Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09 sierpnia 2013 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku, VI Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Hajduk

Protokolant: Katarzyna Pilna

po rozpoznaniu dnia 05 listopada 2012 r., 10 grudnia 2012 r., 13 maja 2013 r., 05 sierpnia 2013 r., 09 sierpnia 2013 r.,

sprawy karnej P. (...)

synowi R. i H. z domu P.

urodzonemu (...) w K.

oskarżonemu o to, że:

w dniu 04 marca 2012 roku poniżył oskarżyciela prywatnego G. S. na forum internetowym www.(...) w księdze gości w ten sposób, że zamieścił stwierdzenie, że jest oszustem, która to okoliczność mogła poniżyć go w opinii publicznej i narazić na utratę zaufania potrzebnego do wykonywania działalności gospodarczej;

tj. o czyn z art. 212 § 1 k.k.

----///----

I.  oskarżonego P. S. uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku i stwierdza, że koszty postępowania w sprawie ponosi Skarb Państwa;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. R. Ś. kwotę 752,76 złotych, tytułem nieopłaconej, a udzielonej oskarżonemu z urzędu pomocy prawnej.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżyciel prywatny G. S. w dniu 18.04.2011r. zgłosił rozpoczęcie działalności gospodarczej pod nazwą Centrum Pomocy (...), której przedmiotem m.in. jest : pozostałe pośrednictwo pieniężne, działalność prawnicza, pozostała działalność wspomagająca usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych.

Dowód:

Zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej k:50, zaświadczenie o nr. Identyfikacyjnym regon k:51

W związku z prowadzona działalnością gospodarczą oskarżyciel prywatny prowadzi stronę internetową WWW (...) .

W dniu 04 marca 2012r. oskarżony P. S. na stronie księgi gości w/w strony internetowej zamieścił wpis : „G. S. to oszust który to jest chorym człowiekiem nie dajcie się jemu nabrać to jest machloj zawodowy „.

Dowód:

Ksero strony internetowej k:2

Oskarżony P. S. stojący pod zarzutem popełnienia występku z art.212§2 kk przyznał się do winy, podając iż to on zamieścił przedmiotowy wpis ale polega on na prawdzie, podnoszą że oskarżyciel prywatny G. S., który jest jego bratem, miał sprawę karną o podrobienie podpisu, ponadto jest chory , gdyż pobiera rentę socjalną .

Dowód:

Wyjaśnienia oskarżonego P. S..

Jako że z wypowiedzi oskarżonego wynikało, że skończył szkołę specjalną i leczy się na nerwicę, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego psychologa i biegłych lekarzy psychiatrów.

W swej opinii biegła psycholog stwierdziła, iż P. S. funkcjonuje intelektualnie na poziomie pogranicza lekkiego upośledzenia. Wskaźniki z pogranicza zmian organicznych w centralnym układzie nerwowym. Osobowość introwertywna, pasywno-zależna.

Dowód:

Opinia biegłego psychologa k: 96 – 97.

Biegli lekarze psychiatrzy we wnioskach końcowych opinii wskazali m.in. iż oskarżony nie cierpi na chorobę psychiczna w sensie psychozy. Funkcjonuje na poziomie pogranicza upośledzenia lekkiego. Odnośnie zarzucanego mu czynu miał zachowaną zdolność do rozpoznania znaczenia czynu jak i pokierowania swoim postępowaniem. Nie zachodzą warunki do zastosowania art.31§1 lub 2 kk.

Dowód:

Opinia biegłych lekarzy psychiatrów k: 98-100.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył:

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie dał podstaw w ocenie Sądu, do przypisania oskarżonemu sprawstwa w zakresie zarzucanego mu czynu, toteż zapadł wyrok uniewinniający.

Oskarżyciel prywatny G. S. w swoich zeznaniach wskazał, iż prowadzi działalność gospodarczą o charakterze doradczym, pozyskując klientów za pośrednictwem Internetu - prowadząc stronę, a następnie przekazując ich do Kancelarii (...) w L., z którą posiada umowę. Wpis na przedmiotowej stronie internetowej, który zamieścił jego brat spowodował utratę zaufania potrzebna do wykonywania prowadzonej działalności gospodarczej. Jak zeznał oskarżyciel prywatny utracił licznych klientów, albowiem mimo wcześniejszych rozmów nie skontaktowali się już z kancelarią prawną. G. S. podniósł, iż o wpisie dowiedział się od firmy od której dzierżawi stronę internetową, zaś na jego wniosek firma zablokowała wpis.

G. S. przyznał, iż leczy się neurologicznie, z uwagi na urazy głowy. Przyznał także iż toczyła się przeciwko niemu sprawa karna w której oskarżony działał w charakterze oskarżyciela posiłkowego, ale chyba nie znał treści wyroku.

Sąd w trakcie przewodu sądowego zwrócił się do administratora strony internetowej oskarżyciela prywatnego o podanie informacji odnośnie czasu pojawienia się wpisu, okresu jego funkcjonowania, okoliczności i czasu zablokowania, ilości osób które wchodziły w tym czasie na stronę oskarżyciela prywatnego. Administrator - firma(...) Internet Sp z o.o. w W. w swoim piśmie podał, iż nie dysponuje żadnymi informacjami o które zwracał się Sąd (vide k:137).

Z akt zakończonej sprawy karnej toczącej się przed Sądem Rejonowym w Świdnicy w sprawie IIK 151/06 przeciwko A. K. i G. S. , wynika iż G. S. stanął pod zarzutem popełnienia ośmiu występków z art.270§1 kk w zw. z art.31§2 kk działając na szkodę P. S.. W wyroku z dnia 05 czerwca 2008r. Sąd Rejonowy w Świdnicy uznał oskarżonego G. S. za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów i na podstawie art.31§2 kk w zw. z art.60§7 kk odstąpił od wymierzenia kary.

Ze znajdującej się w aktach sprawy IIK 151/06 opinii sądowo psychiatrycznej wynika, iż u G. S. stwierdza się upośledzenie umysłowe w stopniu lekkim i cechy osobowości niedojrzałej, które warunkowały zastosowanie art.31§2 kk.(opinia k:365-366).

W trakcie przewodu sądowego przesłuchano także funkcjonariusza policji P. K. . Wskazał on, iż pracując w Wydziale dochodzeniowo-śledzczym KP w B. otrzymywał zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa najpierw od P. S. zakresie oszustwa jakiego miał dopuścić się jego brat G. S., albowiem prowadzi poradnictwo prawne nie mając do tego uprawnień ani kompetencji. Jednak z ustaleń wynikało iż werbował jedynie klientów dla kancelarii prawnej, toteż odmówiono wszczęcia dochodzenia. Potem zawiadomienie złożył G. S. odnośnie oszustwa, postępowanie również umorzono z uwagi na toczące się już w tym przedmiocie postępowanie w KPP w K.. (vide akta2 Ds. 1112/12 ).

Natomiast z zeznań H. S. – matki stron, wynika, iż synowie pozostają w konflikcie, a oskarżony mieszka osobno i odciął się od rodziny. Dodała iż widziała wpis na stronie internetowej.

Zniesławienie opisane w art.212 kk jest przestępstwem formalnym i uznaje się je za przestępstwo niezależnie od tego czy sprawca osiągnął skutek i w rzeczywistości doprowadził do utraty zaufania potrzebnego do prowadzenia działalności gospodarczej, wystarczy aby działanie sprawcy obiektywnie mogło doprowadzić do takiego skutku.

Nie ulega wątpliwości, iż wpis zamieszczony przez oskarżonego w/w skutek mógł wywołać. Sąd uniewinniając oskarżonego oparł się na przepisie art.213§2 kk, dotyczący rozgłaszania prawdziwego zarzutu w obronie społecznie uzasadnionego interesu.

Kontakt werbalny Sądu w trakcie przewodu sądowego zarówno z oskarżonym jak i oskarżycielem prywatnym był trudny, z uwagi na pewne upośledzenie umysłowe stron. Kontakt z oskarżonym był nawet trudniejszy mimo stwierdzonego pogranicza lekkiego pośledzenia umysłowego, można było wywnioskować jednak, że jego postępowanie, do którego się przyznał miało na celu obronę interesu społecznego. Oskarżony miał wiedzę na temat toczącego się postępowania karnego przeciwko bratu, zaś wyrok jednoznacznie wskazuje na sprawstwo G. S. w zakresie czynów z art.270§1 kk, a więc przestępstwa które w rozumieniu oskarżonego niewątpliwie może mieć związek z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Zdaniem Sądu oskarżony nie musi posiadać wiedzy, w zakresie tym, iż w związku ze stwierdzeniem art.31§2 kk odstąpiono od wymierzenia kary wobec G. S., a co za tym idzie w świetle prawa nie jest on karany.

Okolicznościami, które przemawiają za taka właśnie pobudką oskarżonego, dotyczącą obrony interesu społecznego może być fakt, iż jak wynika z zeznań funkcjonariusza policji P. K. oskarżony złożył zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa właśnie w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej przez G. S., do której nie ma uprawnień ani kwalifikacji. Nadto jak wynika z wywiadu środowiskowego sporządzonego przez kuratora sądowego, oskarżony pozostaje w przekonaniu, iż G. S. został skazany za podrabianie dokumentów, podpisów w sprawie IIK 151/06. Nadto wskazał iż brat skończył szkołę zawodową specjalną, cierpi na schorzenia psychiczne leczył się u psychiatry i aktualnie pobiera rentę socjalną, a co za tym idzie bezprawnie prowadzi działność gospodarczą.

Oskarżony dodał, iż w Internecie ostrzegł niedoszłych klientów „biura prawnego” brata, przed jego nieprawną działalnością. (vide wywiad środowiskowy k:63-64).

Trudno nie zgodzić się z oskarżonym, iż nazwa strony internetowej „centrum pomocy prawnej „ może wprowadzać zainteresowane osoby w błąd, albowiem oskarżyciel prywatny nie ma żadnych kwalifikacji do prowadzenia działalności gospodarczej o charakterze jaki jest zamieszczony w zgłoszeniu.

Dlatego tez mając na względzie intencje jakimi kierował się oskarżony, będący przekonanym o prawdziwości stawianych zarzutów Sąd uniewinnił go od popełnienia zarzucanego czynu .

Jako że oskarżony korzystał z pomocy obrońcy z urzędu w wyroku orzeczono0 o jego kosztach jak i kosztach sądowych.