniu przez uprawnione do nich podmioty wniosków w tym przedmiocie. W szczególności pismem z dnia 03.06.2016 r. pozwana za pośrednictwem swojego pełnomocnika - adw. J. S., która wówczas ponownie reprezentowała pozwaną w toku postępowania egzekucyjnego o sygn. akt Km 846/15 – zwolniła dobrowolnie spod zajęcia zajętą w dniu 28.10.2015 r. ruchomość w postaci wyrównywarki (...) model F5L Nr (...) (poz. 4 z protokołu zajęcia), stanowiącej własność powoda M. G. (1). Postanowieniem z dnia 09.06.2017 r. Komornik J. B. umorzyła ww. postępowanie egzekucyjne w zakresie ww. wyrównywarki (...).

Dowód: - pismo wierzyciela z 03.06.2016 r. – k.212 oraz k. 184 akt egzekucyjnych Km 846/15 – w załączeniu akt,

- postanowienie Komornika J. B. z 09.06.2016 r. – k. 221 oraz k.185 akt egzekucyjnych Km 846/15 – w załączeniu akt,

- pismo (...) Sp. z o.o. z 09.05.2016 r. do pozwanej wraz z załącznikami – k.213-220,

- postanowienie Komornika J. B. z 15.03.2016 r. - k.222,

- pismo banku (...) SA z 17.11.2015 r. do pełnomocnika pozwanej z załącznikami – k.229-231

- zeznania świadek J. B. (1) – k.261-262

Powodowie, wskutek wskazań Komornika, próbowali się kontaktować telefonicznie z pozwaną w sprawie zwolnienia ich ruchomości spod egzekucji, lecz bezskutecznie. Powodowie uważali, że to dłużnik P. M. powinien wyjaśnić tę sytuację gdyż postępowanie egzekucyjne toczy się przeciwko niemu i prosili go, żeby dostarczył dokumentację potwierdzającą własność ich ruchomości. Poza próbami rozmów telefonicznych pozwani nie próbowali w inny sposób kontaktować się z pozwaną, chociaż wiedzieli gdzie ona zamieszkuje, jednak uważali, że nie ma jej w miejscu zamieszkania. Dowód: - przesłuchanie powoda Ł. W. – k.262,

- przesłuchanie powoda M. G. – k.263,

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, co następuje:

Powództwo Ł. W. (1) okazało się bezzasadne; powództwo M. G. (3) okazało się w części bezprzedmiotowe, a w pozostałym zakresie również bezzasadne.

Zgodnie z art. 339 § 1 i 2 Kpc jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny; w tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Zgodnie z art. 347 Kpc po ponownym rozpoznaniu sprawy sąd wydaje wyrok, którym wyrok zaoczny w całości lub części utrzymuje w mocy albo uchyla go i orzeka o żądaniu pozwu, bądź też pozew odrzuca lub postępowanie umarza.

Zgodnie z art. 841 § 1 i § 3 Kpc osoba trzecia może w drodze powództwa żądać zwolnienia zajętego przedmiotu od egzekucji, jeżeli skierowanie do niego egzekucji narusza jej prawa; powództwo można wnieść w terminie miesiąca od dnia dowiedzenia się o naruszeniu prawa, chyba że inny termin jest przewidziany w przepisach odrębnych. Zgodnie z orzecznictwem sądowym ( tak m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12.12.2007 r. w sprawie V CSK 275/07) termin do wytoczenia ww. powództwa biegnie od dnia, w którym osoba trzecia faktycznie dowiedziała się o naruszeniu jej prawa. W orzecznictwie sądowym przeważa pogląd, że miesięczny termin z art. 841 § 3 Kpc ma charakter materialny (prekluzyjny), a nie procesowy i nie podlega przywróceniu. Wspomniany termin jest bowiem jedną z przesłanek skuteczności zgłoszonego przez osobę trzecią żądania zwolnienia zajętego przedmiotu od egzekucji (tak m.in. wyrok SA w Łodzi z 12.10.2016 r. w sprawie I ACa 424/16, Lex nr 2162965).

Tymczasem jak wynika z ustalonego stanu faktycznego w sprawie żaden z powodów nie dotrzymał ustawowego i, jak wynika z powyższego, prekluzyjnego, miesięcznego terminu do wniesienia powództw o zwolnienie swoich ruchomości spod egzekucji. Jak wynika bowiem z ustalonego stanu faktycznego, w tym przede wszystkim z zeznań samych powodów, faktycznie dowiedzieli się oni o zajęciu ich ruchomości już w dniu ich zajęcia przez Komornika J. B., co miało miejsce w dniu 28 października 2015 r. Powództwa w niniejszej sprawie zostały zaś wniesione dopiero w dniu 21 kwietnia 2016 r., a więc długo po upływie miesięcznego terminu z art. 841 § 3 Kpc. Nie są bowiem zgodne z prawdziwym stanem rzeczy twierdzenia powodów zawarte w ich pozwach, że faktycznie dopiero w dniu 29 marca 2016 r. z pisma dłużnika P. M. powzięli wiedzę o prowadzonym przeciwko niemu postępowaniu egzekucyjnym, jak również o dokonanym zajęciu ruchomości należących do powodów. Okoliczności tej – odnośnie powoda Ł. W. (1) - zaprzeczała również pozwana w toku niniejszego postępowania, natomiast zarzut ten okazał się uzasadniony nie tylko wobec powództwa powoda Ł. W. (1), ale również wobec powództwa powoda M. G. (1). Jednocześnie Sąd miał obowiązek wziąć pod uwagę tę okoliczność z urzędu, z uwagi na materialnoprawny charakter terminu z art. 841 § 3 Kpc, i w tym zakresie nie był związany uznaniem obu powództw, dokonanym przez pozwaną w sprzeciwach od wyroków zaocznych. W tych bowiem okolicznościach uznanie takie należy uznać za sprzeczne z prawem materialnym (art. 213 § 2 Kpc), które jako takie, nie wiąże sądu orzekającego.

Zatem wskutek uchybienia przez powodów ustawowemu, nieprzywracalnemu (bo materialnemu) terminowi do wniesienia powództw z art. 841 § 1 Kpc, ich uprawnienia do żądania zwolnienia ich ruchomości spod egzekucji w toczącym się postępowaniu egzekucyjnym Komornika J. B. w sprawie Km 846/15 wygasły, co czyniło ich powództwa bezzasadnymi. Wyjątek od tej sytuacji stanowi zwolnienie od egzekucji ruchomości w postaci wyrównywarki (...) model F5L Nr (...), gdyż uszło uwadze zarówno pozwanej, jak i powodom, że w toku niniejszego postępowania ruchomość ta została już zwolniona dobrowolnie przez pozwaną spod egzekucji, a postępowanie egzekucyjne wobec tej ruchomości zostało umorzone przez Komornika J. B. postanowieniem z dnia 09.06.2016 r. Z uwagi na powyższe w tym zakresie postępowanie z powództwa M. G. (1) stało się bezprzedmiotowe (art. 355 § 1 Kpc).

Mając na uwadze powyższe, Sąd uchylił w całości oba wyroki zaoczne z dnia 30 sierpnia 2016 r., wydane w prowadzonych wówczas osobno sprawach I C 548/16 i I C 549/16 i powództwo Ł. W. (1) oddalił w całości, natomiast postępowanie z powództwa M. G. (1) umorzył w zakresie zwolnienia od egzekucji ww. wyrównywarki jako zbędne, a w pozostałym zakresie powództwo tego powoda również oddalił.

O kosztach procesu Sąd orzekł oddzielnie w stosunku każdego z powództw, mając na uwadze, że oba powództwa rozpatrywane były łącznie jedynie ze względu na zasady ekonomii procesowej.

W przypadku obu powództw Sąd orzekł o kosztach procesu w pkt II i IV wyroku na podstawie art. 98 § 1 i 3 Kpc, mając na uwadze, że powództwo powoda Ł. W. (1) podlegało ostatecznie oddaleniu w całości, a powództwo powoda M. G. (1) ostatecznie również ulegało oddaleniu, choć jedynie w części. Mimo bowiem że ostatecznie postępowanie z powództwa powoda M. G. ulegało w określonej części umorzeniu jako bezprzedmiotowe, to jednak nie sposób uznać pozwanej za przegrywającą sprawę nawet w tej części. Wprawdzie zwolnienie od egzekucji ruchomości powoda M. G. w postaci wyrównywarki (...) nastąpiło w toku niniejszego postępowania, to jednak nie sposób uznać, by nastąpiło to pod wpływem powództwa tego powoda, gdyż do toczącego się postępowania w przypadku obu powództw pozwana czynnie przystąpiła dopiero z chwilą wniesienia sprzeciwu od wydanego w sprawie wyroku zaocznego wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego wniesienia, co nastąpiło dopiero w dniu 31.03.2017 r., a wcześniej uczestnictwo pozwanej w obu połączonych, niniejszych sprawach opierało się na tzw. fikcji doręczenia z art. 139 Kpc.

Zasądzona w pkt II wyroku od powoda Ł. W. na rzecz pozwanej kwota 2.580 zł stanowi celowe w rozumieniu art. 98 § 1 i 3 Kpc koszty procesu poniesione przez pozwaną celem obrony jej praw w sprawie I C 549/16, na które składały się kwota 163 zł tytułem opłaty od sprzeciwu pozwanej w tej sprawie, kwota 2.400 zł tytułem należnej opłaty za czynności tej sprawie pełnomocnika pozwanej będącego adwokatem (obliczonej na podstawie § 2 pkt 4 w zw. z § 15 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w zw. § 2 Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości zmieniającego rozporządzenie w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 3 października 2016 r. (Dz.U. z 2016 r. poz. 1668), w brzmieniu obowiązującym w chwili wniesienia pozwu w niniejszej sprawie i stosownie do wartości przedmiotu sporu w tej sprawie) oraz 17 zł tytułem kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa udzielonego pełnomocnikowi pozwanej.

Zasądzona w pkt IV wyroku od powoda M. G. na rzecz pozwanej kwota 5.317 zł stanowi celowe w rozumieniu art. 98 § 1 i 3 Kpc koszty procesu poniesione przez pozwaną celem obrony jej praw w sprawie I C 548/16, na które składały się kwota 500 zł tytułem opłaty od sprzeciwu pozwanej w tej sprawie, kwota 4.800 zł tytułem należnej opłaty za czynności w tej sprawie pełnomocnika pozwanej będącego adwokatem (obliczonej na podstawie § 2 pkt 5 w zw. z § 15 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w zw. § 2 Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości zmieniającego rozporządzenie w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 3 października 2016 r. (Dz.U. z 2016 r. poz. 1668), w brzmieniu obowiązującym w chwili wniesienia pozwu w niniejszej sprawie i stosownie do wartości przedmiotu sporu w tej sprawie) oraz 17 zł tytułem kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa udzielonego pełnomocnikowi pozwanej.

Mając powyższe na względzie, należało orzec jak w sentencji wyroku.