Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 182/17

PR Ds 50.2017

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 24 października 2017 roku

Sąd Rejonowy w Nidzicy w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Krzysztof Bieńkowski

Protokolant – sekr. Milena Borowska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Nidzicy Dariusza Paczkowskiego

po rozpoznaniu w dniu 24.10.2017 r. na rozprawie sprawy:

K. N., s. D. i A. z d. K., ur. (...) w N.,

oskarżonego o to, że:

1.  W dniu 12 maja 2017 roku w N. przy ul. (...) woj. (...)- (...) groził B. Ż. – starszemu specjaliście pracy socjalnej M. O. P. S.w N., korzystającej z ochrony prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych użyciem przemocy fizycznej poprzez zaciśniecie prawej dłoni w pieść, a następnie podejście do wymienionej, nachylenie się nad nią i wypowiedzenie słów „stul twarz” w celu zmuszenia wymienionej do zaniechania prawnej czynności służbowej, polegającej na nakazie opuszczenia przez niego terenu mieszkań chronionych, gdzie zgodnie z regulaminem stanowiącym załącznik nr 1 do Zarządzenia nr 25.2010 Dyrektora M. O. P. S. w N. z dnia 28 października 2011 roku nie mógł przebywać z uwagi na fakt, że znajdował się pod wpływem alkoholu,

tj. o czyn przewidziany w art. 224 § 1 kk

2.  W dniu 30 maja 2017 roku około godziny 12:00 za ogrodami działkowymi w N. przy ul. (...) woj. (...)- (...) wykorzystując sen pokrzywdzonej zabrał w celu przywłaszczenia telefon komórkowy marki A. (...) w obudowie kol. Złotego o nr (...) i nr (...) wraz z dwiema kartami SIM w sieci O. z których jedna posiadała nr abonencki (...) i nr fabryczny (...) o wartości 400 zł oraz telefon marki L. kol. Białego wraz z kartą SIM w sieci O. o nr abonenckim (...) o wartości 500 zł czym spowodował łączne straty w kwocie 900 zł na szkodę M. C. (1)

tj. o czyn przewidziany w art. 278 § 1 kk

3.  W dniu 09 czerwca 2017 roku około godziny 22:00 w N. przy ul. (...) woj. (...)- (...) po uprzednim zdjęciu ze ściany zewnętrznej budynku oznaczonego nr (...), dokonał zaboru w celu przywłaszczenia poroża jelenia tzw. dwunastaka z czaszką o wartości 1.000,00 zł na szkodę A. G. (1).

tj. o czyn przewidziany w art. 278 § 1 kk

4.  W dniu 10 czerwca 2017 roku około godziny 22:00 w N. przy ul. (...) woj. (...)- (...) po uprzednim zdjęciu ze ściany zewnętrznej budynku oznaczonego nr (...), dokonał zaboru w celu przywłaszczenia poroża jelenia tzw. dziesiątaka z czaszką o wartości 1.000,00 zł na szkodę A. G. (1).

tj. o czyn przewidziany w art. 278 § 1 kk

ORZEKA:

I.  Oskarżonego K. N. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt 1 przestępstwa i za to z mocy art.224§1 k.k. skazuje go, a na podstawie art.224§2 k.k. wymierza karę 3(trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  Oskarżonego K. N. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt 2 przestępstwa i za to z mocy art.278§1 k.k. skazuje go i wymierza mu karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

III.  Oskarżonego K. N. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu w pkt 3 i 4 przestępstw, które jako dokonane w krótkich odstępach czasu z wykorzystaniem takiej samej sposobności uznaje za dokonane w warunkach ciągu przestępstw z art.91§1 k.k. i za to z mocy art.278§1 k.k. w zw. z art.91§1 k.k. skazuje go i wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  Na podstawie art.85§1 i 2 k.k. , art.91§2 k.k. i art.86§1 k.k. wymierzone w pkt I-III kary pozbawienia wolności łączy i wymierza karę łączną 10(dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

a)  Na podstawie art.46§1 k.k. za czyn opisany w pkt 2 zarzutów zasądza od oskarżonego K. N. na rzecz pokrzywdzonej M. C. (1) kwotę 500 (pięciuset) zł tytułem obowiązku naprawienia szkody;

V.  Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych w całości;

ZARZĄDZENIE

1.(...)

2. (...)

N. (...)

Sygn. akt II K 182/17

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

W dniu 12 maja 2017 roku około godziny 18 na polecenie Dyrektora M. O. P. S.w N. pracownicy w osobach - B. Ż. wspólnie z A. G. (2) udały się do mieszkań chronionych usytuowanych przy ul. (...) w N. w związku z podejrzeniem, że w mieszkaniu zajmowanym przez R. S. trwa libacja alkoholowa.

W tym samym czasie w mieszkaniu zajmowanym przez R. S. trwała libacja alkoholowa w której udział brali – R. S., A. S. oraz oskarżony K. N.. Wymienieni w lokalu spożywali piwa marki T..

Po wejściu do bloku pracownice M. (...) w N. idąc do mieszkania zajmowanego przez R. S. na korytarzu spotkały A. S. wraz z oskarżonym K. N.. A. S. widząc idące pracownice M. (...) zapytał się ich czy idą do mieszkania zajmowanego przez R. S.. Pracownice M. (...) potwierdziły w związku z czym A. S. udał się wraz z nimi do mieszkania. A. S. po wprowadzeniu pracownic M. (...) do mieszkania opuścił jego teren i wraz z oskarżonym K. N. zatrzymali się w wyjściu budynku w którym usytuowane są mieszkania chronione.

Pracownice M. (...) wychodząc z budynku po raz kolejny natknęły się na A. S. oraz oskarżonego K. N.. B. Ż. widząc, że mężczyźni znajdują się po spożyciu alkoholu poprosiła ich o opuszczenie terenu mieszkań chronionych.

K. N. słysząc wystosowany w jego kierunku nakaz opuszczenia budynku zaczął grozić B. Ż. poprzez zaciśnięcie prawej dłoni w pięść, a następnie podejście do B. Ż.. Oskarżony po podejściu do B. Ż. nachylił się nad nią i wypowiedział słowa „stul twarz” które zostało wypowiedziane w celu zmuszenia wymienionej do zaniechania czynności służbowej. W poczuciu zagrożenia B. Ż. zatelefonowała na Policję.

W dniu 30 maja 2017 roku około godziny 11 M. C. (1) wraz z P. B., oskarżonym K. N. i M. Ż. udali się na tereny ogródków działkowych przy ul. (...) w N.. Wymienieni zaczęli spożywać piwo po którym wypiciu większość z osób uczestniczących w spotkaniu opuściła je. M. C. poczuła się zmęczona i koło godziny 12 zasnęła. Oskarżony K. N. wykorzystując sen M. C. (1) zabrał w celu przywłaszczenia telefon komórkowy marki A. (...) w obudowie kol. Złotego wraz z dwiema kartami SIM w sieci O. o łącznej wartości 900,00 zł.

Oskarżony K. N. wracając do swego miejsca zamieszkania na ścianie budynku znajdującego się przy ul. (...) w N. zauważył znajdujące się poroża jeleni. W dniu 09 czerwca 2017 roku oskarżony K. N. udał się ponownie w miejsce w którym widział poroża jeleni i dokonał zaboru w celu przywłaszczenia jednego z nich tzw. dwunastaka z czaszką, a następnie dnia kolejnego tj. 10 czerwca około godziny 22 wrócił na miejsce zdarzenia i zabrał kolejną czaszkę z porożem tzw. dziesiątaka. Przedmiotowe poroża stanowiły własność A. G. (1).

Dowód: zeznania B. Ż. [k. 5v-6]; zeznania M. C. (1) [k. 24v-26v, k. 68v]; zeznania A. G. (2) [k. 10v-11]; zeznania A. G. (1) [k. 113v, 49].

Oskarżony K. N. w trakcie trwania postępowania przygotowawczego przyznał się w całości do stawianych mu zarzutów. Jego wyjaśnienia są w całości zgodne z ustalonym stanem faktycznym.

Dowód: wyjaśnienia K. N. [k. 14-15,44-45,62-63].

Sąd zważył, co następuje:

Wyjaśnienia złożone przez oskarżonego w toku postępowania przygotowawczego zasługują na wiarę. Ponadto znajdują potwierdzenie z innymi zgromadzonymi w sprawie dowodami, w szczególności zeznaniami pokrzywdzonych B. Ż., A. G. (1) jak i świadka A. G. (2).

W ocenie Sądu relacje poszkodowanych jak i wyżej wymienionego świadka są wiarygodne. Wymienieni od początku postępowania składali spójne i konsekwentne zeznania identyfikując sprawcę stawianych czynów. Podobnie ocenione zostały dokumenty w postaci notatek, danych o karalności i osobopoznawczych. Ich autorstwo nie budziło wątpliwości.

Stopień winy oskarżonego ocenić wypada jako znaczny, skoro uwzględni się, że K. N. liczy 26 lat, a zatem jest mężczyzną o ukształtowanej już osobowości oraz legitymującym się zasobem doświadczenia życiowego dostatecznym do rozpoznania bezprawności przedsięwziętego działania. Podkreślić też warto, że realizując czynność sprawczą oskarżony nie znajdował się w żadnej atypowej sytuacji motywacyjnej, która usprawiedliwiałaby nie danie posłuchu normom sankcjonowanych określonym w art. 224 § 1 kk oraz art. 278 § 1 kk. Jednocześnie oskarżony był już karany za występki m.in. z art. 178a § 1 kk, 226 § 1 kk oraz 278 § 1 kk zatem miał pełną świadomość tego, że jego czyny są zabronione przez prawo karne.

Wymierzając oskarżonemu kary jednostkowe, Sąd miał na uwadze całokształt okoliczności łagodzących i obciążających, w szczególności stopień społecznej szkodliwości popełnionych czynów i stopień winy. Przy wymiarze kary Sąd miał na uwadze cele wychowawcze w stosunku do sprawcy a ponadto potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Do okoliczności obciążających sąd zaliczył sposób i okoliczności działania oskarżonego. Wymieniony w dniu 12 maja 2017 próbował zastraszyć funkcjonariusza publicznego. Oskarżony wykazał się znacznym stopniem determinacji w realizacji celu jakim było zastraszenie wymienionego funkcjonariusza. Nie zareagował na wezwanie do poprawnego zachowania ani na uprzedzenie o wezwaniu Policji na miejsce zdarzenia. O wysokim stopniu demoralizacji świadczą także okoliczności popełnienia czynu opisanego w pkt III. Oskarżony dokonał przywłaszczenia telefonu który stanowił własność M. C. (2) - którą wcześniej poczęstowała ją swoim alkoholem. W kierunku obciążającym Sąd uwzględnił wielokrotną uprzednią karalność oskarżonego. Sąd nie znalazł znaczących okoliczności łagodzących.

W ocenie Sądu, takie zachowanie oskarżonego, który wykazuje lekceważące podejście do obowiązujących zasad oraz dóbr funkcjonariuszy publicznej zasługuje na stanowczą reakcję prawno- karną. W konsekwencji, jedynie krótkoterminowe kary pozbawienia wolności w wymiarze odpowiednio 3 miesięcy za czyn I i 5 miesięcy za czyn II oraz przy przyjęciu, że czyny wskazane w pkt III i IV stanowią ciąg przestępstw orzeczenie stosownie kart 6 miesięcy pozbawienia wolności będą adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości czynów i stopnia winy.

W ocenie Sądu, uświadomią oskarżonemu nieopłacalność takiego typu zachowań i w przyszłości powstrzymają przed kolejnym naruszeniem porządku prawnego, w szczególności związanym z atakiem na godność i inne dobra osobiste funkcjonariuszy publicznych. Orzekając karę łączną Sąd miał na uwadze łączność przedmiotową i podmiotową popełnionych czynów, ale jednocześnie to, że godzą one w inne dobra prawne. Z tego powodu zasadne było zastosowanie zasady częściowej absorbcji tym samym wymierzając karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Z uwagi na wniosek M. C. (2), zasadnym było przynajmniej częściowe zrekompensowanie jej w niniejszym procesie szkody spowodowanej czynem oskarżonego. Z tej przyczyny na podstawie art. 46 §1 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody w części poprzez uiszczenie na jej rzecz kwoty 500 (pięciuset) złotych zł.

Z racji ustalonej sytuacji materialnej oskarżonego, na podstawie art. 624 §1 k.p.k. Sąd zwolnił w całości oskarżonego od ponoszenia kosztów procesu, uznając się, że w jego przypadku jako oczywiście nierealistyczne jawi się aby był on w stanie pokryć te koszty w dającej się określić przyszłości.