Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powodowie J. K. i G. K. ostatecznie domagali się zasądzenia od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. 605,74 zł tytułem zwrotu wpłaconej połowy wartości noty obciążeniowej 18N z 24 września 2013 roku oraz 82,50 zł za niedostarczoną ciepłą wodę, a także ustalenia niezasadności noty obciążeniowej 18N w całości.

Pozwany, wniósł o oddalenie powództwa podnosząc jego nieudowodnienie tak, co do zasady, jak i wysokości.

Wyrokiem z dna 22 marca 2017r. Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi oddalił powództwo i zasądził solidarnie od powodów na rzecz strony pozwanej kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Powyższe rozstrzygniecie zostało oparte na następujących ustaleniach stanu faktycznego:

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. jest zarządcą sądowym nieruchomości położonej w Ł. przy ulicy (...). W mieszkaniu numer (...), znajdującym się na tej nieruchomości, zamieszkują małżonkowie J. i G. K., jako jego najemcy. Notą obciążeniową 18N, datowaną na 24 września 2013 roku, (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. wezwał małżonków do zapłaty 1.046,58 Zł tytułem wyrównania opłat za 2012 rok, w tym 487,10 zł za centralne ogrzewanie i 559,48 zł za ciepłą wodę. Małżonkowie uiścili 523,24 zł.

Nieruchomość zabudowana jest trzypiętrową kamienicą z oficynami; liczy ponad 20 lokali.

Sprawozdanie zarządcy sądowego ze sprawowanego zarządu za 2012 rok zostało zatwierdzone.

Nieruchomość nie ma ustalonego regulaminu rozliczeń ciepła przeznaczonego na ogrzewanie budynku i przygotowanie ciepłej wody użytkowej dostarczanej centralnie poprzez instalację w budynku.

Mimo szeroko zakreślonego przez powodów postępowania dowodowego, nie sposób poczynić dalszych ustaleń, pozwalających na pozytywne ustalenie o zasadności pozwu.

Przy takich ustaleniach stanu faktycznego Sąd I instancji wywiódł, że powodowie nie wykazali zasadności dochodzonego roszczenia.

Nie sposób dokonać zweryfikowania zgodności spornych rozliczeń kosztów ciepła bez wiadomości specjalnych. Wykazanie owej nieprawidłowości spoczywało na powodach, jako domagających się zwrotu świadczenia już spełnionego, nadto ustalenia właśnie nieprawidłowości naliczeń. Co również nie jest bez znaczenia przy ocenie rozkładu ciężaru dowodu, powodowie chcą doprowadzić do zakwestionowania prawidłowości rozliczeń ujętych w zatwierdzonym przez Sąd sprawozdaniu z zarządu; tym bardziej zasadnym jest, zatem przyjęcie, że muszą owe nieprawidłowości wykazać dowodowo? Powodowie pomimo pouczeń Sądu I instancji oświadczyli, że nie zgłaszają dowodu z opinii biegłego.

Brak dowodu z opinii biegłego uniemożliwił dokonanie oceny zasadności rozliczeń objętych sporem.

Apelację od powyższego rozstrzygnięcia wnieśli powodowie w części oddalenia powództwa o zapłatę z tytułu nadpłaty za centralne ogrzewanie i ciepłą wodę użytkową za 2012r. oraz w zakresie zasadzenia od powodów na rzecz strony pozwanej kosztów postępowania.

Skarżący zarzucili wyrokowi naruszenie przepisów postępowania poprzez pominięcie przez sąd zgłoszonych przez powodów wniosków dowodowych oraz faktów i tym samym błędne ustalenie stanu faktycznego.

W konkluzji skarżący wnieśli o uchylenie zaskarżonego wyroku i skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania.

W odpowiedzi na apelację strona pozwana wniosła o jej oddanie, iż nasadzenie od powodów ani rzecz strony pozwanej kosztów zastępstwa procesowego postepowaniu apelacyjnym.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie jest zasadna.

Wbrew zarzutom skarżącym podniesionym w apelacji, Sąd I instancji dokonał prawidłowych ustaleń stanu faktycznego i trafnie określił konsekwencje prawne z nich wynikające.

Zgodzić należy się z Sądem I instancji, że w rozpoznawanej sprawie powodowie nie udowodnili swojego roszczenia tak, co do zasady jak i co do wysokości.

Stosownie do powołanego przez Sąd I instancji art. 6 k.c., to na powodach spoczywał ciężar udowodnienia faktów, z których wywodzili swoje roszczenia.

Powodowie zostali uprzedzeni, że wykazanie stwierdzonych przez nich okoliczności, niezbędnych dla uwzględnienia dochodzonego przez nich roszczenia, w szczególności, co do rzeczywistej wysokości prawidłowo ustalonych należności z tytułu wyrównania opłat, a więc wysokości dochodzonego roszczenia, wymagać będzie wiadomości specjalnych, co zgodnie z regułami procesu rodzi konieczność powołania przez stronę, na której spoczywa ciężar dowodu (art. 232 k.p.c.) dowodu z opinii biegłego (art. 278 § 1 k.p.c.). W toku postępowania w rozpoznawanej sprawie powodowie domagali się zweryfikowania poprawności przeprowadzonej operacji rozliczenia nakładów na ciepło – w postaci centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej – dla całej nieruchomości. Przedmiotowa nieruchomość zabudowana jest trzypiętrową kamienicą z oficynami. Znajduje się w niej ponad 20 lokali mieszkalnych, w tym zmienna w czasie liczba mieszkań opuszczonych. W tej sytuacji rozliczanie nakładów na nieruchomość wymaga wiadomości specjalnych,a w praktyce również wsparcia specjalistycznym oprogramowaniem komputerowym.

Gdyby dowód z opinii biegłego sądowego został w tej sprawie dopuszczony, to biegły sądowy sam dokonałby oceny, jakie dokumenty byłyby mu niezbędne do wydanie opinii. Gdyby zaistniała taka potrzeba biegły zwróciłby się do strony pozwanej o przedłożenie niezbędnej dokumentacji dotyczącej budynku.

Pomimo udzielonych przez Sąd I instancji pouczeń, na rozprawie w dniu 8 marca 2017r. powodowie wprost oświadczyli do protokołu rozprawy, że są świadomi rozkładu ciężaru dowodowego i tego, co powinni udowodnić i nie wnoszą o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego.

Pismo powodów z dnia 30 sierpnia 2016r. ( -k.151 – 156), stanowi jedynie stanowisko procesowe powodów, wyliczenie przedstawione w tym piśmie nie stanowi dowodu na zasadność twierdzeń powodów. Przedstawione zestawienie nie zostały zweryfikowane przez biegłego sądowego, nie mogło stanowić podstawy ustaleń stanu faktycznego w rozpoznawanej sprawie.

W tym stanie rzeczy, rację ma Sąd I Instancji, że powodowie nie sprostali spoczywającemu na nich ciężarowi dowodowemu i nie wykazali zasadności swoich twierdzeń tak, co do zasady jak i co do wysokości.

Jest okolicznością bezsporną, że strojny łączy stosunek najmu lokalu mieszkalnego. Jak trafnie zauważył Sąd I instancji, w stosunkach najmu oprócz czynszu wynajmujący może pobierać jedynie opłaty niezależne od właściciela, przez co rozumieć należy opłaty za dostawy do lokalu energii, gazu, wody oraz odbiór ścieków, odpadów i nieczystości ciekłych.

Właściciel lub zarządca budynku dokonuje wyboru metody rozliczenia kosztów zakupu ciepła dokonuje właściciel lub zarządca budynku, w taki sposób aby wybrana metoda, uwzględniając współczynniki wyrównawcze zużycia ciepła na ogrzewanie, wynikające z położenia lokalu w bryle budynku przy jednoczesnym zachowaniu prawidłowych warunków eksploatacji budynku określonych w odrębnych przepisach, stymulowała energooszczędne zachowania oraz zapewniała ustalanie opłat w sposób odpowiadający zużyciu ciepła na ogrzewanie i przygotowanie ciepłej wody użytkowej. Właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego wprowadza wybraną metodę rozliczania kosztów zakupu ciepła w formie wewnętrznego regulaminu rozliczeń ciepła przeznaczonego na ogrzewanie tego budynku i przygotowanie ciepłej wody użytkowej dostarczanej centralnie poprzez instalację w budynku; regulamin rozliczeń podaje się do wiadomości osobom obowiązanym do uiszczania opłat w terminie 14 dni od dnia jego wprowadzenia do stosowania.

Rację ma Sąd I instancji, że nie sposób dokonać zweryfikowania zgodności spornych rozliczeń kosztów ciepła bez wiadomości specjalnych. Wykazanie, że koszty te zostały rozliczone w sposób nieprawidłowy spoczywało na powodach, jako domagających się zwrotu świadczenia już spełnionego. Powodowie kwestionowali prawidłowości rozliczeń ujętych w zatwierdzonym przez sąd sprawozdaniu z zarządu. Bez przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego posiadającego wiadomości specjalne nie sposób przyjąć, że dane zawarte w sprawozdaniu z zarządu zatwierdzonym przez sąd były błędne.

Zgodzić należy się z Sądem I instancji i w tym zakresie, że ustawodawca nakłada na właściciela – odpowiednio również zarządcę – budynku wielolokalowego ustalenie regulaminu rozliczeń kosztów ciepła oraz jego podanie do wiadomości zainteresowanych, co wskazuje na konieczność opracowania stosownego dokumentu, którego dla przedmiotowej nieruchomości nie opracowano, to jednak ustawa nie sankcjonuje zaniechania tego obowiązku nieważnością dokonanych naliczeń, a tylko wówczas zasadnym byłoby uwzględnienie powództwa bez stosownej opinii biegłego.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy oddalił apelację, jako bezzasadną na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 10 ust.1 pkt1 w zw. z § 3 ust.1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. ( Dz.U. Z 2015r. poz. 1804 ze zm.) w sprawie opłat za czynności radców prawnych.