Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 listopada 2017 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Anna Bielecka-Gąszcz

Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Zuchora

po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2017 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) (...) w upadłości w K.

przeciwko K. C. i G. C. (1)

o zapłatę 964,44 zł

oddala powództwo.

Sygn. akt VIII C 2911/16

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2016 roku powód (...) w K. wytoczył przeciwko pozwanym solidarnie G. C. (1) i K. C. powództwo o zasądzenie kwoty 964,44 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu powód wskazał, że pozwany G. C. (1) jest dłużnikiem powoda z tytułu umowy pożyczki udzielonej przez powoda w dniu 12 lipca 2011 roku na kwotę 44.000 zł, której poręczycielem był pozwana K. C.. Pozwany nie regulował należności, nie uczynił tego również poręczyciel, wobec czego powód wypowiedział łączącą strony umowę w dniu 1 lipca 2015 roku, zaś na dochodzoną pozwem kwotę składają się następujące należności: kapitał przeterminowany pożyczki w wysokości 439,92 zł, wymagalne odsetki umowne w wysokości 238,55 zł, odsetki od kapitału przeterminowanego (odsetki za opóźnienie w spłacie należności głównej) w wysokości 40,97 zł, i koszty opłat, prowizji i upomnień w wysokości 245 zł. (pozew k. 4-7)

W dniu 28 września 2016 roku w przedmiotowej sprawie został wydany nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, który pozwani zaskarżyli sprzeciwem w całości, wnosząc o oddalenie powództwa w całości. Nie kwestionując faktu zawarcia przedmiotowej umowy, pozwani podnieśli, że cała zaciągnięta pożyczka w wysokości wskazanej przez pracownika powoda została spłacona w dniu 3 stycznia 2012 roku przelewem bankowym, zatem powództwo jest bezzasadne. Pozwani podnieśli także zarzut przedawnienia dochodzonego roszczenia. (nakaz zapłaty k. 30, sprzeciw k. 6-7v, postanowienie k. 14v)

W odpowiedzi na sprzeciw powód zaprzeczył temu by pozwani dokonali spłaty całości zobowiązania finansowego i podniósł, że pozwany dokonując przelewu w większej kwocie niż wynikałoby to z harmonogramu, dokonał nadpłaty z góry poszczególnych rat, ale nie spłacił pożyczki w całości, o czym był wielokrotnie informowany poprzez monity telefoniczne i pisemne. Powód zaprzeczył także temu by doszło do przedawnienia dochodzonego roszczenia. Wyjaśnił, że po dokonaniu nadpłaty rat, umowa pożyczki nadal obowiązywała strony do czasu jej rozwiązania przez powoda za wcześniejszym wypowiedzeniem, w związku z zaległością w spłacie należnych powodowi kwot pismem z dnia 1 lipca 2015 roku. Pozwani zostali zawiadomieni o wypowiedzeniu umowy z wyliczeniem zaległości na dany dzień. Pozwani nie zapłacili zaległości i po upływie okresu wypowiedzenia umowa została rozwiązana z dniem 17 sierpnia 2015 roku. W związku z rozwiązaniem umowy wymagalna stała się pozostała do zapłaty należna Kasie kwota kapitału określona pismem z dnia 18 sierpnia 2015 roku wraz z niezapłaconymi odsetkami umownymi, dalszymi odsetkami karnymi za opóźnienie w spłacie naliczanymi do dnia zapłaty i zaliczonymi kosztami windykacyjnymi, co znajduje odzwierciedlenie w pozwie. (odpowiedź na sprzeciw k. 50-50v)

Postanowieniem z dnia 6 września 2017 roku Sąd zawiesił postępowanie w sprawie, na podstawie art. 174 § 1 pkt 4 k.p.c., z dniem 19 czerwca 2017 roku, wobec ogłoszenia upadłości powoda (pkt 1 sentencji postanowienia) oraz podjął zawieszone postępowanie w sprawie z udziałem syndyka masy upadłości (...) w K. K. M. K..

W piśmie procesowym z dnia 26 września 2017 roku Syndyk masy upadłości (...) w K., reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika, podtrzymał powództwo w całości. (pismo procesowe k. 61-61v, odpis postanowienia o ogłoszeniu upadłości k. 63-64, postanowienie k. 73, pismo procesowe syndyka k. 76-79)

W dalszym toku postępowania i na rozprawie w dniu 30 października 2017 roku pozwany podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie, także w imieniu swojej żony K. C., jako jej pełnomocnik, wnosząc o oddalenie powództwa w całości. Podniósł, że cała należność na rzecz (...) została spłacona. (protokół rozprawy k. 74-74v, k. 85-86, zapis przebiegu rozprawy płyta CD k. 89)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 12 lipca 2011 roku pozwany G. C. (1) zawarł z (...) (...) z siedzibą w K. umowę pożyczki konsolidacyjnej na cele mieszkaniowe (kredytu konsumenckiego) nr 122/11/24, zgodnie z treścią której (...) udzielił pozwanemu pożyczki na cele mieszkaniowe w wysokości 44.000 zł, na okres od dnia 12 lipca 2011 roku do dnia 10 lipca 2016 roku, na warunkach określonych umową i Regulaminem udzielania pożyczek (kredytów) przez (...) (pkt 1 umowy). Opisana kwota została przelana na dwa rachunki bankowe wskazane w umowie, a nadwyżka 3.100 zł ponad łączną kwotę konsolidowanych zobowiązań została wypłacona w gotowce.

Pożyczka oprocentowana była według zmiennej stopy procentowej ustalonej przez Zarząd (...) w dniu zawarcia umowy w wysokości 14,90% w skali roku (pkt 5 umowy). Nadto strony ustaliły, że w przypadku nieterminowej spłaty pożyczki należność z tego tytułu staje się w dniu następnym należnością przeterminowaną. Od niespłaconego w całości lub w części kapitału, a od dnia wniesienia powództwa od całości zadłużenia, pobierane będą odsetki według zmiennej stropy procentowej wynoszącej 24%, nie wyższej od czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP (pkt 21 umowy). Pozwany zobowiązał się do spłaty pożyczki wraz z należnymi odsetkami do dnia 10 lipca 2016 roku (pkt 9 umowy). Natomiast zgodnie z punktem 10 umowy spłata pożyczki następować miała w ratach miesięcznych, płatnych bez wezwania zgodnie z planem spłaty, tj. do 10-go dnia każdego miesiąca. Wysokość raty ustalona została na kwotę 1.044,29 zł, zaś w przypadku ostatniej raty – na kwotę 1.044,11 zł.

Strony również ustaliły w umowie, że (...) ma prawo do wypowiedzenia umowy z 30-dniowym terminem wypowiedzenia i postawienia całej pożyczki wraz z odsetkami w stan natychmiastowej wymagalności w przypadku stwierdzenia, że warunki udzielenia pożyczki nie zostały dotrzymane, a także w przypadku, gdy pożyczkobiorca nie zapłacił w terminach określonych w umowie pełnych rat pożyczki za co najmniej dwa okresy płatności, po uprzednim wezwaniu pożyczkobiorcy listom poleconym do zapłaty zaległych rat w terminie nie krótszym niż 7 dni od otrzymania wezwania, pod rygorem wypowiedzenia umowy (pkt 24 umowy). Zgodnie z pkt 13 umowy ustalono także, że pożyczkobiorca może dokonać wcześniejszej spłaty pożyczki przed terminem określonym w umowie, z zastrzeżeniem § 45 ust. 2 Regulaminu. W takim przypadku pożyczkobiorca nie był zobowiązany do zapłaty oprocentowania za okres po spłacie pożyczki. W myśl zaś § 45 ust. 2 Regulaminu udzielania kredytów i pożyczek (...), w przypadku, gdy kredytobiorca chciał spłacił kredyt przed terminem określonym w umowie, obowiązany był poinformować Kasę o zamiarze wcześniejszej spłaty kredytu najpóźniej w terminie 3 dni przed jej dokonaniem. Termin dokonania spłaty powinien nadto odpowiadać terminom wnoszenia rat określonym w umowie, Kasa obowiązana była rozliczyć się z kredytobiorcom w terminie 14 dni od dnia dokonania spłaty kredytu. (§ 45 ust. 1-5 regulaminu)

Za zobowiązanie pozwanego wynikające z umowy pożyczki, o której mowa wyżej, poręczyła pozwana K. C., zobowiązując się do zapłaty kwoty 44.000 zł powiększonej o należne odsetki, opłaty, prowizje i inne koszty przysługujące pożyczkodawcy w związku z wykonaniem umowy, na wypadek, gdyby pożyczkobiorca nie wykonał swojego zobowiązania. (kserokopia umowy k. 11-15, oświadczenie poręczyciela k. 12-13, regulamin udzielania pożyczek przez (...) k. 16-17, aktualny plan spłat pożyczki nr 4 k. 14-15, okoliczności bezsporne)

Pozwany postanowił spłacić powyższą pożyczkę przed terminem i w tym celu uzyskał na dzień 28 grudnia 2011 roku informację od powoda o całkowitej wysokości zadłużenia z tytułu umowy pożyczki z dnia 12 lipca 2011 roku – przesłano mu faksem dokument wygenerowany z Systemu SkokCom, w którym wysokość całkowitego zadłużenia określona została na kwotę 41.426,80 zł.

W dniu 3 stycznia 2012 roku pozwany dokonał całkowitej spłaty powyższej kwoty, przelewając z rachunku bankowego na rachunek do spłaty powyższej pożyczki kwotę 41.426,80 zł i wskazując w tytule przelewu, że stanowi on „całkowitą spłatę zadłużenia um. 122/11/24 z dn. 12/07/2011 G. C.”.

Przelew, o których mowa wyżej, został wykonany na 7 dni przed terminem wymagalności raty pożyczki za styczeń 2012 roku (była ona wymagalna 10-go stycznia 2012 roku), zachowując w ten sposób termin 3 dni na uprzedzenie o zamiarze całkowitej spłaty pożyczki, stosownie do § 45 ust. 2 Regulaminu, stąd też zamierzony przez pozwanego skutek w postaci spłaty pożyczki nastąpił w dacie wymagalności raty za styczeń 2012 roku. (wygenerowany z Systemu SkokCom wyciąg z listy kont pożyczkowych k. 72, potwierdzenie dokonania przelewu k. 72, umowa wraz z załącznikami k. 11-15, regulamin k. 16-17)

Pomimo spłaty całości zadłużenia z tytułu umowy pożyczki nr (...) przez pozwanego, powód nie zamknął rachunku pożyczki i co miesiąc pobierał z wpłaconej przez pozwanego sumy pieniężnej, kwoty na poczet kolejnych wymagalnych rat pożyczki, uznając, że pozwany dokonała nadpłaty rat.

Dnia 12 kwietnia 2012 roku Zwyczajne Zebranie Przedstawicieli (...) podjęło decyzję w formie uchwały o zmianie nazwy z (...) (...) na(...) (...) (wraz z dopuszczalnymi skrótami Twoja (...)). (okoliczności bezsporne)

Pismem z dnia 1 lipca 2015 roku powód złożył oświadczenie o wypowiedzeniu umowy pożyczki z dnia 12 lipca 2011 roku, z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenie, w piśmie tym wskazał, że kwota wymagalnego zadłużenia na dzień 1 lipca 2015 roku wynosi: 0,00 zł kapitału, 131,40 zl odsetek umownych, 0,00 zł odsetek karnych i 195 zł kosztów działań windykacyjnych, zatem łącznie 326,40 zł. Pismo zostało doręczone pozwanemu i pozwanej w dniu 15 lipca 2015 roku.

W dniu 18 sierpnia 2015 roku powód skierował do pozwanych ostateczne przesądowe wezwanie do zapłaty, w którym wysokość zadłużenia na dzień 19 sierpnia 2015 roku została określona na łączną kwotę 923,71 zł, w tym: 439,92 zł tytułem niespłaconego kapitału, 238,55 zł odsetek umownych, 0,24 zł odsetek karnych i 245 zł kosztów działań windykacyjnych. (wypowiedzenie wraz ze zwrotnym potwierdzenie odbioru k. 18-18v, zawiadomienie poręczyciela o wypowiedzeniu umowy ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru k. 19-19v, wezwania do zapłaty k. 20-21)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił bądź jako bezsporny, bądź na podstawie znajdujących się w aktach sprawy dowodów z dokumentów, które nie budziły wątpliwości, co do prawidłowości i rzetelności ich sporządzenia, nie były także kwestionowane przez żadną ze stron procesu.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo nie było zasadne i nie zasługiwało na uwzględnienie.

Bezsporne w niniejszej sprawie było twierdzenie faktyczne powoda o tym, że strony łączyła umowa z dnia 12 lipca 2011 roku, na mocy której udzielono pozwanemu kredytu w wysokości 44.000 zł, który miała zostać zwrócony wraz z odsetkami (umownymi) w oznaczonych terminach spłaty. Okolicznością bezsporną było także, że pozwany w dniu 3 stycznia 2012 roku wpłacił na rachunek przedmiotowej umowy kredytowej kwotę 41.426,80 zł tytułem „całkowita spłata zadłużenia um. 122/11/24 z dn. 12/07.2011 G. C.”. Przedłożone przez pozwanego dowody z dokumentów w postaci wygenerowanego z Systemu SkokCom – systemu powoda, wyciągu z listy kont pożyczkowych pozwanego, w którym wysokość całkowitego zadłużenia określona została na kwotę 41.426,80 zł oraz potwierdzenie przelewu z dnia 3 stycznia 2012 roku na kwotę 41.426,80 zł z tytułem przelewu „całkowita spłata zadłużenia um. 122/11/24 z dn. 12/07/2011 G. C.”, jednoznacznie wskazują, że wpłata pozwanego w całości pokryła zadłużenie z tytułu pożyczki (kredytu konsumenckiego) nr 122/11/24 wynoszące – w dacie wymagalności raty za styczeń 2012 roku – dokładnie tyle ile wskazano na dokumencie wygenerowanym w dniu 28 grudnia 2011 roku z Systemu SkokCom, czyli 41.426,80 zł.

Oś sporu ogniskowała się wokół ustalenia, czy przedmiotowa wpłata mogła być postrzegana przez powoda jako wcześniejsza spłata pożyczki przed terminem określonym w umowie, o której mowa w pkt 13 umowy.

W ocenie Sądu na tak postawione pytanie należy odpowiedzieć twierdząco. Nie powielając ustaleń faktycznych powtórzyć należy, że w myśl zawartej przez strony umowy, wcześniejsza spłata pożyczki następowała przy spełnieniu przez pożyczkobiorcę wyłącznie jednego warunku, przewidzianego w § 45 ust. 2 Regulaminu, a mianowicie, po uprzednim poinformowaniu powoda o zamiarze wcześniejszej spłaty zobowiązania, co winno nastąpić najpóźniej w terminie 3 dni przed jej dokonaniem. Spłata realizowana była w terminie wniesienia najbliższej raty, pod warunkiem zapewnienia na rachunku środków zapewniających jej dokonanie. Przenosząc powyższe na grunt omawianej sprawy przypomnieć należy, że w dniu 3 stycznia 2012 roku pozwany dokonał przelewu na rachunek do spłaty powyższej pożyczki kwoty 41.426,80 zł i wskazał w tytule przelewu, że stanowi on „całkowitą spłatę zadłużenia um. 122/11/24 z dn. 12/07/2011 G. C.”. Uwzględniając powyższe, nie może budzić wątpliwości, że tytułując przelew opiewający na kwotę 41.426,80 zł w sposób wyżej opisany, pozwany złożył pożyczkodawcy oświadczenie o zamiarze wcześniejszej spłaty pożyczki (kredytu konsumenckiego). W tym miejscu zaznaczenia wymaga, że Regulamin nie przewiduje formy, w jakiej informacja o zamiarze spłaty pożyczki ma zostać przekazana, w szczególności z treści Regulaminu nie wynika, aby informacja ta musiała przyjąć formę pisemnej dyspozycji. W takiej sytuacji uznać należy, że oświadczenie to mogło przyjąć każdą formę, która ujawniała wolę pozwanego w dostateczny sposób (art. 60 k.c.), a więc np. formę ustną. Niemniej jednak, jak ustalono w niniejszej sprawie, oświadczenie pozwanego o zamiarze wcześniejszej spłaty pożyczki zostało stwierdzone pismem, poprzez właściwe oznaczenie tytułu przelewu. Oświadczenie to miało przy tym czytelny charakter i nie mogło budzić żadnych wątpliwości interpretacyjnych. Z oświadczenia tego jednoznacznie wynika bowiem wola pozwanego przejawiająca się w chęci spłaty całości zadłużenia względem powoda. Co przy tym oczywiste strona powodowa nie tylko miała możliwość zapoznania się z treścią oświadczenia pozwanego, ale też zapoznała się z tymże, na co wskazuje fakt, że przelew otrzymała. Jeszcze raz przypomnienia wymaga, że obowiązkiem pożyczkobiorcy było wyłącznie poinformowanie powoda o zamiarze wcześniejszej spłaty pożyczki. Zarówno umowa stron, jak i stanowiący jej integralną część Regulamin, nie nakazywały pożyczkobiorcy składania odrębnej dyspozycji odnośnie zamknięcia rachunku, czy też wniosku o wydanie potwierdzenia spłaty pożyczki. Powtórzyć również należy, że w tytule przelewu z dnia 3 stycznia 2012 roku na kwotę 41.426,80 zł wyraźnie wskazano, że dotyczy on całkowitej spłaty pożyczki, a zatem przyjmując przelew powód nie mógł mieć żadnych wątpliwości odnośnie zamiarów pozwanego. Nie można przy tym tracić z pola widzenia faktu, iż to powód, jako profesjonalista na rynku usług finansowych, winien w przypadku powzięcia choćby najmniejszych wątpliwości co do zamiaru pozwanego, dążyć do ich niezwłocznego wyjaśnienia. Zresztą zapis § 45 ust. 5 Regulaminu nakładał na Kasę obowiązek rozliczenia się z kredytobiorcą w terminie 14 dni od dnia dokonania spłaty kredytu, czego poód nie uczynił.

Reasumując Sąd uznał, że pozwany skutecznie spłacił zadłużenie wynikające z umowy pożyczki z dnia 12 lipca 2011 roku, co czyni żądanie powoda niezasadnym i musiało skutkować oddaleniem powództwa w całości.

Z tych względów, orzeczono jak w sentencji.